
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 21 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w obszarze IT. Posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z nieprzekroczeniem w roku poprzednim przychodów w wysokości 1,2 mln euro, Wnioskodawca prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów.
Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jeszcze przed dniem 1 stycznia 2023 r. (i trwa do dziś) polega na tworzeniu od podstaw kodu źródłowego autorskiego oprogramowania, jak i rozwijaniu już istniejącego (również w celu jego ulepszania).
Na zlecenie klienta Wnioskodawca tworzy programy i moduły komputerowe.
Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i stanowić będzie utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.
Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje prace twórcze, rozwojowe, polegające na ciągłym ulepszaniu, rozwijaniu, eliminowaniu pojawiających się błędów i trudności. Prowadzone prace mają charakter systematyczny, a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie ich do tworzenia innowacyjnych rozwiązań.
Nie są i nie będą to działania rutynowe ani okresowe.
W związku z faktem, iż Wnioskodawca na bieżąco śledzi stale zmieniające się i rozwijające rozwiązania w zakresie technologii programistycznych, jest w stanie prowadzić prace na najwyższym poziomie.
Efektem działań prowadzonych przez Wnioskodawcę są programy komputerowe. Mogą one przybierać formę architektury systemów, struktury danych, zabezpieczenia aplikacji, skryptów bazodanowych, modułów funkcjonalnych, oprogramowania stron internetowych. Aby dopasować istniejące oprogramowanie do potrzeb danego klienta oraz sytuacji wymagane jest opracowanie i wdrożenie nowych rozwiązań. Mając to na uwadze, Wnioskodawca tworzy nowe lub ulepszone produkty.
Istnieje i będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w związku z tworzeniem (w tym stanowiącym rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Jest to i będzie wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania, udzielenia zgody na wykonywanie praw zależnych do oprogramowania i przeniesienia prawa do udzielania przez klientów Wnioskodawcy zgody na wykonywanie praw zależnych do oprogramowania przez podmioty trzecie. Wszystkie ww. prawa nabywają i będą nabywać klienci Wnioskodawcy, a Wnioskodawca wyzbywa się i będzie się wyzbywał odpłatnie tych praw.
Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu majątkowych praw autorskich stanowią i będą stanowić przychody, a po uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodów - dochody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mamy tutaj do czynienia z dochodem z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Powyższe przychody są jedynymi, jakie Wnioskodawca osiąga i planuje osiągać.
W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadzić odrębną od Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów ewidencję, w której to uwzględnione są i będą przychody oraz koszty przypadające na każde odrębne kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Wnioskodawca jest i będzie właścicielem stworzonego przez niego (lub ulepszonego) oprogramowania do czasu przeniesienia majątkowych praw autorskich na klienta.
Podmiot, dla którego Wnioskodawca przez cały 2023 r. i do dnia złożenia niniejszego wniosku wytwarzał oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, ma siedzibę w Polsce. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, również świadczy usługi w Polsce.
Sprzedaż autorskiego oprogramowania stanowi całość przychodów Wnioskodawcy z pozarolniczej działalności gospodarczej.
W ramach stworzonego ulepszenia lub rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe algorytmy w językach programowania, co stanowi nowe prawo własności intelektualnej objęte ochroną zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (w tym art. 74 tej ustawy).
Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie opisanych we wniosku prac programistycznych, jak również ponosi i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Od lutego 2023 r. do października 2024 r. Wnioskodawca tworzył i rozwijał elementy systemu (…). (…). Jego głównym celem jest gromadzenie, przetwarzanie i udostępnianie danych (...) oraz indeksów elektronicznej dokumentacji (…). System obejmuje (...).
Innowacyjność (…) wynika z jego zaawansowanych funkcji, kompleksowego podejścia do cyfryzacji (...) oraz wpływu na codzienne funkcjonowanie (...). (…), między innymi, gromadzi i integruje informacje o zdarzeniach (...) oraz dokumentacji (...), umożliwia wymianę danych między różnymi podmiotami, co eliminuje potrzebę prowadzenia papierowej dokumentacji i ułatwia dostęp do danych niezależnie od miejsca świadczenia usług (...). System tworzy podstawę do dalszego rozwoju technologii (...), takich jak sztuczna inteligencja, analityka (...).
Z kolei od listopada 2024 r. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie (…).
System (…) to rozwiązanie do zarządzania inteligentnym domem, kompatybilne z ekosystemem (…), systemami (…) oraz automatyką budynkową w standardzie (…). Urządzenia są obsługiwane za pomocą ujednoliconego interfejsu 3D, który pozwala na ich kategoryzację, zmianę statusów oraz monitorowanie zużycia energii. System alertów informuje o aktywacji kluczowych urządzeń związanych z bezpieczeństwem, takich jak czujniki zalania czy otwarcia drzwi. Dzięki integracji z różnorodnymi standardami możliwe jest tworzenie zaawansowanych (…) obejmujących urządzenia od różnych producentów. System (…) zaś to zaawansowana platforma stworzona do monitorowania postępu prac budowlanych. Zapewnia wygodny dostęp do kompleksowej dokumentacji cyfrowej na każdym etapie cyklu życia budynku.
