Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 12 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 5 marca 2024 r. (wpływ 5 marca 2025 r.) oraz pismem z 5 marca 2025 r. (wpływ 6 marca 2025 r.) Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu (…) lipca 2006 roku AC zaciągnął jedyny kredyt hipoteczny ((…)) wraz z aneksem nr 1 z dnia 6 lutego 2028 r. na kwotę (…) CHF na zakup mieszkania wyłącznie na własne cele mieszkaniowe.
Dnia (…) lutego 2008 r. BC (żona) została dopisana do kredytu.
W roku 2020 za pośrednictwem Kancelarii wystąpili Państwo do Sądu Okręgowego (...) przeciwko (...), a celem było unieważnienie umowy kredytu. Pierwsza rozprawa odbyła się w 2021 roku. Oczekując na następną rozprawę otrzymywali Państwo od początku 2023 roku od Banku kolejne propozycje ugodowe.
19 września 2024 r. pomiędzy Bankiem, a Kredytobiorcami została zawarta Ugoda Rozliczeniowa, w której między innymi strony zgodnie wskazały, że:
(…)
3.Do dnia zawarcia Ugody Kredytobiorca na podstawie Umowy Kredytu wpłacił na rzecz Banku (…) zł tytułem spłaty rat kapitałowo - odsetkowych.
4.Na podstawie Umowy Kredytu Bank wypłacił Kredytobiorcy kapitał w kwocie (…) zł.
5.Strony oświadczają, że ich wolą jest polubowne zakończenie sporu dotyczącego ważności oraz skuteczności Umowy lub niedozwolonego charakteru jej postanowień, tym samym zakończenie toczącego się postępowania sądowego wskazanego w punkcie C w drodze zawarcia Ugody, wobec czego:
a.strony zgodnie oświadczają, że z dniem zawarcia Ugody rozwiązują Umowę kredytu na warunkach określonych Ugodą;
b.Kredytobiorca zobowiązuje się cofnąć pozew w całości ze zrzeczeniem się roszczenia w terminie 14 dni od dnia zawarcia niniejszej Ugody. Bank oświadcza, że zrzeka się w takim wypadku roszczeń z tytułu kosztów procesu. Kredytobiorca zobowiązuje się poinformować o cofnięciu pozwu pełnomocnika procesowego Banku w terminie 7 dni;
c.Bank zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Kredytobiorcy kwoty (…) zł oraz kwoty (…) zł tytułem zwrotu kosztów procesu, łącznie kwoty (…) zł, w terminie 14 dni od dnia zawarcia Ugody, na poniższy rachunek bankowy: rachunek Pełnomocnika Klienta (...).
W wyniku ugody Bank wpłacił kwotę (…) zł na rachunek Pełnomocnika, który pomniejszył tę kwotę o (…) zł z tytułu zwrotu kosztów procesu, o (…) zł prowizji (na rzecz kancelarii prawnej) oraz (…) zł zwrot opłat.
W związku z powyższym na rachunek bankowy Kredytobiorcy dnia 30 września 2024 r. została przekazana kwota (…) zł.
Jednak w punkcie 10 ugody został ujęty poniższy zapis:
Przychód podatkowy: Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w wyniku otrzymania kwoty, o której mowa w punkcie 5c Ugody, u Kredytobiorcy powstaje przychód podlegający opodatkowaniu, a Bank będzie zobowiązany do wypełniania ciążących na nim obowiązków informacyjnych (tj. sporządzenie informacji PIT-11).
Bank na etapie przedstawiania propozycji ugody nie wymagał od Kredytobiorców jakichkolwiek dokumentów z których wynikałoby, że podlegają oni obowiązkowi podatkowemu. Bank nie badał czy istnieją przesłanki do zaniechania poboru od Kredytobiorców podatku dochodowego, a tym samym, czy po ich stronie jest obowiązek wydania dokumentu PIT-11.
Nie zgadza się Pani z interpretacją, że wypłacone przez Bank środki są dla Pani przychodem do opodatkowania. Powołując się na treść Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, twierdzi Pani, że spełnia wszystkie przesłanki do zaniechania poboru podatku od osób fizycznych.
Kredyt mieszkaniowy, o którym mowa we wniosku został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem było zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych gospodarstwa domowego Kredytobiorców. Osoby fizyczne będące stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystały z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona wyżej inwestycja mieszkaniowa.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że została podana omyłkowo błędna data aneksu nr 1 ujęta w czwartej linii pkt G wniosku głównego, tj. (...) lutego 2028. Prawidłowa data to (…) lutego 2008 rok.
Ponadto, informuje Pani, że suma wpłat dokonanych przez Panią na rzecz banku z tytułu umowy kredytu mieszkaniowego pomniejszona o kwoty otrzymane od banku na podstawie ugody jest mniejsza niż kwota uzyskanego przez Panią kapitału z tytułu kredytu mieszkaniowego.
