Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 31 stycznia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem Ukrainy i przyjechał na terytorium Polski w dniu … 2024 r. Pana wjazd nastąpił przez granicę …. Nie posiada Pan potwierdzenia wjazdu na teren Polski, ponieważ granica została przekroczona …. Od momentu przyjazdu tymczasowo zamieszkiwał Pan w…, korzystając z mieszkania Pana partnerki. W dniu … 2024 r. zarejestrował Pan numer PESEL z oznaczeniem „UKR”. W dniu … 2024 r. został…, a w dniu … 2024 r. został Pan …Pana paszport oraz inne przedmioty (telefony, laptop, gotówka) zostały …. Decyzją sądu został Pan zobowiązany do pozostania na terytorium Polski do czasu zakończenia postępowania. Planował opuścić Pan Polskę przed upływem 183 dni, kontynuując Pana podróż za granicę. Jednak obowiązek pozostania w Polsce uniemożliwił Panu realizację tych planów. Pana pobyt na terytorium Polski od… 2024 r. jest wynikiem okoliczności od Pana niezależnych. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w ramach ukraińskiego statusu przedsiębiorcy (FOP), która nie jest związana z Polską. Pana klienci oraz transakcje mają charakter zagraniczny i nie obejmują polskiego rynku. Ponadto, Pana główne interesy osobiste i gospodarcze pozostają na Ukrainie, gdzie mieszka Pana rodzina oraz znajduje się centrum Pana życia….. Nie planuje Pan pozostawać na stałe w Polsce i zamierza Pan opuścić kraj po zakończeniu ….

Uzupełnienie wniosku

(…)

Pytanie nr 2: Czy przyjechał Pan do Polski z zamiarem stałego pobytu, czy np. wyłącznie w celach zarobkowych?

Odpowiedź: Nie, przyjechał Pan na krótki okres.

Pytanie nr 3: Którego roku podatkowego (lat podatkowych) dotyczy Pana wniosek?

Odpowiedź: Wniosek dotyczy 2024 r. (oraz kolejnego roku, ponieważ nie wie Pan, jak długo będzie zmuszony przebywać w Polsce).

Pytanie nr 4: Ile dni w okresie będącym przedmiotem zapytania przebywał Pan w Polsce, a ile w Ukrainie, tj. czy w roku podatkowym (latach podatkowych) będącym przedmiotem zapytania przebywał Pan w Polsce powyżej 183 dni? Jeżeli przedmiotem Pana zapytania jest kilka lat, to prosimy opisać sytuacje dla każdego roku osobno wskazując jak długie były to okresy.

Odpowiedź: W 2024 r. (od 1.01 do 17.06 przebywał Pan na Ukrainie, a od 17.06 przebywał Pan w Polsce i jest Pan tutaj do chwili obecnej). Ostatni raz był Pan w Polsce w 2019 r. (cały czas przebywał Pan na Ukrainie).

Pytanie nr 5: Czy posiada Pan wydany przez organy podatkowe Ukrainy certyfikat rezydencji dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych? W przypadku pozytywnej odpowiedzi, prosimy wskazać datę wydania i okres ważności ww. certyfikatu rezydencji.

Odpowiedź: Tak, oczywiście, posiada Pan Certyfikat rezydenta Ukrainy (za 2024 rok). Okres jego ważności: od 16.01.2024 r. do 31.12.2024 r.

Pytanie nr 6: Czy w roku/latach podatkowych, których dotyczy wniosek, zgodnie z wewnętrznym prawem Ukrainy był Pan traktowany jako osoba, która ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Ukrainie (rezydent podatkowy Ukrainy)?

Odpowiedź: Tak, oczywiście, jest Pan rezydentem podatkowym Ukrainy przez wszystkie lata. Tak, przez wszystkie lata jest Pan rezydentem podatkowym Ukrainy.

Pytanie nr 7: Jakiego kraju posiada Pan obywatelstwo?

Odpowiedź: Jest Pan obywatelem Ukrainy.

Pytanie nr 8: Jakie były/są Pana związki osobiste z Polską a jakie z Ukrainą w okresie, którego dotyczy wniosek:

a)Czy miał lub ma Pan w Polsce osoby bliskie (żonę, partnera, partnerkę, dzieci, inne osoby z rodziny, przyjaciół)? Czy z kimś z tych osób prowadził lub prowadzi Pan wspólne gospodarstwo domowe?

b)Czy miał lub ma Pan na Ukrainie bliskie osoby (żonę, partnera, partnerkę, dzieci, inne osoby z rodziny, przyjaciół)? Czy z kimś z tych osób prowadzi Pani wspólne gospodarstwo domowe?

