Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 23 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, obywatelem belgijskim i rezydentem podatkowym w Belgii. Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością X (dalej jako: „Spółka”), w której posiada 114.209 udziałów o łącznej wartości (...) złotych, co stanowi 100% kapitału zakładowego.

W chwili obecnej planowane jest dobrowolne umorzenie części udziałów jedynego wspólnika (Wnioskodawcy) w trybie określonym w art. 199 § 1 KSH. Podstawą umorzenia udziałów wspólników będzie stosowna uchwała zgromadzenia wspólników, podjęta w oparciu o uprzednią zgodę umarzanego wspólnika na umorzenie należących do niego udziałów. W związku z planowaną procedurą Spółka nabędzie od Wnioskodawcy udziały celem ich umorzenia. Nabycie udziałów ma nastąpić odpłatnie. Za zbywane na rzecz Spółki celem umorzenia udziały Wnioskodawca otrzymać ma od Spółki stosowne wynagrodzenie, które odpowiadać ma wartości rynkowej umarzanych udziałów, przy czym wynagrodzenie to płatne ma być sukcesywnie w ratach, zgodnie z ustalonym przez strony harmonogramem spłaty.

Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, które wykorzystywane są głównie dla celów prowadzonej przez Spółkę działalności rolniczej. Przychody z tej działalności stanowią zdecydowaną większość przychodów Spółki. Oprócz tych przychodów Spółka uzyskuje jeszcze przychody z dzierżawy niewielkiej części (o areale stanowiącym ok 1% całości posiadanego areału gruntów) posiadanych gruntów pod farmy wiatrowe.

Na koniec poprzedniego roku wartość bilansowa nieruchomości gruntowych stanowi przeszło 50% łącznych aktywów bilansowych Spółki. Ww. proporcje wartości bilansowej majątku Spółki będą wyglądać podobnie również na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego rok podatkowy, w którym dojdzie do zbycia udziałów w Spółce przez Wnioskodawcę, tj. wartość nieruchomości będących własnością Spółki będzie wyższa niż 50% wartości bilansowej wszystkich aktywów Spółki. W konsekwencji Spółka jest i pozostanie spółką, o której mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT).

Jednocześnie Spółka nie spełnia definicji spółki nieruchomościowej w rozumieniu art. 5a pkt 49 ustawy o PIT, co do której miałby zastosowanie art. 3 ust. 2b pkt 6a ustawy o PIT.

Pytanie

Czy uzyskany przez Wnioskodawcę będącego belgijskim rezydentem podatkowym dochód z tytułu zbycia udziałów na rzecz Spółki celem ich umorzenia stanowić będzie dochód podlegający opodatkowaniu w Polsce w świetle postanowień polsko - belgijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania?

Pana stanowisko w sprawie

W przedstawionym stanie faktycznym, stoi Pan na stanowisku, że uzyskany przez Pana przychód z tytułu zbycia udziałów na rzecz Spółki celem ich umorzenia nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce, lecz wyłącznie w Belgii.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Z kolei, art. 3 ust. 2a ustawy o PIT stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Wskazane przepisy ustanawiają odpowiednio zasady nieograniczonego oraz ograniczonego obowiązku podatkowego.

Nie posiada Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, lecz w Belgii, a zatem podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tj. tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 6 ustawy o PIT, za dochód (przychód) osiągany na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez nierezydentów uważa się w szczególności dochody (przychody) osiągane z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw, w których co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości. Stosownie do ust. 2c art. 3 wartość aktywów, o której mowa w ust. 2b pkt 6, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie.

W przypadku Spółki - jak wynika to z przedstawionego stanu faktycznego - ww. współczynnik będzie spełniony, a co za tym idzie uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu zbycia udziałów Spółki celem umorzenia będzie dochodem, o którym mowa w art. 3 ust. 2b pkt 6 ustawy o PIT, który polski ustawodawca podatkowy uznaje za osiągnięty na terytorium Polski.

