Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.942.2024.1.TR

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 7 marca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.942.2024.1.TR

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych: stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 4 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem Polski. W trakcie 2012 roku wyprowadził się Pan z Polski i od tego momentu mieszka w Niemczech, głównie w wynajmowanych przez siebie pokojach lub mieszkaniach. Obecnie mieszka Pan w (...) w mieszkaniu znajomego.

Ma Pan dziecko w wieku (...) lat, które od urodzenia mieszka z matką w (...). Matka dziecka jest obywatelką (...). Jest Pan kawalerem, nie mieszka wspólnie z matką dziecka i nie prowadzi z nią wspólnego gospodarstwa domowego. Utrzymuje Pan przy tym regularny kontakt z dzieckiem i partycypuje w kosztach jego utrzymania. Od momentu wyprowadzki z Polski prowadzi Pan gospodarstwo domowe na terytorium Niemiec.

Począwszy od 2013 roku nie przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (w żadnym roku podatkowym okres 183 dni nie został przekroczony). Odwiedzał Pan przy tym rodzinę na terytorium Polski, w tym celu przyjeżdżał do kraju na krótsze okresy. W trakcie pobytów na terytorium Polski zatrzymywał się Pan u rodziców.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej na terytorium Polski i nie prowadził jej od momentu wyprowadzki z Polski. Jest Pan, od stycznia 2014 roku, wspólnikiem niemieckiej spółki UG, w której posiada Pan 100% udziałów. Pośrednio, poprzez spółkę UG, od czerwca 2018 roku posiada Pan udziały w innej niemieckiej spółce - (...) GmbH. Ponadto, pośrednio poprzez spółkę UG, posiada Pan także udziały w amerykańskim startupie.

Od dnia 1 czerwca 2020 r. jest Pan zatrudniony w Niemczech w ramach umowy o pracę na pełny etat u niemieckiego pracodawcy (w spółce GmbH, w której posiada Pan pośrednio udziały) jako (...). W ramach zawartej umowy o pracę prowadzi Pan firmę (...). Zespół zatrudniony przez niemiecką spółkę pracuje głównie zdalnie, w jego skład wchodzą osoby z różnych państw świata. Funkcję „hubu” dla zespołu specjalistów, którymi Pan kieruje, pełni przy tym (...), ponieważ ok. połowa zespołu jest z tego miasta. Spotyka się Pan osobiście, regularnie w (...) z kluczowymi pracownikami niemieckiej spółki.

Wcześniej, w okresie od stycznia 2014 roku do czerwca 2020 roku był Pan zatrudniony u innego niemieckiego pracodawcy (w spółce UG, w której posiada Pan 100% udziałów) w ramach umowy o pracę. W ramach stosunku pracy pełnił Pan funkcję (...). Świadczenie pracy wymagało Pana fizycznej obecności w biurze spółki w (...).

Poza dochodami osiąganymi w ramach opisanych wyżej umów o pracę, nie uzyskiwał Pan dochodów z innych państw, poza Polską. W okresach od sierpnia 2012 roku do grudnia 2021 roku oraz od czerwca 2022 roku do sierpnia 2022 roku był Pan dodatkowo zatrudniony w Polsce w ramach umowy o pracę na 1/4 etatu u polskiego pracodawcy (w spółce rodzinnej) na stanowisku (...). Praca wykonywana była w pełni zdalnie (bez fizycznej obecności na terytorium Polski). Uzyskiwane z tego tytułu dochody miały charakter symboliczny (oscylowały wokół minimalnego wynagrodzenia przeliczonego proporcjonalnie w stosunku do 1/4 etatu). Głównym źródłem Pana dochodów od 2014 roku są opisane wcześniej umowy o pracę zawarte z niemieckimi spółkami.

W okresie od 2014 roku do chwili obecnej nie posiadał Pan i w dalszym ciągu nie posiada Pan majątku ruchomego lub nieruchomego o istotnej wartości, z wyjątkiem niezabudowanej działki gruntu otrzymanej ponad 10 lat temu w darowiźnie od rodziców (nieruchomość nie była jak dotąd w żaden sposób wykorzystywana przez Pana). Wskazana nieruchomość położona jest w Polsce. Wśród istotnych składników Pan majątku należy także wymienić udziały w spółce UG (wartość udziałów w UG generują przede wszystkim aktywa spółki w postaci posiadanych udziałów w niemieckiej spółce GmbH). W skład Pana wehikułu inwestycyjnego wchodzą również kryptowaluty o niewielkiej wartości. We wskazanym wyżej okresie (od 2014 roku do chwili obecnej) nie zaciągnął Pan żadnych zobowiązań w postaci kredytów bankowych. Około 8-9 lat temu, udzielił Pan poręczenia pożyczki otrzymanej przez spółkę UG (umowa pożyczki, w związku z którą udzielono poręczenia zawarta była w Niemczech).

