Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
·w zakresie dotyczącym działki numer: 2 - prawidłowe,
·w zakresie dotyczącym działki numer: 1/2 - nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 14 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 25 lutego 2025 r. (wpływ 28 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 2001 r., której głównym przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (PKD: 68.20.Z). Działalność opodatkowana jest w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
W roku 2016 wraz z żoną zakupił Pan (od osób fizycznych) dwie działki inwestycyjne, które nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy i nie stanowiły majątku działalności gospodarczej, a jedynie majątek prywatny.
Działka o numerze: 1 została zakupiona w lipcu 2016 r.
Działka o numerze: 2 została zakupiona we wrześniu 2016 r.
Następnie w 2018 r. na działce o numerze: 1 została wybudowana hala magazynowa, na której obecnie prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na wynajmie hali.
W październiku 2019 r. działka o numerze: 1 została podzielona na dwie działki o numerach: 1/1 (działka na której znajduje się hala magazynowa) oraz 1/2 (działka niezagospodarowana, na której nigdy nie była prowadzona działalność gospodarcza).
Działka o numerze: 2 od początku nie jest i nie była użytkowana w żaden sposób.
Sprzedaż obu tych działek, tj.: 1/2 i 2 stanowi przedmiot zapytania.
W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan natomiast, że:
·W chwili obecnej Pana działalność polega na wynajmowaniu firmom zewnętrznym nieruchomości, które Pan: posiada, nabył lub wybudował.
·W 2016 r. zakupił Pan dwie odzienie działki od rożnych osób, działki są położone obok siebie. Działka numer: 1 dotyka krótszym bokiem do działki numer: 2, która jest mniejsza.
·Wraz z żoną mają Państwo ustrój majątkowej własności ustawowej i działki były zakupione do wspólności majątkowej małżeńskiej.
·Zakup działek był ze środków własnych (oszczędności) nie był zawierany kredyt, ani pożyczki na zakup nieruchomości.
·Co oznacza „działki inwestycyjne”? Czy były to tereny pod budownictwo mieszkaniowe, przemysłowe, usługowe, handlowe, rekreacyjne, czy może inne – jakie?
Według planu obowiązującego od 2013 r. do dnia dzisiejszego, teren cały czas jest oznaczony jako: (...) - uchwała numer: (...) Rady Miejskiej w (...) z (...) 2013 r. [U - tereny usług: UC - tereny rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2, P - tereny produkcji, w tym tereny lokalizacji baz składów, handlu hurtowego lub specjalistycznego, itp. Działki częściowo są przeznaczone na drogę publiczną, o szerokości w liniach rozgraniczających od 12 m do 20 m. Dodatkowo, działka numer: 1 jest przeznaczona częściowo na drogę wewnętrzną o szerokości w liniach rozgraniczających: (...).
Z rejestru gruntów wynika, że działka numer: 1 w chwili zakupu oznaczona była jako działka gruntu ornego i pastwiska (symbol R. Ps). Obecnie działka numer: 1/1 jest terenami przemysłowymi, a działka numer: 1/2 pozostaje R (grunty orne), a działka numer: 2 oznaczona była i jest oznaczona jako działka gruntu ornego (symbol R).
·Na moment zakupu i moment sprzedaży działek plan miejscowy nie uległ zmianie.
·W momencie zakupu nie miał Pan planów inwestycyjnych, działki zakupili Państwo, bo poprzedni właściciele zgłosili się do Pana z pytaniem, czy nie chcą Państwo ich kupić, ponieważ jest Pan właścicielem działek obok.
·W aktach notarialnych nie było zapisu dotyczącego celu zakupu działek.
·Pana żona nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej.
·Z jakich powodów: „działki nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy i nie stanowiły majątku działalności gospodarczej, a jedynie majątek prywatny” skoro na działce numer: 1: „wybudował Pan halę magazynową, na której prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na wynajmie hali”?