Należy mieć wszakże na uwadze, że przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Mając na uwadze fakt, że jest Pan obywatelem Belgii i rezydentem podatkowym Belgii należy zatem odnieść się do Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. [dalej Konwencja UPO]

Konwencja UPO przewiduje tzw. „klauzulę nieruchomościową”, jednakże została zredagowana w specyficzny sposób różniący się od typowego brzmienia tych klauzul zawartych w innych umowach. Zgodnie z artykułem 13 ust. 4 Konwencji UPO zyski osiągane z przeniesienia własności akcji w kapitale spółki, której majątek składa się z majątku nieruchomego położonego w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w Państwie, w którym ten majątek jest położony, jednak tylko w takim rozmiarze, w jakim zyski te można przypisać do majątku nieruchomego położonego w tym Państwie. Określenie „majątek nieruchomy” użyte w tym ustępie nie obejmuje tej części majątku nieruchomego, która jest użytkowana przez przedsiębiorstwo do wykonywania działalności zawodowej.

Podkreślić należy, że pojęcie „akcji” określone w ww. przepisie odnosi się również do „udziałów”. W myśl art. 9 ust. 1 lit. b Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisanej w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1369 z późn. zm.) (dalej: Konwencja MLI), określenie "akcje" zawarte w art. 13 ust. 4 Konwencji UPO, ma zastosowanie do udziałów lub akcji lub porównywalnych praw, takich jak prawa w spółce osobowej lub truście (w zakresie, w jakim takie udziały lub akcje lub prawa nie zostały już objęte), oprócz jakichkolwiek udziałów lub akcji lub praw już objętych przez postanowienia Konwencji UPO.

Innymi słowy, postanowienia Konwencji UPO przewidują opodatkowanie dochodów ze zbycia udziałów spółki, której majątek składa się głównie (bezpośrednio lub pośrednio) z nieruchomości, w państwie w którym położone są te nieruchomości, jednakże tylko i wyłącznie w odniesieniu do tych nieruchomości, które nie są użytkowane przez przedsiębiorstwo do wykonywania jego działalności zawodowej.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w szeregu interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (por. interpretacje z dnia z 9 października 2024 r. 0114-KDIP2-1. 4010.436.2024.2.MW z 13 czerwca 2024 r. sygn.. 0114-KDIP2-1.4010.189.2024.2.MW, 14 marca 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.58.2024.1.MR1 oraz z 25 lutego 2020 r., o sygn. 0114-KDIP3-1. 4011.542.2019.2.MG.

Stanowisko do potwierdza również interpretacja indywidualna z dnia 11 maja 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.141.2023.1.MW, w której Dyrektor KIS, uznając stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, przyznał, że klauzula nieruchomościowa zawarta w polsko - belgijskiej UPO jest szczególna ze względu na dodanie do art. 13 ust. 4 zdania: „określenie „majątek nieruchomy” użyte w tym ustępie nie obejmuje tej części majątku nieruchomego, która jest użytkowana przez przedsiębiorstwo do wykonywania jego działalności zawodowej. Oznacza to, że klauzula nieruchomościowa zawarta w UPO przewiduje opodatkowanie dochodów ze sprzedaży udziałów spółki, której majątek składa się głównie (bezpośrednio lub pośrednio) z nieruchomości położonych w państwie, w którym położone są te nieruchomości, jednakże tylko i wyłącznie do tych nieruchomości, które nie są użytkowane przez przedsiębiorstwo do wykonywania jego działalności zawodowej. We wskazanej interpretacji, potwierdzono również, iż termin „akcji” ma zastosowanie do „udziałów” lub innych porównywalnych praw w świetle art. 9 ust. 1 lit. b Konwencji MLI.

