Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 9 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 11 lutego 2025 r. (wpływ 14 lutego 2025 r.) oraz z 26 lutego 2025 r. (wpływ 10 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jako osoba bezrobotna, nieprowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie umowy zawartej z Powiatowym Urzędem Pracy otrzymała Pani jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej. Powyższe odbywało się w oparciu o regulację Ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 lipca 2017 r. w sprawie dokonania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej. Udzielona pomoc stanowiła jednocześnie pomoc de minimis.
Przyznane środki po rozpoczęciu działalności (zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej) zostały przeznaczone na zakup sprzętu elektronicznego (laptopa, telefonu, klawiatury itp.) wyposażenia niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej oraz usług związanych z działalnością firmy.
Żaden z ww. wydatków nie będzie zaliczony do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki dokonane na zakup sprzętu oraz wyposażenia nie przekraczają kwoty 10 000 zł (cena jednostkowa) w związku z tym chce je Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie przyjęcia do użytkowania.
Każdy z wydatków ma związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną działalnością gospodarczą i został udokumentowany fakturami.
Uzupełnienie wniosku
Czy środki, które Pani otrzymała na podjęcie działalności gospodarczej zostały Pani przydzielone na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2024 r. poz. 475 z późn. zm.)?
Zarówno na stronie urzędu pracy, w regulaminie i umowie instytucja powołuje się na podstawę prawną:
-ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy – w szczególności art. 46 (nie podano, o jaki ust., i pkt chodzi),
-ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny,
-ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach pomocy,
-rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 lipca 2017 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy oraz przyznania środków na podjęcie działalności gospodarczej.
Jaką formę opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej Pani wybrała/wybierze?
Wybrała Pani formę opodatkowania: zasady ogólne – skala podatkowa.
Poinformowała Pani również, że dotacja przyznana została na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia art. 46 ust. 1 pkt 2.
Pytanie
Czy wydatki poniesione na zakup sprzętów, wyposażenia i usług (niestanowiących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), które sfinansowane zostały bezpośrednio środkami z przyznanej jednorazowej dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej, stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem – wydatki poniesione na zakup sprzętu, wyposażenia oraz usług ze środków, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia, przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej przez Urząd Pracy nie wykluczają możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.
Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Należy wskazać, iż wcześniej cytowany przepis warunkuje zakwalifikowanie wydatku jako kosztowego od spełnienia określonych warunków.
W pierwszej kolejności ustawodawca wymienia cel wydatku, jakim ma być osiągnięcie przychodu lub zabezpieczenie albo zachowanie jego źródła. Środki przyznane Wnioskodawczyni z Urzędu Pracy zostały przeznaczone na podjęcie działalności gospodarczej, czyli takiej działalności, która nastawiona jest na osiąganie zysków oraz charakteryzuje się ciągłością . Poza tym wszystkie wydatki zostały poczynione na zakupy sprzętu, wyposażenia i usług niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej.
Drugim warunkiem, którego istnienie jest niezbędne do uznania wydatku za koszt podatkowy, jest fizyczne i faktyczne poniesienie danego wydatku. Zakupy na rozpoczęcie działalności gospodarczej bezzwrotnie wyczerpały aktywa, jakie otrzymała Pani w ramach jednorazowych środków, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia. Wskazany warunek został zatem spełniony.
Kolejnym warunkiem wymaganym dla kwalifikacji wydatku do kosztu z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym jest stwierdzenie, iż nie został on (wydatek) wskazany przez ustawodawcę w katalogu z art. 23 ust. 1 tej ustawy.
W art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy ustawodawca wskazuje, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 tej ustawy. Wyżej cytowany przepis nie wymienia więc art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach którego mowa jest o środkach uzyskanych m.in. na rozpoczęcie działalności gospodarczej na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia. Prowadzi to do wniosku, iż na podstawie regulacji art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie wyklucza się możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez podatnika, które zostały sfinansowane dotacją, o jakiej stanowi art. 21 ust. 1 pkt 121. Tym samym wydatki na zakup sprzętu, wyposażenia i usług związanych z rozpoczęciem działalności gospodarczej, finansowane ze środków przyznanej mu dotacji może Pani co do zasady zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności. Z kolei, nie ma możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na zakup towarów zaliczonych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywania z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych, ponieważ zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w ww. ustawie, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Żaden jednak wydatek sfinansowany z dotacji nie stanowi w Pani działalności środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej.
Pani zdaniem wydatki poniesione na zakup sprzętu, wyposażenia i usług, które sfinansowane zostały bezpośrednio środkami z przyznanej jednorazowej dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej, stanowią dla Pani koszt uzyskania przychodów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13 i ust. 9, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Stwierdzam, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:
-dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
-świadczenia takie otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup/wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub nabycie wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Z opisu sprawy wynika, że jako osoba bezrobotna otrzymała Pani na podstawie zawartej umowy z Urzędem Pracy jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej. Jak wskazała Pani w uzupełnieniu sprawy, środki zostały przyznane Pani na podstawie m. in. przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy – w szczególności art. 46 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Przyznane środki po rozpoczęciu działalności przeznaczyła Pani na zakup sprzętu elektronicznego (laptopa, telefonu, klawiatury itp.), wyposażenia niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej oraz usług związanych z działalnością firmy. Żaden z tych wydatków nie będzie zaliczony do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki dokonane na zakup sprzętu oraz wyposażenia nie przekraczają kwoty 10 000 zł. Prowadzona przez Panią działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach ogólnych – skala podatkowa.
Dlatego też otrzymane przez Panią środki na podjęcie działalności gospodarczej przeznaczone na zakup sprzętu elektronicznego, niezbędnego wyposażenia oraz usług pozwalających na wykonywanie Pani działalności gospodarczej stanowią przychód ze źródła działalność gospodarcza, jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ten jest zwolniony od opodatkowania.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien spełniać łącznie następujące warunki:
-pozostawać w związku przyczynowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
-być właściwie udokumentowany;
-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.
Analiza zacytowanych przepisów wskazuje, że co do zasady nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup składników majątku, niezaliczonych do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, a które zostały sfinansowane ze środków dotacji otrzymanej z urzędu pracy. Jak wskazałem wyżej, warunkiem jest związek przyczynowo-skutkowy między poniesionymi wydatkami a przychodami z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
Stąd – sfinansowanie zakupu sprzętu elektronicznego, wyposażenia oraz usług związanych z Pani działalnością, które nie zostało zaliczone do środków trwałych, ze środków przyznanych z urzędu pracy osobie bezrobotnej na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo że przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy. Dlatego też poniesione przez Panią wydatki na zakup sprzętu elektronicznego, wyposażenia oraz usług niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, sfinansowane ze środków otrzymanych z dotacji z Urzędu Pracy może Pani bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.
Podsumowanie: wydatki poniesione na zakup sprzętów, wyposażenia i usług (niestanowiących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), które sfinansowane zostały bezpośrednio środkami z przyznanej jednorazowej dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.