Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 26 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 stycznia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również: "Podatnik") w ramach prowadzonej pozarolniczej jednoosobowej działalności gospodarczej świadczy usługi informatyczne w zakresie tworzenia, rozwoju oraz modyfikowania oprogramowania (tj. usługi z zakresu IT) m.in. działając, jako programista/inżynier na rzecz spółki zarejestrowanej w Polsce (dalej: "Usługobiorca", „Spółka").

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o PIT").

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W okresie od 2023 r. stosuje tzw. liniową stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych - wykonuje prace programistyczne, które prowadzą do powstania dedykowanych rozwiązań.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują programowanie robotów przemysłowych, sterowników przemysłowych oraz systemów wizyjnych online oraz programowanie offline. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne polegające na tworzeniu programów sterujących robotami przemysłowymi, programowalnymi logicznymi sterownikami przemysłowymi, systemami rozpoznawania i analizy obrazu, wykorzystywanych przez Kontrahenta do uruchamiania, optymalizacji oraz poprawy innowacyjności zautomatyzowanych linii produkcyjnych. Wnioskodawca m.in. tworzy od podstaw nowe programy albo rozwija już istniejące programy poprzez tworzenie nowych funkcjonalności tychże programów.

W związku z powyższym tworzenie, rozwijanie oprogramowania będzie miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Wśród realizowanych projektów Wnioskodawca wskazuje przykładowo:

• Projekt A - tj. polegający na zautomatyzowaniu procesu zgrzewania złącz wykorzystywanych w akumulatorach elektronarzędzi z plecionką miedzianą łączącą je z płytką PCB - co powoduje uniknięcie skomplikowanego procesu dostaw (bezpośrednie zgrzewanie odcinków plecionki z rolki zamiast zakup gotowych odcinków od poddostawcy). Następuje automatyzacja procesu ręcznego (maszyna zgrzewająca zastępuje 6 operatorów) na skutek wykorzystania robota, systemów wizyjnych z sieciami neuronowymi, a także implementacji autodiagnostyki maszyny. Autorski i innowacyjny sposób podawania półproduktów (złącz) za pomocą zamkniętego obiegu na taśmociągu i robota śledzącego produkty w locie - alternatywa dla podajników wibracyjnych.
• Projekt B - Pakowaczka próżniowa - polega na zautomatyzowaniu procesu pakowania próżniowo filtrów wody dla zwiększenia czystości oraz powtarzalności procesu. Powoduje ograniczenie udziału operatora do włożenia produktu do worka. Opracowanie algorytmu pozwalającego na pakowanie produktu w jeden, a następnie drugi worek. Następuje zmiana parametrów odpompowywania powietrza w locie.
• Projekt C - polega na zautomatyzowaniu procesu ucinania i wciskania węża będącego elementem aparatów kroplowych (kroplówek) w celu zwiększenia czystości i powtarzalności procesu. Następuje optymalizacja procesu pozwalająca na zredukowanie układu maszyny do 3 zaworów i 4 czujników (niwelacja czułych punktów procesu).
• Projekt D - tj. automatyczny system pobierania i rozwijania materiału z 500 kg szpuli dla wyeliminowania udziału operatora w procesie. Następuje wzrost bezpieczeństwa oraz wydajności produkcji w tym wykorzystania programowego sprzęgania osi dla wyeliminowania ciężkich układów synchronizujących mechanicznie przesuw i unoszenie dwóch kolumn odwijających. Projekt E - polega na zautomatyzowaniu procesu pakowania wymazówek stosowanych w przemyśle spożywczym. Następuje wykorzystanie robota oraz kamer z sieciami neuronowymi dla zwiększenia wydajności produkcji, czystości procesu, powtarzalności zapakowania oraz obniżenia odpadów generowanych przez wadliwe zapakowanie ręczne.

Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, nadzór w implementacji, testach, wdrożeniach oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta.

Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług - usługa programowania online będzie wykonywana również bezpośrednio w miejscu wskazanym przez Kontrahenta. Programowanie offline to przygotowanie kodu źródłowego programu wraz z parametrami ruchu robota, serwonapędów, układów pneumatycznych itp. oraz zmiennymi logicznymi determinującymi współpracę robota bądź maszyny z otoczeniem, w którym pracuje i jest zainstalowany. Usługa programowania online wykonywana będzie w siedzibie Kontrahenta, gdzie nastąpi uruchomienie i test programu na robocie bądź maszynie. Każdy robot przemysłowy bądź maszyna jest programowany w dedykowanym języku i środowisku programistycznym tak aby możliwe było wykonywanie i kontrolowanie ruchów manipulatora, bądź innego mechanizmu w wybranych układach współrzędnych czy komunikowanie się robota bądź maszyny z otoczeniem (instrukcje obsługi wejść/wyjść, instrukcje komunikacji itp., zdalne pobieranie zlecenia produkcyjnego z systemu zarządzania produkcją klienta końcowego, raportowanie, itd.). Wnioskodawca tworzy i będzie tworzyć programy komputerowe dla automatyki przemysłowej, które Kontrahent będzie mógł wykorzystać w bieżącym uruchomieniu lub w przyszłości, przy automatyzacji nowych procesów produkcyjnych.

Kod źródłowy programu tworzonego przez Wnioskodawcę będzie składać się z instrukcji, opisujących operacje, jakie powinien wykonać robot przemysłowy bądź inna maszyna przemysłowa na zgromadzonych lub otrzymanych danych oraz zmiennych położenia zapisanych w postaci cyfrowej, które mogą być edytowane, jako niezależna część składni kodu. Parametry i "koordynaty uchu", będące odzwierciedleniem pozycji robota bądź innych mechanizmów w przestrzeni roboczej, lub np. algorytmy analizy i kontroli produktów z użyciem systemów wizyjnych, będą stanowić przy tym integralną część składni (kodu) napisanego programu.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:

• Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji;
• Wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów;
• Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu - Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Wnioskodawca realizuje więc zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów, poprzez podejmowanie takich czynności jak:

• analiza i dobór odpowiednich narzędzi/bibliotek;

• projektowanie i wybór odpowiedniej technologii;
• tworzenie schematów architektonicznych dla systemów teleinformatycznych;
• opracowanie technicznych rozwiązań informatycznych;
• projektowanie rozwiązań informatycznych;
• projektowanie modeli i algorytmów;
• dokumentowanie rozwiązań informatycznych;
• tworzenie innowacyjnych procesów biznesowych;
• projektowanie rozwiązań automatyzacji procesów i systemów IT umożliwiających budowę infrastruktury;
• instalowanie oprogramowania na robotach i sterownikach przemysłowych;
• programowanie online robotów i sterowników przemysłowych;
• programowanie offline robotów i sterowników przemysłowych, przy użyciu dedykowanego oprogramowania, poprzez przygotowanie kodów źródłowych programów zawierających logikę oraz projektów oprogramowania wczytywanych "na urządzenie", a pozwalających na pracę urządzenia w sieciach przemysłowych;
• aktualizacja oprogramowania na robotach i sterownikach przemysłowych.

