Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 26 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 stycznia 2025 r. (wpływ 29 stycznia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, związaną z wytwarzaniem oprogramowania, spełniającą definicję ustawową działalności badawczo-rozwojowej wyrażoną w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w której działania podejmuje w sposób systematyczny, zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W 2024 r. Wnioskodawca na podstawie umowy o współpracy (zwanej dalej Umową) z polską Spółką z branży IT (zwaną dalej Kupującym) świadczył usługi badawczo-rozwojowe zgodnie z zapisami szczegółowego zakresu usług opisanych w Umowie.

Przedmiotem Umowy była sprzedaż usług badawczo- rozwojowych, których efektem było wytworzenie oprogramowania komputerowego, w których cenie uwzględniona była opłata za prawo do korzystania z własności intelektualnej Wnioskodawcy.

Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę dla Kupującego, zgodnie z zawartą Umową, były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kupującego. Wnioskodawca, wykonując te usługi, ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosił Wnioskodawca.

W zakres usług Wnioskodawcy realizowanych dla Kupującego wchodziło tworzenie oprogramowania zgodnie z dostarczonymi wymaganiami. Ponadto w zakres obowiązków Wnioskodawcy wchodziło również przeprowadzanie analizy otrzymanych wymagań, projektowanie funkcjonalności zgodnie z otrzymanymi wymaganiami, tworzenie algorytmów oraz walidacji wraz z pisaniem testów jednostkowych do wytwarzanego oprogramowania. Wszystkie te działania prowadziły bezpośrednio do powstania autorskiego prawa do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późniejszymi zmianami).

Przed rozpoczęciem prac nad wytwarzanym przez Wnioskodawcę oprogramowaniem, Wnioskodawca poddawał analizie otrzymane wymagania, weryfikował ich wykonalność i projektował możliwie najlepsze rozwiązanie, wykorzystując przy tym zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W celu zapewnienia kompletności i poprawnego działania wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, Wnioskodawca zabezpieczał je stosowną walidacją oraz pisał do niego testy jednostkowe. Całość działań prowadziła do powstania kompletnego oprogramowania komputerowego, którego sprzedaż praw autorskich stanowiła dla Wnioskodawcy dochód kwalifikowany ze sprzedaży praw autorskich (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Czynności podczas tworzenia, ulepszenia, rozwijania oprogramowania lub jego części Wnioskodawca wykonywał zgodnie ze swoją metodyką. Kupujący przekazywał Wnioskodawcy wymagania oraz kryteria akceptacji co do wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Jednak to Wnioskodawca miał prawo i obowiązek wyboru odpowiedniego sposobu, za pomocą którego postawione przez Kupującego wymagania zostały zaimplementowane w wytworzonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniu.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie miały charakteru rutynowego czy okresowych zmian. W procesie wytwarzania, ulepszania, rozwijania oprogramowania Wnioskodawca podejmował działania twórcze - jego praca cechowała się kreatywnością, a jej rezultat (wytworzone oprogramowanie) było skutkiem procesów myślowych wymagających kreatywności. Z tego względu wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania, przez stworzenie nowego oprogramowania, stanowiło przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe, w postaci rozbudowanej platformy, pozwalającej na realizację szeregu spraw urzędowych przez internet, za pomocą interaktywnych formularzy, zostało napisane w językach programowania (...), (...) z wykorzystaniem (...). Działalność Wnioskodawcy obejmowała prace rozwojowe oraz była działalnością twórczą. Obejmowała nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów.

W ramach omawianej działalności, Wnioskodawca zdobywał, poszerzał i łączył interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy były rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca zgodnie z treścią Umowy zawartej z Kupującym przeniósł na Kupującego prawa autorskie majątkowe do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania komputerowego powstałego w ramach wykonywania Umowy w chwili zapłaty przez Kupującego ustalonego wynagrodzenia. Sprzedaż wskazanych we wniosku praw nastąpiła w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji.

Wnioskodawca od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP prowadzi odrębną ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w powołanym art. 30ca ust. 4 przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Forma opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę to podatek liniowy 19%.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Działalność badawczo-rozwojową prowadzi Pan i uzyskuje z tego tytułu dochody od 06.05.2019 r.

