
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
13 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 3 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1. Zainteresowana będąca stroną postępowania: (…);
2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania: (…)
Opis stanu faktycznego
8 czerwca 2006 r. Wnioskodawcy (wspólnota majątkowa małżeńska) zawarli z Bankiem (aktualna nazwa (…)) umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych waloryzowany kursem CHF. Celem kredytu było: sfinansowanie zakupu od dewelopera lokalu mieszkalnego, udziału w garażu wielostanowiskowym – miejsca postojowego. Kwota kredytu wynosiła łącznie 364.500 zł, okres kredytowania 300 miesięcy (do 15 czerwca 2031 r.), a oprocentowanie kredytu w stosunku rocznym w dniu zawarcia kredytu wynosiło 2,35%, przy czym w okresie ubezpieczenia kredytu wynosiło 3,35%. Zgodnie z Umową walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF).
W związku ze zmianą danych inwestora zastępczego, w tym jego numeru rachunku bankowego do wpłaty kwoty kredytu, 11 stycznia 2007 r. Wnioskodawcy podpisali z Bankiem aneks nr 1. 10 kwietnia 2007 r. Wnioskodawcy zawarli z Bankiem aneks nr 2, na podstawie którego Strony podwyższyły kwotę kredytu oraz zmieniły postanowienia m.in. dotyczące zmiany wysokości pobranej przez pozwanego prowizji, zmiany terminów wypłaty kredytu, zmiany jego zabezpieczeń. 15 sierpnia 2007 r., na podstawie aneksu nr 3 z 5 czerwca 2007 r. Strony podwyższyły kwotę kredytu do ostatecznej wysokości 443.757,49 zł, przy czym kwota podwyższenia 79.257,40 zł miała być (i została) przeznaczona na wykonanie przez Wnioskodawców prac wykończeniowych lokalu.
Ustalono, że kwota kredytu w wysokości 358.057,54 zł zostanie wypłacona w 11 transzach (nr II-XII) na konto bankowe inwestora, kwota 6.442,46 zł zostanie „przeznaczona” na pokrycie kosztów związanych z udzieleniem kredytu, zaś kwota podwyższenia, tj. 79.257,40 zł zostanie wypłacona zgodnie z dyspozycją Kredytobiorców na pokrycie kosztów wykończenia lokalu w zakresie wskazanym w kosztorysie. Zmieniono także m.in. postanowienia Umowy stanowiące o zabezpieczeniach kredytu. Kredyt został uruchomiony 12 czerwca 2006 r. i był wypłacany w XII transzach.
5 marca 2021 r. Wnioskodawcy złożyli pozew przeciwko Bankowi o ustalenie, że ww. umowa kredytowa jest nieważna. 20 listopada 2023 r. Sąd Okręgowy (…) (sygn. akt (…)) wydał korzystny dla Wnioskodawców wyrok I instancji, w którym ustalił, że ww. umowa o kredyt jest nieważna, zasądził od Banku na rzecz Wnioskodawców łącznie kwotę 104.796,09 zł (według teorii salda) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 20 października 2023 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 11.954 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu (w tym 10.800 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego). Przedmiotowy wyrok jest nieprawomocny wobec złożenia apelacji przez Bank; sprawa do dnia złożenia wniosku nie została rozpoznana przez Sąd Apelacyjny (…).
W 2024 r. Bank wytoczył przeciwko Wnioskodawcom pozew w sprawie o zapłatę kwoty 443.757,49 zł, która odpowiadała wypłaconemu przez Bank kapitałowi na podstawie umowy. Postępowanie zainicjowane pozwem toczy się przed Sądem Okręgowym (…) (sygn. akt (…)).
31 stycznia 2025 r. Strony zawarły ugodę.
W ugodzie Wnioskodawcy zobowiązują się wycofać pozew do 30 dni od zapłaty kwot wskazanych w ugodzie. W zaproponowanej przez Bank ugodzie zawarto, że Klientowi przysługują następujące roszczenia w stosunku do Banku wynikające ze świadczeń spełnionych w wykonaniu Umowy:
1)kwota 548.553,57 PLN tytułem rat kapitałowo-odsetkowych;
2)kwota 5.675,33 PLN tytułem Ubezpieczenia Niskiego Wkładu Własnego;
3)kwota 887,51 PLN tytułem składek na poczet ubezpieczenia;
4)kwota 2.551,50 PLN tytułem opłat i prowizji związanej z kredytem;
5)kwota 21.075,14 PLN tytułem ustalonych przez Strony części odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (tj. 22 marca 2021 r.) do dnia 9 stycznia 2025 r., tym samym Klientowi przysługują w stosunku do Banku roszczenia o zapłatę w wysokości 578.743,05 PLN.
Na podstawie ugody Strony niniejszym dokonują potrącenia Roszczenia Klienta w wysokości 578.743,05 PLN z Roszczeniem Banku w wysokości 443.757,49 PLN, wobec czego wierzytelności te umarzają się nawzajem do wysokości niższej z tych wierzytelności, a więc do wysokości 443.757,49 PLN.
Dodatkowo, Bank zwraca Wnioskodawcom koszty zastępstwa procesowego w kwocie 10.800 zł, które uprzednio zostały przez Nich zapłacone kancelarii prawnej reprezentującej Wnioskodawców w Sądzie.
