Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie pierwszego i drugiego pytania jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 3 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 3 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Od 2007 roku zajmuje się Pan kolekcjonowaniem pamiątek sportowych, natomiast w 2014 roku skoncentrował się Pan na kolekcjonerstwie kart piłkarskich oraz autografów zawodników. Pana kolekcja opiera się głównie na oficjalnych kartach piłkarzy reprezentujących polskie i zagraniczne kluby oraz drużyny narodowe, a także na pozyskiwaniu ich autografów.

Przedmioty do Pana kolekcji nabywał Pan na różne sposoby, w tym przez:

–zakup w oficjalnych sklepach klubowych (zarówno stacjonarnie, jak i online),

–otrzymywanie kart podczas meczów na stadionach,

–zakupy na platformach aukcyjnych (m.in. x),

–udział w targach kolekcjonerskich i korzystanie z forów internetowych,

–wymiany z innymi kolekcjonerami,

–otrzymywanie kart z przesyłek listowych od klubów, federacji piłkarskich oraz samych zawodników po napisaniu do nich prośby.

Pana kolekcja przez lata podlegała ciągłej rozbudowie, dzięki czemu udało się Panu zgromadzić kilka tysięcy unikatowych kart. Sprzedawane przedmioty zostały nabyte w celach kolekcjonerskich, a nie z zamiarem dalszej odsprzedaży. Były częścią Pana prywatnej kolekcji, która przez lata była powiększana i modyfikowana.

Jako że nie traktował Pan tych przedmiotów jako towaru przeznaczonego do obrotu, nie prowadził Pan ewidencji ich nabycia. W wielu przypadkach udokumentowanie momentu zakupu jest niemożliwe, ponieważ wiązałoby się to z koniecznością systematycznego dokumentowania każdej transakcji, np. przez wykonywanie fotografii, czego Pan nie praktykował.

W 2023 roku, w związku z utratą pracy i brakiem stałego dochodu, postanowił Pan ograniczyć zakres swojej kolekcji, koncentrując się wyłącznie na kartach związanych z byłymi zawodnikami (...). W tym okresie zaczął Pan również prezentować swoją kolekcję w mediach społecznościowych: – x.

Jako kolekcjoner poszukuje Pan brakujących kart do Pana zbioru, jednak w wielu przypadkach nie ma Pan możliwości zakupu pojedynczej sztuki – często musi Pan nabywać całe zestawy, z których tylko część przedmiotów Pana interesuje. W związku z tym oraz reorganizacją zbiorów postanowił Pan odsprzedać duplikaty oraz egzemplarze spoza Pana aktualnego zakresu zainteresowań, tak aby móc sfinansować zakup nowych kart do kolekcji.

Od czerwca 2023 roku wystawia Pan na sprzedaż część Pana wieloletnich zbiorów za pośrednictwem platform x oraz sporadycznie X.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej – sprzedaż odbywa się w sposób nieregularny, uzależniony od Pana czasu i możliwości realizacji wysyłek. Zdarzały się okresy, w których oferty były wycofywane z powodu braku czasu na ich obsługę.

Łącznie na sprzedaż przeznaczył Pan około (...) sztuk kart, natomiast obecnie wystawionych jest niespełna (...) sztuk. Każda wystawiona oferta zawiera informację, że przedmioty są używane i mogą nosić ślady użytkowania lub uszkodzenia. W opisach jasno wskazuje Pan, że sprzedaje duplikaty z własnej kolekcji, a uzyskane środki przeznacza Pan na jej dalszy rozwój. Sprzedawane karty są unikatowe i często trudno dostępne. Wynika to z faktu, że karty te są wydawane przez oficjalne sklepy lub organizacje sportowe na konkretny sezon, a ich późniejsze zdobycie na rynku pierwotnym jest niemożliwe lub znacznie utrudnione. Część kart posiada autentyczne autografy piłkarzy, które zostały zdobyte osobiście lub drogą korespondencyjną.

Proces ten wiązał się z dodatkowymi kosztami, takimi jak zakup znaczków i kopert, co wpływa na wartość tych przedmiotów.

Wszystkie karty, które Pan oferuje do sprzedaży, znajdują się w Pana posiadaniu od co najmniej pół roku, a wiele z nich od kilku lub kilkunastu lat, co można łatwo potwierdzić na podstawie dat ich wydania.

Według raportów z portali sprzedażowych w latach 2023–2024 sprzedał Pan:

–x: 2023 r. – 88 przedmiotów za łączną kwotę x zł, 2024 r. – x przedmioty za x zł,

–X: w latach 2023-2024 łącznie 49 transakcji na kwotę x zł.