Wszystkie programy komputerowe, oprogramowania, moduły komputerowe są rozwijane, tworzone oraz ulepszane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.
Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do programów komputerowych (kodów źródłowych/modułów) przejawiał się w podejmowaniu działań wymagających kreatywności, analitycznego myślenia oraz zdolności do znajdowania nowych rozwiązań w zmieniających się warunkach technologicznych. Wymagane jest opracowywanie struktur aplikacji, systemów oraz algorytmów, które odpowiadają na konkretne potrzeby użytkowników lub organizacji. Wymaga to tworzenia nowych koncepcji oraz przewidywania, jak zaprojektowane rozwiązania będą funkcjonować w praktyce. Wiąże się to z analizą zagadnień i tworzeniem efektywnych rozwiązań. Wymaga to myślenia abstrakcyjnego i kreatywnego podejścia do eliminacji przeszkód technologicznych. To opracowywanie nowych mechanizmów, które często muszą być dostosowane do specyficznych wymagań danego projektu.
Wprowadzanie zmian mających na celu poprawę wydajności, skalowalności wiąże się z potrzebą znajdowania nowatorskich rozwiązań i usprawnień, a tworzenie nowych rozwiązań wymaga częstego testowania hipotez, budowania prototypów i wyciągania wniosków, co jest kluczowym elementem działalności twórczej.
a) Działaniami zmierzającymi do wytworzenia i rozwinięcia/ulepszenia programu komputerowego, które zostały podjęte, były zebranie wymagań użytkowników i/lub klientów, zidentyfikowanie potrzebnych narzędzi, technologii i metod, określenie potencjalnych problemów, stworzenie struktury systemu/modułu, obejmującej podział na poszczególne komponenty i ich zależności, analiza ryzyka, tworzenie kodu zgodnie z ustalonym projektem, integracja systemu/modułu z innymi systemami, tworzenie testów jednostkowych i integracyjnych, tworzenie dokumentacji technicznej.
b) Programy komputerowe (moduły, kody źródłowe) wytworzone, rozwijane, ulepszane przez Wnioskodawcę są w oparciu o technologie takie jak języki programowania (…) oraz narzędzia i biblioteki ww. języków, jak np. (…).
W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje, tworzy, rozwija i ulepsza funkcjonalności (narzędzia, rozwiązania) niewystępujące wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub charakteryzujące się na tyle wysokim poziomem innowacyjności, że znacząco wyróżniają się na tle już istniejących rozwiązań.
W odniesieniu do pytania dotyczącego konkretnych narzędzi, nowych koncepcji oraz rozwiązań, które nie występowały wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, w projekcie (…) wskazuje on, że wytworzył i ulepszał oprogramowanie niewystępujące wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, składające się na moduły i funkcjonalności, takie jak:
(...).
Każdy moduł w architekturze (…) jest autonomiczny i może być tworzony, rozwijany oraz wdrażany niezależnie. Pozwala to na łatwiejszą skalowalność projektu (aplikacja może być rozwijana równolegle w wielu mniejszych komponentach, a poszczególne (…) można skalować indywidualnie w zależności od potrzeb), szybsze wdrażanie zmian (aktualizacje dotyczące jednego modułu mogą być wprowadzane niezależnie, bez konieczności przebudowy całej aplikacji, co zmniejsza ryzyko związane z dużymi wdrożeniami), lepszą odporność na błędy (awaria jednego modułu nie wpływa na działanie pozostałych części aplikacji, a izolacja kodu minimalizuje ryzyko konfliktów między komponentami), większą elastyczność technologiczną oraz lepszą wydajność (możliwość ładowania tylko tych (…), które są potrzebne użytkownikowi w danym momencie - oznacza to szybsze czasy ładowania i tym samym lepszą wydajność aplikacji). W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy uprzednio była architektura monolityczna, mniej wydajna i skalowalna.
W projekcie (…) natomiast Wnioskodawca wytworzył oprogramowanie niewystępujące wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, składające się na moduł integracji z dostawcą danych na temat (…).
c) Wytworzone bądź rozwijane programy komputerowe różniły się od już funkcjonujących ze względu na dołożenie do nich nowych funkcjonalności lub modułów, dostosowanie ich do nowych wymagań klienta, poprawę błędów w ich działaniu czy optymalizację ich działania. Oryginalność oprogramowania polega na tym, iż do wytworzenia oprogramowania (modułu, kodu źródłowego) wymagana była indywidualna analiza, stworzenie koncepcji wytworzenia i implementacji poszczególnych wymaganych komponentów. Każdy kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę się nie powielał, był dostosowany do warunków i wymagań, a klient nie byłby w stanie zakupić go na wolnym rynku.
d) Tworzone bądź rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe (kody źródłowe, moduły) różniły się od rozwiązań już funkcjonujących dzięki zastosowaniu wyżej wymienionych (w punkcie b) języków programowania, technologii oraz narzędzi czy bibliotek.
Działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzył, rozwijał i ulepszał oprogramowanie prowadzona była w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu z uwzględnieniem harmonogramu prac.
Systematyczność działalności Wnioskodawcy polega na ciągłym dążeniu do powiększania swojego zasobu wiedzy, śledzeniu postępu w rozwoju technologii, metod i narzędzi, na prowadzeniu prac w sposób metodyczny, tj. rozpoczynając od określenia celu i zebraniu wymagań, ustalenia sposobu wykonania, doboru technologii, przez zaplanowanie prac, ich implementację a następnie weryfikację poprawności działania poprzez testowanie oraz tworzenie testów jednostkowych i integracyjnych i, ostatecznie, zdanie efektów swojej pracy.
Każdorazowo celem było stworzenie oprogramowania, które spełni wymagania klienta, będzie funkcjonowało bezawaryjne i będzie zawierało wszelkie funkcjonalności wymagane przez klienta.
Każdorazowo udawało się osiągać zamierzone cele, tj. stworzenie oprogramowania spełniającego wymagania klienta oraz działającego bezawaryjnie. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, zaplanowane cele realizuje samodzielnie.
Zasobami rzeczowymi jest sprzęt komputerowy stosowany do wytwarzania oprogramowania, a zasobami finansowymi na pokrycie kosztów ponoszonych w wyniku realizacji zaplanowanych prac są przychody uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej. Harmonogramy prac są tworzone na bieżąco w toku realizacji projektów, uwzględniając zmiany priorytetów funkcjonalności przez klienta, zmiany wymagań czy czynniki losowe.
Harmonogramy te mogą ulegać zmianie. Harmonogramy te w stosunku do tworzonego w toku działalności oprogramowania były zawsze realizowane w założonym czasie.
Wnioskodawca dysponuje zasobami wiedzy na temat tworzenia aplikacji internetowych wykorzystując języki programowania takie jak (…) i narzędzia związane z ww. językami programowania, posiada wiedzę na temat narzędzi służących do tworzenia oprogramowania oraz wspomagających pracę programisty, zna dobre praktyki oraz metodologie tworzenia oprogramowania oraz posiada ogólną wiedzę na temat technologii komputerowych. Systematycznie doszkala się w zakresie ww. technologii oraz poznaje nowe rozwiązania. W ramach swojej działalności wykorzystuje najnowsze wersje narzędzi oraz bibliotek, które wykorzystują innowacyjne mechanizmy takie jak (…). Stosowanie najnowszych wersji bibliotek i narzędzi pozwala na tworzenie rozwiązań, które są szybsze, bardziej wydajne, łatwiej skalowane oraz bezpieczniejsze, o wyższym poziomie dostępności i zadowolenia użytkownika końcowego. W ramach działalności wykorzystywano i wykorzystuje się dalej wiedzę i umiejętności opisane powyżej.
W projekcie (…) nowymi zastosowaniami były tworzone/ulepszane przez Wnioskodawcę funkcjonalności składające się na moduły wymienione poprzednio, tj. moduł zleceń na wyroby (...), moduł (…), moduł elektronicznych kart (...), moduł dokumentacji (…), (…) zgłoszeń podejrzenia lub rozpoznania chorób zakaźnych, moduł integracji (…) z istniejącym już (…) oraz zmiana architektury na (…). Rozwiązania te powstały przy użyciu innowacyjnych technologii takich jak języki programowania (…) oraz liczne biblioteki i narzędzia, takie jak (…).
W projekcie (…) nowymi zastosowaniami była integracja z zewnętrznym dostarczycielem danych na temat postępu budowy (…). Wykorzystano do tego celu technologie pokroju języków programowania (…).
Nowe zastosowania i usprawnienia powstają specjalnie pod problemy biznesowe zdefiniowane przez Klienta, każdorazowo zapewniając unikalny, nieistniejący wcześniej program komputerowy stworzony specjalnie dla kontrahenta. Wnioskodawca oferuje usługi programistyczne, w których wykorzystuje rozwiązania wiedzowe, techniczne oraz technologiczne opisane powyżej.
Wnioskodawca bazuje na rozwiązaniach wiedzowych, technicznych i technologicznych dotyczących programowania w wyżej wymienionych językach oraz technologiach (głównie (…) wraz z popularnymi narzędziami, bibliotekami związanymi z ekosystemem (…)), zdobywanych w toku doświadczenia zawodowego oraz w wyniku systematycznego doszkalania się. Wnioskodawca stosuje rozwiązania programistyczne polegające na stosowaniu najlepszych wzorców i paradygmatów programowania, zasad tworzenia czystego i skalowalnego kodu.
