Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-nieprawidłowe – w zakresie uznania wydatków poniesionych na opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej za koszty, o których mowa w lit. „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

-prawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 23 grudnia 2024 r., 6 i 18 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEiDG pod numerem NIP (...) i numerem REGON (...) pod kodem PKD: 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jako formę opodatkowania wybrał podatek liniowy. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020 poz. 1426 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT”).

Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT.

Wnioskodawca wykonuje czynności w ramach swojej działalności gospodarczej na potrzeby swojego jedynego Kontrahenta (Spółka, Zleceniodawca), z którym posiada umowę o świadczenie usług. W ramach tej współpracy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie integracyjne w języku Java i technologiach z nią powiązanymi. Wnioskodawca tworzy również nowe funkcjonalności (...) w obecnie działającym oprogramowaniu firmowym. Rozwiązania (...) bazują na różnych technologiach (…). Niejednokrotnie projekty implikują konieczność łączenia ze sobą ww. technologii co skutkuje rozłożeniem całego rozwiązania na oddzielne moduły oraz wzorce przekazujące między sobą informacje. Każde zadanie (...) realizowane dla klienta jest przygotowywane jako autorskie rozwiązanie pod jego indywidualne potrzeby. Skutkuje to (...) nowych rozwiązań (fragmentów kodu) czy zmianą całej struktury (...), przez wdrażanie nowych technologii zamodelowanych pod implementację dla klienta.

W ramach działalności Wnioskodawca tworzy kod, który jest rezultatem jego indywidualnej oraz twórczej działalności, dlatego spełnia definicję utworu zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Wnioskodawca zobowiązuje się do przenoszenia za wynagrodzeniem na Zamawiającego całości majątkowych praw autorskich do wszystkich Utworów, w rozumieniu przepisów Ustawy z o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę oraz umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i programowania, w celu tworzenia nowych systemów lub ulepszania istniejących. Praca nad projektami odbywa się w sposób systematyczny, a jej celem jest zarówno zwiększenie zasobów wiedzy jak i maksymalne wykorzystanie pokładów wiedzy już istniejących.

Wnioskodawca w związku z wykonywaną działalnością ponosi ryzyko gospodarcze oraz ponosi odpowiedzialność w przypadku wyrządzenia szkody spowodowanej naruszeniem warunków Umowy z kontrahentem. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za podwykonawców jak za działania własne. Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy.

Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Zgodnie z fachową literaturą, termin „program” odnosi się do opisanego w wybranym języku programowania algorytmu służącego do rozwiązania określonego zadania. W związku z tym, program komputerowy jest zbiorem instrukcji, które mają być wykonane bezpośrednio lub pośrednio przez komputer w celu uzyskania określonego wyniku. Innymi słowy, nawet małe fragmenty kodu źródłowego, które stanowią część większej aplikacji tworzonej zgodnie z zasadami elastycznych metodyk, mogą być uznane za program komputerowy.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że każdorazowo efekty prac Wnioskodawcy stanowią program komputerowy, podlegający ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który był, jest i będzie tworzony i rozwijany bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Przed rozpoczęciem pracy w ramach projektów zleconych przez Kontrahenta Wnioskodawca posiadał wiedzę na temat projektowania oraz optymalizacji (...) bazującej na (...) oraz (...). Dodatkowo niezbędna była wiedza w zakresie działania (...) w środowisku (...) oraz ta potrzebna do (...) jako (...) bazującej na technologii Java (…). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nieustannie rozwija się w technologiach umożliwiających poprawę działania oraz projektowanie od podstaw rozwiązań integracyjnych w organizacjach (…). Ponadto Wnioskodawca rozwija swoją wiedzę ogólną dotyczącą trendów w (...).

Efekty prac Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych/części programu zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, oraz zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a także nie są nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem oprogramowania komputerowego, które rozwija i udoskonala, jak również nie jest użytkownikiem, posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Właścicielem oprogramowania rozwijanego lub ulepszanego jest podmiot zlecający Wnioskodawcy wykonanie usługi, natomiast ten podmiot nie jest właścicielem utworu tworzonego przez Wnioskodawcę w procesie realizacji zlecenia rozwoju/ulepszenia oprogramowania. Prawa autorskie do wspomnianego utworu posiada Wnioskodawca i dopiero w wyniku wykonania umowy przenosi je na podmiot zlecający. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą w całości z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. W wyniku czego wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem poszczególnych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił następujące koszty bezpośrednio w związane z tworzeniem i rozwojem wytworzonej własności intelektualnej:

