Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Uzupełniła go Pani pismami z 5, 10, 19, 20 i 25 lutego 2025 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

10 sierpnia 2012 r. otrzymała Pani rozwód z mężem. Sąd orzekając o rozwodzie i rozwiązaniu małżeństwa określił miejsce pobytu dzieci. Wskazał, że miejscem pobytu dzieci jest pobyt u matki, a zatem pobyt u Pani. Równocześnie Sąd powierzył sprawowanie opieki nad dziećmi obojgu rodzicom. Każde z rodziców miało kontakt z dziećmi, jak też łożyło na ich utrzymanie. Dzieci dowolnie wybierały pobyt u jednego z rodziców, w tym zakresie nie było żadnych ograniczeń. Po uzyskaniu rozwodu stan prawny nie uległ zmianie i od uzyskania rozwodu wychowuje Pani samotnie dzieci.

Dzieci: syn A – urodził się (...) sierpnia 2000 r., a drugi syn B urodził się (...) kwietnia 2005 r. Aktualnie synowie są studentami, X – pierwszy, a drugi – na Y.

Sąd wydając orzeczenie powierzył sprawowanie opieki nad dziećmi obojgu rodzicom. Wynika to z orzeczenia sądu i do dnia dzisiejszego stan prawny nie uległ zmianie. W orzeczeniu sądu nie ma postanowienia dotyczącego naprzemiennego wykonywania władzy rodzicielskiej. Nie ma również ograniczenia kontaktów z dziećmi, a jest postanowienie, że opiekę nad dziećmi sprawują oboje rodzice, z tym że dzieci przebywają u matki. Dzieci miały prawo do przebywania u ojca w zależności od tego, jak same wybrały. W praktyce była zgodna współpraca rodziców, co było podyktowane dobrem dzieci. Jednakże zdecydowaną większość czasu spędzały u Pani. Każde z rodziców prowadzi odrębne gospodarstwo domowe i zamieszkuje odrębnie.

W przedstawionym stanie faktycznym zdarzenie dotyczy rozliczenia osiągniętego dochodu w 2019 roku, a złożonego zeznania podatkowego w 2020 roku i wspólnego rozliczenia z dziećmi osiągniętego dochodu w wymienionym okresie /roku/. We wskazanym roku wychowywała Pani samotnie dzieci. Osiągnięte przez Panią dochody pochodziły ze stosunku pracy i podlegały opodatkowaniu według skali.

Uzupełnienie wniosku

Orzeczenie Sądu o rozwodzie między Panią a byłym mężem uprawomocniło się 6 września 2012 r.

W okresie, którego dotyczy wniosek, podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wyrok nie orzeka o kontaktach ojca z małoletnimi dziećmi. Sąd zasądził od ojca alimenty na rzecz małoletnich dwóch synów w kwocie 1300 zł na dziecko, które były przez ojca płatne rzetelnie.

Wraz z mężem wychowywała Pani dzieci z zachowaniem zgodnej współpracy, jednakże nie może Pani definitywnie określić, u którego z rodziców dzieci przebywały częściej i jak długo. W Pani ocenie, dzieci przebywały częściej i dłużej u Pani; jednakże trudno Pani jest jednoznacznie określić, przez jaki okres w roku (było to co najmniej przez okres sześciu miesięcy); nie może Pani wskazać definitywnie ilości miesięcy. Dzieci mogły u Pani przebywać przez okres siedmiu-ośmiu miesięcy lub dłużej z pewnością nie przez okres dwunastu miesięcy w roku. Sąd miejsce pobytu dzieci wskazał u matki a wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi: A urodzonym 24 sierpnia 2000 r. i B urodzonym 17 kwietnia 2005 r. powierzył obojgu rodzicom. Świadczenie 500+ na dzieci pobierała Pani, po zgodnym ustaleniu z ojcem.