Działki zostały zakupione na osoby fizyczne na współwłasność małżeńską i wspólnie z żoną postanowił Pan, że część działki numer: 1 zostanie przeznaczona na budowę hali, która będzie wynajmowana. Dlatego też, została ona później podzielona na dwie działki, żeby oddzielić część wykorzystywaną na działalność od tej, która pozostawała bez przeznaczenia.
·Budowę hali rozpoczął Pan w październiku 2017 r., zakończenie budowy nastąpiło pod koniec 2018 r., w (...) 2019 r., zostały zdane dokumenty do Nadzoru Budowlanego z informacją o zakończeniu budowy ze zdaniem do użytkowania.
·Halę wynajmuje Pan od dnia 1 marca 2019 r.
·Nie wykorzystywał Pan hali w żaden inny sposób, od początku wynajmowana jest dla tej samej firmy. Umowę podpisali Państwo (...) 2019 r. z najmem od 1 marca 2019 r.
·Tak, halę wynajmuje Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
·Jakie są postanowienia umowy najmu? (Komu Pan wynajmuje halę? Czy halę wynajmuje Pan wraz z gruntem? Czy wynajmuje Pan także grunt, na którym nie jest posadowiona hala?);
Umowa najmu obejmuje najem hali o powierzchni (...) m2, firma wynajmująca (...). Grunt nie jest przedmiotem najmu, nie jest ogrodzony i przeznaczony na wyłączność jednej firmy.
·Część działki numer: 1/1, na której nie posadowiona jest hala (teren przyległy), stanowi dojazd i dojście do hali, jest terenem utwardzonym oraz terenem zielonym. Działka numer: 1/2 - jest nieutwardzonym i niewyrównanym gruntem zarośniętym trawami, na który nikt nie wchodzi, ani nie wjeżdża. Brak jakiejkolwiek infrastruktury do poruszania się po tym terenie.
·W jakim celu dokonał Pan podziału działki numer: 1 w październiku 2019 r.? – z opisu sprawy wynika bowiem, że dopiero obecnie planuje Pan sprzedaż działki numer 1/2;
Dokonał Pan podziału, żeby oddzielić działkę, na której znajduje się hala i prowadzić na niej działalność polegającej na jej wynajmie. Nie miał Pan planów na użytkowanie dalszej części działki.
·W jaki sposób korzystał Pan z działki numer: 1 od daty jej nabycia aż do rozpoczęcia prac polegających na wybudowaniu
Od czasu nabycia działki, do dnia rozpoczęcia budowy nie korzystał Pan z działki.
·Dlaczego nie korzystał Pan z działki numer: 2 „od początku” skoro była/jest to „działka inwestycyjna”?
Nie korzysta Pan z działki numer: 2, jest to nieutwardzony i niewyrównany grunt, na który nie ma możliwości wjechania. Nie pojawiły się plany budowy żadnego nowego obiektu w tej lokalizacji.
·Ani Pan, ani żaden inny podmiot nie korzystał z działki numer: 1/2 - jest to nieutwardzony i niewyrównany grunt, na który nie ma możliwości w bezpieczny sposób wjazdu.
·Co świadczy o tym, że na działce numer: 1/2 nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej?
Działka pozostaje nieużytkowana. Jest to teren zarośnięty i niewyrównany.
·Działki numer: 1/2 i 2 nigdy nie były oddawane w najem, ani dzierżawę.
·Działki numer: 1/2 i 2 pozostają niezabudowane.
·Planuje Pan sprzedaż działek w tym roku.
·Planuje Pan sprzedaż działek jednocześnie.
·Sprzedaje Pan działki jednej osobie.
·Działki numer: 1/1 Pan nie sprzedaje i nie planuje Pan jej sprzedaży.
·Działki nie były wystawiane na sprzedaż w drodze ogłoszenia. Kupujący sam zwrócił się do Pana z zapytaniem, czy nie sprzeda Pan Mu działek, których Pan nie użytkuje.
Pytanie
Czy przychód ze sprzedaży obu działek stanowi podstawę do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, według którego obecnie się Pan rozlicza?
