Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pytań nr 1, nr 3 i nr 5 jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 15 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną w CEIDG. (…).
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, rozliczając podatek dochodowy od osób fizycznych w formie podatku liniowego.
Wnioskodawca planuje przekazać w formie darowizny całość swojego przedsiębiorstwa córce, która będzie prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną w CEIDG w takim samym zakresie, co Wnioskodawca, złoży u Naczelnika Urzędu Skarbowego zgłoszenie VAT-R celem rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT, będzie prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, tj. przekaże córce wszystkie składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład majątku przedsiębiorstwa: nieruchomość (budynek X), meble wchodzące w skład wyposażenia X, komputery, notebook, drukarki fiskalne, wagi elektroniczne, klimatyzatory, witryny chłodnicze, telefon, a także koncesję na prowadzenie X ogólnodostępnej wydanej przez Y, zobowiązania i należności, pracowników (art. 23 ustawy Kodeks pracy) oraz towary handlowe, co łącznie będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.
Powyższe przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi w formie darowizny, przy czym darowizna budynku X będzie miała formę aktu notarialnego, natomiast darowizna ruchomych składników i składników niematerialnych majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nastąpi w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.
Przekazane składniki przedsiębiorstwa są niezbędne i wystarczające do w pełni samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej przez córkę Wnioskodawcy, która zamierza kontynuować działalność matki w takim samym zakresie. Córka nie będzie musiała angażować żadnych innych składników majątku, które nie wchodziłyby w zakres przedmiotowego nieodpłatnego przekazania.
Córka Wnioskodawcy dokonała już wpisu swej działalności gospodarczej w CEIDG, uzyskała NIP oraz REGON i w dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej zawiesiła ją. Przed dokonaniem przedmiotowej darowizny przedsiębiorstwa córka Wnioskodawcy wznowi działalność gospodarczą oraz złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. Dodać należy, że po wznowieniu działalności gospodarczej przez córkę Wnioskodawcy i po rejestracji jej jako podatnik VAT czynny, ale przed dokonaniem przedmiotowej darowizny X, córka Wnioskodawcy zamierza nabyć (kupić w drodze umowy sprzedaży) inną X od innego przedsiębiorcy znajdującą się w tej samej miejscowości, co X prowadzona przez Wnioskodawcę.
W związku z przekazaniem przedsiębiorstwa (darowizny) córka Wnioskodawcy zamierza wejść w prawa i obowiązki wynikające z umów Wnioskodawcy m.in. z dostawcami mediów (energii elektrycznej, wody, ścieków, odpadów, telekomunikacyjnych) oraz wynikające z innych stosunków prawnych, m.in. stosunku pracy (w odpowiednim terminie zawiadomi pracowników o przejściu zakładu pracy na inny podmiot), a także zobowiązań publiczno-prawnych związanych z działalnością gospodarczą.
Córka Wnioskodawcy będzie kontynuować amortyzację środków trwałych, tj. przyjmie taką samą wartość początkową, jaka była ujęta w przedsiębiorstwie matki oraz uwzględni dotychczasowe odpisy amortyzacyjne.
Pytania
1.Czy nieodpłatne przekazanie całego przedsiębiorstwa w formie darowizny na rzecz córki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy (darczyńcy)?
2.Czy nieodpłatne przekazanie całego przedsiębiorstwa w formie darowizny na rzecz córki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych po stronie córki (obdarowanej) ?
3.Czy Wnioskodawczyni będzie musiała wyksięgować z kosztów podatkowych wartość przekazanych (darowanych) córce towarów handlowych na dzień przekazania (darowania)?
4.Czy córka Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych wartość otrzymanych nieodpłatnie towarów handlowych?
5.Czy Wnioskodawczyni będzie musiała wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów wartość odpisów amortyzacyjnych środków trwałych przekazanych (darowanych) córce na dzień przekazania (darowania)?
6.Czy córka Wnioskodawczyni będzie mogła kontynuować amortyzację środków trwałych otrzymanych w darowiźnie w ramach przekazania całego przedsiębiorstwa, a odpisy amortyzacyjne będą kosztem uzyskania przychodów?
Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 1, nr 3 i nr 5.
Pani stanowisko w sprawie
Stanowisko dotyczące pytania nr 1 i nr 2.
Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie całego przedsiębiorstwa w formie darowizny przez matkę córce nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ani po stronie Darczyńcy ani po stronie Obdarowanego z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem po stronie Przekazującego nie rozpoznamy żadnego przychodu, natomiast po stronie Otrzymującego darowiznę, co prawda, powstanie przysporzenie majątkowe, ale czynność tą należy rozpatrzyć w oparciu o ustawę o podatku od spadków i darowizn.
Tak więc przekazanie przedsiębiorstwa przez matkę córce w drodze umowy darowizny nie generuje żadnych obowiązków podatkowych w zakresie konieczności rozpoznania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej u obu stron.
Stanowisko dotyczące pytania nr 3.
Mimo powyższego czynność nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa, według Wnioskodawcy, wywoła określone skutki podatkowe w PIT w odniesieniu do przekazanych (darowanych) towarów handlowych zarówno po stronie Darczyńcy (Wnioskodawcy), jak i Obdarowanego.
W momencie dokonania darowizny zerwany zostaje bowiem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem przez Wnioskodawcę a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. To zatem oznacza, że Darczyńca powinien wyksięgować z kosztów uzyskania przychodów w dacie dokonania darowizny wartość wydatku poniesionego na zakup towarów handlowych, które zostały przekazane córce w ramach całego przedsiębiorstwa. Wynika to z art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT, który stanowi, że nie są kosztem uzyskania przychodu darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju.