1)sprzęt komputerowy (laptop, komputer), telewizor i peryferia komputerowe (myszki, dyski, monitory), narzędzia programistyczne do tworzenia oprogramowania,

2)koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne w postaci biurka, fotela do pracy, myszki komputerowej, klawiatury, słuchawek, monitora, laptopa, telefonu komórkowego),

3)koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet), telefonu komórkowego,

4)koszty użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw, przeglądów, ubezpieczenia, serwisu oraz opłaty z tytułu leasingu operacyjnego,

5)koszty usług księgowych i doradztwa podatkowego,

6)kursy i szkolenia programistyczne, literatura fachowa, m.in. zajęcia z lektorem języka angielskiego,

7)licencja na oprogramowanie, tj. (...); licencja nie stanowi w prowadzonej działalności wartości niematerialnej i prawnej, jak również nie stanowi nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych, ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca oświadcza, że nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.) oraz że świadczone przez Wnioskodawcę usługi, prowadzące do ulepszenia istniejących lub stworzenia nowych programów komputerowych, nie polegają na wprowadzaniu rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania, nawet jeśli te mają charakter ulepszeń.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego/części programu, następuje/będzie następowało zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Uzupełnienie wniosku

W celu łatwiejszego zrozumienia wniosku wszystkie pojęcia takie jak: oprogramowane, aplikacje, funkcjonalności, rozwiązania, efekty, utwory to programy komputerowe, które były i są tworzone bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac rozwojowych.

Wniosek dotyczy dochodów uzyskiwanych od 2024 r. do teraz, oraz dochodów uzyskiwanych w przyszłości w ramach opisanego we wniosku stanu faktycznego.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są (...). Oznacza to, że wytwarzany kod źródłowy jest implementacją rozwiązania problemu (...), który nie został jeszcze rozwiązany, a jego kod będzie się zmieniał w zależności od systemów, między którymi dane mają być przesyłane. Rozwój występujących obecnie na rynku (...) polega na wykonaniu przez Wnioskodawcę analizy przepustowości, a następnie implementacji (...), który w tym konkretnym przypadku może poprawić komunikację integrowanych systemów lub zbudować ją od początku. Warunkiem wyboru lub połączenia (...) są indywidualne uwarunkowania klienta oraz (...). Innymi sposobami na poprawę działania (...) może być zmiana schematu ogólnego formatu danych, który dla wszystkich zintegrowanych systemów będzie identyczny. Stworzeniem takiego schematu jest wytworzeniem kodu, który jest spersonalizowany pod komunikację danych systemów w ich określonej liczbie. Każdy stworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy jest unikalny w świetle architektury, gdyż potrzeba implementacji (...) programu świadczy o braku takiego rozwiązania na rynku.

Do rozwijania/modyfikacji rozwiązań (...) Wnioskodawca wykorzystuje (...). Oprócz tego Wnioskodawca prowadzi analizy obecnie działających (...) wewnątrz projektu i implementuje obsługę błędów pojawiających się w danej (...). Wytworzenie nowego modelu obsługi błędów jest spersonalizowane pod każdą (...) i wpływa na poprawienie czasu diagnozy błędu, jeśli dana (...) ulegnie awarii. Programy (...) zaimplementowane już wcześniej wraz z biegiem lat nadają się do usprawnienia lub zmodyfikowania w stosunku do nowszych wersji (...) bądź języków programowania.

Wnioskodawca tworzy (...) w oparciu o język programowania (...). Tworzenie nowych (...) wymaga projektowania oraz implementacji projektu bazowego definiującego planowaną (...) oraz zaprojektowanie i implementację (...). Oba projekty są unikalne komunikując ze sobą nowe programy lub ich części. Wytwarzany program (...) nigdy nie jest powtarzalnym zagadnieniem, każdy system posiada swoje własne identyfikatory i typy danych, które w zależny od drugiego systemu sposób muszą ulegać transformacji na typ danych odbierany przez wspomniany wcześniej „drugi system”. W przypadku rozwiązań integracyjnych nie istnieją sytuacje konkurencji. Jeśli jest potrzeba zaimplementowania rozwiązania integracyjnego pomiędzy dwoma lub większą ilością systemów oznacza to, że takie rozwiązanie nie istnieje.

