Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 30 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 11 marca 2025 r. i 14 marca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(...) (dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą od 02.09.2020 r. w zakresie pisania, modyfikowania, badania, dokumentowania i wspomagania oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników (PKD 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem oraz PKD 72.19.Z Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych).

Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT (tzw. podatek liniowy). W ramach działalności Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez Kontrahenta prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących określone obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone pod potrzeby indywidualne Kontrahenta (zwane dalej: „Oprogramowaniem”).

Świadczona usługa ma charakter kompleksowy zgodnie z potrzebami Kontrahenta. Przedmiotowe usługi Wnioskodawca świadczy osobiście w ramach własnej działalności gospodarczej. Usługi wykonywane są bez nadzoru i kierowania ze strony zamawiającego, jedynie przy uwzględnieniu wskazówek i uwag, które są niezbędne dla osiągnięcia zamierzonych przez Kontrahenta celów.

Świadczone usługi programistyczne wykonywane są przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, na zasadzie pracy osobistej w biurze, bądź pracy zdalnej na rzecz Kontrahenta. Wnioskodawca ma pełną dowolność wyboru miejsca i czasu wykonywania prac. Może być co jakiś czas zobowiązany do stawienia się w siedzibie Kontrahenta w celu prezentacji efektów dotychczasowych prac (demonstracji oprogramowania) oraz ustalenia zakresu i planu dalszych prac. Wykonując czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy, stosownie do art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402).

Wnioskodawca oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego rozliczenia za rok 2020 oraz kolejne lata.

Usługi polegają na tworzeniu od podstaw oraz rozwijaniu oprogramowania, w wyniku którego powstają nowe funkcjonalności. Do procesu tworzenia oprogramowania można zaliczyć: analizę wymagań, projektowanie oprogramowania, analizę dokumentacji technicznych integrowanych usług, implementację (pisanie kodu), wdrażanie, utrzymanie i rozwój. Działalność Wnioskodawcy obejmuje tworzenie nowych rozwiązań oraz rozwijanie/modyfikowanie rozwiązań istniejących, poszerzających funkcjonalność systemów klienta (wytworzonych na potrzeby klienta) w celu: tworzenia nowych funkcji, integracji z innymi systemami, zwiększenia wydajności, przepustowości, szybkości działania.

Wnioskodawca wytwarza wiele współpracujących ze sobą aplikacji, systemów i modułów większych rozwiązań, które odpowiadają na specyficzne wymagania biznesowe Kontrahenta pomagając mu uzyskać przewagę konkurencyjną na rynku. Należą do nich m.in.:

(….)

Omawiane oprogramowania są rozwijane przy wykorzystaniu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania.

Technologie użyte do wytworzenia powyższych rozwiązań to m.in. …..

Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów. Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany przyjmując do swoich projektów określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby.

Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Rezultat pracy Wnioskodawcy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Oprogramowanie tworzone przez zespół jest złożone, a każdy członek zespołu tworzy jego poszczególne części, moduły. Każdą z tych części można wydzielić, nazwać i przetestować. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje, tj. rozwija lub ulepsza oprogramowanie komputerowe, nie jest On właścicielem, ani współwłaścicielem tego oprogramowania, ani użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania (Kontrahenta). Oprogramowanie jest udostępniane Wnioskodawcy w tym celu nieodpłatnie przez Kontrahenta, nie na zasadzie wyłączności, tj. np. inni programiści świadczący usługi na rzecz Kontrahenta również mają dostęp do tego oprogramowania (również w celu jego modyfikacji). W wyniku dokonywanego przez Wnioskodawcę ulepszenia/modyfikacji oprogramowania tworzone są unikalne kody, algorytmy oprogramowania (utwory), które stanowią przedmiot nowego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do nowego kodu powstałego w wyniku dokonania ulepszania/modyfikacji oprogramowania. Zarówno Kontrahent, jak i pozostali członkowie zespołu mają dostęp, na podstawie konkretnych uprawnień i autoryzacji, do całości tworzonego oprogramowania. Powstały kod źródłowy jest wykorzystywany produkcyjnie i w kolejnych etapach prac projektowych uaktualniany o nowe moduły funkcyjne i sterujące zgodnie z przyjętymi standardami informatycznymi, które zakładają, że oprogramowanie rozwijane jest w sposób przyrostowy, wszelkie nowe elementy oprogramowania wymagają fazy testowania i weryfikacji poprawności wykonania oraz sprawdzenia przez innych członków zespołu zarówno działania kodu jak i również jego szybkości, czystości i zastosowanych metod programistycznych. Wszelkie prawa autorskie do stworzonych przez Wnioskodawcę rozwiązań, kodu oraz innowacji w ramach realizacji zawartej umowy, przechodzą na rzecz Zleceniodawcy za wynagrodzeniem z chwilą wskazaną w umowie. Wnioskodawca, przed przystąpieniem do realizacji usługi, zawiera z Kontrahentem umowę o świadczenie usług programistycznych, której przedmiotem jest świadczenie bieżących usług informatycznych oraz przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania.

Z tytułu realizowanych usług, na podstawie zawartych umów, Wnioskodawcy każdorazowo przysługuje wynagrodzenie. Rozliczenie usług Wnioskodawcy zależy od zapisów umowy: Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przysługuje Mu wynagrodzenie miesięczne rozliczane godzinowo. Faktura za usługi zawiera jedną pozycję, bez wyszczególnienia kwoty wynagrodzenia przysługującego za prawa autorskie.