Odpowiedź: W Polsce ma Pan obecnie dziewczynę. Na Ukrainie ma Pan rodziców, rodzinę, przyjaciół. (Pracuje Pan samodzielnie).

Pytanie nr 9: W którym kraju (w Ukrainie/Polsce) – w okresie obejmującym Pana wniosek – była/jest umiejscowiona Pana aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, czy przynależał Pan do organizacji czy klubów – prosimy podać jaka/jakich i gdzie?

Odpowiedź: W momencie składania wniosku przebywa Pan w Polsce (ponieważ znajduje się Pan tutaj z powodu zatrzymania przez prokuraturę). Nie należy Pan do żadnych klubów ani organizacji.

Pytanie nr 10: Jakie były/są Pana powiązania majątkowe z Polską w okresie, którego dotyczy wniosek? Czy miał lub ma Pan w Polsce nieruchomości, inny majątek nieruchomy i ruchomy, źródła dochodów (jakie?), konta bankowe, oszczędności, kredyty, ubezpieczenia, inwestycje?

Odpowiedź: W momencie składania wniosku w Polsce nie posiadał Pan niczego (ani biznesu, ani inwestycji, nieruchomości, ubezpieczeń itp.) W momencie składania wniosku nie posiadał Pan w Polsce żadnego majątku (biznesu, inwestycji, nieruchomości, ubezpieczeń itp.).

Pytanie nr 11: Czy w okresie obejmującym wniosek uzyskiwał/uzyskuje Pan w Polsce jakiekolwiek dochody/przychody? Jeśli tak to, z jakiego tytułu, np. z umowy o pracę, umowy zlecenia, inne (jakie?)?

Odpowiedź: W Polsce nie otrzymywał Pan żadnych dochodów w momencie składania wniosku.

Pytanie nr 12: Jakie były/są Pana powiązania majątkowe z Ukrainą w okresie, którego dotyczy wniosek (poza prowadzeniem działalności gospodarczej)? Czy miał lub ma Pan w Ukrainie nieruchomości, inny majątek nieruchomy i ruchomy, źródła dochodów inne niż działalność gospodarcza (jakie?), konta bankowe, oszczędności, kredyty, ubezpieczenia, inwestycje?

Odpowiedź: W momencie składania wniosku, Pana powiązania z Ukrainą są takie, że mieszkał Pan tam przez całe życie, nie posiadał Pan własnej nieruchomości (mieszkał z rodzicami), ma Pan konta bankowe oraz oszczędności.

Pytanie nr 13: Czy w Ukrainie ma Pan swoje stałe miejsce zamieszkania?

Odpowiedź: Tak, ma Pan swoje stałe miejsce zamieszkania na Ukrainie.

Pytanie nr 14: W jakim państwie zwykle Pan przebywała w roku bądź w poszczególnych latach, których dotyczy wniosek: W Polsce, w Ukrainie, w Polsce i w Ukrainie?

Odpowiedź: Przebywał Pan tylko na Ukrainie, ale w 2024 r. (od 01.01.2024 do 17.06.2024 w Ukrainie, a od 17.06.2024 w Polsce).

Pytanie nr 15: Czy w okresie będącym przedmiotem zapytania prowadził/prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Polski, na terytorium Ukrainy lub na terytorium innego kraju? Jeżeli tak, to:

a)w jakim państwie – w Polsce, w Ukrainie, w innym państwie?

b)w jakim zakresie prowadzi/prowadzi Pan działalność?

c)w jaki sposób opodatkowaną?

d)gdzie konkretnie szukał/szuka Pan klientów, w Polsce, na Ukrainie, w innym państwie? Na jakim rynku oferuje Pan swoje produkty/usługi?

e)czy świadczył/świadczy Pan usługi zdalnie? Jeśli tak, to z jakiego miejsca, np. czy wynajmuje lub nabył Pan w tych celach, np. mieszkanie lub biuro?

f)w jakim kraju posiadał/posiada Pan placówkę działalności gospodarczej, tj. miejsce produkcyjne, pomieszczenie, maszyny, urządzenia, biuro, warsztat, filię?

g)czy placówka ta ma charakter stały, tzn. jest utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości?

h)czy prowadził/prowadzi Pan działalność przedsiębiorstwa – całkowicie lub częściowo – za pośrednictwem tej stałej placówki? Czy dochody uzyskuje Pan za pośrednictwem tej stałej placówki?