Innowacyjność oraz oryginalność programów (...) są gwarantowane przez czynniki takie jak:

-optymalizacja (...),

-skalowanie (...) oraz skalowanie (...),

-zapewnienie ciągłego dostępu do infrastruktury (...),

-mapowania (...).

Rozwiązania tworzone przez Wnioskodawcę w oparciu o (...) oraz język programowania Java są zawsze tworzone od podstaw w zależności od potrzeb klienta. Każdy klient działa w oparciu o swój wewnętrzny system i chce używać go do komunikacji z innymi systemami najczęściej poza organizacją. W takich przypadkach nie istnieje możliwość ponownego wykorzystania rozwiązania stworzonego przez Wnioskodawcę wcześniej z uwagi na różnice wskazane poniżej:

-różnice w (...)

-zapotrzebowanie na inny (...) (np. (...).

Wnioskodawca dzieli swoją pracę na okresy 2-tygodniowe, dzięki czemu dba o śledzenie efektów oraz postępów w implementacji rozwiązań (...). W każdym z tych okresów określa cele do zrealizowania, a praca odbywa się według przyjętego na dany okres harmonogramu

Prace Wnioskodawcy należy uznać za systematyczne ze względu na to, iż prowadzone są w sposób metodyczny i ciągły za sprawą następujących po sobie okresów 2-tygodniowych. Prowadzenie działalności w taki sposób wynika ze specyfiki tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu, zaplanowania prac i weryfikacji realizacji założonego celu.

Wnioskodawca na wstępie postawił przed sobą następujące cele:

-gwarancja implementacji (...) w oparciu o najbardziej pasujący (...) pod wymagania klienta lub systemów zależnych,

-uzyskanie (...) w celu zapewnienia najszybszego czasu obsługi,

-podążanie za rozwojem technologii i zmiana wstępnych założeń (...) dotyczących danych systemów zależnych na rzecz dostępu do nowych wersji języków programowania/szyn integracyjnych dostępnych na rynku,

-implementacja zmian do założeń wstępnych, w sytuacjach kiedy jest to wymagane z uwagi na nowe podejście klienta lub kluczowe zmiany w systemach zależnych.

Podczas pracy nad rozwiązaniami (...) Wnioskodawca osiągnął następujące cele:

-stworzenie nowych (...) dla systemów nieposiadających wcześniej żadnych projektów (...);

-zoptymalizowanie istniejących rozwiązań (...) bez konieczności zmian zasobów serwerowych lub zasobów w chmurze;

-zmigrowanie obecnie rozwijanych programów (...) do najnowszych rynkowo dostępnych wersji komponentów (…) w celu poprawy bezpieczeństwa i czasu realizacji transakcji pomiędzy systemami zależnymi;

-stworzenie standardu projektowego w obsłudze błędów (...) między danym systemem (...) a dowolną ilością systemów (...) w ramach organizacji.

W poszczególnych latach opracowane zostały harmonogramy w cyklach dwutygodniowych, zgodnie z metodyką Scrum, obejmujące zadania związane z tworzeniem nowych funkcji, (...) oraz optymalizacją wydajności kodu. Faktycznie zrealizowane harmonogramy dotyczyły m.in. wdrożenia nowych modułów/programów (...) oraz usprawnienia procesów przetwarzania danych, co zostało udokumentowane w systemie kontroli wersji (...) oraz (...). W wyniku tych działań powstały nowe (...) lub optymalizacja obecnie istniejących pomiędzy zależnymi od siebie systemami.

Podczas swojej dotychczasowej działalności Wnioskodawca oferuje usługi mające na celu zaprojektowanie oraz implementację technologiczną rozwiązań (...) pomiędzy dowolną liczbą systemów. Produktem powstałym po zaprojektowaniu i implementacji rozwiązania jest oprogramowanie (...). Każdy opisany i wytworzony przez Wnioskodawcę produkt jest produktem unikatowym.

Wszystkie rozwiązania (...) były tworzone na podstawie wiedzy w zakresie (...). Produkt (...) wytwarzany przez Wnioskodawcę jest zbiorem technologii zależnych, co oznacza, że dostarczając oprogramowanie (...) w oparciu o (...) w rozwiązaniu końcowym współpracuje ona z modułami, które mogą korzystać z języka programowania Java oraz bazami danych. Produkt jest więc rozwiązaniem złożonym w zależności od wymagań danego klienta.