Od 2014 roku regularnie korzysta Pan z rachunków bankowych otwartych w Niemczech, przy czym posiada Pan również rachunek bankowy utworzony w Polsce, który założył Pan jako nastolatek (od momentu wyprowadzki do Niemiec korzysta Pan z niego wyłącznie sporadycznie). W szczególności wynagrodzenia z tytułu umów o pracę zawartych z niemieckimi pracodawcami były i są wypłacane na Pana rachunek bankowy otwarty w niemieckim banku. Od sierpnia 2016 roku korzysta Pan z telefonu komórkowego zarejestrowanego u niemieckiego operatora.

Rozważa Pan przeprowadzkę do Polski w roku 2025. Po przeprowadzce będzie Pan rezydentem podatkowym w Polsce. Nie wyklucza Pan także, że w roku 2026 lub później ponownie wyprowadzi się z Polski, wskutek czego stanie się Pan rezydentem podatkowym państwa innego niż Polska.

W momencie zmiany rezydencji podatkowej (z rezydencji podatkowej w Polsce na rezydencję podatkową w innym państwie) wartość rynkowa posiadanych przez Pana udziałów w niemieckiej spółce UG może przekroczyć 4 mln zł.

Pytania

1)Czy w opisanym stanie faktycznym w latach podatkowych 2014-2023 podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?

2)Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w przypadku wyprowadzki z Polski w roku 2026 lub później skutkującej zmianą rezydencji podatkowej z rezydencji polskiej na rezydencję podatkową w innym państwie, będzie Pan zobowiązany do rozliczenia podatku od niezrealizowanych zysków, jeżeli w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień wyprowadzki skutkującej zmianą rezydencji podatkowej podlegał Pan będzie w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu łącznie przez okres krótszy niż pięć lat?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie:

Ad. 1)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W art. 3 ust. 1a Ustawy o PIT ustawodawca wskazał, że za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle powyższego istnieją dwie przesłanki decydujące o posiadaniu miejsca zamieszkania (rezydencji podatkowej) na terytorium Polski, tj. kryterium ośrodka interesów życiowych oraz kryterium czasu przebywania na terytorium Polski. Obie przesłanki należy rozpatrywać odrębnie, ponieważ z perspektywy art. 3 ust. 1a Ustawy o PIT wystarczy spełnienie jednej z nich, aby uznać osobę fizyczną za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Począwszy od 2013 roku, w żadnym roku podatkowym nie przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 183 dni Tym samym kryterium pobytu na terytorium Polski nie zostało przez Pana spełnione.

Kryterium ośrodka interesów życiowych rozumiane jest jako posiadanie ścisłych powiązań osobistych lub gospodarczych z Polską. Każda z tych przesłanek podlega samodzielnej ocenie, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że podatnik posiada ośrodek interesów życiowych w Polsce.

W Pana ocenie, od 2014 roku posiada Pan ścisłe powiązania ekonomiczne z Niemcami. Od tego roku wykonywał Pan działalność zarobkową na terytorium Niemiec. Wykonywanie świadczeń w ramach umowy o pracę zawartej z UG wymagało Pana fizycznej obecności w siedzibie spółki w (...), z kolei realizacja świadczeń w ramach umowy o pracę zawartej z GmbH nie wymagała, co prawda, Pan stałej obecności w siedzibie spółki, jednakże w (...) odbywały się regularne spotkania z kluczowymi pracownikami spółki.

Od 2014 roku Pana główne źródło dochodów to umowy o pracę zawarte z ww. spółkami.

Ponadto w 2014 roku założył Pan spółkę na terytorium Niemiec (UG), a następnie za pośrednictwem tej spółki utworzył Pan w czerwcu 2018 roku kolejny podmiot (GmbH).

Posiadane przez Pana udziały w spółce UG do dnia dzisiejszego stanowią dla Pana aktywa o istotnej wartości. Od 2014 roku regularnie korzysta Pan z rachunków bankowych otwartych w Niemczech.

