Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie:
·ustalenia Pani obowiązku podatkowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i możliwości wspólnego rozliczenia się z małżonkiem (pytanie nr 1) – jest prawidłowe;
·stosowania limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie nr 2) – jest prawidłowe;
·złożenia zeznania podatkowego do urzędu skarbowego właściwego ze względu na Pani ostatnie miejsce zamieszkania w Polsce (część pytania nr 3) – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami, które wpłynęły 24 lutego 2025 r. i 28 lutego 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W danym roku podatkowym pracuje Pani w Luksemburgu w Europejskim Banku Inwestycyjnym i w związku z tym mieszka Pani w Luksemburgu.
Rezydencję podatkową ma Pani w Polsce – zgodnie z artykułem 13 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (co jest potwierdzone odpowiednim zaświadczeniem).
Wynagrodzenie otrzymywane z Europejskiego Banku Inwestycyjnego jest zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163).
Uzupełnienie stanu faktycznego
Przedmiotem Pani zapytania jest 2024 r.
W okresie będącym przedmiotem Pani zapytania, Pani mąż posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przez cały rok podatkowy, w okresie będącym przedmiotem Pani zapytania, Pani i Pani mąż pozostawaliście w związku małżeńskim.
W okresie będącym przedmiotem zapytania łączyła Państwa wspólność majątkowa małżeńska.
Związek małżeński zawarliście Państwo … 2005 r.
W okresie będącym przedmiotem Pani zapytania do Pani i do Pani małżonka nie miały zastosowanie:
·przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń
·przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Pani ostatnim miejscem zamieszkania w Polsce przed wyjazdem do Luksemburga było: ….
Podsumowując:
W roku podatkowym 2024 pracowała Pani w Luksemburgu w instytucji europejskiej i w związku z tym mieszkała Pani w Luksemburgu (pracuje i mieszka Pani nadal w Luksemburgu). Rezydencję podatkową ma Pani w Polsce zgodnie z art. 13 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.
Cały rok była Pani w związku małżeńskim, Pani mąż mieszka i pracuje (umowa o pracę) w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Od … 2005 r. jesteście Państwo w związku małżeńskim i macie Państwo wspólność majątkową. Nie mają do Państwa zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani ustawy o podatku tonażowym, ani ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Pani przychody w 2024 r. to dochody w związku z zatrudnieniem w instytucji europejskiej (zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), przychody z najmu mieszkania w Polsce i odsetki od środków na rachunku bankowym w Luksemburgu (nieznaczna kwota).
Pytania
1.Czy w opisanej we wniosku sytuacji ma Pani obowiązek rozliczania dochodów w Polsce na zasadach nieograniczonego obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji może Pani rozliczyć się wspólnie z Pani małżonkiem, a Pani dochody zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są wykazywane we wspólnym zeznaniu podatkowym?
2.Czy w opisanej we wniosku sytuacji nie ma zastosowania art. 6 ust 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3.Czy w opisanej we wniosku sytuacji ma Pani obowiązek złożenia zeznania podatkowego w Urzędzie Skarbowym właściwym dla miejsca zamieszkania do celów podatkowych (i w zeznaniu jako adres zamieszkania wskazuje adres w Polsce)?
Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na Pani pytania nr 1, nr 2 i nr 3 – w części złożenia zeznania podatkowego do urzędu skarbowego właściwego ze względu na Pani ostatnie miejsce zamieszkania w Polsce.
Natomiast w zakresie pytania nr 3 w części dotyczącej wskazania właściwego adresu w zeznaniu podatkowym zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pani stanowisko w sprawie
Ad 1
Rozumie Pani, że w związku z rezydencję podatkową w Polsce (wynikającą z art. 13 Protokołu 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej) podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Może Pani rozliczyć się wspólnie z małżonkiem gdyż cały rok była Pani w związku małżeńskim, Pani mąż mieszka i pracuje (umowa o pracę) w Polce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Od … 2005 r. jesteście Państwo w związku małżeńskim i macie Państwo wspólność majątkową. Nie mają do Państwa zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani ustawy o podatku tonażowym, ani ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Dochody zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są wykazywane we wspólnym sprawozdaniu podatkowym i nie mają wpływu na wysokość należnego podatku.