Wnioskodawca planuje weryfikację wymagań oczekiwanego produktu (...) oraz potwierdzenie nowych lub obecnie obowiązujących standardów technologicznych (…) w procesie planowania implementacji nowego rozwiązania lub przebudowy bądź optymalizacji już istniejących, jak również Wnioskodawca planuje interwały skanowania kodu źródłowego danych rozwiązań w celu eliminacji luk bezpieczeństwa lub wycieków pamięci.

Wnioskodawca realizuje w ciągu roku kilka lub kilkanaście programów (...) dla różnych systemów. Każdorazowo planuje zakres prac bazując na wymaganiach danego klienta (…) pamiętając o tym, że klient nie zawsze jest osobą techniczną i nie każde wymaganie jest możliwe do realizacji. Wymagania wstępne przed przystąpieniem do danego projektu budowy oprogramowania (...) są przez Wnioskodawcę analizowane, a skutkiem analizy jest przygotowanie projektu implementacji, który jest unikalny dla każdego rozwiązania (...). Następny etap stanowi implementacja rozwiązania z dwutygodniową weryfikacją postępów i potwierdzania lub zmian wymagań względem klienta i rozwoju technologii.

Jednym z programów (...) powstałych jako efekt prac Wnioskodawcy jest implementacja rozwiązania (...) między systemem (...), a (...). Rozwiązanie to ma zastosowanie dla (...). Implementacja tego rozwiązania wymagała dokładnej analizy systemów źródłowego oraz systemów docelowych. Na podstawie tych wymagań Wnioskodawca stworzył plan na implementację oprogramowania (...) posiadającego możliwość (...). Oznacza to, że jedno rozwiązanie (...) działa w oparciu o różne (...), które są dostosowywane pod system docelowy. Oprogramowanie (...) jest rozwiązaniem unikalnym działa w oparciu o wyszczególnione systemy oraz ich właścicieli (klientów docelowych).

„Przeniesienie” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego nastąpiło/nastąpi zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W każdym przypadku, tj. zarówno w razie tworzenia, jak i rozwijania oraz ulepszenia utworów, które obejmuje implementację od podstaw, rozwój obecnie istniejącego rozwiązania lub optymalizację, efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Działalność Wnioskodawcy wymaga ciągłego rozwoju oraz podążania za obowiązującymi trendami w zakresie (...) oraz obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do nich nawet jeżeli takie mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z umową Wnioskodawca przenosi, w ramach otrzymanego Wynagrodzenia, z chwilą stworzenia Utworu majątkowe prawa autorskie do Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) i kodów źródłowych Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) na polach eksploatacji, odnoszących się do całego Utworu oraz do poszczególnych jego części

Umowa ze Zleceniodawcą w wyczerpujący sposób reguluje tryb i zasady przenoszenia przez Wnioskodawcę wszystkich praw do wytworzonych utworów, w tym praw do stworzonego oprogramowania. Jednocześnie tryb i zasady zostały ustalone na warunkach rynkowych, powszechnie stosowanych w obrocie profesjonalnym, zgodnych z przepisami ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Umowa wskazuje pola eksploatacji, na których następuje przeniesienie praw oraz stanowi, że przeniesienie następuje automatycznie bez ograniczeń ilościowych, czasowych i terytorialnych oraz nie wymaga podejmowania dodatkowych czynności.

Wyodrębnienie konkretnego oprogramowania jest czynnością techniczną, pozostającą bez wpływu na kwestię przeniesienia praw autorskich. Wyodrębnienie następuje poprzez użycie narzędzi informatycznych pozwalających na identyfikację stworzonego przez Wnioskodawcę Oprogramowania lub jego części.

Wnioskodawca w ramach umowy zobowiązał się do tworzenia oraz rozwijania oprogramowania. Ulgą IP Box Wnioskodawca zamierza objąć tylko te dochody, które są bezpośrednio związane z wytwarzaniem programów komputerowych. Wnioskodawca jest w stanie ustalić wartość tego dochodu dzięki prowadzonej na bieżąco ewidencji.

W odniesieniu do kosztów Wnioskodawca wskazał, że opłata za środowisko programistyczne (...) dopiero zostanie poniesiona.

