Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 7 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie pismem z 29 stycznia 2025 r. (wpływ 29 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1)W dniu 14 sierpnia 2024 r., jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, Pani A (dalej: Wnioskodawczyni) dokonała sprzedaży nieruchomości nabytych w spadku po ojcu. Nieruchomości te położone są w (…) wraz z wybudowanym w latach 90. XX wieku budynkiem mieszkalnym posadowionym na działkach (…), w tym także księga obejmuje niezabudowaną działkę o numerze ewidencyjnym (…) stanowiącą grunty orne. Rok zakończenia budowy budynku mieszkalnego to 2002, co wynika z wydanego w dniu (…) Zawiadomienia o wprowadzonych zmianach w danych ewidencyjnych, znak sprawy: (…). Dla ww. nieruchomości urządzona jest księga wieczysta Kw. numer (…) prowadzona w (…). Nieruchomości te były objęte wspólnością ustawową majątkową małżeńską dziadków podatniczki, którzy byli małżeństwem od września 1964 r. Nieruchomości gruntowe zostały zakupione przez nich na podstawie następujących aktów notarialnych:

a)w dniu 21 marca 1997 r. (Nr Repertorium (…)) do majątku wspólnego jako wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. Z treści ww. aktu notarialnego wynika, że przedmiotem zakupu były, stanowiące plac budowlany, działki nr (…),

b)w dniu 28 maja 1997 r. (Nr Repertorium (…)) do majątku wspólnego jako wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. Z treści ww. aktu notarialnego wynika, że przedmiotem zakupu była, stanowiąca rolę, działka nr (…).

Zatem dziadek Wnioskodawczyni (…):

-już od 1997 r. był współwłaścicielem ww. nieruchomości gruntowych,

-od 2002 r. był współwłaścicielem budynku mieszkalnego,

-a po śmierci żony, od kwietnia 2017 r., stał się jedynym spadkobiercą i właścicielem całego ww. majątku (a to na podstawie notarialnego testamentu).

2)W dniu 9 października 2024 r., również jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nieruchomości (…) wraz z budynkiem garażowym w zabudowie segmentowej (rok zakończenia budowy 1980) posadowionym na tej działce o numerze ewidencyjnym (…). Stanowi ona tereny mieszkaniowe położone (…) i posiada założoną księgą wieczystą Kw. numer (…) prowadzoną w (…). Nieruchomość ta została nabyta przez dziadka Wnioskodawczyni. Częścią składową tej nieruchomości był budynek garażowy w zabudowie segmentowej, a rok zakończenia budowy to 1980 (co wynika z wydanego w dniu (...) Zawiadomienia o wprowadzonych zmianach w danych ewidencyjnych, znak sprawy: (…). Z zapisu prawa własności zabudowanej nieruchomości ujawnionej w Kw. numer (…) wynika, że została ona nabyta 18 marca 1998 r. Podstawą nabycia była Decyzja (…) o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności działki nr ewid. (…), a wykazana w ww. księdze wieczystej jako plac budowlany. W akcie notarialnym brak jest informacji czy nieruchomość została objęta wspólnością ustawową majątkową małżeńską. Zatem dziadek Wnioskodawczyni już od 1998 r. nabył prawo do ww. nieruchomości.

Wszystkie ww. nieruchomości (wg ksiąg wieczystych (…)) zostały nabyte przez Wnioskodawczynię w drodze spadku po ojcu (…), co wynika z dokumentów przedłożonych do akt ww. ksiąg wieczystych, tj. postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku: po Jej dziadkach Pani B i Panu C oraz po Ich synu Panu D (bezdzietnym kawalerze) i po Ich drugim synu Pan E (kawalerze), który jest ojcem Wnioskodawczyni.

Nieruchomości te, po śmierci Pani B weszły do masy spadkowej i były kolejno przedmiotem spadku, tj.:

-w dniu (...) kwietnia 2017 r. zmarła Pani B.

Spadek po Niej nabył w całości mąż – Pan C na podstawie testamentu notarialnego z 22 lipca 2015 r. Repertorium (…), w którym widnieje zapis o wydziedziczeniu ze spadku syna Pana E. Analogiczny zapis o wydziedziczeniu ze spadku syna Pana E widnieje w testamencie notarialnym z 22 lipca 2015 r. Repertorium (…), sporządzonym na wypadek śmierci przez Pana C.

Fakt nabycia spadku po Pani B przez Panu C został potwierdzony w treści Postanowienia (…) z 9 czerwca 2021 r. Sygn. Akt (…).

-w dniu (...) marca 2021 r. zmarł Pan C.

Spadek po Nim na podstawie ustawy nabył w całości syn Pan D, co wynika z Postanowienia (…) z 9 czerwca 2021r. Sygn. Akt (…).

-w dniu (...) października 2021 r. zmarł Pan D.

Spadek po Nim na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabył w całości brat Pan E, co wynika z Postanowienia (…) z 15 grudnia 2021 r. Sygn. akt (…).

-w dniu (...) lipca 2022 r. zmarł Pan E, tj. ojciec Wnioskodawczyni.

Spadek po Nim na podstawie ustawy nabyła Wnioskodawczyni w całości, co wynika z Postanowienia (…) z 18 października 2022 r. Sygn. akt (…). Przedmiot tego spadku, tj. nieruchomości, zostały sprzedane przez Wnioskodawczynię w 2024 r.

Pytanie

Czy sprzedaż w 2024 r. przedmiotowych nieruchomości stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym ich zbycie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Pani stanowisko w sprawie

W związku z odpłatnym zbyciem w 2024 r. własności ww. nieruchomości, o których mowa we wniosku (dla których prowadzone są księgi wieczyste (…)), a nabytych przez Wnioskodawczynię w drodze spadku, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r., poz. 226 z późn. zm.).

