Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

www.shutterstock.com
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 11 grudnia 2024 roku o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 14 lutego 2025 r. (wpływ 15 lutego 2025 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

AA

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

BB

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowani posiadają miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zainteresowani pozostają w związku małżeńskim, na dzień złożenia wniosku obowiązuje ich ustrój rozdzielności majątkowej.

Zainteresowany będący stroną postępowania jest właścicielem gospodarstwa rolnego, w skład którego wchodzą następujące nieruchomości:

1)działka nr 1, w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…) zabudowana dwoma budynkami (kurnikami) o powierzchni po (…) m2 każdy (dalej: „Nieruchomość nr 1”) - budynki na Nieruchomości nr 1 zostały oddane do używania w 2019 r.;

2)działka nr 2 i 3 w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…) zabudowana jednym budynkiem inwentarskim (kurnikiem) o powierzchni (…) m2 (dalej: „Nieruchomość nr 2”) - Nieruchomość nr 2 została nabyta przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania w listopadzie 2024 r.

Zainteresowany będący stroną postępowania jest rolnikiem indywidualnym, zaś powierzchnia użytków rolnych Jego gospodarstwa rolnego jest nie większa niż 300 ha.

Zainteresowany będący stroną postępowania dokonał zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 2 ustawy o VAT, pozostaje więc czynnym podatnikiem VAT w związku z gospodarstwem rolnym, o którym mowa powyżej.

W związku z wybudowaniem budynków zlokalizowanych na Nieruchomości nr 1 Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W związku z nabyciem Nieruchomości nr 2 Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - dostawa tej nieruchomości stanowiła czynność zwolnioną z VAT.

Od 2019 r. do sierpnia 2024 r. Zainteresowany będący stroną postępowania prowadził działalność rolną w postaci działów specjalnej produkcji rolnej na Nieruchomości nr 1. Od września 2024 r. gospodarstwo rolne (w tamtym czasie składające się wyłącznie z Nieruchomości nr 1) zostało wydzierżawione na rzecz podmiotu trzeciego. Jednocześnie Zainteresowany będący stroną postępowania w tym czasie skupił się na analizie dotyczącej dalszej opłacalności prowadzenia tego rodzaju działalności oraz zasadności ewentualnej reorganizacji i rozwoju Jego działalności rolnej. W efekcie Zainteresowany będący stroną postępowania podjął decyzję o powiększeniu gospodarstwa rolnego, w związku z czym nabył Nieruchomość nr 2 oraz o chęci kontynuacji działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej wspólnie z Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania w ramach rodzinnego gospodarstwa rolnego.

Przedmiotowa decyzja była podyktowana kilkoma czynnikami, przede wszystkim okazyjną ofertą nabycia Nieruchomości nr 2 oraz pogorszeniem sytuacji na rynku usług transportowych, których świadczeniem zajmuje się Zainteresowana.

Jak wskazano wcześniej, Zainteresowana prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Z uwagi jednak na niepewność rynku w zakresie świadczonych przez żonę usług transportowych, małżonkowie planują rozpocząć prowadzenie rodzinnego gospodarstwa rolnego. Zainteresowana jest podatnikiem VAT z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ramach rodzinnego gospodarstwa rolnego Zainteresowani będą uprawnieni do równego udziału w zyskach tego gospodarstwa (tj. każde z nich będzie uprawnione do 1/2 udziału w zysku).

Przychody netto ze sprzedaży w rodzinnym gospodarstwie rolnym, w ramach działów specjalnych produkcji rolnej przypadające oddzielnie na Zainteresowanego oraz Zainteresowaną, w 2025 r. nie przekroczą równowartości 2 000 000 euro w walucie polskiej, jednak łączne przychody każdego z małżonków w ramach rodzinnego gospodarstwa rolnego mogą tę wartość przekroczyć. Przychody netto ze sprzedaży w indywidualnym gospodarstwie rolnym, w ramach działów specjalnych produkcji rolnej prowadzonych przez Zainteresowanego w 2024 r. również nie przekroczą równowartości 2 000 000 euro w walucie polskiej.

Zainteresowani zdecydowali, że podatnikiem VAT z tytułu rodzinnego gospodarstwa rolnego będzie wyłącznie Zainteresowany będący stroną postępowania (nie zmieni w związku z tym aktualnego zgłoszenia rejestracyjnego). Zainteresowana również pozostanie podatnikiem VAT, jednak wyłącznie w związku z pozarolniczą działalnością gospodarczą w zakresie usług transportowych.