Koszty usług księgowych i doradztwa podatkowego ponoszone są od początku 2024 r. i zawierają opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

Zakup kursów obejmuje:

1)kształcenie w najnowszej wersji (...),

2)kursy z implementacji technologii (...),

3)kursy z implementacji baz danych takich jak (...),

4)zajęcia z lektorem języka angielskiego – dzięki zajęciom z języka angielskiego Wnioskodawca ma możliwość uczestnictwa w kursach, wydarzeniach oraz spotkaniach branżowych, które zawsze zawierają potrzebę rozumienia oraz porozumiewania się w języku angielskim, doskonalenie języka pomaga również w niezbędnym kontakcie z klientami.

Funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z tworzonym/rozwijanym/ ulepszanym ,,Oprogramowaniem”:

–sprzęt komputerowy (laptop, komputer), telewizor i peryferia komputerowe (myszki, dyski, monitory), narzędzia programistyczne do tworzenia oprogramowania - stanowią niezbędne narzędzia do pracy nad Oprogramowaniem;

–koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne w postaci biurka, fotela do pracy, myszki komputerowej, klawiatury, słuchawek, monitora, laptopa, telefonu komórkowego) - przy tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania wydatki te są niezbędne do utrzymywania odpowiedniego zaplecza techniczno-biurowego;

–koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet), telefonu komórkowego - umożliwiają kontakt ze Zleceniodawcą;

–koszty użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw, przeglądów, ubezpieczenia, serwisu oraz opłaty z tytułu leasingu operacyjnego - niezbędne dla zapewnienia sprawnego transportu do Zleceniodawcy w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania;

–koszty usług księgowych i doradztwa podatkowego - związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną; księgowość wskazuje jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do kwalifikowanego IP;

–kursy i szkolenia programistyczne, literatura fachowa, m.in. zajęcia z lektorem języka angielskiego - dzięki tym wydatkom Wnioskodawca ma możliwość uczestnictwa w kursach, wydarzeniach oraz spotkaniach branżowych, które zawierają potrzebę rozumienia oraz porozumiewania się w języku angielskim; wydatki na literaturę fachową, kursy i szkolenia są niezbędne do podnoszenia kwalifikacji w celu zapewnienia optymalnych rezultatów oczekiwanych przez Zleceniodawcę i Klientów końcowych;

–licencji na oprogramowanie, tj. (...).

Odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca prowadzi od 1 stycznia 2024 r.

Zarówno Oprogramowanie, jak i części oprogramowania to zaprojektowany i wytwarzany przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej rezultat jego własnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowiący utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W każdym przypadku wytwarzane przez Wnioskodawcę części oprogramowania są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

„Przeniesienie” każdej „części oprogramowania” następowało/nastąpi zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w sposób uporządkowany, metodyczny i zaplanowany, co spełnia kryterium systematyczności, zgodnie z definicją działalności badawczo-rozwojowej. Praca jest podzielona na dwutygodniowe cykle, w ramach których określane są konkretne cele oraz harmonogram działań, a ich realizacja jest monitorowana na bieżąco. Dzięki temu możliwe jest śledzenie postępów i optymalizacja procesu tworzenia i rozwijania oprogramowania.

Zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów oraz Podręcznikiem Frascati, działalność B+R nie musi być prowadzona w sposób ciągły, aby spełniać kryterium systematyczności - wystarczające jest, że Wnioskodawca realizuje projekty zgodnie z przyjętym planem, celami i dostępnymi zasobami. Praca nad oprogramowaniem odbywa się zgodnie z założonym harmonogramem rozwoju, a każda iteracja projektu opiera się na zaplanowanym procesie wytwarzania kodu, jego walidacji oraz wdrażania. Systematyczność działań potwierdza również stosowanie narzędzi zarządzania projektami oraz repozytoriów kodu, które dokumentują przebieg prac oraz wprowadzane zmiany.

Wyeksponowane we wniosku informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości.

W prowadzonej przez siebie działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca wykorzystuje następujące rozwiązania (...):

-(...) – jest to system (...) oparty o architekturę (...), (...).

-(...) – system (...). Jego kluczową cechą jest (...).

-Innowacyjność tego rozwiązania opiera się na wykorzystaniu połączenia (...) z (...) przez co każdy system (...) używany przez klientów zewnętrznych może być (...). Dowolność wykorzystania (...) oraz (...) również umożliwia nawiązanie połączenia (...). System oparty jest o (...) oraz (...).

