Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- prawidłowe – w części dotyczącej rozliczenia przychodu z odsetek wysokości w 50%,
- nieprawidłowe – w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 31 grudnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wraz z żoną udzielił Pan jako osoby fizyczne w formie aktów notarialnych 3 pożyczki gotówkowe (dwie pożyczki zostały udzielone w złotówkach, a jedna w USD) dla firmy prowadzonej w formie sp. z o.o. W 2024 r. nastąpiła spłata wszystkich tych pożyczek wraz z odsetkami. W poprzednich latach nie było żadnych częściowych spłat ani kapitału, ani odsetek. Spółka przy spłacie tych pożyczek nie potrąciła należnego podatku od odsetek. W związku z powyższym w zeznaniu podatkowym za rok 2024 chciałby Pan proporcjonalnie, tj. 50% Pan i 50% żona, uiścić należny podatek od odsetek, ale nie wie Pan w którym druku PIT to wpisać. Był Pan na indywidualnej konsultacji w swoim Urzędzie Skarbowym, gdzie rozważano zgłoszenie to w PIT-38, poz. C dochody/straty, pkt 2 inne przychody, ale finalnie zasugerowano Panu konieczność wystąpienia o interpretację KIS z uwagi na brak jednoznacznych zapisów w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z żoną nie rozlicza się Pan z podatków wspólnie, Pan corocznie składa PIT-37 i PIT-36L, a żona tylko PIT-37.
Pytania
1.Czy i w jaki sposób może Pan ten należny podatek uiścić?
2.Proszę podać w którym druku PIT (które pozycje) może Pan ten należny podatek obliczyć? PIT- 38? Czy wszystkie przychody i koszty z trzech pożyczek zsumować i wpisać w jedną pozycję, odpowiednio w przychodach i odpowiednio w kosztach? Jeżeli nie, to jak to należy prawidłowo zrobić?
3.W jakiej wysokości należy uiścić podatek od przychodów pomniejszonych o koszty uzyskania przychodów? 19%?
4.Czy w przypadku pożyczki udzielonej w USD, uwzględniając zmiany kursowe, może Pan przyjąć, że w przeliczeniu na złotówki koszty uzyskania przychodu są wyższe od przychodu?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem:
1.Podatek należny od odsetek od pożyczek powinien Pan osobiście uiścić jako osoba fizyczna i zapłacić go w 50%, a pozostałe 50% uiści żona.
2.Powinien Pan złożyć deklarację PIT-38 za 2024r. i wypełnić w niej poz. C dochody/straty, pkt 2 inne przychody.
3.Wszystkie przychody i koszty z trzech pożyczek zamierza Pan zsumować i wpisać w jedną pozycję, odpowiednio w przychodach i odpowiednio w kosztach.
4.Podatek należny to 19% od przychodów pomniejszonych o koszty uzyskania przychodów.
5.W przypadku pożyczki udzielonej w USD, uwzględniając zmiany kursowe, zamierza Pan przyjąć, że w przeliczeniu na złotówki koszty uzyskania przychodu są wyższe od przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 11a ww. ustawy:
Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
W konstrukcji podatku dochodowego od osób fizycznych ustawodawca wziął pod uwagę, że przysporzenia, które uzyskują osoby fizyczne mogą być skutkiem różnego rodzaju czynności i zdarzeń. Stworzył klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów. Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są:
Kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
Instytucję pożyczki regulują przepisy art. 720-724 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Umowa pożyczki jest – zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego – umową konsensualną, tj. dochodzącą do skutku poprzez samo porozumienie stron, oraz umową dwustronnie zobowiązującą. W sytuacji gdy strony zawarły umowę pożyczki z zastrzeżeniem odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz pożyczkodawcy, po stronie biorącego pożyczkę pojawia się obowiązek zapłaty odsetek. Odsetki bowiem stanowią typowe, należne dającemu pożyczkę, wynagrodzenie.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek;
Stosownie do treści art. 30a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:
1) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej.
W myśl art. 30a ust. 6 cyt. ustawy:
Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.
Po myśli natomiast art. 30a ust. 7 ww. ustawy:
Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.
Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że odsetki od pożyczek zaliczane są do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych. Wyjątek stanowi tylko taka sytuacja, w której udzielenie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, a czynności te stanowią realizację przedmiotu działalności. Podstawę opodatkowania stanowi przychód bez pomniejszania o koszty jego uzyskania. Przychodów z odsetek nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według skali.
