
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego, w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym i garażu, w części dotyczącej udziału, który otrzymała Pani w spadku po:
- zmarłej spadkodawczyni (Pani babci) – jest prawidłowe,
- zmarłym spadkodawcy (Pani ojcu) – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 29 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 22 stycznia 2025 r. (wpływ 27 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wniosek dotyczy sprzedaży dwóch nieruchomości (mieszkania i garażu) wchodzących w skład masy spadkowej nabytej po:
- babci A. B. (nabycie spadku w nastąpiło w czerwcu 2023 r. w drodze postanowienia Sądu Rejonowego w (…) Wydział Cywilny sygn. akt I (…)) i
- ojcu B. C. (nabycie spadku w październiku 2023 r. w drodze postanowienia Sądu Rejonowego (…) Wydział Cywilny sygn. akt (…)), który nabył spadek po zmarłym ojcu C.D. (nabycie spadku w drodze postanowienia Sądu Rejonowego w (…) Wydział Cywilny sygn. akt (…)).
Spadek, w skład którego wchodziły obie wyżej wspomniane nieruchomości był wspólnością małżeńską (łączną), rozumianą jako wspólność bezudziałowa, A. B. i C.D.. Został on odziedziczony najpierw przez B. C. po śmieci jego ojca C.D. (zm. 23 października 2020 r.), a następnie został odziedziczony przez Panią i D. E., w wyniku dziedziczenia po zmarłym B. C. (zm. 25 lutego 2022 r.) i A. B. (zm. 16 kwietnia 2023 r.). W wyniku postanowień 1/8 spadku odziedziczyła D. E., a 7/8 spadku odziedziczyła Pani.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego
Wskazała Pani, że do masy spadkowej po Pani ojcu wchodziły cztery nieruchomości (pierwsza - objęta wspólnotą majątkową, druga - będąca 100% własnością Pani ojca, trzecia - odziedziczona przez Pani ojca po śmierci Pani dziadka w 2020 r., gdzie nastąpiło dziedziczenie ustawowe i Pani tata odziedziczył 1/4 nieruchomości, a drugim spadkobiercą była Pani babcia oraz czwarta gdzie stan faktyczny jest taki sam jak w przypadku trzeciej nieruchomości), samochód, instrumenty finansowe (obligacje) i środki pieniężne. Pani zapytanie dotyczy trzeciej i czwartej nieruchomości, którą Pani tata odziedziczył po swoim ojcu w drodze dziedziczenia ustawowego potwierdzonego postanowieniem o nadaniu spadku z czerwca 2022 r. Pani tata nabył wtedy po 1/4 w każdej z dwóch nieruchomości - 3/4 pozostało własnością Pani babci.
Do masy spadkowej po Pani babci wchodziły dwie nieruchomości (mieszkanie oraz garaż wolnostojący opisane w powyższym punkcie jako nieruchomość trzy i cztery) i środki pieniężne.
Pani babcia nabyła mieszkanie i garaż wspólnie ze swoim mężem (Pani dziadkiem) w drodze nabycia (umowa kupna - sprzedaży) do wspólnego majątku daty z aktów notarialnych to: 12 października 1992 r. (data aktu notarialnego dla mieszkania) oraz 4 października 1990 r. (data aktu notarialnego dla garażu).
Spadek po Pani ojcu odziedziczyła Pani oraz Pani mama. Nie było innych spadkobierców. Nastąpiło dziedziczenie ustawowe. Każda z was otrzymała połowę spadku po Pani tacie.
Spadek po Pani babci odziedziczyła tylko Pani. Nabyła Pani 7/8 mieszkania oraz 7/8 garażu wolnostojącego opisane w poprzednim punkcie jako nieruchomość trzy i cztery oraz środki pieniężne zgromadzone na koncie babci.
Po śmierci Pani taty nie został przeprowadzony dział spadku ani nie nastąpiło zniesienie współwłasności. Na ten moment Pani oraz Pani mama pozostajecie współwłaścicielkami zgodnie z postanowieniem sądu, tj. każda z Was odziedziczyła połowę.
