Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 lutego 2025 r. (wpływ 7 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2012 roku nabyła Pani w drodze darowizny od rodziców 1/2 udziału w zabudowanej nieruchomości określonej jako działka 1 położona we wsi (...), gmina (…). W roku 2016 nabyła Pani w drodze darowizny od brata udział w wysokości 1/2 nieruchomości określonej jako działka 1, stając się właścicielką całej nieruchomości. Nieruchomość ta została nabyta do Pani majątku osobistego.

W roku 2018 wstąpiła Pani w związek małżeński z B.A.

B.A. w dniu zawarcia małżeństwa z Panią był właścicielem działki budowlanej położonej w miejscowości (...) określonej jako działka 2.

W roku 2019 zbyła Pani posiadaną nieruchomość - działkę 1 w drodze umowy sprzedaży. Jako, że od nabycia udziału 1/2 w drodze darowizny od brata nie upłynął jeszcze 5 letni okres – oświadczyła Pani, że uzyskane środki przeznaczy na własne cele mieszkaniowe.

W roku 2020 nabyła Pani ze środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości określonej jako działka 1, środków z kredytu bankowego hipotecznego dom modułowy wraz z usługą montażu. Dom ten poza elementami związanymi z gruntem takimi jak przyłącza i płyta fundamentowa składa się z elementów prefabrykowanych określonych w umowie nabycia jako:

1.Konstrukcja drewniana domu:

• konstrukcja ścian zewnętrznych;
• konstrukcja ścian działowych;
• konstrukcja ścian garażu.

2.Konstrukcja wiązarów dachowych.

3.Wykończenie ścian zewnętrznych parteru:

• izolacja termiczna zewnętrzna;
• izolacja termiczna wełną drzewną pomiędzy konstrukcją;
• płyta konstrukcyjna;
• folia paroizolacyjna.

4.Wykończenie ścian działowych parteru.

5.Stolarka okienno-drzwiowa.

Umowa przewidywała również montaż prefabrykowanych ścian, montaż prefabrykowanej konstrukcji dachu oraz pozostałe roboty skutkujące doprowadzeniem do stanu deweloperskiego. Elementy prefabrykowane domu modułowego zostały przywieziona gotowe na działkę 2 i przy pomocy dźwigu zmontowane w ciągu 2 dni roboczych na wykonanej wcześniej płycie. Elementy prefabrykowane domu modułowego nadają się do demontażu i zmontowania w innej lokalizacji.

Koszt zakupu elementów domu modułowego prefabrykowanego oraz jego montaż przekroczyły ponad dwukrotnie kwotę uzyskaną ze sprzedaży udziału w nieruchomości określonej jako działka 1. Środki na zakup domu modułowego prefabrykowanego oraz jego montaż, w tym środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości określonej jako działka nr 1, wydatkowała Pani do końca grudnia 2020 r. W związku z zakupem domu otrzymała Pani od zbywcy faktury imienne wystawione na swoje nazwisko. Pani zdaniem nabycie to nastąpiło z datą wystawienia faktur.

W domu tym mieszka obecnie Pani wraz ze swoją rodziną, tj. mężem i dzieckiem.

Po wybudowaniu domu małżonkowie A. dokonali rozszerzenia wspólności ustawowej małżeńskiej na działkę 2, na której zmontowany został prefabrykowany dom modułowy.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Data rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej o działkę 2 to 2 grudnia 2024 r.

Dom modułowy nie był nieruchomością, dom modułowy nabyła Pani na podstawie umowy pisemnej, do umowy zostały wystawione faktury VAT.

Opłaca Pani podatek od nieruchomości (dom modułowy). W decyzji ws. łącznego zobowiązania pieniężnego figuruje Pani jako podatnik zaś jako współpodatnik figuruje małżonek.

Mieszka Pani w domu modułowym od 17 września 2021 r.

Budynek mieszkalny (dom modułowy) został odebrany i oddany do użytku.

Chce Pani skorzystać z celów mieszkaniowych na zakup i montaż domu modułowego.

Występowała Pani wraz z mężem o pozwolenie na budowę.

W odpowiedzi na pytanie: „czy dom modułowy jest obiektem budowlanym trwale związanym z gruntem, wydzielonym z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadającym fundamenty i dach?”, odpowiedziała Pani, że tak, obecnie wg prawa budowlanego - przywiezione na budowę gotowe ściany wraz z oknami zostały przykręcone na kotwy do płyty fundamentowej – co spełnia warunek trwałego związania z gruntem.

Pytanie

Czy po sprzedaży udziału w wysokości 1/2 w nieruchomości określonej jako działka 1 przed upływem pięcioletniego okresu od końca roku w którym nastąpiło nabycie i wydatkowaniu tych środków w całości na zakup prefabrykowanego domu modułowego zmontowanego na działce stanowiącej ówcześnie własność Pani męża, a następnie objętej rozszerzeniem wspólności ustawowej małżeńskiej - korzysta Pani z ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, spełniła Pani warunki określone w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z czym zachowuje prawo do zastosowania ulgi z tytułu wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe.