Odpowiedź: W okresie składania wniosku:

a)prowadził Pan działalność na Ukrainie,

b)jako przedsiębiorca (FOP) na Ukrainie,

c)jest Pan przedsiębiorcą 3 grupy – opodatkowuje się Pan zgodnie z ustawodawstwem Ukrainy,

d)szuka Pan klientów na Ukrainie i świadczy usługi Ukraińcom,

e)świadczy Pan usługi zdalnie (pracuje jako …),

f)na Ukrainie pracował Pan jako … i miał biuro,

g)nie, ponieważ pracował Pan – zdalnie,

h)działalność prowadził Pan częściowo przez stałe miejsce i częściowo jako …, nie uzyskuje Pan dochodów przez stałe miejsce.

Pytanie nr 16: Czy w okresie będącym przedmiotem zapytania prowadził/prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Ukrainy zdalnie z terytorium Polski? Jeśli nie – w jaki sposób Pan ją prowadzi?

Odpowiedź: Tak, w momencie składania wniosku prowadził Pan działalność na Ukrainie – zdalnie z Polski.

Pytanie nr 17: Czy w związku z prowadzeniem przez Pana działalności gospodarczej w Ukrainie, dla celów prowadzenia tej działalności korzysta Pan w Polsce z jakiegoś stałego miejsca lub stałych miejsc (Jakich? Gdzie położonych?)?

Odpowiedź: Na chwilę obecną pracuje Pan tylko tam, gdzie mieszka, w Polsce (zdalnie).

Pytanie nr 18: Jakie czynności Pan wykonuje w Polsce w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w Ukrainie?

Odpowiedź: Świadczy Pan usługi doradcze dla klientów (które znajdują się na Ukrainie).

Pytanie nr 19: W jaki sposób dokonuje Pan sprzedaży towarów/usług? Czy są one przez Pana nabywane i przechowywane? Jeżeli tak, to w jaki sposób się to odbywa? Czy dysponuje Pan magazynem czy miejscem ich przechowywania (w którym państwie?)?

Odpowiedź: Nie, świadczy Pan tylko usługi konsultacyjne.

Pytanie nr 20: W jaki sposób prowadził/prowadzi Pan działalność w Ukrainie w okresie, którego dotyczy wniosek? W szczególności:

·Czy zatrudnia Pan kogoś w ramach działalności gospodarczej? Jeżeli tak, jaki jest zakres wykonywanych przez te osoby prac?

·Czy udzielił Pan komuś pełnomocnictwa do zawierania umów i podejmowania działań w Pana imieniu? Jeżeli tak, do jakiego rodzaju działań ta osoba jest upoważniona?

Odpowiedź: W momencie składania wniosku prowadził Pan działalność osobiście (zdalnie).

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, biorąc pod uwagę, że:

1)planował Pan opuścić Polskę przed upływem 183 dni od momentu przyjazdu, jednak obowiązek pozostania na terytorium Polski wynika z decyzji sądu w związku z toczącym się postępowaniem,

2)nie posiada Pan w Polsce centrum interesów osobistych ani gospodarczych, gdyż Pana życie osobiste i zawodowe jest skoncentrowane na Ukrainie,

3)działalność gospodarcza, którą Pan prowadzi w ramach ukraińskiego statusu przedsiębiorcy, nie jest związana z Polską, a Pana przychody nie pochodzą z polskiego rynku,

może Pan zostać uznany za nierezydenta podatkowego Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym 2024 zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy założeniu, że Pana pobyt w Polsce nie wynikał z dobrowolnych okoliczności, a czas jego trwania przekroczył 183 dni wyłącznie z powodu niezależnych od Pana przeszkód?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, nie spełnia Pan warunków uznania Go za rezydenta podatkowego Rzeczypospolitej Polskiej w 2024 r. z uwagi na następujące okoliczności:

1)brak centrum interesów osobistych i gospodarczych w Polsce:

a)głównym miejscem Pana życia osobistego pozostaje Ukraina, gdzie posiada Pan rodzinę, majątek oraz działalność gospodarczą (FOP)

b)pobyt w Polsce miał charakter tymczasowy, wynikający wyłącznie z zatrzymania przez organy ścigania, co uniemożliwiło Panu realizację pierwotnych planów opuszczenia Polski.

