Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 26 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który został uzupełniony 30 stycznia 2025 r. w odpowiedzi na wezwanie organu. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pani obcokrajowcem, nie posiada Pani zezwolenia na pobyt stały i przebywa na terenie Polski od (...) 2022 roku na podstawie art. 2 Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy.

Darowizna w formie pieniężnej (gotówkowej) na kupno nieruchomości została realizowana na podstawie ugody darowizny w formie notarialnej zawartej na terenie Ukrainy pomiędzy Panią i Pani ojcem (darującym), obywatelem Ukrainy, który stałe mieszka na terenie Ukrainy i nie posiada numeru PESEL. Darowanie pieniędzy w formie gotówkowej jest zgodne z ustawodawstwem Ukrainy i zwolnione od opodatkowania w danym przypadku (bo zostało uczynione pomiędzy ojcem i córką).

Kwota podarowanych środków przekracza 50.000 zł.

W związku z ograniczeniami walutowymi NBU bezgotówkowy przelew środków na konto w Pani przypadku nie jest możliwy, więc planuje Pani przewieźć do Polski zaznaczone powyżej środki pieniężne w formie gotówkowej przez granicę częściami w kwotach nieprzekraczających ograniczenia 10.000 EUR/osobę.

Uzupełnienie wniosku

W okresie, którego dotyczy wniosek, zgodnie z wewnętrznym prawem Ukrainy jest Pani traktowana jako osoba o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terenie Ukrainy – uważana jest Pani za rezydenta podatkowego Ukrainy.

W okresie, którego dotyczy wniosek, przebywa Pani w Polsce już więcej niż 183 dni w roku podatkowym.

W okresie, którego dotyczy wniosek, stałe miejsce zamieszkania ma Pani w Ukrainie. Uważa Pani, że ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze ma Pani w Ukrainie.

W okresie, którego dotyczy wniosek, zwykle przebywa Pani na terenie Polski od (...) 2022 roku.

Jestem Pani obcokrajowcem, ma obywatelstwo ukraińskie, nie posiada Pani zezwolenia na pobyt stały i przebywa na terenie Polski od (...) 2022 roku na podstawie art. 2 Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy.

Darowizna w formie pieniężnej (gotówkowej) na kupno nieruchomości została realizowana na podstawie ugody darowizny w formie notarialnej zawartej (...) 2024 r. na terenie Ukrainy pomiędzy Panią i Pani ojcem (darującym), obywatelem Ukrainy, który stałe mieszka na terenie Ukrainy i nie posiada numeru PESEL. Darowanie pieniędzy w formie gotówkowej jest zgodne z ustawodawstwem Ukrainy i zwolnione od opodatkowania w danym przypadku (bo zostało uczynione pomiędzy ojcem i córką).

Kwota podarowanych środków przekracza 50.000 zł.

W związku z ograniczeniami walutowymi NBU bezgotówkowy przelew środków na konto w Pani przypadku nie jest możliwy, więc planuje Pani przewieźć do Polski zaznaczone powyżej środki pieniężne w formie gotówkowej przez granicę częściami w kwotach nieprzekraczających ograniczenia 10.000 EUR/osobę po otrzymaniu interpretacji indywidualnej w 2025 roku.

Pytania

1.Czy musi być dotrzymana umowa udokumentowania otrzymania darowizny dowodem przekazania na Pani rachunek płatniczy, na Pani rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym i czy ma Pani obowiązek zgłaszać się do urzędu skarbowego Polski o otrzymaniu darowizny (SD-Z2, SD-3, etc.) w formie pieniężnej w celach zwolnienia od spłaty podatku od darowizn i spadków?