W 2019 roku Pani syn A jako osoba pełnoletnia nie otrzymywał zgodnie z odrębnymi przepisami zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego lub renty socjalnej. Uczył się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej. Nie osiągnął on dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub przychodów o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

W okresie, którego dotyczy wniosek, w stosunku do Pani oraz do Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń. Ponadto nie miały zastosowanie przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Po rozwodzie Pani były mąż założył nową rodzinę i współpracowała Pani z nim zgodnie, aby dzieci darzyły szacunkiem obojga rodziców i ich wybory. Uczyli Państwo dzieci, każdy z osobna, dobrych wartości i budowali poczucie bezpieczeństwa i tolerancji. Dzieci co prawda pozostawały pod Pani stałą opieką i zamieszkiwały z Panią, ale kontakty dzieci z ojcem odbywały się najczęściej, gdy syn czy synowie tego chcieli. Mogli się z nim kontaktować i rozmawiać telefonicznie. Faktycznie sama zajmowała się Pani dziećmi i faktycznie synów wychowywała bez szczególnego udziału byłego męża. Prawo ojca do opieki nad dziećmi nie zostało ograniczone, natomiast w tym czasie nie zdarzyła się sytuacja, gdzie uzyskałaby Pani istotne wsparcie w wychowaniu od byłego męża.

Ojciec interesował się dziećmi, natomiast nie był on szczególnie zaangażowany w ich wychowanie. Oczywiście był pozytywnie nastawiony, ale nie ingerował w Pani sposób wychowania. Pomijając regularnie opłacane alimenty nie troszczył się o codzienny byt materialny i rozwój emocjonalny synów. Samodzielnie wraz z synem dokonywała Pani wyboru szkoły, składała dokumenty i wybierała przedmioty wiodące. Nie został uzgodniony podział obowiązków i przez to obowiązek wychowania spoczywał na Pani.

Synowie przebywali u byłego męża sporadycznie i z opowiadań synów spędzali wspólnie czas najczęściej na aktywności sportowej lub zabawach i grach. W tym czasie ojciec dbał o ich wyżywienie. Często potem jechała Pani odebrać synów, ponieważ nocowali u Pani. W sytuacji kiedy zostali na noc u ojca, on dbał o zmianę bielizny i ich komfort. Były mąż z racji zaangażowania zawodowego ogólnie nie mógł chodzić na wywiadówki, więc chodziła Pani. W sytuacji, gdy dzieci były chore, ojciec interesował się telefonicznie ich stanem zdrowia, ale to Pani opiekowała się nimi podczas choroby i przebywały one u Pani. Chodziła Pani z dziećmi do lekarza na wizyty, na bilanse, na porady specjalistyczne, ale w przypadku poważnych problemów w zdrowiu młodszego syna w 2018 r. były mąż również angażował się w leczenie i woził naprzemiennie z Panią syna do lekarza specjalisty (...) i współfinansował to leczenie.

Pytanie

Czy przysługuje Pani prawo do wspólnego rozliczenia z dziećmi w przedstawionym stanie faktycznym, a zatem skorzystania z ulgi podatkowej?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 6. ust. 4c i 4d z dnia 26 lipca 1991 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2024.226 t.j. z dnia 21 lutego 2024 r. wraz z dalszymi zmianami), podatnikowi wychowującemu samotnie dzieci przysługuje prawo do wspólnego rozliczenia osiąganych dochodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że wychowuje Pani samotnie dzieci. Potwierdzeniem powyższego jest orzeczenie sądu, iż miejscem pobytu dzieci jest miejsce zamieszkania matki, a zatem u Pani. Stąd uważa Pani, że przysługuje jej prawo do rozliczenia osiągniętego dochodu wspólnie z dziećmi. Potwierdzeniem powyższego jest m.in. orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 14 grudnia 2023 r. sygn. akt I SA/Wr 561/23 teza:

Wykładnia art. 6 ust. 4c u.p.d.o.f. nie pozwala na ograniczenie jego zastosowania wyłącznie do rodziców wychowujących dzieci bez wsparcia drugiego z rodziców. Rozwiedziony rodzic samotnie wychowujący dziecko jest uprawniony do ulgi ustanowionej w tym przepisie, jeśli spełnia pozostałe warunki zwolnienia.