Wytwarzanie, rozwijanie oraz modyfikacja oprogramowania, o którym mowa we wniosku, stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), w ramach, której Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność twórcza nie polega na badaniach naukowych.

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako "ustawa o PAIPP") będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP, programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich, jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów, dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie "program komputerowy" nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu.

Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg. pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i Kontrahenta, na rzecz, którego są realizowane zlecenia programistyczne.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony. Wnioskodawca przy tworzeniu oprogramowania wykorzystuje znajomość zagadnień IT (systemy operacyjne, systemy baz danych, serwery aplikacyjne i transakcyjne, przetwarzanie danych, wymiana danych, kryptografia, cyberbezpieczeństwo, programowanie: strukturalne, obiektowe, skryptowe), umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz podejścia i filozofii do wytwarzania oprogramowania oraz dobrych praktyk, wzorców architektonicznych i projektowych. Ustawodawca, jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie - otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają/zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania, gdyż działania Wnioskodawcy w tym zakresie polegały głównie na rozbudowaniu, poszerzeniu zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP. Rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP prowadzi/będzie prowadzić do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne. Wnioskodawca podejmuje/będzie podejmować w tym zakresie ogół prac badawczo-rozwojowych, skutkujących poszerzeniem zakresu funkcjonalnego albo użyteczności kwalifikowanego IP, co może dalej skutkować, między innymi, możliwością wdrożenia lub znalezienia nowych zastosowań dla kwalifikowanego IP.

Wnioskodawca wskazuje, że działalność związana z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części jest działalnością prowadzoną przez Niego bezpośrednio. Prowadzi On jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach, której świadczy usługi na rzecz danego Kontrahenta. Działalność na rzecz Zleceniodawcy Wnioskodawca może prowadzić zarówno bez udziału innych podmiotów, jak również przy współpracy z zespołem programistów. Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności może współpracować z zespołami danego Kontrahenta. Jest to opcja fakultatywna, która nie oznacza obligatoryjnej współpracy w ramach zespołu. Bez względu na fakt, czy dane zlecenie jest realizowane indywidualnie przez Wnioskodawcę, czy w zespole programistów, wytwarzanie Oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności. Wnioskodawca oświadcza, że tworzył/tworzy/będzie tworzył Oprogramowanie lub jego część, która jest/będzie utworem (odrębnym programem komputerowym) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przenosił/będzie przenosił prawa autorskie do wytworzonego Oprogramowania/części Oprogramowania za wynagrodzeniem na Kontrahenta.

Wnioskodawca otrzymuje dochody z tytułu sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do Oprogramowania lub jego części, które powstało w efekcie samodzielnej pracy twórczej Wnioskodawcy.

Właścicielem ulepszonego (rozwijanego) Oprogramowania komputerowego jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia (rozwinięcia). Z chwilą przekazania wytworzonego programu Kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały także pochodzące z licencji prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania/rozwijania. Natomiast będą Wnioskodawcy do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (tj. części Oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie/rozwinięcie danego programu. W związku z tym, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Wnioskodawca nie jest/nie był użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z Oprogramowania/części Oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Ulepszenie/rozwinięcie programu następuje na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Jego Kontrahentem, w której Wnioskodawca zobowiązany jest do świadczenia prac programistycznych polegających m.in na tworzeniu programów komputerowych, w ten sposób powstają nowe funkcjonalności, części/elementy/fragmenty stanowiące odrębny utwór. Prawa autorskie chronione przez art. 74 ww. ustawy zostają następnie przeniesione za umówionym wynagrodzeniem na Zleceniodawcę (Kontrahenta).

Wytworzone/rozwinięte/ulepszone/ zmodyfikowane oprogramowanie lub jego część stanowią samodzielne prawa własności intelektualnej Wnioskodawcy, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każde wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę zleceń programistycznych na rzecz kontrahentów są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

Od 1 stycznia 2023 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów.

Na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle w tejże Ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W odrębnej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca ww. ewidencję prowadzi w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

• koszt usługi księgowej - koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box);
• koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego - należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. komputer, telefon, monitor, drukarka) to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, jako programista;
• koszt leasingu i eksploatacji samochodu (paliwo, serwisowanie, przeglądy i ubezpieczenie OC/AC) - umożliwia sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych;
• koszt usług telekomunikacyjnych - abonament telefoniczny i Internet umożliwiają konsultację z kontrahentami, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań.

Wnioskodawca wskazuje, iż pod pojęciem kosztów zakupu sprzętu elektronicznego i komputerowego mieszczą się następujące wydatki na:

• zakup laptopa - analogicznie do zakupu komputera stacjonarnego, zakup laptopa jako komputera przenośnego jest niezbędny, jeśli chodzi o sprawne tworzenie programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Tworzone oprogramowanie wytwarzane jest również przy pomocy laptopa, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.
• zakup tableta - podobnie jak telefon komórkowy, również tablet stanowi istotne narzędzie pod kątem prac mających na celu sprawdzenie funkcjonowania stworzonego oprogramowania oraz jego części w każdym środowisku sprzętowym.
• zakup klawiatury - sam komputer bez stosownych peryferiów komputerowych byłby nie w pełni wykorzystywany, dlatego też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu jak klawiatura. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy.
• zakup monitora - zapewnia natychmiastową wizualizację wyników działania programów uruchomionych na komputerze stacjonarnym. Sam komputer bez stosownych peryferiów komputerowych byłby nie w pełni wykorzystywany, dlatego też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu jak monitor. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy.
• zakup myszki - sam komputer bez stosownych peryferiów komputerowych byłby nie w pełni wykorzystywany, dlatego też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu jak myszka. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy.
• zakup drukarki - jest to sprzęt, który służy Wnioskodawcy do dokumentowania efektów swojej pracy, dokumentacja techniczna stanowi nieodzowny element tworzonego oprogramowania, ponadto, z uwagi na konieczność archiwizowania dokumentów dotyczących prowadzonej działalności, bez tego sprzętu Wnioskodawca miałby utrudnione możliwości w tym zakresie.
• zakup skanera - tego rodzaju sprzęt jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę do dokumentowania oraz archiwizowania efektów swojej twórczej pracy.
• zakup mikrofonu - Wnioskodawca musi utrzymywać kontakt ze swoimi kontrahentami, w tym celu odbywają się również tzw. spotkania online, podczas których omawiane są przez Wnioskodawcę szczegóły dotyczące tworzonych projektów.
• zakup głośnika - Wnioskodawca musi utrzymywać kontakt ze swoimi kontrahentami, w tym celu odbywają się również tzw. spotkania online, podczas których omawiane są przez Wnioskodawcę szczegóły dotyczące tworzonych projektów.
• zakup nośników danych - nośniki danych służą do przenoszenia danych z systemów komputerowych w celu archiwizacji, tak by Wnioskodawca miał pewność, iż poszczególne dokumentacje są chronione i odpowiednio zapisane.
• zakup telefonu - umożliwia konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego Oprogramowania lub jego części i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu. Oprócz tego telefon może służyć do sprawdzania kompatybilności programu komputerowego (testowania).
• zakup drukarki 3D oraz materiałów eksploatacyjnych - w celu odtworzenia warunków docelowych na potrzeby testów programu urządzenia przed wdrożeniem, z uwagi na fakt, że czasem nie jest możliwe wiarygodne przetestowanie bazując na samej symulacji. Ponadto, do celów konsultacyjno-testowych wykorzystywane są makiety lub przyrządy wykonywane techniką druku 3D.