Zainteresowani planują, aby tylko Zainteresowany będący stroną postępowania jako jedyny podatnik VAT rozliczał VAT naliczony z faktur zakupowych. Natomiast na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych mąż i żona traktowaliby swoje przychody z działalności rolniczej jako odrębne, co umożliwiłoby każdemu z nich korzystanie z osobnego limitu przychodów wynoszącego 2 000 000 euro rocznie.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanego będącego stroną postępowania zgodnie, z którym w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Zainteresowany będzie miał prawo w 2025 r. i w latach następnych do opodatkowywania podatkiem PIT dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej z rodzinnego gospodarstwa rolnego, na podstawie norm szacunkowych zaś próg 2 000 000 euro powinien być liczony odrębnie dla Zainteresowanego będącego stroną postępowania i Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Zainteresowana będzie miała prawo w 2025 r. i w latach następnych do opodatkowywania podatkiem PIT dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej z Rodzinnego Gospodarstwa Rolnego, na podstawie norm szacunkowych zaś próg 2 000 000 euro powinien być liczony odrębnie dla Zainteresowanego będącego strona postępowania i Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania?

3.Czy prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonywać ponownej rejestracji dla potrzeb podatku VAT dla rodzinnego gospodarstwa rolnego z uwagi na to, że jest już zarejestrowany jako podatnik VAT czynny oraz jako osoba określona w art. 15 ust. 4 i art. 96 ust. 2 ustawy o VAT może występować jako podatnik podatku VAT dla rodzinnego gospodarstwa rolnego oraz nie będzie miał obowiązku dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT?

4.Czy prawidłowe jest stanowisko zgodnie z którym w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku Zainteresowana, tj. żona, z którą Wnioskodawca w 2025 r. i latach następnych będzie prowadził rodzinne gospodarstwo rolne, nie ma obowiązku dokonywania rejestracji dla potrzeb podatku VAT dla rodzinnego gospodarstwa rolnego?

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytania Nr 1 oraz Nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytań Nr 3 i Nr 4 dotyczące podatku od towarów i usług udzielona zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Ad. 1

W ocenie Zainteresowanego będącego stroną postępowania w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Zainteresowany będzie miał prawo w 2025 r. i w latach następnych do opodatkowywania podatkiem PIT dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej z rodzinnego gospodarstwa rolnego, na podstawie norm szacunkowych zaś próg 2 000 000 euro powinien być liczony odrębnie dla Zainteresowanego będącego stroną postępowania i Zainteresowanej niebędącej strona postępowania.

Zgodnie z art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740), ("Kodeks Cywilny") za "gospodarstwo rolne" uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 23 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), ("Konstytucja RP"), podstawą ustroju rolnego państwa jest gospodarstwo rodzinne.

Z kolei zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, za "gospodarstwo rodzinne" uważa się gospodarstwo rolne: (i) prowadzone przez rolnika indywidualnego oraz (ii) w którym łączna powierzchnia użytków rolnych jest nie większa niż 300 ha. Nie można zatem uznać, że gospodarstwo rodzinne jest spółką osobową, spółka cywilną albo wspólnym przedsięwzięciem lub jakąkolwiek inną formą prawną, ale stanowi osobną kategorię podmiotów uprawnionych do prowadzenia działalności rolniczej, zgodnie z Konstytucją RP oraz ustawą o kształtowaniu ustroju rolnego. Zainteresowany będący stroną postępowania jest rolnikiem indywidualnym i prowadzi gospodarstwo rolne, w którym łączna powierzchnia użytków rolnych nie będzie większa niż 300 ha.

W związku z tym, rodzinne gospodarstwo rolne, o którym mowa we wniosku może zostać uznane za "gospodarstwo rodzinne" w rozumieniu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego nie wyklucza, aby gospodarstwo rodzinne było prowadzone także przez członków rodziny rolnika indywidualnego (sam zresztą termin ustawowy gospodarstwo rodzinne sugeruje, że jest to gospodarstwo prowadzone przez rolnika indywidualnego wraz z jego rodziną).

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, przepisów ustawy o PIT nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Jak stanowi art. 2 ust. 3 ustawy o PIT, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Przy czym, w myśl art. 2 ust. 3a ustawy o PIT, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT, zwanym "załącznikiem nr 2".

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Zgodnie z art. 15 ustawy o PIT, przychód z "działów specjalnych produkcji rolnej" ustala się według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT (a więc zasad właściwych dla pozarolniczej działalności gospodarczej). Przy czym, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PIT, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 2 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o PIT w przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15 ustawy o PIT, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT.

Zatem, w zależności od dokonanego przez podatnika wyboru, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalany na dwa sposoby:

  • metodą szacunkową; albo
  • w oparciu o prowadzone przez podatnika księgi (podatkową księgę przychodów i rozchodów lub księgi rachunkowe).

Ustalenie dochodu w drugi sposób jest uzależnione od prowadzenia ksiąg wykazujących przychody z tego tytułu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, przepisy ustawy o rachunkowości obowiązkowo stosuje się m.in. do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 Euro. Rodzinne gospodarstwo rolne nie jest żadną ze spółek wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zatem obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych może odnosić się tylko do osób fizycznych prowadzących rodzinne gospodarstwo rolne, a nie do samego rodzinnego gospodarstwa rolnego.