Zaplanowano prace związane z wytworzeniem zleconych funkcjonalności bądź ulepszeń używając metodyki opisanej w odpowiedzi na pytanie nr 3. Celem było dostarczenie działającej funkcjonalności w wskazanym czasie.
Efektem podjętych działań były nowe moduły i funkcjonalności stworzone przez Wnioskodawcę, które poszerzają dotychczasowy zakres funkcjonalności i użyteczności tworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych (modułów, oprogramowania), a także takie rozwiązania, które zapewniają sprawniejsze funkcjonowanie tych programów. Przedsięwzięcie to realizowano metodycznie zgodnie z odpowiedzią na pytanie nr 3.
Efekty samodzielnej pracy w zakresie tworzenia jak i rozwijania lub ulepszania, zawsze były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. Wnioskodawcy przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego programu komputerowego (kodu źródłowego, modułu).
Efekty pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania) zawsze były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych – zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i których rezultaty da się z góry przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, były twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawcę. Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.
Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez klienta.
W związku z wykonywanymi umowami Wnioskodawca wystawiał faktury. Otrzymywał od kontrahentów wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych, w którym to wynagrodzeniu zawarte jest honorarium za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Wystawiane przez Wnioskodawcę faktury nie wyodrębniały wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych utworów. Zgodnie z zawartymi umowami przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą jego ustalenia (w przypadku umowy z (…)), poprzednio zaś w przypadku umowy z (…) – w momencie wykonania zleconego zadania. Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich, ale są wystawiane na łączne wynagrodzenie, które przysługiwało Wnioskodawcy od Kontrahenta w danym miesiącu, gdyż całość wynagrodzenia Wnioskodawcy jest wynagrodzeniem za tworzenie programów komputerowych i przekazanie majątkowych praw autorskich do tych programów komputerowych/modułów/funkcjonalności. Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane ani nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych z Zleceniodawcą.
Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na kontrahenta autorskich praw do programu komputerowego.
Przeniesienie praw autorskich jest dokonywane zgodnie z art. 41 i art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest dokonywanie automatycznie w wyniku wykonania zadania. Umowy z kontrahentami precyzują, że do każdego utworu, do którego powstania dojdzie w wyniku wykonania zadania zleconego przez kontrahenta, Wnioskodawca, jako wykonawca zobowiązuje się przenieść na kontrahenta wszelkie prawa autorskie majątkowe na wszystkich polach eksploatacji znanych w chwili zawarcia umowy wymienionych w ustawie Prawo autorskie, a w szczególności w art. 50 i 74 ust. 4 Prawa autorskiego. Przekazuje kod wytworzonego oprogramowania poprzez umieszczenie go w repozytorium kodu należącym do kontrahenta.
Sposób przenoszenia na klienta praw do wytworzonego oprogramowania każdorazowo spełniało i będzie spełniać warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następowało z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Działania polegające na rozwijaniu bądź ulepszaniu programu komputerowego/oprogramowania zmierzały do poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego programu komputerowego lub oprogramowania.
Właścicielem rozwijanego oprogramowania komputerowego jest zleceniodawca. Natomiast oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności mającej na celu rozwijanie bądź ulepszanie oprogramowania jest rezultatem jego własnej twórczej działalności intelektualnej, więc stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania (ulepszenia) przekazuje na rzecz zleceniodawcy wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Nie był/nie jest/nie będzie właścicielem lub współwłaścicielem „oprogramowania”, które rozwijał/rozwija/będzie rozwijał oraz ulepszał/ulepsza/będzie ulepszał, nie będzie też w stosunku do tego „oprogramowania” posiadał wyłącznej licencji.
Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają/nie będą mieć charakteru rutynowych/okresowych zmian. W wyniku podjętych przez niego czynności powstał odrębny od tego programu komputerowego/oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego „prawa do programu komputerowego”) podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosił i będzie przenosił całość autorskich praw majątkowych otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.
Do ulepszenia lub rozwijania przez Wnioskodawcę oprogramowania, którego nie jest właścicielem lub współwłaścicielem, następuje na podstawie zlecenia zadania oraz umowy zawartej ze zleceniodawcą. W wyniku rozwinięcia bądź ulepszenia programu komputerowego (kodu źródłowego, modułu) tworzone są nowe kody i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Przysługują i będą mu przysługiwały prawa autorskie do rozwinięcia i modyfikacji oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Ewidencja kosztów oraz przychodów kwalifikowanych własności intelektualnej prowadzona jest od 01.01.2023 r. do dnia dzisiejszego, w sposób przejrzysty. Ww. ewidencja prowadzona była i jest do dnia dzisiejszego w sposób umożliwiający poprawne i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za rok podatkowy będący przedmiotem wniosku.
