Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 10 lutego 2025 r. oraz z 21 lutego 2025 r. - w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Na zlecenie X firma podwykonawcza wykonywała prace koparkowe na drodze znajdującej się wzdłuż Pana posesji. Wskutek czego uszkodziła instalacje kanalizacyjną.

Po stwierdzeniu uszkodzenia, uzgodnił Pan z podwykonawcą, że naprawę instalacji przeprowadzi we własnym zakresie wraz z materiałami potrzebnymi do doprowadzeniu do stanu pierwotnego. W zamian za to firma wpłaciła na Pana konto bankowe kwotę (...) zł brutto.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, jest zatrudniony na etacie, a kwota ta miała na celu pokrycie kosztów naprawy instalacji, a nie stanowiła wynagrodzenia za świadczenie usług ani dochodu z działalności gospodarczej.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku z 10 lutego 2025 r. w odpowiedzi na wezwanie z 6 lutego 2024 r. wskazał Pan, że 6 lipca 2023 r, podczas prowadzonych przez firmę X prac ziemnych, doszło do uszkodzenia Pana instalacji kanalizacyjnej. Operator koparki naruszył przewód kanalizacyjny, co spowodowało jego przerwanie. Skutki tego uszkodzenia nie były od razu widoczne, a problem ujawnił się dopiero po pewnym czasie, kiedy zaczęły występować trudności z odpływem ścieków i instalacja stała się nieszczelna. Dopiero wówczas konieczne stało się podjęcie działań naprawczych. W wyniku tego uszkodzenia doszło do zalania gruntu, skażenia podłoża oraz konieczności wymiany uszkodzonych elementów instalacji. Zakres szkód był poważny i wymagał przeprowadzenia kompleksowych napraw, obejmujących m.in.:

·odtworzenie całego odcinka kanalizacji, ponieważ miejscowa naprawa nie była wystarczająca,

·usunięcie skażonego gruntu oraz wymiana podsypki filtracyjnej, aby zapobiec dalszymproblemom,

·demontaż i ponowne ułożenie podjazdu, który został naruszony w wyniku awarii,

·zakup nowych rur, łączników i kruszywa, niezbędnych do przywrócenia instalacji do stanupierwotnego,

·dodatkowe koszty transportu, wynajmu sprzętu oraz robocizny, które musiał Pan ponieść.

Po stwierdzeniu zakresu uszkodzenia, w pierwszej połowie 2024 r. podjął Pan rozmowy z podwykonawcą w celu ustalenia sposobu naprawy. Z uwagi na konieczność szybkiego przywrócenia sprawności instalacji, ustalił Pan z podwykonawcą, że przeprowadzi naprawy we własnym zakresie, a on w zamian wypłaci Panu kwotę 15 000 zł jako rekompensatę za poniesione koszty. Uzgodnienie to miało formę pisemną. Środki te otrzymał Pan 13 maja 2024 r.

W dalszej kolejności w odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniu podał Pan:

·Data uszkodzenia instalacji kanalizacyjnej: 6 lipca 2023 r.

·Data zawarcia porozumienia: 10 maja 2024 r.

·Forma zawarcia uzgodnienia: pisemna umowa z podwykonawcą.

·Strony porozumienia: Pan oraz firma X.

·Treść uzgodnienia: Podwykonawca uznał swoją winę i zobowiązał się do zapłaty (...) zł w zamian za przeprowadzenie naprawy na Pana koszt.

·Podmiot, który dokonał wypłaty: X.

·Podstawa prawna wypłaty: Rekompensata za szkodę na podstawie porozumienia cywilnoprawnego.

·Sposób ustalenia wysokości kwoty: Kwota (...) zł została określona na podstawie realnych kosztów naprawy, obejmujących materiały budowlane, robociznę oraz prace dodatkowe (np. usunięcie skażonej ziemi). Wstępne wyceny wskazywały, że rzeczywisty koszt naprawy przekroczy te kwotę, jednak podjął Pan się wykonania prac we własnym zakresie, aby zminimalizować wydatki. Podwykonawca zgodził się na zwrot tych kosztów w ramach rekompensaty.

·Czy wysokość kwoty wynikała z ustaleń pomiędzy Panem, a podmiotem, który wypłacił odszkodowanie: Tak, była wynikiem porozumienia stron.

·Czy kwota wynikała z przepisów prawa: Nie, była wynikiem porozumienia stron.