Pytania
1.Czy kwoty wskazane pod numerem 1-4, zwrócone Wnioskodawcom przez Bank w wyniku ugody, stanowią dla Nich przychód i powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy zwrot w wyniku ugody opisanej w stanie faktycznym kwoty pod numerem 5 (odsetek ustawowych za opóźnienie), stanowi dla Wnioskodawców przychód podlegający opodatkowaniu, ale korzystający ze zwolnienia podatkowego?
3.Czy kwota otrzymana na podstawie ugody tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, będzie stanowiła przychód Wnioskodawców i winna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Stanowisko Zainteresowanych w sprawie
Zdaniem Wnioskodawców, stosownie do treści ugody Wnioskodawcy uzyskają zwrot wpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, opłat i prowizji oraz ubezpieczenia. Przy czym kwota zwrotu stanowić będzie nadwyżkę ponad wypłacony przez Bank Wnioskodawcom kapitał. Zwrot ten nie spowoduje jednak powiększenia majątku Wnioskodawców (przysporzenia majątkowego), albowiem w wyniku zawartej ugody Wnioskodawcy otrzymają zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy przekazali na rzecz Banku w ramach spłaty rat udzielonego kredytu. Kwoty otrzymane na podstawie ugody z Bankiem nie spowodują więc faktycznego przyrostu w majątku Wnioskodawców.
W konsekwencji, zwrot ten nie jest dla Wnioskodawców przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), podlegającym opodatkowaniu.
Skoro zwrot rat kapitałowo-odsetkowych, prowizji i opłat oraz składek ubezpieczenia, który Wnioskodawcy otrzymali, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone od tego odsetki ustawowe za opóźnienie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o PIT.
W odniesieniu natomiast do zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, zwrot ten także nie stanowi przysporzenia majątkowego i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem kosztów nie wystąpiło po stronie Wnioskodawców realne przysporzenie majątkowe. Wynika to z tego, że koszty te w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z własnych środków Wnioskodawców (zapłacone pełnomocnikowi, który Ich reprezentował), a następnie na podstawie ugody zostały Im zwrócone. W takim wypadku, kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej nakładów – nie jest więc przychodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego jest obojętna podatkowo.
Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS wydanych w analogicznych stanach faktycznych (np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 grudnia 2024 r., nr 0115-KDIT1.4011.656.2024.1.JG).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:
- dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz
- dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).
Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Ogólna definicja przychodów, zawarta została w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Wedle powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega, co do zasady, każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.
Stosownie zaś do definicji dochodu, jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z definicji tej wywieść można, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też, gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.
Art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są inne źródła.
Stosownie natomiast do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.
Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata, na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej, są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Mając na uwadze powyższe stwierdzam, że w analizowanej sprawie po Państwa stronie nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego w związku ze zwrotem kwot tytułem: rat kapitałowo-odsetkowych, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, składek na poczet ubezpieczenia, opłat i prowizji związanej z kredytem.
W związku z zawarciem ugody otrzymają Państwo zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy przekazali na rzecz banku w ramach spłaty rat udzielonego Państwu kredytu. Kwoty otrzymane na podstawie ugody z bankiem nie spowodują więc faktycznego przyrostu w Państwa majątku.
W konsekwencji, zwrot ten nie stanowi dla Państwa przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Państwa wątpliwości budzi również kwestia opodatkowania otrzymanych odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie.
Instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:
Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
Nie każde odsetki otrzymane przez osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu. Ustawodawca przewidział w niektórych sytuacjach, w odniesieniu do odsetek, możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Takie zwolnienie przysługuje wyłącznie wówczas, gdy przepis omawianej ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne postanowienie.
W świetle art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jak wynika z brzmienia tego przepisu, zwolnienie to obejmuje tylko takie odsetki, które spełniają równocześnie dwa warunki:
1)są naliczane z tytułu nieterminowej wypłaty należności,
2)świadczenia, od których są naliczane nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, są wolne od podatku dochodowego lub na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano od nich poboru podatku.
Skoro zatem zwrócone Państwu kwoty tytułem: rat kapitałowo-odsetkowych, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, składek na poczet ubezpieczenia, opłat i prowizji związanej z kredytem, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na mocy zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W odniesieniu natomiast do kwoty otrzymanej przez Państwa na podstawie ugody tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wskazać należy, że zgodnie z art. 98 § 1, § 2, § 3, § 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1568 ze zm.):
§ 1. Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
§ 2. Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie.
§ 3. Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
§ 4. Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.
Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez powoda.
Wobec powyższego, skoro jak Państwo wskazali we wniosku – bank zwraca Państwu koszty zastępstwa procesowego, które uprzednio zostały przez Państwa zapłacone kancelarii prawnej reprezentującej Państwa w Sądzie, to stwierdzam, że zwrot ten również nie stanowi dla Państwa przychodu.
Zwrócone na Państwa rzecz koszty zastępstwa procesowego nie stanowią przysporzenia po Państwa stronie i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem ww. kosztów procesowych nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Kwoty te stanowią jedynie zwrot poniesionych wcześniej przez Państwa wydatków – nie są więc dochodem podlegającym opodatkowaniu.
Pieniądze te nie są Państwa przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanym do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Wydając interpretacje indywidualne nie weryfikuję kwot i obliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek określenia podstawy opodatkowania, a prawidłowość takiego obliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowaną, która jest stroną postępowania
Pani (…) (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.