Wnioskodawca dzieli samodzielnie wynagrodzenie na część przypadającą na prawa autorskie (80%) i część przypadającą na pozostałe usługi informatyczne, na spotkania z zespołem, z Kontrahentem, sprawy organizacyjne i wsparcie techniczne (20%). Podział ten nie ma swojego odzwierciedlenia w zapisach umowy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi, bądź zamierza ponosić między innymi wydatki na:

• usługi telekomunikacyjne;

• usługi księgowe;
• literaturę związaną z tworzeniem oprogramowania;
• sprzęt elektroniczny;
• licencje na oprogramowanie;
• samochód osobowy oraz jego użytkowanie;
• podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online).

Koszty takie jak użytkowanie samochodu, usługi księgowe, czy telekomunikacyjne, mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt. W przypadku braku możliwości pełnego przyporządkowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wnioskodawca prowadzi Podatkową Książkę Przychodów i Rozchodów oraz odrębną ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodu, przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku projektu, czyli od 09.2020 r. na bieżąco poprzez arkusz kalkulacyjny ..... Ewidencja zawiera dane podatnika (nazwa, adres, NIP, REGON) oraz wskazuje okres którego dotyczy. Ewidencja prowadzona jest za okresy miesięczne. Ewidencja zawiera datę poniesienia kosztu/datę uzyskania przychodu, wraz ze wskazaniem numeru dokumentu źródłowego oraz pozycji w PKPiR oraz odpowiednio:

• wartość przychodu z kwalifikowanego IP,

• koszt kwalifikowanego IP z podziałem na: koszty bezpośrednie, nabycie wyników prac B+R od podmiotu niepowiązanego, nabycie wyników prac B+R od podmiotu powiązanego, nabycie kwalifikowanego IP,
• pozostałe przychody,
• pozostałe koszty.

Na podstawie prowadzonej ewidencji można ustalić informacje o:

• zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym oprogramowaniu;
• przychodach uzyskiwanych ze zbycia oprogramowania w danym okresie, tj.:

1.wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania;

2.kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;

• dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca świadczy usługi tworzenia oprogramowania w projektach informatycznych realizowanych przez Kontrahenta w modelu outsourcingu, w którym końcowymi odbiorcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę są Klienci Kontrahenta. Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę dla Kontrahenta obejmują w szczególności:

(….)

Każdy z tworzonych przez Wnioskodawcę nowych „oprogramowań”/„programów komputerowych” różni się od wcześniejszych wyglądem, funkcjami, zastosowanymi narzędziami oraz celami biznesowymi, jakich osiągnięcie umożliwia. Chociaż niektóre elementy są dla nich wspólne, to w związku z pojawianiem się nowych narzędzi, aktualizacji języków oprogramowania oraz nowych wytycznych związanych z optymalizacją kodu, te „oprogramowania”/„programy komputerowe” wymagają indywidualnego, kreatywnego i rozwojowego podejścia do tworzenia kodu.

Wraz z Kontrahentem prowadzona jest analiza potrzeb i formułowanie wymagań i celów, które muszą zostać spełnione przez oprogramowanie. Ustalona specyfikacja jest przez Wnioskodawcę przetwarzana na projekt techniczny, udokumentowany w narzędziu do śledzenia wymagań. Następnie Wnioskodawca korzysta z technologii i języków programowania, właściwych dla rozwiązania danego problemu, by stworzyć lub zmodyfikować „oprogramowanie”/„programy komputerowe” tak, by spełniały ustalone wymagania. „Oprogramowanie”/„programy komputerowe” są następnie przez Wnioskodawcę uruchamiane we właściwej infrastrukturze (np. ...) i przekazywane do testów przeprowadzanych przez innego członka zespołu. Po zakończeniu testów oraz uzyskaniu akceptacji Kontrahenta, „oprogramowanie”/„programy komputerowe” są wdrażane w infrastrukturze produkcyjnej, tj. dostępnej dla użytkowników docelowych.

Do tworzenia i rozwijania „oprogramowania”/„programów komputerowych” Wnioskodawca posługuje się szeregiem języków programowania i technologii, wybierając te najlepiej dostosowane do rozwiązania danego problemu. Języki programowania, z których Wnioskodawca korzysta, to m.in. ….w różnych wersjach, bazy danych…., usługi chmurowe ….i inne.

Tworzenie i ulepszanie „oprogramowania”/„programów komputerowych” dotyczy rozwiązywania problemów biznesowych, z którymi mierzy się Kontrahent Wnioskodawcy i mają na celu usprawnienie funkcjonowania działów firmy. Są one związane m.in. z integracją systemów pomiędzy przedsiębiorstwami, które konsolidują się by prowadzić działalność w zharmonizowany sposób. By było to możliwe i wiązało się z korzyściami skali, konieczne jest takie rozwinięcie i modyfikacja systemów informatycznych funkcjonujących w tych przedsiębiorstwach, by stworzyły zunifikowaną całość wspierającą działanie wszystkich działów. Systemy te są nie są gotowymi programami wdrażanymi w wielu firmach, tylko rozwiązaniami tworzonymi w odpowiedzi na potrzeby Kontrahenta. Także ich modyfikacja i integracja wymagają indywidualnego podejścia i wypracowania unikalnych rozwiązań spełniających specyficzne wymogi. Rozwój oprogramowania używanego przez odbiorców końcowych polega na wprowadzaniu do niego funkcji i usprawnień, mających wyróżnić Kontrahenta na tle konkurencji. Jako konkretne przykłady takich ulepszeń można wskazać: przesyłanie danych na serwery centralne na potrzeby raportowania w czasie rzeczywistym, obsługa maszyn do wypłaty nagród pieniężnych czy automatów wydających losy loteryjne. Jak opisano powyżej, systemy informatyczne, z którymi współpracują te rozwiązania, są autorskim oprogramowaniem tworzonym na indywidualne potrzeby Kontrahenta, więc ich dalszy rozwój i poszerzanie zakresu ich działania, także wymaga stworzenia odpowiednio dostosowanych rozszerzeń, a nie wdrażania już istniejących.

