Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 20 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 10 lutego 2025 r. (wpływ 14 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W maju 2008 roku zaciągnęła Pani wspólnie z bratem kredyt hipoteczny w walucie CHF. Kredyt został przeznaczony w całości na zakup mieszkania, co zostało udokumentowane w akcie notarialnym. Zarówno kredyt, jak i własność nieruchomości zostały podzielone po 50% między Panią a Pani bratem, gdyż jedna osoba (brat) nie miała wystarczającej zdolności kredytowej. Mieszkanie zostało zakupione wyłącznie w celach mieszkaniowych i było zamieszkiwane przez Pani brata. Pani natomiast była zameldowana pod innym adresem i nie stanowiliście Państwo jednego gospodarstwa domowego. Obecnie bank proponuje podpisanie ugody dotyczącej umorzenia części zadłużenia.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 97 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), a także na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od niektórych dochodów (Dz.U. z 2022 r. poz. 2734), przychody uzyskane w wyniku umorzenia części kredytu hipotecznego mogą podlegać zwolnieniu z podatku, o ile spełnione są określone warunki.

Chciałaby Pani uzyskać interpretację, czy w opisanej sytuacji ewentualne korzyści wynikające z podpisania ugody będą podlegały zwolnieniu z opodatkowania.

W uzupełnieniu wniosku podała Pani, że kredyt zaciągnięty wspólnie przez Panią i Pani brata został zabezpieczony w postaci hipoteki na kupionej ze środków kredytowych nieruchomości. Kredyt został zaciągnięty wyłącznie na zakup nieruchomości mieszkaniowej. Całość środków pieniężnych uzyskanych w ramach kredytu została przeznaczona wyłącznie na cele mieszkaniowe, tj. zakupu jednego mieszkania. Bank, który udzielił Pani i Pani bratu, jako współkredytobiorcom kredytu, podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym (KNF). Wspólnie z bratem była Pani zobowiązana do solidarnej (a więc do pełnej wysokości) spłaty ww. kredytu. Propozycja ugody zakłada umorzenie obojgu kredytobiorcom, tj. Pani i bratu zadłużenia. Na kwotę zadłużenia, które Bank planuje umorzyć składają się: raty kapitałowo-odsetkowe, opłaty dodatkowe wymagane aby doszło do zawarcia umowy kredytu, tj. opłata tytułem ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, opłata składek na poczet ubezpieczenia, odsetki ustawowe za opóźnienie banku wyliczone za okres od dnia wpływu pozwu sądowego do banku do dnia propozycji ugody. Podczas spłaty kredytu nie wystąpiły odsetki karne dla kredytobiorców. W przeszłości nigdy nie korzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Nieruchomość na nabycie której zostały wydatkowane środki z kredytu mieszkaniowego jest położona w Polsce.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym kwoty uzyskane w wyniku umorzenia części zadłużenia w CHF przez bank, na podstawie ugody, będą zwolnione z podatku dochodowego na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2022 r., a jeśli nie, to jakie obowiązki podatkowe powstaną w tym zakresie?

Pani stanowisko w sprawie (zaprezentowane we wniosku i jego uzupełnieniu)

Kredyt hipoteczny został zaciągnięty wyłącznie na cele mieszkaniowe i został wykorzystany w całości na zakup nieruchomości.

Rozporządzenie Ministra Finansów dotyczy osób, które zaciągnęły kredyt hipoteczny na cele mieszkaniowe, co w Pani przypadku miało miejsce.

Wątpliwości budzi fakt, że mieszkanie było użytkowane wyłącznie przez Pani brata, a Pani była zameldowana pod innym adresem. Prosi Pani o wyjaśnienie, czy w świetle tych okoliczności spełnia Pani wymogi określone w przepisach o zwolnieniu.

Ponadto, Pani zdaniem, jako współkredytobiorca spełnia Pani wszystkie wymagane warunki do zwolnienia z podatku dochodowego od kwot możliwych do uzyskania w wyniku umorzenia przez (…) Bank części zadłużenia w CHF ( kredyt hipoteczny waloryzowany kursem CHF) na podstawie przepisów zawartych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2022r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wątpliwość Pani budzą skutki podatkowe zawarcia ugody z Bankiem, w wyniku której dojdzie do umorzenia przez Bank części zadłużenia, a w szczególności kwestia, że mieszkanie było użytkowane wyłącznie przez Pani brata, a Pani była zameldowana pod innym adresem.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych inne skutki prawnopodatkowe wywołuje przewalutowanie kredytu, a inne umorzenie tego kredytu.

W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy kredytu – zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie. Tym samym, przewalutowanie nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez bank części wierzytelności od kredytu hipotecznego, zaciągniętego przez Panią, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że Pani i Pani brat jesteście solidarnie zobowiązani do spłaty kredytu należy wskazać na zapis art. 366 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, w którym zgodnie z jego § 1:

W myśl natomiast § 2 tego przepisu:

Z istoty solidarnej odpowiedzialności dłużników wynika, że aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Każdy z dłużników solidarnych odpowiada więc za całość długu, a nie tylko za część, jaką można by mu przypisać poprzez np. równy podział kwoty długu pomiędzy zobowiązanych.

