Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 listopada 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości. Uzupełnił go Pan pismem z 31 stycznia 2025 r. (wpływ 2 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 11 kwietnia 2001 r., związaną z dentystyczną praktyką lekarską i w zakresie tej działalności jest zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT.

W drodze umowy darowizny z dnia 25 listopada 2010 r. Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości w części ułamkowej wynoszącej 1/2. Jest to nieruchomość o nr (…) o pow. (…) ha, KW nr (…) prowadzona przez Sąd Rejonowy (…) (dalej: „Nieruchomość”). Nieruchomość ta pierwotnie została nabyta przez ojca i matkę Wnioskodawcy w ramach przetargu od Gminy (…) w 1992 r. (we współwłasności z osobami trzecimi, gdzie udział ojca i matki Wnioskodawcy wyniósł 50%). Następnie część Nieruchomości Wnioskodawca nabył od współwłaściciela Nieruchomości w 1992 r., jak również w 2004 r. w drodze ugody, a następnie na podstawie spadku po ojcu w 2006 r. oraz darowizny od matki w 2010 r. Wnioskodawca stał się finalnie współwłaścicielem nieruchomości w części ułamkowej co do 1/2.

Dla Nieruchomości został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym Nieruchomość przeznaczona jest pod teren zabudowy usługowej.

Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem (bratem) dzierżawi Nieruchomość do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), w której wraz z drugim współwłaścicielem są wspólnikami. Spółka ta dokonała na części Nieruchomości naniesień. Wydatki z tym związane były ponoszone w ramach Spółki. W skład tych naniesień wchodzi: czynna stacja paliw (obecnie franczyza (…)), składająca się z budynku użytkowego - pawilonu sklepowego z zapleczem socjalno-biurowym, pięciosłupowej wiaty dystrybutorowej, podwójnego stanowiska obsługowego powietrze/odkurzacz, pola 6 zbiorników podziemnych na paliwa płynne, 1 podziemnego zbiornika LPG oraz zbiornika poziemnego na AdBlue, a także samoobsługowa myjnia dwustanowiskowa. Wnioskodawca samodzielnie nie dokonywał nakładów na Nieruchomości, które mogłyby podnieść jej wartość.

Z uwagi na charakter działalności prowadzonej przez Spółkę oraz plany inwestycyjne Wnioskodawcy, Wnioskodawca oraz współwłaściciel Nieruchomości zamierzają dokonać podziału geodezyjnego Nieruchomości, celem wydzielenia z Nieruchomości odpowiedniej działki, w tym uwzględniającej obszar, na którym znajdują się naniesienia wykonane przez Spółkę, aby następnie sprzedać tę część z naniesieniami Spółce. Wnioskodawca sprzeda Spółce wyodrębnioną z naniesieniami działkę po cenie rynkowej.

Wnioskodawca wcześniej zbywał nieruchomości w ramach zarządu majątkiem prywatnym. W 2012 r. Wnioskodawca zbył działkę o powierzchni (…) m², którą zakupił w 1999 r. Następnie w 2014 r. zbył dom rodzinny, który otrzymał w spadku po rodzicach (we współwłasności z bratem). Natomiast w 2016 r. Wnioskodawca zbył działkę o powierzchni (…) m², którą zakupił w 2003 r.

Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie sprzedaże nieruchomości, które miały miejsce, nie odbywały się w ramach działalności gospodarczej.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Przychody z działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzona jest ewidencja przychodów.

Pierwotnie w dniu 16 stycznia 1992 r. Nieruchomość nabyły na współwłasność dwa małżeństwa: (…) i (…) (8/16) — rodzice Wnioskodawcy oraz (…) i (…)  (8/16). W sierpniu 1992 r. Wnioskodawca kupił od (…) i (…) część Nieruchomości (2/16), o której mowa we wniosku. Małżeństwo (…) nadal zostawiło sobie 6/16. Osoby te były współwłaścicielami Nieruchomości z rodzicami Wnioskodawcy. Nabycie nastąpiło odpłatnie. Ww. czynności prawnej dokonano w formie aktu notarialnego.

