Temat interpretacji

Zapewnienie zakwaterowania w miejscu pełnienia służby, znajdującym się poza miejscem zamieszkania policjanta, leży wyłącznie w interesie formacji, a nie samego funkcjonariusza. Dlatego płatnik nie powinien pobierać z tego tytułu też zaliczki na PIT – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

Chodziło o policjanta, który na mocy rozkazu został oddelegowany do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości. W związku z tym otrzymał tymczasową kwaterę. Koszty zakwaterowania były pokrywane z budżetu policji. Komenda wojewódzka była przekonana, że nie powinna pobierać z tego tytułu, jako płatnik, zaliczki na PIT.

Innego zdania był dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 30 października 2024 r. (sygn. 0115-KDIT2.4011.387. 2024.2.KC) stwierdził, że przyznanie policjantowi bezpłatnej kwatery tymczasowej – w związku z jego oddelegowaniem do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości – jest dla niego majątkowym przysporzeniem. Jest to zatem przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT – wyjaśnił dyrektor KIS.

Uznał, że w tym wypadku są spełnione wszystkie przesłanki wskazane przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). Po pierwsze, delegowany policjant korzysta z oferowanej przez pracodawcę kwatery tymczasowej całkowicie dobrowolnie. Po drugie, jest to dla niego korzyść, bo gdyby nie bezpłatne zakwaterowanie, to musiałby ponieść wydatek. Po trzecie, korzyść ta jest wymierna (zaoszczędzenie wydatku) i przypisana indywidualnemu policjantowi – wyliczył fiskus.

Nie zgodził się z nim WSA w Gdańsku. Stwierdził, że takie bezpłatne zakwaterowanie leży w interesie policyjnej formacji, a nie funkcjonariusza. Ma bowiem zapewnić właściwy przebieg służby. Dlatego należy przyjąć, że nie jest to świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT i nie stanowi ono przychodu w rozumieniu tego przepisu.

Wyrok jest nieprawomocny. ©℗

Autor jest doradcą podatkowym

orzecznictwo