Pana stanowisko w sprawie
Uważa Pan, że z uwagi na to, że działki zostały nabyte w 2016 r., minął więc okres pięciu lat i w związku z tym na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 r. ze zmianami, według Pana nie występuje obowiązek podatkowy.
W uzupełnieniu wniosku dodał Pan, że nie powinien Pan płacić podatku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:
·w zakresie dotyczącym działki numer 2 - prawidłowe,
·w zakresie dotyczącym działek numer: 1/2 - nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a‑c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedmiotem Pana pytania jest określenie, czy przychód ze sprzedaży działek numer: 2 i 1/2 stanowi podstawę do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym?
Uważa Pan bowiem, że w stosunku do tych działek upłynął już wskazany wyżej okres pięciu lat, więc nie występuje po Pana stronie obowiązek podatkowy.
We wniosku wskazał Pan, że w roku 2016 wraz z żoną, z którą łączy Pana ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, zakupił Pan (od osób fizycznych) dwie działki inwestycyjne – numer: 1 i 2.
Wyjaśnił Pan również, że:
·termin „działki inwestycyjne” oznacza, że:
Według planu obowiązującego od 2013 r. do dnia dzisiejszego, teren cały czas jest oznaczony jako (...) - uchwała numer: (...) Rady Miejskiej w (...) z (...) 2013 r. [U - tereny usług: UC - tereny rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2, P - tereny produkcji, w tym tereny lokalizacji baz składów, handlu hurtowego lub specjalistycznego, itp. Działki częściowo są przeznaczone na drogę publiczną, o szerokości w liniach rozgraniczających od 12 m do 20 m. Dodatkowo, działka numer: 1 jest przeznaczona częściowo na drogę wewnętrzną o szerokości w liniach rozgraniczających (...)
Natomiast:
Z rejestru gruntów wynika, że działka numer: 1 w chwili zakupu oznaczona była jako działka gruntu ornego i pastwiska (symbol R. Ps). obecnie działka numer: 1/1 jest terenami przemysłowymi, a działka numer: 1/2 pozostaje R (grunty orne), a działka numer: 2 oznaczona była i jest oznaczona jako działka gruntu ornego (symbol R),
·na moment zakupu i sprzedaży działek plan miejscowy nie uległ zmianie,
·w momencie zakupu nie miał Pan planów inwestycyjnych, działki zakupili Państwo, bo poprzedni właściciele zgłosili się do Pana z pytaniem, czy nie chcą Państwo ich kupić, ponieważ jest Pan właścicielem działek obok.
Ponadto, przedmiotowe działki:
·nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy,
·nie stanowiły majątku działalności gospodarczej, a jedynie majątek prywatny,
·są położone obok siebie,
odziałka o numerze: 1 została zakupiona w lipcu 2016 r.,
odziałka o numerze: 2 została zakupiona we wrześniu 2016 r.,
·w 2018 r. na działce o numerze: 1 została wybudowana hala magazynowa, na której obecnie prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na wynajmie hali (najem w ramach działalności gospodarczej),
obudowę hali rozpoczął Pan w październiku 2017 r., zakończenie budowy nastąpiło pod koniec 2018 r., w styczniu 2019 r., zostały zdane dokumenty do Nadzoru Budowlanego z informacją o zakończeniu budowy ze zdaniem do użytkowania,
·w październiku 2019 r. działka o numerze: 1 została podzielona na dwie działki o numerach: 1/1 (działka na której znajduje się hala magazynowa) oraz 1/2 (działka niezagospodarowana, na której nigdy nie była prowadzona działalność gospodarcza),
odokonał Pan podziału, żeby oddzielić działkę, na której znajduje się hala i prowadzić na niej działalność polegającej na jej wynajmie. Nie miał Pan planów na użytkowanie dalszej części działki,
oczęść działki numer: 1/1, na której nie posadowiona jest hala (teren przyległy), stanowi dojazd i dojście do hali, jest terenem utwardzonym oraz terenem zielonym,
odziałka numer: 1/2 - jest nieutwardzonym i niewyrównanym gruntem zarośniętym trawami, na który nikt nie wchodzi, ani nie wjeżdża. Brak jakiejkolwiek infrastruktury do poruszania się po tym terenie,
oani Pan, ani żaden inny podmiot nie korzystał z działki numer: 1/2, jest to nieutwardzony i niewyrównany grunt, na który nie ma możliwości w bezpieczny sposób wjazdu,
odziałka pozostaje nieużytkowana, jest to teren zarośnięty i niewyrównany [Pana odpowiedź na pytanie, Co świadczy o tym, że na działce numer: 1/2 nigdy nie prowadził Pan działalności gospodarczej? – przypis organu],