Ugoda zawarta w 2004 r. była wynikiem zakończenia wieloletnich sporów między współwłaścicielami Nieruchomości oraz partnerami - wspólnikami w spółce (…), tj. spółce, gdzie aktualnie udziały posiada Wnioskodawca wraz z bratem. Ojciec Wnioskodawcy, Wnioskodawca oraz brat Wnioskodawcy, jak również rodzina p. (…) prowadziła wspólnie spółkę (…). W związku ze sporami na tle współpracy wspólników przed sądami zawisły sprawy cywilne i gospodarcze (11 spraw) oraz sprawy w postępowaniach karnych (4 sprawy). Ugoda kończyła tych kilkanaście spraw cywilnych i gospodarczych, a w sprawach w postępowaniach karnych strony zobowiązały się do odstąpienia od oskarżenia, jako oskarżyciel posiłkowy oraz od oskarżania prywatnego oraz do cofnięcia wszelkich zawiadomień i wniosków o wszczęcie postępowań karnych.

Ugoda została zawarta w dniu 23 marca 2004 r. pomiędzy rodziną (…) i rodziną (…) (którzy również części Nieruchomości przekazywali swoim dzieciom), finalnie więc ugoda zawarta została pomiędzy (…), (…), (…),(…) a (…), (…), (…), (…) oraz przedsiębiorstwem (…).

W wyniku Ugody, Wnioskodawca nabył Nieruchomość w wielkości 3/16 od (…). Ww. czynności prawnej dokonano w formie ugody zawartej z podpisem notarialnie poświadczonym.

Finalnie w kwietniu 2004 r. Wnioskodawca ma więc 5/16 Nieruchomości. Podobnie 5/16 w tym czasie ma brat Wnioskodawcy, rodzice zaś mają 6/16 Nieruchomości. W wyniku spadkobrania po zmarłym ojcu w 2006 r. (każdy ze spadkobierców nabył po 1/3 spadku), stan posiadania Nieruchomości wynosił:

-Wnioskodawca - 6/16,

-brat Wnioskodawcy - 6/16,

-matka Wnioskodawcy - 4/16.

W drodze darowizny w 2010 r. Wnioskodawca nabył od matki Nieruchomość w części 2/16. Ww. czynności prawnej dokonano w formie aktu notarialnego.

Dokładna data śmierci ojca Wnioskodawcy (spadkodawca) to 15 kwietnia 2006 r.

Nieruchomość nabyta w 1992 r. przez ojca i matkę Wnioskodawcy objęta była wspólnością ustawową małżeńską ojca i matki Wnioskodawcy.

Zmarły ojciec Wnioskodawcy przed śmiercią w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej posiadał 6/16, co w wyniku śmierci prowadziło do podziału majątku i rozdysponowania w drodze spadkobrania udziału 3/16 w Nieruchomości.

Stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym (spadkodawcy) - ojcu Wnioskodawcy - nastąpiło na podstawie postanowienia sądu. Data uprawomocnienia się ww. postanowienia to 19 lipca 2006 r.

Wnioskodawca odziedziczył spadek po zmarłym ojcu w części 1/3.

W wyniku nabycia spadku po zmarłym ojcu Wnioskodawcy, Wnioskodawcy przypadł udział w Nieruchomości w wielkości 1/3 (pozostałym spadkobiercom, czyli matce i bratu Wnioskodawcy przypadł udział również w wysokości po 1/3).

W wyniku nabycia spadku Wnioskodawca był w posiadaniu 6/16 udziału w Nieruchomości, brat Wnioskodawcy w 6/16 udziału w Nieruchomości, a matka Wnioskodawcy w 4/16 udziału w Nieruchomości.

Nieruchomość objęta wnioskiem lub jej część Wnioskodawca nie wykorzystuje/nie wykorzystywał/nie będzie wykorzystywał w ww. działalności lekarskiej.