Pod pojęciem oprogramowania należy rozumieć kod komputerowy, kompletny utwór, który realizuje specyficzną funkcjonalność. Do wytworzonego przez Pana oprogramowania zalicza się implementację szeregu funkcjonalności na Platformie (...) realizowanej dla (...), napisanych w języku (...) na (...):

  • Interaktywne formularze z unikalnymi walidacjami (tj. pomoc techniczna, (...))
  • Wytworzył Pan formularze z dynamicznymi walidacjami, które reagują na dane wprowadzane przez użytkownika w czasie rzeczywistym. Podczas ich oprogramowywania tworzył Pan re-używalne komponenty, co pozwoliło na łatwe utrzymanie kodu i szybkie rozszerzanie aplikacji o nowe formularze, bez konieczności tworzenia nowych elementów od podstaw.
  • Funkcjonalność „pełnomocników”

Umożliwia beneficjentom dodawanie i usuwanie pełnomocnictw oraz przełączanie się między kontekstem pełnomocnika a kontekstem beneficjenta. Wykorzystał Pan zarządzanie stanem do płynnej zmiany kontekstu użytkownika bez przeładowania strony, co zapewnia szybkie i komfortowe doświadczenie. Dzięki tej funkcjonalności, użytkownicy mogą w prosty i bezpieczny sposób zarządzać dostępem do swoich spraw.

  • Funkcjonalność „następcy/nabywcy” w sprawach (...)

Funkcjonalność ta umożliwia kontynuację sprawy przez następców/nabywców bez konieczności rozpoczynania procesu od nowa, co znacząco usprawnia obsługę spraw. Została ona wytworzona poprzez refaktoryzację istniejącego kodu (...) i dostosowanie go do nowego kontekstu. Innowacyjność polegała na usprawnieniu oraz rozszerzeniu kodu (...), dzięki czemu formularze wykorzystywane w ramach całego procesu mogły zostać ponownie użyte w zmienionym kontekście, zapewniając większą elastyczność oraz reużywalność kodu.

  • Konfigurator procesów 

Odrębna aplikacja, napisana w języku (...), która umożliwia użytkownikom wizualne tworzenie i edytowanie procesów przy użyciu metody (...). Aplikacja wykorzystuje diagramy przepływu oraz jest zintegrowana z silnikiem procesów, co pozwala na dynamiczne śledzenie i modyfikowanie procesów. Innowacyjność w tym kontekście polega na tym, że umożliwia to modyfikację procesów bez konieczności edytowania kodu, co sprawia, że użytkownicy (w tym osoby mniej techniczne) mogą łatwiej zarządzać skomplikowanymi procesami biznesowymi.

Przed rozpoczęciem pracy nad nowym oprogramowaniem, dysponował Pan solidną wiedzą w dziedzinie programowania, obejmującą znajomość popularnych języków i doświadczenie w projektowaniu oraz implementacji systemów informatycznych. Pana działalność skupiała się na rozwijaniu umiejętności związanych z inżynierią oprogramowania, takich jak projektowanie algorytmów, optymalizacja kodu, i implementacja nowych funkcji, przy jednoczesnym poszerzaniu wiedzy o najnowsze trendy i narzędzia w branży IT. Wykorzystał Pan innowacyjne technologie, w tym zaawansowane (...) programistyczne i nowe metody przetwarzania danych, co pozwoliło Panu na stworzenie oprogramowania wyróżniającego się nowymi zastosowaniami, usprawnieniami takimi jak zwiększona wydajność, lepsza skalowalność oraz innowacyjne funkcje, niedostępne wcześniej w istniejących rozwiązaniach. Oferował Pan usługi programistyczne, polegające na tworzeniu programów komputerowych, dostosowanych do potrzeb Kupującego oraz sprzedaż autorskich praw majątkowych do tych programów. Pana celem było stworzenie oprogramowania, które nie tylko odpowiada na konkretne potrzeby Kupującego, ale również wprowadza innowacyjne rozwiązania, przyczyniając się do mojego dalszego rozwoju umiejętności i poszerzenia wiedzy technologicznej. Efektem Pana działań było stworzenie oprogramowania z nowymi funkcjonalnościami i rozwiązaniami technologicznymi, zwiększające efektywność i funkcjonalność oprogramowania. Projekt ten realizował Pan w sposób metodyczny, stosując elastyczne metodyki zarządzania projektem, co pozwoliło Panu skutecznie reagować na zmieniające się wymagania i wyzwania, od analizy potrzeb, przez wdrożenie, aż po testowanie oprogramowania.

