Interpretacja indywidualna

 – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych:

‒w części dotyczącej uznania Pani działalności będącej przedmiotem zapytania za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe;

‒w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 20 lutego 2025 r. (data wpływu) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani firmę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Działalność polega na świadczeniu usług (dalej jako „(...)”) na rzecz kilku podmiotów gospodarczych, prowadzących działalność gospodarczą w Polsce jako polscy podatnicy podatku dochodowego (dalej jako „Klient”).

Przy realizacji (...) używa Pani nowoczesnych technologii, takich jak:

‒nowoczesne środowiska informatyczne (...);

‒nowoczesne narzędzia (...).

W szczegółowy zakres usług realizowanych przez Panią na rzecz wyżej wymienionych podmiotów gospodarczych wchodzą następujące czynności:

1.Analiza wymagań i badania użytkowników.

Proces rozpoczyna Pani od zebrania wymagań projektowych od Kontrahenta. W ramach tego etapu organizuje Pani spotkania z Klientem w celu zrozumienia potrzeb biznesowych, celów projektu i grupy docelowej. Przeprowadza Pani analizę rynku oraz badania użytkowników (m.in. wywiady, ankiety, testy użyteczności, analiza danych analitycznych). Tworzy Pani (...).

2.Tworzenie koncepcji i projektowanie (...).

Na podstawie zebranych informacji przystępuje Pani do (...). Tworzy Pani (...). Przeprowadza Pani iteracyjne konsultacje z Kontrahentem, aby dopracować koncepcje. W razie potrzeby organizuje Pani (...).

3. Projektowanie (...).

Po zaakceptowaniu koncepcji (...) przystępuje Pani do tworzenia (...). Przygotowuje projekt (...), takich jak: (...). Dba Pani o zgodność z wytycznymi (...). Tworzy Pani (...). Współpracuje Pani z (...).

4. Iteracje i testowanie końcowe.

W trakcie realizacji projektu przeprowadza Pani testy użyteczności oraz wprowadza poprawki na podstawie feedbacku od Kontrahenta i użytkowników. Organizuje Pani sesje testowe oraz analizuje wyniki. Wprowadza zmiany i dostarcza zaktualizowane wersje projektów. Monitoruje Pani proces wdrożenia, aby zapewnić spójność projektu z założeniami.

5. Zakończenie projektu i dostarczenie dokumentów.

Na zakończenie prac dostarcza Pani kompletną dokumentację projektową (...).

Każdy etap pracy podlega uzgodnieniom z Kontrahentem, a harmonogram oraz szczegółowy zakres prac są ustalane przed rozpoczęciem projektu.

Wytwarzane przez Panią projekty i dokumentacja projektowa podlegają ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 1994 r. nr 24, poz. 83).

Projekty i dokumentacja projektowa, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Panią w ramach prowadzonej działalności, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzone przez Panią projekty lub dokumentacja projektowa to nowe projekty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej.

Posiada Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzyskuje Pani dochody z opłat wynikających ze sprzedaży praw autorskich i majątkowych do stworzonej dokumentacji projektowej, z opłat jest za sprzedaż autorskiego prawa do stworzonej dokumentacji projektowej.

Nie prowadzi Pani ksiąg rachunkowych. Prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Prowadzona odrębna ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Prowadzi Pani na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami zawartymi w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowa, odrębna ewidencja jest prowadzona w sposób usystematyzowany, ciągły.

W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pani nowe lub ulepszone usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej.

Jest Pani właścicielem kwalifikowanych praw własności intelektualnej będących przedmiotem ulepszenia. W wyniku podjętych przez Panią czynności związanych z ulepszeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstają odrębne od tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej utwory, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z treścią umowy zawartej ze swoim Klientem przenosi Pani na ten podmiot prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych podczas wykonywania tejże umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia utworów wytworzonych przez Panią. Przenosi Pani również na wyżej wymieniony podmiot wszystkie prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

Tworzy Pani nowe oprogramowanie, jak również ulepsza już istniejące oprogramowanie stworzone przez inne osoby. W przypadku ulepszania oprogramowania już istniejącego jest Pani właścicielem tego oprogramowania lub użytkownikiem posiadającym prawo do użytkowania na podstawie licencji niewyłącznej. Ponosi Pani odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności opisane we wniosku. Ponosi Pani ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.

