Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe – w części dotyczącej możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku od kwoty kredytu mieszkaniowego przeznaczonego na zakup lokalu mieszkalnego oraz finansowanie opłat z tym zakupem związanych;

·prawidłowe – w części dotyczącej zwrotu uzgodnionej kwoty;

·nieprawidłowe – w części dotyczącej możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku od kwoty kredytu mieszkaniowego przeznaczonego na refinansowanie poniesionych nakładów.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 26 lutego 2025 r. i 5 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani kredytobiorcą, który (łącznie z mężem – drugim współkredytobiorcą) zawarł w 2006 r. z bankiem (X) umowę kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF. Kredyt został zaciągnięty w celu realizacji inwestycji mieszkaniowej związanej z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego. Na podstawie postanowień umowy kredytowej bank ustalał saldo zadłużenia w walucie obcej, co było przedmiotem sporu z Kredytobiorcami.

Zamiarem Banku i kredytobiorców jest polubownie rozstrzygnięcie sporu o ważność i skuteczność Umowy, więc strony mają zamiar zawrzeć ugodę. Na mocy tej ugody bank zwalnia kredytobiorców z zadłużenia w wysokości 310.346,19 PLN (umorzenie długu), dodatkowo Bank zwróci na rzecz kredytobiorców ustaloną przez Strony kwotę 96.000 PLN. W Ugodzie nie jest wskazana podstawa otrzymania tej kwoty, a jedynie stwierdzenie, że Bank ją zwróci.

Bank poinformował, że umorzenie długu w kwocie 310.346,19 PLN powoduje u Pani powstanie przychodu podatkowego. Zastosowanie do tej kwoty może mieć zwolnienie na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów związanych z kredytami mieszkaniowymi. Bank poinformował również, że zwrot w kwocie 96.000 PLN nie powoduje powstania przychodu podatkowego, co zostało potwierdzone przez indywidualną interpretację podatkową uzyskaną przez bank.

Pani oświadcza, że:

•kredyt, którego dotyczy Umowa Kredytu, został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej,

•nigdy nie skorzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na inną inwestycję mieszkaniową.

Chciałaby Pani potwierdzić czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego umorzenie zadłużenia przez bank w kwocie 310.346,19 PLN powoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu, a jeżeli tak, to czy zwolnienie wynikające z ww. rozporządzenia Ministra Finansów ma zastosowanie w tej sytuacji. Zwrot nadpłaconych rat w kwocie 96.000 PLN nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Uzupełnienie wniosku

Umowa kredytu przewiduje solidarną odpowiedzialność kredytobiorców za zobowiązania kredytowe. Jednocześnie doprecyzowała Pani, że umowa kredytowa została zawarta (...) 2006 r. przed zawarciem związku małżeńskiego (związek małżeński został zawarty przez kredytobiorców (...) 2006 r.)

Kredyt został zaciągnięty w celu realizacji inwestycji mieszkaniowej związanej z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego – tj. potrzeb mieszkaniowych kredytobiorców. Zgodnie z umową o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych waloryzowany kursem CHF, kredyt został udzielony na:

„1. finansowanie zakupu spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr 1 położonego w Y przy ulicy A1 (kwota 293.400 zł),

2. refinansowanie poniesionych nakładów związanych z zakupem przedmiotowego lokalu (kwota 32.600 zł),

3. finansowanie spłat okołokredytowych (kwota 32.000 zł)”.

Łączna kwota kredytu 358.000 zł.

Inwestycja służyła Państwa potrzebom mieszkaniowym. Mieszkali tam Państwo w latach 2007-2013.

Treść planowanej ugody pomiędzy kredytobiorcami a Bankiem wskazuje na łączną kwotę zadłużenia, bez szczegółowego wyszczególnienia, jakich wierzytelności dotyczy umorzenie. W związku z tym poniżej przedstawia Pani szczegółowe informacje wynikające z okoliczności sprawy.

Kredytobiorcy dokonali obliczeń, według których suma zapłaconych kwot obejmowała prowizję, prowizję tytułem ubezpieczenia kredytu, spłatę rat kapitałowych, spłatę rat odsetkowych. Kredytobiorcy nie uwzględnili składki za ubezpieczenie NNW w swoich obliczeniach. Na podstawie powyższych obliczeń kredytobiorcy oszacowali, że łączna suma zapłaconych bankowi kwot wynosi ok. 449.000 zł i przewyższa kwotę udzielonego kredytu o ok. 97.000 zł. Kredytobiorcy wystąpili do Banku o doprecyzowanie zapisów ugody w celu jednoznacznego określenia, że zwrot dotyczy nadpłaconych rat, jednak Bank nie zgodził się na zmianę treści ugody.

Aby zobrazować powyższą sytuację, poniżej fragment wzoru ugody pomiędzy kredytobiorcami a Bankiem: Strony zmieniają walutę zadłużenia na PLN i uzgadniają, że zadłużenie z tytułu salda kredytu oraz odsetek na dzień zawarcia Ugody wynosi łącznie 310.346,19 zł. Bank zwalnia Kredytobiorców z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorców z tytułu kredytu w kwocie 310.346,19 PLN ustalonej przez strony, a Kredytobiorcy dokonane zwolnienie z długu przyjmują. W związku ze zwolnieniem z długu zadłużenie Kredytobiorców wobec banku z tytułu kredytu uznaje się za spłacone w całości. Bank dodatkowo zwróci na rzecz kredytobiorców ustaloną przez strony kwotę 96.000 PLN.

Ani Pani, ani mąż nie korzystali z zaniechania poboru podatku w związku z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Przez „refinansowanie nakładów związanych z zakupem przedmiotowego lokalu” należy rozumieć zwrot wcześniej zapłaconej zaliczki na poczet nabycia mieszkania.