W odrębnej ewidencji określone zostało każde kwalifikowane prawo własności indywidualnej, przychody oraz koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także dochód. Odpowiednio określono także wszystkie koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (zawarte w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Wskaźnik Nexus równy jest 1, gdyż całość przychodów i kosztów związana jest z działalnością w obrębie własności intelektualnej.
Pytanie
Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z tzw. IP BOX i opodatkować swoje przychody za rok 2023 stawką 5% z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?
Pana stanowisko w sprawie
W związku z faktem, iż zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania, Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki pozwalające skorzystać z wyżej wymienionej preferencyjnej stawki.
Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, prawo do programu komputerowego jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, zatem podlega ono ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Z kolei działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie prac rozwojowych. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają twórczy charakter, gdyż powstają nowe i oryginalne rozwiązania.
Wykonywane przez Wnioskodawcę prace mają systematyczny charakter. W roku 2023 Wnioskodawca przenosił i przenosi w dalszym ciągu na klienta całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wiec dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
Reasumując, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki pozwalające na skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5% określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o PIT. Dzięki temu, będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę w rozliczeniu rocznym za rok 2023.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.).
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że na zlecenie klienta tworzy Pan programy i moduły komputerowe. Od lutego 2023 r. do października 2024 r. tworzył Pan i rozwijał elementy systemu (…). (…). Jego głównym celem jest gromadzenie, przetwarzanie i udostępnianie danych (…). (...). Innowacyjność (…) wynika z jego zaawansowanych funkcji, kompleksowego podejścia do cyfryzacji (...). (…), między innymi, gromadzi i integruje informacje o zdarzeniach (...) oraz dokumentacji (...), umożliwia wymianę danych między różnymi podmiotami, co eliminuje potrzebę prowadzenia papierowej dokumentacji i ułatwia dostęp do danych niezależnie od miejsca świadczenia usług (...). System tworzy podstawę do dalszego rozwoju technologii (...), takich jak sztuczna inteligencja, analityka (...).
Z kolei od listopada 2024 r. rozwija Pan oprogramowanie (…). System (…) to rozwiązanie do zarządzania inteligentnym domem, kompatybilne z ekosystemem (…), systemami (…) oraz automatyką budynkową w standardzie (…). Urządzenia są obsługiwane za pomocą ujednoliconego interfejsu 3D, który pozwala na ich kategoryzację, zmianę statusów oraz monitorowanie zużycia energii. System alertów informuje o aktywacji kluczowych urządzeń związanych z bezpieczeństwem, takich jak czujniki zalania czy otwarcia drzwi. Dzięki integracji z różnorodnymi standardami możliwe jest tworzenie zaawansowanych (…) obejmujących urządzenia od różnych producentów. System (…) zaś to zaawansowana platforma stworzona do monitorowania postępu prac budowlanych. Zapewnia wygodny dostęp do kompleksowej dokumentacji cyfrowej na każdym etapie cyklu życia budynku.
Wszystkie programy komputerowe, oprogramowania, moduły komputerowe są bezpośrednio przez Pana rozwijane, tworzone oraz ulepszane. Efektem działań prowadzonych przez Pana są programy komputerowe. Mogą one przybierać formę architektury systemów, struktury danych, zabezpieczenia aplikacji, skryptów bazodanowych, modułów funkcjonalnych, oprogramowania stron internetowych. Aby dopasować istniejące oprogramowanie do potrzeb danego klienta oraz sytuacji wymagane jest opracowanie i wdrożenie nowych rozwiązań. Mając to na uwadze, tworzy Pan nowe lub ulepszone produkty.
W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pan, tworzy, rozwija i ulepsza funkcjonalności (narzędzia, rozwiązania) niewystępujące wcześniej w Pana praktyce gospodarczej lub charakteryzujące się na tyle wysokim poziomem innowacyjności, że znacząco wyróżniają się na tle już istniejących rozwiązań.
Efekty samodzielnej pracy w zakresie tworzenia jak i rozwijania lub ulepszania, zawsze były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. Przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego programu komputerowego (kodu źródłowego, modułu). Efekty pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania) zawsze były utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych – zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i których rezultaty da się z góry przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, były twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawcę.