Nabyty/Nabywane w ten sposób dostępy/sprzęt/usługi, były wykorzystywane albo (a) wyłącznie w Pracach rozwojowych, albo (b) zarówno w Pracach rozwojowych, jak również w pozostałej działalności Wnioskodawcy. W przypadku "b" zakres, w jakim były one wykorzystywane do prac rozwojowych jest każdorazowo możliwy do ustalenia na podstawie wskazanej powyżej ewidencji prowadzonej przez Podatnika (przy uwzględnieniu odpowiedniej proporcji czasowej). W ten sposób jest możliwe procentowe określenie, jaka część wydatku w danym miesiącu ma związek z pracami rozwojowymi. Jednocześnie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm.

Każdy ze wskazanych przez Wnioskodawcę kosztów jest bezpośrednio związany w całości lub w części z konkretnym wytwarzanym (lub ulepszanym/rozwijanym) i komercjalizowanym przez niego prawem do programu komputerowego. Zakres, w jakim są one wykorzystywane do prac rozwojowych Wnioskodawca ustala na podstawie wskazanej osobnej ewidencji wewnętrznej prowadzonej na bieżąco (przy uwzględnieniu zastosowanej przez niego odpowiedniej proporcji odnoszącej się do czasu świadczenia usług, poświęconego na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu). W ten sposób Wnioskodawca dokonuje określenia, jaka część danego wydatku w danym miesiącu ma związek z pracami rozwojowymi (i dalej z każdym konkretnym wytwarzanym prawem do programu komputerowego), a jaka jego część służy do pozostałych celów (tj. usług niezaliczanych do tzw. ulgi IP Box). Oczywiście nie każdy z wymienionych kosztów jest powiązany z każdym tworzonym przez Wnioskodawcę prawem do programu komputerowego (tutaj podział oczywiście jest dokonywany przy uwzględnieniu kryterium funkcjonalnego, tj. bezpośredniego związku danego wydatku z wytworzeniem danego prawa - programu). Wnioskodawca jest, zatem w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. Ten sposób powiązania konkretnych kosztów z wytworzeniem oprogramowania nazywa kluczem bezpośredniego związku i czasu, ponieważ wiąże on konkretny koszt z programem, do którego wytworzenia był on mu niezbędny (a proporcja czasowa odnosi się do nakładu czasu spędzonego na wytworzenie danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Ma on zastosowanie do wszystkich wymienionych kosztów.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż żadne ze wskazanych we wniosku składników majątku nie stanowią środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej ani żadne z wymienionych nie podlegają amortyzacji. Oczywiście sytuacja ta w przyszłości może ulec zmianie w szczególności, gdy Wnioskodawca dokona zakupu składnika majątku, który z uwagi na swoją wartość będzie podlegał amortyzacji.

Reasumując, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż:

• działalność związaną z wytworzeniem i rozwinięciem oprogramowania lub jego części prowadzi od 1 stycznia 2023 r.;
• jego zdaniem autorskie prawa majątkowe powstałe w wyniku powyższej działalności spełniają wymóg uznania ich za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Jednak w związku z powziętymi wątpliwościami Wnioskodawca zwraca się do Organu o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie;
• każde wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę zleceń programistycznych na rzecz kontrahentów są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu;
• nowe funkcjonalności, powstałe w wyniku tworzenia, rozwijania, ulepszania i modyfikowania Oprogramowania, to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• stworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowania, jak i części Oprogramowania m.in. polegające na rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu programu stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• opisana we wniosku działalność obejmuje zarówno tworzenie przez Wnioskodawcę programów komputerowych, jak i ich rozwijanie;
• w wyniku tworzenia, rozwijania Oprogramowania tworzone są nowe kody oraz algorytmy w językach programowania, które stanowią nowe funkcjonalności. W wyniku tych przedsięwzięć powstaje, zdaniem Wnioskodawcy, nowe prawo własności intelektualnej, które jest osobnym przedmiotem obrotu. Zdaniem Wnioskodawcy podlega ono również ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• Wnioskodawca przenosi/przenosił całość autorskich praw do oprogramowania otrzymując w zamian wynagrodzenie;
• za wykonywanie wskazanych usług Wnioskodawca otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie, które obejmuje również - wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich łącznie na polach eksploatacji wskazanych w umowie. Wynagrodzenie wypłacane jest - co do zasady – w miesięcznych okresach;
• działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności, albo funkcjonalności Oprogramowania;
• w przeważającej części faktury przychodowe obejmują wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do określonych programów, zaś reszta wynagrodzenia obejmuje tytuły w związku z pozostałymi usługami, jakie Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich Kontrahentów;
• Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową wynagrodzenie otrzymane od Kontrahentów za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego/ ulepszanego Oprogramowania komputerowego i jego części;
• odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowa ewidencja, o której mowa we wniosku prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde prawo własności intelektualnej, w  sposób zapewniający określenie dochodu.

W związku z tak przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca zamierza skorzystać z wprowadzonych przepisów umożliwiających zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT) - w stosunku do przychodów z tytułu usług związanych z opisanymi powyżej Pracami rozwojowymi w ramach świadczonych usług począwszy od zeznania rocznego za rok 2023.

Wnioskodawca wyjaśnia, że złożony wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego jak i zdarzeń przyszłych. Wnioskodawca rozważa, bowiem coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT) - w stosunku do przychodów z tytułu usług związanych z opisanymi Pracami rozwojowymi w ramach świadczonych usług począwszy od zeznania rocznego za rok 2023 i lata następne (w miarę braku zmiany przepisów podatkowych).