2)pobyt w Polsce krótszy niż 183 dni w roku podatkowym:

a)zamierzał Pan opuścić Polskę przed upływem 183 dni od momentu przyjazdu (tj. przed 15 grudnia 2024 r.),

b)zatrzymanie przez Policję oraz późniejsze postępowanie sądowe w Polsce zmusiły Pana pozostania na terenie kraju wbrew Pana woli i pierwotnym planom,

c)gdyby nie obowiązek pozostania w Polsce wynikający z decyzji organów, kontynuowałby Pan podróż do innego kraju;

3)charakter wykonywanej działalności gospodarczej:

a)Pana działalność gospodarcza prowadzona jest na terytorium Ukrainy w ramach ukraińskiego statusu przedsiębiorcy (FOP),

b)działalność ta nie jest związana z Polską, a wszelkie transakcje odbywały się na rzecz klientów zagranicznych, bez powiązań z polskim rynkiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis ten wskazuje na dwie przesłanki powodujące ustalenie miejsca zamieszkania w Polsce, które ze względu na rozdzielenie ich przez ustawodawcę spójnikiem „lub”, mają charakter rozłączny. Oznacza to, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika również z Objaśnień podatkowych dotyczących rezydencji podatkowej, spójnik „lub” oznacza, że spełnienie przynajmniej jednego z tych kryteriów pozwala uznać podatnika za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Jednocześnie każde z tych kryteriów należy rozpatrywać samodzielnie i niezależnie. Zatem, jeżeli jedna z powyższych przesłanek jest spełniona, oznacza to, że w myśl polskich przepisów, osoba ma miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Według art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 3 ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Jako pierwszy warunek przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe, czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów krajowych, nie przesądza jednak o uznaniu tej osoby za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Powyższe przepisy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy/konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jednak zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, krajowe przepisy dotyczące rezydencji podatkowej stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. W sytuacji, gdy osoba przebywa w Polsce powyżej 183 dni i jednocześnie posiada miejsce zamieszkania w drugim kraju, mamy do czynienia z podwójną rezydencją podatkową, co oznacza, że zastosowanie znajdą tzw. reguły kolizyjne określone w art. 4 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. nr 63 poz. 269).

Stosownie do art. 3 ust. 1 lit. g Konwencji:

W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli z jej kontekstu nie wynika inaczej: określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Jak wynika z art. 4 ust. 1 Konwencji:

W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

Art. 4 ust. 2 Konwencji stanowi, że:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek jej interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Przywołany wyżej przepis art. 4 ust. 2 ww. Konwencji przewiduje, że w przypadku posiadania przez podatnika podwójnej rezydencji podatkowej należy zastosować specjalne reguły kolizyjne. W przypadku, gdy podatnik ma miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, należy rozstrzygnąć, z którym z nich ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych).

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską a Ukrainą.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że …W związku z tym Pana pobyt w Polsce przekroczył 183 dni. Ponadto jest Pan obywatelem Ukrainy, przyjechał Pan do Polski na krótki okres, posiada Pan certyfikat rezydenta Ukrainy dokumentujący okres od 16 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., nie planuje Pan pozostawać na stałe w Polsce, na Ukrainie ma Pan rodziców, rodzinę, przyjaciół, swoje stałe miejsce zamieszkania. Nie posiada Pan własnej nieruchomości, na Ukrainie ma Pan konta bankowe oraz oszczędności. W Polsce nie posiada żadnego majątku, zamieszkuje tymczasowo korzystając z mieszkania partnerki. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w ramach ukraińskiego statusu przedsiębiorcy (FOP), działalność ta nie jest związana z Polską, klienci oraz transakcje mają charakter zagraniczny i nie obejmują polskiego rynku. Świadczy Pan usługi doradcze Ukraińcom zdalnie z Polski jako ….

W związku z tym nawet jeśli przebywa Pan w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, to zważywszy na stałe miejsce zamieszkania w Ukrainie oraz ściślejsze powiązania z Ukrainą, w Polsce będzie Pan posiadał tzw. ograniczony obowiązek podatkowy, czyli będzie Pan podlegał opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych w Polsce.

Zatem, stanowisko Pana jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja nie dotyczy ustalenia miejsca opodatkowania dochodów z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, gdyż nie było to przedmiotem Pana pytania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.