Pana zdaniem, nie ulega wątpliwości, że od 2014 roku łączą Pana ścisłe powiązania gospodarcze z Niemcami. Okoliczności tej nie zmienia posiadanie niezabudowanej nieruchomości gruntowej w Polsce (nabytej w drodze darowizny i niewykorzystywanej w żaden sposób przez Pan), zatrudnienie na cząstkowym etacie w firmie rodzinnej, a także posiadanie rachunku bankowego otwartego wiele lat temu w Polsce (od momentu wyprowadzki do Niemiec wykorzystywanego wyłącznie sporadycznie) ponieważ nie przesądzają one o ścisłym powiązaniu gospodarczym z Polską.

Pana zdaniem, od momentu wyprowadzki do Niemiec, Pana centrum interesów osobistych również znajdowało się na terytorium Niemiec, a z Polską nie łączyły Pana ścisłe powiązania osobiste. Od momentu wyprowadzki z Polski prowadził Pan gospodarstwo domowe w Niemczech. Z perspektywy centrum interesów osobistych, istotne jest również posiadanie partnerki i dziecka, którzy mieszkają na terytorium Niemiec. W świetle powyższego, w latach 2014-2023, łączą Pan ścisłe powiązania osobiste z Niemcami.

Z uwagi na powyższe, Pana zdaniem, w latach 2014-2023 nie podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, a więc nie był rezydentem podatkowym w Polsce.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 30da ust. 1 Ustawy o PIT podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi:

1)19% podstawy opodatkowania - gdy ustalana jest wartość podatkowa składnika majątku;

2)3% podstawy opodatkowania - gdy nie ustala się wartości podatkowej składnika majątku.

W art. 30da ust. 2 Ustawy o PIT ustawodawca wskazał, że opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:

1)przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;

2)zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w wyniku której Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego miejsca zamieszkania do innego państwa.

Z kolei art. 30da ust. 3 Ustawy o PIT stanowi, że w przypadku składnika majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlegają tylko składniki majątku stanowiące: ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, udziały w spółce, akcje i inne papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe oraz tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, zwane dalej „majątkiem osobistym”, jeżeli podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.

W świetle powyższych regulacji, Pana zdaniem, jeśli w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym opisany w zdarzeniu przyszłym dzień wyprowadzki z Polski skutkującej zmianą rezydencji podatkowej podlegał Pan będzie w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu łącznie przez okres krótszy niż pięć lat, to nie będzie Pan zobowiązany do rozliczenia podatku od niezrealizowanych zysków.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe. 

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 163):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W Pana przypadku mają zastosowanie przepisy zawarte w Umowie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

W rozumieniu niniejszej umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Na mocy art. 4 ust. 2 Konwencji:

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

c)jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.

Jeżeli podatnik zostaje uznany za rezydenta podatkowego drugiego państwa na skutek spełnienia kryteriów przewidzianych w krajowym prawie podatkowym tego państwa, a w Polsce jest uznawany za rezydenta podatkowego na mocy ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mamy do czynienia z podwójną rezydencją podatkową.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują specjalne reguły kolizyjne w przypadku podwójnej rezydencji podatkowej, pozwalające ustalić, w którym państwie dana osoba posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Reguły te zawarte są w przywołanym wyżej art. 4 ust. 2 Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania należy rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Z treści wniosku wynika, że jest Pan obywatelem Polski i począwszy od roku 2013 odwiedzał Pan rodzinę na terytorium Polski, w tym celu przyjeżdżał Pan do Polski na krótsze okresy. W trakcie pobytów na terytorium Polski zatrzymywał się Pan u rodziców. W okresach od sierpnia 2012 roku do grudnia 2021 roku oraz od czerwca 2022 roku do sierpnia 2022 roku był Pan dodatkowo zatrudniony w Polsce w ramach umowy o pracę na 1/4 etatu u polskiego pracodawcy (w spółce rodzinnej) na stanowisku specjalisty ds. Marketingu i IT. Praca wykonywana była w pełni zdalnie (bez fizycznej obecności na terytorium Polski). Uzyskiwane z tego tytułu dochody miały charakter symboliczny (oscylowały wokół minimalnego wynagrodzenia przeliczonego proporcjonalnie w stosunku do 1/4 etatu). Posiada Pan położoną w Polsce niezabudowaną działkę gruntu otrzymaną ponad 10 lat temu w darowiźnie od rodziców (nieruchomość nie była jak dotąd w żaden sposób wykorzystywana przez Pana).