Przeniesienie praw autorskich jest dokonywane zgodnie z art. 41 i art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest dokonywanie automatycznie w wyniku wykonania zadania. Sposób przenoszenia na klienta praw do wytworzonego oprogramowania każdorazowo spełniało i będzie spełniać warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następowało z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na zlecenie klienta tworzy Pan programy i moduły komputerowe. Pana działalność obejmuje prace twórcze, rozwojowe, polegające na ciągłym ulepszaniu, rozwijaniu, eliminowaniu pojawiających się błędów i trudności. Aby dopasować istniejące oprogramowanie do potrzeb danego klienta oraz sytuacji wymagane jest opracowanie i wdrożenie nowych rozwiązań. Tworzy Pan nowe lub ulepszone produkty. Wszystkie programy komputerowe, oprogramowania, moduły komputerowe są bezpośrednio przez Pana rozwijane, tworzone oraz ulepszane.
Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do programów komputerowych (kodów źródłowych/modułów) przejawiał się w podejmowaniu działań wymagających kreatywności, analitycznego myślenia oraz zdolności do znajdowania nowych rozwiązań w zmieniających się warunkach technologicznych. Wymagane jest opracowywanie struktur aplikacji, systemów oraz algorytmów, które odpowiadają na konkretne potrzeby użytkowników lub organizacji. Wymaga to tworzenia nowych koncepcji oraz przewidywania, jak zaprojektowane rozwiązania będą funkcjonować w praktyce. Wiąże się to z analizą zagadnień i tworzeniem efektywnych rozwiązań. Wymaga to myślenia abstrakcyjnego i kreatywnego podejścia do eliminacji przeszkód technologicznych. To opracowywanie nowych mechanizmów, które często muszą być dostosowane do specyficznych wymagań danego projektu. Wprowadzanie zmian mających na celu poprawę wydajności, skalowalności wiąże się z potrzebą znajdowania nowatorskich rozwiązań i usprawnień, a tworzenie nowych rozwiązań wymaga częstego testowania hipotez, budowania prototypów i wyciągania wniosków, co jest kluczowym elementem działalności twórczej.
Działaniami zmierzającymi do wytworzenia i rozwinięcia/ulepszenia programu komputerowego, które zostały podjęte, były zebranie wymagań użytkowników i/lub klientów, zidentyfikowanie potrzebnych narzędzi, technologii i metod, określenie potencjalnych problemów, stworzenie struktury systemu/modułu, obejmującej podział na poszczególne komponenty i ich zależności, analiza ryzyka, tworzenie kodu zgodnie z ustalonym projektem, integracja systemu/modułu z innymi systemami, tworzenie testów jednostkowych i integracyjnych, tworzenie dokumentacji technicznej.
Programy komputerowe (moduły, kody źródłowe) są przez Pana wytworzone, rozwijane, ulepszane w oparciu o technologie takie jak języki programowania (…) oraz narzędzia i biblioteki ww. języków, jak np. (…).
W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pan, tworzy, rozwija i ulepsza funkcjonalności (narzędzia, rozwiązania) niewystępujące wcześniej w Pana praktyce gospodarczej lub charakteryzujące się na tyle wysokim poziomem innowacyjności, że znacząco wyróżniają się na tle już istniejących rozwiązań.
W projekcie (…) wytworzył Pan i ulepszał oprogramowanie niewystępujące wcześniej w Pana praktyce gospodarczej, składające się na moduły i funkcjonalności takie jak:
(...).
Każdy moduł w architekturze (…) jest autonomiczny i może być tworzony, rozwijany oraz wdrażany niezależnie. Pozwala to na łatwiejszą skalowalność projektu (aplikacja może być rozwijana równolegle w wielu mniejszych komponentach, a poszczególne (…) można skalować indywidualnie w zależności od potrzeb), szybsze wdrażanie zmian (aktualizacje dotyczące jednego modułu mogą być wprowadzane niezależnie, bez konieczności przebudowy całej aplikacji, co zmniejsza ryzyko związane z dużymi wdrożeniami), lepszą odporność na błędy (awaria jednego modułu nie wpływa na działanie pozostałych części aplikacji, a izolacja kodu minimalizuje ryzyko konfliktów między komponentami), większą elastyczność technologiczną oraz lepszą wydajność (możliwość ładowania tylko tych (…), które są potrzebne użytkownikowi w danym momencie - oznacza to szybsze czasy ładowania i tym samym lepszą wydajność aplikacji).
W Pana praktyce gospodarczej uprzednio była architektura monolityczna, mniej wydajna i skalowalna.
Natomiast w projekcie (…) wytworzył Pan oprogramowanie niewystępujące wcześniej w Pana praktyce gospodarczej, składające się na moduł integracji z dostawcą danych na temat postępu budowy (…).
Wytworzone bądź rozwijane programy komputerowe różniły się od już funkcjonujących ze względu na dołożenie do nich nowych funkcjonalności lub modułów, dostosowanie ich do nowych wymagań klienta, poprawę błędów w ich działaniu czy optymalizację ich działania.