-Inne serwisy (...) (mniejsze fragmenty systemów (...)) – dwa wyżej wymienione systemy (...) są kompletnymi rozwiązaniami, jednakże oprócz tego tworzone są również mniejsze fragmenty wyżej wspomnianych systemów, które również mogą działać bez konieczności połączenia ich w całość. Mniejsze serwisy nie mają swoich nazw, a zapisywane są jako kombinacje cyfr. Najczęściej są odpowiedzią na potrzebę (...). Mniejsze serwisy (...) działają w oparciu o (...). Zawsze są to rozwiązania nieistniejące na rynku, personalizowane oraz tworzone pod zewnętrznego klienta. Różnią się od siebie (...), możliwością skalowania oraz sposobem komunikacji z klientami docelowymi.

Pytania

1)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT?

2)Czy opisane wydatki związane z zakupem: sprzętu komputerowego, telewizora i peryferiów komputerowych (myszki, dyski, monitory), narzędzi programistycznych do tworzenia oprogramowania, urządzeń i materiałów biurowych (materiałów i sprzętów biurowych i eksploatacyjnych w postaci biurka, fotela do pracy, myszki komputerowej, klawiatury, słuchawek, monitora, laptopa, telefonu komórkowego), usług telekomunikacyjnych (abonamentu telefonicznego i Internet), telefonu komórkowego, paliwa, napraw, przeglądów, ubezpieczenia, serwisu oraz opłat z tytułu leasingu operacyjnego, usług księgowych i doradztwa podatkowego, kursów i szkoleń programistycznych, literatury fachowej, zajęć z lektorem języka angielskiego oraz licencji na oprogramowanie można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3)Czy Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania/części oprogramowania wskazane w niniejszym wniosku, będące efektem tworzenia, rozwijania ulepszania tegoż Oprogramowania lub jego części, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

4)Czy Dochód IP Box osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia, rozwijania i ulepszania Oprogramowania/części oprogramowania wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych (oprogramowanie, części oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy PIT.

Działalność badawczo-rozwojowa, zgodnie z definicją zawartą w artykule 5a punkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), obejmuje twórczą pracę naukową lub prace rozwojowe, prowadzone w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tej wiedzy do opracowywania nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (zarówno podstawowe, jak i aplikacyjne) oraz prace rozwojowe, zgodnie z artykułem 5a punkt 39 i 40 ww. ustawy, są interpretowane zgodnie z artykułem 4 ustępem 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Według ww. przepisów badania naukowe są działalnością, która obejmuje:

-badania podstawowe rozumiane, jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

-badania aplikacyjne rozumiane, jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe to działalność, która polega na wykorzystaniu aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Należy do niej nabywanie, łączenie oraz kształtowanie dostępnej wiedzy i umiejętności, jednak nie obejmuje ona rutynowych lub okresowych zmian, nawet jeśli mają one charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 i pkt 40 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, ponieważ jego działania:

1)posiadają twórczy charakter - proces tworzenia przez Wnioskodawcę oprogramowania cechuje charakter kreacyjny, który skutkuje powstaniem nowego wytworu intelektualnego; rozwiązania opracowywane przez Wnioskodawcę posiadają cechę nowości, ponieważ w ramach organizacji Wnioskodawcy stanowią one innowacje;

2)służą zwiększaniu wiedzy oraz wykorzystywaniu już posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań; jednocześnie w zakres tej działalności nie wchodzi dokonywanie rutynowych i okresowych zmian do takich produktów;

3)są podejmowane w sposób systematyczny oraz uporządkowany – prace nad oprogramowaniem Wnioskodawca prowadzi w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, w szczególności przyjmując określone cele do osiągnięcia, harmonogram prac i zasoby.

Ad. 2

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością, ponosi on wydatki na:

1)sprzęt komputerowy (laptopy, komputery), telewizor i peryferia komputerowe (myszki, dyski, monitory), narzędzia programistyczne do tworzenia oprogramowania - do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania oraz jego testowania;

2)koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne w postaci biurka, fotela do pracy, myszki komputerowej, klawiatury, słuchawek, monitora, laptopa, telefonu komórkowego) - do zapewnienia optymalnego zaplecza administracyjnego;

3)koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet), telefonu komórkowego - do kontaktu z Zleceniodawcą oraz komunikacji z innymi członkami organizacji Zleceniodawcy;

4)użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw, przeglądów, ubezpieczenia, serwisu oraz opłaty z tytułu leasingu operacyjnego - do transportu do Zleceniodawcy;