Jednakże, w trakcie 2012 roku wyprowadził się Pan z Polski i od tego momentu mieszka w Niemczech, głównie w wynajmowanych przez siebie pokojach lub mieszkaniach. Obecnie mieszka Pan w (...) w mieszkaniu znajomego. Ma Pan dziecko w wieku (...) lat, które od urodzenia mieszka z matką w (...). Jest Pan kawalerem, nie mieszka Pan wspólnie z matką dziecka i nie prowadzi z nią wspólnego gospodarstwa domowego. Utrzymuje Pan przy tym regularny kontakt z dzieckiem i partycypuje w kosztach jego utrzymania. Od momentu wyprowadzki z Polski prowadzi Pan gospodarstwo domowe na terytorium Niemiec. Począwszy od 2013 roku nie przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (w żadnym roku podatkowym okres 183 dni nie został przekroczony). Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej na terytorium Polski i nie prowadził jej od momentu wyprowadzki z Polski. Jest Pan, od stycznia 2014 roku, wspólnikiem niemieckiej spółki UG, w której posiada Pan 100% udziałów. Pośrednio, poprzez spółkę UG, od czerwca 2018 roku posiada Pan udziały w innej niemieckiej spółce - GmbH. Ponadto, pośrednio poprzez spółkę UG, posiada Pan także udziały w amerykańskim startupie. Od dnia 1 czerwca 2020 r. jest Pan zatrudniony w Niemczech w ramach umowy o pracę na pełny etat u niemieckiego pracodawcy (w spółce GmbH, w której posiada Pan pośrednio udziały) jako (...). W ramach zawartej umowy o pracę prowadzi Pan firmę (...). Zespół zatrudniony przez niemiecką spółkę pracuje głównie zdalnie, w jego skład wchodzą osoby z różnych państw świata. Funkcję „hubu” dla zespołu specjalistów, którymi Pan kieruje, pełni przy tym (...), ponieważ ok. połowa zespołu jest z tego miasta. Spotyka się Pan osobiście, regularnie w (...) z kluczowymi pracownikami niemieckiej spółki. Wcześniej, w okresie od stycznia 2014 roku do czerwca 2020 roku był Pan zatrudniony u innego niemieckiego pracodawcy (w spółce UG, w której posiada Pan 100% udziałów) w ramach umowy o pracę. W ramach stosunku pracy pełnił Pan funkcję (...). Świadczenie pracy wymagało Pana fizycznej obecności w biurze spółki w (...). Poza dochodami osiąganymi w ramach opisanych wyżej umów o pracę, nie uzyskiwał Pan dochodów z innych państw, poza Polską. Głównym źródłem Pana dochodów od 2014 roku są opisane wcześniej umowy o pracę zawarte z niemieckimi spółkami. W okresie od 2014 roku do chwili obecnej nie posiadał Pan i w dalszym ciągu nie posiada Pan majątku ruchomego lub nieruchomego o istotnej wartości. Wśród istotnych składników Pan majątku wymienił Pan udziały w spółce UG (wartość udziałów w UG generują przede wszystkim aktywa spółki w postaci posiadanych udziałów w niemieckiej spółce GmbH). W skład Pana wehikułu inwestycyjnego wchodzą również kryptowaluty o niewielkiej wartości. We wskazanym wyżej okresie (od 2014 roku do chwili obecnej) nie zaciągnął Pan żadnych zobowiązań w postaci kredytów bankowych. Około 8-9 lat temu, udzielił Pan poręczenia pożyczki otrzymanej przez spółkę UG (umowa pożyczki, w związku z którą udzielono poręczenia zawarta była w Niemczech). Od 2014 roku regularnie korzysta Pan z rachunków bankowych otwartych w Niemczech, przy czym posiada Pan również rachunek bankowy utworzony w Polsce, który założył Pan jako nastolatek (od momentu wyprowadzki do Niemiec korzysta Pan z niego wyłącznie sporadycznie). W szczególności wynagrodzenia z tytułu umów o pracę zawartych z niemieckimi pracodawcami były i są wypłacane na Pana rachunek bankowy otwarty w niemieckim banku. Od sierpnia 2016 roku korzysta Pan z telefonu komórkowego zarejestrowanego u niemieckiego operatora.

Dopiero, rozważa Pan przeprowadzkę do Polski w roku 2025. Po przeprowadzce będzie Pan rezydentem podatkowym w Polsce. Nie wyklucza Pan także, że w roku 2026 lub później ponownie wyprowadzi się z Polski, wskutek czego stanie się Pan rezydentem podatkowym państwa innego niż Polska.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że w latach podatkowych 2014-2023 nie miał Pan miejsca zamieszkania w Polsce.

