Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0114-KDIP3-1.4011.119.2025.2.EC

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką z siedzibą w Polsce, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zasadniczym przedmiotem działalności Spółki jest (...).

W związku z prowadzoną działalnością Spółka zatrudnia pracowników, jak również współpracuje z kontrahentami, w tym z osobami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W styczniu 2024 r. Spółka zawarła z osobą fizyczną (dalej: OF) umowę o współpracy (obowiązującą od 1 marca 2024 r., dalej: Umowa o Współpracy), w ramach której OF działa w charakterze przedsiębiorcy, prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w formie kancelarii prawa pracy. Przedmiotem Umowy o Współpracy jest świadczenie przez OF na rzecz Spółki usług polegających na sporządzeniu opinii prawnych oraz konsultacjach z zakresu prawa pracy (dalej: Usługi). Usługi są świadczone przez OF w ramach wykonywania wolnego zawodu radcy prawnego.

Zgodnie z treścią Umowy o Współpracy:

1.OF działa w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej;

2.OF przy realizacji Umowy o Współpracy nie pozostaje pod kierownictwem i nadzorem Spółki;

3.OF ponosi odpowiedzialność cywilną za ewentualne szkody wyrządzone Spółce;

4.OF we własnym zakresie ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą;

5.OF ponosi we własnym zakresie wszelkie koszty związane ze świadczeniem na rzecz Spółki Usług i nie przysługuje jej z tego tytułu prawo żądania zwrotu jakichkolwiek wydatków;

6.Za świadczenie Usług OF przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie w stałej wysokości, rozliczane w cyklach miesięcznych, płatne na podstawie faktur VAT wystawianych przez OF na rzecz Spółki.

Umowa o Współpracy nie określa czasu i miejsca wykonywania przez OF Usług. OF wykonuje Usługi przy wykorzystaniu własnych urządzeń (np. laptop, telefon) oraz pozostałej infrastruktury, którą dysponuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w formie kancelarii prawa pracy.

Powyższe zapisy umowne odzwierciedlają faktyczny charakter Usług świadczonych przez OF na rzecz Spółki. Przykładowe czynności wykonywane przez OF w ramach świadczenia Usług to: opracowanie założeń do zmian systemu wynagrodzeń, opracowanie projektu regulaminu MBO.

Działalność gospodarcza OF jest wpisana do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: CEIDG) od 2005 r. W jej ramach OF świadczy usługi z zakresu prawa pracy nie tylko na rzecz Spółki, ale także na rzecz innych podmiotów. OF współpracuje z zewnętrznym usługodawcą, któremu zleca prowadzenie księgowości. Spółka nie ma dostępu lub prawa wglądu w dokumentację kadrowo-płacową ani podatkową OF.

W związku z wykonywaniem czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, OF jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. OF wystawia na rzecz Spółki faktury dokumentujące świadczenie Usług.

Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, jak również czynności zwolnione z tego podatku. Co do zasady, Spółka dokonuje obniżenia kwot VAT należnego o kwoty VAT naliczonego wynikającego z nabywanych towarów i usług, które są związane bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi VAT. W odniesieniu do nabywanych towarów i usług, których przypisanie do czynności opodatkowanych lub zwolnionych nie jest możliwe (w tym m.in. Usług świadczonych przez OF na podstawie Umowy o Współpracy), Spółka obniża kwoty VAT należnego o kwoty VAT naliczonego z zastosowaniem proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 2-10 ustawy o VAT.

W styczniu 2024 r. OF - działając poza zakresem prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej - zawarła z Wnioskodawcą umowę o pracę, w ramach której została zatrudniona na stanowisku Dyrektora Pionu Zasobów Ludzkich od dnia 1 marca 2024 r. w wymiarze etatu 100,00% (dalej: Umowa o Pracę). W Umowie o Pracę jako miejsce wykonywania pracy przez OF wskazano biura Spółki w trzech lokalizacjach. OF otrzymała od Spółki, w celu wykonywania obowiązków służbowych, sprzęt IT i telefon komórkowy, co podyktowane jest między innymi kwestiami bezpieczeństwa danych, do których OF ma dostęp w związku z pełnieniem obowiązków określonych w Umowie o Pracę. Na podstawie Umowy o Pracę, OF jest również uprawniona do świadczeń dodatkowych, w tym użytkowania samochodu służbowego zgodnie z zasadami firmowej polityki flotowej, pakietu medycznego i sportowego oraz programu ubezpieczenia, zgodnie z wewnętrznymi zasadami Spółki.

