Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 16 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 16 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 10 lutego 2025 r. (wpływ 14 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani przedsiębiorcą. Wspólnie z mężem zaciągnęła Pani prywatnie kredyt hipoteczny na zakup mieszkania.

Mają Państwo wspólność majątkową. Zakupione mieszkanie w całości wykorzystuje Pani do celów związanych z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Dotychczas to samo mieszkanie wynajmowała Pani na potrzeby swojej działalności, ale ponieważ zostało ono wystawione na sprzedaż, a chciała Pani kontynuować w nim prowadzenie działalności, musiała Pani dokonać jego zakupu. Prowadzi Pani działalność od około jednego roku i przychody Pani firmy nie pozwoliły jeszcze na taki zakup z firmy, dlatego dokonała Pani zakupu prywatnie. Pani firma to Dzienny opiekun podlegający przepisom ustawy z dnia 4 lutego 2011 o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. 2011 Nr 45 poz. 235 ze zm.). Pani działalność polega na zapewnieniu dzieciom opieki w warunkach zbliżonych do domowych. Zgodnie z art. 42 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 musi Pani posiadać tytuł prawny do lokalu. Zakupione mieszkanie nie będzie wykorzystywane na cele prywatne. Mieszkania nie planuje Pani jednak zaliczać do środków trwałych.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na następujące pytania:

Jaką dokumentację prowadzi Pani w celu rozliczenia prowadzonej działalności (np. podatkowa księga przychodów i rozchodów, księgi rachunkowe)?

Jaki sposób opodatkowania wybrała Pani w celu rozliczenia prowadzonej działalności (np. zasady ogólne, podatek liniowy)?

Rozlicza się Pani się w formie Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów na zasadach ogólnych.

Czy odsetki od kredytu zostały faktycznie przez Panią zapłacone?

Odsetki od kredytu hipotecznego będą płacone z Pani osobistego rachunku bankowego. Kredyt jest spłacany od dwóch miesięcy.

Pytania

Czy odsetki od zaciągniętego prywatnie kredytu na zakup mieszkania wykorzystywanego wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Czy w takiej sytuacji ma znaczenie fakt, że lokal pozostanie własnością prywatną przedsiębiorcy i nie zostanie wprowadzony do środków trwałych działalności?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, odsetki od zaciągniętego kredytu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w Pani firmie, ponieważ zakup jest ściśle i bezpośrednio związany z Pani działalnością gospodarczą. Cała powierzchnia mieszkania, przez cały okres trwania Pani działalności gospodarczej, będzie wykorzystywana wyłącznie w tej działalności. Lokal będzie służył tylko dzieciom, którymi się Pani opiekuje w ramach działalności gospodarczej.

Mieszkanie nie będzie wykorzystywane na żadne cele prywatne. Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przedstawiona definicja ma bardzo ogólny i szeroki charakter, można z niej jednak wywnioskować, że aby dany wydatek można było uznać za koszt w rozumieniu podatkowym, musi on wykazywać więź z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatki na odsetki od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania przeznaczonego na potrzeby Pani działalności gospodarczej mają z nią bezpośredni ścisły związek i nie ma tu znaczenia fakt, czy lokal zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych czy pozostanie prywatną własnością osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszty uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast kosztami służącymi zabezpieczeniu źródła przychodów są koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami, a możliwością uzyskania przychodów trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów podatnika.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą, której przedmiotem jest zapewnienie dzieciom opieki w warunkach zbliżonych do domowych. Dochód z tej działalności opodatkowuje Pani na zasadach ogólnych. Jednym z warunków prowadzenia takiej działalności jest posiadanie tytułu prawnego do lokalu. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej zakupiła Pani mieszkanie, które dotychczas Pani wynajmowała. Zakupione mieszkanie nie będzie wykorzystywane na cele prywatne. Na zakup mieszkania zaciągnęła Pani wraz z mężem kredyt hipoteczny. Odsetki od kredytu hipotecznego będą płacone z Pani osobistego rachunku bankowego.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie powołanych regulacji – dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji, odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki:

·są faktycznie zapłacone,

·pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,

·nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów, istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu (pożyczki).

W odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu odsetek od udzielonego kredytu zauważam, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków dotyczących kredytów przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Dodatkowo wyjaśniam, że zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 22n ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powołanego przepisu wynika, że lokale mieszkalne nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W opisanej sprawie może Pani zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie przez Panią zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego wraz z małżonkiem na zakup mieszkania wykorzystywanego wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, że mieszkanie pozostanie Pani prywatną własnością oraz okoliczność, że – w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie podlega ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podsumowanie: zapłacone przez Panią odsetki od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania wykorzystywanego wyłącznie w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej będą stanowiły koszt uzyskania przychodów. W tej sytuacji nie ma znaczenia fakt, że mieszkanie jest Pani prywatną własnością ani okoliczność, że nie podlega ono ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.