Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym:

• w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Panią w wyniku spadku po zmarłej mamie jest prawidłowe,
• nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości. Uzupełniła go Pani pismem z 20 lutego 2025 r. (wpływ 21 lutego 2025 r.) oraz pismem z 20 lutego 2025 r. (wpływ 28 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zwraca się Pani z prośbą o wydanie interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od sprzedanego mieszkania, którego właścicielami byli Pani zmarli rodzice. W dniu 13 listopada 2007 r. został sporządzony Akt Notarialny o nr Repertorium (…) umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia jego własności na Pani rodziców A i B (…) – lokal w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, księga wieczysta nr (…), przy ul. (…), (…). W dniu 6 czerwca 2016 r. zmarła Pani mama A (…). W dniu 16 marca 2022 r. został sporządzony Akt Poświadczenia Dziedziczenia, Repertorium A nr (…), z którego wynika że Pani tata B (…) dziedziczył 1/3 części, Pani brat C (…) 1/3 części i Pani 1/3 części po zmarłej mamie A (…). W dniu 4 kwietnia 2023 r. został sporządzony Akt Notarialny Repertorium A nr (…) umowa o podział majątku wspólnego i dział spadku. Pani tata B (…), Pani brat C (...) oraz Pani (D (…)) - córka A i B (…) dokonaliście podziału majątku wspólnego Waszego taty B i zmarłej 6 czerwca 2016 r. mamy A (…) oraz działu spadku po mamie, w wyniku którego Pani nabyła 1/2 części własności lokalu mieszkalnego, przy ul. (…), (…), księga wieczysta (…), i Pani brat C (…) nabył 1/2 części własności lokalu mieszkalnego, przy ul. (…), (…). Strony oświadczyły, że powyższy podział majątku wspólnego i dział spadku nastąpi bez obowiązku spłat przez Was dzieci (D (…) i C (…)) na rzecz Waszego taty B (…). Strony oświadczyły, że wartość mieszkania to (…) zł. Akt Notarialny, o którym mowa został sporządzony z myślą o zabezpieczeniu finansowym Pani taty, ponieważ choroba demencji postępowała coraz mocniej, gdzie Pani tata wymagałby stałej opieki w domu spokojnej starości. Sprzedaż mieszkania miała zabezpieczyć pobyt Pani taty w takim ośrodku prywatnym. W dniu 24 lipca 2024 r. Pani tata zmarł. W dniu 31 października 2024 r. Pani i Pani brat sprzedaliście mieszkanie za kwotę (…) zł.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Pani rodzice B (…) i A (…) zgodnie z Aktem Notarialnym z dnia 13 listopada 2007 r., nr (…) nabyli lokal mieszkalny o pow. (…) m² w (…) przy ul. (…) – majątek wspólny.

Pani mama A (….) zmarła 6 czerwca 2024 r. i dziedziczą po niej tylko lokal mieszkalny w (…) przy ul. (…):

-mąż – B (…) – 1/2,

-syn - C (…) – 1/6,

-córka - D (…) (Pani) – 1/6.

Po zmarłej Pani mamie w skład spadku wchodzi tylko ww. lokal mieszkalny.

W tym Akcie Notarialnym też jest przytoczone, że Pani rodzice nabyli lokal mieszkalny w małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej, przedmiotem spadku był tylko lokal mieszkalny.

Zgodnie z Aktem Notarialnym z dnia 4 kwietnia 2023 r.:

-syn - C (…) nabywa 1/2 wartości,

-córka – D (…) nabywa 1/2 wartości,

lokalu mieszkalnego w (…) przy ul. (…).

Ponadto strony oświadczają, że powyższy podział majątku wspólnego i dział spadku ww. lokalu mieszkalnego następuje bez obowiązku spłat na rzecz ojca B (…).

Ww. lokal mieszkalny został sprzedany 31 października 2024 r. – Akt Notarialny nr (….) za kwotę (…) zł, po (…) zł dla syna - C (…) i dla córki - D (…) (Pani).

Pytanie

Czy ma Pani zapłacić podatek od sprzedaży mieszkania, które należało do Pani zmarłych rodziców? Jeśli ma Pani zapłacić podatek to od jakiej kwoty?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Od 2019 r. zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązują odrębne zasady rozliczania sprzedaży dla spadkobierców. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w spadku pięcioletni okres liczy się od końca roku, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości przez spadkodawców.

Data nabycia przez spadkodawców do ich majątku wspólnego, tj. 13 listopada 2007 r. wyklucza podatek od sprzedaży.

Fiskus potwierdza, że pięcioletni termin uprawniający do zbycia bez podatku liczy się inaczej w zależności od formy nabycia.

Spadkobierca unika PIT od zbycia nieruchomości, jeśli zmarły był jej właścicielem przez ponad 5 lat.

W najnowszej interpretacji z 30 lipca 2024 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.498.2024.2.AK, z zapłaty podatku zwolnione są osoby sprzedające mieszkanie zakupione przez spadkodawcę co najmniej 5 lat wcześniej, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym lokal mieszkalny nabyto.

