Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 2 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 stycznia 2025 r. (wpływ 29 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą rozwiedzioną, zgodnie z wyrokiem sądu z (…) października 2018 roku władza rodzicielska nad małoletnim dzieckiem powierzona jest obydwojgu rodziców, z tym że miejsce pobytu dziecka zostało ustalone przy Pani.

Kontakty z ojcem zostały uregulowane w następujący sposób: każdy wtorek i środa od 17–19:30, I i III weekend miesiąca, w II i IV tygodniu miesiąca w czwartki od 17 do piątku do 7 rano. W praktyce wygląda to inaczej, ojciec utrzymuje kontakt z dzieckiem sporadycznie, nie przestrzega ustalonego w wyroku harmonogramu. Dodatkowo ojciec dziecka, mimo zasądzonych alimentów nie płaci ich.

Ponadto w piśmie z 29 stycznia 2025 r. doprecyzowała Pani opis sprawy, odpowiadając na wezwanie organu w następujący sposób:

1.Czy – w okresie, którego dotyczy wniosek – podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?

Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek, podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

2.Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, uzyskiwała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej (np. z tytułu umowy o pracę, umowy zlecenia itp.)?

Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek, uzyskiwała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu umowy o pracę oraz umowy zlecenia.

3.Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, prowadziła Pani działalność gospodarczą? Jeśli tak - należy wskazać formę opodatkowania tej działalności.

Odpowiedź: Nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

4.Czy w okresie, którego dotyczy wniosek w stosunku do Pani i Pani dziecka miały zastosowanie przepisy:

a)art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy),

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub

c)ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub

d)ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?

Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek, w stosunku do Pani i Pani dziecka nie miały zastosowania przepisy wymienione w pkt 4 lit. a-d.

5.W związku ze wskazaniem we wniosku, że: „Jestem osobą rozwiedzioną” – należy wskazać datę uprawomocnienia się wyroku Sądu dotyczącego rozwodu.

Odpowiedź: Wyrok uprawomocnił się (…) listopada 2018 r.

6.    Czy zawarła Pani ponownie związek małżeński? – Jeśli tak, proszę wskazać datę jego zawarcia.

Odpowiedź: Nie zawarła Pani związku małżeńskiego.

7.    Jaka jest data urodzenia Pani dziecka, o którym mowa we wniosku?

Odpowiedź: Data urodzenia dziecka (…) 2013 r.

8.   Czy Pani dziecko w okresie, którego dotyczy złożony wniosek otrzymywało/otrzymuje, zgodnie z odrębnymi przepisami, zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną? Jeśli tak, to od kiedy oraz konkretnie, które z ww. świadczeń i na podstawie jakich przepisów?

Odpowiedź: Nie otrzymywało.

9.   Czy została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad dzieckiem, w związku z którą zostało ustalone świadczenie wychowawcze (tzw. 500+/800+) zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1576) obojgu rodzicom? Jeśli nie, to któremu z rodziców i dlaczego?

Odpowiedź: Nie została orzeczona opieka naprzemienna. Świadczenie wychowawcze, w związku z ustaleniem miejsca zamieszkania przy matce, wypłacana jest Pani.

10. Czy jest Pani matką lub opiekunem prawnym innych dzieci (niż wymienione w treści wniosku) i względem nich wykonywała Pani w okresie, którego dotyczy wniosek władzę rodzicielską? Jeśli tak, należy podać ich daty urodzenia.

Odpowiedź: Nie jest Pani.

11.  W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 10, należy wskazać czy wychowywała je Pani wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym (partnerem)?

Odpowiedź: Nie dotyczy.

12. Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, faktycznie i samotnie wychowywała Pani dziecko, bez udziału drugiego rodzica – ojca dziecka – wykonywała Pani władzę rodzicielską: stale troszczyła się Pani o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału (wsparcia) drugiej osoby, tj. uczestniczyła w wychowaniu dziecka, dbała o prawidłowy rozwój dziecka kształtując jego właściwe zachowania, rozwijała jego zainteresowania, sprawowała nad dzieckiem pieczę/opiekę, troszczyła się o jego rozwój fizyczny i duchowy, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, ponosiła koszty jego utrzymania, zabezpieczała potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, pomagała w edukacji szkolnej, brała czynny udział w sprawach dotyczących dziecka związanych z jego kształceniem, dodatkowymi zajęciami itp.? Jeśli tak, to proszę wskazać przesłanki, które świadczą o tym, że Pani samotnie wychowywała dziecko, w okresie objętym wnioskiem.

Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek, pełniła i nadal pełni Pani rolę opiekuna swojego dziecka, z pełnym zaangażowaniem dbając o jego potrzeby materialne, emocjonalne i wychowawcze. Każdego dnia starała się Pani zapewnić mu stabilność i bezpieczeństwo, zarówno w kwestii finansowej, jak i emocjonalnej. Była Pani odpowiedzialna za jego rozwój, zarówno ten fizyczny, jak i psychiczny. Zapewniała mu Pani odpowiednią opiekę zdrowotną, dbała Pani o jego aktywności fizyczne i odpowiednią dietę, a także o to, by mógł rozwijać swoje pasje i zainteresowania. Wspólnie z dzieckiem uczestniczyła Pani w różnych formach aktywności, takich jak wyjazdy wakacyjne czy wycieczki, które miały na celu nie tylko odpoczynek, ale również poszerzanie horyzontów i kształtowanie zdrowych więzi rodzinnych. W zakresie edukacji regularnie wspierała Pani syna w jego nauce, pomagając w odrabianiu lekcji i biorąc aktywny udział w jego rozwoju intelektualnym. Regularnie uczestniczyła Pani w zebraniach w szkole. Czuwała Pani nad tym, aby miał odpowiednie warunki do nauki i rozwijania swoich umiejętności. Ponadto, dbając o jego dobrostan, ponosiła Pani wydatki związane z jego utrzymaniem, zapewniając mu odpowiednią opiekę zdrowotną, odzież, wyżywienie, a także odpowiadała Pani za pokrywanie kosztów związanych z jego edukacją, jak podręczniki.

13. Czy w okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dziecka wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do niego, tj. uczestniczył w wychowaniu dziecka, dbał o prawidłowy rozwój dziecka kształtując jego właściwe zachowania, rozwijał jego zainteresowania, sprawował nad dzieckiem pieczę/opiekę, troszczył się o jego rozwój fizyczny i duchowy, ponosił wydatki związane z wypoczynkiem, ponosił koszty jego utrzymania, zabezpieczał potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne – poza płaconymi alimentami, pomagał w edukacji szkolnej, brał czynny udział w sprawach dotyczących dziecka związanych z jego kształceniem, dodatkowymi zajęciami itp.?

Odpowiedź: W okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dziecka sporadycznie sprawował bezpośrednią opiekę nad dzieckiem. Wizyty dziecka w domu ojca zdarzają się 1-2 razy w tygodniu po 2-3 godziny, w tym czasie syn spędza czas na grze na komputerze lub głównie z dziadkami. Raz w miesiącu zdarza się, że syn spędza noc u ojca. Ojciec dziecka nie zabiera go na wakacje/wypoczynek. Czas spędzony z dzieckiem jest za krótki, aby można było uznać, iż ojciec bierze udział w wychowaniu dziecka, dba o jego prawidłowy rozwój. Ojciec dziecka od 2022 roku nie płaci alimentów zasądzonych przez sąd, nie ponosi kosztów utrzymania dziecka, nie chodzi z dzieckiem do lekarza, nie bierze udziału w zebraniach w szkole, nie pomaga w edukacji.

Pytanie

Czy może Pani rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie ojciec dziecka nie bierze udziału w wychowaniu dziecka, ponieważ kontakty są sporadyczne oraz ojciec nie ponosi kosztów utrzymania dziecka.

Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik będący rodzicem samotnie wychowującym dziecko ma prawo do preferencyjnego rozliczenia podatkowego. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych oraz interpretacjami organów podatkowych, samotne wychowywanie dziecka oznacza faktyczne sprawowanie nad nim opieki oraz ponoszenie głównej odpowiedzialności za jego utrzymanie i wychowanie.