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.):

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Poprawność powyższego stanowiska potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2633/10, w którym Sąd wskazał, że: „gdy dochodzi do umorzenia wierzytelności przez kredytodawcę nie jest istotne, czy u podstaw uzyskanego nieodpłatnego świadczenia leży umowa o zwolnienie z długu, czy też decyzja wierzyciela o rezygnacji z dochodzenia należności. Zasadnicze znaczenie ma bowiem to, że w następstwie takich zdarzeń dłużnik zostaje zwolniony z obowiązku spłaty zadłużenia. Po jego stronie powstaje tym samym przychód stanowiący równowartość umorzonej kwoty zobowiązania, którego nie musi już świadczyć na rzecz wierzyciela. Faktyczna rezygnacja wierzyciela z dochodzenia należności prowadzi więc do powstania przychodu, podobnie jak w przypadku zawarcia umowy o zwolnienie z długu, albowiem w każdym z tych przypadków po stronie dłużnika ustaje obowiązek spełnienia świadczenia. Należy bowiem zauważyć, że pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

W tym miejscu wskazuję na rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

Natomiast z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z opisu sprawy wynika, że:

-w 2008 r. zaciągnęła Pani wspólnie z bratem kredyt hipoteczny na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;

-Bank, który udzielił kredytu podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym (KNF);

-środki pieniężne uzyskane w ramach kredytu zostały przeznaczona na cele mieszkaniowe;

-wspólnie z bratem była Pani zobowiązana do solidarnej (a więc do pełnej wysokości) spłaty ww. kredytu;

-nie korzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.

Ponadto, wskazała Pani, że Bank zaproponował zawarcie ugody, która zakłada umorzenie Kredytobiorcom części zadłużenia. Na kwotę zadłużenia, które Bank planuje umorzyć składają się: raty kapitałowo-odsetkowe, opłaty dodatkowe wymagane aby doszło do zawarcia umowy kredytu, tj. opłata tytułem ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, opłata składek na poczet ubezpieczenia, odsetki ustawowe za opóźnienie banku wyliczone za okres od dnia wpływu pozwu sądowego do banku do dnia propozycji ugody.

Zatem, w odniesieniu do kwestii umorzenia przez Bank części zadłużenia podkreślenia wymaga, że zaniechanie poboru podatku jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających to prawo należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów.

Jak już wcześniej wskazałem, zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia).

W świetle literalnego brzmienia przepisów ww. rozporządzenia (§ 3 pkt 3, § 1 ust. 3) istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że umorzenie przez Bank części kwoty kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Panią w 2008 r., stanowić będzie dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 tej ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, do uzyskanego przez Panią przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego do kwoty umorzonej wierzytelności w części, w jakiej kwota kredytu zaciągnięta przez Panią na zakup mieszkania pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu hipotecznego, zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Będzie Pani bowiem spełniać wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania w odniesieniu do tej części umorzonego kredyt.

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Odnosząc się natomiast do kwestii umorzenia przez Bank zadłużenia z tytułu opłat dodatkowych, tj. opłat dotyczących ubezpieczenia niskiego wkładu własnego oraz opłat dotyczących składek na poczet ubezpieczenia wyjaśniam, że z literalnego brzmienia cytowanego wcześniej § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia wynika, że kwotami wierzytelności, które mogą korzystać z zaniechania są kwoty kapitału, odsetek, prowizji i opłat niezbędnych do zawarcia kredytu mieszkaniowego, zaś „koszty usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń” nie mogą z tego zaniechania skorzystać.

Zatem, zaniechanie nie obejmuje kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części w jakiej kwota kredytu przeznaczona na finasowanie opłaty tytułem ubezpieczenia niskiego wkładu własnego oraz opłaty składek na poczet ubezpieczenia, pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu.

Podsumowując, w związku z umorzeniem przez Bank w ramach zawartej ugody części zadłużenia z tytułu kredytu hipotecznego do kwoty umorzonej wierzytelności w części, w jakiej kwota kredytu zaciągnięta przez Panią na zakup mieszkania pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu hipotecznego, zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.

Zaniechanie nie obejmuje kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części w jakiej kwota kredytu przeznaczona na finasowanie opłaty dotyczącej ubezpieczenia niskiego wkładu własnego oraz opłaty dotyczącej składek na poczet ubezpieczenia, pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu. Zatem od tej części umorzonej kwoty, w jakiej zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami stanowi ona dla Pani przychód, winna Pani zapłacić podatek dochodowy.

Mając na względzie to co wywiedziono wcześniej stwierdzam, że fakt użytkowania mieszania – o którym mowa we wniosku – wyłącznie przez Pani brata, pozostaje bez znaczenia dla rozstrzygnięcia analizowanej sprawy.

W konsekwencji, Pani stanowisko w sprawie, że: spełnia Pani wszystkie wymagane warunki do zwolnienia z podatku dochodowego od kwot możliwych do uzyskania w wyniku umorzenia przez (…) Bank części zadłużenia w CHF (kredyt hipoteczny waloryzowany kursem CHF) na podstawie przepisów zawartych w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2022 r. uznałem za nieprawidłowe.

Ponadto, odniesieniu do przywołanego przez Panią w sprawie art. 21 ust. 1 pkt 97 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), wskazuję że przepis ten dotyczy dodatków mieszkaniowych i ryczałtu na zakup opału, przyznane na podstawie odrębnych przepisów o dodatkach mieszkaniowych, zatem nie ma on zastosowania w analizowanej sprawie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej w analizowanej sprawie – zgodnie z zaprezentowanym we wniosku przez Panią pytaniem – są skutki podatkowe wynikające z umorzenia przez Bank części zadłużenia.

Końcowo wyjaśniam, że zgodnie ze wskazaniem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Pani jest wnioskodawcą w niniejszej sprawie. Tym samym wystąpiła Pani o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako jeden ze współkredytobiorców. Dlatego niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie w niej zawarte tylko w odniesieniu do Pani osoby. Nie wywiera ona skutku prawnego dla drugiego współkredytobiorcy (Pani brata).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.