Kontrahent dostarcza sprzęt i oprogramowanie dla swoich odbiorców docelowych, więc nie korzysta z gotowych rozwiązań, tylko sam wprowadza je na rynek. W związku z tym nie istnieje powszechnie dostępne „oprogramowanie”/„programy komputerowe”, które mógłby wdrożyć. Powoduje to, że z założenia, rozwój tego „oprogramowania”/„programów komputerowych” polega na wprowadzaniu innowacyjnych idei. Reagowanie na wyzwania biznesowe, takie jak fuzja przedsiębiorstw, zmiany obowiązujących regulacji prawnych, konieczność spełnienia wymagań certyfikacyjnych, czy zmieniające się trendy na rynku, wiąże się z koniecznością tworzenia adekwatnych, oryginalnych rozwiązań tych problemów.

Przykładami realizowanych lub już wdrożonych rozwiązań poprawiających funkcjonowanie systemów informatycznych mogą być: wdrożenie …. do zarządzania kontami użytkowników by poprawić odporność systemu na cyberataki i wprowadzić autentykację wieloetapową, migracja bazy danych na (...) by poprawić wydajność przetwarzania danych, przeniesienie do …. aby scentralizować logi systemowe i ułatwić ich analizę, wprowadzenie opartego na …. serwisu pozwalającego na transfer środków finansowych pomiędzy dwoma systemami do śledzenia wpłat i nagród. Na bieżąco Wnioskodawca poszukuje najlepszych technologii, które optymalnie dla danego przypadku realizują cele postawione przez klienta. Często są to usługi chmurowe, a także nowe sposoby integracji i komunikacji pomiędzy systemami i urządzeniami.

Do tworzenia i rozwoju „oprogramowania”/„programów komputerowych” Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę z zakresu inżynierii oprogramowania tj. przede wszystkim umiejętność posługiwania się językami programowania, narzędziami i bibliotekami koniecznymi do osiągnięcia tego celu. Do sprawnego współdziałania systemów i ich koherentnego rozwoju konieczne jest projektowanie umożliwiającej to architektury wspierającej zarówno obecne funkcje oprogramowania, jak i te planowane w bliższej i dalszej przyszłości. By proces ten przebiegał efektywnie, konieczne jest także posiadanie takich umiejętności jak biegła znajomość języka angielskiego w mowie i piśmie, wiedza z zakresu analizy biznesowej, umiejętność tworzenia dokumentacji, znajomość branży klienta oraz zdolność sprawnej współpracy i koordynacji w międzynarodowym zespole osób, które pracują nad oprogramowaniem i sprzętem, wdrażają je oraz z niego korzystają. Działania podejmowane w związku z tworzeniem „oprogramowania”/„programu komputerowego”, opis oryginalności oraz zastosowania „oprogramowania”/„programu komputerowego”, technologie, narzędzia i rozwiązania stosowane przy tworzeniu „oprogramowania”/„programu komputerowego” zostały szczegółowo opisane wyżej.

Tworzone systemy opierają się na szeregu usług chmurowych i lokalnych i takim ich połączeniu, by zoptymalizować wspierane przez nie procesy biznesowe. Pozwala to na pełną integrację systemów i ich działanie dostosowane do branży klienta. Wdrażane rozwiązania pozwalają na usprawnienie i automatyzację wielu procesów…., które dotąd były realizowane manualnie. W razie potrzeby są stosowane niestandardowe rozwiązania, takie jak użycie ..…. i innych komponentów sprzętowych do zapewnienia połączenia między sprzętem a systemami …. dla zapewnienia szyfrowanej komunikacji pozwalającej na weryfikację tożsamości serwera bez opierania się na infrastrukturze ….. Na rynku nie istnieją gotowe rozwiązania dostosowane do wymogów tej branży i posiadające taki wachlarz funkcji.

Wnioskodawca oferuje/będzie oferował kompleksowe usługi w zakresie projektowania, tworzenia, rozwijania/ulepszania i wdrażania „oprogramowania”/ „programów komputerowych”. Proces wytworzenia takich rozwiązań obejmuje konsulting, analizę, zbieranie i doprecyzowywanie wymagań, projektowanie i dokumentowanie architektury i szczegółów technicznych rozwiązania oraz ich realizację z użyciem odpowiednich narzędzi i języków programowania.