Oryginalność oprogramowania polega na tym, że do wytworzenia oprogramowania (modułu, kodu źródłowego) wymagana była indywidualna analiza, stworzenie koncepcji wytworzenia i implementacji poszczególnych wymaganych komponentów. Każdy kod źródłowy tworzony przez Pana się nie powielał, był dostosowany do warunków i wymagań, a klient nie byłby w stanie zakupić go na wolnym rynku.
Tworzone bądź rozwijane przez Pana programy komputerowe (kody źródłowe, moduły) różniły się od rozwiązań już funkcjonujących dzięki zastosowaniu ww. języków programowania, technologii oraz narzędzi czy bibliotek.
Działalność, w ramach której tworzył Pan, rozwijał i ulepszał oprogramowanie prowadzona była w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu z uwzględnieniem harmonogramu prac.
Zatem prowadzona przez Panią działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.
Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wyjaśnił Pan, że działalność, w ramach której tworzył Pan, rozwijał i ulepszał oprogramowanie prowadzona była w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu z uwzględnieniem harmonogramu prac. Systematyczność Pana działalności polega na ciągłym dążeniu do powiększania swojego zasobu wiedzy, śledzeniu postępu w rozwoju technologii, metod i narzędzi, na prowadzeniu prac w sposób metodyczny, tj. rozpoczynając od określenia celu i zebraniu wymagań, ustalenia sposobu wykonania, doboru technologii, przez zaplanowanie prac, ich implementację a następnie weryfikację poprawności działania poprzez testowanie oraz tworzenie testów jednostkowych i integracyjnych i, ostatecznie, zdanie efektów swojej pracy. Każdorazowo celem było stworzenie oprogramowania, które spełni wymagania klienta, będzie funkcjonowało bezawaryjne i będzie zawierało wszelkie funkcjonalności wymagane przez klienta. Każdorazowo udawało się osiągać zamierzone cele, tj. stworzenie oprogramowania spełniającego wymagania klienta oraz działającego bezawaryjnie. Nie zatrudnia Pan pracowników, zaplanowane cele realizuje Pan samodzielnie. Zasobami rzeczowymi jest sprzęt komputerowy stosowany do wytwarzania oprogramowania, a zasobami finansowymi na pokrycie kosztów ponoszonych w wyniku realizacji zaplanowanych prac są przychody uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej. Harmonogramy prac są tworzone na bieżąco w toku realizacji projektów, uwzględniając zmiany priorytetów funkcjonalności przez klienta, zmiany wymagań czy czynniki losowe. Harmonogramy te mogą ulegać zmianie. Harmonogramy te w stosunku do tworzonego w toku działalności oprogramowania były zawsze realizowane w założonym czasie.
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan prace twórcze, rozwojowe, polegające na ciągłym ulepszaniu, rozwijaniu, eliminowaniu pojawiających się błędów i trudności. Prowadzone prace mają charakter systematyczny, a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie ich do tworzenia innowacyjnych rozwiązań.
Dysponuje Pan zasobami wiedzy na temat tworzenia aplikacji internetowych wykorzystując języki programowania takie jak (…) i narzędzia związane z ww. językami programowania. Posiada Pan wiedzę na temat narzędzi służących do tworzenia oprogramowania oraz wspomagających pracę programisty, zna dobre praktyki oraz metodologie tworzenia oprogramowania oraz posiada ogólną wiedzę na temat technologii komputerowych. Systematycznie doszkala się w zakresie ww. technologii oraz poznaje nowe rozwiązania. W ramach swojej działalności wykorzystuje Pan najnowsze wersje narzędzi oraz bibliotek, które wykorzystują innowacyjne mechanizmy takie jak (…). Stosowanie najnowszych wersji bibliotek i narzędzi pozwala Panu na tworzenie rozwiązań, które są szybsze, bardziej wydajne, łatwiej skalowane oraz bezpieczniejsze, o wyższym poziomie dostępności i zadowolenia użytkownika końcowego. W ramach działalności wykorzystywał Pan i wykorzystuje nadal wiedzę i umiejętności opisane powyżej.
W projekcie (…) nowymi zastosowaniami były tworzone/ulepszane przez Pana funkcjonalności składające się na moduły wymienione poprzednio, (…) z istniejącym już (…) oraz zmiana architektury na (…). Rozwiązania te powstały przy użyciu innowacyjnych technologii takich jak języki programowania (…) oraz liczne biblioteki i narzędzia, takie jak (…).
W projekcie (…) nowymi zastosowaniami była integracja z zewnętrznym dostarczycielem danych na temat postępu budowy (…). Wykorzystano do tego celu technologie pokroju języków programowania (…).
Nowe zastosowania i usprawnienia powstają specjalnie pod problemy biznesowe zdefiniowane przez Klienta, każdorazowo zapewniając unikalny, nieistniejący wcześniej program komputerowy stworzony specjalnie dla kontrahenta. Oferuje Pan usługi programistyczne, w których wykorzystuje rozwiązania wiedzowe, techniczne oraz technologiczne opisane powyżej.