onie korzysta Pan z działki numer: 2, jest to nieutwardzony i niewyrównany grunt, na który nie ma możliwości wjechania. Nie pojawił się plany budowy, żadnego nowego obiektu w tej lokalizacji,
Działki numer: 1/2 i 2:
·nigdy nie były oddawane w najem, ani dzierżawę,
·pozostają niezabudowane,
·planuje Pan ich sprzedaż – jednocześnie - jednej osobie:
odziałki nie były wystawiane na sprzedaż w drodze ogłoszenia,
okupujący sam zwrócił się do Pana z zapytaniem czy nie sprzeda Pan Mu działek, których Pan nie użytkuje.
Opisane przez Pana okoliczności wymagają zatem omówienia zakresu art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten brzmi następująco:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Z treści złożonego przez Pana wniosku wynika, że żadna z dziełek (działek numer: 1 i 2) nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy, a - co ważne - na działce numer: 1 w okresie październik 2017 r. - grudzień 2018 r. budował Pan halę, którą od marca 2019 r. Pan wynajmuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Podkreślam jednak, że stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 tej ustawy, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 wskazanej ustawy.
Skoro jest Pan opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, to skutki podatkowe sprzedaży opisanych działek należy rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.).
Jednak, w myśl art. 6 ust. 1 wyżej wskazanej ustawy :
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e-1g, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.
Artykuł 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje natomiast, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;
Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.
W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że:
·wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 24 lipca 2024 r., sygn. akt I SA/Gd 371/24:
(…) grunt jest kompletny i zdatny do użytku już w momencie wejścia jednostki w jego posiadanie. Wprowadza się go zatem do ewidencji środków trwałych z chwilą jego nabycia, klasyfikując do grupy 0 „Grunty”. Powyższe stanowisko organu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie, m.in. w wyroku NSA z dnia 16 maja 2019 r. sygn. akt II FSK 1139/17 (CBOSA).
·wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 26 lipca 2010 r., sygn. akt I SA/Gl 969/09:
W art. 14 ust. 2 PDOFizU ustawodawca dokonał wyliczenia katalogu przychodów, które „również” uznaje się za przychód z działalności gospodarczej. Dla powstania przychodu z działalności gospodarczej konieczne jest, aby określone w komentowanym przepisie składniki majątku były wykorzystywane w działalności gospodarczej (lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej). Przepis stanowi wyraźnie o wykorzystywanych składnikach majątku. Nie ogranicza się zatem w żadnym razie tylko do składników majątku obecnie używanych w działalności gospodarczej, czy też do określonego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej z wykorzystaniem określonego składnika majątkowego. Reguły gramatyczne języka polskiego nakazują przyjąć, iż chodzi tu o składniki majątku, które są albo były używane, użytkowane w prowadzonej działalności gospodarczej w jakiejkolwiek jej formie. Przepis będzie dotyczył zatem zarówno składników majątkowych, które w chwili zbycia są używane w działalności, jak i składników majątkowych, które były, lecz już nie są, używane w działalności w chwili ich zbycia. (…) W tych okolicznościach treść art. 22d ust. 2 PDOFizU nie pozostawia wątpliwości, że podatnik ma obowiązek wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych składników majątku stanowiących środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (zwraca się na ten obowiązek również uwagę w piśmiennictwie por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki: komentarz do przepisu art. 22c PDOFizU (w:) Komentarz, Lex 2009, pkt 8 i 9). W ocenie Sądu bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostaje okoliczność, że podatnik części tychże składników w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie wprowadził, skoro miał taki obowiązek. Trzeba też pamiętać, że wprowadzeniu do ewidencji podlegają też środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zarówno podlegające amortyzacji, jak i te, których nie można amortyzować (a zatem również grunty - art. 22c pkt 1 PDOFizU).