Nieruchomość objęta wnioskiem nie stanowiła składnika majątkowego lub towaru handlowego w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Nieruchomość od momentu jej nabycia, aż do momentu planowanego odpłatnego zbycia jest przedmiotem odpłatnej dzierżawy.

Umowa dzierżawy Nieruchomości do spółki z o.o. została zawarta zaraz po nabyciu przez pierwotnych właścicieli, tj. rodziców Wnioskodawcy i p. (…), tj. w 1992 r. Umowa dzierżawy była zawarta na czas określony i była systematycznie przedłużana. Od 2023 r. umowa zawarta jest na czas nieokreślony. Umowa miała/ma charakter odpłatny.

Na wstępie warto zaznaczyć, że wszystkie uzyskane decyzje i pozwolenia dotyczące budowy na Nieruchomości stacji paliw nastąpiły z inicjatywy i na wniosek (…).

Spółka z o.o. sfinansowała stację paliw wraz z całym zapleczem technologicznym i sprzętowym. Stacja ostatnie kilkanaście lat pracuje w sieci franczyzowej stacji (…) (…) nr (…), wcześniej miała miejsce współpraca franczyzowa z (…).

Spółka finalizowała poszczególne etapy budowy stacji - od pozwolenia na budowę, przez odbiory, uzgodnienia, pozwolenie na użytkowanie, zawierała umowy na media, prąd, wodę i odprowadzanie ścieków. Spółka przeprowadzała kolejne etapy rozbudowy obiektów - budynków, wiat, peronów, komunikacji, parkingów, remont zbiorników i instalacji paliwowej, wymiany dystrybutorów, budowy myjni ręcznej dwustanowiskowej, modernizacji obiektów, budowy pawilonów usługowych.

Spółka:

-uzyskała koncesje na obrót paliwami, paszporty urządzeń,

-przeprowadza coroczną kontrolę i weryfikację zbiorników paliwowych 6 sztuk, LPG, AdBlue, cykliczne próby szczelności i rewizje zewnętrzne i wewnętrzne z Urzędu Dozoru Technicznego,

-przeprowadza regularne badania wszystkich urządzeń pomiarowych dystrybutorów z Urzędu Miar,

-wszystkie koncesje na obrót alkoholem, odnawiane i przedłużane z Urzędu Gminy.

Wnioskodawca nie dokonał jeszcze podziału Nieruchomości. Wnioskodawca jest w trakcie uzyskiwania decyzji podziałowej. Procedura ta jest już na końcowym etapie, ale na moment składania odpowiedzi Wnioskodawca nie ma jeszcze decyzji podziałowej.

Wnioskodawca, oprócz Nieruchomości wymienionych we wniosku posiada również inne nieruchomości. Wnioskodawca posiada 4 nieruchomości gruntowe oraz 4 lokale mieszkalne. Wszystkie zakupy nieruchomości stanowiły formę lokaty posiadanego kapitału celem zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych rodziny oraz w celach zabezpieczenia swojej przyszłości (poprzez możliwość zbycia i otrzymania zwrotu lokaty kapitału), po przejściu na emeryturę.

Nieruchomości gruntowe:

1)26 czerwca 1991 r., w formie aktu notarialnego, na własne potrzeby mieszkalne, Wnioskodawca nabył nieruchomość przy (…), dalej: „Nieruchomość gruntowa 1”,

2)25 maja 2000 r. Wnioskodawca zakupił 1/10 nieruchomości wraz z rodzicami, następnie 19 lipca 2006 r. w wyniku spadku po ojcu otrzymał 1/3 nieruchomości oraz finalnie 25 listopada 2010 r. w darowiźnie od matki i brata otrzymał ich udziały w nieruchomości przy (…), stając się tym samym jedynym właścicielem nieruchomości. Nieruchomość nabyta w celach mieszkalnych. Dodatkowo integralną częścią domu jest nieruchomość zakupiona w formie aktu notarialnego 23 maja 2000 r., spełniająca obecnie funkcję ogrodu, dalej: „Nieruchomość gruntowa 2”,

3)27 kwietnia 2007 r., w formie aktu notarialnego, na własne przyszłe potrzeby mieszkalne, Wnioskodawca nabył działkę o nr (…) w miejscowości (…), dalej: „Nieruchomość gruntowa 3”,

4)6 listopada 2007 r., jako wspólną drogę, w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca nabył nieruchomość o pow. (…) oraz 1/7 działki o nr (…) we wsi (…), dalej: „Nieruchomość gruntowa 4”.