Większość tworzonych aplikacji działa w chmurze obliczeniowej z zastosowaniem architektury klient-serwer. Niektóre aplikacje pracują lokalnie („…”) i komunikują się z centralnymi magazynami danych. ….. Część z tych …. korzysta z modelu architektonicznego…., część opiera się na…... Komunikacja pomiędzy poszczególnymi systemami przebiega m.in. z użyciem….. Dane są przetrzymywane w relacyjnych bazach danych lub rozproszonych bazach dokumentowych. By umożliwić szybkie i powtarzalne odtwarzanie środowisk programistycznych stosowana jest konteneryzacja. Infrastruktura dla tych rozwiązań jest utrzymywana w modelu…, a wdrożenie odbywa się z użyciem praktyk…. Zarządzanie procesem wytwarzania oprogramowania opiera się na metodach programowania zwinnego (agile).

Wnioskodawca ustala z Kontrahentem długo-, średnio- i krótkoterminowe cele i tworzy „oprogramowania”/„programy komputerowe” realizujące te cele, prowadząc analizę wymagań, projektowanie i implementację zgodnie z odpowiedzią udzieloną powyżej. Więcej na temat planowania i koordynacji pracy napisano w odpowiedzi wyżej.

Założeniem przyjętym od początku było takie prowadzenie prac, by możliwie najefektywniej tworzyć „Oprogramowania”/„programy komputerowe” dla Kontrahenta zgodnie z założonymi przez Niego priorytetami i kamieniami milowymi. Takie wysokopoziomowe cele zrealizowane od czasu rozpoczęcia współpracy z Kontrahentem to m.in. stworzenie ww. systemu do (….), wdrożenie systemu do ….(w systemie….) czy stworzenie opartego na ….. (w systemie …). Uzgodnione z Kontrahentem cele dotyczące przyszłości obejmują m.in. rozbudowę ….

Finansowanie pochodzi ze środków własnych uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie korzystał z zewnętrznych zasobów ludzkich w celu realizacji prac stanowiących przedmiot niniejszego wniosku. Wszystkie prace stanowiące przedmiot wniosku były realizowane wyłącznie przez Wnioskodawcę w oparciu o Jego własne zasoby (wiedzę, doświadczenie, czas), zasoby rzeczowe: laptop, stacja dokująca, telefon, słuchawki i indywidualną pracę.

Celem prac opisanych we wniosku było/jest stworzenie nowego i ulepszenie „oprogramowania”/„programu komputerowego” wskazanego we wniosku. W poszczególnych okresach prac Wnioskodawca dążył do ukończenia projektu, oferując produkt innowacyjny, ale też zgodny z wymaganiami Kontrahenta. Podejmowane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem było/jest stworzenie „oprogramowania”/„programów komputerowych”, czyli kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ramach poszczególnych realizowanych oprogramowań Wnioskodawca stawiał sobie cel stworzenia rozwiązania, które będzie spełniało oczekiwania Kontrahenta i taki też cel był każdorazowo przez Wnioskodawcę realizowany. Przykłady konkretnych celów wymieniono wyżej.

Kontrahent ustala długoterminowy plan strategiczny oparty na priorytetach biznesowych. Aby stworzyć określony program, Wnioskodawca współpracuje z Kontrahentem w celu ustalenia wyglądu i działania nowych funkcjonalności, które mają zostać stworzone przez Wnioskodawcę. W oparciu o to Wnioskodawca uzgadnia z Kontrahentem średnioterminowe cele, które powinny zostać zrealizowane w perspektywie kilku miesięcy w określonej kolejności. Wnioskodawca bierze udział w dopasowaniu odpowiedniej technologii oraz rozwiązań w celu zamiany wizji Kontrahenta w gotowy produkt. Wnioskodawca przy tym stara się tworzyć oraz szukać nowych rozwiązań, technologii, które usprawniłyby tworzone aplikacje oraz sam proces ich tworzenia. Wnioskodawca pracuje nad optymalizacją działania aplikacji. Co tydzień Wnioskodawca raportuje postępy tych prac, ustalając krótkoterminowe priorytety, które powinny zostać zrealizowane w czasie najbliższych tygodni, w razie potrzeby korygując plany średnioterminowe.

Efekty pracy Wnioskodawcy („oprogramowanie”/„programy komputerowe”) zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do tych oprogramowań komputerowych.

„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do „oprogramowania”/„programu komputerowego” każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art.53 ww. ustawy.

W przypadku pracy w ramach zespołu programistów Wnioskodawca tworzy części finalnego „oprogramowania”/„programu komputerowego”, które to części stanowią efekt własnej pracy Wnioskodawcy, powstają w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

Finalne „oprogramowanie”/ „program komputerowy” składa się z wielu części, a Wnioskodawca jest autorem jednej z owych części tego (finalnego) „oprogramowania”/ „programu komputerowego”, podobnie jak pozostali członkowie zespołu. Każdy z nich tworzy część finalnego „oprogramowania”/„programu komputerowego”, każda z tych części stanowi utwór. Część „oprogramowania”/„programu komputerowego” (nowa funkcjonalność), którą tworzy Wnioskodawca, jest utworem (odrębnym programem komputerowym) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta prawa autorskie wyłącznie do wytworzonej przez siebie części finalnego oprogramowania.

Wnioskodawca jest właścicielem tylko wytworzonych przez siebie fragmentów „oprogramowania”/„programów komputerowych”. Wnioskodawca rozwija i ulepsza „oprogramowanie”/„programy komputerowe” będące własnością Kontrahenta, ma On dostęp do „oprogramowania”/„programów komputerowych” na mocy umowy z Kontrahentem.