W wyroku z dnia 10 lipca 2024 r. (sygn. akt II FSK 972/21) Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że pojęcie „samotnego wychowywania” w kontekście ulgi podatkowej dla rodziców rozwiedzionych i wychowujących dzieci należy rozumieć jako wychowywanie dziecka przez rodzica w odosobnieniu od drugiego rodzica, bez konieczności wykluczenia opieki drugiego rodzica przez cały rok podatkowy, co jest zgodne z celami polityki prorodzinnej państwa.

W okresie, którego dotyczy wniosek, pełniła i nadal pełni Pani rolę głównego opiekuna Pani dziecka, zapewniając mu odpowiednie warunki do życia, rozwoju i edukacji. Z pełnym zaangażowaniem dba Pani o jego potrzeby materialne, emocjonalne i wychowawcze, co przejawia się w codziennym zapewnianiu stabilności finansowej, organizowaniu opieki zdrowotnej, aktywności fizycznych oraz wspieraniu edukacji. Regularnie uczestniczy Pani w zebraniach szkolnych, pomaga Pani dziecku w nauce oraz dba Pani o jego rozwój intelektualny i społeczny.

Ojciec dziecka nie uczestniczy w jego wychowaniu w stopniu, który pozwalałby uznać go za współwychowującego. Kontakty dziecka z ojcem są sporadyczne i ograniczają się do krótkich wizyt, podczas których dziecko głównie spędza czas z dziadkami lub korzysta z komputera. Ojciec nie ponosi kosztów utrzymania dziecka, nie płaci zasądzonych alimentów od 2022 roku, nie bierze udziału w opiece zdrowotnej, edukacji ani w innych istotnych aspektach życia dziecka. Nie zabiera dziecka na wakacje ani nie angażuje się w jego rozwój emocjonalny i społeczny.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa, spełnia Pani wszystkie przesłanki umożliwiające skorzystanie z preferencyjnego opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Na mocy art. 6 ust. 4c ustawy:

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Według art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 6 ust. 4f ustawy:

Stosownie do art. 6 ust. 8 omawianej ustawy:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

·    posiadania przez rodzica statusu osoby samotnie wychowującej dzieci (dziecko),

·    wychowywania przez rodzica samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecko),

·    nieuzyskiwania przez rodzica i dzieci (dziecko) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,

·    niepodlegania przez rodzica i dzieci (dziecko) opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Brzmienie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje pojęcie „osoby samotnie wychowującej dzieci” w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, iż prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione (o których mowa w tym przepisie), a wyłącznie jednemu z rodziców/opiekunów prawnych, tj. temu, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci. Do skorzystania z tej preferencji, niewystarczające jest samo legitymowanie się określonym stanem cywilnym. Równie istotne jest samotne troszczenie się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka bez udziału innej osoby, tj. w szczególności ojca lub matki dziecka.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4c ww. ustawy. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Natomiast, kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza to, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich.

Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej ulgi, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem oraz świadczeń alimentacyjnych.

Wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. W sytuacji, gdy dziecko pozostaje pod stałą, codzienną opieką jednego rodzica, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (np. zgodnie z orzeczeniem sądu), status samotnego rodzica ma ten, który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą rozwiedzioną. Wyrok Sądu dotyczący rozwodu uprawomocnił się (…) listopada 2018 r. Nie zawarła Pani ponownie związku małżeńskiego. Zgodnie z wyrokiem sądu władza rodzicielska nad małoletnim dzieckiem – urodzonym (…) 2013 r. – powierzona jest obydwojgu rodziców, z tym że miejsce pobytu dziecka zostało ustalone przy Pani. Kontakty z ojcem zostały uregulowane w następujący sposób: każdy wtorek i środa 17–19:30, I i III weekend miesiąca, w II i IV tygodniu miesiąca w czwartki od 17 do piątku do 7 rano. W praktyce wygląda to inaczej, ojciec utrzymuje kontakt z dzieckiem sporadycznie, nie przestrzega ustalonego w wyroku harmonogramu. Dodatkowo ojciec dziecka, mimo zasądzonych alimentów nie płaci ich. W okresie, którego dotyczy wniosek, podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskiwała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu umowy o pracę oraz umowy zlecenia. Nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. W okresie, którego dotyczy wniosek, w stosunku do Pani i Pani dziecka nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego oraz ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Pani dziecko nie otrzymywało, zgodnie z odrębnymi przepisami, zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego lub renty socjalnej. Względem Pani dziecka nie została orzeczona opieka naprzemienna. Świadczenie wychowawcze, w związku z ustaleniem miejsca zamieszkania przy matce, wypłacana jest Pani. Nie jest Pani matką lub opiekunem prawnym innych dzieci.

