Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jesteście Państwo Bankiem (…) (zwanym dalej „Bankiem”). Zasady działania Banku określają w szczególności przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1646, 1685), ustawy (…). Zgodnie z przepisami ww. ustaw, jednym z organów Banku jest Rada Nadzorcza (dalej ”RN"). RN Banku jest statutowym, obligatoryjnym organem Banku i sprawuje kontrolę nad jego działalnością z zachowaniem dbałości o prawidłowe i bezpieczne działanie Banku. Obowiązki Rady Nadzorczej wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów prawa oraz wewnętrznych regulacji Banku, a także z Rekomendacji, stanowisk oraz upublicznionych metodyk Komisji Nadzoru Finansowego. Bank pokrywa koszty szkoleń członków RN. Pokrywanie tych kosztów oraz udział w szkoleniach przez członków RN stanowi realizację obowiązków wynikających z przepisów omówionych szczegółowo poniżej w uzasadnieniu niniejszego wniosku.

Szkolenia dla członków RN finansowane przez Bank, których dotyczy niniejszy wniosek, mogą odbywać się w następujący sposób:

1) Szkolenie dla członków RN odbywa się w siedzibie Banku. W trakcie szkolenia uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch).

2) Szkolenie wyjazdowe dla członków RN odbywa się poza siedzibą Banku (szkolenie krajowe lub zagraniczne). W trakcie szkolenia uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch), a w niektórych przypadkach także z wyżywienia poza czasem szkolenia. Uczestnicy mają zapewniony dojazd oraz nocleg. W trakcie wyjazdu uczestnikom nie jest oferowana możliwość korzystania z atrakcji o charakterze integracyjnym.

3) Szkolenie wyjazdowe dla członków RN odbywa się poza siedzibą Banku (szkolenie krajowe lub zagraniczne). W trakcie szkolenia uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch), a także z wyżywienia poza czasem szkolenia. Uczestnicy mają zapewniony dojazd oraz nocleg. Program wyjazdu obejmuje, poza szkoleniem, atrakcje o charakterze integracyjnym (np. impreza integracyjna, wizyta na koncercie lub w teatrze, zwiedzanie zabytków lub muzeów).

4) Członek RN uczestniczy indywidualnie w szkoleniu zorganizowanym przez podmiot zewnętrzny (np. firmę szkoleniową, związek rewizyjny). W szkoleniu uczestniczą osoby z różnych banków (…) lub innych podmiotów. Szkolenie prowadzone jest zdalnie (online) lub stacjonarnie. W trakcie szkoleń stacjonarnych uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku (np. napoje, przekąski, lunch).

Wyżej opisane szkolenia określane są dalej łącznie jako "Szkolenia".

W poszczególnych Szkoleniach, w zależności od potrzeb, uczestniczą wszyscy członkowie RN lub tylko niektórzy z nich. W niektórych przypadkach w Szkoleniach mogą uczestniczyć, oprócz członków RN, także inne osoby, w szczególności pracownicy Banku, których zakres obowiązków pracowniczych obejmuje zagadnienia objęte programem szkolenia.

Obowiązek posiadania przez członków RN odpowiedniej wiedzy, której wobec zmieniających się bardzo dynamicznie regulacji prawnych dotyczących działalności bankowej nie da się uzyskać bez regularnego udziału w szkoleniach, co wynika z przepisów Prawa bankowego oraz innych regulacji przytoczonych przez nas w uzasadnieniu wniosku. Dodatkowo wskazujemy, że zgodnie z:

1) Rekomendacją Z Komisji Nadzoru Finansowego dotyczącego zasad ładu wewnętrznego w bankach - Rekomendacją 7: „Członkowie rady nadzorczej i zarządu oraz osoby pełniące kluczowe funkcje w banku powinni zawsze spełniać warunek odpowiedniości, tj. posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, niezbędne do pełnienia powierzonych im funkcji lub stanowisk i obowiązków oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków”. Dodatkowo Rekomendacja 7.1 uszczegóławia: "Członkowie rady nadzorczej i zarządu banku oraz osoby pełniące kluczowe funkcje w banku powinni posiadać, pozyskiwać i pogłębiać wiedzę oraz umiejętności do wykonywania swoich obowiązków. Banki powinny zapewniać tym osobom możliwość podnoszenia kwalifikacji, np. w formie - dostosowanych do indywidualnych potrzeb - szkoleń. Szkolenia nie powinny ograniczać się do obszarów działalności, za które poszczególne osoby są bezpośrednio odpowiedzialne. Szkolenia, zwłaszcza w przypadku nowo powoływanych lub zatrudnianych osób, powinny również służyć zrozumieniu ładu wewnętrznego banku, w tym jego organizacji, modelu biznesowego i profilu ryzyka oraz roli danej osoby w tych obszarach. Bank powinien przeznaczać na szkolenia wystarczający czas, budżet i inne zasoby”.