Łączna suma transakcji w latach 2023–2024 wyniosła x zł.

Sprzedaż odbywała się głównie w pojedynczych transakcjach – karty były sprzedawane osobno, ponieważ w ten sposób miały większą szansę na znalezienie nabywcy.

W związku z prowadzoną sprzedażą ponosił Pan również dodatkowe koszty:

–prowizje platform sprzedażowych (np. x pobiera (...) ceny sprzedaży),

–koszty pakowania i wysyłki – (...).

Nie gromadził Pan paragonów ani innych dowodów zakupu kart, ponieważ jako kolekcjoner nigdy nie zakładał Pan ich odsprzedaży. Dowodem długiego okresu posiadania mogą być m.in. wpisy w mediach społecznościowych, jednak ich odnalezienie w dużej liczbie postów może być trudne lub niemożliwe. Sprzedaż odbywa się w sposób nieregularny, nie ma charakteru zorganizowanego, a jej celem nie jest osiąganie stałego dochodu, lecz finansowanie dalszego rozwijania kolekcji.

Pytania

1.Czy dochód uzyskany ze sprzedaży kart kolekcjonerskich i autografów, stanowiących część Pana prywatnej kolekcji, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy fakt, że sprzedaż odbywa się za pośrednictwem platform internetowych (x), a nie w sposób bezpośredni, ma wpływ na kwalifikację tych transakcji jako działalności gospodarczej?

3.W jaki sposób może Pan zabezpieczyć się na przyszłość w przypadku dalszej sprzedaży wybranych elementów kolekcji, skoro wiele przedmiotów zostało nabytych przed laty i nie posiada Pan dowodów ich zakupu? Czy dokumentacja w postaci zdjęć zbiorów z datą ich wykonania byłaby wystarczająca?

4.Czy w przypadku uzyskania pozytywnej interpretacji indywidualnej, może ona stanowić ochronę przed ewentualnym wezwaniem lub konsekwencjami podatkowymi wynikającymi z raportowania transakcji przez platformy sprzedażowe zgodnie z dyrektywą DAC-7?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – sprzedaż kart kolekcjonerskich i autografów, którą Pan prowadzi za pośrednictwem platform internetowych (X), nie stanowi działalności gospodarczej.

Sprzedaż nie ma charakteru zorganizowanego i ciągłego

Sprzedaż odbywa się w sposób nieregularny, uzależniony od Pana możliwości czasowych oraz postępów w przebudowie kolekcji. W związku z tym nie prowadzi Pan żadnych działań marketingowych, nie ma Pan z góry ustalonego harmonogramu sprzedaży, a liczba i częstotliwość transakcji jest zmienna. Nie posiada Pan także stałego asortymentu ani nie dokonuje Pan zakupów w celu późniejszej odsprzedaży, co odróżnia Pana działania od działalności gospodarczej.

Nie osiąga Pan zysku w rozumieniu działalności zarobkowej

Przedmioty, które Pan sprzedaje, są częścią Pana prywatnej kolekcji gromadzonej od wielu lat. Ich sprzedaż nie jest nastawiona na osiąganie zysku, lecz wynika z konieczności reorganizacji zbiorów i ograniczenia kolekcji do konkretnej tematyki. Środki uzyskane ze sprzedaży są w całości przeznaczane na dalszy rozwój kolekcji.

Przedmioty nie były nabywane w celu dalszej odsprzedaży

Kolekcjonowanie kart i autografów jest Pana pasją, a nie działalnością zarobkową. Przedmioty te zostały nabyte ze środków własnych w różnych okolicznościach (mecze, wymiany kolekcjonerskie, zakupy w sklepach i na aukcjach internetowych), a ich sprzedaż wynika wyłącznie z chęci ograniczenia zbiorów do ściśle określonych kategorii. Nie prowadzi Pan ewidencji nabycia kart, ponieważ ich zakup był motywowany kolekcjonerskimi, a nie handlowymi względami.

Przedmioty były w Pana posiadaniu przez długi okres

Wszystkie sprzedawane przez Pana karty i autografy były w Pana posiadaniu przez co najmniej pół roku, a w wielu przypadkach przez kilka lub kilkanaście lat. Są to przedmioty unikatowe, często trudno dostępne na rynku pierwotnym, co dodatkowo potwierdza ich kolekcjonerski charakter.

Uzyskiwane kwoty są niskie i nie wskazują na prowadzenie działalności gospodarczej

Wartość sprzedaży w 2023 i 2024 roku była stosunkowo niewielka, a każda transakcja wiązała się z dodatkowymi kosztami, takimi jak prowizje platform, koszty wysyłki i pakowania. Sprzedaż odbywała się głównie w drobnych, pojedynczych transakcjach, co jest typowe dla osób wyprzedających prywatne zbiory, a nie prowadzących działalność gospodarczą.