·Data poniesienia kosztów naprawy: Naprawa została przeprowadzona w okresie luty-maj 2024 r.

·Czy posiadam dokumenty potwierdzające poniesione koszty: Nie posiadam faktur, ponieważ naprawa była realizowana na Pana koszt. Środki z rekompensaty zostały przeznaczone na zakup materiałów budowlanych, wynajem sprzętu oraz konieczne prace przywracające stan pierwotny.

·Czy koszt naprawy był wyższy niż otrzymana kwota: Tak, rzeczywisty koszt naprawy przekroczył (...) zł, ponieważ obejmował:

·Koszt materiałów (rury, łączniki, kruszywo, podsypka),

·Wynajem sprzętu (koparki, zagęszczarki),

·Inne niezbędne wydatki związane z przywróceniem instalacji do stanu pierwotnego.

·Data wypłaty kwoty (...) zł: 13 maja 2024 r.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku z 21 lutego 2025 r. w odpowiedzi na wezwanie z 17 lutego 2025 r. podał Pan, że przedmiotem interpretacji indywidualnej w Pana sprawie ma być art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym pytanie, które kieruje Pan do Krajowej Informacji Skarbowej, brzmi:

Czy otrzymana przeze mnie kwota (...) zł tytułem rekompensaty za szkodę w mieniu podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT, jako odszkodowanie wynikające z odpowiedzialności sprawcy szkody?

Pytanie

W uzupełnieniu z 21 lutego 2024 r. sformułował Pan następujące pytanie.

Czy kwota (...) zł otrzymana od podwykonawcy tytułem rekompensaty za poniesione przeze mnie koszty naprawy szkody wyrządzonej w moim mieniu podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT jako odszkodowanie związane z uszczerbkiem majątkowym?

Pana stanowisko w sprawie

W sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z 21 lutego 2024 r. własnym stanowisku podaje Pan:

Moje stanowisko w przedmiotowej sprawie jest następujące:

1.Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT zwolnieniu z opodatkowania podlegają odszkodowania za szkody w mieniu, o ile nie wynikają z działalności gospodarczej lub umowy ubezpieczenia.

2.W przedmiotowym przypadku rekompensata w wysokości (...) zł została wypłacona przez podwykonawcę jako zwrot poniesionych kosztów naprawy szkody w moim imieniu.

3.Otrzymana kwota nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek usługi, lecz jest wyłącznie zwrotem kosztów poniesionych na przywrócenie uszkodzonej instalacji kanalizacyjnej do stanu pierwotnego.

4.Kwota rekompensaty nie przysporzyła mi żadnego dodatkowego dochodu, a rzeczywisty koszt naprawy przekroczył wysokość, co oznacza, że nie doszło do wzbogacenia się z mojej strony.

5.Rekompensata została ustalona na podstawie porozumienia cywilnoprawnego i nie wynika z działalności gospodarczej ani z umowy ubezpieczenia, co spełnia warunki zwolnienia z opodatkowania określone w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan w uzupełnieniu wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W opisie sprawy podaje Pan m.in., że:

·6 lipca 2023 r, podczas prowadzonych przez firmę X prac ziemnych, doszło do uszkodzenia Pana instalacji kanalizacyjnej.

·Po stwierdzeniu zakresu uszkodzenia, w pierwszej połowie 2024 r. podjął Pan rozmowy z podwykonawcą w celu ustalenia sposobu naprawy.

·10 maja 2024 r. zawarł Pan pisemną umowę z firmą X (porozumienie cywilnoprawne), na podstawie której ustalił Pan z podwykonawcą, że przeprowadzi naprawy we własnym zakresie, a on w zamian wypłaci Panu kwotę (...) zł jako rekompensatę za poniesione koszty. Wysokość kwoty była wynikiem porozumienia stron. Nie wynikała z przepisów prawa. Została określona na podstawie realnych kosztów naprawy.Środki te otrzymał Pan 13 maja 2024 r.

·Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, jest zatrudniony na etacie.