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Przedmiotem wniosku są programy komputerowe zamiennie nazywane „Oprogramowaniem" (prawa autorskie do tych programów komputerowych) powstające w wyniku następujących czynności:

• analizy i doboru odpowiednich narzędzi/bibliotek;
• projektowania i wyboru odpowiedniej technologii;
• tworzenia schematów architektonicznych dla systemów teleinformatycznych;
• opracowania technicznych rozwiązań informatycznych;
• projektowania rozwiązań informatycznych;
• projektowania modeli i algorytmów;
• dokumentowania rozwiązań informatycznych;
• tworzenia innowacyjnych procesów biznesowych;
• projektowania rozwiązań automatyzacji procesów i systemów 1T umożliwiających budowę infrastruktury;
• instalowania oprogramowania na robotach i sterownikach przemysłowych;
• programowania online robotów i sterowników przemysłowych;
• programowania offline robotów i sterowników przemysłowych, przy użyciu dedykowanego oprogramowania, poprzez przygotowanie kodów źródłowych programów zawierających logikę oraz projektów oprogramowania wczytywanych "na urządzenie", a pozwalających na pracę urządzenia w sieciach przemysłowych;
• aktualizacji oprogramowania na robotach i sterownikach przemysłowych.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że tworzy programy sterujące robotami przemysłowymi, programowalnymi logicznymi sterownikami przemysłowymi, systemami rozpoznawania i analizy obrazu, wykorzystywanych przez Kontrahenta do uruchamiania, optymalizacji oraz poprawy innowacyjności zautomatyzowanych linii produkcyjnych.

Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności może współpracować z zespołami danego Kontrahenta. Jest to opcja fakultatywna, która nie oznacza obligatoryjnej współpracy w ramach zespołu. Bez względu na fakt, czy dane zlecenie jest realizowane indywidualnie przez Wnioskodawcę, czy w zespole programistów, wytwarzanie Oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności. Wnioskodawca oświadcza, że tworzył/tworzy/będzie tworzył Oprogramowanie lub jego część, która jest/będzie utworem (odrębnym programem komputerowym) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosił/będzie przenosił prawa autorskie do wytworzonego Oprogramowania/części Oprogramowania za wynagrodzeniem na Kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje dochody z tytułu sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do Oprogramowania lub jego części, które powstało w efekcie samodzielnej pracy twórczej Wnioskodawcy. Wytworzone/ rozwinięte/ ulepszone/ zmodyfikowane oprogramowanie lub jego część stanowią samodzielne prawa własności intelektualnej Wnioskodawcy, które podlegają ochronie prawnej, zatem również w takim przypadku tworzy nowy program komputerowy/programy, które w momencie stworzenia staje się jego własnością, a dopiero następnie przechodzi na rzecz Usługobiorcy wskutek wykonania zawartej z nim umowy (następuje komercjalizacja).

Wnioskodawca przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego oprogramowania dysponował wiedzą z zakresu technologii informatycznych narzędzi informatycznych, oprogramowania - Wnioskodawca uzyskał bowiem tytuł magistra inżyniera Politechniki Wrocławskiej z kierunku „Elektronika i Telekomunikacja" na Wydziale Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki. Wnioskodawca przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego oprogramowania posiadał doświadczenie w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych.

Ponadto, Wnioskodawca wykorzystuje znajomość zagadnień IT (systemy operacyjne, systemy baz danych, serwery aplikacyjne i transakcyjne, przetwarzanie danych, wymiana danych, kryptografia, cyberbezpieczeństwo, programowanie: strukturalne, obiektowe, skryptowe), umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz zagadnień inżynieryjnych (kinematyka, kinematyka odwrotna, elektrotechnika, mechanika cieczy) pozwalających na planowanie i weryfikowanie działania fizycznej maszyny a także podejścia i filozofii do wytwarzania oprogramowania oraz dobrych praktyk, wzorców architektonicznych i projektowych. Niewątpliwie zatem Wnioskodawca posiadał uprzednio umiejętności z zakresu możliwości wydania zestawu instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu, czyli stworzenia lub modyfikacji/ulepszenia oprogramowania. Wnioskodawca łączy zatem wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (informatyka), tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych funkcjonalności czy całego systemu.

Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę z zakresu nauk podstawowych (matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (informatyka). Szczegółowo należy wskazać, że chodzi przede wszystkim o znajomość języków oprogramowania a także korzystania z dostępnych narzędzi celem tworzenia innowacyjnego oprogramowania. Do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje głównie następujące technologie: (...), jak również oprogramowanie producentów układów sterowania (...) pozwalające na programowanie we własnych składniach producentów lub standardowych językach PLC a także oprogramowanie producentów systemów wizyjnych (rodzina ...) oraz robotów (...) i wiele innych specyficznych dla danych projektów. Dodatkowo na potrzeby realizowanych projektów wykorzystywane są technologie sztucznej inteligencji poprzez zastosowanie systemów wizyjnych wykorzystujących technologie ..., przy wsparciu w programowaniu rozwiązaniami z rodziny ChatGPT od OpenAI.

Produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności :

• Projekt A - tj. wsparcie programistyczne co do zautomatyzowania procesu zgrzewania złącz wykorzystywanych w akumulatorach elektronarzędzi z plecionką miedzianą łączącą je z płytką PCB;
• Projekt B - Pakowaczka próżniowa - wsparcie programistyczne przy zautomatyzowaniu procesu pakowania próżniowo filtrów wody dla zwiększenia czystości oraz powtarzalności procesu;
• Projekt C - wsparcie programistyczne przy zautomatyzowaniu procesu ucinania i wciskania węża będącego elementem aparatów kroplowych (kroplówek) w celu zwiększenia czystości i powtarzalności procesu;
• Projekt D - tj. automatyczny system pobierania i rozwijania materiału z 500 kg szpuli dla wyeliminowania udziału operatora w procesie;
• Projekt E - programowanie przy zautomatyzowaniu procesu pakowania wymazówek stosowanych w przemyśle spożywczym.

Istotnie zatem Wnioskodawca dotychczas w swojej działalności oferował usługi:

• Tworzenia, rozwijania, modyfikacji i ulepszeń modułów programistycznych;
• Projektowania i implementacji architektury systemu;
• Tworzenia, rozwijania, modyfikacji i ulepszeń kodów źródłowych na potrzeby projektu;
• Tworzenia, rozwijania, modyfikacji i ulepszeń architektury systemu;
• Tworzenia, rozwijania, modyfikacji i ulepszeń dokumentacji technicznej oprogramowania.

W praktyce, na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (informatyka), tak, aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanych funkcjonalności czy całego systemu. Jednocześnie większość projektów wiąże się z zastosowaniem nowych technologii (programowalne zgrzewarki inwertorowe, znakowarki mikroudarowe], których metodykę programowania należy zgłębić i zoptymalizować przy poszczególnych projektach.

Do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje głównie następujące technologie: (...), jak również oprogramowanie producentów układów sterowania (...) pozwalające na programowanie we własnych składniach producentów lub standardowych językach PLC a także oprogramowanie producentów systemów wizyjnych (rodzina ...) oraz robotów (...) i wiele innych specyficznych dla danych projektów. Dodatkowo na potrzeby realizowanych projektów wykorzystywane są technologie sztucznej inteligencji poprzez zastosowanie systemów wizyjnych wykorzystujących technologie (...), przy wsparciu w programowaniu rozwiązaniami z rodziny ChatGPT od OpenAI.