2) Zasadami ładu korporacyjnego dla instytucji nadzorowanych wydanych przez Komisję Nadzoru Finansowego - Rozdział 4 Organ Nadzorujący § 19 pkt 1 określa: "Członek organu nadzorującego powinien posiadać kompetencje do należytego wykonywania obowiązków nadzorowania instytucji nadzorowanej wynikające z: 1) wiedzy (posiadanej z racji zdobytego wykształcenia, odbytych szkoleń, uzyskanych tytułów zawodowych lub stopni naukowych oraz nabytej w inny sposób w toku kariery zawodowej)".

3) Metodyką oceny odpowiedniości członków organów banków, jednostek zarządzających systemami ochrony, zakładów ubezpieczeń, zakładów reasekuracji, towarzystw emerytalnych - zapisy punktu 3.2.1.1. „Wiedza, umiejętności i doświadczenie zawodowe”. Opis do punktu 3.2.1.1.1.wskazuje, że kompetencje powinny wynikać z: a) wiedzy (wynikającej z wykształcenia, szkoleń, tytułów i uprawnień zawodowych lub stopni zawodowych oraz nabytej w inny sposób w trakcie kariery zawodowej). Opis zaś do punktu 3.2.1.1.4.1. wskazuje, że w ramach oceny bieżącej należy uwzględniać także ciągłą dbałość o rozwój zawodowy i podnoszenie kwalifikacji oraz aktualizowanie i pogłębianie wiedzy i umiejętności koniecznych do wypełniania obowiązków.

Wiedza i umiejętności nabywane w ramach szkoleń mają przede wszystkim na celu utrzymanie na wysokim poziomie kwalifikacji Członków RN związanych z realizacją obowiązków powierzonych przez Bank, w ścisłym powiązaniu z pełnioną przez nich funkcją nadzorczą.

Wniosek dotyczy wyłącznie szkoleń, których tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji członka Rady Nadzorczej. Jako płatnik PDOF dotychczas rozpoznawali Państwo przychód u członków RN z tytułu finansowania Szkoleń i pobieraliście oraz odprowadzaliście z tego tytułu zaliczki na PDOF.

Pytanie

Czy przepisy ustawy o PDOF należy interpretować w ten sposób, że członkowie RN w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w Szkoleniach nie będą uzyskiwać przychodu podatkowego, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika (wynikające z art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o PDOF, tj. obliczenie, pobranie i odprowadzenie zaliczek) z tytułu sfinansowania Szkoleń?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, przepisy ustawy o PDOF należy interpretować w ten sposób, że członkowie RN w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w Szkoleniach nie będą uzyskiwać przychodu podatkowego, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika (wynikające z art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o PDOF, tj. obliczenie, pobranie i odprowadzenie zaliczek) z tytułu sfinansowania Szkoleń.

Uzasadnienie stanowiska

Obowiązkowy charakter Szkoleń

Finansowanie przez Bank Szkoleń oraz udział członków RN w Szkoleniach stanowi dla Banku i członków RN realizację obowiązków wynikających z następujących przepisów Prawa bankowego:

Zgodnie z art. 22aa ust. 1 Prawa bankowego: "1. Członkowie [...] rady nadzorczej banku [...] powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków [...]".

Zgodnie z art. 22aa ust. 8 Prawa bankowego: "8. Bank [...] zapewniają środki niezbędne do przygotowania członków [...] rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia".

Zgodnie z art. 22ca Prawa bankowego: "Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje oceny, czy członkowie [...] rady nadzorczej spełniają wymogi określone w art. 22aa".

Zgodnie z art. 22d ust. 1 Prawa bankowego: "W przypadku, gdy członek rady nadzorczej [...] banku [...] nie spełnia wymogów określonych w art. 22aa, Komisja Nadzoru Finansowego może wystąpić do właściwego organu banku [...] z wnioskiem o jego odwołanie lub w drodze decyzji, odwołać członka rady nadzorczej [...]"

Finansowanie przez Bank Szkoleń oraz udział członków RN w Szkoleniach stanowi dla Banku i członków RN realizację obowiązków wynikających również z następujących regulacji:

1) Rekomendacji Z wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF) dotyczącej zasad ładu wewnętrznego w bankach (dalej "Rekomendacja Z"), zgodnie z którą osoby pełniące funkcję członka rady nadzorczej w bankach powinny spełniać warunek odpowiedniości, tj. posiadać, pozyskiwać i pogłębiać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, niezbędne do wykonywania pełnionej funkcji, przy czym banki powinny zapewniać tym osobom możliwość podnoszenia kwalifikacji, w tym w formie szkoleń.

2) Wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych z 21 marca 2018 r. (EBA/GL/2017/12) w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje (dalej "Wytyczne").

Ponadto obowiązek pozyskiwania i pogłębiania wiedzy i umiejętności przez członków RN poprzez m.in. uczestnictwo w szkoleniach określony został w wydanych przez KNF "Zasadach ładu korporacyjnego dla instytucji nadzorowanych wydane przez Komisję Nadzoru Finansowego" oraz "Metodyce oceny odpowiedniości członków organów podmiotów nadzorowanych przez KNF".

