Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 3 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 24 lutego 2025 r. (wpływ 27 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
25 października 2024 r., aktem notarialnym sporządzonym przez notariusza (...), w jego kancelarii (…) Wnioskodawczyni sprzedała udział 1/2 (...) nieruchomości położonej w (…).
Stan faktyczny własności Wnioskodawczyni ww. nieruchomości przed sprzedażą.
1) (…) czerwca 2001 r., postanowieniem Sądu Rejonowego (…) Wnioskodawczyni nabyła spadek po AA. W tamtym czasie według rejestru gruntów AA nie była współwłaścicielką ww. nieruchomości, a jedynie jedną z 4 współwładających. Trzy pozostałe współwładające zmarły wcześniej, w tym siostra A, BCA.
2) (…) marca 2013 r. prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego (...) A, po której Wnioskodawczyni dziedziczy, nabyła przez zasiedzenie udział 1/4 w wyżej wspomnianej nieruchomości. Tym samym postanowieniem udział 1/4 nabyła także jej siostra, BCA, zmarła w 1996 r.
3) (…) października 2020 r. aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym przez (...) notariusza w (…), za numerem (…) AA z mocy ustawy nabyła spadek po swojej siostrze BCA.
Tym samym Wnioskodawczyni stała się właścicielem 1/2 udziału w ww. nieruchomości.
Akt notarialny (3) został sporządzony mniej niż 5 lat temu. Jednak dziedziczenie odbyło się za pośrednictwem AA (nabycie spadku w 2001 r.).
W odpowiedzi na wezwanie doprecyzowała Pani opis sprawy w następujący sposób:
AA zmarła (…) stycznia 2001 r. AA i BCA nabyły udziały w nieruchomości przy ul. (…) w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r., co zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego (…) z (…) marca 2013 r. Każda z nich nabyła po 1/4 udziału w nieruchomości.
Spadek po BCA zmarłej (…) lutego 1996 r. nabyła AA, dziedziczenie w drodze ustawy, co potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia z (…) października 2020 r.
AA była jedyną spadkobierczynią po BCA. AA odziedziczyła udział BCA w nieruchomości przy ulicy (…) - ten, który BCA nabyła w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r. Działu spadku po BCA nie dokonywano - był jeden spadkobierca.
Spadek po AA nabyła DE w drodze testamentu, co zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego (…) czerwca 2001 r. DE jest jedynym spadkobiercą AA. Działu spadku nie przeprowadzano, był jeden spadkobierca.
Zatem Wnioskodawczyni DE odziedziczyła po AA spadek na podstawie testamentu w całości, a w skład spadku wchodzi m.in. 1/2 udziału w nieruchomości przy ulicy (…)– 1/4 AA nabyła w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r. oraz 1/4 w drodze dziedziczenia po BCA, który to udział BCA nabyła w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r.
Nabyte udziały w tej nieruchomości (1/2) Wnioskodawczyni DE zbyła (…) października 2024 r. w drodze umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego.
Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 24 lutego 2025 r.
Czy w związku ze sprzedażą 1/2 udziału w nieruchomości przy ul. (…) (wszystkich udziałów, które posiadała), odziedziczonych po AA, która nabyła ten udział - w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r. (1/4) oraz w drodze spadku po BCA (1/4), która zmarła (…) lutego 1996 r., a poświadczenie dziedziczenia po BCA zostało sporządzone na wniosek DE (… ) października 2020 r. jako spadkobierczyni AA, Wnioskodawczyni zobowiązana jest zapłacić podatek dochodowy?
Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 24 lutego 2025 r.)
W ocenie Wnioskodawczyni nie ma ona obowiązku uiszczenia podatku dochodowego, ponieważ sprzedane udziały w nieruchomości nabyła w drodze spadku po AA, która zmarła w 2001 r., a udziały w tej nieruchomości AA nabyła w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r. (1/4) oraz w drodze dziedziczenia po BCA, która zmarła (…) lutego 1996 r., a fakt, że poświadczenie dziedziczenia po BCA zostało sporządzone dopiero (…) października 2020 r. nie ma w tej sprawie znaczenia, bowiem poświadczenie dziedziczenia ma charakter deklaratoryjny.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.
Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
Stosownie do treści art. 172 § 1 Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie).
Na mocy art. 172 § 2 ww. ustawy:
Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.
Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek, posiadacz nabywa prawo własności. Warunkiem nabycia własności nie jest natomiast orzeczenie sądu stwierdzające nabycie własności. Orzeczenie takie stanowi potwierdzenie nabycia własności i jest orzeczeniem deklaratywnym, czyli stwierdzającym zaistnienie pewnych faktów, na które można się powołać w celu, np. dokonania wpisu prawa własności do księgi wieczystej.
W jego treści jest wskazywana data nabycia własności nieruchomości w drodze zasiedzenia (tj. moment, na jaki spełnione zostały przesłanki zasiedzenia). Datą nabycia własności nieruchomości nie jest natomiast data postanowienia o zasiedzeniu.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, który te udziały w nieruchomości nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tych udziałów w nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tj. w chwili śmierci jego spadkodawcy/spadkodawców.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.
Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że AA i BCA nabyły udziały w nieruchomości przy ul. (…) w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r., co zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego dla (…) z (…) marca 2013 r. Każda z nich nabyła po 1/4 udziału w nieruchomości. Spadek po BCA zmarłej (…) lutego 1996 r. nabyła AA, dziedzicząc na podstawie ustawy, co potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia z (…) października 2020 r. AA była jedyną spadkobierczynią po BCA. AA odziedziczyła udział BCA w nieruchomości przy ulicy (…) - ten, który BCA nabyła w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r. Nie dokonywano działu spadku po BCA ponieważ był jeden spadkobierca. AA zmarła (…) stycznia 2001 r. Spadek po AA nabyła Pani w drodze testamentu, co zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego dla (…) z (…) czerwca 2001 r. Jest Pani jedynym spadkobiercą AA dlatego nie przeprowadzano działu spadku. Zatem odziedziczyła Pani po AA spadek na podstawie testamentu w całości, a w skład spadku wchodzi m.in. 1/2 udziału w nieruchomości przy ulicy (…) – 1/4 AA nabyła w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r. oraz 1/4 w drodze dziedziczenia po BCA, który to udział BCA nabyła w drodze zasiedzenia (…) stycznia 1977 r. Nabyte udziały w tej nieruchomości (1/2) zbyła Pani (…) października 2024 r. w drodze umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego.
Ma Pani wątpliwości czy w związku ze sprzedażą 1/2 udziału w nieruchomości jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.
W przedmiotowej sprawie nabyła Pani 1/2 udziału w nieruchomości w drodze spadku po zmarłej AA zatem do określenia skutków podatkowych sprzedaży tego udziału zastosowanie ma art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie ma więc data nabycia nieruchomości przez Pani spadkodawcę, czyli AA.
Biorąc pod uwagę treść art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabyła Pani udziały w nieruchomości w dwóch terminach:
-1/4 udziału w nieruchomości (…) stycznia 1977 r., tj. w chwili nabycia w drodze zasiedzenia przez Pani spadkodawcę AA oraz
-1/4 udziału w nieruchomości (…) lutego 1996 r., tj. w chwili śmierci BCA, czy w chwili śmierci spadkodawcy Pani spadkodawcy.
Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 wskazanej ustawy w momencie sprzedaży w 2024 r. przez Panią 1/2 udziału w nieruchomości niewątpliwie upłynął.
W konsekwencji, sprzedaż 1/2 udziału w nieruchomości, nie stanowiła dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego nabycie. Tym samym nie ma Pani obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu tej sprzedaży.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.