Wnioskodawca zaplanował stale rozwijać swoją wiedzę, tak, aby być cały czas "na bieżąco" z nowościami technologicznymi by móc dostarczać innowacyjne produkty i usługi, co zapewnia również konkurencyjność na dynamicznie zmieniającym się rynku IT jak również stworzenie wielu funkcjonalności do tworzonych systemów. Wnioskodawca postawił sobie za cele realizację podjętych przedsięwzięć w ten sposób, że albo wykreuje nowe kwalifikowane IP w postaci programu komputerowego wskazanego we wniosku od podstaw albo rozbuduje, poszerzy zakres funkcjonalny albo użyteczność już istniejącego kwalifikowanego IP, w postaci programu komputerowego.

Wnioskodawca zaangażowany jest w prace programistyczne dla firm zajmujących się uruchamianiem, optymalizacją oraz poprawą innowacyjności zautomatyzowanych linii produkcyjnych. Efektem działań Wnioskodawcy są wytworzone programy komputerowe, a wśród nowych zastosowań należy wskazać chociażby:

• zautomatyzowanie procesu zgrzewania złącz wykorzystywanych w akumulatorach elektronarzędzi z plecionką miedzianą łączącą je z płytką PCB - co powoduje uniknięcie skomplikowanego procesu dostaw (bezpośrednie zgrzewanie odcinków plecionki z rolki zamiast zakup gotowych odcinków od poddostawcy). Autorski i innowacyjny sposób podawania półproduktów (złącz) za pomocą zamkniętego obiegu na taśmociągu i robota śledzącego produkty w locie - alternatywa dla podajników wibracyjnych;
• zautomatyzowanie procesu pakowania próżniowo filtrów wody dla zwiększenia czystości oraz powtarzalności procesu. Powoduje ograniczenie udziału operatora do włożenia produktu do worka. Opracowanie algorytmu pozwalającego na pakowanie produktu w jeden, a następnie drugi worek. Następuje zmiana parametrów odpompowywania powietrza w locie;
• zautomatyzowanie procesu ucinania i wciskania węża będącego elementem aparatów kroplowych (kroplówek) w celu zwiększenia czystości i powtarzalności procesu. Następuje optymalizacja procesu pozwalająca na zredukowanie układu maszyny do 3 zaworów i 4 czujników (niwelacja czułych punktów procesu);
• stworzenie automatycznego systemu pobierania i rozwijania materiału z 500 kg szpuli dla wyeliminowania udziału operatora w procesie. Następuje wzrost bezpieczeństwa oraz wydajności produkcji w tym wykorzystania programowego sprzęgania osi dla wyeliminowania ciężkich układów synchronizujących mechanicznie przesuw i unoszenie dwóch kolumn odwijających;
• zautomatyzowanie procesu pakowania wymazówek stosowanych w przemyśle spożywczym. Następuje wykorzystanie robota oraz kamer z sieciami neuronowymi dla zwiększenia wydajności produkcji, czystości procesu, powtarzalności zapakowania oraz obniżenia odpadów generowanych przez wadliwe zapakowanie ręczne.

Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie w ten sposób, że albo wykreował nowe kwalifikowane IP w postaci programu komputerowego wskazanego we wniosku od podstaw albo rozbudował, poszerzył zakres funkcjonalny albo użyteczność już istniejącego kwalifikowanego IP, w postaci programu komputerowego wskazanego we wniosku.

Twórczość w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Wyjaśnić należy, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Należy podkreślić, iż programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawców ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że skoro są to rozwiązania dedykowane dla konkretnego klienta pod określony projekt wymaga to indywidualnego podejścia i częstych prac analitycznych wymagających dostosowania czy znalezienia nowych sposobów na integrację różnych systemów firmy jak i rozwiązań poddostawców. Liczba użytych technologii i różnorodność systemów współpracujących definiuje to, iż każdy projekt wymaga indywidualnego rozwiązania "szytego na miarę" i znalezienia innowacyjnych sposobów na połączenie tego wszystkiego. Z tego powodu zdaniem Wnioskodawcy stworzone programy stanowią przejaw jego działalności o charakterze twórczym oraz są one innowacyjne.

Twórczość Wnioskodawcy dotyczyła programów komputerowych w postaci:

• analizy i doboru odpowiednich narzędzi/bibliotek;
• projektowania i wyboru odpowiedniej technologii;
• tworzenia schematów architektonicznych dla systemów teleinformatycznych;
• opracowania technicznych rozwiązań informatycznych;
• projektowania rozwiązań informatycznych;
• projektowania modeli i algorytmów;
• dokumentowania rozwiązań informatycznych;
• tworzenia innowacyjnych procesów biznesowych;
• projektowania rozwiązań automatyzacji procesów i systemów IT umożliwiających budowę infrastruktury;
• instalowania oprogramowania na robotach i sterownikach przemysłowych;
• programowania online robotów i sterowników przemysłowych;
• programowania offline robotów i sterowników przemysłowych, przy użyciu dedykowanego oprogramowania, poprzez przygotowanie kodów źródłowych programów zawierających logikę oraz projektów oprogramowania wczytywanych "na urządzenie", a pozwalających na pracę urządzenia w sieciach przemysłowych;
• aktualizacji oprogramowania na robotach i sterownikach przemysłowych.

Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskimi prawach pokrewnych. Jednocześnie podkreślić należy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej. Wnioskodawca ma powody do twierdzenia, że jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje głównie następujące technologie: (...), jak również oprogramowanie producentów układów sterowania (...l) pozwalające na programowanie we własnych składniach producentów lub standardowych językach PLC a także oprogramowanie producentów systemów wizyjnych (rodzina ...) oraz robotów (...) i wiele innych specyficznych dla danych projektów. Dodatkowo na potrzeby realizowanych projektów wykorzystywane są technologie sztucznej inteligencji poprzez zastosowanie systemów wizyjnych wykorzystujących technologie (...), przy wsparciu w programowaniu rozwiązaniami z rodziny ChatGPT od OpenAI.

Podatnik musi stale rozwijać swoją wiedzę, tak, aby być cały czas "na bieżąco" z nowościami technologicznymi. W tym celu Wnioskodawca podnosi swoje kwalifikacje. Dodatkowo musi on stale, dla każdego tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest on w stanie dostarczyć produkt spełniający wszystkie oczekiwania, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania (oczywiście po uprzednim ich przetestowaniu) oraz na tyle innowacyjny, że powstające oprogramowanie można określić, jako nowatorskie.

