Interpretacja indywidualna

- stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie uwzględnienia w podstawie daniny solidarnościowej:

·straty z 2015 r. w odniesieniu do korekty zeznania DSF-1 w rozliczeniu za rok 2021 oraz straty z 2016 r. w odniesieniu do korekty zeznania DSF-1 w rozliczeniu za rok 2022 jest nieprawidłowe;

·prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Od 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. W latach 2015, 2016, 2017, 2018 i 2019 poniósł stratę z działalności gospodarczej, a w latach 2016, 2018 i 2019 stratę z dochodów kapitałowych. W rozliczeniu podatku dochodowego za 2021 r. i 2022 r. przekroczył sumę dochodów (w każdym z tych lat) 1 000 000 zł, co skutkowało powstaniem obowiązku zapłaty daniny solidarnościowej w rozliczeniu za 2021 r. i 2022 r.

Ustalając podstawę obliczenia tej daniny Wnioskodawca doliczył dochody z działalności gospodarczej i z dochodów kapitałowych. Jednocześnie Wnioskodawca przy ustalaniu tej podstawy nie dokonywał odliczenia poniesionych w latach poprzednich strat z działalności gospodarczej oraz z dochodów kapitałowych.

Mając na względzie zmianę linii orzeczniczej w zakresie możliwości uwzględnienia strat z lat ubiegłych przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, Wnioskodawca planuje dokonanie korekty złożonych za lata 2021 i 2022 deklaracji poprzez pomniejszenie przedmiotowej podstawy o straty z lat ubiegłych (w ramach odpowiadającego stracie źródła przychodów) i ubieganie się o zwrot nadpłaconych kwot daniny solidarnościowej, tj. precyzyjnie w zakresie rozliczenia za rok 2021 Wnioskodawca planuje uwzględnienie straty z działalności gospodarczej z lat 2015, 2016, 2017, 2018 i 2019, natomiast za rok 2022 Wnioskodawca planuje odliczyć straty z dochodów kapitałowych z lat 2016, 2018 i 2019.

Wnioskodawca planuje również uwzględnianie ewentualnych strat (w ramach odpowiadającego stracie źródła przychodów) przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w przyszłości.

Pytanie

Czy ustalając podstawę obliczenia daniny solidarnościowej na podstawie art. 30h ust. 2 uPIT Wnioskodawca może uwzględnić straty z lat ubiegłych pochodzące z tego samego źródła przychodu, co dochód uwzględniany do obliczenia podstawy ww. daniny?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalając podstawę obliczenia daniny solidarnościowej na podstawie art. 30h ust. 2 uPIT Wnioskodawca może uwzględnić straty z lat ubiegłych pochodzące z tego samego źródła przychodu, co dochód uwzględniany do obliczenia podstawy ww. daniny.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 30h ust. 2 u PIT podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a [opodatkowanych na zasadach ogólnych], art. 30b [z zysków kapitałowych], art. 30c [opodatkowanych podatkiem liniowym] oraz art. 30f [dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej] po ich pomniejszeniu o:

1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2 [na ubezpieczenia społeczne],

2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 [dywidendy otrzymanej od zagranicznej jednostki kontrolowanej oraz dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej jednostce kontrolowanej]

-odliczone od tych dochodów.

Przed 2022 r. przeważające stanowisko organów podatkowych oraz sądów administracyjnych opierało się na założeniu, że podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie można obniżyć o straty z lat ubiegłych, gdyż kwota straty nie została wymieniona w ww. katalogu kwot, które mogą pomniejszać podstawę obliczenia daniny (tak m.in. wyrok WSA w Bydgoszczy z 23 lutego 2021 r., sygn. I SA/Bd 21/21; wyrok WSA w Warszawie z 7 lipca 2021 r., sygn. III SA/Wa 2497/20).

Jednakże przełamanie tej nieprawidłowej linii orzeczniczej nastąpiło pod koniec 2022 r. po wyrokach sądów administracyjnych m.in. Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2022 r., sygn. II FSK 1172/22, w którym sąd zaznaczył, że dochód, o którym mowa w art. 30h ust. 2 jest już dochodem pomniejszonym o stratę, zgodnie z art. 9 ust. 3 uPIT, a więc nie można podatnikowi odmówić prawa do uwzględniania straty z lat ubiegłych przy ustalaniu wysokości daniny solidarnościowej.

