Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 17 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W bieżącym roku zamierza rozliczyć PIT-37 za 2024 rok korzystając z preferencyjnego rozliczenia przysługującego rodzicom samotnie wychowującym dziecko, o którym mówi art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym.

Wyrokiem sądu z (…) stycznia 2020 r. uprawomocnionym (…) stycznia 2020 r. rozwiązane zostało Pani małżeństwo zawarte (…) czerwca 2008 r. przez rozwód bez orzekania o winie. Od tego czasu Pani stan cywilny to rozwiedziona i taki wciąż pozostaje (nie było w tym zakresie żadnych zmian) i nie posiada Pani innych dzieci.

Wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi córką – AA ur. (…) kwietnia 2009 r. oraz synem – BA ur. (…) lutego 2012 r. na mocy ww. wyroku powierzone zostało Pani i ojcu dzieci. Opieka naprzemienna nie została orzeczona przez sąd. Miejscem zamieszkania dzieci wyrokiem sądu ustalono każdorazowo Pani miejsce zamieszkania.

Sąd ustalił kontakty ojca z dziećmi: w pierwszy, trzeci, piąty weekend miesiąca od piątku od godz. 18 do niedzieli do godz. 15, w wakacje od 20 lipca od godz. 9 do 10 sierpnia do godz. 18, w ferie od piątku poprzedzającego rozpoczęcie ferii od godz. 18 do następnego piątku do godz. 9 w latach parzystych natomiast w latach nieparzystych od pierwszego piątku od godz. 18 do nast. piątku do godz. 9, w latach nieparzystych w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia od godz. 9 do drugiego dnia Świąt do godz. 15, w latach parzystych w Wigilię od godz. 18 pierwszego dnia Świąt Bożego Narodzenia do godz. 15, w latach parzystych w Święta Wielkanocne w niedzielę od godz. 10 do poniedziałku do godz. 10 w latach nieparzystych w niedzielę od godz. 18 do poniedziałku do godz. 18 z prawem zabierania dzieci do swojego miejsca zamieszkania i obowiązkiem odwiezienia dzieci po zakończeniu spotkania.

Kosztami utrzymania dzieci sąd obciążył Panią i ojca dzieci, przy czym udział w kosztach ojca ustalono po 800 zł miesięcznie na dziecko. Koszty te zostały zwiększone do kwoty 1100 zł miesięcznie na dziecko na mocy Ugody zawartej miedzy Panią a byłym mężem przed Sądem na rozprawie w dniu (…) października 2024 r. – orzeczenie stało się prawomocne (…) października 2024 r.

W 2024 roku samotnie wychowywała i sprawowała Pani opiekę nad dziećmi. Córka w 2024 roku uczęszczała do technikum i dalej uczęszcza a syn uczęszczał i uczęszcza do szkoły podstawowej. W roku tym dzieci nie osiągnęły żadnego dochodu, nie otrzymywały żadnego zasiłku ani renty socjalnej.

W 2024 roku podlegała Pani na terytorium RP nieograniczonemu obowiązku podatkowemu i uzyskała dochody opodatkowane według sakli podatkowej. Uzyskuje Pani dochody z tytułu umowy o pracę, nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie mają wobec Pani ani Pani dzieci zastosowania przepisy art. 30c ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Pani ani Pani dzieci nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Oświadcza Pani, że w sprawie, którą Pani opisuje, nie toczy się postępowanie podatkowe, nie jest prowadzona kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa oraz sprawa nie została rozstrzygnięta w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

Ze względu na to, że dzieci mieszkają z Panią to na Pani spoczywa obowiązek zapewnienia im bytu, opieki, wyżywienia, zapewnienia ubrania, dopilnowania wizyt lekarskich, ortodontycznych, stomatologicznych, szczepień, zakupu wszelkich potrzebnych rzeczy, zorganizowania atrakcji, rozrywek, opieki nad dziećmi w czasie choroby, udział w zebraniach szkolnych, pomoc w nauce, zorganizowanie i dopilnowanie udziału w zajęciach pozalekcyjnych. W 2024 roku zakupiła Pani synowi (…) a córce (…).

Świadczenie wychowawcze tzw. 500/800+ zostało przyznane Pani jako matce, która faktycznie na co dzień sprawuje opiekę nad dziećmi. W okresie będącym przedmiotem zapytania wykonywanie władzy rodzicielskiej przez ojca dzieci odbywało się w bardzo ograniczonym zakresie. Z uwagi na to, że jest on kierowcą samochodu ciężarowego na trasach międzynarodowych spotkania z synem odbywały się w co drugi weekend. W wakacje były to trzy tygodnie, a w Święta Bożego Narodzenia od wieczora pierwszego Dnia Świąt do Nowego Roku. W tym czasie zdarzyło się, że zabrał syna na trening piłki nożnej, na „jedzenie”.

Jeśli chodzi o zabezpieczenie potrzeb bytowych przez ojca dzieci, to otrzymuje Pani od niego alimenty od listopada 2024 r. w wysokości 1100 zł na dziecko miesięcznie, wcześniej było to 800 zł na dziecko miesięcznie, ściągane do sierpnia 2024 r. przez komornika.

