Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani  w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 2 marca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W sierpniu 2024 r. Pani pracodawca wystawił aneks do umowy o pracę z honorarium autorskim z zastosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodów.

Pracodawca wskazał w oświadczeniu, że 72% miesięcznego wynagrodzenia brutto stanowi honorarium za przeniesienie na rzecz pracodawcy utworów w postaci wykonanych przez Panią indywidualnych i niepowtarzalnych opracowań.

Od października 2024 r. płaci Pani niższy podatek w związku z wymienionym 50% kosztem uzyskania przychodów lecz Pani obowiązki oraz praca twórcza nie zmieniły się i są takie same od stycznia 2024 r.

W interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT2-3.4011.869.2023.2.IR Dyrektor KIS zgodził się, że przysługujące 50% koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązują wstecz.

Pytanie

Czy może Pani złożyć korektę zeznań za poprzedni rok 2024 (a dokładniej okres od stycznia do września 2024 r.), by zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, do którego wcześniej zastosowano standardowe koszty uzyskania przychodów i czy może Pani ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku?

Pani stanowisko w sprawie

Pani stanowisko pracy oraz obowiązki nie uległy zmianie. Od początku Pani zatrudnienia, rozwija Pani aplikacje, analizuje dane oraz tworzy wymagania produktowe. Tworzy Pani prezentacje i dokumentacje oraz prowadzi spotkania, które są wynikiem Pani kreatywnej pracy, dlatego uważa Pani, że przysługują Pani 50% koszty uzyskania przychodu wstecz od stycznia 2024 r.

Została Pani zatrudniona w grudniu 2023 r., ale we wniosku odnosi się Pani tylko do roku 2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w sierpniu 2024 r. Pani pracodawca wystawił aneks do umowy o pracę z honorarium autorskim z zastosowaniem 50% kosztów uzyskania przychodów. Pracodawca wskazał w oświadczeniu, że 72% miesięcznego wynagrodzenia brutto stanowi honorarium za przeniesienie na rzecz pracodawcy utworów w postaci wykonanych przez Panią indywidualnych i niepowtarzalnych opracowań. Od października 2024 r. płaci Pani niższy podatek w związku z wymienionym 50% kosztem uzyskania przychodów lecz Pani obowiązki oraz praca twórcza nie zmieniły się i są takie same od stycznia 2024 r.

Ma Pani wątpliwości, czy może Pani złożyć korektę zeznania za poprzedni rok 2024 (a dokładniej okres od stycznia do września 2024 r.), by zastosować 50% koszty uzyskania przychodów, do którego wcześniej zastosowano standardowe koszty uzyskania przychodów i czy może Pani ubiegać się o zwrot nadpłaconego podatku.

Koszty uzyskania przychodów są uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu. W takim przypadku, koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że:

Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Skalę podatkową określa art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego brzmieniem:

Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali podatkowej:

Podstawa obliczenia podatku w złotych

Podatek wynosi

Ponad

do

120 000

12% minus kwota zmniejszająca podatek 3 600 zł

120 000

10 800 zł + 32% nadwyżki ponad 120 000 zł

Zacytowany wyżej przepis art. 22 ust. 9a zawiera ograniczenie wysokości 50% kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym. W myśl tego przepisu, koszty te nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, czyli 120 000 zł.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 9b cytowanej ustawy:

Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1)działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;

2)działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;

3)produkcji audialnej i audiowizualnej;

4)działalności publicystycznej;

5)działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;

6)działalności konserwatorskiej;

7)prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 oraz z 2022 r. poz. 655), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;

8)działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Z kolei, zgodnie z art. 22 ust. 10a ww. ustawy:

Przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a.

W świetle powyższego, podatnik – twórca uzyskujący przychody stanowiące wyodrębnione honorarium z tytułu przeniesienia praw autorskich do stworzonych utworów i spełniający warunki zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, jest uprawniony zarówno do złożenia zeznania rocznego wykazującego koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, jak również do złożenia korekty zeznania rocznego w sytuacji, gdy w zeznaniu tym nie zostały uwzględnione przysługujące mu podwyższone kosztów uzyskania przychodu.

Odnosząc się do meritum sprawy, tj. kwestii korekty zeznania podatkowego, należy wskazać, że zgodnie z art. 81 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

§ 1. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

§ 2. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

W myśl art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć kwot odliczeń od dochodu z tytułu ulgi podatkowej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Korektę deklaracji składa się wówczas, gdy następują – w wyniku jakichkolwiek zdarzeń gospodarczych – zmiany w zakresie danych wykazanych w tych deklaracjach (np. po stronie przychodów, kosztów ich uzyskania, zwolnień, odliczeń, wysokości podatku należnego).

Należy wyjaśnić, że podatnik nie jest bezwzględnie zobowiązany do automatycznego przenoszenia danych z informacji PIT-11 do zeznania podatkowego – w szczególności, gdy są one nieprawidłowe. Formularz PIT-11 pełni funkcję informacyjną, ale gdy zawarta w nim kwota przychodu nie pokrywa się z rzeczywistością, podatnik powinien samodzielnie w zeznaniu podatkowym uwzględnić jego prawidłową wysokość.

Wobec powyższego, nie ma przeszkód prawnych, aby w opisanej sytuacji dokonując korekty zeznania rocznych PIT-37 za okres od stycznia do września 2024 r. uwzględniła Pani, przysługujące Pani 50% koszty uzyskania przychodu, o ile spełnione zostały warunki do ich zastosowania.

Odnosząc się do kwestii możliwości ubiegania się przez Panią zwrotu nadpłaconego podatku, wyjaśniam, że zgodnie z art. 72 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Za nadpłatę uważa się kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

W myśl art. 73 § 1 pkt 2 ww. ustawy:

Nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

Zgodnie z art. 75 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Zgodnie z art. 75 § 3 wyżej cytowanej ustawy:

Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawne stwierdzam, że przysługuje Pani prawo do wystąpienia o zwrot nadpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od stycznia do września 2024 r. W Pani sytuacji, powinna Pani złożyć korektę zeznania rocznego PIT-37 oraz wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślam jednocześnie, że w interpretacji udzieliłem odpowiedzi w zakresie zadanego pytania i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniem, nie mogą być  – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Wobec powyższego przedmiotem tej interpretacji nie jest ocena, czy w Pani sprawie zostały spełnione warunki uprawniające do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Podkreślam też, że prawidłowość sporządzonego rocznego zeznania podatkowego (ewentualnie korekty tego zeznania), ustalenie istnienia oraz wysokości nadpłaty stwierdzone mogą zostać dopiero przez organ podatkowy w trakcie przeprowadzonych czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego.

Jednocześnie zauważam, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zatem Organ interpretacyjny nie może rozstrzygać w kwestiach, które wymagają przeprowadzenia postępowania dowodowego i należą do kompetencji innego organu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.