Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 21 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 21 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 20 marca 2025 r. (wpływ 20 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą na warunkach ogólnych, pt. (…), zarejestrowaną w CEIDG, kod Z1.12.Z – Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne.

Jest Pani emerytem niepełnosprawnym. Wykonuje Pani głównie niewielkie projekty techniczne, konstrukcyjne. Pani działalność prowadzona jest we własnym imieniu, ale nie w sposób zorganizowany i ciągły, nie posiada Pani biura ani nawet wydzielonego pokoju w mieszkaniu. Projekty często z obiektywnych przyczyn ciągną się miesiącami bez względu na wielkość projektu, rekordzista 5 lat (konieczność zmiany planu miejscowego).

Ze względów zawodowych, osobistych, wizerunkowych kontynuuje Pani już jako emeryt Pani jednoosobową działalność trwającą od 1991 r. Od 2024 r. korzysta Pani ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 113 ustawy o VAT. Pani jednoosobowa działalność gospodarcza polega na incydentalnym, nieciągłym wykonywaniu działalności i dotyka fragmentu zakresu, jaki obejmuje kod Z1.12.Z. Mając odpowiedzialność zawodową, projektant nie może skorzystać z negatywnej definicji działalności gospodarczej, wg art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani przychody w 2022 r. – (…) zł, w 2023 r. – (…) zł.

Chciałaby Pani skorzystać z innej opcji rozliczania się począwszy od 2022 r., 2023 r., mianowicie zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych przez Panią jako przychodów z praw autorskich majątkowych. Rozliczanie Pani działalności jako ciągłej czy też zawieszanej napotkało na niesamowite komplikacje w związku z innym sposobem rozliczania dla ZUS i dla Urzędu Skarbowego. Z powodu szczupłości przychodów nie korzysta Pani z obsługi żadnego biura rachunkowego. Dopiero po zapoznaniu się z tematem, chcąc wyprostować te komplikacje (w ślad za już uzyskanymi informacjami z KIS), chciałaby Pani rozliczyć się w ramach PIT-36 E1 pkt 7. W 2023 r. przy stracie ok. (…) zł ZUS wyliczył Pani dochód ok. (…) zł, w 2022 r. przy stracie (…) zł ZUS wyliczył Pani dochód (…) zł.

Jest Pani emerytem niepełnosprawnym, korzystała Pani ze zwolnień z tyt. art. 82 ust. 9 ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych jako równoważnika zawieszania działalności. Pani działalność jest mikroskopijna. Ograniczona rocznie do kilku niewielkich opracowań projektowych konstrukcyjnych w ramach projektów budowlanych i technicznych budynków 4-6 szt.

Działalność prowadzi Pani ze względów praktycznych wobec kontaktów z innymi branżami biorącymi udział w opracowaniu. Zwykle Pani zleceniodawcą jest któryś z architektów prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Uzyskuje Pani przychody w związku ze sprzedażą przysługujących Pani autorskich praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 22 ust. 9 pkt 3, ust. 9b pkt 1, ust. 10. Wg kod Z1.12.Z zarejestrowana działalność ma szerszy zakres aniżeli wykonywanie projektów budynków.

Bardzo korzystna byłaby dla Pani działalność osobista z uwagi na składki ZUS w postaci umowa o dzieło z przeniesieniem praw autorskich, ale z uwagi na konieczność obarczenia architekta, czy klienta formalnościami w postaci rozliczenia Pani podatkowego, czyli odprowadzenie podatku 12% , wystawienie PIT-11, zawieranie dodatkowych umów o przekazanie praw autorskich majątkowych i zależnych, utrata logo firmy – niestety musi Pani z tego zrezygnować. Często te projekty z obiektywnych przyczyn ciągną się miesiącami bez względu na wielkość projektu, rekordzista 5 lat (konieczność zmiany planu miejscowego).

Zatem ze względów zawodowych, osobistych, wizerunkowych kontynuuje Pani już jako emeryt Pani jednoosobową działalność trwającą od 1991 r. Rozlicza się Pani cały czas na zasadach ogólnych, w oparciu o książkę przychodów rozchodów. Od 2024 r. korzysta Pani ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 113 ustawy o VAT.

Pani jednoosobowa działalność gospodarcza polega, jak widać, na incydentalnym, nieciągłym wykonywaniu działalności i dotyka fragmentu zakresu, jaki obejmuje kod Z1.12.Z. Mając odpowiedzialność zawodową, projektant nie może skorzystać z negatywnej definicji działalności gospodarczej. Wg art. 5b PIT może natomiast skorzystać z zapisu art. 13 negatywnie (z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 i wprost z definicji działalności).

Pani działalność prowadzona jest we własnym imieniu, ale nie w sposób zorganizowany i ciągły, nie posiada Pani biura, ani nawet wydzielonego pokoju w mieszkaniu .