W konsekwencji – jako osoba niebędąca rezydentem podatkowym Polski – w latach 2014-2023 nie podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Tym samym, Pana stanowisko w odniesieniu do pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się zaś do Pana pytania nr 2, wskazuję, że w myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8b ww. ustawy:

Źródłami przychodów są niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da.

Zgodnie z art. 30da ust. 1 powyższej ustawy:

Podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi:

1)19% podstawy opodatkowania - gdy ustalana jest wartość podatkowa składnika majątku;

2)3% podstawy opodatkowania - gdy nie ustala się wartości podatkowej składnika majątku.

Jak stanowi art. 30da ust. 2 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:

1)przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;

2)zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, w wyniku której Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego miejsca zamieszkania do innego państwa.

Przepis art. 30da ust. 3 ww. ustawy stanowi, że:

W przypadku składnika majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlegają tylko składniki majątku stanowiące: ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, udziały w spółce, akcje i inne papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe oraz tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, zwane dalej „majątkiem osobistym”, jeżeli podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.

Zgodnie z art. 30da ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochód z niezrealizowanych zysków stanowi nadwyżka wartości rynkowej składnika majątku ustalanej na dzień jego przeniesienia albo na dzień poprzedzający dzień zmiany rezydencji podatkowej ponad jego wartość podatkową.

Sposób określenia wartości rynkowej składnika majątku określa art. 30da ust. 8 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Wartość rynkową składnika majątku określa się:

1)zgodnie z art. 19 ust. 3 - w przypadku składników majątku osobistego i składników majątku, z których przeniesieniem nie wiąże się zmiana istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk;

2)zgodnie z art. 23o - w pozostałych przypadkach.

Na mocy art. 30db ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów art. 30da nie stosuje się, jeżeli łączna wartość rynkowa przenoszonych składników majątku nie przekracza kwoty 4 000 000 zł.

Omawiane przepisy – dotyczące dochodów z niezrealizowanych zysków – zostały wprowadzone mocą ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193). Wprowadzenie opodatkowania dochodów z niezrealizowanych zysków (tzw. exit tax) było elementem uszczelnienia systemu podatków dochodowych. Celem projektowanej nowelizacji było również dostosowanie polskich przepisów podatkowych do wprowadzonych w 2016 r. zmian w prawie Unii Europejskiej (Sejm VIII kadencji. Druk Sejmowy nr 2860). Jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy zmieniającej:

(…) Istotą przepisów o exit tax jest opodatkowanie nierealizowanych jeszcze zysków kapitałowych, w związku z przeniesieniem przez podatnika, do innego państwa aktywów, w tym wchodzących w skład zagranicznego zakładu lub ze zmianą rezydencji podatkowej. Chodzi zatem o przypadki utraty przez dotychczasowe państwo siedziby podatnika bądź miejsca prowadzenia działalności (Polskę) prawa do opodatkowania dochodów, które zostały faktycznie wypracowane w okresie, w którym dany podatnik (składnik aktywów) podlegał jurysdykcji podatkowej tego państwa. Podatek od niezrealizowanych zysków ze swej istoty nie dotyczy zatem każdego przeniesienia aktywów, a jedynie takiego, z którym wiąże się utrata przez dane państwo prawa do opodatkowania dochodu efektywnie wygenerowanego przed przeniesieniem.