Twórczy charakter działalności przejawiał się poprzez oryginalne podejście do projektowania, programowania i rozwiązywania problemów, gdzie każdy etap tworzenia oprogramowania charakteryzował się innowacyjnością i kreatywnością, począwszy od analizy wymagań, przez projektowanie architektury i funkcjonalności, aż po ostateczne wdrożenie i testowanie. Dokładne zrozumienie i analiza potrzeb użytkowników oraz wymagań technicznych, projektowanie opracowania architektury oprogramowania i interfejsu użytkownika zapewniające łatwość użycia i wysoką funkcjonalność, zastosowanie nowoczesnych technik programistycznych i (...) do tworzenia wydajnego i skalowalnego kodu oraz zapewnienie niezawodności i bezpieczeństwa oprogramowania poprzez rygorystyczne procedury testowania stanowiły kluczowe działania. Technologie i narzędzia obejmowały języki programowania (...) i (...) oraz (...), z wprowadzeniem nowych koncepcji i rozwiązań, takich jak specjalistyczne algorytmy oraz zaawansowane techniki programowania reaktywnego i asynchronicznego. Nowe oprogramowanie różniło się od istniejących rozwiązań poprzez unikalne funkcjonalności, takie jak zaawansowane interaktywne formularze i niestandardowe algorytmy przetwarzania danych, gdzie oryginalność polegała na integracji tych funkcji w sposób umożliwiający bardziej intuicyjną i efektywną interakcję z użytkownikami. Zastosowanie nowoczesnych technologii i narzędzi umożliwiło tworzenie bardziej zaawansowanych i efektywnych rozwiązań, z naciskiem na zastosowanie najnowszych trendów w programowaniu webowym, w tym technik programowania asynchronicznego, reaktywnego oraz zaawansowanej obsługi danych, co pozwoliło na stworzenie oprogramowania, które w znaczący sposób różniło się od dotychczasowych realizacji, oferując lepszą wydajność, większą skalowalność i lepsze doświadczenie użytkownika.

Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania oprogramowania prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Działa Pan według określonego systemu, opierając się na przygotowanym harmonogramie prac, co pozwala Panu na skuteczną realizację wyznaczonych celów. Systematyczność Pana pracy polega na ścisłym przestrzeganiu kolejnych etapów tworzenia oprogramowania, od analizy wymagań, przez projektowanie, programowanie, testowanie, aż po wdrożenie i ewentualne modyfikacje. Cele, które na wstępie stawiał sobie Pan w zakresie realizowanego oprogramowania, obejmowały stworzenie wydajnych, funkcjonalnych i innowacyjnych rozwiązań, odpowiadających na specyficzne potrzeby i wymagania Kupującego. Finansowanie Pana prac pochodziło z własnych środków, dzięki czemu mógł Pan zachować pełną kontrolę nad kierunkiem i jakością projektów.

Konkretne cele, które udało się Panu osiągnąć, to stworzenie oprogramowania spełniającego wszystkie ustalone wymagania, w tym funkcjonalności, niezawodności i bezpieczeństwa. Pana działania opierały się na wykorzystaniu własnej wiedzy i doświadczenia, bez angażowania dodatkowych zasobów ludzkich. Wszystkie prace wykonywał Pan samodzielnie, co pozwoliło Panu na szczegółowe dopracowanie każdego aspektu projektu. W związku z Pana działalnością opracował Pan harmonogramy prac dla każdego projektu oprogramowania. Każdy z nich był dostosowany do specyfiki danego zadania i obejmował wszystkie niezbędne etapy prac, od fazy koncepcyjnej po finalne wdrożenie. Realizacja tych harmonogramów pozwoliła Panu na terminowe dostarczenie oprogramowania, zgodnie z oczekiwaniami i wymaganiami Kupującego.

Efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem”, zawsze były i są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze charakteryzują się one oryginalnym, twórczym charakterem i zawsze stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Pana oprogramowanie nie jest efektem pracy, która ogranicza się jedynie do zastosowania określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty można by z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Każde stworzone przez Pana oprogramowanie jest wynikiem twórczego procesu, gdzie wykorzystuje Pan swoją wiedzę, doświadczenie i kreatywność do rozwiązania unikalnych problemów i tworzenia nowych rozwiązań. Nie jest to jedynie „techniczna” realizacja projektów zleconych przez Kupującego, ale twórcza aktywność, która przekracza standardowe podejścia i wprowadza nowe, oryginalne elementy do istniejącej praktyki programistycznej.