Lokale mieszkalne:

1)18 września 2018 r., w formie aktu notarialnego, w celu zabezpieczenia przyszłości, Wnioskodawca nabył mieszkanie na (…), dalej: „Lokal mieszkalny 1”,

2)4 grudnia 2019 r., w formie aktu notarialnego, w celu zabezpieczenia przyszłości, Wnioskodawca nabył mieszkanie (…), dalej: „Lokal mieszkalny 2”,

3)31 października 2019 r., w formie aktu notarialnego, w celu zabezpieczenia przyszłości, Wnioskodawca nabył mieszkanie na (…), dalej: „Lokal mieszkalny 3”,

4)7 września 2023 r., w formie aktu notarialnego, w celu zabezpieczenia przyszłości, Wnioskodawca nabył mieszkanie na (…), dalej: „Lokal mieszkalny 4”.

Nieruchomości gruntowe:

1)Nieruchomość gruntowa 1 była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na własne potrzeby mieszkalne, obecnie jest wynajmowana na cele mieszkaniowe oraz gabinet dentystyczny prowadzony przez Wnioskodawcę,

2)Nieruchomość gruntową 2 Wnioskodawca wykorzystuje na własne potrzeby mieszkalne,

3)Nieruchomość gruntowa 3 na chwile obecną nie jest wykorzystywana. Została ona nabyta w celu wybudowania domu w przyszłości,

4)Nieruchomość gruntowa 4 jest drogą.

Lokale mieszkalne:

1)Lokal mieszkalny 1 jest wynajmowany długookresowo na cele mieszkaniowe,

2)Lokal mieszkalny 2 jest wynajmowany długookresowo na cele mieszkaniowe,

3)Lokal mieszkalny 3 jest nieużytkowany, podlega remontowi,

4)Lokal mieszkalny 4 jest nieużytkowany, podlega remontowi.

Nieruchomości gruntowe:

1)Nieruchomość gruntowa 1 jest zabudowana i ma charakter mieszkalny oraz użytkowy,

2)Nieruchomość gruntowa 2 jest zabudowana i ma charakter mieszkalny,

3)Nieruchomość gruntowa 3 jest niezabudowana

4)Nieruchomość gruntowa 4 jest niezabudowana.

Lokale mieszkalne:

1)Lokal mieszkalny 1 jest nieruchomością zabudowaną (lokalem mieszkalnym) o charakterze mieszkalnym,

2)Lokal mieszkalny 2 jest nieruchomością, zabudowaną (lokalem mieszkalnym) o charakterze mieszkalnym,

3)Lokal mieszkalny 3 jest nieruchomością zabudowaną (lokalem mieszkalnym). Obecnie jest w trakcie remontu, ale charakter nieruchomości jest mieszkalny,

4)Lokal mieszkalny 4 jest nieruchomością zabudowaną (lokalem mieszkalnym). Obecnie jest w trakcie remontu, ale charakter nieruchomości jest mieszkalny.

Wnioskodawca aktualnie nie zamierza/nie ma planów, aby sprzedać ww. nieruchomości zarówno gruntowe jak i lokalowe. Jak wskazano powyżej, są one formą lokaty kapitału.

Wnioskodawca wskazuje, że przewidywana/przybliżona data sprzedaży udziału w Nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży to pierwszy kwartał 2025 r. Sprzedaż nastąpi po uzyskaniu interpretacji indywidualnej, o którą złożono wniosek celem zabezpieczenia skutków podatkowych transakcji.

