Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 6 marca 2025 r. (wpływ 11 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (wynikający z wniosku, jak i jego uzupełnienia)

W dniu (…) uległ Pan wypadkowi przy pracy jako pracownik (…). Wyrokiem z dnia (…) (sygn. akt (…)) Sąd (…) przyznał Panu rentę wyrównawczą w kwocie (…) zł miesięcznie. Sąd uznał, że zaniedbania pracodawcy miały wpływ na wypadek i dlatego też zasadne było przyznanie renty wyrównawczej.

Od (…) pracodawca (…) wypłacał Panu rentę wyrównawczą w kwocie (…) zł miesięcznie. Renta ta zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych była nieopodatkowana.

Po ponad (…) latach pobierania renty wyrównawczej w kwocie (…) zł wystąpił Pan do byłego pracodawcy o waloryzację odszkodowania. Pracodawca przyznał rentę wyrównawczą od (…) 2024 r. w kwocie (…) zł, z tym, że obecnie (inaczej niż poprzednio) potrąca podatek dochodowy.

Renta wyrównawcza to świadczenie odszkodowawcze za utratę zdrowia w wyniku wypadku przy pracy za zaistnienie którego odpowiedzialny jest pracodawca.

Wysokość renty wyrównawczej jest uzależniona od wynagrodzenia obecnego pracownika na stanowisku, jakim Pan pracował w chwili wypadku (…).

Obecnie nie posiada Pan wyroku z (…) r., dlatego przedłożył Pan wyrok Sądu (…) r.

Rentę wyrównawczą otrzymał Pan na podstawie przepisów prawa ubezpieczeń społecznych, Kodeksu pracy. Rentę otrzymał Pan w związku z uszkodzeniem (…) - te uszkodzenia mają trwały charakter.

Otrzymuje Pan rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy (na stałe) oraz otrzymał Pan jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy (nie pamięta Pan szczegółowo, ale około ((…)%).

Doznał Pan wypadku przy pracy, a uszkodzenia organizmu były znaczne (właściwie cały czas odczuwa Pan skutki wypadku i jest Pan pod kontrolą lekarzy). W wyniku postępowania przed Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (wyrok Pan załączył) otrzymał Pan „rentę wypadkową”, której część wypłaca ZUS, zaś rentę wyrównawczą wypłaca pracodawca (…). Renta wyrównawcza została zasądzona od pracodawcy, bowiem ustalono, że jest jego odpowiedzialność za powstanie wypadku.

Od (…) r. pobiera Pan rentę wypadkową z ZUS wraz z rentą wyrównawczą. Do (…) 2024 r. renta wyrównawcza była wypłacana w kwocie (…) zł, a od tej renty wyrównawczej nie był pobierany podatek dochodowy. Od (…) 2024 r. pracodawca wyraził zgodę na waloryzację dotychczasowej renty na kwotę (…) zł. Z tym, że jak Panu wypłacano (…) zł to w przekazie było „renta wyrównawcza”, obecnie zwaloryzowaną kwotę renty, określono w przekazie „stypendium” i potrącono podatek dochodowy. Stąd Pana prośba o wyjaśnienie powstałej sytuacji.

Ma Pan prawo i pobiera Pan rentę wyrównawczą, która poprzednio zgodnie z przepisami podatkowymi nie była opodatkowana, a teraz pracodawca prawdopodobnie nie może sobie „poradzić” z interpretacją przepisów i „na wszelki wypadek, z ostrożności” potrąca Panu podatek dochodowy. Jeśli otrzyma Pan interpretację, że renta wyrównawcza z tytułu wypadku przy pracy zawinionego przez pracodawcę - nie podlega podatkowi dochodowemu, to Urząd Skarbowy (…) zwróci Panu pobrany podatek, a pracodawca nie będzie na bieżąco pobierał tego podatku.

Przez (…) lat nie potrącał pracodawca podatku od renty wyrównawczej, a teraz po waloryzacji - potrąca. Dodaje Pan, że renta wyrównawcza jest uzależniona (jej wysokość) od aktualnego wynagrodzenia na stanowisku u byłego pracodawcy, na jakim był Pan zatrudniony w chwili wypadku.