Ad 2
Art. 6 ust 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania, ponieważ ma Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (pomimo, fatycznego zamieszkania w Luksemburgu) - w związku z czym limit 75% przychodów osiąganych w Polsce nie ma zastosowania.
Ad 3
Zgodnie art. 13 Protokołu 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej ma Pani rezydencję podatkową w Polsce, zatem posiada Pani miejsce zamieszkania do celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z czym zeznanie podatkowe rozlicza Pani w Urzędzie Skarbowym właściwym dla miejsca zamieszkania do celów podatkowych i w sprawozdaniu podatkowym podaje Pani polski adres, a nie adres faktycznego zamieszkania w Luksemburgu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które dotyczą rezydencji podatkowej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast stosownie do art. 3 ust. 1a cyt. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
a)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
b)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 3 ust. 2a ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Regulacje dotyczące pracowników Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego
Zgodnie z artykułem 343 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana – Dz. Urz. UE C 326/47 z 26.10.2012):
Unia korzysta na terytorium Państw Członkowskich z przywilejów i immunitetów koniecznych do wykonywania jej zadań, na warunkach określonych w Protokole z 8 kwietnia 1965 roku w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej. Jest tak również w przypadku Europejskiego Banku Centralnego i Europejskiego Banku Inwestycyjnego.
Protokół (nr 7) w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE C 326/1 z 26.10.2012) jest dołączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Zgodnie z artykułem 13 tego protokołu:
Przy stosowaniu podatku dochodowego, podatku majątkowego oraz podatku od spadku, a także stosując konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między Państwami Członkowskimi Unii, uznaje się, że urzędnicy i inni pracownicy Unii, którzy osiedlają się na terytorium Państwa Członkowskiego innego niż kraj ich miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, w momencie dołączenia do służb Unii, i wyłącznie z tytułu wykonywania swoich obowiązków na rzecz Unii zarówno w kraju ich faktycznego zamieszkania i kraju zamieszkania dla celów podatkowych, zachowują miejsce zamieszkania w tym ostatnim, pod warunkiem że kraj ten należy do Unii. Niniejsze postanowienie stosuje się także do współmałżonka, w zakresie w jakim nie wykonuje on działalności zawodowej oraz do dzieci pozostających na utrzymaniu i pod opieką osób, o których jest mowa w niniejszym artykule.
Mienie ruchome należące do osób, o których mowa w pierwszym akapicie, znajdujące się na terytorium, w którym osoby te przebywają, jest zwolnione z podatku od spadku w tym państwie; w celu ustalenia takiego podatku uznaje się za znajdujące się w kraju stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem praw państw trzecich oraz ewentualnego stosowania postanowień międzynarodowych konwencji dotyczących podwójnego opodatkowania.
Miejsce zamieszkania uzyskane wyłącznie w związku z pełnieniem funkcji w innych organizacjach międzynarodowych nie jest brane pod uwagę przy stosowaniu postanowień niniejszego artykułu.
W myśl artykułu 21 zdanie pierwsze Protokołu:
Niniejszy Protokół stosuje się także do Europejskiego Banku Inwestycyjnego, członków jego organów, jego pracowników i do przedstawicieli Państw Członkowskich biorących udział w jego działalności, bez uszczerbku dla postanowień Protokołu w sprawie Statutu tego banku.
Europejski Fundusz Inwestycyjny należy do Grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Statut tego Funduszu został zatwierdzony 14 czerwca 1994 r. i zmieniony 19 czerwca 2000 r., 30 listopada 2007 r., 8 marca 2012 r. i 27 maja 2014 r. przez Walne Zgromadzenie (Dz. Urz. UE C 95/22 z 21.3.2015 r.).
Zgodnie z art. 36 Statutu Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego:
Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej stosuje się również do Funduszu, do członków jego organów oraz do jego pracowników, na warunkach ustanowionych w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (art. 28 ust. 4 statutu Banku).