Po sprzedaży udziału w nieruchomości opisanej jako działka 1 uzyskane środki przeznaczyła Pani na zakup domu modułowego prefabrykowanego oraz jego montaż, który to dom został zmontowany na działce 2. Działka 2 stała się w wyniku rozszerzenia przez małżonków A. wspólności ustawowej małżeńskiej przedmiotem ich wspólnej własności.

Jak wynika z orzecznictwa - umowa majątkowa rozszerzająca wspólność ustawową (art. 47 § 1 k.r.i.o.) jest czynnością prawną organizacyjną, której przedmiotem jest regulacja majątkowoprawnych stosunków małżonków i włączenie do majątku małżonków, w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżeńską, nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. przez drugiego małżonka (vide Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2017 r. I SA/Wr 1328/16).

Z powyższego należy wywieść wniosek, iż poniosła Pani wydatki na dom posadowiony na działce, do której przysługuje Pani prawo własności na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej od dnia zawarcia małżeństwa, tj. od roku 2018.

Ponadto jak stanowi art. 21 ust. 25 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji "części budynku", nie zawiera jej również ustawa prawo budowlane w tym stanie rzeczy w świetle art. 2a Ordynacji podatkowej należy przyjąć, że nabycie przez Panią domu modułowego prefabrykowanego oraz jego montaż stanowiło nabycie części budynku uprawniające do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment nabycia oraz forma prawna ich nabycia.

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

Z opisu zdarzenia wynika, że w 2012 r. w drodze darowizny od rodziców nabyła Pani 1/2 udziału, a następnie kolejny udział w 2016 r. w drodze darowizny od brata. W 2019 r. zbyła Pani posiadaną nieruchomość w drodze umowy sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, 5 letni okres, o którym mowa w powyżej cytowanych przepisach dla 1/2 udziału w nieruchomości nabytego przez Panią w darowiźnie od rodziców niewątpliwie minął i nie stanowi dla Pani źródła przychodu. Sprzedaż przez Panią części nieruchomości nabytej w drodze darowizny od rodziców nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, odpłatne zbycie w 2019 r. 1/2 udziału w nieruchomości nabytego w drodze darowizny od brata w 2016 r., które nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, stanowi dla Pani źródło przychodu w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

W świetle art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 19 ust. 2 ww. ustawy, stanowi:

Ponadto, art. 19 ust. 4 powołanej ustawy, wskazuje:

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości w drodze zamiany jest wartość zbywanej nieruchomości określona w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Jak stanowi art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Ponadto, w świetle art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30e ust. 4 komentowanej ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Tym samym, aby dochód z tytułu zbycia nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe – wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w terminie wskazanym przez ustawodawcę.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy:

W świetle natomiast art. 21 ust. 25 pkt 2 przywołanej ustawy:

W myśl art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o nabyciu prawa do przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nie później niż w okresie wskazanym przez ustawodawcę, na określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania w ustalonym ustawą okresie przychodu ze zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego na wskazane w art. 21 ust. 25 cele mieszkaniowe, w tym m.in. na budowę własnego budynku mieszkalnego.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wszelkie ulgi i zwolnienia są też wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Wskazać przy tym należy, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach: z dnia 28 maja 2019 r., sygn. akt II FSK 1754/17 oraz z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. akt II FSK 3228/16 wyjaśnił, że brzmienie przepisu (art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest czytelne i jasne, pozwalające przy zastosowaniu metod wykładni językowej odczytać treść normy prawnej w stopniu koniecznym i wystarczającym do identyfikacji zakresu zwolnienia podatkowego. Wynika z niego niewątpliwie, że poniesienie wydatków na własne cele mieszkaniowe to poniesienie wydatku na budowę budynku, który stanowi własność albo współwłasność podatnika w rozumieniu prawa cywilnego, przy czym zwolnienie przysługuje, jeżeli wydatki na ten właśnie cel zostały poczynione w okresie wskazanym przez ustawodawcę. Jest oczywiste, że aby poczynić wydatki na tak określony cel, trzeba być właścicielem (współwłaścicielem) nieruchomości, na którą czyni się wydatki - i to w terminie zakreślonym w przepisie. Inaczej nie dochodzi do poniesienia wydatków na własne cele mieszkaniowe, co wyklucza możliwość skorzystania ze zwolnienia.

Zauważyć również należy, że stosownie do art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

W myśl natomiast art. 48 Kodeksu cywilnego:

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności będzie budynek wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym.

Zatem, biorąc pod uwagę konstrukcję ww. przepisu stwierdzić należy, że budynek trwale związany z nieruchomością gruntową stanowi jej część składową co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu, jak i budynku wzniesionego na tym gruncie, jest zawsze właściciel nieruchomości gruntowej, na której budynek ten został wybudowany.