Pytanie
Czy w danym stanie faktycznym podlega Pani zaniechaniu (zwolnieniu) z poboru podatku dochodowego w przypadku ewentualnego wystawienia PIT-11 przez Bank?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, podlega Pani zwolnieniu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163, ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Z opisu sprawy wynika, że w 2020 r. wystąpiła Pani wspólnie z mężem do sądu o unieważnienie umowy kredytowej, która została zawarta w 2006 r., a następnie była aneksowana w 2008 r. W toku postępowania sądowego Bank zaproponował zawarcie ugody, na podstawie której Bank zobowiązał się do wypłaty na rzecz Kredytobiorcy kwoty (…) zł oraz kwoty (…) zł tytułem zwrotu kosztów procesu, łącznie kwoty (…) zł na rachunek bankowy pełnomocnika.
W wyniku ugody Bank wpłacił kwotę (…) zł na rachunek pełnomocnika, który pomniejszył tę kwotę o (…) zł z tytułu zwrotu kosztów procesu, o (…) zł prowizji (na rzecz kancelarii prawnej) oraz (…) zł zwrot opłat. W związku z powyższym na rachunek bankowy Kredytobiorcy dnia 30 września 2024 r. została przekazana kwota (…) zł.
W tym miejscu wyjaśniam, że zgodnie z przepisem art. 95 § 1 i 2 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2024 r. poz. 1061, ze zm.)
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
Na podstawie art. 96 ww. ustawy:
Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).
Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzam, że skutki podatkowe związane z zapłatą przez Bank kwoty (…) zł należy odnosić bezpośrednio do Kredytobiorcy niezależnie od dalszych rozliczeń pomiędzy Kredytobiorcą - Panią, a pełnomocnikiem.
Analizując zatem skutki podatkowe zapłaty przez Bank zwrotu kosztów procesu wskazuję, że stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):
Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie.
Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:
Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.
Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:
Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.
Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez stronę.
Mając na względzie to co wywiedziono wcześniej zwrot przez Bank kosztów procesu w ramach zawartej ugody nie spowoduje powstania u Pani przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT.
Zwrócone przez Bank koszty procesu nie będą stanowiły przysporzenia po Pani stronie i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem ww. kosztów postępowania sądowego nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe. Kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej wydatków - nie będzie więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów procesu będzie obojętna podatkowo.
Podsumowując, stwierdzam, że zwrot kosztów procesu w kwocie (…) zł w ramach zawartej z Bankiem Ugody, nie spowoduje powstania po Pani stronie przychodu, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dokonując z kolei oceny skutków podatkowych zapłaty przez Bank kwoty (...) zł na podstawie zawartej ugody dotyczącej kredytu hipotecznego wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061):
Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.
Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.
Odnosząc się do skutków podatkowych wypłaty ustalonej w ugodzie kwoty wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Jednakże jak wyżej wyjaśniłem definicja przychodu podatkowego zawarta w art. 11 ust. 1 wskazuje, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.
Wskazała Pani we wniosku, że do dnia zawarcia ugody Kredytobiorca na podstawie umowy kredytu wpłacił na rzecz Banku kwotę (…) zł tytułem rat kapitałowo-odsetkowych. Na podstawie umowy kredytowej Bank wypłacił Kredytobiorcy kapitał w kwocie (…) zł. Bank w ramach ugody zobowiązał się do zapłaty na rzecz Kredytobiorcy oprócz ww. kwoty (…) zł tytułem zwrotu kosztów procesu, kwoty (…) zł.
Skoro więc kwota, którą otrzymała Pani w związku z zawarciem ugody z Bankiem mieści się w kwocie wpłacanej przez Panią podczas spłaty kredytu uznać należy, że nie doszło do dodatkowego przysporzenia w Pani majątku.
Podsumowując, wypłata przez Bank kwoty (…) zł nie spowoduje u Pani powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie będzie więc miała Pani obowiązku zapłaty podatku od wypłaconej przez Bank ww. kwoty.
W konsekwencji nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w związku z otrzymaniem od Banku w ramach ugody ww. kwot, o których mowa we wniosku.
Wskazuję, że ponieważ wypłata przez Bank kwoty wynikającej z zawartej ugody nie spowoduje powstania po Pani stronie przychodu, więc w tym zakresie nie będzie miało zastosowania rozporządzenie Ministra Finansów, o którym mowa we wniosku. Z tego względu, Pani stanowisko w sprawie uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie ze wskazaniem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Pani jest wnioskodawcą w niniejszej sprawie. Tym samym wystąpiła Pani o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako jeden ze współkredytobiorców. Dlatego niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie w niej zawarte tylko w odniesieniu do Pani osoby. Nie wywiera ona skutku prawnego dla drugiego współkredytobiorcy (Pani małżonka).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.