2.Czy rozprzestrzenia się na Panią obowiązek spłaty podatku od darowizn i spadków oraz obowiązek zgłoszenia o otrzymanej darowiźnie w deklaracji PIT rocznej przy wspólnym rozliczeniu PIT z Pani małżonkiem, jeśli jest Pani obcokrajowcem, obywatelką Ukrainy, nie posiada Pani zezwolenia na pobyt stały i przebywa Pani na terenie Polski od (...) 2022 roku na podstawie art. 2 Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, posiadając numer PESEL ze statusem UKR?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem w zakresie pytania drugiego, nie ma Pani obowiązku zgłaszać do urzędu skarbowego w Polsce otrzymania darowizny (SD- Z2, SD-3, etc.) w formie pieniężnej, spłaty podatku od darowizn i spadków oraz zgłaszania otrzymanej darowizny w deklaracji PIT rocznej przy wspólnym rozliczeniu PIT z Pani małżonkiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

(...) 2025 r. wydałem dla Pani interpretację indywidualną nr (...) w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia w podatku od spadków i darowizn.

W interpretacji tej wskazałem, że nabycie przez Panią darowizny od ojca nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, w związku z tym nie spoczywa na Pani obowiązek złożenia zeznania podatkowego lub zgłoszenia w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Oznacza to, że w przedstawionej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, w przedstawionej sytuacji zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieograniczony obowiązek podatkowy

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis ten wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Te przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co oznacza, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby stwierdzić, że osoba ma miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu tych przepisów.

Jak wynika z opisu Pani sprawy, Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych jest na Ukrainie. Świadczą o tym następujące okoliczności:

·zgodnie z wewnętrznym prawem Ukrainy jest Pani traktowana jako osoba o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terenie Ukrainy;

·w okresie, którego dotyczy wniosek, stałe miejsce zamieszkania ma Pani na Ukrainie;

·uważa Pani, że ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze ma Pani na Ukrainie;

·ma Pani obywatelstwo ukraińskie, nie posiada zezwolenia na pobyt stały i przebywa Pani na terenie Polski od (...) 2022 roku na podstawie art. 2 Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy.

Nie jest więc Pani osobą, która ma miejsce zamieszkania w Polsce, z uwagi na centrum interesów życiowych na Ukrainie.

Z opisu sprawy wynika jednak, że Pani pobyt na terytorium Polski przekracza 183 dni. W takim przypadku, po upływie 183 dni pobytu jest Pani uważana za osobę, która ma miejsce zamieszkania w Polsce w świetle art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ten przepis stosuje się jednak z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Zgodnie bowiem z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ostateczne przesądzenie czy jest Pani polskim rezydentem podatkowym wymaga zatem odniesienia się do Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63 poz. 269 – dalej: Konwencja).

Pani rezydencja podatkowa na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

Jak Pani wskazała, jest Pani obywatelką Ukrainy i rezydentem podatkowym Ukrainy. Zgodnie natomiast z polskimi przepisami, po przekroczeniu 183 dni pobytu na terytorium Polski posiada Pani miejsce zamieszkania również w Polsce.

Zastosowanie w Pani sytuacji znajdą zatem tzw. reguły kolizyjne, które określa art. 4 Konwencji.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji:

W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jed­nakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu do­chodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

Natomiast art. 4 ust. 2 Konwencji stanowi, że:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek jej interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Z Pani wniosku wynika, że ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze ma Pani z Ukrainą. Okoliczności te przesądzają, że nie ma Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (tzw. rezydencji podatkowej) w Polsce, tylko na Ukrainie.

Skutki podatkowe Pani sytuacji

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z opisu zdarzenia wynika, że darowizna w formie pieniężnej (gotówkowej) na kupno nieruchomości została realizowana na terenie Ukrainy pomiędzy Panią i Pani ojcem (darującym), obywatelem Ukrainy. Nie jest Pani polskim rezydentem podatkowym (osobą o nieograniczonym obowiązku podatkowym), stąd też otrzymane przez Panią środki pieniężne (darowizna) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, co powoduje, że nie ma Pani obowiązku złożenia zeznania podatkowego w związku z tym zdarzeniem.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja rozstrzyga wniosek w zakresie Pani drugiego pytania, tj. w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie podatku od spadków i darowizn zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja ta nie odnosi się do przepisów prawa dewizowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.