5)koszty usług księgowych i doradztwa podatkowego - do prawidłowego przyporządkowywania kosztów kwalifikowanych i prowadzenia ewidencji niezbędnej dla celów IP Box;

6)kursy i szkolenia programistyczne, literatura fachowa, m.in. zajęcia z lektorem języka angielskiego - do polepszania kompetencji i umiejętności zawodowych; zajęcia z języka angielskiego są niezbędne do uczestnictwa w kursach, wydarzeniach oraz spotkaniach branżowych, które zawsze zawierają potrzebę rozumienia oraz porozumiewania się w języku angielskim;

7)licencję na oprogramowanie, tj. (...) - do sprawnej realizacji celów ustalonych przez Zleceniodawcę; licencja nie stanowi w prowadzonej działalności wartości niematerialnej i prawnej, jak również nie stanowi nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych, ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność, stanowiącą jego zdaniem działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, Prawa IP Box, tj. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego (Oprogramowania/części oprogramowania), wskazane w niniejszym wniosku będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 1 ustawy PIT traktuje m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, że przejaw działań prowadzonych przez niego w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT. Prace Wnioskodawcy spełniają bowiem definicje prac rozwojowych zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 85 z późn. zm.). Wnioskodawca w ramach działalności tworzy, rozwija i ulepsza Oprogramowanie lub jego części, co ustawodawca wymaga, aby uznać je za prace rozwojowe.

Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę są programami komputerowymi, podlegającymi osobnej ochronie, o której mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi MF do IP BOX, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko. W takim przypadku należy stwierdzić, że Wnioskodawca wytwarza program komputerowy podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszeniu Oprogramowania/części oprogramowania na zlecenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do Oprogramowania/części oprogramowania w ramach sprzedaży tych praw.

Wnioskodawca ponosi koszty, które mogą być uznane za bezpośrednie bowiem są związane bezpośrednio z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem Oprogramowania/części oprogramowania, wobec czego możliwe jest ustalenie wskaźnika Nexus dla tworzonych IP. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności oraz nie działa pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wskazanym przez Zleceniodawcę. Zarówno tworzone jak i rozwijane i ulepszane Oprogramowanie/części oprogramowania są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.), w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnik zobowiązany jest zaprowadzić ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonych księgach - tu podatkowych. Prowadzenie ewidencji pozaksięgowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej pozwala wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca spełnia wszystkie przytoczone warunki wobec czego do opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw autorskich może zastosować preferencyjną stawkę 5% PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach współpracy ze Zleceniodawcą wytwarza Pan oprogramowanie (...) w języku Java i technologiach z nim powiązanych. Tworzy Pan również nowe funkcjonalności (...) w obecnie działającym oprogramowaniu firmowym.

Wytwarzane przez Pana programy komputerowe są rozwiązaniami (...) pomiędzy różnymi oprogramowaniami. Wytwarzany kod źródłowy jest implementacją rozwiązania problemu (...), który nie został jeszcze rozwiązany, a jego kod będzie się zmieniał w zależności od systemów, między którymi dane mają być przesyłane. Rozwój występujących obecnie na rynku (...) polega na wykonaniu przez Pana analizy przepustowości, a następnie implementacji (...), który w tym konkretnym przypadku może poprawić komunikację (...) systemów lub zbudować ją od początku. Warunkiem wyboru lub połączenia (...) są indywidualne uwarunkowania klienta oraz typ i wielkość danych jakie będą wysyłane. Innymi sposobami na poprawę działania (...) może być zmiana schematu ogólnego formatu danych, który dla wszystkich (...) systemów będzie identyczny. Stworzeniem takiego schematu jest wytworzeniem kodu, który jest spersonalizowany pod komunikację danych systemów w ich określonej liczbie.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że efekty prac w postaci programów komputerowych/części programu zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, oraz zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a także nie są nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Każdy stworzony przez Pana program komputerowy jest unikalny w świetle architektury, gdyż potrzeba implementacji (...) programu świadczy o braku takiego rozwiązania na rynku.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że praca nad projektami odbywa się w sposób systematyczny, a jej celem jest zarówno zwiększenie zasobów wiedzy jak i maksymalne wykorzystanie pokładów wiedzy już istniejących.

Dzieli Pan swoją pracę na okresy 2-tygodniowe, dzięki czemu dba o śledzenie efektów oraz postępów w implementacji rozwiązań (...). W każdym z tych okresów określa cele do zrealizowania, a praca odbywa się według przyjętego na dany okres harmonogramu.