Pytanie

Czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w Nieruchomości, na której znajdują się naniesienia wykonane przez Spółkę będzie podlegać podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości, na której znajdują się naniesienia wykonane przez Spółkę nie będzie podlegać podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, gdyż wykonywana jest w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm., dalej: „Ustawa o PIT”), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Oznacza to, że jeżeli minie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie danej nieruchomości, to odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nie będzie podlegać podatkowi dochodowemu. Warunkiem jest jednak, aby nie następowało ono w wykonaniu działalności gospodarczej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż na rzecz Spółki następowała będzie długi czas po upływie okresu, gwarantującego brak opodatkowania podatkiem dochodowym uzyskanych ze zbycia nieruchomości dochodów, bowiem do sprzedaży udziału w Nieruchomości dochodzi po upływie bardzo długiego okresu od dnia, kiedy Wnioskodawca stawał się 50% współwłaścicielem Nieruchomości (co miało miejsce odpowiednio w 1992 r., 2004 r., 2006 r. i 2010 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie udziału w Nieruchomości nie może być traktowane również, jako zbycie w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

W tym miejscu trzeba zauważyć, że zgodnie z definicją z art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, ilekroć w Ustawie o PIT jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza ona działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 Ustawy o PIT.

W związku z powyższym istotne jest ustalenie, czy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, działając w sposób profesjonalny, ciągły i zorganizowany, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

Wnioskodawca zbywał nieruchomości, co zostało opisane w stanie faktycznym. Jednakże zbycia tych nieruchomości nie były dokonywane przez Wnioskodawcę w sposób profesjonalny, ciągły i zorganizowany, ani angażujący środki podobne do wykorzystywanych przez podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomości. Brak profesjonalnego charakteru sprzedaży nieruchomości potwierdza fakt, że dochód ze sprzedaży nieruchomości nie stanowił stałego źródła dochodu dla Wnioskodawcy. Znaczny okres czasu między nabyciem, a zbyciem nieruchomości również wskazuje na fakt, że sprzedaże nie były wykonywane w sposób ciągły i zorganizowany. Oprócz tego nieruchomości nie były nabywane w celu dalszej odsprzedaży, bowiem Wnioskodawca nabył je z zamiarem osobistego użytkowania, albo nabywał je w spadku.

Warto zauważyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 774/13, wskazał kryteria, jakimi należy się kierować przy ustaleniu czy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą czy z zarządem majątkiem prywatnym. Zgodnie z tym wyrokiem na gospodarczy charakter uzyskiwanego dochodu może wskazywać zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, polegających na: wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym przygotowanych w ten sposób do zbycia nieruchomości oraz dokonywaniu tych transakcji (nabycia i zbycia) w stosunkowo krótkim przedziale czasowym.

W przypadku Wnioskodawcy nie można mówić, że mimo kilkukrotnego zbycia nieruchomości, były one przygotowane przez Wnioskodawcę do sprzedaży w sposób wykraczający poza zwykły zarząd prywatnym majątkiem. Zbywanie nieruchomości nie miało charakteru profesjonalnego zorganizowania, nie polegało na nabywaniu i zbywaniu nieruchomości, bowiem jedną z tych nieruchomości był dom rodzinny, który Wnioskodawca otrzymał w spadku, co pokazuje że sprzedaże te były podyktowane sytuacjami prywatnymi i rodzinnymi. Ponadto, jak zostało już wspomniane, długi okres między nabyciem, a zbyciem nieruchomości potwierdza, że nie były one dokonywane w ramach działalności gospodarczej. Można zatem uznać, że były to przedsięwzięcia o charakterze incydentalnym, sporadycznym, oderwanym od siebie i nie powiązanym ze sobą. Samo wielokrotne wykonanie czynności zbycia, jak i powtarzalność transakcji sprzedaży nieruchomości w swojej istocie nie spełnia przesłanki „ciągłości”, w rozumieniu art. 5a pkt 6 lit. a Ustawy o PIT i może stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Planowane najbliższe zbycie wydzielonej uprzednio geodezyjnie części Nieruchomości do Spółki również uzasadnione jest faktem, że nieruchomość ta wykorzystywana jest do prowadzonej przez Spółkę działalności, zasadnym jest iż Spółka, która poniosła istotne nakłady na Nieruchomość stanie się jej właścicielem. Sprzedaż udziału w Nieruchomości wygeneruje po stronie Wnioskodawcy spory dochód, jednakże fakt, iż sprzedaż podyktowana jest kwestiami finansowymi, zarobkowymi nie przesądza jeszcze, że spełniona jest definicja działalności gospodarczej, jak słusznie wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, tak m.in. wyrok NSA w sprawie o sygn. akt II FSK 1155/20: „w badanej sprawie wystąpiło jedynie uzyskanie decyzji administracyjnych, które pozwalało na uzyskanie wyższej ceny. Bez wątpienia także w obrocie prywatnoprawnym zbywca składników prywatnego majątku, biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego oraz logiki, kieruje się chęcią osiągnięcia zysku i tylko z tego względu nie staje się uczestnikiem obrotu gospodarczego, nie wchodzi w obszar profesjonalnego obrotu handlowego.”