Także w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 12 października 2023 r. sygn. akt I SA/Go 246/23 teza:

Ustawodawca nie zastrzegł wprost, że z ustanowionej w art. 6 ust. 4 u. p.d.o.f. ulgi podatkowej może korzystać tylko jeden z rodziców dziecka. Powyższa uwaga powinna mieć zastosowanie do art. 6 ust. 4c-e, obowiązujących od 1 stycznia 2022 r.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 28 września 2023 r. sygn. akt I SA/Łd 530/23 teza:

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera sformułowanie „w roku podatkowym”. Wymaga zatem aby rodzic w danym roku podatkowym, w którym chciałby skorzystać z preferencji podatkowej, wychowywał samotnie dziecko. Ustawodawca nie zastrzegł jednakże aby czynił to stale, niezmiennie cały rok podatkowy.

Wychowywanie dzieci, realizowane jest przez każdego z rodziców „samotnie”, bez udziału drugiego z rodziców w określonym przedziale czasowym w obrębie każdego roku kalendarzowego. A skoro tak, nie można podzielić wywodu organu, iż skoro w tym samym roku kalendarzowym choć w innych, osobnych przedziałach czasowych tego roku, każde z rodziców opiekuje się samodzielnie dzieckiem, wychowując je i zaspokajając potrzeby dziecka na każdej płaszczyźnie (fizycznej, psychicznej, rodzinnej, kulturowej) bez udziału w tym okresie drugiego rodzica, to finalnie wychowują oni dziecko wspólnie. Wówczas w ocenie organu żadnemu z rodziców nie przysługiwałaby możliwość skorzystania z omawianej ulgi. Taka interpretacja byłaby nie do pogodzenia z założeniami ustawodawcy i godziłaby w politykę prorodzinną Państwa.

Z przedstawionych orzeczeń sądów administracyjnych jednoznacznie wynika, że przysługuje Pani prawo rozliczenia wspólnego z dziećmi, jako osobie samotnie wychowującej dzieci. A zatem ma Pani prawo do preferencyjnego opodatkowania osiąganych przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 6 ust. 4 ww. ustawy:

·w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 lipca 2019 r.:

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

–podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

• w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

-podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Na mocy art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r.:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji.

Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie». Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu».

W świetle powyższego, przez samotne wychowywanie, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć wychowywanie w pojedynkę, tj. bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym dziecka.

Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z okoliczności sprawy wynika, że sąd orzekając o rozwodzie między Panią a byłym mężem nie orzekł o kontaktach ojca z małoletnimi dziećmi. Nie postanowił o naprzemiennym wykonywaniu władzy rodzicielskiej a wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi powierzył obojgu rodzicom, przy czym miejsce pobytu dzieci ustalił u matki. Sąd zasądził od ojca alimenty, świadczenie 500+ na dzieci pobierała Pani, po zgodnym ustaleniu z ojcem, nie został uzgodniony podział obowiązków i przez to obowiązek wychowania dzieci spoczywał na Pani. Faktycznie sama zajmowała się Pani i wychowywała synów bez szczególnego udziału byłego męża. Prawo ojca do opieki nad dziećmi nie zostało ograniczone, natomiast w tym czasie nie zdarzyła się sytuacja, gdzie uzyskałaby Pani istotne wsparcie w wychowaniu od byłego męża. Synowie przebywali u byłego męża sporadycznie, spędzając wspólnie czas najczęściej na aktywności sportowej lub zabawach i grach. W tym czasie mąż dbał o ich wyżywienie. Z uwagi na zaangażowanie zawodowe mąż nie mógł chodzić na wywiadówki. W sytuacji, gdy dzieci były chore, ojciec interesował się telefonicznie ich stanem zdrowia, ale to Pani opiekowała się synami podczas choroby.

W świetle przedstawionego opisu należy zauważyć, że chociaż żaden z rodziców nie miał ograniczonej władzy rodzicielskiej, to jednak Pani zaangażowanie w proces wychowawczy dzieci było nieporównywalnie większe od Pani byłego męża. Tym samym można uznać Panią za osobę samotnie wychowującą dzieci. Skoro Pani – jako rozwódka – w okresie, którego dotyczy wniosek, samotnie wychowywała dzieci i sprawowała nad nimi opiekę, to – w sytuacji, gdy nie zaistniały przesłanki negatywne określone w art. 6 ust. 8 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma Pani prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ww. ustawy, za 2019 rok.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Panią chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.