Prace należy uznać za systematyczne ze względu na to, iż prowadzone są w sposób metodyczny i ciągły za sprawą następujących po sobie okresów 2-tygodniowych. Prowadzenie działalności w taki sposób wynika ze specyfiki tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu, zaplanowania prac i weryfikacji realizacji założonego celu.

W poszczególnych latach opracowane zostały harmonogramy w cyklach dwutygodniowych, zgodnie z metodyką Scrum, obejmujące zadania związane z tworzeniem nowych funkcji, (...) oraz optymalizacją wydajności kodu. Faktycznie zrealizowane harmonogramy dotyczyły m.in. wdrożenia nowych modułów/programów (...) oraz usprawnienia procesów przetwarzania danych, co zostało udokumentowane w systemie kontroli wersji (...) oraz (...). W wyniku tych działań powstały nowe połączenia (...) lub optymalizacja obecnie istniejących pomiędzy zależnymi od siebie systemami.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana prac zostało spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Wskazał Pan, że działalność wymaga ciągłego rozwoju oraz podążania za obowiązującymi trendami w zakresie (...) oraz obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Pana działalność nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do nich nawet jeżeli takie mają charakter ulepszeń.

Przed rozpoczęciem pracy w ramach projektów zleconych przez Kontrahenta posiadał Pan wiedzę na temat projektowania oraz optymalizacji (...) bazującej na (...) oraz (...). Dodatkowo niezbędna była wiedza w zakresie działania (...) w środowisku (...) oraz ta potrzebna do budowy aplikacji webowej jako (...) bazującej na technologii (...). W ramach prowadzonej działalności nieustannie rozwija się Pan w technologiach umożliwiających poprawę działania oraz projektowanie od podstaw rozwiązań (...)).

Ponadto rozwija Pan swoją wiedzę ogólną dotyczącą trendów w rozwiązaniach (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystywał Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

–nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

–wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

–nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

–łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

–kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

–wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

–planowaniu produkcji oraz

–projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę oraz umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i programowania, w celu tworzenia nowych systemów lub ulepszania istniejących.

Tworzenie nowych połączeń (...) wymaga projektowania oraz implementacji projektu bazowego definiującego planowaną (...) oraz zaprojektowanie i implementację bazowego schematu (...). Oba projekty są unikalne komunikując ze sobą nowe programy lub ich części. Wytwarzany program (...) nigdy nie jest powtarzalnym zagadnieniem, każdy system posiada swoje własne identyfikatory i typy danych, które w zależny od drugiego systemu sposób muszą ulegać transformacji na typ danych odbierany przez wspomniany wcześniej „drugi system”. W przypadku rozwiązań (...) nie istnieją sytuacje konkurencji. Jeśli jest potrzeba zaimplementowania rozwiązania (...) pomiędzy dwoma lub większą ilością systemów oznacza to, że takie rozwiązanie nie istnieje.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie przez Pana oprogramowania miało miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu ww. programów komputerowych spełniała definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie była całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczyły tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzenie przez Pana programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z treści wniosku, w każdym przypadku tworzenia, ulepszenia utworów, efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi Pan całość praw autorskich do oprogramowania na rzecz kontrahenta otrzymując za nie wynagrodzenie. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Ponadto z treści wniosku wynika, że dokonał Pan stosownych wyodrębnień w prowadzonej oddzielnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja taka prowadzona jest od 1 stycznia 2024 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24, dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w roku 2024 i w latach kolejnych, jeśli okoliczności faktyczne sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność wymienionych w nim kosztów. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

Analiza poniesionych wydatków, wskazanych w opisie stanu faktycznego, prowadzi do wniosku, że do kalkulacji wskaźnika nexus (litera a), jako bezpośrednio związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, nie może Pan ująć opłaty za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Trudno racjonalnie stwierdzić, że wydatek ten jest w jakikolwiek sposób związany z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego oprogramowania, zatem nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w części uznania wydatków poniesionych na opłatę za złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej za koszt, o którym mowa w lit. „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. koszt faktycznie poniesiony na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej) uznano za nieprawidłowe.

Natomiast pozostałe poniesione przez Pana wydatki, wymienione w opisie stanu faktycznego, w odniesieniu do których wskazał Pan bezpośredni związek z tworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnych, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.