Na podstawie Umowy o Pracę OF realizuje obowiązki z zakresu zarządzania funkcją HR w Spółce, w tym m.in. współtworzenie strategii w obszarze HR zintegrowanej ze strategią biznesową, dostarczanie Spółce informacji pozwalających na monitorowanie efektywności organizacji, nadzorowanie planów kadrowych, zarządzanie budżetem HR, dbanie o komplementarność kompetencji w zespołach, tworzenie programów zarządzania talentami, monitorowanie konkurencyjności programów pracowniczych, czy inicjowanie działań zwiększających poziom zaangażowania pracowników Spółki. Wykonując obowiązki objęte Umową o Pracę, OF jest obowiązana do starannego działania, pozostając jednocześnie pod kierownictwem i nadzorem Spółki. Obowiązuje ją przy tym typowy dla umów o pracę zakaz równoległego podejmowania działań konkurencyjnych do stosunku pracy, zakaz ujawniania wysokości wynagrodzenia, a także obowiązek przestrzegania przepisów kodeksu pracy. Kwestia wynagrodzenia wypłacanego OF z tytułu Umowy o Pracę pozostaje jednak poza zakresem pytań skierowanych do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Organ, DKIS) w niniejszym wniosku.

Pytania

1.Czy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych przez OF na podstawie Umowy o Współpracy na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika, tj. obliczania i poboru zaliczek na PIT na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, przekazywania kwot pobranych zaliczek na rachunek urzędu skarbowego na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy o PIT oraz przesyłania OF i urzędowi skarbowemu informacji na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy o PIT?

2.Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie Usług od OF zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem współczynnika proporcji sprzedaży ustalonego według zasad określonych w art. 90 ust. 2-10 ustawy o VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Na pytanie nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie przychodów uzyskiwanych na podstawie Umowy o Współpracy na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, tj. obliczania i poboru zaliczek na PIT na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, przekazywania kwot pobranych zaliczek na rachunek urzędu skarbowego na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy o PIT oraz przesyłania OF i urzędowi skarbowemu informacji na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy o PIT.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5a. pkt 6 lit. a ustawy o PIT, „ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9".

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o PIT: „Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością."

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o PIT, „źródłami przychodów są: (1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta; (3) pozarolnicza działalność gospodarcza."

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, „za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne (...) w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki (...) i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika (...)".

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o PIT, „Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy".

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, „zakłady pracy będące (...) osobami prawnymi (...) są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy (...)".

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy o PIT, „płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego (...)."

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o PIT, „płatnicy, o których mowa w art. 32 (...) są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu (...) imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (...)"

Jak wynika z ww. przytoczonych przepisów, przesłankami uznania danego przychodu za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej do celów opodatkowania PIT, są:

1)prowadzenie działalności zarobkowej (w tym usługowej) we własnym imieniu, bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły;

2)ponoszenie przez zleceniobiorcę odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat działalności (a nie przez zleceniodawcę), lub brak kierownictwa nad wykonywanymi przez zleceniobiorcę czynnościami oraz brak wyznaczenia przez zleceniodawcę miejsca i czasu wykonywania czynności lub samodzielne ponoszenie przez zleceniobiorcę ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością;

3)brak spełnienia warunków do uznania za przychody ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1 (m.in. stosunek pracy), pkt 2 (działalność wykonywana osobiście), pkt 4 (działy specjalne produkcji rolnej), pkt 6 (najem, dzierżawa itp.), pkt 7 (kapitały pieniężne, prawa majątkowe), pkt 8 (odpłatne zbycie nieruchomości i rzeczy), pkt 8a (działalność zagranicznej jednostki kontrolowanej), pkt 8b (niezrealizowane zyski), pkt 9 (inne źródła).