Pana działania skoncentrowane były na poprawie użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania.

Podejmowane przez Pana działania nie mają charakteru rutynowych czy okresowych zmian, mają charakter twórczy, których efekt (wytworzone oprogramowanie) jest skutkiem procesów myślowych wymagających kreatywności.

Wynagrodzenie w umowie wskazywane jest kwotowo i jest łączną zapłatą za całość czynności które realizuje Pan na rzecz Kupującego w ramach świadczenia usług programistycznych - od wytworzenia i przekazania oprogramowania, do przeniesienia praw autorskich (całości autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych do wytworzonych dzieł).

Umowa z Kupującym przewiduje stałe, comiesięczne okresy rozliczeniowe, w ramach których wynagrodzenie obliczane na podstawie liczby przepracowanych godzin w danym miesiącu oraz ustalonej stawki godzinowej.

Przeniesienie każdego z autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych została zawarta w formie pisemnej.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane, ani nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych z Kupującym. Wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich jest wyliczana na podstawie prowadzonej na bieżąco ewidencji.

Tworzone oprogramowanie jest produktem cyfrowym, które w momencie ukończenia jest zapisywane na repozytorium. Przeniesienie praw autorskich do oprogramowania następuje automatycznie (bez podejmowania przeze mnie i Kupującego dodatkowych czynności) na podstawie łączącej nas umowy. Przeniesienie jest warunkowe tj. z zastrzeżeniem zapłaty należnego wynagrodzenia.

Pytanie

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w 2024 r. w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi badawczo-rozwojowe w zakresie świadczenia usług programistycznych spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8.

Ponadto, zgodnie z art. 30cb Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Na podstawie powyższych Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do dochodów uzyskanych w 2024 r. z opisanych wyżej prac badawczo-rozwojowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)  wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)  polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)  polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)  odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)  są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)  wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)  badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)  badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Definicja prac rozwojowych

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)  badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)  badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność badawczo – rozwojową od 06.05.2019 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonał Pan usługi programistyczne dla Kupującego zgodnie z zawartą umową.

Wskazuje Pan, że w ramach prowadzonych prac twórczych stworzył/rozwinął Pan oprogramowanie komputerowe, w postaci rozbudowanej platformy, pozwalającej na realizację szeregu spraw urzędowych przez internet, za pomocą interaktywnych formularzy, zostało napisane w językach programowania (...), (...) z wykorzystaniem (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku).

Kryteria działalności badawczo-rozwojowej

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wytworzone przez Pana oprogramowanie komputerowe, w postaci rozbudowanej platformy, pozwalającej na realizację szeregu spraw urzędowych przez internet, za pomocą interaktywnych formularzy, zostało napisane w językach programowania (...), (...) z wykorzystaniem (...). Działalność obejmowała nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów. W ramach działalności, zdobywał, poszerzał i łączył Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty Pana działalności było rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. Twórczy charakter Pana działalności przejawiał się poprzez oryginalne podejście do projektowania, programowania i rozwiązywania problemów, gdzie każdy etap tworzenia oprogramowania charakteryzował się innowacyjnością i kreatywnością, począwszy od analizy wymagań, przez projektowanie architektury i funkcjonalności, aż po ostateczne wdrożenie i testowanie. Technologie i narzędzia obejmowały języki programowania (...) i (...) oraz (...), z wprowadzeniem nowych koncepcji i rozwiązań, takich jak specjalistyczne algorytmy oraz zaawansowane techniki programowania reaktywnego i asynchronicznego. Zastosowanie nowoczesnych technologii i narzędzi umożliwiło Panu tworzenie bardziej zaawansowanych i efektywnych rozwiązań, z naciskiem na zastosowanie najnowszych trendów w programowaniu webowym, w tym technik programowania asynchronicznego, reaktywnego oraz zaawansowanej obsługi danych, co pozwoliło na stworzenie oprogramowania, które w znaczący sposób różniło się od dotychczasowych realizacji, oferując lepszą wydajność, większą skalowalność i lepsze doświadczenie użytkownika.