Pytanie

Z całokształtu złożonego wniosku wynika, że Pana wątpliwość budzi kwestia, czy podatek dochodowy od renty wyrównawczej tak jak poprzednio (od kwoty (…) zł) tak i teraz nie jest należny?

Pana stanowisko w sprawie (wynikające z wniosku, jak i jego uzupełnienia)

W Pana ocenie, podatek dochodowy od renty wyrównawczej tak jak poprzednio (od kwoty (…) zł) tak i teraz nie jest należny. Nie wie Pan dlaczego pracodawca po (…) latach postanowił pobierać taki podatek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 w ust. 1 powołanej ustawy określone zostały źródła przychodów, wśród których w pkt 1 wymieniono:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 7 cytowanej ustawy:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz.U. poz. 658).

Należy podkreślić, że definicja renty, określona w art. 12 ust. 7 komentowanej ustawy, nie ogranicza pojęcia renty wyłącznie do świadczeń rentowych wypłacanych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Obejmuje również renty mające charakter odszkodowawczy, otrzymane np. na podstawie przepisów prawa cywilnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w (…) r. uległ Pan wypadkowi przy pracy jako pracownik (…). W związku z powyższym wyrokiem sądu przyznano Panu rentę wyrównawczą w kwocie (…) zł miesięcznie. Sąd uznał, że zaniedbania pracodawcy miały wpływ na wypadek i dlatego też zasadne było przyznanie renty wyrównawczej. Od (…) r. pracodawca wypłacał Panu rzeczoną rentę wyrównawczą w tejże kwocie. Renta ta była nieopodatkowana. Po ponad (…) latach pobierania renty wyrównawczej w kwocie (…) zł wystąpił Pan do byłego pracodawcy o waloryzację odszkodowania. Pracodawca wyraził zgodę na ww. waloryzację i przyznał rentę wyrównawczą od (…) 2024 r. w kwocie (…) zł, z tym, że od tej kwoty potrąca podatek dochodowy. Nadmienia Pan, że jak otrzymywał Pan rentę wyrównawcza w kwocie (…) zł to w tytule przekazu było wpisane „renta wyrównawcza”, a obecnie zwaloryzowana kwota renty widnieje w tytule przelewu jako „stypendium” i potrącony zostaje od niej podatek dochodowy. Wątpliwość Pana budzi kwestia, czy podatek dochodowy od renty wyrównawczej tak jak poprzednio (od kwoty (…) zł) tak i teraz nie jest należny. Wskazuje Pan, że renta wyrównawcza, którą Pan otrzymuje to świadczenie odszkodowawcze za utratę zdrowia w wyniku wypadku przy pracy za zaistnienie którego odpowiedzialny jest pracodawca. Wysokość renty wyrównawczej jest uzależniona od wynagrodzenia obecnego pracownika na stanowisku jakim Pan pracował w chwili wypadku.

Zatem świadczenie to stanowi co do zasady, przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie tego typu świadczenia podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku.

W myśl, art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878, 1222, 1871 i 1965), z wyjątkiem:

a)określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b)odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c)odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d)odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g)odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

W świetle natomiast art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, otrzymane przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo którego potrzeby zwiększyły się lub widoki powodzenia na przyszłość zmniejszyły, oraz odszkodowania w postaci renty przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie spowodowania śmierci poszkodowanego, otrzymane przez osoby uprawnione, o których mowa w art. 446 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 i 1237), a także miesięczne świadczenia na zapewnienie środków utrzymania, o których mowa w art. 7533 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2024 r. poz. 1568 i 1841).

Odszkodowanie (sposób naprawienia szkody) zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), reguluje art. 363 § 1 ww. ustawy:

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Natomiast umowa renty została zdefiniowana w art. 903 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z jego treścią:

Przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 444 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Podstawę prawną do dochodzenia renty wyrównawczej stanowi przepis art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego, z którego wynika, że:

Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Stosownie do art. 444 § 3 ww. ustawy:

Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.

W myśl art. 445 § 1 Kodeksu cywilnego:

W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie wypłata ww. renty wyrównawczej, o której mowa we wniosku (niezależnie jak została nazwana w tytule przekazu/przelewu) korzysta ze zwolnienia uregulowanego w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, wypłacana Panu renta wyrównawcza nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.