Jak wynika z postanowień powołanych regulacji, jeśli pracownik Europejskiego Funduszu Inwestycyjnego osiedla się na terytorium Państwa Członkowskiego innego niż kraj jego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, przy czym:
·osiedla się w momencie dołączenia do grona pracowników Funduszu i wyłącznie z tytułu wykonywania swoich obowiązków na rzecz Funduszu; oraz
·kraj jego miejsca zamieszkania dla celów podatkowych należy do Unii Europejskiej,
to dla celów stosowania:
·podatku dochodowego,
·podatku majątkowego,
·podatku od spadku, oraz
·konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej,
zarówno w kraju faktycznego zamieszkania (kraju, w którym się osiedlił) i kraju zamieszkania dla celów podatkowych, zachowuje miejsce zamieszkania w kraju zamieszkania dla celów podatkowych.
Zasada pierwszeństwa stosowania ratyfikowanej umowy międzynarodowej przed ustawą
Zgodnie z art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.):
1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.
2. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.
3. Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami.
Wspólne rozliczenie małżonków na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.
Jednakże art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany przepis stanowi, że:
Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:
1) przez cały rok podatkowy albo
2) od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego
- mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.
Stosownie do treści art. 6 ust. 2a powołanej ustawy:
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.
W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy:
Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.
Stosownie do art. 6 ust. 3a ustawy:
Zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 3, mają zastosowanie również do:
1) małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2) małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej
- jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych; przepisy ust. 8 i 9 przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:
1)stosuje przepisy:
a)art. 30c lub
b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Wobec powyższego, w świetle ww. przepisów ustawy, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:
·są polskimi rezydentami podatkowymi,
·pozostają w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:
- przez cały rok podatkowy albo
- od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego, w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego,
·nie stosują przepisów o 19% podatku liniowym lub przepisów ustawy o ryczałcie (z wyjątkiem dotyczących najmu prywatnego) w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,
·nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.
Ocena Pani sytuacji
Z wniosku wynika, że zamieszkała Pani w Luksemburgu w związku z zatrudnieniem w Europejskim Funduszu Inwestycyjnym – zmiana miejsca zamieszkania wynikała z konieczności wykonywania przez Panią obowiązków służbowych na rzecz Funduszu w Luksemburgu. Wcześniej miała Pani stałe miejsce zamieszkania w Polsce.
W tej sytuacji mają do Pani zastosowanie przywileje określone w art. 13 Protokołu (nr 7) w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej. Pomimo faktycznego mieszkania w Luksemburgu, dla celów podatku dochodowego zachowuje Pani status osoby, która ma miejsce zamieszkania w Polsce. Zarówno Polska, jak i Luksemburg będą Panią uważały za osobę o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce.
Przepisy Protokołu mają pierwszeństwo stosowania przed art. 3 ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – określają, że ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (tak, jakby nie zmieniła Pani faktycznego miejsca zamieszkania w Polsce).
Uzyskuje Pani w związku z zatrudnieniem w Europejskim Funduszu Inwestycyjnym wynagrodzenie, które, jak wskazała Pani we wniosku, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Z wniosku wynika ponadto, że Pani mąż również posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Od … 2005 r. jesteście Państwo w związku małżeńskim i macie Państwo wspólność majątkową. Nie mają do Państwa zastosowania przepisy o 19% podatku liniowym lub przepisy ustawy o ryczałcie (z wyjątkiem dotyczących najmu prywatnego), ustawy o podatku tonażowym, ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Zatem, mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że:
·ma Pani obowiązek rozliczania dochodów w Polsce na zasadach nieograniczonego obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji może Pani rozliczyć się wspólnie z małżonkiem i Pani dochody zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy nie będą podlegały wykazaniu we wspólnym sprawozdaniu podatkowym;
·art. 6 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania w Pani sytuacji, ponieważ ma Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce (pomimo, fatycznego zamieszkania w Luksemburgu) - w związku z czym limit 75% przychodów osiąganych w Polsce nie ma zastosowania;
·dochody powinna Pan rozliczać w swoim dotychczasowym urzędzie skarbowym – tj. w urzędzie skarbowym, który pomaga w realizacji zadań naczelnika urzędu skarbowego, który jest dla Pani właściwy z uwagi na Pani ostatnie miejsce zamieszkania w Polsce przed przeniesieniem się do Luksemburga.
Pani stanowisko jest w tym zakresie prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pani męża).
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Interpretacja dotyczy sprawy będącej przedmiotem Pani zapytania. Inne kwestie nie podlegały ocenie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.