Wykonuje Pani czynności związane z powyżej opisanymi umowami o świadczeniu usług w dowolnie wybranym przez siebie miejscu – brak bezpośredniego nadzoru ze strony Usługodawcy. Usługodawca nie narzuca konkretnego czasu i miejsca wykonywanych przez Panią czynności.

Nie toczy się wobec Pani żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani czynności sprawdzające w zakresie podatku PIT (podatku dochodowego od osób fizycznych) za jakikolwiek okres.

Uzupełnienie wniosku

Wniosek dotyczy lat podatkowych: rok 2019, 2020, 2021.

Pojęcia: „oprogramowanie”, „projekty”, „dokumentacja projektowa”, „usługi projektowania interfejsów i doświadczeń użytkownika” są używane zamiennie, żeby określić te same efekty prac. Efektem Pani prac jest utwór w postaci kodu źródłowego, zobrazowany projektem graficznym z elementami tekstowymi.

Przedmiotem wniosku są projekty/dokumentacja projektowa, stanowiące utwory podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (kod źródłowy w postaci kodu programistycznego – zobrazowany projektem graficznym z elementami tekstowymi).

Potwierdziła Pani, że wszystkie wymienione we wniosku efekty Pani pracy, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania „Oprogramowania”, są to odrębne utwory podlegające prawnej ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przysługuje Pani autorskie prawo do wytworzonej dokumentacji projektowej/projektów.

Do tworzenia efektów ww. prac używa Pani następujących języków programistycznych i technologii informatycznych: (...)

Samodzielnie tworzy Pani wyżej opisane projekty.

Tworzony przez Panią (...). Nie można uznać tego (...) za (...).

Projekt nie jest (...).

(...) stanowi element programu zapisanego kodem źródłowym.

Produkt końcowy jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem. Twórczy charakter przejawia się kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem.

Działania zmierzające do usprawnienia tworzonego produktu końcowego to:

‒   tworzenie przez Panią kodu źródłowego na podstawie określonych funkcji przez Klienta;

‒   stworzenie harmonogramu prac;

‒   tworzenie raportu końcowego z wykonanych prac.

Używa Pani nowoczesnych technologii, takich jak: (...)

Oryginalność rozwiązań polega na:

‒   wykorzystaniu (...);

‒   utworzeniu (...);

‒   wytworzeniu (...).

Od już istniejącego oprogramowania następujące usprawnienia odróżniają program komputerowy projektowany przez Panią:

‒   oryginalne podejście (...),

‒  specyficzne obliczenia (...),

‒   indywidualna infrastruktura techniczna (...).

Oprogramowanie, które Pani tworzy dla swojego Klienta zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego (stanowiącego podstawę projektowanego programu komputerowego) planowany jest na podstawie własnych obliczeń i kreatywności. Często są to wyspecjalizowane algorytmy tworzone pod konkretny przypadek zlecony przez Klienta. Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach, jak projektowane przez Panią. Jest to oryginalne oprogramowanie projektowane w oparciu o otrzymane od Klienta cechy/wymagania.

Każdorazowo projektowane przez Panią funkcje w programie komputerowym są nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania otrzymane od Klienta. Nie realizuje Pani prac rutynowych. Każdorazowo podejmuje Pani temat nowej funkcjonalności, dotychczas niewystępującej w praktyce gospodarczej. Tego typu oprogramowanie nie jest dostępne do zakupu przez Internet w sposób detaliczny bądź hurtowy. Oprogramowanie zostało napisane wyłącznie na potrzeby danego Klienta i usprawniło działanie i przepływy pracy w tej firmie. Dodatkowo zostało napisane w taki sposób, aby łatwo je było rozszerzać, rozwijać, skalować i wprowadzać nowe moduły i funkcjonalności.

Działalność, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza Pani oprogramowanie prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, według przyjętego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Pani głównym celem jest utworzenie utworu w postaci kodu źródłowego, zobrazowanego projektem graficznym z elementami tekstowymi. Główny cel został osiągnięty.

Systematyczność polega na:

‒stworzeniu harmonogramu prac;

‒systematycznym tworzeniu kodu źródłowego w celu utworzenia programu komputerowego;

‒tworzeniu raportu końcowego z wykonanych prac.

Opracowuje Pani jeden harmonogram na jeden rok kalendarzowy. Wszystkie harmonogramy zostały przez Panią zrealizowane.