Ma Pani tutaj nawet podpowiedź z KIS w tej sprawie. Jeżeli umowy zlecenia mają charakter incydentalny (a nie ciągły), to nawet jeżeli wchodzą w zakres działalności gospodarczej, uzasadniona jest kwalifikacja przychodów z takiego rodzaju umów do źródła przychodów, jakim jest działalność wykonywana osobiście. Jednakże przejście na tego typu działalność, jak Pani wspomniała, nie jest dla Pani z powodów wizerunkowych do zaakceptowania.

Pani przychody w 2022 r. – (…) zł, 2023 r. – (…) zł.

Zarówno w 2022 r. i 2023 r. przedmiotem Pani pracy były produkty, rezultaty pracy, jakimi są projekty budowlane i techniczne z zakresu konstrukcji budowlanych, względnie autorskie ekspertyzy stanowiące element projektu budowlanego.

W roku 2022 wykonała Pani dokumentację, pt.: (…).

Chciałaby Pani skorzystać z innej opcji rozliczania się począwszy od 2022, 2023 r., mianowicie zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych przez Panią jako przychodów z praw autorskich majątkowych. Rozliczanie Pani działalności jako ciągłej czy też zawieszanej napotkało na niesamowite komplikacje w związku z innym sposobem rozliczania dla ZUS i dla Urzędu Skarbowego. Chcąc wyprostować te komplikacje (w ślad za już uzyskanymi informacjami z KIS), mogłaby Pani rozliczyć się w ramach PIT-36 E1 pkt 7. W 2023 roku przy stracie (…) zł ZUS wyliczył Pani dochód ok. (…) zł, w 2022 r. przy starcie (…) zł ZUS wyliczył Pani dochód (…). Chciałaby Pani bardzo móc uporządkować sposób Pani rozliczania.

Wspomniane rozwiązania związane z przeniesieniem praw majątkowych pozwoliłoby Pani skorzystać z przywilejów minimum 50% kosztów i braku składki zdrowotnej, którą w innym przypadku (wykonania umowy o dzieło osobiście) nie opłacałaby Pani. Branża konstrukcyjna na ogół nie ma zewnętrznych uzgodnień, ale musi czekać na inne branże. W momencie kiedy wreszcie udaje się uzyskać pozwolenie na budowę z racji oczekiwania i zawieszania w tym czasie działalności, zdarzało się, że mogła Pani zaliczyć koszty abonamentu telefonicznego i internetowego jako koszty towarzyszące przeniesieniu majątkowych praw autorskich. ZUS zakwestionował Pani koszty zakupu programów komputerowych, komputera, opłat wobec Izby Inżynierów Budownictwa, leasingu samochodu poniesione w miesiącach zawieszenia działalności, abonamentów telefonicznych i internetowych. Występuje duża rozbieżność między czasem wykonywania pracy, bo nie ma ta praca ciągłości, a przychodem z tytułu przekazania praw majątkowych stąd te kłopoty. Te terminy są całkowicie niezależne od Pani zależą od przejścia przez urzędy.

Projekt konstrukcyjny, jego etapy, stanowi ilustrację dla przekazanych praw autorskich majątkowych. Samo opracowanie nie przedstawia żadnej wartości bez przekazania praw. Nie wolno się nim posługiwać ani z niego korzystać. Stanowi wzorzec, przepis dla wykonania dzieła, jakim jest wznoszony obiekt.

Z założenia majątkowe prawa autorskie do projektu konstrukcyjnego przechodzą na zamawiającego w dacie zapłaty projektantowi ustalonego umownie wynagrodzenia za wykonanie projektu i przeniesienie praw do niego. Stanowią 100% kwoty. Z powodu szczupłości przychodów nie korzysta Pani z obsługi żadnego biura rachunkowego.

Zresztą kwestie praw autorskich również w biurach rachunkowych nie są znane. Dopiero po zapoznaniu się z tematem, przeczytaniu wielkiej ilości porad prawnych w Internecie, co trwało dosyć długo, po konsultacjach w KIS dowiedziała się Pani, że może rozliczać Pani pracę na wspomnianych zasadach. Dlatego prosiłabym o przyznanie Pani w interpretacji prawa do poprawienia wstecz Pani rozliczeń, tj. za rok 2022 i 2023 i rozliczenie w ramach PIT-36 E1 pkt 7.

Dla Pani ta forma rozliczeń jest warunkiem zaistnienia jeszcze w zawodzie pomimo emerytury. Jedyną formą rozliczenia wykonanych przez Panią projektów, która pozwala korzystać z logo Pracownia Projektowa daje możliwość samo-rozliczenie na godziwych warunkach, które nie pochłoną całego Pani dochodu.

Pytanie

Prosi Pani o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu zbycia objętych prawami autorskimi projektów technicznych konstrukcyjnych oraz możliwości zastosowania przy ustalaniu dochodu z ww. tytułu 50% kosztów uzyskania przychodów. Bierze Pani pod uwagę art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 22 ust. 9 pkt 3, ust. 9b pkt 1, ust. 10. Chciałaby Pani móc rozliczyć się w ramach PIT-36 E1 pkt 7.