Pani wątpliwość dotyczy możliwości skorzystania z ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy za środki uzyskane po sprzedaży udziału w nieruchomości nastąpiło nabycie prefabrykowanego domu modułowego zmontowanego na działce stanowiącej ówcześnie własność Pani męża. Rozszerzenie wspólności ustawowej małżeńskiej na ww. działkę nastąpiło 2 grudnia 2024 r.

W kontekście Pani wątpliwości wyjaśnić należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy:

Jak wynika z art. 33 pkt 2 cytowanego Kodeksu:

Należy podkreślić, że przedmioty, o których mowa w art. 33 Kodeksu, tj. należące do majątku osobistego danego małżonka, pomimo istnienia wspólnoty majątkowej między małżonkami nie stanowią ich majątku wspólnego. Przedmioty takie stanowią majątek odrębny danego małżonka. Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Zatem zgodnie z przepisami prawa rodzinnego o zaliczeniu przedmiotów majątkowych do wspólnego czy też odrębnego majątku decyduje przede wszystkim moment oraz sposób ich nabycia.

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych prezentująca stanowisko wskazujące, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14. Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyrokach NSA (przykładowo: z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14).

Zatem włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy za datę nabycia nieruchomości, która stanowiła wcześniej majątek odrębny Pani męża, należy przyjąć dzień, w którym mąż nabył tę nieruchomość do majątku odrębnego.

Zaznaczyć jednak należy, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy jest zawarcie umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską przed upływem wymaganego trzyletniego okresu, o którym mowa w zacytowanych przepisach.

Zatem, dla przyznania zwolnienia nie jest wystarczające poniesienie nakładów na zakup domu modułowego. Zakres zwolnienia ograniczony został do budynków, do których podatnik posiada odpowiedni tytuł prawny pozwalający na uznanie budynku mieszkalnego za własność podatnika, który poniósł nakłady na jego budowę. Z wykładni językowej powołanego przepisu wynika oczywista konstatacja, że niezbędną przesłanką zastosowania jest legitymowanie się przez podatnika prawem własności (lub udziałem w takim prawie) budynku, na który poniesiono wydatki. Zastosowanie wykładni gramatycznej uzasadnia twierdzenie, że nabycie tego prawa musi nastąpić przed upływem 3-letniego terminu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 cyt. ustawy. Spełnienie tego warunku jest bowiem konieczne dla uznania, że nakłady poniesione zostały na czynności związane z „własnym” budynkiem mieszkalnym podatnika.

Brak definitywnego nabycia własności nieruchomości (gruntu) w terminie trzech lat liczonych od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości (lokalu mieszkalnego), ma oczywisty skutek w postaci braku nabycia własności tej nieruchomości, a tym samym powoduje niewypełnienie warunków niezbędnych do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 i art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25a tej ustawy, wiąże bowiem skutek prawny w postaci zwolnienia określonego dochodu od opodatkowania (podatkiem dochodowym) zarówno z terminem wydatkowania środków pieniężnych, jak i z faktem dysponowania przez podatnika tytułem własności lub współwłasności do nieruchomości.

Na znaczenie regulacji wynikającej z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zakres jej obowiązywania wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 lutego 2024 r., sygn. akt. II FSK 713/21:

Podobne stanowisko w zakresie stosowania art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, w prawomocnym wyroku z 26 października 2022 r., sygn. akt I SA/Sz 374/22, gdzie wskazano, że:

Powołane wyżej wyroki Sądów Administracyjnych, niekorzystne dla Organu, odnoszą się co prawda do stanów prawnych obowiązujących przed wejściem w życie art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże sądy wypowiedziały się w nich również w zakresie obowiązującego od 1 stycznia 2019 r. – a zatem mającego zastosowanie w przedmiotowej sprawie – art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tymczasem jak wynika z opisu sprawy, rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, w wyniku którego stała się Pani współwłaścicielem działki 2 miało miejsce 2 grudnia 2024 r., a zatem po upływie ustawowego terminu, który w przedmiotowej sprawie upłynął 31 grudnia 2022 r.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie spełniła Pani ustawowych warunków z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji nie może Pani zakwalifikować środków przeznaczonych na zakup domu modułowego i zakotwiczenie go na fundamencie na działce Pani męża jako wydatków na własne cele mieszkaniowe. Mimo bowiem, że w wyniku rozszerzenia wspólności majątkowej stała się Pani jej współwłaścicielem, to jednak rozszerzenie to nastąpiło dopiero w 2024 r., tj. po upływie trzyletniego okresu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Nie spełniła Pani zatem warunków koniecznych do zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Zatem, dochód uzyskany ze sprzedaży 1/2 udziału w nieruchomości nabytej w drodze darowizny od Pani brata nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.