Zgodnie bowiem z art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
A w myśl art. 22c tej ustawy:
Amortyzacji nie podlegają:
1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,
3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Wyjaśniam również, że zgodnie z art. 22n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie podlegają objęciu ewidencją:
1) budynki mieszkalne, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, grunty lub prawo użytkowania wieczystego gruntu, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej;
2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, którego wartość początkową ustala się zgodnie z art. 22g ust. 10.
Stosownie do art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.
Artykuł 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa natomiast, że:
Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera więc bezpośredniej i legalnej definicji środków trwałych, dokonuje natomiast ich podziału na podlegające i niepodlegające amortyzacji. Definicję pojęcia środków trwałych odnaleźć można w ustawie z 29 września 1994 r. (t. j. Dz. U. z 2023, poz. 120 ze zm.) o rachunkowości, gdzie zgodnie z pierwszym zdaniem art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. a tej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych środkach trwałych - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 17, rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności: nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają zatem uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - znaczenie ma sam fakt wykorzystywania tego składnika w działalności gospodarczej.
W treści uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 297/19, można natomiast odnaleźć, czym owo „wykorzystywanie w działalności gospodarczej” jest. Sąd precyzuje bowiem, że:
Określenie „wykorzystywać” na gruncie reguł języka powszechnego znaczy tyle co, użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku (tak: Słownik Języka Polskiego PWN, dostępny pod adresem: sjp.pwn.pl oraz Wielki Słownik Języka Polskiego, dostępny pod adresem: wsjp.pl). Również w doktrynie wskazuje się, że przez wykorzystywanie na potrzeby działalności należy rozumieć taką sytuację, w której dane rzeczy służą do prowadzenia działalności gospodarczej lub ułatwiają podatnikowi jej prowadzenie, przyczyniając się do możliwości uzyskania przychodu (A. Bartosiewicz i R. Kubacki, art. 22 (a). W: PIT. Komentarz, wyd. V. LEX, 2015). W orzecznictwie wskazuje się zaś, że ustawodawca posługuje się (...) wyrażeniami „wykorzystywane przez podatnika na potrzeby” oraz „prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą”. Wyrażenia te wskazują na to, że dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od tej grupy środków trwałych wiąże się z bezpośrednim, a więc fizycznym ich wykorzystywaniem (używaniem) przez podatnika. Nie bez znaczenia pozostaje i ta okoliczność, że ustawodawca w przepisach regulujących zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych stosuje zamiennie wyrazy „używanie” i „wykorzystywanie”, a więc terminy określające stosunek faktyczny, a nie prawny podatnika do konkretnego środka trwałego. Istotnym jest, aby środek trwały był w ogóle wykorzystywany przez podatnika w sensie fizycznym w jego działalności gospodarczej, generując przychody lub też również w celu uzyskania przychodów, w sensie prawnym - poprzez oddanie go do używania osobom trzecim (tak: wyrok NSA z 26 stycznia 2012 r., II FSK 1233/11).
Przesłanki, o których mowa w powyższym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 297/19 - wobec działki numer: 1, zostały więc przez Pana wypełnione, bowiem działka ta - bazując na opisanych przez Pana okolicznościach - służyła:
·prowadzeniu działalności gospodarczej lub ułatwieniu jej prowadzenia, przyczyniając się do możliwości uzyskania przychodu; służyła więc: „osiągnięciu jakiegoś celu, zysku”,
·„w sensie fizycznym - generowała przychody/miała służyć uzyskaniu przychodów”,
·„w sensie prawnym - była oddana do używania osobom trzecim” - jak Pan bowiem wskazał:
prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na wynajmie hali (najem w ramach działalności gospodarczej.