Specyfiką działalności bankowej są ciągłe zmiany i wysoki poziom skomplikowania regulacji określających zasady jej funkcjonowania. Powoduje to konieczność ciągłej aktualizacji wiedzy i umiejętności członków RN, przede wszystkim poprzez udział w Szkoleniach.

Członkowie RN nie korzystają ze Szkoleń dobrowolnie, udział w Szkoleniach ma charakter obowiązkowy, ponieważ jest niezbędny dla spełnienia przez członków RN wymogów wynikających z wyżej opisanych regulacji. Zapewnienie członkom RN udziału w Szkoleniach leży przede wszystkim w interesie Banku, a nie członków RN. Gdyby Bank nie zapewnił członkom RN udziału w Szkoleniach, członkowie RN nie spełnialiby wymogów odpowiedniości w zakresie posiadanej wiedzy i umiejętności i w konsekwencji kluczowy dla Banku organ jakim jest RN nie funkcjonowałby w sposób prawidłowy. Mogłoby to doprowadzić nawet do odwołania członków RN przez KNF, co w oczywisty sposób uderzałoby w interesy Banku.

Państwa stanowisko w powyższej kwestii jest zgodne z aktualnym stanowiskiem tutejszego organu (Dyrektora KIS) wyrażonym w:

1)indywidualnej interpretacji z 30 kwietnia 2024 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.254.2024.1.MKA oraz

2)indywidualnej interpretacji z 4 października 2024 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.640.2024.3.KF.

Jak wskazali Państwo w opisie zdarzenia przyszłego, w ramach niektórych Szkoleń członkowie RN mają zapewnione, poza częścią szkoleniową, atrakcje o charakterze integracyjnym (np. impreza integracyjna, wizyta na koncercie lub w teatrze, zwiedzanie zabytków lub muzeów). Udział w części integracyjnej tych Szkoleń, w świetle wyżej opisanego wyroku TK, również nie powoduje powstania przychodu dla członków RN. Stanowisko to jest zgodne z aktualnym stanowiskiem tutejszego organu (Dyrektora KIS) wyrażonym w:

1)indywidualnej interpretacji z 23 grudnia 2022 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.807.2022.1.GG oraz

2)indywidualnej interpretacji z 13 czerwca 2023 r. nr 0115-KDIT3.4011.324.2023.2.JS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy:

Źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 1 ww. ustawy

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” - w aspekcie świadczeń pracowniczych - była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy - gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji należy przyjąć, że mimo bardzo szerokiego ujęcia pojęcia przychodu, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przykładem tego rodzaju świadczeń są świadczenia spełnione wyłącznie w interesie pracodawcy, tj. mające charakter służbowy, a nie prywatny.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanym wniosku.

Z opisu zdarzeń wynika, że pokrywają Państwo koszty Szkoleń dla członków Rady Nadzorczej. Finansowanie przez Państwo Szkoleń oraz udział członków RN w Szkoleniach stanowi realizację obowiązków wynikających z ustawy Prawo bankowe oraz innych regulacji przytoczonych przez Państwa we wniosku. Ponadto, Państwa obowiązki polegające na umożliwieniu wszystkim członkom RN uzupełnianie kwalifikacji przydanych do pracy w radzie w ramach organizowanych szkoleń wewnętrznych, jak i polegające na umożliwieniu członkom RN uzupełnianie kwalifikacji przydatnych do wypełniania obowiązków kontroli i nadzoru działalności Banku w ramach organizowanych szkoleń wynikają z wewnętrznych regulacji bankowych - Regulamin działania Rady Nadzorczej Banku; Polityka w zakresie powoływania i odwoływania oraz oceny odpowiedniości kandydatów/członków Rady Nadzorczej Banku (…).

Zgodnie z art. 22aa ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):

Członkowie zarządu i rady nadzorczej banku, finansowej spółki holdingowej i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków. Rękojmia, o której mowa w zdaniu pierwszym, odnosi się w szczególności do reputacji, uczciwości i rzetelności danej osoby oraz zdolności do prowadzenia spraw banku, finansowej spółki holdingowej i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej w sposób ostrożny i stabilny.

W myśl art. 22aa ust. 8 tej ustawy:

Bank, finansowa spółka holdingowa i finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej zapewniają środki niezbędne do przygotowania członków zarządu i rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia.

Powyższe przepisy wskazują zatem, że członkowie rady nadzorczej banku winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.

Po uwzględnieniu powyższych wyjaśnień oraz okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie zdarzeń, stwierdzam, że pokrycie przez Państwa na rzecz członków RN kosztów ich udziału w szkoleniach związanych z pełnieniem funkcji członka RN nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym - z tytułu ww. świadczeń - nie będzie ciążył na Państwu obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Stanowisko Państwa jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Państwo interpretacji indywidualnych informuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.