Podsumowanie

W związku z powyższym uważa Pan, że sprzedaż kart kolekcjonerskich i autografów stanowi jedynie wyprzedaż prywatnej kolekcji, a nie działalność gospodarczą w rozumieniu obowiązujących przepisów. W konsekwencji uzyskane przychody powinny być traktowane jako przychód z odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych, podlegający ewentualnemu opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, gdyby sprzedaż nastąpiła przed upływem 6 miesięcy od ich nabycia, co w moim przypadku nie ma miejsca.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy to działalność, która ma następujące cechy:

-jest działalnością zarobkową;

-jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;

-jest prowadzona we własnym imieniu.

Działalność „zarobkowa” to działalność, której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Jednocześnie brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk, nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty.

Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.

Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:

-„zorganizowany” to będący efektem „organizowania”; „organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie”, albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);

-„ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania; kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tego przepisu wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei kwota uzyskana ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.

Z opisu sprawy wynika, że od 2007 roku zajmuje się Pan kolekcjonowaniem pamiątek sportowych. W 2014 roku skoncentrował się Pan na kolekcjonerstwie kart piłkarskich oraz autografów zawodników. Pana kolekcja opiera się głównie na oficjalnych kartach piłkarzy reprezentujących polskie i zagraniczne kluby oraz drużyny narodowe, a także na pozyskiwaniu ich autografów. Pana kolekcja przez lata podlegała ciągłej rozbudowie, udało się Panu zgromadzić kilka tysięcy unikatowych kart. Przedmioty te zostały nabyte w celach kolekcjonerskich, a nie z zamiarem dalszej odsprzedaży. Były częścią Pana prywatnej kolekcji, która przez lata była powiększana i modyfikowana. W 2023 roku, w związku z utratą pracy i brakiem stałego dochodu, postanowił Pan ograniczyć zakres swojej kolekcji. Zaczął Pan też prezentować swoją kolekcję w mediach społecznościowych: – x. Jako kolekcjoner poszukuje Pan brakujących kart do Pana zbioru, jednak w wielu przypadkach nie ma Pan możliwości zakupu pojedynczej sztuki – często musi Pan nabywać całe zestawy, z których tylko część przedmiotów Pana interesuje. W związku z tym oraz reorganizacją zbiorów postanowił Pan odsprzedać duplikaty oraz egzemplarze spoza Pana aktualnego zakresu zainteresowań, tak aby móc sfinansować zakup nowych kart do kolekcji. Od czerwca 2023 roku wystawia Pan na sprzedaż część Pana wieloletnich zbiorów za pośrednictwem platform x oraz sporadycznie x. Łącznie na sprzedaż przeznaczył Pan około 1 500 sztuk kart. Obecnie wystawionych jest niespełna 500 sztuk. Wszystkie karty, które Pan oferuje do sprzedaży, znajdują się w Pana posiadaniu od co najmniej pół roku, a wiele z nich od kilku lub kilkunastu lat.

Skoro karty kolekcjonerskie i autografy, o których mowa we wniosku, były przez Pana nabywane z majątku prywatnego w celach hobbystycznych, a nie w ramach działalności gospodarczej, to ich zbycie z Pana kolekcji – w związku z wyprzedażą prywatnej kolekcji i reorganizacją zbiorów – nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem sprzedaż tą należy rozpatrywać w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem przychodu. Jak Pan wskazał, zbycie kart kolekcjonerskich i autografów nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie – zatem zbycie to nie będzie stanowić źródła przychodów, a w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Bez wpływu na Pana sprawę pozostaje sposób, w jaki sprzedaje Pan karty kolekcjonerskie i autografy, a zatem, czy jest to sprzedaż za pośrednictwem platform internetowych (x), czy sprzedaż bezpośrednia. Jeżeli jest to Pana prywatna sprzedaż rzeczy kolekcjonerskich, które ma Pan dłużej niż wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin i jest Pan to w stanie udowodnić, to taka sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Podsumowanie: dochód uzyskany ze sprzedaży kart kolekcjonerskich i autografów, stanowiących część Pana prywatnej kolekcji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Fakt, że sprzedaż odbywa się za pośrednictwem platform internetowych (x), a nie w sposób bezpośredni, nie ma wpływu na kwalifikację tych transakcji jako działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

–zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pierwsze pytanie. Natomiast wniosek w zakresie trzeciego i czwartego pytania podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.