Prace rozwojowe dotyczyły tworzenia, rozwijania i modyfikacji oprogramowania. Ich celami było tworzenie, modyfikacja i rozwijanie oprogramowania, natomiast szczegółowe cele w postaci np. uzyskania określonej funkcjonalności uzależnione są od specyfiki danego projektu i zapotrzebowania zgłoszonego na wstępnie przez Zleceniodawcę. Przy czym warto podkreślić, że Wnioskodawca samoistnie w oparciu o własną wiedzę połączoną ze śledzeniem nowinek technicznych nakłaniał Zleceniodawcę do korzystania z najnowszych dostępnych technologii w dziedzinie (np. przebudowa istniejących stanowisk dla zwiększenia niezawodności, wydajności, autonomii i kierowania na tory przemysłu 4.0). Czynności Wnioskodawcy obejmowały zatem tworzenie, modyfikację i rozwój oprogramowania przy wykorzystaniu własnych środków finansowych.

Wnioskodawca zrealizował zaplanowane działania tj. tworzył, modyfikował i ulepszał programy komputerowego w postaci narzędzi/bibliotek/modułów programistycznych, kodów źródłowych na potrzeby projektu, architektury systemu/dokumentacji technicznej oprogramowania. Wnioskodawca realizował przedmiotowe cele osobiście przy wykorzystaniu własnych środków finansowych i rzeczowych.

Wnioskodawca jest zaangażowany w wiele projektów realizowanych dla firm zajmujących się uruchamianiem, optymalizacją oraz poprawą innowacyjności zautomatyzowanych linii produkcyjnych. Skupia się przede wszystkim na projektowaniu i architekturze rozwiązań programowych, które odpowiadają kilku krytycznym potrzebom.

Wśród zrealizowanych projektów przez Wnioskodawcę należy wyróżnić chociażby:

• Projekt A - tj. polegający na zautomatyzowaniu procesu zgrzewania złącz wykorzystywanych w akumulatorach elektronarzędzi z plecionką miedzianą łączącą je z płytką PCB - co powoduje uniknięcie skomplikowanego procesu dostaw (bezpośrednie zgrzewanie odcinków plecionki z rolki zamiast zakup gotowych odcinków od poddostawcy). Następuje automatyzacja procesu ręcznego (maszyna zgrzewająca zastępuje 6 operatorów) na skutek wykorzystania robota, systemów wizyjnych z sieciami neuronowymi, a także implementacji autodiagnostyki maszyny. Autorski i innowacyjny sposób podawania półproduktów (złącz) za pomocą zamkniętego obiegu na taśmociągu i robota śledzącego produkty w locie - alternatywa dla podajników wibracyjnych. Zidentyfikowano oszczędności na poziomie kadrowym, optymalizacji łańcucha dostaw oraz redukcji odpadów produkcyjnych.
• Projekt B - Pakowaczka próżniowa - polega na zautomatyzowaniu procesu pakowania próżniowo filtrów wody dla zwiększenia czystości oraz powtarzalności procesu. Powoduje ograniczenie udziału operatora do włożenia produktu do worka. Opracowanie algorytmu pozwalającego na pakowanie produktu w jeden, a następnie drugi worek. Następuje zmiana parametrów odpompowywania powietrza w locie. Zidentyfikowano oszczędności na poziomie kadrowym, optymalizacji łańcucha dostaw oraz redukcji odpadów produkcyjnych.
• Projekt C - polega na zautomatyzowaniu procesu ucinania i wciskania węża będącego elementem aparatów kroplowych (kroplówek) w celu zwiększenia czystości i powtarzalności procesu. Następuje optymalizacja procesu pozwalająca na zredukowanie układu maszyny do 3 zaworów i 4 czujników (niwelacja czułych punktów procesu). Zidentyfikowano oszczędności na poziomie zmniejszenia nieplanowanych awarii, optymalizacji łańcucha dostaw oraz redukcji odpadów produkcyjnych.
• Projekt D - tj. automatyczny system pobierania i rozwijania materiału z 500 kg szpuli dla wyeliminowania udziału operatora w procesie. Następuje wzrost bezpieczeństwa oraz wydajności produkcji w tym wykorzystania programowego sprzęgania osi dla wyeliminowania ciężkich układów synchronizujących mechanicznie przesuw i unoszenie dwóch kolumn odwijających. Zidentyfikowano oszczędności na poziomie kadrowym, optymalizacji łańcucha dostaw oraz redukcji odpadów produkcyjnych. Dodatkowo doszło do zwiększenia bezpieczeństwa na stanowisku pracy.
• Projekt E - polega na zautomatyzowaniu procesu pakowania wymazówek stosowanych w przemyśle spożywczym. Następuje wykorzystanie robota oraz kamer z sieciami neuronowymi dla zwiększenia wydajności produkcji, czystości procesu, powtarzalności zapakowania oraz obniżenia odpadów generowanych przez wadliwe zapakowanie ręczne. Zidentyfikowano oszczędności na poziomie kadrowym, optymalizacji łańcucha dostaw oraz redukcji odpadów produkcyjnych.

Ogólnie rzecz biorąc, osiąganymi celami przez Wnioskodawcę jest dostarczanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie oprogramowania, które nie tylko odpowiadają na bezpośrednie wyzwania stojące przed uruchamianiem, optymalizacją oraz poprawą innowacyjności zautomatyzowanych linii produkcyjnych, ale także torują drogę do zwiększonego bezpieczeństwa, wydajności i zrównoważonego rozwoju.

Wnioskodawca każdorazowo przystępując do prac nad oprogramowaniem tworzy/tworzył stosowny harmonogram prac, gdzie wyodrębnia się takie czynności jak:

• Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji;
• Wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów;
• Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu
• Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Wszystkie stworzone przez Wnioskodawcę harmonogramy zakończyły się stworzeniem programu komputerowego w postaci narzędzi/bibliotek/modułów programistycznych, kodów źródłowych na potrzeby projektu, architektury systemu /dokumentacji technicznej oprogramowania.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa "Oprogramowaniem" zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a) zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b) nie są jedynie „techniczną” a „twórczą" realizacją poszczególnych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Prowadząc działalność, której celem jest rozwinięcie bądź ulepszenie oprogramowania (programu komputerowego) Wnioskodawca zmierzał/zmierza i będzie zmierzał do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tych programów komputerowych. Wnioskodawca prowadząc prace programistyczne - wykorzystuje posiadaną wiedzę oraz permanentnie dąży do jej poszerzania oraz zdobywania nowych umiejętności koniecznych do rozwijania/ulepszania oprogramowania.                          Co więcej, rozwój ten rozszerza nawet o przekazywanie uwag do producentów środowisk programistycznych/technologii wykorzystywanych przy pracach i udział w ich rozwoju poszerzając ich możliwości.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do oprogramowania. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy tworzone produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa „Oprogramowaniem" lub jego część zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „Oprogramowania”.

Wnioskodawca uczestniczy we własnych pracach, które polegają na tworzeniu/ rozwijaniu/ modyfikacji/ ulepszeniu oprogramowania, lecz prace te wykonywane są na zlecenie różnych Zleceniodawców. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego część (nawet takie, które sam wcześniej stworzył), w wyniku podjętych przez niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania program lub jego części składowa (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku takiego ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania powstaje nowy kod źródłowy/algorytmy w języku programowania i tym samym nowe odrębne prawo własności intelektualnej.

