Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDSL1-2.4011.62.2025.2.MO

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 24 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.62.2025.2.MO

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 30 stycznia 2025 r. (wpływ 30 stycznia 2025 r.) oraz z 3 marca 2025 r. (wpływ 3 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pana dziadkowie, tj. (…) i (…) byli właścicielami na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr 1 położonego w (…) przy ul. (…), o pow. 57,58 m2, znajdującego się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (…) (dalej lokal), na podstawie uchwały nr (…) z dnia (…) 1989 r. Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „(…)” dotyczącej przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu na własnościowe prawo.

(…) 2004 r. zmarł (…).

(…) i (…) nie mieli ustalanych nierównych udziałów w majątku wspólnym.

(…) odziedziczyła, na podstawie ustawy, po swoim mężu Mieczysławie ⅓ z przysługującego mu udziału % w lokalu, co zostało stwierdzone prawomocnym od dnia (…) 2005 r. postanowieniem Sądu Rejonowego w (…), z dnia (…) 2005 r., sygnatura akt (…), o stwierdzeniu nabycia spadku po (…). Zatem po śmierci męża (…), (…) była współwłaścicielem lokalu w udziale ⅔ (½ własnej części i odziedziczonej części).

(…) 2023 r. zmarła (…). Nabył Pan spadek po (…) na podstawie ustawy (jako jej wnuk, Pana ojciec nie żyje), w udziale % części, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego (…), z dnia (…) 2023 r., sygnatura akt (…) (dalej postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku).

Ww. postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku stało się prawomocne od (…) 2023 r.

Z uwagi na fakt, że nabył Pan spadek w udziale % części, a Pana babci – (…) przysługiwał udział w lokalu ⅔, to w drodze ww. spadkobrania nabył Pan udział w lokalu. Udział w lokalu nabył Pan do majątku osobistego, bowiem był i jest Pan w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa małżeńska.

Aktem notarialnym z (…) 2024 r., Rep A nr (…), sporządzonym przez notariusza – (…), sprzedał Pan przysługujący Panu udział we współwłasności lokalu wraz z pozostałymi współwłaścicielami lokalu osobie trzeciej (niebędącej nigdy współwłaścicielem lokalu, osobie obcej). Na skutek ww. umowy osoba trzecia nabyła wszystkie udziały w ww. lokalu (czyli w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu).

W piśmie z 3 marca 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, doprecyzował Pan opis sprawy o następujące informacje:

Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163).

Prowadził i prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jedynie w zakresie działalności prawniczej (PKD 69.10.Z). Nie prowadził i nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Sprzedaż udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu będącym przedmiotem wniosku nie nastąpiła w ramach wykonywania przez Pana działalności gospodarczej.

Po śmierci Pana babci nie miał miejsca dział spadku.

Pytania

Czy Pana przychód z tytułu ww. odpłatnego zbycia przez Pana na rzecz osoby trzeciej udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu, za cenę (…) zł, podlega zgłoszeniu do Urzędu Skarbowego?

Czy zbycie przez Pana na rzecz osoby trzeciej udziału , za cenę (…) zł, w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu, jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Prosi Pan o potwierdzenie odpowiedzi, że nie ma Pan obowiązku zgłosić zbycia na rzecz osoby trzeciej udziału w ww. spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu do Urzędu Skarbowego, a także nie obowiązuje Pana podatek dochodowy od zbycia udziału w ww. spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu na rzecz osoby trzeciej.

Uzasadnienie

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego (dalej lokal) było objęte wspólnością ustawową małżeńską Pana dziadków (…) i (…).

(…) 2004 r. zmarł (…). (…) odziedziczyła wówczas na podstawie ustawy po swoim mężu (…) ⅓ z przysługującego mu udziału % w lokalu. Zatem po śmierci męża (…), (…) była współwłaścicielem lokalu w udziale ⅔ (½ udziału własnego plus w drodze spadkobrania po mężu). Następnie nabył Pan udział w mieszkaniu na podstawie ustawy w spadku po (…) (Pana babci).

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT) „W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę”.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłami przychodów jest odpłatne zbycie:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