Z powyżej przywołanych interpretacji wynika, że warunek użytkowania nieruchomości do działalności zawodowej jest spełniony w każdym przypadku, gdy nieruchomość jest wykorzystywana przez przedsiębiorstwo do celów zarobkowych. Może to być zatem każdy rodzaj działalności wykonywany na nieruchomości w sposób zorganizowany i mający na celu osiągnięcie zysku. Sformułowanie użyte w Umowie, ma na celu rozróżnienie nieruchomości posiadanych przez dane przedsiębiorstwa w celach wykorzystywania ich do działalności gospodarczej (w formie aktywnego gospodarowania nieruchomością) od nieruchomości posiadanych w formie pasywnych inwestycji czy też sprzedawanych spekulacyjnie. Pasywne inwestycje oznaczają bierne posiadanie przez dany podmiot określonych praw majątkowych w celach zarobkowych i charakteryzują się niepodejmowaniem przez taki podmiot jakichkolwiek działań w celu osiągnięcia zysków. W przypadku pasywnych inwestycji generują one zyski bez aktywności podmiotu je posiadającego (np. ze względu na wzrost wartości danego aktywa w czasie). Takiego warunku nie spełniają nieruchomości Spółki, które w przeważającej mierze (ok. 99% areału) są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, a w pozostałym niewielkim zakresie do uzyskiwania przychodów z dzierżawy.

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy oraz indywidualne interpretacje podatkowe i przyjętą tamże wykładnię, należy przyjąć, że w przypadku Spółki, której udziałowcem jest Pan, spełniony jest warunek wykorzystania nieruchomości dla celów działalności zawodowej, a co za tym idzie zbycie przez Pana udziałów w spółce celem umorzenia nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce, lecz wyłącznie w Belgii na podstawie przepisów prawa belgijskiego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 163):

Jak stanowi art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

W myśl art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy:

Z kolei na podstawie art. 3 ust. 2b pkt 6 cytowanej ustawy:

Jak stanowi natomiast art. 3 ust. 2c ww. ustawy:

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W związku z tym, że jest Pan rezydentem podatkowym Belgii, opodatkowania ewentualnego dochodu osiągniętego przez Pana z tytułu umorzenia udziałów w polskiej spółce z o.o. za wynagrodzeniem należy dokonać z uwzględnieniem postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. Konwencji:

W myśl art. 13 ust. 4 ww. Konwencji:

Jednakże stosownie do treści art. 13 ust. 5 ww. Konwencji:

Zakresem art. 13 ust. 4 Konwencji objęte są zyski osiągane z „przeniesienia własności akcji w kapitale spółki”.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. d) Konwencji polsko-belgijskiej:

Równocześnie użycie sformułowania „przeniesienie własności” wskazuje, że postanowienia analizowanego przepisu znajdują zastosowanie nie tylko w przypadku sprzedaży udziałów, lecz również przeprowadzenia jakiejkolwiek innej czynności prawnej, skutkującej przeniesieniem własności udziałów na inny podmiot, w tym objęcia udziałów.