Powstałe w toku świadczenia wspomnianych usług części składowe oprogramowania stanowią dzieła oryginalne, zatem Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe do tych nowo utworzonych "części składowych" oprogramowania, których celem jest modyfikacja starszego oprogramowania. Nie ma tutaj sytuacji, że autorskie prawo do danego programu komputerowego przysługuje niepodzielnie wszystkich potencjalnym współautorom.

Całość praw do takiego nowo utworzonego programu/oprogramowania przechodzi z Wnioskodawcy na Usługobiorcę w ramach wykonywania ww. usług. Za wykonywanie ww. usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, które obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich. Dlatego też nowe funkcjonalności (części oprogramowania) stanowią osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest twórcą i czasowym właścicielem nowych funkcjonalności/części składowych tego oprogramowania (tj. nowych funkcjonalności modyfikujących już wcześniej istniejące, powodujących ich ulepszenie). Zatem również w takim przypadku tworzy nowy program komputerowy/programy, które w momencie stworzenia staje się jego własnością, a dopiero następnie przechodzi na rzecz Usługobiorcy wskutek wykonania zawartej z nim umowy (następuje komercjalizacja).

Za wykonywanie wskazanych usług Wnioskodawca otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie, które obejmuje również - wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich łącznie na polach eksploatacji wskazanych w umowie. Wynagrodzenie wypłacane jest - co do zasady - w miesięcznych okresach, po przedstawieniu miesięcznego raportu czasu wykonywania usług.

Przedmiot współpracy obejmuje oprócz bieżącej działalności programistycznej (codzienne/cotygodniowe spotkanie z zespołem; omówienie prac nad projektem podczas spotkania; spotkanie z klientem/prezentacja projektu; działania HR takie jak ewidencja czasu pracy; szkolenia informatyczne) także sprzedaż wyników Prac rozwojowych powstałych w ramach wykonywanych czynności tj. polegających na analizie i doborze odpowiednich narzędzi/bibliotek; projektowaniu i wyborze odpowiedniej technologii; tworzeniu schematów architektonicznych dla systemów teleinformatycznych; opracowaniu technicznych rozwiązań informatycznych; projektowaniu rozwiązań informatycznych; projektowaniu modeli i algorytmów; dokumentowaniu rozwiązań informatycznych; tworzeniu innowacyjnych procesów biznesowych; projektowaniu rozwiązań automatyzacji procesów i systemów IT umożliwiających budowę infrastruktury; instalowaniu oprogramowania na robotach i sterownikach przemysłowych; programowaniu online robotów i sterowników przemysłowych; programowaniu offline robotów i sterowników przemysłowych, przy użyciu dedykowanego oprogramowania, poprzez przygotowanie kodów źródłowych programów zawierających logikę oraz projektów oprogramowania wczytywanych "na urządzenie", a pozwalających na pracę urządzenia w sieciach przemysłowych; aktualizacji oprogramowania na robotach i sterownikach przemysłowych - w efekcie, których powstaje program komputerowy (lub programy), za ustalonym wynagrodzeniem. Dzięki prowadzonej przez Podatnika ewidencji czasu spędzonego na danym Projekcie jest możliwe precyzyjne wydzielenie dla każdego miesiąca bieżącej działalności od Prac rozwojowych. Te ostatnie wpisywane są do ewidencji zasadniczo w odrębnych kategoriach. Takie podejście umożliwia Wnioskodawcy każdorazowe określenie czasu poświęconego na Prace rozwojowe (na wytworzenie konkretnych programów) i na pozostałą działalność oraz w efekcie na łatwe wyodrębnienie przychodów związanych z tym rodzajem działalności (i przypisanie ich do konkretnych wytworzonych praw autorskich).

Faktury, które wystawia Podatnik na rzecz Klienta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Klienta, bowiem jak zostało wskazane we wniosku za wykonywanie wskazanych usług Wnioskodawca otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie, które obejmuje również - wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich łącznie na polach eksploatacji wskazanych w umowie.

Sposób "przeniesienia" przez Wnioskodawcę każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo następował, następuje i będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kontrahent, o którym mowa we wniosku jest polskim podmiotem.

Pytania

1.Czy działalność Wnioskodawcy w zakresie prac wykonywanych przez Wnioskodawcę polegających na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania przedstawiona w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy w zakresie dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętych z tytułu sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę podatku 5%?

3.Czy wydatki na zakup usług księgowych, sprzętu komputerowego i elektronicznego, leasingu i kosztów eksploatacyjnych samochodu oraz koszty usług telekomunikacyjnych, w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia praw do oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona, jako stosunek przychodów ze zbycia praw do oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej wdanym okresie, stanowią koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru z art 30ca ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Jego działalność w zakresie prac wykonywanych przez Niego polegających na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania przedstawiona w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętych z tytułu sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, ma On prawo zastosować stawkę podatku 5%.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup usług księgowych, sprzętu komputerowego i elektronicznego, leasingu i kosztów eksploatacyjnych samochodu oraz koszty usług telekomunikacyjnych w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia praw do oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona, jako stosunek przychodów ze zbycia praw do oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, stanowią koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Ustawodawca w art 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.f.") wprowadził definicję działalności badawczo- rozwojowej, zgodnie, z którą:

Działalność badawczo-rozwojowa - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f.: Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. wskazano, że: Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o  zkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)  badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)  badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem twórczość działalności badawczo- rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu.

Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo- rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo- rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz cytowane przepisy, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedstawione we wniosku działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., gdyż:

• są podejmowane w sposób systematyczny;
• mają charakter twórczy oraz
• podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto, Wnioskodawca w ramach działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe).

Uznać, zatem należy, że za działalność badawczo-rozwojową należało będzie uznać te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f.

Ad. 2

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f.: Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f.: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

  -  podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Artykuł 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. wskazuje, że: podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m  ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy: Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f.: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 u.p.d.o.f.: Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 u.p.d.o.f.: Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie, bowiem z art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f.: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.: Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f.: W przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Dochodem kwalifikującym się do ulgi lnnovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Odnosząc, zatem powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca pragnie wskazać, że:

• tworzy i rozwija On oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• w wyniku prowadzonych przez Niego prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• w wyniku rozwijania przez Niego Oprogramowania powstaje osobny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
• przenosi On odpłatnie autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania;
• od 1 stycznia 2023 r. prowadzi On na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów  i rozchodów ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Reasumując, autorskie prawo do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f. Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2023 i lata następne.

Ad. 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o P1T wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się, jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3 / a + b + c + d, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy, zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się, jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego - ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą "a" we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus" (...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)".

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się, jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika, bowiem, że "Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest, więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP".