W okresie, którego dotyczy wniosek, pełniła i nadal pełni Pani rolę opiekuna swojego dziecka, z pełnym zaangażowaniem dbając o jego potrzeby materialne, emocjonalne i wychowawcze. Każdego dnia starała się Pani zapewnić mu stabilność i bezpieczeństwo, zarówno w kwestii finansowej, jak i emocjonalnej. Była Pani odpowiedzialna za jego rozwój, zarówno ten fizyczny, jak i psychiczny. Zapewniała mu Pani odpowiednią opiekę zdrowotną, dbała Pani o jego aktywności fizyczne i odpowiednią dietę, a także o to, by mógł rozwijać swoje pasje i zainteresowania. Wspólnie z dzieckiem uczestniczyła Pani w różnych formach aktywności, takich jak wyjazdy wakacyjne czy wycieczki, które miały na celu nie tylko odpoczynek, ale również poszerzanie horyzontów i kształtowanie zdrowych więzi rodzinnych. W zakresie edukacji regularnie wspierała Pani syna w jego nauce, pomagając w odrabianiu lekcji i biorąc aktywny udział w jego rozwoju intelektualnym. Regularnie uczestniczyła Pani w zebraniach w szkole. Czuwała Pani nad tym, aby miał odpowiednie warunki do nauki i rozwijania swoich umiejętności. Ponadto, dbając o jego dobrostan, ponosiła Pani wydatki związane z jego utrzymaniem, zapewniając mu odpowiednią opiekę zdrowotną, odzież, wyżywienie, a także odpowiadała Pani za pokrywanie kosztów związanych z jego edukacją, jak podręczniki. Z kolei ojciec dziecka sporadycznie sprawował bezpośrednią opiekę nad dzieckiem. Wizyty dziecka w domu ojca zdarzają się 1-2 razy w tygodniu po 2-3 godziny, w tym czasie syn spędza czas na grze na komputerze lub głównie z dziadkami. Raz w miesiącu zdarza się, że syn spędza noc u ojca. Ojciec dziecka nie zabiera go na wakacje/wypoczynek. Czas spędzony z dzieckiem jest za krótki, aby można było uznać, iż ojciec bierze udział w wychowaniu dziecka, dba o jego prawidłowy rozwój. Ojciec dziecka od 2022 roku nie płaci alimentów zasądzonych przez sąd, nie ponosi kosztów utrzymania dziecka, nie chodzi z dzieckiem do lekarza, nie bierze udziału w zebraniach w szkole, nie pomaga w edukacji.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

Dodatkowo wyjaśnić należy, że aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej status osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) nie musi trwać przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro to Pani faktycznie wychowuje swoje dziecko, bez udziału drugiego rodzica (ojca dziecka), tj. dziecko cały czas mieszka z Panią, cały ciężar wychowywania dziecka spoczywa na Pani, począwszy od kontaktów ze szkołą, dbaniem o rozwój fizyczny, zdrowie, dodatkowe pasje i zainteresowania, poprzez dbanie o codzienne, bieżące i bytowe potrzeby dziecka, ponosi Pani wszelkie wydatki związane z jego utrzymaniem, szkołą, zdrowiem, zaspokaja wszelkie potrzeby, zapewnia mu stabilność i bezpieczeństwo, natomiast ojciec dziecka poza wyznaczonymi przez sąd spotkaniami (nie przestrzegając ustalonego w wyroku harmonogramu) nie bierze czynnego udziału w wychowaniu dziecka, a nawet nie płaci zasądzonych alimentów, to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pani, to ta interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla ojca dzieci.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.