Wskazać także należy, że UPO PL-BE została sporządzona w trzech wersjach językowych – w językach: polskim, francuskim i niderlandzkim. Wszystkie wersje językowe są jednakowo autentyczne – nie ustalono zatem tekstu, który byłby uważany za rozstrzygający w razie rozbieżności w ich interpretacji. We francuskiej wersji art. 13 ust. 4 UPO PL-BE mowa jest o „des actions en capital d'une société”, a w wersji niderlandzkiej: „van aandelen in het kapitaal van een vennootschap”. W obu tych wersjach językowych użyto terminów („actions”/„aandelen”), które na język angielski są tłumaczone jako „shares”. W przypadku języka francuskiego, powyższy wniosek potwierdza w szczególności fakt, że we francuskiej wersji KM OECD (art. 13 ust. 4) również użyto terminu „actions” (w wersji angielskiej – „shares”). Analogicznie jest we francuskiej wersji Konwencji MLI (art. 9 ust. 1, ust. 4, ust. 5 i ust. 6 lit. e) Konwencji MLI posługują się terminem „actions” – w wersji francuskiej, „shares” – wersji angielskiej). W przypadku języka niderlandzkiego, powyższy wniosek potwierdza niderlandzka wersja Konwencji MLI (art. 9 ust. 1, ust. 4, ust. 5 i ust. 6 lit. e) Konwencji MLI – w wersji niderlandzkiej posługują się terminem „aandelen”). Termin „shares” rozumiany jest zaś na gruncie wykładni umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jako udziały lub akcje. Polskie wersje językowe zawieranych obecnie przez Polskę UPO posługują się terminami „udziały lub akcje” albo „udziały (akcje)” jako tłumaczeniem pojęcia „shares” (UPO PL-BE została zaś zawarta prawie 20 lat temu). Należy podkreślić, że art. II i art. VI Protokołu zmieniającego UPO PL-BE (podpisanego w 2014 r.), w celu przetłumaczenia na język polski pojęć „actions” i „aandelen” posługują się pojęciem „udziały (akcje)”. Mając na uwadze konieczność dokonania spójnej wykładni językowej w ramach jednego aktu, najbardziej prawidłowe wydaje się rozumienie pojęć w nim zawartych w sposób jednolity.

Przenosząc zasady płynące z Konwencji Wiedeńskiej o Prawie Traktatów (dalej KWPT), sporządzonej w Wiedniu dnia 23 maja 1969 r. na grunt niniejszej sprawy – w szczególności z art. 33 ust. 3 i 4 KWPT: (Przyjmuje się domniemanie, że wyrazy użyte w traktacie mają to samo znaczenie w każdym z tekstów autentycznych. Z wyjątkiem wypadków, w których określony tekst zgodnie z ustępem 1 jest rozstrzygający, gdy porównanie tekstów autentycznych wykazuje różnicę w znaczeniu, której nie usuwa zastosowanie art. 31 ogólna reguła interpretacji, i art. 32 uzupełniające środki interpretacji, należy przyjąć znaczenie, które przy uwzględnieniu przedmiotu i celu traktatu najlepiej godzi te teksty ) - należy wskazać, że wyrazy użyte w traktacie mają to samo znaczenie w każdym z tekstów autentycznych. Mając na uwadze argumenty wskazane powyżej, można by twierdzić, że domniemanie to nie powinno być obalone w przedmiotowej sprawie, z uwagi na konieczność spójnego rozumienia terminów „actions” i „aandelen” w całej UPO PL-BE, co przekłada się na rozumienie użytego w polskiej wersji językowej art. 13 ust. 4 UPO PL-BE pojęcia „akcje” jako obejmującego również udziały. W tym kontekście warto wskazać na prezentowany w doktrynie prawa międzynarodowego pogląd, że nawet jeśli okaże się, że użyte w różnych wersjach językowych traktatu pojęcia mają inne znaczenie, to należy zakładać, że intencją było użycia pojęć o takim samym znaczeniu (nawet jeśli stronom umowy nie udało się dokładnie oddać wspólnego zamierzenia w danej wersji językowej).

Niezależnie od powyższego trzeba wskazać, że zarówno Polska, jak i Belgia notyfikowały Konwencję polsko-belgijską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Luksemburgu 14 kwietnia 2014 r. Konwencja MLI, której celem było jednorazowe zmodyfikowanie sieci umów o unikaniu podwójnego opodatkowania bez konieczności czasochłonnych negocjacji bilateralnych, została ratyfikowana przez Polskę 23 stycznia 2018 r., natomiast przez Belgię 27 czerwca 2019 r. Dniem wejścia w życie i stosowania postanowień Konwencji MLI dla Polski jest 1 lipca 2018 r., natomiast dla Belgii 1 października 2019 r.

Zatem od 1 października 2019 r. Konwencja obowiązuje w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii.