W wakacje w ramach swojej pracy ojciec zabrał syna w trasę ciężarówką oraz wyjechał z nim wraz z konkubiną i jej dziećmi na (…). We wrześniu zakupił synowi okulary korekcyjne. Spotkania z córką ze względu na zaistniały między nimi konflikt odbywały się tylko w sumie kilka razy (łącznie córka spędziła u taty tylko 10 dni w ciągu roku). Od września 2024 roku córka przestała jeździć do taty i nie utrzymuje z nim nawet kontaktu telefonicznego. Ojciec nie zabiega o kontakt z córką.

Pytanie

Czy przysługuje Pani prawo do rozliczenia dochodu jako osoba samotnie wychowująca dziecko w świetle art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2024?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że w świetle obowiązujących przepisów oraz stanu faktycznego ma Pani prawo rozliczyć podatek dochodowy na zasadach preferencyjnych, czyli jako samotny rodzic.

Samotnie oznacza bez wpływu, pomocy drugiego partnera przy wychowywaniu, przy czym wychowanie oznacza stan faktyczny, czynności przy dzieciach, a nie łożenie na to dziecko. Stąd samotnie wychowywanie dzieci, na które matka dostaje alimenty od ojca, który nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, jest możliwe (IPPB4/415-251/12-2/JK3, 1 czerwca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie). Gdy ojciec dziecka łoży na dziecko, zamieszkuje osobno i nie wychowuje go, czyli nie podejmuje faktycznych przy dziecku, mających na celu jego wychowywanie – preferencja w rozliczaniu podatków przysługuje matce.

We wskazanym wyżej okresie troszczyła się Pani o rozwój fizyczny i intelektualny dzieci, zabezpieczała Pani potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne dzieci oraz ponosiła Pani wydatki związane z wypoczynkiem, czy realizacją hobby. Zawoziła Pani syna na treningi piłki nożnej, zorganizowała dzieciom zajęcia języka angielskiego wraz z transportem, uczestniczyła w zebraniach w szkole, zarówno syna jak i córki, ponosi Pani składki na Radę Rodziców w obu szkołach, ksero, na wszelkie wydarzenia, wycieczki, kino, teatr, książki, upominki. Należy Pani do grup rodziców na komunikatorze, na których wspólnie podejmują Państwo różne decyzje z zakresu życia dzieci. Pilnuje Pani wyników dzieci w nauce, czytania na czas lektur szkolnych głownie przez syna. Pomaga Pani w lekcjach (jeśli potrzeba). Organizuje Pani dzieciom atrakcje, wyjścia na tzw. „jedzenie”, kino. W 2024 roku wysłała Pani córkę na kolonie do (…), z uwagi na to, że syn nie chciał jechać na kolonie wyjechała Pani z nim na (...). Dodatkowo dba Pani o zdrowie dzieci pilnując nie tylko higieny i diety na co dzień, ale także chodząc z dziećmi na wizyty lekarskie. Z córką w 2024 roku chodziła Pani również do (…). Z synem do (…). Opiekuje się Pani dziećmi podczas chorób. Dodatkowo włącza Pani dzieci w wykonywanie obowiązków domowych, opiekę nad zwierzętami domowymi, wspieraniu w osiąganiu kolejnych etapów samodzielności i jednocześnie budowaniu poczucia sprawczości i tym samym pewności siebie.

W Pani ocenie powyższe wskazuje jednoznacznie, że wychowywanie dzieci spoczywa na Pani barkach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Stosownie do art. 6 ust. 4c ww. ustawy:

Zgodnie z art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

-posiadania przez rodzica lub opiekuna prawnego statusu osoby samotnie wychowującej dziecko;

-wychowywania przez rodzica lub opiekuna prawnego samotnie w roku podatkowym dziecka;

-nieuzyskiwania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego;

-niepodlegania przez rodzica lub opiekuna prawnego i dziecko opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych;

-nieuzyskiwania przez pełnoletnie dziecko przychodów/dochodów w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej (z wyjątkiem przewidzianym ustawą).

Brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dzieci” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione (o których mowa w tym przepisie), a wyłącznie jednemu z rodziców/opiekunów prawnych, tj. temu, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci. Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samo legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Równie istotne jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Natomiast, kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza to, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich.

Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem oraz świadczeń alimentacyjnych.

Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. W sytuacji, gdy dziecko pozostaje pod stałą, codzienną opieką jednego rodzica, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. zgodnie z orzeczeniem sądu), status samotnego rodzica ma ten, który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wyrokiem sądu z (…) stycznia 2020 r. uprawomocnionym (…) stycznia 2020 r. rozwiązane zostało Pani małżeństwo przez rozwód bez orzekania o winie. Od tego czasu Pani stan cywilny to rozwiedziona i taki wciąż pozostaje. Wykonanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi na mocy ww. wyroku powierzone zostało Pani i ojcu dzieci. Opieka naprzemienna nie została orzeczona przez sąd. Miejsce zamieszkania dzieci wyrokiem sądu ustalono każdorazowo Pani miejsce zamieszkania. Nie posiada Pani innych dzieci. Sąd ustalił kontakty ojca z dziećmi: w pierwszy, trzeci, piąty weekend miesiąca od piątku od godz. 18 do niedzieli do godz. 15, w wakacje od 20 lipca od godz. 9 do 10 sierpnia do godz. 18, w ferie od piątku poprzedzającego rozpoczęcie ferii od godz. 18 do następnego piątku do godz. 9 w latach parzystych natomiast w latach nieparzystych od pierwszego piątku od godz. 18 do nast. piątku do godz. 9, w latach nieparzystych w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia od godz. 9 do drugiego dnia Świąt do godz. 15, w latach parzystych w Wigilię od godz. 18 pierwszego dnia Świąt Bożego Narodzenia do godz. 15, w latach parzystych w Święta Wielkanocne w niedzielę od godz. 10 do poniedziałku do godz. 10 w latach nieparzystych w niedzielę od godz. 18 do poniedziałku do godz. 18 z prawem zabierania dzieci do swojego miejsca zamieszkania i obowiązkiem odwiezienia dzieci po zakończeniu spotkania. Kosztami utrzymania dzieci sąd obciążył Panią i ojca dzieci. Wskazuje Pani, że jeśli chodzi o zabezpieczenie potrzeb bytowych przez ojca dzieci, to otrzymuje Pani od niego alimenty od listopada 2024 r. w wysokości 1100 zł na dziecko miesięcznie, wcześniej było to 800 zł na dziecko miesięcznie, ściągane do sierpnia 2024 r. przez komornika. Świadczenie wychowawcze tzw. 500/800+ zostało przyznane Pani jako matce, która faktycznie na co dzień sprawuje opiekę nad dziećmi. W 2024 roku podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązku podatkowemu i uzyskała dochody opodatkowane według sakli podatkowej. Uzyskuje Pani dochody z tytułu umowy o pracę, nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie mają wobec Pani ani Pani dzieci zastosowania przepisy art. 30c ani ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Ani Pani, ani Pani dzieci nie podlegacie opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Córka w 2024 roku uczęszczała do technikum i dalej uczęszcza a syn uczęszczał i uczęszcza do szkoły podstawowej. W roku tym dzieci nie osiągnęły żadnego dochodu, nie otrzymywały żadnego zasiłku ani renty socjalnej. W 2024 roku samotnie wychowywała i sprawowała Pani opiekę nad dziećmi. Ze względu na to, że dzieci mieszkają z Panią to na Pani spoczywa obowiązek zapewnienia im bytu, opieki, wyżywienia, zapewnienia ubrania, dopilnowania wizyt lekarskich, ortodontycznych, stomatologicznych, szczepień, zakupu wszelkich potrzebnych rzeczy, zorganizowania atrakcji, rozrywek, opieki nad dziećmi w czasie choroby, udział w zebraniach szkolnych, pomoc w nauce, zorganizowanie i dopilnowanie udziału w zajęciach pozalekcyjnych. W 2024 roku zakupiła Pani synowi (…) a córce (…). W okresie będącym przedmiotem zapytania wykonywanie władzy rodzicielskiej przez ojca dzieci odbywało się w bardzo ograniczonym zakresie. Z uwagi na to, że jest on kierowcą samochodu ciężarowego na trasach międzynarodowych spotkania z synem odbywały się w co drugi weekend. W wakacje były to trzy tygodnie, a w Święta Bożego Narodzenia od wieczora pierwszego Dnia Świąt do Nowego Roku. W tym czasie zdarzyło się, że zabrał syna na trening piłki nożnej, na „jedzenie”. W wakacje w ramach swojej pracy ojciec zabrał syna w trasę ciężarówką oraz wyjechał z nim wraz z konkubiną i jej dziećmi na (…). We wrześniu zakupił synowi okulary korekcyjne. Spotkania z córką ze względu na zaistniały między nimi konflikt odbywały się tylko w sumie kilka razy (łącznie córka spędziła u ojca tylko 10 dni w ciągu roku). Od września 2024 roku córka przestała jeździć do ojca i nie utrzymuje z nim nawet kontaktu telefonicznego. Ojciec nie zabiega o kontakt z córką.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Dodatkowo wyjaśnić należy, że aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej status osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) nie musi trwać przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro to Pani faktycznie wychowuje swoje dzieci, dzieci mieszkają z Panią, to na Pani spoczywa obowiązek zapewnienia im bytu, opieki, wyżywienia, zapewnienia ubrania, dopilnowania wizyt lekarskich, ortodontycznych, stomatologicznych, szczepień, zakupu wszelkich potrzebnych rzeczy, zorganizowania atrakcji, rozrywek, opieki w czasie choroby, udział w zebraniach szkolnych, pomoc w nauce, zorganizowanie i dopilnowanie udziału w zajęciach pozalekcyjnych, a wykonywanie władzy rodzicielskiej przez ojca dzieci odbywało się w bardzo ograniczonym zakresie, to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia za rok 2024 jako osoba samotnie wychowująca dzieci na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pani stanowisko w ww. zakresie należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pani, to ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla ojca dzieci.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.