Po śmierci Pani babci nie został przeprowadzony dział spadku ani nie nastąpiło zniesienie współwłasności. Na ten moment Pani oraz Pani mama pozostajecie współwłaścicielkami nieruchomości trzy i cztery (mieszkania i garażu), które zostały sprzedane i których dotyczy Pani zapytanie. Wspomniane nieruchomości stanowiły Pani własność w 7/8, a Pani mama posiadała 1/8. Pani mama odziedziczyła po zmarłym mężu (Pani ojcu), a Pani dziedziczyła po zmarłej babci i ojcu (który wcześniej dziedziczył po zmarłym swoim ojcu, a Pani dziadku).
Nieruchomości zostały sprzedane 20 grudnia 2024 r.
Nieruchomości zostały przez Panią sprzedane z uwagi na brak uzasadnienia ekonomicznego dla posiadania nieruchomości, ponieważ znajdują się 400 km od Pani miejsca zamieszkania i generują jedynie koszty administracyjne które musi Pani ponosić.
W momencie nabycia mieszkania w drodze spadku przysługiwało Pani do niego prawo odrębnej własności (w akcie notarialnym określone jako prawo własności samodzielnego lokalu mieszkalnego). Prawo użytkowania wieczystego działki gruntu pod garażem oraz własność garażu na tej działce stojącego, a stanowiącego odrębną nieruchomość.
W drodze spadku nabyła Pani garaż jako odrębny budynek w szeregowej zabudowie posiadający własną księgę wieczystą. Prawo użytkowania wieczystego gruntu pod garażem przysługuje do dnia 4 października 2089 r. Garaż nie jest przynależny do mieszkania. Garaż został sprzedany jako odrębna nieruchomość. w akcie notarialnym zostały podane odrębne kwoty: 300.000 PLN za mieszkanie i 20.000 PLN za garaż.
Pytanie
Czy w związku ze sprzedażą mieszkania i garażu nabytych w drodze spadku jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
Spadek, w skład którego wchodziły obie wyżej wspomniane nieruchomości był wspólnością małżeńską (łączną), rozumianą jako wspólność bezudziałowa, A. B. i C. D. Został on odziedziczony najpierw przez B. C. po śmieci jego ojca C. D. (zm. 23 października 2020 r.), a następnie został odziedziczony przez Panią i D. E., w wyniku dziedziczenia po zmarłym B. C. (zm. 25 lutego 2022 r.) i A. B.(zm. 16 kwietnia 2023 r.). W wyniku postanowień 1/8 spadku odziedziczyła D. E.,a 7/8 spadku odziedziczyła Pani.
Według Pani w związku z tym, dla określenia obowiązku podatkowego liczy się data nabycia nieruchomości przez spadkodawców do ich majątku wspólnego, spadkobiercy nie są zobowiązani do złożenia PIT-39 od zbycia nieruchomości, ponieważ zmarli spadkodawcy byli jej właścicielami przez okres ponad pięciu lat.
Uważa Pani, że w przypadku, gdy podatnik nabywa nieruchomość w spadku np. po rodzicach, czy dziadkach, którzy nabyli ją do majątku wspólnego, dla określenia obowiązku podatkowego bierze się pod uwagę jedną datę nabycia przez wstępnych.
Taki stan faktyczny i prawny potwierdzają inne interpretacje podatkowe:
- Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z 26 maja 2023 r. (nr 0113-KDIPT2-2.4011.220.2023.2.EC), że wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Skoro nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku, w związku z tym że za datę nabycia nieruchomości należy uznać datę nabycia jej do majątku wspólnego spadkodawców.
- Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z 26 maja 2023 r. (nr 0113-KDIPT22.4011.220.2023.2.EC), że za datę nabycia nieruchomości należy uznać datę nabycia jej do majątku wspólnego spadkodawców. Sprawa której dotyczyła interpretacja opisywała stan faktyczny bardzo zbliżony do stanu faktycznego opisanego przez Panią, gdzie dziedziczenie nastąpiło w dwóch etapach po dwóch osobach zmarłych kolejno po sobie.