Art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości przewiduje zatem, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych może powstać w stosunku do poszczególnych osób fizycznych, które prowadzą rodzinne gospodarstwo rolne, a nie w stosunku do samego rodzinnego gospodarstwa rolnego. Rodzinne gospodarstwo rolne w zakresie dochodów z działów specjalnych nie jest podatnikiem podatku PIT, ale podatnikami tego podatku są poszczególne osoby fizyczne, które prowadzą rodzinne gospodarstwo rolne. Co za tym idzie, skoro w 2024 r. ani Zainteresowany będący stroną postępowania ani Zainteresowana niebędąca stroną postępowania, w 2024 r. nie osiągnie przychodów przekraczających równowartość w złotych polskich kwoty 2 000 000 Euro, zarówno Zainteresowany będący stroną postępowania, jak i jego żona będą mieli prawo do opodatkowania podatkiem PIT dochodów z rodzinnego gospodarstwa rolnego na podstawie norm szacunkowych. Jednocześnie w przypadku, gdy w latach następnych Zainteresowany będący stroną postępowania ani Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie osiągną odrębnie przychodów przekraczających równowartość w złotych polskich kwoty 2 000 000 Euro, zarówno Zainteresowany będący stroną postępowania jak i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania będą mieli prawo do opodatkowania podatkiem PIT dochodów z rodzinnego gospodarstwa rolnego na podstawie norm szacunkowych.

Stanowisko takie wynika również z interpretacji podatkowej z dnia 10 kwietnia 2020 r. (nr 0113-KDIPT2-1.4011.152.2020.2.MD), w której stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że: "Zatem, zdaniem Zainteresowanych, art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości przewiduje, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych może powstać w stosunku do poszczególnych osób fizycznych, które prowadzą Rodzinne Gospodarstwo Rolne, a nie w stosunku do samego Rodzinnego Gospodarstwa Rolnego.

Podsumowując, rodzinne gospodarstwo rolne nie jest podatnikiem podatku PIT, ale podatnikami tego podatku są poszczególne osoby fizyczne, które prowadzą rodzinne gospodarstwo rolne. Powyższe stanowisko było wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np. w interpretacji z dnia 10 kwietnia 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.152.2020.2.MD oraz interpretacji z dnia 3 lutego 2023 r. nr 0114- KDIP3- 2.4011.1128.2022.3.MT.

Ad. 2

W ocenie Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, Zainteresowana będzie miała prawo w 2025 r. i w latach następnych do opodatkowywania podatkiem PIT dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej z rodzinnego gospodarstwa rolnego, na podstawie norm szacunkowych zaś próg 2.000.000 euro powinien być liczony odrębnie dla Zainteresowanego będącego stroną postępowania i Zainteresowanej niebędącej strona postępowania.

Zgodnie z art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740), ("Kodeks Cywilny") za "gospodarstwo rolne" uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 23 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), ("Konstytucja RP"), podstawą ustroju rolnego państwa jest gospodarstwo rodzinne.

Z kolei zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, za "gospodarstwo rodzinne" uważa się gospodarstwo rolne: (i) prowadzone przez rolnika indywidualnego oraz (ii) w którym łączna powierzchnia użytków rolnych jest nie większa niż 300 ha. Nie można zatem uznać, że gospodarstwo rodzinne jest spółką osobową, spółka cywilną albo wspólnym przedsięwzięciem lub jakąkolwiek inną formą prawną, ale stanowi osobną kategorię podmiotów uprawnionych do prowadzenia działalności rolniczej, zgodnie z Konstytucją RP oraz ustawą o kształtowaniu ustroju rolnego. Zainteresowany będący stroną postępowania jest rolnikiem indywidualnym i prowadzi gospodarstwo rolne, w którym łączna powierzchnia użytków rolnych nie będzie większa niż 300 ha.

W związku z tym, rodzinne gospodarstwo rolne, o którym mowa we wniosku może zostać uznane za "gospodarstwo rodzinne" w rozumieniu ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego nie wyklucza, aby gospodarstwo rodzinne było prowadzone także przez członków rodziny rolnika indywidualnego (sam zresztą termin ustawowy gospodarstwo rodzinne sugeruje, że jest to gospodarstwo prowadzone przez rolnika indywidualnego wraz z jego rodziną).

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, przepisów ustawy o PIT nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Jak stanowi art. 2 ust. 3 ustawy o PIT, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Przy czym, w myśl art. 2 ust. 3a ustawy o PIT, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT, zwanym "załącznikiem nr 2".

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, działy specjalne produkcji rolnej są odrębnym źródłem przychodów.