Przed rozpoczęciem realizacji opisywanych prac dysponowała Pani wiedzą programistyczną, która stale była poszerzana w trakcie realizacji czynności zmierzających do wytworzenia autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa we wniosku.

Rozwinięcie/ulepszenie tego programu komputerowego/oprogramowania nastąpiło na zasadzie licencji niewyłącznej.

W wyniku tworzenia/rozwinięcia/ulepszenia programu komputerowego tworzone były nowe kody i powstawało nowe prawo własności intelektualnej.

Przysługiwały Pani prawa autorskie do modyfikacji danego kodu źródłowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dokumentację projektową stanowi kod źródłowy, pliki graficzne oraz elementy tekstowe stanowiące integralną część stworzonego utworu.

Rezultatem Pani prac (dokumentacji projektowej) są instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalały przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Dokumentacja projektowa składa się z: kodu źródłowego, plików graficznych, elementów tekstowych zaprojektowanych przez Panią.

Wytworzona przez Panią dokumentacja nie ma charakteru ogólnego. Jest ona tworzona pod konkretny utwór według ściśle określonych, indywidualnych cech pożądanych przez Klienta. Wytworzona dokumentacja projektowa zawiera wszystkie istotne elementy wytworzonego kodu źródłowego, plików graficznych oraz elementów tekstowych – indywidualnie zaprojektowanych pod danego Klienta.

Dokumentacja podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty Pani prac nazywane produktami końcowymi zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.

a)zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

b)nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

c)nie są, nie były i nie będą jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektowych zlecanych przez kontrahenta.

W związku z osiągnięciem dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąga Pani taki dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że przenosi Pani prawa własności do dokumentacji projektowej na nabywcę, a umowa określa wysokość wynagrodzenia.

Przeniesienie praw następuje w drodze pisemnej. Sposób przenoszenia praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje to z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Przeniesienie praw następuje w drodze pisemnej. Sposób przenoszenia we wniosku praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa przekazywane są po utworzeniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w drodze pisemnej umowy.

Wynagrodzenie uzyskane przez Panią od Kontrahenta obejmuje wyłącznie wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem kwalifikowanego IP. Całość wynagrodzenia ujętego na fakturze wystawionej dla Pani Klienta dotyczy wynagrodzenia uzyskanego z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na rzecz danego kontrahenta.

Umowa z danym Klientem przewiduje stałe okresy miesięczne. Konkretny utwór jest wyodrębniany na podstawie przygotowanego przez Panią raportu, który następnie jest akceptowany przez Klienta. Potwierdzenie przeniesienia praw następuje w drodze umowy, w drodze pisemnej.

Całość przychodu widoczna na danej fakturze dotyczy wynagrodzenia ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Konkretny utwór jest wyodrębniany na podstawie przygotowanego przez Panią raportu, który następnie jest akceptowany przez Klienta. Potwierdzenie przeniesienia praw następuje w drodze umowy, w drodze pisemnej.

Uzyskuje Pani wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę autorskich praw do wytworzonej dokumentacji projektowej, stanowiącej utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pani wynagrodzenie nie obejmuje innych czynności niezwiązanych z wytworzeniem/rozwijaniem/ ulepszeniem kwalifikowanego IP.

Stosowany jest klucz przychodowy, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki, których dotyczy Pani zapytanie to:

a)powerbank – zakupiony w celu zapewnienia ciągłości pracy urządzeń mobilnych, które są wykorzystywane w działalności twórczej związanej z projektowaniem (...), niezbędny w przypadku pracy poza biurem oraz umożliwienia utrzymania dostępu do narzędzi projektowych;

b)naprawa laptopa – naprawa przeprowadzona w celu przywrócenia pełnej sprawności laptopa, który jest wykorzystywany w działalności twórczej związanej z projektowaniem (...); laptop jest podstawowym narzędziem pracy w procesie tworzenia projektów interfejsów użytkownika oraz ich optymalizacji;

c)hosting strony internetowej – opłata za usługę hostingu strony internetowej; strona internetowa jest wykorzystywana do prezentacji portfolio projektów (...) oraz jako platforma komunikacji z klientami, co jest kluczowe dla promowania działalności twórczej oraz pozyskiwania nowych zleceń;