Efekty Pana pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem”, zawsze były i są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze charakteryzują się one oryginalnym, twórczym charakterem i zawsze stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Pana oprogramowanie nie jest efektem pracy, która ogranicza się jedynie do zastosowania określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty można by z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Każde stworzone przez Pana oprogramowanie jest wynikiem twórczego procesu, gdzie wykorzystuje Pan swoją wiedzę, doświadczenie i kreatywność do rozwiązania unikalnych problemów i tworzenia nowych rozwiązań. Nie jest to jedynie „techniczna” realizacja projektów zleconych przez Kupującego, ale twórcza aktywność, która przekracza standardowe podejścia i wprowadza nowe, oryginalne elementy do istniejącej praktyki programistycznej. Podejmowane przez Pana działania nie mają charakteru rutynowych czy okresowych zmian, mają charakter twórczy, których efekt (wytworzone oprogramowanie) jest skutkiem procesów myślowych wymagających kreatywności.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Działa Pan według określonego systemu, opierając się na przygotowanym harmonogramie prac, co pozwala Panu na skuteczną realizację wyznaczonych celów. Systematyczność Pana pracy polega na ścisłym przestrzeganiu kolejnych etapów tworzenia oprogramowania, od analizy wymagań, przez projektowanie, programowanie, testowanie, aż po wdrożenie i ewentualne modyfikacje. Cele, które na wstępie stawiał sobie Pan w zakresie realizowanego oprogramowania, obejmowały stworzenie wydajnych, funkcjonalnych i innowacyjnych rozwiązań, odpowiadających na specyficzne potrzeby i wymagania Kupującego. Finansowanie Pana prac pochodziło z własnych środków, dzięki czemu mógł Pan zachować pełną kontrolę nad kierunkiem i jakością projektów.

Konkretne cele, które udało się Panu osiągnąć, to stworzenie oprogramowania spełniającego wszystkie ustalone wymagania, w tym funkcjonalności, niezawodności i bezpieczeństwa. Pana działania opierały się na wykorzystaniu własnej wiedzy i doświadczenia, bez angażowania dodatkowych zasobów ludzkich. Wszystkie prace wykonywał Pan samodzielnie, co pozwoliło Panu na szczegółowe dopracowanie każdego aspektu projektu. W związku z Pana działalnością opracował Pan harmonogramy prac dla każdego projektu oprogramowania. Każdy z nich był dostosowany do specyfiki danego zadania i obejmował wszystkie niezbędne etapy prac, od fazy koncepcyjnej po finalne wdrożenie.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że posiada Pan swoją wiedzę, doświadczenie i kreatywność w zakresie programowania programów komputerowych, popartą odpowiednim doświadczeniem zawodowym. Łączy Pan wiedzę teoretyczną z praktyczną.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

  • nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
  • łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
  • kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
  • wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

  • nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
  • łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
  • kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
  • wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

  • planowaniu produkcji oraz
  • projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług - od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów. Twórczy charakter Pana działalności przejawia się poprzez oryginalne podejście do projektowania, programowania i rozwiązywania problemów, gdzie każdy etap tworzenia oprogramowania charakteryzował się innowacyjnością i kreatywnością, począwszy od analizy wymagań, przez projektowanie architektury i funkcjonalności, aż po ostateczne wdrożenie i testowanie.

Ponadto posiada Pan profesjonalną wiedzę w zakresie programowania programów komputerowych, popartą odpowiednim doświadczeniem zawodowym.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)  patent,

2)  prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)  prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)  prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)  dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)  prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)  wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)  autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)  z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)  ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)  z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)  z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)  wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)  prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)  wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)  dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)  dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)  prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od 06.05.2019 r.

2)  w ramach działalności gospodarczej tworzy i rozwija Pan Oprogramowanie;

3)  efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)  przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na Zleceniodawcę;

5)  powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy;

6)  dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych;

7)  od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP prowadzi Pan odrębną ewidencję.

Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.

Może więc Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku za 2024 rok.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania, stąd wszelkie inne kwestie poruszone we wniosku, a nie objęte pytaniem, nie były przedmiotem rozstrzygnięcia. Fakt, że prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową i z tego tytułu uzyskuje dochody przyjęliśmy jako element stanu faktycznego, w związku z powyższym nie podlegało to analizie.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności sprawy.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)  z zastosowaniem art. 119a;

2)  w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)  z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).