Pana wątpliwości budzi kwestia, czy w ww. sytuacji otrzymana przez Pana kwota (...) zł podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Jak wynika z art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140), z wyjątkiem:

a)określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b)odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c)odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d)odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g)odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Zwolnieniem określonym w przytoczonym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, objęte są tylko odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu. Oznacza to, że zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a tylko te, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost w stosownych przepisach prawa, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych kategorii odszkodowań.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3b omawianej ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono;

Zastosowanie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga łącznego spełnienia następujących warunków:

1)otrzymane świadczenie musi być odszkodowaniem lub zadośćuczynieniem,

2)odszkodowanie lub zadośćuczynienie musi być przyznane na podstawie wyroku lub ugody sądowej,

3)odszkodowanie lub zadośćuczynienie nie może być otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

4)odszkodowanie lub zadośćuczynienie nie może dotyczyć korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, obejmuje swym zakresem odszkodowania lub zadośćuczynienia przyznane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, których wysokość lub zasady ustalania nie wynikają wprost z regulacji wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy. Przy czym z tego zwolnienia wyłączone są świadczenia otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz świadczenia dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zakres zwolnienia obejmuje tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione straty, a nie dotyczy utraconych korzyści.

Specyfika prawa podatkowego nakazuje inaczej traktować odszkodowanie z tytułu poniesionych przez poszkodowanego strat i odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści. Odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z racji tego, że odszkodowania i zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej mogą korzystać ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, zaś zastosowanie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy ma „pierwszeństwo” przed zastosowaniem zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, możliwość zwolnienia otrzymanej przez Pana kwoty (...) zł należy rozpatrywać we wskazanej wyżej kolejności.

Zauważyć należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zdefiniował pojęcia odszkodowania czy zadośćuczynienia. Nie oznacza to jednak dowolności w ich rozumieniu. Podkreślenia wymaga, że to nie nazwa, lecz rzeczywisty charakter świadczenia decyduje o tym, czy przybiera ono cechy odszkodowania/ zadośćuczynienia, czy też nie.

Odwołując się zatem do prawa cywilnego stwierdzić należy, że o odszkodowaniu możemy mówić wyłącznie w przypadku powstania konkretnej szkody, która wywołana została określonym działaniem lub zaniechaniem drugiej strony, której można przypisać odpowiedzialność za jej powstanie. Odszkodowanie to rodzaj świadczenia, które należy się za wyrządzenie szkody (odpowiednio zadośćuczynienie za doznane krzywdy) od podmiotu, który szkodę wyrządził lub ponosi za nią odpowiedzialność. Odszkodowanie stanowi pieniężną równowartość szkody majątkowej lub szkody na osobie, natomiast zadośćuczynienie jest pieniężną formą zrekompensowania szkody niemajątkowej.

W orzecznictwie sądów administracyjnych zauważa się, że jakkolwiek ustawodawca nie zdefiniował w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia szkody czy odszkodowania, to rozumienie tych pojęć nie może odbiegać od przyjętego w systemie prawa cywilnego ich znaczenia.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) także nie zawiera legalnej definicji odszkodowania, jednakże można ją wywieść z jej regulacji.

Zgodnie z art. 361 § 1 Kodeksu cywilnego:

Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

W myśl art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego:

W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Stosownie do treści art. 363 § 1 Kodeksu cywilnego, naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Zgodnie zaś z art. 363 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

1)Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

2)Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Odwołując się zatem do prawa cywilnego stwierdzić należy, że świadczenie odszkodowawcze to najogólniej świadczenie mające na celu naprawienie wyrządzonej szkody. Szkodą jest uszczerbek jakiego doznał poszkodowany wbrew jego woli we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

Uszczerbek niemajątkowy jest określany terminem „krzywda”. Pod tym pojęciem należy rozumieć wszelkie negatywne przeżycia człowieka wyrażające się zarówno w cierpieniu fizycznym, jak i psychicznym, wywołane czynem niedozwolonym. Do naprawienia krzywdy odnosi się termin „zadośćuczynienie”, natomiast „odszkodowanie” wiąże się z naprawieniem uszczerbku majątkowego.

Bezspornym jest również, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy zwalnia jedynie odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej.

Podsumowanie

W rozpatrywanej sprawie źródłem wypłaty na rzecz Pana kwoty (...) zł była pisemna umowa z podwykonawcą. Nie wynikała ona z przepisów prawa. Została określona na podstawie realnych kosztów naprawy. Nie była zatem przyznana na podstawie wyroku czy ugody sądowej.

Skoro zatem podstawą przyznania Panu kwoty (...) zł była pisemna umowa cywilnoprawna, to otrzymane przez Pana środki pieniężne nie podlegają zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stanowisko Pana uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.