Po odpowiedzi Ministerstwa Finansów na interpelację poselską nr 42274 w lipcu 2023 r., które podzieliło ww. stanowisko sądów administracyjnych w zakresie możliwości uwzględniania straty z lat ubiegłych przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, tut. Organ przy wydawaniu interpretacji indywidualnych zaczął uznawać za prawidłowe stanowisko podatników w przedmiocie możliwości uwzględnienia straty przy ustalaniu wysokości daniny solidarnościowej (wśród najnowszych interpretacji wymienić można: interpretację indywidualną z dnia 28 października 2024 r. 0112-KDIL2-2.4011.614.2024.2.AA; interpretację indywidualną z dnia 13 września 2024 r. 0113-KDIPT2-3.4011.472.2024.1.MS; interpretację indywidualną z dnia 13 września 2024 r. 0113-KDIPT2-3.4011.469.2024.1.MS; interpretację indywidualną z dnia 2 lipca 2024 r. 0113-KDIPT2-3.4011.317.2024.2.NM).

Uznaje się, że jeżeli podstawę obliczenia daniny solidarnościowej ustala się na podstawie zasad określonych w art. 27 ust. 1, art. 30b i art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to co do zasady – zastosowanie (do obliczenia tej podstawy) znajduje również art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustalając wysokość dochodu stanowiącego podstawę ustalenia daniny solidarnościowej podatnik uwzględnia straty z lat ubiegłych, jednakże straty te muszą dotyczyć dochodu, który powstał w określonym źródle przychodu i który jednocześnie jest uwzględniony w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej za dany okres.

Co istotne Szef Krajowej Administracji Skarbowej pismem z dnia 1 marca 2024 r. znak: DOP3.8220.2.2024.HTCE zmienił niekorzystną dla podatnika interpretację podatkową z dnia 30 lipca 2023 r. wydaną przez Dyrektora KIS, stwierdzając w zmienionej interpretacji, że na potrzeby ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej za 2020 r., podatnik mógł uwzględnić w tej podstawie stratę z 2019 r. z tego samego źródła przychodów.

Stanowisko to potwierdza również aktualne orzecznictwo m.in. wyrok WSA w Gliwicach z 17 października 2024 r., sygn. I SA/Gl 575/24; wyrok WSA w Poznaniu z 14 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Po 612/23; wyrok WSA w Lublinie z 20.12.2023 r., sygn. I SA/Lu 421/23; wyrok NSA z 14 lutego 2023 r., sygn. II FSK 1099/22.

Opierając się na wyżej opisanym stanowisku organów podatkowych i sądów administracyjnych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dochód ze źródeł, o których mowa w art. 30h ust. 2 uPIT może być pomniejszony o straty z lat ubiegłych, zgodnie z art. 9 ust. 3 uPIT – a więc w określonej tam wysokości oraz tylko jeżeli źródło straty i dochodu jest takie samo (tzn. np. strata z działalności gospodarczej może pomniejszyć wyłącznie dochód z działalności gospodarczej). Taka interpretacja art. 30h ust. 2 uPIT powinna znaleźć zastosowanie do dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2019 r. (tj. daty wprowadzenia daniny solidarnościowej), gdyż późniejsze zmiany art. 30h nie mają wpływu na zagadnienie rozliczania straty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

Jak stanowi art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

Stosownie do art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2,

2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

– odliczone od tych dochodów.

Zgodnie z art. 30h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:

1)rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,

2)zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa

-których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

Na podstawie art. 30h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 30h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej zawiera dane umożliwiające prawidłową identyfikację osoby fizycznej i urzędu skarbowego, do którego kierowana jest deklaracja, oraz poprawne rozliczenie daniny solidarnościowej.

Stosownie zaś do art. 30h ust. 6 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, na piśmie utrwalonym w postaci elektronicznej, wzór deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej.

Do zapłaty daniny solidarnościowej obowiązane są więc osoby fizyczne, których dochód przekroczył 1 000 000 zł. Osoby te, oprócz podatku dochodowego, są obowiązane zapłacić dodatkowo daninę solidarnościową w wysokości 4% podstawy obliczenia oraz złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację o wysokości tej daniny solidarnościowej w terminie do 30 kwietnia roku kalendarzowego. W tym samym terminie upływa termin zapłaty daniny.