Pani stanowisko w sprawie

Chciałaby Pani skorzystać z innej opcji rozliczania się począwszy od 2022 r., 2023 r., mianowicie zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych przez Panią jako przychodów z praw autorskich majątkowych. Rozliczanie Pani działalności z braku ciągłości napotkało na niesamowite komplikacje w związku z innym sposobem rozliczania dla ZUS i dla Urzędu Skarbowego. Uważa Pani, że powinna móc skorzystać z przysługujących Pani autorskich praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 22 ust. 9 pkt 3, ust. 9b pkt 1, ust. 10.

Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Dopiero po zapoznaniu się z tematem, po konsultacjach w KIS dowiedziała się Pani, że może Pani rozliczać Pani pracę na wspomnianych zasadach. Dlatego prosiłaby Pani o przyznanie Pani w interpretacji prawa do poprawienia wstecz Pani rozliczeń, tj. za rok 2022 i 2023 i rozliczenie w ramach PIT-36 E1 pkt 7.

Uważa Pani, że mimo zarejestrowanej działalności gospodarczej JPDG z uwagi na brak ciągłości i bardzo mały zakres prowadzonej działalności rozrzuconej w czasie ma Pani prawo do wyboru sposobu opodatkowania przez wybór źródła przychodów, tj. rozliczenia się w ramach działalności osobistej umowa o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych w zakładce E.1 pkt 6 (lub 7) w zależności od roku.

Pani stanowisko wynika z wniosku oraz jego uzupełnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7:

1)pozarolnicza działalność gospodarcza,

7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednak brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla uznania danej działalności za działalność gospodarczą wymagają również, aby czynności były wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwa Naukowego PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000 – organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie natomiast czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto wskazuję, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stąd – istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 tej ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Natomiast, jak stanowi art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W rozumieniu tego przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie.

O kwalifikacji do danego źródła przychodów przesądza dana umowa, nie natomiast forma zawiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło, czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy są prawa autorskie, to przychody z tego tytułu zalicza się do praw majątkowych, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i na moment jej zawarcia (przed stworzeniem utworu – dzieła, czy też po jego powstaniu). Co ważne jednak, umowa taka nie powinna być zawarta w ramach działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich, jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że od 1991 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG – Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Po przejściu na emeryturę kontynuuje Pani działalność gospodarczą, wykonuje Pani głównie niewielkie projekty techniczne, konstrukcyjne. Wskazała Pani, że działalność prowadzona jest we własnym imieniu, ale nie w sposób zorganizowany i ciągły. Uzyskuje Pani przychody w związku ze sprzedażą przysługujących Pani autorskich praw majątkowych. Z uwagi na konieczność obarczenia architekta, czy klienta formalnościami w postaci rozliczenia Pani podatkowego, czyli odprowadzenie podatku 12% i wystawienie PIT-11, zawieranie dodatkowych umów o przekazanie praw autorskich majątkowych i zależnych, utrata logo firmy – zrezygnowała Pani z rozliczenia tych przychodów jako przychody z praw majątkowych tylko rozlicza je Pani w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Ze względu na duże obciążenia podatkowe i ZUS-owskie chciałaby Pani jednak skorygować zeznania podatkowe za 2022 r. i 2023 r. i rozliczyć swoje dochody jako prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwracam uwagę na fakt, że choć prawa majątkowe zostały wymienione w odrębnym źródle przychodów, nie oznacza to, że przychody z tych praw osiągane przez przedsiębiorcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą stanowić przychodów z działalności gospodarczej. Jeżeli umowy, co do których podatnikowi przysługują autorskie prawa majątkowe, są zawierane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to przychody uzyskane z tego tytułu należy kwalifikować do źródła przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Skoro zdecydowała się Pani zawierać umowy z kontrahentami na wykonanie projektów technicznych, konstrukcyjnych w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, to przychody uzyskiwane z tego tytułu są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej, określonymi w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem prawidłowo Pani rozliczała swoje dochody w zeznaniach rocznych za lata 2022-2023 jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie ma podstaw do korygowania zeznania rocznego za te lata.

Podsumowanie: ponieważ umowy o wykonanie projektów technicznych konstrukcyjnych, co do których przysługują Pani autorskie prawa majątkowe, są zawierane w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, to przychody uzyskane z tego tytułu należy kwalifikować do źródła przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których nie mają zastosowania 50% koszty uzyskania przychodów. W zeznaniach rocznych za lata 2022-2023 dochody te powinny być wykazane jako źródło „Pozarolnicza działalność gospodarcza”, a nie jako „Prawa autorskie i inne prawa, o których mowa w art. 18 ustawy”.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.