Stanowisko dotyczące pytania nr 4.
Wnioskodawca uważa, że dla obdarowanej córki otrzymane w drodze darowizny towary handlowe nie będą stanowić kosztu podatkowego. Zgodnie bowiem z przepisem zawartym w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od spełnienia m.in. warunku, że wydatek ten musi zostać poniesiony przez podatnika. W przypadku nieodpłatnej czynności, jaką jest darowizna, nie mamy do czynienia z poniesieniem żadnego wydatku. Nabycie towarów handlowych w drodze darowizny nie będzie miało charakteru odpłatnego, nie można więc mówić o poniesieniu kosztu. Pomimo tego wartość towarów handlowych otrzymanych w darowiźnie Obdarowana będzie zobligowana ująć w spisie z natury na dzień ich otrzymania, a w remanencie końcowym będzie musiała ująć towary handlowe niesprzedane na koniec roku podatkowego. Wartość tych remanentów będzie musiała wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów w wartości odpowiadającej cenie zakupu towarów przez Darczyńcę. Jednakże ich wartość wynikająca z wyceny nie będzie mogła być brana pod uwagę przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez Obdarowaną, co potwierdza Dyrektor KIS w interpretacji z 21 lutego 2020 roku (nr 0115-KDIT3.4011.492.2019.3.AW). Nieodpłatne nabycie towarów handlowych z zamiarem ich dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Obdarowana wykaże w kolumnie 17-tej PKPiR.
Stanowisko dotyczące pytania nr 5.
Wnioskodawca uważa, że w odniesieniu do środków trwałych, na skutek przekazania przedsiębiorstwa córce, po stronie Darczyńcy nie powstanie konieczność korygowania uprzednio dokonanych odpisów amortyzacyjnych, które pozostają w mocy, a późniejsze nieodpłatne przekazanie tych środków trwałych nie przekreśla ich ważności, co oznacza, że Darczyńca nie musi korygować kosztów uzyskania przychodów w tym zakresie. Ponadto niezamortyzowana wartość środka trwałego nie stanowi kosztu uzyskania przychodów u Darczyńcy.
Stanowisko dotyczące pytania nr 6.
Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do Obdarowanego, który otrzymał środki trwałe na skutek przekazania przedsiębiorstwa przez matkę, amortyzacja środków trwałych jest możliwa wyłącznie na zasadzie kontynuacji amortyzacji z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów oraz stosowanej metody amortyzacji przez Darczyńcę, co wynika z art. 23 ust. 9 ustawy PIT. Będą one stanowiły koszt uzyskania przychodu. Oznacza to również to, że w przypadku środków trwałych całkowicie zamortyzowanych nie jest możliwa ich ponowna amortyzacja przez Obdarowanego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w odniesieniu do pytań nr 1, nr 3 i nr 5, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ten przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Z powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że do powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodzi jedynie wskutek zbycia o charakterze odpłatnym.
Wskazuję, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
I tak, zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Stosownie do art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
W myśl art. 889 Kodeksu cywilnego:
Nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:
1)gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
2)gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.
Zatem, dana czynność jest darowizną, jeżeli posiada cechy tego zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem że czynność ta nie została wymieniona w cytowanym wyżej art. 889 Kodeksu cywilnego.
Z tego wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna należy bowiem do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.
Z wniosku wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów farmaceutycznych i medycznych oraz produkcji leków i pozostałych wyrobów farmaceutycznych. Planuje Pani przekazać całość swojego przedsiębiorstwa córce, tj. przekaże Pani córce przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Powyższe przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi w formie darowizny.
Skoro przekazanie przez Panią (darczyńcę) przedsiębiorstwa na rzecz córki będzie miało formę darowizny zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, to przekazanie to nie mieści się w zakresie powołanych powyżej definicji dochodów/przychodów podatkowych. Po Pani stronie nie powstanie więc w związku z tą czynnością przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: w przypadku przekazania Pani przedsiębiorstwa Pani córce w formie darowizny, z zastosowaniem przepisów Kodeksu cywilnego, nie powstaną po Pani stronie obowiązki podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Ponadto w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Na postawie art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.
Na podstawie powyższych uregulowań prawnych stwierdzam, że wydatki poniesione z tytułu zakupu towarów handlowych, które uprzednio zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (a które podlegają faktycznemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodów z ich sprzedaży), w momencie ich nieodpłatnego przekazania stracą u Pani cechę poniesienia ich w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego przekazanie towarów handlowych na rzecz córki spowoduje, że wydatki poniesione na ich zakup należy wyksięgować z tych kosztów.
Natomiast w przypadku nieodpłatnego przekazania składników majątku będących środkami trwałymi, które podlegały amortyzacji, nie zachodzi potrzeba korekty kosztów odpisów amortyzacyjnych, ponieważ dotyczą one okresu, w którym środki te były przez Panią używane w działalności gospodarczej.
Podsumowanie: w związku z darowizną składników majątku przedsiębiorstwa wydatki na zakup przekazanych towarów handlowych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Dlatego powinna Pani skorygować koszty uzyskania przychodów o kwotę odpowiadającą cenie zakupu przekazanych towarów handlowych (ujętych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów) – w dacie ich przekazania. Nie jest Pani natomiast zobowiązana do korekty kosztów w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W zakresie pytań nr 2, nr 4 i nr 6 wydałem odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.