Objaśnienia podatkowe wskazują, zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na kontrahenta Wnioskodawcy. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo - rozwojową, Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup usług księgowych, sprzętu komputerowego i elektronicznego, leasingu i kosztów eksploatacyjnych samochodu oraz koszty usług telekomunikacyjnych. Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca pragnie stwierdzić, iż każdy z ponoszonych przez niego wydatków ma bezpośredni związek z jego codzienną pracą i wykonywanymi zadaniami (oraz pracami badawczo-rozwojowymi), a ich ponoszenie było mu niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

W celu prowadzenia działalności w sektorze IT oraz w szczególności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca ponosi/ponosił wydatki na:

• obsługę księgową - usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). W wyniku, czego koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w związku z tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych;
• zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego - (np. komputer, telefon, monitor, drukarka, drukarka 3D) to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, jako programista/architekt. Tworzenie kodu zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programu;
• koszty leasingu i koszty eksploatacyjne samochodu (paliwo, serwisowanie, przeglądy i ubezpieczenie OC/AC) - to koszty, które umożliwiają sprawny transport, czy to do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Auto wykorzystywane jest do celów świadczenia usług, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Taki środek transportu pozwala na konsultację z Kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, a także zapewnienia szybki dostęp do sklepów z narzędziami programistycznymi, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych;
• usługi telekomunikacyjne, a dokładniej abonament internetowy i telefoniczny - zapewnia szybkie i stabilne łącze, co wręcz jest nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów), m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Abonament telefoniczny umożliwia ponadto, konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań;

Reasumując - wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup usług księgowych, sprzętu komputerowego i elektronicznego, leasingu i kosztów eksploatacyjnych samochodu oraz koszty usług telekomunikacyjnych, w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona, jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja prac rozwojowych

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan od 1 stycznia 2023 r.  działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu, rozwijaniu oraz modyfikowania oprogramowana  tj. usług z zakresu IT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności

Wskazuje Pan, że w ramach prowadzonych prac twórczych stworzył/rozwinął:

• Projekt A - tj. polegający na zautomatyzowaniu procesu zgrzewania złącz wykorzystywanych w akumulatorach elektronarzędzi z plecionką miedzianą łączącą je z płytką PCB - co powoduje uniknięcie skomplikowanego procesu dostaw (bezpośrednie zgrzewanie odcinków plecionki z rolki zamiast zakup gotowych odcinków od poddostawcy). Następuje automatyzacja procesu ręcznego (maszyna zgrzewająca zastępuje 6 operatorów) na skutek wykorzystania robota, systemów wizyjnych z sieciami neuronowymi, a także implementacji autodiagnostyki maszyny. Autorski i innowacyjny sposób podawania półproduktów (złącz) za pomocą zamkniętego obiegu na taśmociągu i robota śledzącego produkty w locie - alternatywa dla podajników wibracyjnych.
• Projekt B - Pakowaczka próżniowa - polega na zautomatyzowaniu procesu pakowania próżniowo filtrów wody dla zwiększenia czystości oraz powtarzalności procesu. Powoduje ograniczenie udziału operatora do włożenia produktu do worka. Opracowanie algorytmu pozwalającego na pakowanie produktu w jeden, a następnie drugi worek. Następuje zmiana parametrów odpompowywania powietrza w locie.
• Projekt C - polega na zautomatyzowaniu procesu ucinania i wciskania węża będącego elementem aparatów kroplowych (kroplówek) w celu zwiększenia czystości i powtarzalności procesu. Następuje optymalizacja procesu pozwalająca na zredukowanie układu maszyny do 3 zaworów i 4 czujników (niwelacja czułych punktów procesu).
• Projekt D - tj. automatyczny system pobierania i rozwijania materiału z 500kg szpuli dla wyeliminowania udziału operatora w procesie. Następuje wzrost bezpieczeństwa oraz wydajności produkcji w tym wykorzystania programowego sprzęgania osi dla wyeliminowania ciężkich układów synchronizujących mechanicznie przesuw i unoszenie dwóch kolumn odwijających. Projekt E - polega na zautomatyzowaniu procesu pakowania wymazówek stosowanych w przemyśle spożywczym. Następuje wykorzystanie robota oraz kamer z sieciami neuronowymi dla zwiększenia wydajności produkcji, czystości procesu, powtarzalności zapakowania oraz obniżenia odpadów generowanych przez wadliwe zapakowanie ręczne.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku).

Kryteria działalności badawczo-rozwojowej

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w  praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach podejmowanej działalności podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet, jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace Pana polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania zmierzają/zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Pana działania w tym zakresie polegały głównie na rozbudowaniu, poszerzeniu zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP. Rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP prowadzi/będzie prowadzić do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne. Pana projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym.

Prowadzi Pana działalność  w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg. pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Pana działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Zasobami wiedzy, które wykorzystuje Pan przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli  wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony.

Ponadto, wskazał Pan, że efekty Pana pracy, które nazywa "Oprogramowaniem" zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są jedynie „techniczną” a „twórczą" realizacją poszczególnych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg. pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działania prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. W ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i Kontrahenta, na rzecz, którego są realizowane zlecenia programistyczne.

Za cel podstawowy działań twórczych postawił Pan sobie tworzenie, modyfikację i rozwijanie oprogramowania przy zastosowaniu odpowiednich technologii programistycznych..

Działania te mają na  celu dostarczanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie oprogramowania, które nie tylko odpowiadają na bezpośrednie wyzwania stojące przed uruchamianiem, optymalizacją oraz poprawą innowacyjności zautomatyzowanych linii produkcyjnych, ale także torują drogę do zwiększonego bezpieczeństwa, wydajności i zrównoważonego rozwoju.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że posiada Pan profesjonalną wiedzę w zakresie programowania programów komputerowych, popartą odpowiednim doświadczeniem zawodowym. Łączy Pan wiedzę teoretyczną z praktyczną w zakresie programowania. Wykorzystywał Pan technologie opisane wyżej w odpowiedziach na pytania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług - od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ponadto posiada Pan profesjonalną wiedzę w zakresie programowania programów komputerowych, popartą odpowiednim doświadczeniem zawodowym.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że opisane prace rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Pana spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy i rozwija Pan Oprogramowanie;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na kontrahenta;

5)powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy;

6)uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych;

7)od 1 stycznia 2023 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.

Mógł więc Pan za 2023 r. oraz będzie Pan mógł za lata kolejne zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku, o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 również należało uznać za prawidłowe.

Uwzględnienie kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus

Pana wątpliwość budzi również kwestia uznania kosztów:

• usług księgowych,
• sprzętu komputerowego i elektronicznego,
• leasingu i kosztów eksploatacyjnych samochodu oraz
• koszty usług telekomunikacyjnych

- za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Tym samym wydatki poniesione przez Pana na: usługi księgowe, sprzęt komputerowy i elektroniczny, leasing i koszty eksploatacyjne samochodu oraz koszty usług telekomunikacyjnych - mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 również należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Nadmienia się ponadto, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana.

Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.  

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako: „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).