W przypadku modyfikowania, ulepszania i rozwijania „oprogramowania”/„programów komputerowych”, które nie są Wnioskodawcy własnością, nie przysługują Mu prawa (na podstawie umowy licencji, ani też oprogramowanie ulepszane nie jest już własnością/współwłasnością Wnioskodawcy) do „oprogramowania”/„programów komputerowych”, które ulepsza (rozwija). Efekty pracy Wnioskodawcy w miesiącu roboczym są objęte prawem autorskim, które jest przenoszone na Kontrahenta w ramach wynagrodzenia w momencie zapłaty za wykonanie usług programistycznych.

Efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest odrębny program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca jest właścicielem tylko wytworzonych przez siebie fragmentów „oprogramowania”/„programów komputerowych”. Wnioskodawca rozwija i ulepsza „oprogramowanie”/„programy komputerowe” będące własnością Kontrahenta, ma On dostęp do oprogramowania na mocy umowy z Kontrahentem.

Jak wspomniano wyżej finalne „oprogramowanie”/„program komputerowy” składa się z wielu części, a Wnioskodawca jest autorem jednej z owych części tego (finalnego) „oprogramowania”/„programu komputerowego”, podobnie jak pozostali członkowie zespołu. Każdy z nich tworzy część finalnego „oprogramowania”/„programu komputerowego”, każda z tych części stanowi utwór. Część „oprogramowania”/„programu komputerowego” (nowa funkcjonalność), którą tworzy Wnioskodawca, jest utworem (odrębnym programem komputerowym) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta prawa autorskie wyłącznie do wytworzonej przez siebie części finalnego oprogramowania.

Nie dochodzi do wspólnego przenoszenia praw autorskich do utworów. Każdy z członków zespołu działa samodzielnie i niezależnie i przenosi prawa autorskie do fragmentów wytworzonych przez siebie. Utwory nie są przedmiotem współwłasności.

Za efekty swojej pracy Wnioskodawca ponosi normalną kodeksową odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i nast. K.C. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawcy) za szkody powstałe w związku z realizacją prac opisanych we wniosku (za efekty swojej pracy). Powyższe wynika wprost z odpowiednich zapisów umów z Kontrahentami.

Wnioskodawca nie jest właścicielem rozwijanego „oprogramowania”/„programu komputerowego” ani nie posiada licencji wyłącznej do korzystania z tego prawa. Wnioskodawca rozwija i ulepsza „oprogramowanie”/„programy komputerowe” będące własnością Kontrahenta, ma on dostęp do oprogramowania na mocy umowy z Kontrahentem.

„Oprogramowanie”/„programy komputerowe” stworzone przez Wnioskodawcę są wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywnego podejścia do rozwiązania konkretnych problemów, a więc nie mają charakteru tylko rutynowych i okresowych zmian.

Jednym z założeń jest takie projektowanie systemów, by dające się przewidzieć rutynowe zmiany np. w konfiguracji, mogły być wykonywane przez osoby zajmujące się utrzymaniem oprogramowania i Jego użytkowników, a nie przez programistów.

Efekty pracy Wnioskodawcy („Oprogramowanie”/„programy komputerowe”) zawsze są odrębnymi „Oprogramowaniem”/„programami komputerowymi”, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych oprogramowań komputerowych. Całość tych praw autorskich Wnioskodawca przenosi, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.

W ramach rozwijania oraz ulepszania programu komputerowego zawsze powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca jest właścicielem tylko wytworzonych przez siebie fragmentów „oprogramowanie”/„programów komputerowych.” Wnioskodawca rozwija i ulepsza „oprogramowanie”/”programy komputerowe” będące własnością Kontrahenta, ma On dostęp do „oprogramowania”/„programów komputerowych” na mocy umowy z Kontrahentem.

W przypadku modyfikowania, ulepszania i rozwijania „oprogramowania”/„programów komputerowych”, które nie jest Wnioskodawcy własnością, nie przysługują Mu prawa (na podstawie umowy licencji, ani też „oprogramowanie”/„programy komputerowe” ulepszane nie są już własnością/współwłasnością Wnioskodawcy) do „oprogramowania”/„programów komputerowych”, które ulepsza (rozwija).

W wyniku tworzenia/rozwinięcia/ulepszenia „oprogramowania”/„programu komputerowego” tworzone są/będą nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstało/powstanie nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawcy przysługują/będą przysługiwać prawa autorskie do modyfikacji „programu komputerowego”, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, natomiast te prawa przenoszone są na Kontrahenta zgodnie z umową.

Sposób ustalania wynagrodzenia został określony w Umowie o współpracy. Zgodnie z nią, za należyte wykonywanie Umowy Kontrahent zobowiązuje się zapłacić na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenie ryczałtowe. Wynagrodzenie uwzględnia w szczególności wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do każdego z Utworów, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych na wszystkich polach eksploatacji. Wnioskodawca zobowiązuje się do przeniesienia na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do każdego z „oprogramowania”/„programów komputerowych”, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na wszystkich znanych polach eksploatacji.