d) naprawa telefonu – naprawa przeprowadzona w celu przywrócenia pełnej funkcjonalności smartfona wykorzystywanego w działalności gospodarczej; smartfon jest używany jako narzędzie pracy w zakresie komunikacji z klientami oraz testowania projektów interfejsów użytkownika na urządzeniach mobilnych;

e) artykuły biurowe – zakup artykułów biurowych (np. notesy, długopisy, segregatory, papier do drukarki) w celu sporządzania notatek, szkiców oraz dokumentacji projektów twórczych w ramach działalności związanej z projektowaniem (...);

f) fotel biurowy – zakup fotela biurowego, fotel został nabyty w celu zapewnienia ergonomicznych warunków pracy podczas długotrwałego projektowania interfejsów użytkownika i doświadczeń użytkownika; komfort pracy przy komputerze jest kluczowy dla efektywnego tworzenia projektów;

g) smartfon – zakupiony w celu wykorzystania jako narzędzie pracy do testowania projektów (...) na urządzeniach mobilnych, komunikacji z klientami oraz zarządzania projektami; smartfon jest integralnym elementem działalności twórczej w zakresie projektowania doświadczeń użytkownika.

Wskazała Pani, że odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja, zgodna z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, prowadzona jest od 2 maja 2019 r.

Pytania

1.Czy kwalifikowane dochody uzyskane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, opisane we wniosku może Pani opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy opisana we wniosku działalność gospodarcza, którą Pani prowadzi, jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy wydatki, które Pani ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1.

Pani zdaniem, uzyskiwane przez Panią dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej spełniają wymóg z art. 30ca ust. 2 pkt 8. Ponadto zgodnie z art. 30cb prowadzi Pani wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac. Na podstawie powyższych stoi Pani na stanowisku, że może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do dochodów opisanych we wniosku.

Ad 2.

Pani zdaniem, prowadzona przez Panią działalność jest działalnością badawczo-rozwojową.

Ad 3.

Pani zdaniem, wskazane w pytaniu koszty uzyskania przychodu są, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Artykuł 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą świadcząc usługi na rzecz podmiotów gospodarczych. W ich zakres wchodzą następujące czynności:

1.analiza wymagań i badania użytkowników;

2.tworzenie koncepcji i projektowanie (...);

3.projektowanie (...);

4.iteracje i testowanie końcowe;

5.zakończenie projektu i dostarczenie dokumentami.

Projekty i dokumentacja projektowa, zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Panią w ramach prowadzonej działalności, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Panią prace stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Panią efektów tych prac.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazała Pani, że tworzone projekty lub dokumentacja projektowa to nowe projekty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Produkt końcowy jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem. Oryginalność rozwiązań polega na wykorzystaniu (...); utworzeniu (...); wytworzenie (...).

Oryginalność Pani projektów polega na tym, że nie występuje inne oprogramowanie o takich samych cechach, jak projektowane przez Panią. Nie realizuje Pani prac rutynowych. Efekty Pani prac nazywane produktami końcowymi zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie są jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektowych zlecanych przez kontrahenta.

Zatem prowadzona przez Panią działalność ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności

badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność

badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazała Pani, że projekty i dokumentacja projektowa, zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Panią w ramach prowadzonej działalności, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto w uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pani działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, według przyjętego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Każdy etap pracy podlega uzgodnieniom z Kontrahentem, a harmonogram oraz szczegółowy zakres prac są ustalane przed rozpoczęciem projektu.

Pani głównym celem jest utworzenie utworu w postaci kodu źródłowego, zobrazowanego projektem graficznym z elementami tekstowymi. Główny cel został osiągnięty. Systematyczność polega na stworzeniu harmonogramu prac; systematycznym tworzeniu kodu źródłowego w celu utworzenia programu komputerowego; tworzeniu raportu końcowego z wykonanych prac. Opracowuje Pani jeden harmonogram na jeden rok kalendarzowy. Wszystkie harmonogramy zostały przez Panią zrealizowane.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Projekty i dokumentacja projektowa, o których mowa we wniosku, zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Panią w ramach prowadzonej działalności, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z opisu sprawy wynika, że przy realizacji (...) używa Pani nowoczesnych technologii, takich jak:

‒nowoczesne środowiska informatyczne (...);