Pod pojęciem „spłat okołokredytowych” mieszczą się koszty bezpośrednio związane z zakupem nieruchomości, obejmujące:

•prowizję dla pośrednika nieruchomości,

•taksę notarialną wraz ze wszystkimi opłatami pobieranymi przez notariusza,

•opłaty za wpisy do księgi wieczystej.

Umarzana kwota 310.346,19 zł obejmuje zadłużenie z tytułu salda kredytu oraz odsetek.

Pytania

1.Czy w wyniku zawarcia ugody z bankiem i umorzenia zadłużenia w kwocie 310.346,19 PLN po Pani stronie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Jeśli tak, czy może Pani skorzystać ze zwolnienia zaniechania poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.?

2.Czy zwrot nadpłaconych rat kredytu hipotecznego w kwocie 96.000 PLN stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

W Pani ocenie, umorzenie zadłużenia w kwocie 310.346,19 PLN przez bank powoduje powstanie przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychodu z innych źródeł. Jednakże w związku z tym, że kredyt został zaciągnięty wyłącznie na cele mieszkaniowe w ramach realizacji jednej inwestycji mieszkaniowej, spełnia Pani warunki wskazane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (tj. kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej; nie korzystała Pani wcześniej z tego zwolnienia; umorzenie dotyczy kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie oraz złożyła Pani stosowne oświadczenie zgodnie z wymaganiami rozporządzenia).

Stoi Pani na stanowisku, że w niniejszym przypadku zastosowanie ma zaniechanie poboru podatku na podstawie rozporządzenia. W związku z tym kwota umorzenia 310.346,19 PLN, mimo że formalnie stanowi przychód, nie podlega opodatkowaniu.

Ad 2

W Pani ocenie, zwrot nadpłaconych rat kredytu hipotecznego w kwocie 96.000 PLN nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zwrócone środki nie stanowią przysporzenia majątkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, ponieważ są zwrotem nienależnie pobranych przez bank środków w wyniku stosowania mechanizmu waloryzacji umownej, uznanego za abuzywny. Zwrot dotyczy środków, które pierwotnie należały do Pani, a co za tym idzie, zwrot ten nie jest przychodem podatkowym. Tym samym nie ma Pani obowiązku wykazywania tej kwoty w swoim zeznaniu podatkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wynika z niego, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przychód taki może zostać objęty zaniechaniem poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.):

1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1) kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2) odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1) jednego gospodarstwa domowego albo

2) więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).

6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1) udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2) zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do § 4 ww. rozporządzenia:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

Art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zaniechanie poboru podatku znajduje zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy hipotecznego kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej. Analizowane zaniechanie może mieć zastosowanie w przypadku umorzenia kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w przypadku umorzenia kredytu refinansowego w sytuacji, gdy został on zaciągnięty na refinansowanie (zastąpienie) kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W Pani sytuacji wartość umorzonej kwoty z tytułu kredytu hipotecznego, na podstawie zawartej ugody z bankiem, stanowi dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Przy czym do przychodu, który uzyska Pani w związku z umorzeniem kwoty wierzytelności w części, w jakiej udzielony kredyt przeznaczony został na zakup lokalu mieszkalnego oraz finansowanie opłat z tym zakupem związanych, znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Spełnia Pani bowiem wszystkie przesłanki umożliwiające skorzystanie z ww. zaniechania do tej części środków. Nie ma Pani obowiązku uwzględniania kwoty objętej zaniechaniem w zeznaniu podatkowym.

Natomiast do przychodu, który uzyskała Pani w związku z umorzeniem części kredytu przeznaczonego na refinansowanie poniesionych nakładów (zwrot wcześniej zapłaconej zaliczki na poczet nabycia mieszkania) nie znajdzie zastosowania zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r.

Zaciągnięcie kredytu na refinansowanie jest to zdarzenie rozumiane jako operacja pieniężna, polegająca na wykorzystaniu zewnętrznych funduszy pieniężnych w celu zastąpienia środków pierwotnie wydatkowanych na jakiś cel. Pojęcia kredyt refinansowy i kredyt na refinansowanie nie są tożsame. Pojęcie kredyt refinansowy implikuje konieczność wcześniejszego zaciągnięcia kredytu, aby później możliwym było zaciągnięcie kredytu refinansowego na jego spłatę. Zatem czynność refinansowania zakupu kredytem hipotecznym należy odróżnić od zaciągnięcia kredytu refinansowego. Otóż kredyt refinansowy przeznaczony jest na spłatę wcześniej zaciągniętego kredytu hipotecznego i jest on zabezpieczony na podstawie wartości aktualnie posiadanej nieruchomości. Natomiast zwrot „refinansowanie” oznacza operację pieniężną polegającą na uzyskaniu zewnętrznych źródeł finansowania w celu zastąpienia środków własnych, które zostały wydatkowane na jakiś cel. W rezultacie pierwotnie wydatkowane środki pieniężne mogą być niejako „ponownie” wykorzystane na dowolny cel. Środki z kredytu na refinansowanie zastępują środki uprzednio wydatkowane z własnych zasobów.

Skoro w pierwszej kolejności ww. wydatek poniosła Pani ze środków własnych (a nie z kredytu), a następnie zaciągnęła kredyt w celu odzyskania pierwotnie zainwestowanych środków, to w tej części – w związku z umorzeniem wierzytelności kredytowej – uzyska Pani przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do zwrotu przez bank uzgodnionej kwoty pieniężnej (pytanie nr 2), jej otrzymanie nie spowoduje po Pani stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. Uzyska Pani ekwiwalent środków, które wcześniej zostały przez Panią wpłacone do banku. W konsekwencji pieniądze te nie będą przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie skutkuje po Pani stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja dotyczy tylko Pani sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla Pani męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie może indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.