Usługi, które wykonuje Wnioskodawca, nie dotyczą wyłącznie rozwoju oprogramowania. Zgodnie z umową, Wykonawca, w ramach wynagrodzenia zastrzeżonego w Umowie, zobowiązany jest do świadczenia usług IT w zakresie tworzenia, utrzymania i rozwoju „oprogramowania”/„programów komputerowych” Kontrahenta i jego dokumentacji, a w szczególności do:

a.analizy wymagań, projektowania architektury i rozwoju oprogramowania (kodu) - produktów Zamawiającego;

b.prac programistycznych w zakresie wytwarzania i rozwoju produktów Zamawiającego;

c.usuwania błędów w produktach Zamawiającego;

d.produkcji kolejnych wersji oprogramowania – produktów Zamawiającego;

e.wsparcia technicznego pozostałych członków zespołu programistów;

f.udziału w rekrutacji programistów;

g.terminowego wykonywania usług będących przedmiotem Umowy z należytą starannością z uwzględnieniem zasad profesjonalizmu prowadzonej działalności;

h.dostarczania Zamawiającemu rezultatu wykonywanych usług wraz z niezbędną dokumentacją;

i.przeniesienia na Zamawiającego majątkowych praw autorskich do Utworów na zasadach określonych Umową;

j.zachowaniu poufności co do Informacji Poufnych udostępnionych Wykonawcy.

Podkreślić tu należy, że opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego tytułem IP Box podlegać będą tylko dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ryczałtowe, za całość usług świadczonych w ramach umowy. Okresem rozliczeniowym pozostaje miesiąc kalendarzowy. Wnioskodawca otrzymuje płatność raz w miesiącu. Wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich zawarte jest w całości wynagrodzenia przewidzianego w umowie. Wnioskodawca za każdy miesiąc pracy dostarcza raport z wykonanych prac. Płatność wynagrodzenia nie musi być bezpośrednio powiązana z zakończeniem konkretnego etapu prac. W praktyce jest to jednak wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, gdyż jest to finalny efekt prowadzonych prac.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził dodatkową, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, w której wyodrębnia:

• każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

• przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadającą na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
• koszty, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca wskazuje, że będzie ponosił:

• koszty usług telekomunikacyjnych to wydatki na abonament i połączenia telefoniczne oraz na internet;

• koszty usługi księgowe to wydatki na obsługę biura rachunkowego;
• koszt literatury związanej z tworzeniem oprogramowania, to wydatki na zakup podręczników i prasy specjalistycznej dla programistów;
• koszt sprzętu elektronicznego to wydatki na laptop, stację dokującą, słuchawki, telefon;
• koszt licencji na oprogramowanie to wydatki związane z zakupem dostępu do szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom licencyjnym;
• koszty samochodu osobowego oraz jego użytkowania, to wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego: zakup paliwa, koszty ubezpieczenia, przeglądów technicznych, sezonowej wymiany opon, niezbędnych napraw. Samochód wykorzystywany jest bezpośrednio w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej;
• koszty podnoszenia kwalifikacji to wydatki na udział w kursach, szkoleniach, warsztatach, konferencjach naukowych w formie stacjonarnej oraz online. W większości są to wydarzenia dla specjalistów, są to wydarzenia komercyjne podlegające opłatom.

Wnioskodawca wskazuje funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie i rozwijanie/ulepszanie „programów komputerowych”:

• usługi telekomunikacyjne – telefon stanowi niezbędne wyposażenie służące Wnioskodawcy do kontaktu z przedstawicielami Kontrahenta w celu ustalenia funkcjonalności oprogramowania. Łatwość przekazywania informacji drogą telefoniczną wpływa na szybkość i poprawność tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę. Internet jest niezbędny do uzyskania połączenia sieciowego ze środowiskiem, na którym pracuje Wnioskodawca. Internet służy również Wnioskodawcy do bieżącego kontaktu z zespołem projektowym, dzięki któremu jest możliwe szybkie dzielenie się informacjami z zakresu rozwijania systemu Klienta poprzez wytwarzanie oprogramowania. Internet w pracy programisty jest niezbędnym narzędziem do uzyskiwania niezbędnej wiedzy programistycznej. W dzisiejszych realiach przy bardzo szybko zmieniającej się technologii niemożliwym jest czerpanie aktualnej wiedzy z zakresu programowania w całości z książek. Dzięki połączeniu internetowemu Wnioskodawca ma dostęp do wciąż aktualizowanej bazy wiedzy, z której może korzystać na bieżąco w swojej działalności;
• usługi księgowe – obsługa księgowa dotyczy prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rozliczenia dla potrzeb podatku od towarów i usług. Prowadzenie ksiąg i ewidencji podatkowych przez przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą jest działaniem niezbędnym do dopełnienia obowiązków wobec państwa i organów podatkowych. Wnioskodawca zlecił jej prowadzenie firmie zewnętrznej, ponieważ dzięki temu ma pewność, że jego księgi są prowadzone rzetelnie i niewadliwie;
• literatura związaną z tworzeniem oprogramowania – Wnioskodawca nabywa w ramach działalności literaturę fachową traktującą o tworzeniu oprogramowania. Wiedza zdobyta z książek i czasopism ma bezpośredni wpływ na jakość, funkcjonalność i innowacyjność kodu tworzonego przez Wnioskodawcę;
• sprzęt elektroniczny – komputer (laptop), będący podstawowym narzędziem pracy w tworzeniu programów komputerowych. Dokonywanie zakupu sprzęt komputerowego oraz ponoszenie kosztów związanych z jego serwisem jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł tworzyć programy komputerowe i ich części. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby jego stworzenie. Wnioskodawca używa komputera do uzyskania dostępu do środowisk programistycznych klienta w celu wytwarzania elementów systemu. Komputer jest niezbędnym narzędziem pracy każdego programisty, ponieważ bez niego ustalenie kodu i tym samym praca twórcza byłyby niemożliwe. Oprócz komputera, na którym kod jest przechowywany, Wnioskodawca korzysta z wymienionych wcześniej akcesoriów komputerowych, które umożliwiają podłączenie urządzeń peryferyjnych i komunikację;
• licencje na oprogramowanie – dostęp do szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, są w wielu przypadkach przydatnym narzędziem lub podstawą pisania nowego programu;
• samochód osobowy oraz jego użytkowanie – samochód jest używany w działalności jako niezbędny środek przemieszczania się Wnioskodawcy. Samochód umożliwia Wnioskodawcy transport do siedziby Kontrahenta w celu świadczenia usług programistycznych oraz na spotkania projektowe. Korzystanie z szybkiego środka transportu, jakim jest samochód pośrednio umożliwia Wnioskodawcy większe skupienie na pracy twórczej, ponieważ dzięki większej ilości zaoszczędzonego czasu może się skupić bardziej na swojej działalności – w tym pisaniu kodu;
• podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online) – to wydatki na udział Wnioskodawcy w konferencjach i szkoleniach, na których zdobywa wiedzę oraz poszerza sieć kontaktów. Wiedza zdobyta na szkoleniach ma bezpośredni wpływ na jakość, funkcjonalność i innowacyjność kodu tworzonego przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził dodatkową, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, w której wyodrębnia:

• każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

• przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadającą na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
• koszty, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego wykazana w części stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3.Czy wskazane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

4.Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z opisanym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej, tj. prac rozwojowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 5a pkt 38-40 w zw. ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów, usług oraz procesów i technologii produkcji.

W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box opublikowanych przez Ministerstwo Finansów (dalej Objaśnienia MF) przywołano kryteria działalności badawczo-rozwojowej:

• twórczość,

• systematyczność,
• zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Te kryteria muszą być spełnione kumulatywnie, by uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową. Z ustawowej definicji wynika zatem, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Oznacza to, że jest to aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takiej działalności:

a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahenta, w wyniku twórczej działalności (oprogramowanie jest tworzone przy wykorzystaniu wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy), prowadzi to do powstania nowego oprogramowania (nowy wytwór intelektu) posiadającego nowe funkcjonalności dostosowane do zmieniających się wymagań Kontrahenta,

b)nieprzewidywalność: kontrahent, z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań. Wnioskodawca w ramach swej działalności gospodarczej opracowuje nowe i ulepszone produkty, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już istniejących,

c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z Kontrahentem do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez niego planem,

d)działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, to znaczy być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność Wnioskodawca zdobywa i rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, które wykorzystuje do tworzenia innowacyjnego na rynku oprogramowania posiadającego nowe funkcjonalności.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, działalność, którą prowadzi spełnia wszystkie wymogi, żeby uznać ją za działalność badawczo-rozwojową. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych, okresowych zmian i tworzone, rozwijane, modyfikowane i ulepszone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, ze sprzedaży którego uzyskuje on dochody, nie ma charakteru działań rutynowych, nie dotyczy również okresowych zmian tego oprogramowania.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Ustawa o PIT zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem (art. 30ca ust 2 ustawy o PIT).

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które zostało wymienione w ustawie o PIT jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego (art. 30ca ust 2 pkt 8 ustawy o PIT). Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

• prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska;
• przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Według Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box, chronione prawem autorskie prawo do programu komputerowego to kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego.

Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim, to przede wszystkim forma programów – informacje zawarte w kodzie źródłowym, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych. Przedmiotem prawa autorskiego jest natomiast każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór, art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Autorskie prawo do programu komputerowego oraz autorskie prawo do części programu komputerowego podlega ochronie prawnej na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 121, z późn. zm.).

W myśl art. 74 ust. 1 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jej wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Wnioskodawcy przysługują również prawa autorskie do ulepszenia (rozwinięcia) oprogramowania komputerowego, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o współpracy pomiędzy Nim, a Kontrahentem.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz Kontrahenta zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnej sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane w przedstawionym stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT , które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty (art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT):

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Dochodem ze źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust 2 Ustawy o PIT). Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT).

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach realizacji umowy zwartej z Kontrahentem. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zorientowanej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi, bądź planuje ponosić szereg wydatków wymienionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym związanych z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części.

Usługi telekomunikacyjne – dotyczą abonamentu telefonicznego oraz opłat za Internet. Usługi te zapewniają Wnioskodawcy kontakt z Kontrahentem, a szybkie i stabilne łącze internetowe jest nieodzowne w pracy programisty – umożliwia zdalny kontakt, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy.

Usługi księgowe – pozwalają na prowadzenie rozliczenia podatkowego, w tym rozliczenia ulgi ”IP Box”, zgodnie z przepisami prawa. Wnioskodawca, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość wytwarzanych programów komputerowych.

Literatura związana z tworzeniem oprogramowania jest Wnioskodawcy niezbędna, gdyż programy komputerowe wytwarzane są przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Tym samym, Wnioskodawca musi ustawicznie pogłębiać swój zasób wiedzy, kupując odpowiednią literaturę specjalistyczną. Temu samemu, czyli podnoszeniu wiedzy i ciągłemu rozwojowi w tak bardzo dynamicznej branży informatycznej, służy podnoszenie kwalifikacji przez Wnioskodawcę podczas uczestnictwa w szkoleniach, kursach, warsztatach czy konferencjach naukowych (w formie stacjonarnej oraz online).

Sprzęt elektroniczny – jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego.