Pani wniosek: nie musi Pani dokonać zapłaty podatku 19% oraz składać deklaracji PIT-39.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Stosownie do art. 924 ustawy Kodeks cywilny:

Z art. 925 ustawy Kodeks cywilny wynika, że:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W świetle art. 926 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W myśl art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę, a w przypadku dokonania działu spadku/zniesienia współwłasności istotne jest ustalenie, czy w wyniku jego dokonania nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.

Stosownie do art. 1035 ustawy Kodeks cywilny:

Artykuł 1037 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny wskazuje, że:

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.

Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc co do zasady, dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tej czynności prawnej podatnik otrzymuje rzecz lub prawo, którego wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w dzielonej masie spadkowej.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności nieruchomości lub prawa, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Organ podkreśla, że dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną, wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem nie jest tą samą czynnością co zniesienie współwłasności.

Odnosząc się do skutków podatkowych sprzedaży w 2024 r. przez Panią udziału 1/2 części w lokalu mieszkalnym wskazać należy, że do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia ww. lokalu mieszkalnego przez spadkodawcę (Pani mamę), jest moment nabycia ww. lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego małżonków wraz z Pani ojcem.

Zatem, nabycie ww. lokalu mieszkalnego przez spadkodawcę (Pani mamę), o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nastąpiło w 2007 r.

Z opisu sprawy wynika, że w spadku po zmarłej w 2016 r. mamie odziedziczyła Pani udział 1/6 części w lokalu mieszkalnym, Pani brat odziedziczył udział 1/6 części w lokalu mieszkalnym. Pani rodzice nabyli lokal mieszkalny do małżeńskiej wspólności ustawowej w 2007 r., przedmiotem spadku po mamie był tylko lokal mieszkalny.

W wyniku dokonanego w 2023 r. podziału majątku wspólnego i działu spadku po zmarłej mamie, nabyła Pani 1/2 części własności lokalu mieszkalnego, z kolei Pani brat nabył 1/2 części własności lokalu mieszkalnego, bez obowiązku spłat na rzecz Państwa taty. W dniu 31 października 2024 r. Pani i Pani brat sprzedaliście mieszkanie.

Zatem uznać należy, że ww. dział spadku skutkował nabyciem przez Panią udziału w ww. lokalu mieszkalnym ponad dotychczas posiadany udział.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Panią udziałów w lokalu mieszkalnym, nastąpiło w różny sposób:

• w drodze spadku po zmarłej Pani mamie, do których ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• w drodze działu spadku (dokonanego w 2023 r.) pomiędzy spadkobiercami, do których ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, w przypadku dokonanej przez Panią w 2024 r. sprzedaży udziału 1/2 części w lokalu mieszkalnym, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres 5-ciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, należy liczyć od końca:

• 2007 r., w odniesieniu do udziału w lokalu mieszkalnym nabytego przez Pana w drodze spadku po zmarłej mamie, gdyż w tym roku nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego przez spadkodawcę ‒ w drodze umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia jego własności na Pani rodziców w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• 2023 r., gdyż w drodze działu spadku, w myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nastąpiło nabycie udziału w lokalu mieszkalnym ponad udział spadkowy nabyty przez Panią.

Mając zatem na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny  stwierdzić należy, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż przez Panią w 2024 r. udziału w lokalu mieszkalnym jaki został przez Panią nabyty w drodze spadku po zmarłej Pani mamie, nie stanowi dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego przez spadkodawcę (w przedmiotowej sprawie 2007 r.).

Natomiast sprzedaż przez Panią w 2024 r. udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze działu spadku, ponad pierwotny udział w spadku, stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w ww. przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ww. ustawy, ponieważ odpłatne zbycie udziału nabytego ponad udział spadkowy nastąpiło przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Tym samym, jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych oraz złożenia zeznania PIT-39 do Urzędu Skarbowego z tytułu uzyskanego przychodu w odniesieniu do tej części udziału.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (lokalu mieszkalnego) lub prawa określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia) a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub – w przedmiotowej sprawie – art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do sformułowanego przez Panią pytania w kwestii od jakiej kwoty ma Pani zapłacić podatek, wyjaśniam, że wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) nie odnoszę się do kwot i nie dokonuję wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób/spadkobierców (np. Pani brata).

Organ nadmienia, że w treści wniosku wskazano, że cyt. „(…) 6 czerwca 2016 r. zmarła Pani mama (…). (…) zmarłej 6 czerwca 2016 r. Pani (…).”, „W dniu 16 marca 2022 r. został sporządzony Akt Poświadczenia Dziedziczenia (…) po zmarłej mamie”; z kolei w treści uzupełnienia wskazano, że cyt. „(…) Pani mama A (…) zmarła 6 czerwca 2024 r. (…)”. Zatem przyjęto, że jest to oczywista omyłka pisarska.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.