Przenosząc ww. przesłanki na grunt niniejszej sprawy, należy wskazać, że przychody uzyskiwane przez OF z tytułu świadczenia na rzecz Wnioskodawcy Usług na podstawie Umowy o Współpracy, w ramach wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej, spełniają wszystkie przesłanki uznania ich za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej:

1)OF prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy odpłatne usługi prawne we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły od 2005 r.;

2)OF świadczy Usługi w miejscu i czasie ustalonym przez siebie, nie pozostaje pod kierownictwem ani nadzorem Spółki,;

3)OF ponosi ryzyko gospodarcze związane ze świadczeniem Usług;

4)Charakter Usług nie wypełnia przesłanek umożliwiających uznania przychodów z nimi związanych do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 (działalność wykonywana osobiście), pkt 4 (działy specjalne produkcji rolnej), pkt 6 (najem, dzierżawa itp.), pkt 7 (kapitały pieniężne, prawa majątkowe), pkt 8 (odpłatne zbycie nieruchomości i rzeczy), pkt 8a (działalność zagranicznej jednostki kontrolowanej), pkt 8b (niezrealizowane zyski), pkt 9 (inne źródła);

5)Charakter Usług nie wypełnia przesłanek umożliwiających uznania przychodów z nimi związanych do źródła przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. przychodów ze stosunku pracy, co Spółka szerzej uzasadnia poniżej.

Przesłankami, których spełnienie kwalifikuje dany przychód do przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest uzyskiwanie wypłat pieniężnych, świadczeń w naturze lub ich ekwiwalentów w związku z pozostawaniem w stosunku pracy, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Z uwagi na to że ustawa o PIT nie definiuje pojęcia „stosunku pracy", należy w tym zakresie posiłkować się Ustawą z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. z 2023 r., poz. 1465, dalej: „KP"). I tak, zgodnie z art. 22 § 1 i § 11 KP, przez stosunek pracy rozumie się pracę określonego rodzaju wykonywaną na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, bez względu na nazwę umowy będącą jego podstawą.

Usługi świadczone przez OF na rzecz Spółki w oparciu o Umowę o Współpracy, w ramach prowadzonej przez OF działalności gospodarczej, nie spełniają podstawowych atrybutów świadczenia pracy w rozumieniu KP. Jak bowiem wynika z Umowy o Współpracy, OF świadcząc Usługi nie podlega kierownictwu ani nadzorowi Spółki, ani nie jest zobligowana do przebywania w określonym miejscu ani czasie.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają liczne interpretacje podatkowe i wyroki sądów administracyjnych. I tak, w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z 21 listopada 2024 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.750.2024.1.MKA, DKIS wskazał, że „Przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazują okoliczności, w których pracodawca ma obowiązek płatnika składek w odniesieniu do dochodów pracowników pozostających z nim w stosunku pracy (art. 8 ust. 2a). Natomiast przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają klasyfikacji przychodów, od których zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pracodawca ma obowiązek poboru składek na ubezpieczenia społeczne do przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy. Dlatego Państwa stanowisko, w odniesieniu do pytania pierwszego, że zastosowanie art. 8 ust. 2a względem przychodów uzyskiwanych przez OFWCA Zatrudnione nie powoduje (samo w sobie), że przychody OFWCA Zatrudnionych z tytułu Prowizji otrzymywanej przez OFWCA Zatrudnione od Spółki na podstawie Umowy Konsorcjum zostaną w sposób automatyczny zakwalifikowane jako przychody ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, uznałem za prawidłowe”.

Analogiczne stanowisko zajął Organ w interpretacji z dnia 27 grudnia 2018 r. sygn. 0115- KDIT3. 4011.498.2018.2.PSZ: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy stwierdzić również należy, że tylko łączne spełnienie trzech warunków, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza możliwość zaliczenia czynności do źródła przychodów działalność gospodarcza. (...) Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera natomiast regulacji, z których wynikałoby, że nie zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej, przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług na rzecz pracodawcy. (...) Skoro więc opisane we wniosku usługi, świadczone na rzecz Spółki z o.o., są wykonywane w ramach działalności gospodarczej, tj. w warunkach określonych definicją działalności gospodarczej zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie są spełnione łącznie wszystkie warunki określone w art. 5b ustawy, to przychody osiągane z tytułu usług świadczonych przez Pana na rzecz Spółki z o.o. stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej".