Licencje na oprogramowanie – dostęp do szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, są w wielu przypadkach przydatnym narzędziem lub podstawą pisania nowego programu.

Użytkowanie samochodu osobowego oraz inne wydatki związane z transportem – umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport np. do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych itd.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione wydatki i ich zastosowanie, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT , które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT. Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2020 r. sygn. 0115- KDWT.4011.25.2020.2.BK, 26 czerwca 2020 r. sygn. 0115-KDIT1.4011.332.2020.2.MR.

Stanowisko w zakresie pytania nr 4

W ocenie Wnioskodawcy, Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, co oznacza, że możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Stosownie natomiast do art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus, którego wzór jest podany w art. 30ca ust. 4 updof.

Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W przypadku, gdy wartość wskaźnika, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z tytułu realizowanych usług, na podstawie zawartych umów, Wnioskodawcy każdorazowo przysługuje wynagrodzenie. Rozliczenie usług Wnioskodawcy zależy od zapisów umowy. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji zawartej umowy z chwilą wskazaną w umowie.

Reasumując – prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o PIT, a jej efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na Kontrahentów praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 wyżej wymienionej ustawy i w konsekwencji mogą korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie pisania, modyfikowania, badania, dokumentowania i wspomagania oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników. Usługi polegają na tworzeniu od podstaw oraz rozwijaniu oprogramowania, w wyniku którego powstają nowe funkcjonalności. Pana działalność obejmuje tworzenie nowych rozwiązań oraz rozwijanie/modyfikowanie rozwiązań istniejących, poszerzających funkcjonalność systemów klienta (wytworzonych na potrzeby klienta) w celu: tworzenia nowych funkcji, integracji z innymi systemami, zwiększenia wydajności, przepustowości, szybkości działania. Świadczona usługa ma charakter kompleksowy zgodnie z potrzebami Kontrahenta.

Trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego, ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Niego efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Do tworzenia i rozwoju „oprogramowania”/„programów komputerowych” wykorzystuje Pan wiedzę z zakresu inżynierii oprogramowania, tj. przede wszystkim umiejętność posługiwania się językami programowania, narzędziami i bibliotekami koniecznymi do osiągnięcia tego celu.

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby.

Wyjaśnił Pan, że wykorzystuje Pan w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów. Prowadzi Pan swoją działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany przyjmując do swoich projektów określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Rezultat Pana pracy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej dotyczące prowadzenia działalności w sposób systematyczny w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że w wyniku dokonywanego przez Pana ulepszenia/modyfikacji oprogramowania tworzone są unikalne kody, algorytmy oprogramowania (utwory), które stanowią przedmiot nowego prawa własności intelektualnej. Przysługują Panu prawa autorskie do nowego kodu powstałego w wyniku dokonania ulepszania/modyfikacji oprogramowania. Wszelkie prawa autorskie do stworzonych przez Pana rozwiązań, kodu oraz innowacji w ramach realizacji zawartej umowy, przechodzą na rzecz Zleceniodawcy za wynagrodzeniem z chwilą wskazaną w umowie. Efekty Pana pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tych oprogramowań komputerowych. Do tworzenia i rozwoju „oprogramowania”/„programów komputerowych” wykorzystuje Pan wiedzę z zakresu inżynierii oprogramowania, tj. przede wszystkim umiejętność posługiwania się językami programowania, narzędziami i bibliotekami koniecznymi do osiągnięcia tego celu. Każdy z tworzonych przez Pana nowych „oprogramowań”/„programów komputerowych” różni się od wcześniejszych wyglądem, funkcjami, zastosowanymi narzędziami oraz celami biznesowymi, jakich osiągnięcie umożliwia.”/„programy komputerowe” wymagają indywidualnego, kreatywnego i rozwojowego podejścia do tworzenia kodu. „Oprogramowanie”/„programy komputerowe” stworzone przez Pana od twórcy kreatywnego podejścia do rozwiązania konkretnych problemów, a więc nie mają charakteru tylko rutynowych i okresowych zmian.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku wykorzystuje Pan w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów. Rezultat Pana pracy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Oprogramowanie”/„programy komputerowe” stworzone przez Pana są wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywnego podejścia do rozwiązania konkretnych problemów, a więc nie mają charakteru tylko rutynowych i okresowych zmian.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu przez Pana Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności z niego wynikających.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym będzie Pan korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza Pan Oprogramowanie; wykonuje to Pan ramach współpracy z kontrahentami;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania;

4)przenosi Pan na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w ramach wykonywania Umowy i otrzymuje Pan wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu na Kontrahenta;

5)prowadzi Pan odrębną ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodu, przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku projektu, czyli od 09.2020 r. na bieżąco poprzez arkusz kalkulacyjny ....

Mając powyższe na uwadze autorskie prawo do Oprogramowania tworzonego, rozwijanego i ulepszanego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wyjaśniam, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

•dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

•wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

•dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

•wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że: „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

• usługi telekomunikacyjne;
• usługi księgowe;
• literaturę związaną z tworzeniem oprogramowania;
• sprzęt elektroniczny;
• licencje na oprogramowanie;
• samochód osobowy oraz jego użytkowanie;
• podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online)

które Pan poniósł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej można uznać za koszty, które przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem, w przypadku uzyskania dochodu, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 30ca ust. 1 pkt 8 oraz art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów za 2020 r. (począwszy od września 2020 r.), jak również za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.