W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.
Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy:
Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
W myśl art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy:
Przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 1, albo różnicę pomiędzy podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 1, a sumą zapłaconych za dany rok zaliczek;
Zgodnie z art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.
W tym miejscu należy wyjaśnić, że obowiązek wykazania przez Wnioskodawcę podatku z tytułu odsetek od pożyczki w zeznaniu rocznym i odprowadzenia tego podatku powstaje więc jedynie w sytuacji, gdy podatek ten nie zostanie pobrany przez płatnika wymienionego w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi tego poboru.
Jak wskazano w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Należy zauważyć, że odpowiedzialność majątkowa płatnika i inkasenta jest odpowiedzialnością samoistną i odrębną od odpowiedzialności podatkowej podatnika (Wnioskodawcy). To oznacza, że podatnik nie ma podstaw, aby uchylić się od zastosowania art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tego przepisu wynika, że w zeznaniu rocznym podatnik, w zależności, które z zeznań składa, wykazuje należny podatek dochodowy m.in. z tytułu odsetek od pożyczki, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika. Innymi słowy, kiedy podatnik otrzymuje kwotę przychodu w całości, bez pomniejszenia go o podatek dochodowy przez płatnika, to będzie zobowiązany do wykazania go w składanym zeznaniu rocznym i wykazania należnego, lecz niepobranego wcześniej podatku. Brak poboru podatku przez płatnika (pożyczkobiorcy) sprawia, że obowiązek podatkowy z tytułu przychodu z odsetek od pożyczki ciążyć będzie na podatniku (Wnioskodawcy jako pożyczkodawcy). Odpowiedzialność podatkowa płatnika kreuje jego obowiązek spełnienia świadczenia pieniężnego obejmującego zarówno należność płatniczą, jak i odsetki.
Podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku jest ta osoba fizyczna, na której spoczywa obowiązek podatkowy. Wynika to wprost z treści art. 7 § 1 Ordynacjo podatkowej, zgodnie z którym:
Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że wraz z żoną, jako osoba fizyczna, udzielił Pan trzech pożyczek Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Dwie pożyczki zostały udzielone w złotówkach, a jedna w USD. Spółka spłaciła pożyczki wraz z odsetkami w 2024 r. Spółka przy spłacie pożyczek nie potrąciła należnego podatku od odsetek. Wskazał Pan, że nie rozlicza się Pan wspólnie z żoną, składa Pan zeznanie PIT-37 i PIT-36L. Wątpliwość Pana budzi na kim w takiej sytuacji ciąży obowiązek odprowadzenia podatku dochodowego.
W przypadku, gdy płatnik nie potrąci podatku, obowiązek wykazania w zeznaniu rocznym i odprowadzenia podatku z tego tytułu ciążyć będzie na Panu, zgodnie z art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, że pożyczki udzielił Pan wspólnie z żoną, będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku w 50%. W takim przypadku zobowiązany będzie Pan nie tylko do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskał przychód (art. 45 ust. 1 ww. ustawy), ale także w tym samym terminie do zapłaty należnego podatku dochodowego wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy).
Jeżeli zapłata odsetek ma nastąpić w walucie obcej, to na potrzeby obliczenia podatku przychód ten należy przeliczyć na złote, zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pamiętać należy, że w przypadku braku pobrania przez płatnika podatku należnego w zeznaniu nie wykazuje Pan kwoty przychodu z tytułu uzyskanych odsetek, lecz powinien Pan sam obliczyć wysokość 19% podatku dochodowego od uzyskanych w trakcie roku podatkowego odsetek i kwotę tę wykazać jednorazowo w zeznaniu rocznym odpowiednim ze względu na rodzaj pozostałych przychodów, które podlegają opodatkowaniu za dany rok podatkowy. Z otrzymanych z trzech udzielonych pożyczek odsetki powinien Pan zsumować i obliczyć 19% podatek. Wskazał Pan, że składa zeznanie PIT-36L, zatem 19% podatek z odsetek od pożyczek powinien Pan wykazać w zeznaniu PIT- 36L w poz. 138 (zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29, 30 i 30a ustawy, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika, z wyjątkiem podatku wykazanego w pozycji 139, 140 i w części M). Dochodu z otrzymanych odsetek nie pomniejsza się o koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 30a ust. 6 ww. ustawy.
Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za w części za prawidłowe oraz w części za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego, nie dotyczy żony Wnioskodawcy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.