‒nowoczesne narzędzia (...).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wyjaśniła Pani, że przed rozpoczęciem realizacji opisywanych prac dysponowała Pani wiedzą programistyczną, która stale była poszerzana w trakcie realizacji czynności zmierzających do wytworzenia autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa we wniosku. Wskazała Pani, że oryginalność tworzonych rozwiązań polega na: wykorzystaniu (...), utworzeniu (...) oraz wytworzeniu (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pani istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazała Pani w opisie sprawy, projekty i dokumentacja projektowa, o których mowa we wniosku, zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Panią w ramach prowadzonej działalności, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pani nowe lub ulepszone usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Efekty Pani prac nazywane produktami końcowymi zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są, nie były i nie będą jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektowych zlecanych przez kontrahenta. Nie realizuje Pani prac rutynowych. Pani działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, według przyjętego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Oryginalność Pani rozwiązań polega na: wykorzystaniu (...), utworzeniu (...) oraz wytworzeniu (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pani działania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w tym zakresie (odnoszącym się do pytania nr 2) Pani stanowisko jest prawidłowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość Pani działalności, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.); dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług projektowania interfejsów i doświadczeń użytkownika na rzecz kilku podmiotów gospodarczych.

Jak Pani wskazała, w szczegółowy zakres usług realizowanych przez Panią wchodzą następujące czynności:

1.analiza wymagań i badania użytkowników;

2.tworzenie koncepcji i projektowanie (...);

3.projektowanie (...);

4.iteracje i testowanie końcowe;

5.zakończenie projektu i dostarczenie dokumentami.

Przedmiotem Pani wniosku są projekty/dokumentacja projektowa, stanowiące utwory podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (kod źródłowy w postaci kodu programistycznego – zobrazowany projektem graficznym z elementami tekstowymi).

Wyjaśniła Pani w uzupełnieniu wniosku, że rezultatem Pani prac, czyli dokumentacji projektowej są instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalały przekształcić je do postaci kodu źródłowego. Dokumentacja projektowa składa się z: kodu źródłowego, plików graficznych, elementów tekstowych zaprojektowanych przez Panią. Wskazała Pani, że wytworzona dokumentacja nie ma charakteru ogólnego, jest tworzona pod konkretny utwór według ściśle określonych, indywidualnych cech pożądanych przez Klienta. Wytworzona dokumentacja projektowa zawiera wszystkie istotne elementy wytworzonego kodu źródłowego, plików graficznych oraz elementów tekstowych – indywidualnie zaprojektowanych pod danego Klienta.

Tworzy Pani interfejs, który jest projektem graficznym, posiadającym elementy tekstowe. Wskazała Pani, że nie można uznać tego interfejsu za wzajemne połączenie i oddziaływanie na siebie różnych elementów programu komputerowego, gdyż zaprojektowany przez Panią projekt graficzny jest samodzielnym utworem podlegającym ochronie prawnej, jest to utwór działający samodzielnie bez konieczności używania funkcjonalności innych programów komputerowych. Ponadto wyjaśniła Pani w uzupełnieniu wniosku, że Pani projekt nie jest (...). (...) stanowi element programu zapisanego kodem źródłowym.

Zgodnie z treścią umowy przenosi Pani na Klienta prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych podczas wykonywania tejże umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia utworów wytworzonych przez Panią. Przenosi Pani również na wyżej wymieniony podmiot wszystkie prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

b)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, m.in. autorskie prawo do programu komputerowego;

c)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że w przypadku tworzenia, rozwijania, ulepszania programu komputerowego (oprogramowania), w sytuacji, gdy powstaje program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz jest wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, wówczas powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Panią dochody z tytułu podejmowanych przez Panią prac przedstawionych we wniosku, polegających na projektowaniu interfejsów użytkownika i doświadczeń użytkownika, których efektem jest kompletna dokumentacja projektowa dotycząca tych interfejsów użytkownika i doświadczeń użytkownika, nie stanowią dochodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej (…), o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego przez Panią opisu sprawy, efektem prac jest utwór w postaci kodu źródłowego, zobrazowany projektem graficznym z elementami tekstowymi. Tworzony przez Panią interfejs jest projektem graficznym, posiadającym elementy tekstowe. Interfejs stanowi element programu zapisany kodem źródłowym.