Postanowienia Konwencji MLI mają zastosowanie w odniesieniu do Konwencji począwszy od innych dat niż daty obowiązywania postanowień Konwencji. Poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła od dochodów nierezydentów lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeśli w niniejszym dokumencie nie wskazano inaczej, zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 3 ust. 1,art. 3 ust. 2, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 1 lit. b) i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji przez Polskę:

• w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2020 r.; oraz
• w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2020 r.

Postanowienia art. 9 ust. 1 lit. b) Konwencji MLI mają zastosowanie do art. 13 ust. 4 Konwencji (tj. klauzuli nieruchomościowej) do zysków z tytułu przeniesienia udziałów lub akcji lub innych praw w podmiotach, których wartość pochodzi głównie z majątku nieruchomego, a więc został zmodyfikowany w taki sposób, że art. 13 ust. 4 Konwencji polsko-belgijskiej, ma również zastosowanie do przeniesienia własności zarówno akcji, jak i udziałów oraz porównywalnych praw, takich jak prawa w spółce osobowej lub truście.

W świetle art. 35 Konwencji MLI:

Tym samym art. 13 ust. 4 Konwencji, zmieniony przez art. 9 ust. 1 lit. b) Konwencji MLI ma zastosowanie do zdarzeń, które wystąpiły w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2020 r.

Wskazać należy, że okresem podatkowym za jaki nakładany jest podatek z odpłatnego zbycia udziałów jest rok kalendarzowy. Zatem art. 13 ust. 4 Konwencji polsko-belgijskiej zmodyfikowany postanowieniami art. 9 ust. 1 lit. b) Konwencji MLI będzie miał zastosowanie do dochodów z odpłatnego zbycia udziałów w celu umorzenia uzyskanych począwszy od 1 stycznia 2021 r. Jest to bowiem pierwszy okres podatkowy rozpoczynający się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2020 r.

Wracając na grunt przedmiotowej sprawy podkreślić trzeba, że w opisie zdarzenia przyszłego wskazał Pan, że w spółce z o.o., której udziały będą podlegały sprzedaży w celu umorzenia ponad 50% aktywów stanowią nieruchomości wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Na koniec poprzedniego roku wartość bilansowa nieruchomości gruntowych stanowi przeszło 50% łącznych aktywów bilansowych Spółki. Ww. proporcje wartości bilansowej majątku Spółki będą wyglądać podobnie również na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego rok podatkowy, w którym dojdzie do zbycia udziałów w Spółce przez Pana, tj. wartość nieruchomości będących własnością Spółki będzie wyższa niż 50% wartości bilansowej wszystkich aktywów Spółki.

Analizując postanowienia Konwencji polsko-belgijskiej oraz Konwencji MLI, należy przyjąć, że zarówno do dochodów z przeniesienia własności akcji, jak i udziałów w spółce z o.o. osiągniętych przed i po 1 stycznia 2021 r. mógłby znaleźć zastosowanie art. 13 ust. 4 Konwencji polsko-belgijskiej, który został zmodyfikowany Konwencją MLI.

Jednak w okolicznościach przedmiotowej sprawy zbycie będzie dotyczyć udziałów w spółce, w której wartość bilansowa majątku nieruchomego wykorzystywanego w działalności stanowić będzie przeszło 50% sumy bilansowej Spółki z o.o., a jak już wcześniej wskazano, zgodnie z art. 13 ust. 4 ww. Konwencji polsko-belgijskiej określenie „majątek nieruchomy” użyte w tym ustępie nie obejmuje tej części majątku nieruchomego, która jest użytkowana przez przedsiębiorstwo do wykonywania jego działalności zawodowej.

Tym samym nie został spełniony jeden z warunków zastosowania w sprawie art. 13 ust. 4 ww. Konwencji polsko-belgijskiej.

Zatem w przedmiotowej sprawie, w przypadku zbycia udziałów w spółce z o.o. w celu umorzenia, zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W konsekwencji, sprzedaż udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w celu umorzenia nie skutkuje powstaniem po Pana stronie przychodu/dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Tym samym Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.