Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 30 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 20 lutego 2025 r. (wpływ 24 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

11 grudnia 2018 r. Sąd Rejonowy (…) stwierdził nabycie przez Panią spadku po zmarłym (…) 2018 r. ojcu (…).

Następnie umowa działu spadku została podpisana (…) 2020 r.

W pierwszej połowie roku 2025 planuje Pani dokonać sprzedaży dwóch działek nabytych w całości na podstawie ww. umowy działu spadku. Są to działki: 1/1 oraz 2/1 położone w miejscowości (…).

W piśmie z 20 lutego 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, doprecyzowała Pani opis sprawy o następujące informacje:

Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), ponieważ Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest Polska. W związku z tym podlega Pani opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Nabycie i planowana sprzedaż nieruchomości nie stanowią działalności gospodarczej, lecz są związane z zarządem majątkiem prywatnym. W związku z tym sprzedaż działek nie będzie stanowiła czynności wykonywanej w ramach działalności gospodarczej.

Wyłącznym właścicielem nieruchomości przed ich odziedziczeniem przez Panią był Pani ojciec, (…).

·Data nabycia nieruchomości przez ojca: (…) 2001 r.

·Sposób nabycia: darowizna.

Podpisanie umowy działu spadku (...) czerwca 2020 r. nie wiązało się z żadnymi spłatami ani dopłatami pomiędzy spadkobiercami po Pani zmarłym ojcu.

Wartość majątku nabytego w drodze działu spadku nie przekroczyła wartości przysługującej Pani w całej masie spadkowej, tj. uwzględniając Pani udział w spadku po ojcu. W związku z tym dział spadku nastąpił bez dopłat i spłat, a jego celem było jedynie określenie podziału odziedziczonych składników majątkowych.

Podsumowując, nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, a planowana sprzedaż działek w 2025 r. dotyczy majątku prywatnego, nabytego w drodze spadku i działu spadku, bez dodatkowych świadczeń finansowych na rzecz innych spadkobierców.

Pytanie

Czy dokonując sprzedaży ww. działek nabytych ze spadku, będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży działek nabytych w ramach spadku nabytego w grudniu 2018 r., ponieważ wymagany prawem okres 5 lat od daty nabycia spadku upłynął w 2024 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób nabycia.

Jednocześnie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Na podstawie art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku i zniesienia współwłasności nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.

Podkreślenia wymaga, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”, należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

I tak, stosownie do art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można więc, np. w drodze zakupu, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, spadku), a w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Z opisu sprawy wynika, że (…) 2018 r. Sąd Rejonowy w (…) stwierdził nabycie przez Panią spadku po zmarłym (…) 2018 r. ojcu (…).

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 925 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Według treści art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy stanowi natomiast, że:

W myśl art. 1038 § 2 Kodeksu cywilnego:

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. W takiej sytuacji, oceniając skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, za datę nabycia należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia.

Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem majątkowym. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, co do zasady, za datę nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa majątkowego w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że (…) 2018 r. Sąd Rejonowy (…) stwierdził nabycie przez Panią spadku po zmarłym (…) 2018 r. ojcu (…). Następnie (…) 2020 r. została podpisana umowa działu spadku. Wyłącznym właścicielem nieruchomości przed ich odziedziczeniem przez Panią był Pani ojciec, (…), który nabył nieruchomości (…) 2001 r. w drodze darowizny. Podpisanie umowy działu spadku nastąpiło (…) 2020 r. i nie wiązało się z żadnymi spłatami ani dopłatami pomiędzy spadkobiercami po Pani zmarłym ojcu. Wartość majątku nabytego w drodze działu spadku nie przekroczyła wartości przysługującej Pani w całej masie spadkowej, tj. uwzględniając Pani udział w spadku po ojcu. W związku z tym dział spadku nastąpił bez dopłat i spłat, a jego celem było jedynie określenie podziału odziedziczonych składników majątkowych. W pierwszej połowie 2025 r. planuje Pani dokonać sprzedaży dwóch działek nabytych w całości na podstawie ww. umowy działu spadku. Są to działki o numerach: 1/1 oraz 2/1 położone w miejscowości (…). Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami.

Przystępując do oceny skutków podatkowych planowanej w pierwszej połowie 2025 r. sprzedaży działek o numerach: 1/1 oraz 2/1 położonych w miejscowości (…) zauważyć należy, że działki te zostały nabyte (darowizna) przez Pani ojca w 2001 r. Natomiast na podstawie umowy o dział spadku podpisanej (…) 2020 r. przedmiotowe działki nabyła Pani w całości po zmarłym (…) 2018 r. ojcu.

W świetle powyższego, w przypadku planowanej w 2025 r. sprzedaży nieruchomości stanowiącej działki nr 1/1 oraz 2/1 przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pięcioletni okres, o którym mowa ww. przepisie należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości w drodze darowizny przez spadkodawcę (Pani ojca), tj. od końca 2001 r., a nie jak wskazała Pani od dnia nabycia spadku w 2018 r.

Natomiast, przyjmując za Panią, że wartość majątku otrzymanego przez Panią w wyniku działu spadku nie przekroczyła wartości przysługującej Pani w całej masie spadkowej, tj. uwzględniając Pani udział w spadku po ojcu oraz, że dział spadku nastąpił bez dopłat i spłat, stwierdzam, że w wyniku nieodpłatnego działu spadku po Pani stronie nie wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku posiadany przez Panią przed dokonaniem tej czynności. Zatem, w Pani sprawie nie doszło do nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, planowana przez Panią sprzedaż w pierwszej połowie 2025 r. działek o numerach: 1/1 oraz 2/1, które nabyła Pani w drodze działu spadku po zmarłym ojcu, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ich sprzedaż nastąpił po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości przez spadkodawcę, tj. Pani ojca (w 2001 r.). Oznacza to, że nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.