W związku z powyższym wnosi Pani o potwierdzenie braku obowiązku podatkowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163). Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ww. ustawie albo od których zaniechano poboru podatku.
Źródła przychodów
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów
d) innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.
W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.
Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
- odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
- zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Ustalenie daty nabycia
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych.
Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
Sprzedaż nieruchomości nabytej w spadku
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.
Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.
Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.
W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Z kolei zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 20 grudnia 2024 r. sprzedała Pani wraz z mamą lokal mieszkalny i garaż. Udziały w tych nieruchomościach nabyła Pani w następujący sposób:
- 25 lutego 2022 r. r. w dniu śmierci Pani ojca, a następnie
- 16 kwietnia 2023 r. w dniu śmierci Pani babci.
Łącznie 7/8 udziału w garażu oraz mieszkaniu posiadała Pani, a 1/8 udziału w tych nieruchomościach, Pani mama. Pani tata nabył udziały w tych nieruchomościach w drodze spadku po zmarłym 23 października 2020 r. ojcu (Pani dziadku), a Pani babcia udziały w tych nieruchomościach nabyła w drodze kupna do wspólności majątkowej małżeńskiej 12 października 1992 r. (lokal mieszkalny) i 4 października 1990 r. (garaż) oraz w spadku po zmarłym mężu (Pani dziadku).
Wątpliwości Pani wiążą się z ustaleniem, czy przychód ze sprzedaży udziału w garażu i lokalu mieszkalnym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc pod uwagę fakt, że opisany we wniosku lokal mieszkalny i garaż zostały nabyte wspólnie przez Pani dziadków w ramach trwania małżeństwa, należy odnieść się do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Przepis art. 31 § 1 tego ustawy stanowi, że:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich.
Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.
Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej (art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
W świetle powyższego, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do udziału w lokalu mieszkalnym i garażu nabytego w spadku po Pani babci, należy liczyć od daty nabycia tych nieruchomości przez Pani babcię do wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. od 1990 i 1992 r.
Zatem, sprzedaż w 2024 r. udziału w lokalu mieszkalnym i garażu w części dotyczącej udziału w ww. nieruchomościach nabytego w drodze spadku po Pani babci nie stanowi dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ta nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości przez Pani spadkodawcę (babcię). Nie jest Pani zobowiązana do złożenia zeznania PIT-39 z tego tytułu.
Zatem Pani stanowisko w części dotyczącej opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym i garażu w części nabytego w spadku po Pani babci jest prawidłowe.
Natomiast sprzedaż udziału w lokalu mieszkalnym i garażu nabytego w spadku po Pani ojcu będzie stanowiła dla Pani źródło przychodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt że spadkodawca, (Pani ojciec) otrzymał udział w ww. nieruchomościach w drodze spadku po swoim ojcu zmarłym 23 października 2020 r. Zatem datą nabycia udziału w lokalu mieszkalnym i garażu przez Pani ojca jest zgodnie z wyżej przywołanymi przepisami Kodeksu cywilnego data śmierci spadkodawcy Pani ojca (data śmierci Pani dziadka).
Wbrew Pani twierdzeniu datą nabycia ww. udziału w lokalu mieszkalnym i garażu nie będzie data nabycia tych nieruchomości do majątku wspólnego Pani dziadków, gdyż udziałów tych nie nabyła Pani w spadku po dziadkach.
Zatem 5-letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym i garażu nabytym w spadku po Pani ojcu nie minął.
Określenie dochodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym i garażu nabytego w drodze spadku po ojcu
W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:
Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.
Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.
Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania.
Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy:
Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).
W myśl art. 22 ust. 6e ww. ustawy:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy:
W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.
Zatem uzyskany przez Panią przychód ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym i garażu nabytego w drodze spadku po Pani ojcu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy z uwagi na fakt, że od jego nabycia nie upłynął5-letni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym jest Pani zobowiązana do złożenia zeznania PIT-39 z tego tytułu.
Pani stanowisko w części jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Przy wydawaniu interpretacji indywidualnych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku - nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis zdarzenia różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.