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 5 ww. ustawy:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Tym samym, od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku, liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie w drodze spadku”, zaś w orzecznictwie sądów administracyjnych pod pojęciem „nabycie w drodze spadku”, użytym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, podkreśla się, że przez „nabycie w drodze spadku” należy rozumieć nabycie w drodze dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego (np. wyroki NSA z dnia 15 grudnia 2010 r. sygn. akt II FSK 1437/09, z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt II FSK 2983/11, z dnia 25 stycznia 2013 r. sygn. akt II FSK 1120/11, z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11, z dnia 19 czerwca 2015r. sygn. akt II FSK 625/13, z dnia 29 listopada 2015 r. sygn. akt II FSK 3281/15).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że pojęcie „nabycia w drodze spadku” użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie oraz nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego i windykacyjnego.

Dodatkowo należy zauważyć, że we wszystkich wymienionych wyżej przypadkach nieruchomości będące przedmiotem nabycia muszą stanowić część masy spadkowej.

W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 z późn. zm.): Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie do art. 924 tej ustawy: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast na mocy art. 925 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1025 § 1 ustawy - Kodeks cywilny: Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Ponadto, kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Pierwszą datą kiedy do masy spadkowej włączone zostały nieruchomości nabyte przez dziadków Wnioskodawczyni była śmierć Jej babci (...) kwietnia 2017 r. Pierwszym spadkobiercą przedmiotowych nieruchomości w kwietniu 2017 r. został dziadek Wnioskodawczyni – Pan C, który po śmierci żony, na podstawie notarialnego testamentu nabył spadek w całości.

Prawidłowym jest więc twierdzenie, że 5 letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć:

-od końca 1997 r. w odniesieniu do działek budowlanych oraz gruntu rolnego nabytych w 1997 r. i okres ten upłynął 31 grudnia 2002 r.,

-od końca 2002 r. w odniesieniu do budynku mieszkalnego oddanego do użytku w 2002 r. – pięcioletni okres upłynął 31 grudnia 2007 r.,

-od końca 1998 r. w odniesieniu do nabytego w 1998 r. gruntu z posadowionym garażem – pięcioletni okres upłynął 31 grudnia 2003 r.

Reasumując, odpłatne zbycie własności nieruchomości, nie będzie stanowiło źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych u Wnioskodawczyni, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia przedmiotowych nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, Wnioskodawczyni pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 w związku z § 6 Kodeksu karnego za składanie fałszywych oświadczeń, oświadcza, że w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe i nie jest prowadzona kontrola podatkowa lub kontrola celnoskarbowa oraz, że sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, zasadnym jest twierdzenie, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię, jako osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nieruchomości nabytych w spadku, a sprzedanych w 2024 r. nie stanowi dla Niej źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.) w związku z art. 10 ust. 5 tej ustawy, bowiem minęło już 5 lat od ich nabycia przez pierwszego spadkobiercę do ich sprzedaży przez Wnioskodawczynię.

W konsekwencji, nie ciąży na Niej obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży w 2024 r. nieruchomości, nabytych w spadku po zmarłym ojcu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Do celów stosowania art. 10 ust. 5 ww. ustawy w przedmiotowej sprawie momentem nabycia udziału w nieruchomości przez spadkodawcę, który te udziały w nieruchomości nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tych udziałów w nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tj. w chwili śmierci jego spadkodawcy/spadkodawców.

Art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Natomiast, w myśl art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 14 sierpnia 2024 r. sprzedała Pani nieruchomości położone w (…), które nabyła Pani w spadku po ojcu, który zmarł (...) lipca 2022 r. Nieruchomości te zakupili Pani dziadkowie 21 marca 1997 r. oraz 28 maja 1997 r. Pani dziadkowie nabyli nieruchomość w ramach wspólności majątkowej – wspólność ustawowa majątkowa małżeńska. Następnie 9 października 2024 r. sprzedała Pani nieruchomość wraz z budynkiem garażowym w zabudowie segmentowej posadowionej na tej nieruchomości. Ta nieruchomość została nabyta przez Pani dziadka w 1998 r. Wszystkie ww. nieruchomości zostały przez Panią nabyte w drodze spadku po Pani ojcu. W dniu (...) kwietnia 2017 r. zmarła Pani babcia, a spadek po niej nabył na podstawie testamentu w całości Pani dziadek. Następnie, umarł Pani dziadek ((...) marca 2021 r.) i spadek po nim nabył w całości syn – Pan D. Dnia (...) października 2021 r. umarł Pan D i spadek po nim na mocy ustawy nabył w całości Pani ojciec. Z kolei, Pani ojciec zmarł (...) lipca 2022 r., a spadek po nim na podstawie ustawy nabyła Pani w całości.

Odnosząc przywołane przepisy prawne do przedmiotowej sprawy wskazać należy, że jest Pani spadkobiercą po zmarłym ojcu, który stał się właścicielem ww. nieruchomości w spadku po swoim bracie. Zatem datą nabycia nieruchomości przez Pani ojca, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest (...) października 2021 r., tj. dzień śmierci Pana D – jego spadkodawcy.

W świetle powyższego, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w odniesieniu do nabytych przez Panią nieruchomości w ramach spadku po ojcu, liczony jest od końca 2021 r.

Podsumowując, dokonana przez Panią sprzedaż nieruchomości (nabytych w spadku po ojcu), stanowiła dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegała opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych, bowiem została dokonana przed upływem 5 lat, licząc od końca 2021 r., tj. roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Pani spadkodawcę (Pani ojca).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Panią wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.  

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.