Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 24 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 18 lutego 2025 r. (wpływ 19 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadziła Pani działalność gospodarczą w okresie od 08.02.2018 r. do 31.12.2018 r. Data zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej to 31.12.2018 r., data wykreślenia wpisu z rejestru to 20.07.2020 r. W 2025 r. planuje Pani rozpocząć sprzedaż mięsa na targowisku. Mięso będzie Pani kupowała od innego podmiotu i dokonywała jego dzielenia i sprzedaży dla klientów indywidualnych. Przewidywany przychód ze sprzedaży mięsa nie przekroczy w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Swoją sprzedaż chciałaby Pani rozliczać w ramach tzw. działalności nierejestrowanej, ponieważ zgodnie z art. 5 ust 1 ustawy prawo przedsiębiorcy: „Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności. gospodarczej".
Oba założenia Pani spełnia, ponieważ planowany przychód nie przekroczy w żadnym miesiącu kwoty 75% minimalnego wynagrodzenia oraz okres 60-miesięczny nieprowadzenia działalności gospodarczej liczony jest od faktycznej daty niewykonywania działalności gospodarczej czyli od 31.12.2018 r., a nie daty jej wykreślenia z rejestru.
Z odrębnych przepisów wynika, że wykonywanie działalności gospodarczej wymaga uzyskania koncesji, zezwolenia albo wpisu do rejestru działalności regulowanej, do działalności tej przepisu art. 5 ust. 1 pr. przeds. nie stosuje się (art. 44 ust. 3 pr. przeds.). Oznacza to, że działalności nierejestrowanej nie można prowadzić w przypadku, gdy dana działalność wymaga koncesji, zezwolenia albo wpisu do działalności regulowanej, czyli do działalności podlegającej reglamentacji.
Właściwy ze względu na siedzibę zakładu lub miejsce prowadzenia przez zakład działalności państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy graniczny inspektor sanitarny prowadzi rejestr zakładów, podlegających urzędowej kontroli organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz uaktualnia na bieżąco dane zawarte w rejestrze (art. 62 ust. 1 pkt 1 u.b.ż.).
Zakładając, że w tym przypadku konieczny jest wpis do takiego rejestru prowadzonego przez organ sanitarny, to nie jest to rejestr działalności regulowanej, o którym mowa w przepisach pr. przed., ani też nie jest to rodzaj zezwolenia, licencji, czy koncesji. W związku z tym, to też nie wyklucza z prowadzenia działalności nierejestrowanej.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
W okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała Pani żadnej działalności gospodarczej. Data zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej to 31.12.2018 r.
Działalność gospodarcza była zawieszona. Zgłoszenie było zgłoszone w CEIDG. Data rozpoczęcia zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej to 30.07.2018 r.
Data likwidacji działalności gospodarczej to: 31.12.2018 r.
Będzie Pani zajmowała się handlem mięsa na targowisku. Mięso będzie Pani kupowała od innego podmiotu i dokonywała jego dzielenia i sprzedaży dla klientów indywidualnych. Odpowiedzialność będzie ponosiła Pani wobec kupujących od Pani z tytułu sprzedaży tj. poprawnego zaewidencjonowania sprzedaży oraz za przechowywanie mięsa od momentu zakupu do momentu sprzedaży.
Nie będzie Pani zatrudniała osób trzecich do wykonywania działalności. Samodzielnie będzie Pani dokonywała rozbioru i sprzedaży mięsa.
Będzie Pani samodzielnie prowadziła działalność.
Pytanie
Czy w 2025r. może Pani rozpocząć sprzedaż mięsa na targowisku i prowadzić tzw. działalność nierejestrowaną zgodnie z art. 20 ust 1ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, może Pani rozpocząć sprzedaż mięsa na targowisku i korzystać z rozliczania o którym mówi art. 20 ust. 1ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie prowadziła Pani zarejestrowanej działalności gospodarczej w ostatnich 60 miesiącach.