Bazuje Pan na rozwiązaniach wiedzowych, technicznych i technologicznych dotyczących programowania w wyżej wymienionych językach oraz technologiach (głównie (…) wraz z popularnymi narzędziami, bibliotekami związanymi z ekosystemem (…)), zdobywanych w toku doświadczenia zawodowego oraz w wyniku systematycznego doszkalania się. Stosuje Pan rozwiązania programistyczne polegające na stosowaniu najlepszych wzorców i paradygmatów programowania, zasad tworzenia czystego i skalowalnego kodu.
Efektem podjętych działań były nowe moduły i funkcjonalności stworzone przez Pana, które poszerzają dotychczasowy zakres funkcjonalności i użyteczności tworzonych przez Pana programów komputerowych (modułów, oprogramowania), a także takie rozwiązania, które zapewniają sprawniejsze funkcjonowanie tych programów.
Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
- nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
- łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
- kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
- wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
- planowaniu produkcji oraz
- projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan prace twórcze, rozwojowe, polegające na ciągłym ulepszaniu, rozwijaniu, eliminowaniu pojawiających się błędów i trudności. Efektem działań prowadzonych przez Pana są programy komputerowe. Mogą one przybierać formę architektury systemów, struktury danych, zabezpieczenia aplikacji, skryptów bazodanowych, modułów funkcjonalnych, oprogramowania stron internetowych. Aby dopasować istniejące oprogramowanie do potrzeb danego klienta oraz sytuacji wymagane jest opracowanie i wdrożenie nowych rozwiązań. Tworzy Pan nowe lub ulepszone produkty. Prowadzone prace mają charakter systematyczny, a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie ich do tworzenia innowacyjnych rozwiązań. Wszystkie programy komputerowe, oprogramowania, moduły komputerowe są rozwijane, tworzone oraz ulepszane bezpośrednio przez Pana. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do programów komputerowych (kodów źródłowych/modułów) przejawiał się w podejmowaniu działań wymagających kreatywności, analitycznego myślenia oraz zdolności do znajdowania nowych rozwiązań w zmieniających się warunkach technologicznych. Wymagane jest opracowywanie struktur aplikacji, systemów oraz algorytmów, które odpowiadają na konkretne potrzeby użytkowników lub organizacji. Wymaga to tworzenia nowych koncepcji oraz przewidywania, jak zaprojektowane rozwiązania będą funkcjonować w praktyce. Wiąże się to z analizą zagadnień i tworzeniem efektywnych rozwiązań. Wymaga to myślenia abstrakcyjnego i kreatywnego podejścia do eliminacji przeszkód technologicznych. To opracowywanie nowych mechanizmów, które często muszą być dostosowane do specyficznych wymagań danego projektu. Wprowadzanie zmian mających na celu poprawę wydajności, skalowalności wiąże się z potrzebą znajdowania nowatorskich rozwiązań i usprawnień, a tworzenie nowych rozwiązań wymaga częstego testowania hipotez, budowania prototypów i wyciągania wniosków, co jest kluczowym elementem działalności twórczej. Działalność, w ramach której tworzył Pan, rozwijał i ulepszał oprogramowanie prowadzona była w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu z uwzględnieniem harmonogramu prac. Systematyczność Pana działalności polega na ciągłym dążeniu do powiększania swojego zasobu wiedzy, śledzeniu postępu w rozwoju technologii, metod i narzędzi, na prowadzeniu prac w sposób metodyczny, tj. rozpoczynając od określenia celu i zebraniu wymagań, ustalenia sposobu wykonania, doboru technologii, przez zaplanowanie prac, ich implementację, a następnie weryfikację poprawności działania poprzez testowanie oraz tworzenie testów jednostkowych i integracyjnych i, ostatecznie, zdanie efektów swojej pracy. W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pan, tworzy, rozwija i ulepsza funkcjonalności (narzędzia, rozwiązania) niewystępujące wcześniej w Pana praktyce gospodarczej lub charakteryzujące się na tyle wysokim poziomem innowacyjności, że znacząco wyróżniają się na tle już istniejących rozwiązań. Zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają/nie będą mieć charakteru rutynowych/okresowych zmian. Działania polegające na rozwijaniu bądź ulepszaniu programu komputerowego/oprogramowania zmierzały do poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego programu komputerowego lub oprogramowania.
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
-na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy Pan oraz rozwija/ulepsza programy komputerowew ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
-efekty pracy, które nazywa Pan „programami komputerowymi” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy, przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie umowy, zawartej z zachowaniem formy wskazanej w art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
-prowadzi Pan od 1 stycznia 2023 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
-w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej wyodrębnienia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (Prawa IP BOX).
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, tworzone i rozwijane przez Pana autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowania) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2023.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.