Niniejszy projekt zawiera regulacje odpowiadające przepisom przewidzianym w Dyrektywie Rady (UE) 2036/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz. U. UE L 193 z 19.7.2016 str. 1) - tzw. dyrektywy ATAD, w zakresie art. 5 regulującego opodatkowanie niezrealizowanych zysków kapitałowych w przypadku przeniesienia aktywów, rezydencji podatkowej lub stałego zakładu. (...) Dyrektywa ATAD znajduje zastosowanie do wszystkich podatników podlegających podatkowi od osób prawnych w państwie członkowskim (...). Przepisy dyrektywy ATAD mają charakter regulacji de minimis. Wyznaczają one zatem jedynie ogólny, minimalny poziom ochrony przed agresywnym planowaniem podatkowym na rynku wewnętrznym. (...) Obecnie państwa członkowskie będą obowiązane do dostosowania swoich regulacji w zakresie opodatkowania exit tax, stosowanej w odniesieniu do osób prawnych, do zakresu przewidzianego dyrektywną ATAD. Systematyka przepisów prawa dotyczących zasad opodatkowania podatkiem dochodowym, wynikająca z konstytucyjnej równości podmiotów w prawie nakazuje stosowanie analogicznych rozwiązań dotyczących osób prawnych oraz fizycznych, z uwzględnieniem jednak specyfiki wynikającej z odrębności podmiotowej osób fizycznych i osób prawnych oraz faktu, że w zakresie osób fizycznych państwo może wprowadzić inne regulacje, niż przewiduje Dyrektywa ATAD. Uwzględniając powyższe, również w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono zmiany, które umożliwia także opodatkowanie niezrealizowanych zysków kapitałowych osiąganych przez osoby fizyczne zarówno prowadzące działalność gospodarczą, jak i nieprowadzące działalności gospodarczej, przypadku przeniesienia poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składników majątku lub zmiany rezydencji podatkowej. Jednakże w przypadku osób fizycznych przewiduje się wprowadzenie progu kwotowego w wysokości 4 mln zł dla wartości aktywów objętych podatkiem od niezrealizowanych zysków.

(…) Jak wskazano w motywie 10 preambuły do dyrektywy, podatki od niezrealizowanych zysków kapitałowych mają na celu zapewnienie, aby w przypadku przeniesienia przez podatnika aktywów lub rezydencji podatkowej poza jurysdykcję podatkową danego państwa, państwo to mogło opodatkować wartość ekonomiczną ewentualnych zysków kapitałowych osiągniętych na jego terytorium, chociaż zyski te nie zostały jeszcze zrealizowane w chwili dokonania zmiany jurysdykcji podatkowej.

Orzecznictwo TSUE uzasadnia dopuszczalność opodatkowania niezrealizowanych zysków w związku ze zmianą rezydencji podatkowej względami dotyczącymi zapewnienia zrównoważonego rozdziału kompetencji podatkowych między państwami członkowskimi, zgodnie z zasadą terytorialności podatkowej obejmującą czynnik czasowy, tj. rezydencję podatkową podatnika na terytorium kraju w ciągu okresu, w którym pojawiły się zyski (wyrok ws. National Grid Indus BV, C-371/10).

Zatem, zarówno z literalnego brzmienia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i z uzasadnienia do ustawy wprowadzającej regulacje podatkowe w zakresie exit tax, wynika, że już na moment zmiany rezydencji podatkowej powstaje – co do zasady – obowiązek zapłaty tego podatku. Przy tym omawiane regulacje nie są sprzeczne z prawem unijnym.

Natomiast w celu stwierdzenia, czy w odniesieniu do poszczególnych składników majątku nastąpi sytuacja, w wyniku której Polska utraci prawo do opodatkowania dochodów z nich, należy dokonać oceny z uwzględnieniem konkretnych postanowień dotyczących zysków z przeniesienia majątku wynikających z postanowień odpowiedniej umowy bilateralnej zawartej przez Polskę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z państwem, do którego Pan się z Polski wyprowadzi w roku 2026 lub później.

Skoro jednak, jak wynika z opisu zdarzenia, od momentu Pana wyprowadzki z Polski w trakcie roku 2022 nie prowadził Pan działalności gospodarczej, nawet firmę (...) prowadzi Pan w ramach umowy o pracę, a poza dochodami osiąganymi w ramach opisanych wyżej umów o pracę nie uzyskiwał Pan dochodów z innych państw poza Polską, to na gruncie opisanego zdarzenia stwierdzam, że w przypadku Pana wyprowadzki z Polski w roku 2026 lub później skutkującej zmianą rezydencji podatkowej z rezydencji polskiej na rezydencję podatkową w innym państwie, nie będzie Pan zobowiązany do rozliczenia podatku od niezrealizowanych zysków, jeżeli w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień wyprowadzki skutkującej zmianą rezydencji podatkowej podlegał Pan będzie w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu łącznie przez okres krótszy niż pięć lat.

Zastosowanie znajdzie bowiem norma wynikająca z cyt. już wyżej art. 30da ust. 3 ww. ustawy, który stanowi, że:

W przypadku składnika majątku niezwiązanego z działalnością gospodarczą opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlegają tylko składniki majątku stanowiące: ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, udziały w spółce, akcje i inne papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe oraz tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, zwane dalej „majątkiem osobistym”, jeżeli podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.

Tym samym, Pana stanowisko w odniesieniu do pytania również nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.