-w przypadku jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy

-przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zatem zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, obowiązują odrębne zasady rozliczenia sprzedaży dla spadkobierców. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w spadku, pięcioletni okres liczy się od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Przyjmując, iż część udziałów w lokalu spadkodawczyni (…) (Pana babcia) nabyła wspólnie z Pana dziadkiem (…) do majątku wspólnego, a część z chwilą, kiedy ustała wspólność majątkowa ((…) i (…)) w drodze dziedziczenia po swoim mężu (a Pana dziadku) (…) z chwilą jego śmierci – (…) 2004 r., to od tej daty ((…) 2004 r.) upłynął okres ponad 5 lat przewidziany przez art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, a co za tym idzie dochód ze sprzedaży aktem notarialnym z dnia (…) 2024 r. udziału w lokalu odziedziczonym przez Pana po (…) nie podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o PIT, ani nie podlega zgłoszeniu do Urzędu Skarbowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)  nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)  prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie, według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Pana dziadkowie, tj. (…) i (…) od (…) 1989 r. byli właścicielami na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w (…), na podstawie uchwały dotyczącej przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu na własnościowe prawo – bez ustalanych nierównych udziałów w majątku wspólnym. (…) 2004 r. zmarł Pana dziadek ((…)). Pana babcia ((…)) odziedziczyła, na podstawie ustawy, po swoim mężu ⅓ z przysługującego mu udziału w lokalu, co zostało stwierdzone prawomocnym od (…) 2005 r. postanowieniem Sądu. W konsekwencji, po śmierci męża Pana babcia była współwłaścicielem lokalu w udziale ⅔ (½ własnej części i odziedziczonej części). (…) 2023 r. Pana babcia zmarła. Po jej śmierci nie miał miejsca dział spadku. Spadek po babci nabył Pan na podstawie ustawy (jako jej wnuk, Pana ojciec nie żyje), w udziale części lokalu. Ww. postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku stało się prawomocne od (…) 2023 r. Udział w lokalu nabył Pan do majątku osobistego, bowiem był i jest Pan w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Aktem notarialnym z (…) 2024 r. sprzedał Pan przysługujący Panu udział we współwłasności lokalu wraz z pozostałymi współwłaścicielami lokalu osobie trzeciej (niebędącej nigdy współwłaścicielem lokalu, osobie obcej). Na skutek ww. umowy osoba trzecia nabyła wszystkie udziały w ww. lokalu (czyli w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu). Nie prowadził i nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Sprzedaż udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu będącym przedmiotem wniosku nie nastąpiła w ramach wykonywania przez Pana działalności gospodarczej. Prowadził i prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jedynie w zakresie działalności prawniczej (PKD 69.10.Z).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 powołanej ustawy:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Na podstawie art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Jak stanowi art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.

Wg treści art. 931 § 1 oraz § 2 Kodeksu cywilnego:

W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku.

Jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Według art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 ustawy Kodeks cywilny).

Biorąc pod uwagę fakt, że nieruchomość będąca przedmiotem spadku stanowiła składnik majątku wspólnego małżonków, tj. Pana dziadków, zasadnym jest odniesienie się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 tej ustawy stanowi, że:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Z kolei z art. 35 ww. Kodeksu wynika:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

W świetle natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W konsekwencji, małżonek w momencie śmierci drugiego z nich nie może ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Przystępując do oceny skutków podatkowych sprzedaży (…) 2024 r. przez Pana udziału () w nieruchomości (lokalu mieszkalnym), nabytego w drodze spadku po Pana zmarłej babci (spadkodawczyni), w pierwszej kolejności zauważyć należy, że uprzednio uprawnionymi do nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego, na zasadzie wspólności ustawowej byli Pana zmarli dziadkowie. W konsekwencji, Pana zmarła babcia była wyłącznym właścicielem majątku, który nabyła wspólnie z mężem, tj. Pana dziadkiem.

Wobec tego, pięcioletni okres, od którego upływu uzależniony jest obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych należy liczyć od końca roku, w którym nieruchomość, o której mowa we wniosku Pana zmarła babcia nabyła do majątku wspólnego małżeńskiego, tj. 1989 r., a nie jak Pan wskazał z chwilą śmierci Pana dziadka, tj. (…) 2004 r.

Z uwagi bowiem na panujący w małżeństwie spadkodawczyni ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej nie można wyodrębnić udziałów, które Pana babcia (spadkodawczyni) wraz z mężem, tj. Pana dziadkiem posiadali w chwili nabycia nieruchomości. Z tego względu śmierć Pana dziadka nie spowodowała wyodrębnienia części ww. nieruchomości, którą można przypisać Pana babci. W rezultacie, Pana babcia w chwili śmierci Pana dziadka nie mogła ponownie nabyć udziału w nieruchomości, która została nabyta do wspólności małżeńskiej.

Zatem skoro Pana babcia była właścicielem nieruchomości w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, od 1989 r., to pięcioletni okres przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Pana babcię (spadkodawcę) niewątpliwie upłynął.

Podsumowując, sprzedaż przez Pana (…) 2024 r. udziału () w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku nie stanowi dla Pana źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż ww. udziału w lokalu mieszkalnym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie wystąpił u Pana obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku ze sprzedażą tej nieruchomości. Tym samym nie ma Pan obowiązku złożenia zeznania o wysokości dochodu (poniesionej straty) z tego tytułu.

Niewłaściwe jest Pana stanowisko, że sprzedaż udziału w lokalu mieszkalnym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na to, że Pana babcia nabyła część nieruchomości (lokalu mieszkalnego) z chwilą, kiedy ustała wspólność majątkowa w drodze dziedziczenia po swoim mężu (Pana dziadku), tj. (…) 2004 r. – i to od tej daty upłynął okres 5 lat przewidziany przez art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ze względu na prawidłowo wywiedziony przez Pana skutek prawny w postaci braku konieczności opodatkowania dokonanej sprzedaży – Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b Ordynacji Podatkowej jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzega Pan, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Pana stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Stąd też wydając interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego nie analizowałem kwot wskazanych przez Pana w pytaniach.

Końcowo wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.