Jak wynika z wyżej przedstawionej argumentacji, przychody uzyskiwane przez OF z tytułu świadczenia Usług na podstawie Umowy o Współpracy w ramach prowadzonej przez OF działalności gospodarczej w formie kancelarii prawa pracy, spełniają wszystkie przesłanki kwalifikacji ich jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. OF prowadzi bowiem jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi prawne we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły. Ww. przychody cechują się ponadto atrybutami, które jednoznacznie wykluczają je z klasyfikacji jako przychody ze stosunku pracy. W ramach Umowy o Współpracy OF nie wykonuje bowiem czynności pod kierownictwem ani nadzorem Spółki, samodzielnie ponosi odpowiedzialność cywilną za ewentualne szkody oraz ryzyko gospodarcze związane z działalnością, a także pokrywa wszelkie koszty związane ze świadczeniem Usług. Taka klasyfikacja wyklucza obowiązki płatnika zaliczek na podatek dochodowy po stronie Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Jak stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.

Jak wynika z przepisów przywołanego Rozdziału 7, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:

  • określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
  • określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) – uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

Żaden z przepisów nie nakłada jednak na dany podmiot obowiązków płatnika w stosunku do przychodów uzyskiwanych od tego podmiotu przez podatników z prowadzonej przez tychże podatników działalności gospodarczej.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stosownie do jego treści:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 tej ustawy. Katalog zawarty w tym przepisie ma charakter rozłączny. To oznacza, że dany przychód osoby fizycznej jest przypisywany tylko i wyłącznie do jednego określonego źródła przychodów. Aby prawidłowo zakwalifikować przychód do konkretnego źródła przychodów należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z jego powstaniem (uzyskaniem).

Odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

  • stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (art. 10 ust. 1 pkt 1);
  • pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3);

O tym, co jest przychodem ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, stanowi art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast definicję działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego zawiera art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu:

Za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą, uważa się działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Uzupełnieniem definicji działalności gospodarczej są przesłanki negatywne, których łączne spełnienie wyklucza możliwość zaliczenia przychodów z działalności podatnika do źródła przychodów – działalność gospodarcza, wskazane w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z literalnej treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Po myśli art. 38 ust. 1 cyt. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.

Powołane przepisy dotyczą sytuacji uzyskiwania określonych rodzajów przychodów od zakładów pracy.

W odniesieniu do przychodów z działalności gospodarczej, ustawodawca nie nałożył na podmioty dokonujące świadczeń z tego tytułu obowiązków płatnika, ani obowiązków informacyjnych. Osoby uzyskujące przychody z działalności gospodarczej, samodzielnie – bez pośrednictwa płatnika – dokonują rozliczenia należnego podatku.

W świetle bowiem art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest czy w związku z zawartą Umową o Współpracy na Państwu nie ciążą obowiązki płatnika , tj. obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, przekazywania kwot pobranych zaliczek na rachunek urzędu skarbowego na podstawie art. 38 ust. 1 ww. ustawy oraz przesyłania OF i urzędowi skarbowemu informacji na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tymczasem, jak wskazano we wniosku:

  • w styczniu 2024 r. zawarliście Państwo z osobą fizyczną Umowę o Współpracy, w ramach prowadzonej przez osobę fizyczną działalności gospodarczej;
  • przedmiotem Umowy o Współpracy jest świadczenie przez OF na rzecz Spółki usług polegających na sporządzeniu opinii prawnych oraz konsultacjach z zakresu prawa pracy;
  • Zgodnie z treścią Umowy o Współpracy:
  • OF działa w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej;
  • OF przy realizacji Umowy o Współpracy nie pozostaje pod kierownictwem i nadzorem Spółki;
  • OF ponosi odpowiedzialność cywilną za ewentualne szkody wyrządzone Spółce;
  • OF we własnym zakresie ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą;
  • OF ponosi we własnym zakresie wszelkie koszty związane ze świadczeniem na rzecz Spółki Usług i nie przysługuje jej z tego tytułu prawo żądania zwrotu jakichkolwiek wydatków;
  • Za świadczenie Usług OF przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie w stałej wysokości, rozliczane w cyklach miesięcznych, płatne na podstawie faktur VAT wystawianych przez OF na rzecz Spółki.

Skoro zawarliście Państwo umowę z osobą fizyczną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, to przychody te będą stanowiły przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychód ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na Państwu nie będą z kolei ciążyły żadne obowiązki płatnika, ani obowiązek informacyjny. Osoba fizyczna, samodzielnie powinna rozliczyć się z uzyskanego przychodu, w zależności od wybranej formy opodatkowania.

Zatem Państwa stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.