Opierając się na przedstawionych przez Pana okolicznościach, stwierdzam więc, że tylko działka numer: 1, była przez Pana wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Ponadto, zaznaczam, że przeprowadzony przez Pana podział działki numer: 1, na działki numer 1/1 i 1/2, nie wpływa na powyższą okoliczność, gdyż:
·na skutek dokonania podziału zmieniają się numery ewidencyjne gruntu - wydzielenie działek nie wpływa więc na prawo ich własności,
·wykorzystywał Pan grunt obecnej działki numer: 1/2 dla celów prowadzonej działalności gospodarczej przed dokonanym podziałem,
·grunt powinien Pan wprowadzić do ewidencji środków trwałych, skoro był przez Pana wykorzystywany w działalności gospodarczej,
·budowa hali nastąpiła w okresie na działce numer: 1 w okresie październik 2017 r. - grudzień 2018 r.,
·wynajmuje Pan tę halę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej od marca 2019 r.,
·podział miał miejsce w październiku 2019 r. - podziału dokonał Pan więc w trakcie realizowania najmu hali.
Nie bez znaczenia jest również fakt, że teren, który Pan nabył wraz z małżonką w 2016 r. to działki inwestycyjne. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego na momenty: zakupu i sprzedaży tych działek nie uległ zmianie i wygląda on następująco:
Według planu obowiązującego od 2013 r. do dnia dzisiejszego, teren cały czas jest oznaczony jako (...) - uchwała numer: (...) Rady Miejskiej w (...) z (...) 2013 r. [U - tereny usług: UC - tereny rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2, P - tereny produkcji, w tym tereny lokalizacji baz składów, handlu hurtowego lub specjalistycznego, itp. Działki częściowo są przeznaczone na drogę publiczną, o szerokości w liniach rozgraniczających od 12 m do 20 m. Dodatkowo, działka numer: 1 jest przeznaczona częściowo na drogę wewnętrzną o szerokości w liniach rozgraniczających (...). Z rejestru gruntów wynika, że działka numer: 1 w chwili zakupu oznaczona była jako działka gruntu ornego i pastwiska (symbol R. Ps). obecnie działka numer: 1/1 jest terenami przemysłowymi, a działka numer: 1/2 pozostaje R (grunty orne), a działka numer: 2 oznaczona była i jest oznaczona jako działka gruntu ornego (symbol R).
Posiłkując się wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 lutego 2024 r., sygn. akt I FSK 787/22, zaznaczam, że:
W przypadku, gdy dla danego gruntu istnieje decyzja o warunkach zabudowy, wówczas dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków nie mają znaczenia. Bierze się je pod uwagę tylko wówczas, gdy przeznaczenia gruntów nie można ustalić na podstawie planów miejscowych, ani decyzji o warunkach zabudowy. Ważność warunków zabudowy jest co do zasady bezterminowa, tj. raz wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie traci swej ważności z upływem jakiegokolwiek terminu.
Mając na uwadze przeprowadzoną wyżej analizę, stwierdzam zatem, że:
·sprzedaż działki numer: 1/2 powinien Pan zaliczyć do źródła jakim jest działalność gospodarcza zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia tej nieruchomości opodatkowany będzie podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z wybraną formą opodatkowania Pana działalności gospodarczej,
·sprzedaż działki numer: 2 powinien Pan rozpatrywać w oparciu o regulację wskazaną w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym. Z uwagi na upływ ustawowego - pięcioletniego - okresu, odpłatne zbycie przez Pana tej działki (działki numer: 2) będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Z wyżej wskazanych powodów Pana stanowisko uznaję więc:
·w zakresie dotyczącym działki numer 2 - za prawidłowe,
·w zakresie dotyczącym działki numer 1/2 - za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Końcowo zaznaczam, że:
·przedstawiany przez Pana zakres żądania (zadane pytania) zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Pana przedmiotu wniosku - zakresu Pana pytania.
·przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzę również postępowania dowodowego. Z powyższych powodów niniejszej odpowiedzi udzielam wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).