Zatem zgodnie z powyższym uzasadnieniem stanowiska, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości, nie będzie następowało w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej.

Powyższe oznacza, że przychód ze zbycia udziału w Nieruchomości, na której znajdują się naniesienia wykonane przez Spółkę, nie jest źródłem przychodu z art. 10 ust. 1 pkt 8, ani z art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT i osiągnięty dochód nie powinien zostać opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Nieistotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest sam fakt podziału nieruchomości, jeżeli przez podział nieruchomości rozumie się proces mający na celu np. zyskanie korzystniejszej konfiguracji poszczególnych nieruchomości (działek). Jeżeli zatem właściciel (współwłaściciel) dokonuje podziału nieruchomości, nie mamy do czynienia z żadnym nabyciem, bo chodzi o nieruchomość, której ta osoba jest już właścicielem (współwłaścicielem). Sam podział nieruchomości (działek) nie stanowi przy tym daty nowego nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku podziału właściciel (współwłaściciel) nie nabędzie żadnych nowych nieruchomości ponad to, czego jest już właścicielem. W wyniku samego podziału działek nie zmieni się struktura własności każdej z mniejszych działek wydzielonych w drodze podziału. Właściciel nadal będzie posiadał takiej samej wielkości nieruchomości jak przed podziałem, tyle że w mniejszych działkach. Stąd czynność ta nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt podziału nieruchomości pozostaje bez znaczenia, gdyż jak zostało już wskazane na wstępie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależniają skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości od daty jej nabycia, a nie od daty podziału.

Z kolei stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy:

Zasady ustalania przychodów z działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ww. ustawy, który w ust. 1 stanowi, że:

Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

W myśl art. 14 ust. 2c ww. ustawy:

Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r., objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Jak wynika z uzasadnienia do projektu wprowadzającego ww. uregulowanie, zbycie składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi przychód z tej działalności. Dotyczy to zarówno składników, które z uwagi na przewidywany okres ich użytkowania, krótszy niż rok, nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, jak i składników, których podatnik – pomimo takiego obowiązku – nie ujął w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec powyższego, przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

-zarobkowym celu działalności,

-wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

-prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1)jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;

2)wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter;

3)prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy, pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi; podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.”.

Przez powtarzalność rozumie się ponadto cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ww. ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

W opisanej sprawie podkreślić również należy, że zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Stosownie do treści art. 47 § 1-3 powołanej ustawy:

Jak natomiast wynika z art. 48 tej ustawy:

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

W przypadku np. wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia, tzn. zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego.

Przepisy nie rozdzielają sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku lub jego części stanowiących część składową nieruchomości. Nie wymieniają również sprzedaży budynku lub jego części jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym.

Tym samym z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie istniejących budynków lub budowli) stanowią część składową gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy Kodeks cywilny. Na mocy art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:

Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.