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:

·w art. 27 ust. 1, 9, 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in.: ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia itd.),

·art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19%),

·art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%), oraz

·art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody zagranicznej jednostki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)

-pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej jednostki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).

Z kolei zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W myśl natomiast art. 45 ust. 1a pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:

·   kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b;

·pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c.

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że przy ustalaniu dochodu ze źródeł przychodów stanowiących podstawę obliczenia daniny solidarnościowej należy uwzględniać prawo do odliczenia strat poniesionych z tych źródeł w latach ubiegłych. W ocenie sądów administracyjnych, gdyby intencją racjonalnego ustawodawcy było uniemożliwienie odliczenia straty z lat ubiegłych przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, to taka regulacja zostałaby wprost wskazana w przepisach ustawy PIT.

W konsekwencji, ustalając wysokość dochodu stanowiącego podstawę ustalenia daniny solidarnościowej podatnik uwzględnia straty z lat ubiegłych, jednakże straty te muszą dotyczyć dochodu, który powstał w określonym źródle przychodu i który jednocześnie jest uwzględniony w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej za dany okres.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w latach 2015, 2016, 2017, 2018 i 2019 poniósł Pan stratę z działalności gospodarczej, a w latach 2016, 2018 i 2019 stratę z dochodów kapitałowych. W rozliczeniu podatku dochodowego za 2021 r. i 2022 r. przekroczył sumę dochodów (w każdym z tych lat) 1 000 000 zł, co skutkowało powstaniem obowiązku zapłaty daniny solidarnościowej w rozliczeniu za 2021 r. i 2022 r.

Ustalając podstawę obliczenia tej daniny doliczył Pan dochody z działalności gospodarczej i z dochodów kapitałowych. Jednocześnie przy ustalaniu tej podstawy nie dokonywał Pan odliczenia poniesionych w latach poprzednich strat z działalności gospodarczej oraz z dochodów kapitałowych.

Planuje Pan dokonanie korekty złożonych za lata 2021 i 2022 deklaracji poprzez pomniejszenie przedmiotowej podstawy o straty z lat ubiegłych (w ramach odpowiadającego stracie źródła przychodów) i ubieganie się o zwrot nadpłaconych kwot daniny solidarnościowej, tj. precyzyjnie w zakresie rozliczenia za 2021 r. planuje Pan uwzględnienie straty z działalności gospodarczej z lat 2015, 2016, 2017, 2018 i 2019, natomiast za 2022 r. odliczyć straty z dochodów kapitałowych z lat 2016, 2018 i 2019.

W odniesieniu do przedmiotu sprawy wskazuję, że strata nie jest podatkowo obojętna, ponieważ podatnik może ją odliczyć z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym, w zależności od wyboru dostępnej metody rozliczenia straty.

Jak wynika z konstrukcji deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym (deklaracja DSF-1) oraz objaśnień do niej, w Pana przypadku, zasadnym było w rozliczeniu podatku dochodowego za 2021 r. złożenie deklaracji DSF-1 do zapłaty w roku kalendarzowym – 2022 w terminie ustawowym do 30 kwietnia 2022 r. Analogicznie należało złożyć deklarację DSF-1 za 2023 r. do 30 kwietnia 2023 r. w rozliczeniu podatku za 2022 r.

Stosownie do cytowanego powyżej art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stratę można odliczyć od dochodu w ciągu pięciu kolejnych lat po roku, w którym poniesiono stratę. Strata z lat ubiegłych musi pomniejszać dochody uzyskane z tego samego tytułu. W świetle powyższego, straty z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym, wykazanej w zeznaniu za 2015 r. nie może Pan uwzględnić w korekcie deklaracji za 2021 r. ani też straty z dochodów kapitałowych wykazanej w PIT-38 za 2016 r. uwzględnić w podstawie daniny solidarnościowej w korekcie deklaracji za 2022 r. W konsekwencji, w części odnoszącej się do tych lat, uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Natomiast ustalając podstawę obliczenia daniny solidarnościowej za 2021 r., ma Pan prawo do odliczenia kwot strat, w ramach źródeł przychodów kapitały pieniężne, poniesionych w latach 2016 - 2019 oraz z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym za 2022 r. strat poniesionych w latach 2018 - 2019.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.