Nie wyklucza Pani z prowadzenia działalności gospodarczej aspekt, że w przeszłości prowadziła Pani działalność gospodarczą, ponieważ liczenie okresu 60-miesięcznego nieprowadzenia działalności gospodarczej zaczynamy od faktycznej początkowej daty nie wykonywania działalności gospodarczej a więc od 31.12.2018 r., nie jest brana pod uwagę data wykreślenia z ewidencji CEIDG. Planowane przychody nie przekroczą kwoty 75% minimalnego wynagrodzenia, co również potwierdza, że może Pani prowadzić działalność nierejestrowaną. Dodatkowo może Pani prowadzić działalność nierejestrowaną mimo tego, że zastosowanie znajdą tu przepisy sanitarne, ponieważ przy sprzedaży żywności obowiązuje zachowanie warunków sanitarnych wymaganych dla tego rodzaju sprzedaży, które nie stanowią rejestru działalności regulowanej, o którym mowa w przepisach prawo przedsiębiorcy ani też nie jest to rodzaj zezwolenia, licencji czy koncesji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa określa źródła przychodów, jednym z których – w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy – są „inne źródła”.
Zgodnie natomiast z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Stosownie do art. 20 ust. 1ba cytowanej ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody osiągane z działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236):
Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207 oraz z 2023 r. poz. 1667), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.
Na podstawie art. 5 ust. 6 ww. ustawy:
Przez przychód należny, o którym mowa w ust. 1, rozumie się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Art. 20 ust. 1bb stanowi:
W razie przekroczenia limitu przychodu należnego określonego w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców uznaje się, że podatnik, poczynając od dnia złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a jeżeli wniosek nie został złożony w terminie określonym w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - poczynając od dnia następującego po dniu, w którym nastąpił bezskuteczny upływ tego terminu, uzyskuje przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Jak wynika z przytoczonych przepisów podatkowych, przychody osiągane z działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, stosownie do art. 20 ust. 1ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kwalifikowane do przychodów z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.
Dopiero w razie przekroczenia limitu przychodu należnego określonego w art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców uznaje się, że podatnik, poczynając od dnia złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a jeżeli wniosek nie został złożony w terminie określonym w art. 5 ust. 4 ustawy Prawo przedsiębiorców - poczynając od dnia następującego po dniu, w którym nastąpił bezskuteczny upływ tego terminu, uzyskuje przychody z działalności gospodarczej.
Ponadto, stosowanie art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców to prawo, a nie obowiązek potencjalnego przedsiębiorcy – osoba wykonująca działalność może w każdej chwili złożyć wniosek o wpis do CEiDG, wchodząc w reżim obowiązujący zarejestrowanych przedsiębiorców (art. 5 ust. 2).
Działalność określona w art. 5 ust. 1 stanowi tzw. działalność nierejestrową.
Należy zauważyć, że przepis art. 20 ust. 1ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsyła wprost do zapisu art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców.
Z kolei art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców wymienia warunki uznania działalności za działalność nierejestrową, nie wskazując innych ograniczeń, czy wyłączeń.
Tak więc w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców działalność będzie uznana za działalność nierejestrową, jeśli będzie wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekroczy w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu za pracę i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.
Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że zamierza Pani prowadzić działalność nierejestrową w zakresie sprzedaży mięsa na targowisku. Wskazała Pani, że w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. Wcześniej prowadziła Pani działalność gospodarczą, która została zakończona 31 grudnia 2018 r. Wskazała Pani, że przychody należne z tej działalności nie przekroczą w żadnym miesiącu 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę w rozumieniu odrębnych przepisów. W ramach działalności nierejestrowanej będzie Pani ponosiła w pełni odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie w ramach jej czynności. Nie będzie Pani zatrudniać osób trzecich do wykonywania działalności. Działalność nierejestrowana, którą Pani będzie prowadziła nie wiąże się z koniecznością posiadania jakiejkolwiek licencji, koncesji, pozwolenia, ani nie wymaga wpisu do rejestru. Działalność nierejestrowaną będzie Pani prowadziła samodzielnie, bez wspólników.
Jak wskazała Pani wprost w opisie okoliczności faktycznych - spełnia Pani wszystkie warunki określane w art. 5 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców. Zatem spełnia Pani warunki do prowadzenia działalności nierejestrowej zawarte w ustawie Prawo przedsiębiorców.
Mając powyższe na względzie, w przypadku, gdy – jak Pani wskazała – prowadzone przez Panią czynności będą wykonywane na zasadach tzw. „działalności nierejestrowej”, osiągnięte z tych czynności przychody należne może Pani zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pani stanowisko jest więc prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.