Zakwalifikowanie do źródła przychodów ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodów, możliwość odliczenia kosztów ich uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Przy czym, każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości, należy uwzględnić wszystkie etapy tej aktywności. Ocena podejmowanych działań powinna uwzględniać działania podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z planowanym odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości (działki nr (…)), o której mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu nie sposób przyjąć, że planowana sprzedaż udziału w nieruchomości (działce nr (…)) wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że nieruchomość (udziały) nie została nabyta przez Pana dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie była w niej wykorzystywana (nabycie udziałów nastąpiło w drodze zakupu, w drodze ugody, w drodze spadku po zmarłym ojcu oraz w drodze darowizny od matki). Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Prowadzi Pan działalność gospodarczą związaną z dentystyczną praktyką lekarską, nie ma ona żadnego związku z obrotem nieruchomościami. W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Pana wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem. Również w szczególności fakt, że sprzedaż udziału w nieruchomości nastąpi po upływie długiego okresu od jej nabycia oraz okoliczności nabycia udziałów w nieruchomości i fakt, że jest Pan osobą nietrudniącą się obrotem nieruchomościami, sugeruje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W konsekwencji, istotą działania Pana w związku z planowaną sprzedażą udziału w nieruchomości nie było/nie jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz zwykły zarząd majątkiem. Mając na uwadze opis sprawy, planowanej przez Pana sprzedaży udziału w nieruchomości nie można przypisać cech zorganizowania i ciągłości, które zgodnie z ustawową definicję wyznaczają zakres pojęcia działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej.

Okoliczności dotyczące nabycia nieruchomości (udziałów) i planowanej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe, planowana sprzedaż udziału w opisanej nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Pana, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości (działce nr (…)) należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano powyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Przepis art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny, stanowi, że:

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Natomiast zgodnie z art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 925 ww. Kodeksu:

Na mocy art. 926 § 1 ww. Kodeksu:

Stosownie do art. 1025 § 1 ww. Kodeksu:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zważywszy na fakt, że przedmiotowa nieruchomość (udział) nabyta w 1992 r. przez Pana ojca i matkę objęta była ich wspólnością ustawową małżeńską, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków, nabycie nieruchomości do majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową, oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Wskutek tego, małżonek w momencie śmierci drugiego z nich, nie mógł ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”.

W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten dodany został ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) i ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym od 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie źródło przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca).

Ww. zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonali zbycia nieruchomości po 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Zatem, z analizy powyższych przepisów wynika, że w przedstawionym przez Pana zdarzeniu przyszłym nabycie przez Pana udziałów w nieruchomości (działce nr (…)) nastąpiło w następujących latach:

1)1992 r. - udział w nieruchomości (działce nr (…)) został nabyty w drodze zakupu od (…) i (…),

2)2004 r. - udział w nieruchomości (działce nr (…)) został nabyty w drodze ugody od (…), zawartej z podpisem notarialnie poświadczonym,

3)1992 r. – udział w nieruchomości (działce nr (…)) został nabyty w drodze spadku po zmarłym Pana ojcu, do którego ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidujący liczenie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (udziału) przez spadkodawcę czyli przez ‒ Pana ojca, tj. w 1992 r.,

4)2010 r. – udział w nieruchomości (działce nr (…)) został nabyty w drodze darowizny od Pana matki.

Zatem, w odniesieniu do ww. udziałów w nieruchomości (działce nr (…)), niewątpliwie minął termin pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w odniesieniu do udziału nabytego w drodze spadku).

W konsekwencji, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej, planowane (w 2025 r.) odpłatne zbycie przez Pana udziału w opisanej nieruchomości (działki nr (…)), również nie będzie stanowiło dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, w związku z art. 10 ust. 5 tej ustawy (w odniesieniu do udziału nabytego w drodze spadku).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do treści zadanego pytania, natomiast nie dotyczy innych kwestii podanych w opisie, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pana brata).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.