Pomimo zatem, że ww. dokumentacja projektowa – jak Pani wskazała – podlega ochronie prawnej tak jak program komputerowy na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to sama w sobie nie stanowi programu komputerowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że w przypadku tworzenia, rozwijania, ulepszania programu komputerowego (oprogramowania), wyłącznie w sytuacji, gdy efektem Pani pracy byłby program komputerowy, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz byłby wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, mielibyśmy do czynienia z powstaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego).

Zatem, skoro w opisanych okolicznościach mamy do czynienia z tworzonym przez Panią projektem interfejsu oraz doświadczeń użytkownika (dokumentacją projektową tego interfejsu oraz doświadczeń użytkownika), to nawet w przypadku, gdy dokumentacja ta zawiera instrukcje przeznaczone do komputera, kod źródłowy, pliki graficzne i elementy tekstowe, nie można uznać, że prawo autorskie do takiej wytworzonej dokumentacji (tworzonej pod konkretny utwór według ściśle określonych, indywidualnych cech pożądanych przez Klienta), a więc do części programu komputerowego, stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle bowiem tego przepisu, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej (…), a nie jak Pani w przypadku do tworzonego przez Panią projektu interfejsu oraz doświadczeń użytkownika, czyli elementu programu komputerowego. Bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie jest Pani wskazanie, że wszystkie efekty Pani pracy, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania „Oprogramowania”, stanowią odrębne utwory podlegające prawnej ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Nie można się więc zgodzić, że w opisanych okolicznościach autorskie prawo do dokumentacji projektowej interfejsów i doświadczeń użytkownika, której jest Pani twórcą, stanowi kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przywołać w tym miejscu należy Dyrektywę Rady z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (91/250/EWG), w której wskazano, że: „(…) części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą (...).

Natomiast „Aby ustalić, czym w konkretnej sytuacji jest interfejs użytkownika należy uwzględnić specyfikę danego programu komputerowego. Jednakże, potocznie mówiąc, interfejsem użytkownika jest wszystko to, co jest widziane gołym okiem (też za pomocą innych zmysłów) przy korzystaniu z programu komputerowego.

Interfejs użytkownika występuje jako:

‒interfejs tekstowy

‒interfejs graficzny.

Interfejs graficzny sprowadza się najczęściej do standardowego okna programu” (https://cyberlawbyjudyta.com/2019/03/01/prawa-autorskie-do-interfejsu-uzytkownika/, https://www.kancelariaepoque.pl/post/prawa-autorskie-do-interfejsu-u%C5%BCytkownika).

W informatyce najczęściej jako „interfejs użytkownika” rozpatruje się część oprogramowania zajmującą się obsługą urządzeń wejścia-wyjścia przeznaczonych dla interakcji z użytkownikiem (https://pl.wikipedia.org/wiki/Interfejs_u%C5%BCytkownika).

Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie Bezpecnostni softwarova asociace – Svaz softwarove ochrany przeciwko Ministerstvu kultury (C-393/09) uznał, że:

„Interfejsy są częściami programu komputerowego umożliwiającymi wzajemne połączenie i interakcję wszystkich elementów oprogramowania i sprzętu komputerowego z innym oprogramowaniem i sprzętem, jak również z użytkownikami, tak aby stały się one w pełni funkcjonalne. Graficzny interfejs użytkownika stanowi element programu komputerowego, za pomocą którego użytkownicy wykorzystują właściwości programu. W związku z tym, interfejs nie stanowi formy wyrażania programu komputerowego i nie może korzystać ze szczególnej ochrony przyznanej na mocy tej dyrektywy w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych”.

W Wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09 Trybunał zauważył, że graficzny interfejs użytkownika nie pozwala na powielanie programu komputerowego. Stanowi on jedynie element programu, za pomocą którego użytkownicy wykorzystują właściwości omawianego programu. Wynika stąd, że interfejs ten nie stanowi formy wyrażenia programu komputerowego w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy 91/250 oraz że w konsekwencji nie może korzystać ze szczególnej ochrony przyznanej na mocy tej dyrektywy programom komputerowym w prawie autorskim.

„Graficzny interfejs użytkownika jest interfejsem interakcji, pozwalającym na komunikację pomiędzy programem komputerowym a użytkownikiem. W związku z tym graficzny interfejs użytkownika nie pozwala na powielanie tego programu komputerowego, lecz stanowi po prostu element tego programu, za pomocą którego użytkownicy wykorzystują właściwości omawianego programu”. Innymi słowy, nie można uznać interfejsów za formę wyrażenia programu, gdyż wykorzystując interfejs nie jesteśmy w stanie odtworzyć treści programu komputerowego. Natomiast trzeba zauważyć, na co zresztą zwrócił również uwagę TSUE w komentowanym orzeczeniu, że interfejs – jeśli będzie spełniał warunki uznania go za utwór – może być chroniony na podstawie przepisów ogólnych” (https://www.parp.gov.pl/component/content/article/57199:ochrona-programow-komputerowych-w-prawie-wlasnosci-intelektualnej-czesc-i).

W sprawie SAS Institute v. World Programming Ltd. - C-406/10 TSUE przyznał jednak, że interfejs użytkownika może zostać objęty ochroną, ale musi charakteryzować się wyrazem własnej twórczości intelektualnej swego autora i podkreśla istotę ustalenia w takim przypadku, czy spełnione zostało kryterium oryginalności. W tej sprawie TSUE odniósł się do sprawy C-393/09, powtórzył i dookreślił, że interfejs użytkownika jako taki nie podlega szczególnej ochronie prawa autorskiego i dodał, że stanowi on element programu zapisanego kodem i przez to podlega ochronie (https://cyberlawbyjudyta.com/2019/03/01/prawa-autorskie-do-interfejsu-uzytkownika/).

Z objaśnień w zakresie IP Box ust. 85 wynika:

Oczywiście to, czy dany interfejs stanowi funkcjonalną część programu komputerowego, podlega każdorazowo odrębnej ocenie i nie może wynikać tylko lub głównie z nazwy elementu danego produktu informatycznego, ale z jego rzeczywistych cech i funkcjonalności.

W konsekwencji, jeżeli interfejs jest rzeczywiście źródłem funkcjonalnego wzajemnego połączenia i wzajemnego oddziaływania na siebie różnych elementów programu komputerowego, innego oprogramowania i sprzętu komputerowego („interoperacyjność”), to interfejs można uznać za nierozerwalną, funkcjonalną część składową programu komputerowego. Interfejs jako funkcjonalnie nierozerwalna część programu komputerowego, podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i dlatego może stanowić kwalifikowane IP.

Z Pani wniosku wynika, że tworzony przez Panią interfejs jest projektem graficznym, posiadającym elementy tekstowe, jednak nie można uznać tego interfejsu za wzajemne połączenie i oddziaływanie na siebie różnych elementów programu komputerowego, gdyż zaprojektowany przez Panią projekt graficzny jest samodzielnym utworem podlegającym ochronie prawnej, jest to utwór działający samodzielnie bez konieczności używania funkcjonalności innych programów komputerowych. Wyjaśniła Pani jednocześnie, że tworzony przez Panią projekt interfejsu nie jest (...), a ponadto interfejs stanowi element programu zapisanego kodem źródłowym.

Powyższe zatem potwierdza – w świetle orzecznictwa TSUE – że efektem Pani pracy są jedynie projekty interfejsu i doświadczeń użytkownika, których nie można uznać za programy komputerowe, jak również za formę wyrażania programu komputerowego. Bez znaczenia natomiast, jak już wcześniej wskazano, pozostaje wskazana przez Panią okoliczność, że tworzone przez Panią projekty stanowią utwory, podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wskazała Pani ponadto, że używa nowoczesnych technologii, takich jak: (...), (...), czyli narzędzi projektowania grafik, zatem można wnioskować, że Pani praca skupia się stricte na tworzeniu projektów graficznych, które same w sobie nie stanowią programu komputerowego.

W konsekwencji, odpłatne przeniesienie przez Panią prawa do wytwarzanych projektów opisanych we wniosku (dokumentacji projektowej interfejsu i doświadczeń użytkownika) nie stanowi sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym uzyskane z tego tytułu wynagrodzenie nie stanowi przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP.

W świetle powyższego, w odniesieniu do dochodów z tytułu przeniesienia praw do opisanej dokumentacji projektowej nie ma Pani możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwentnie, skoro – jak rozstrzygnięto – uzyskane wynagrodzenie z tytułu przeniesienia prawa do wytwarzanych projektów nie stanowi przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, będącego podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP, wskazane w opisie sprawy wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pani stanowisko odnoszące się do pytań nr 1 i 3 jest nieprawidłowe.

Bez znaczenia w przedstawionym opisie okoliczności pozostaje okoliczność, że Pani działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej, określone w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.