Zgodnie z art. 15 ustawy o PIT, przychód z "działów specjalnych produkcji rolnej" ustala się według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT (a więc zasad właściwych dla pozarolniczej działalności gospodarczej). Przy czym, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PIT, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o PIT w przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15 ustawy o PIT, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT.

Zatem, w zależności od dokonanego przez podatnika wyboru, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalany na dwa sposoby:

  • metodą szacunkową; albo
  • w oparciu o prowadzone przez podatnika księgi (podatkową księgę przychodów i rozchodów lub księgi rachunkowe).

Ustalenie dochodu w drugi sposób jest uzależnione od prowadzenia ksiąg wykazujących przychody z tego tytułu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, przepisy ustawy o rachunkowości obowiązkowo stosuje się m.in. do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro. Rodzinne gospodarstwo rolne nie jest żadną ze spółek wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zatem obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych może odnosić się tylko do osób fizycznych prowadzących rodzinne gospodarstwo rolne, a nie do samego rodzinnego gospodarstwa rolnego.

Art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości przewiduje zatem, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych może powstać w stosunku do poszczególnych osób fizycznych, które prowadzą rodzinne gospodarstwo rolne, a nie w stosunku do samego rodzinnego gospodarstwa rolnego. Rodzinne gospodarstwo rolne w zakresie dochodów z działów specjalnych nie jest podatnikiem podatku PIT, ale podatnikami tego podatku są poszczególne osoby fizyczne, które prowadzą rodzinne gospodarstwo rolne. Co za tym idzie, skoro w 2024 r. ani Zainteresowany będący stroną postępowania ani Zainteresowana niebędąca stroną postępowania, w 2024 r. nie osiągnie przychodów przekraczających równowartość w złotych polskich kwoty 2.000.000 euro, zarówno Zainteresowany będący stroną postępowania, jak i jego żona będą mieli prawo do opodatkowania podatkiem PIT dochodów z rodzinnego gospodarstwa rolnego na podstawie norm szacunkowych. Jednocześnie w przypadku, gdy w latach następnych Zainteresowany będący stroną postępowania ani Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie osiągną odrębnie przychodów przekraczających równowartość w złotych polskich kwoty 2.000.000 euro, zarówno Zainteresowany będący stroną postępowania jak i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania będą mieli prawo do opodatkowania podatkiem PIT dochodów z rodzinnego gospodarstwa rolnego na podstawie norm szacunkowych.

Stanowisko takie wynika również z interpretacji podatkowej z dnia 10 kwietnia 2020 r. (nr 0113- KDIPT2-1.4011.152.2020.2.MD), w której stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że: "Zatem, zdaniem Zainteresowanych, art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości przewiduje, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych może powstać w stosunku do poszczególnych osób fizycznych, które prowadzą Rodzinne Gospodarstwo Rolne, a nie w stosunku do samego Rodzinnego Gospodarstwa Rolnego.

Podsumowując, rodzinne gospodarstwo rolne nie jest podatnikiem podatku PIT, ale podatnikami tego podatku są poszczególne osoby fizyczne, które prowadzą rodzinne gospodarstwo rolne.

Powyższe stanowisko było wielokrotnie potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np. w interpretacji z dnia 10 kwietnia 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.152.2020.2.MD oraz interpretacji z dnia 3 lutego 2023 r. nr 0114- KDIP3- 2.4011.1128.2022.3.MT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych.

Jednak zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Na podstawie art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

miesiąc – w przypadku roślin,

16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy:

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Przepis art. 9 ust. 1 powyższej ustawy stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów są działy specjalne produkcji rolnej.

Stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ww. ustawy:

Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast regulacja art. 15 ust. 2 ww. ustawy określa, że:

W przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z  tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

W myśl tego przepisu – dochód z tego źródła może być ustalony w dwojaki sposób:

  • przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, wyszczególnionych w załączniku nr 2 ustawy,
  • na podstawie prowadzonych przez podatnika ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ww. ustawy:

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 24a ust. 5 ww. ustawy:

Osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W  tym przypadku podatnik informuje o prowadzeniu ksiąg rachunkowych w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym były prowadzone. Jeżeli księgi prowadziła spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, informację składają wszyscy wspólnicy.

W odniesieniu do źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozstrzyga o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, a jedynie określa konsekwencje dla opodatkowania tego źródła przychodów w przypadku, gdy obowiązek ten wynika z odrębnych przepisów.

Limit kwotowy wskazany w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.), w myśl którego (w stanie prawnym obowiązującym do końca 2024 r.):

Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o  rachunkowości (w stanie prawnym obowiązującym do końca 2024 r.):

Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 1a pkt 3 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.

Informuję przy tym, że ustawą z dnia 6 grudnia 2024 r. o zmianie ustawy o rachunkowości, ustawy o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2024 r. poz. 1863) zostało zmienione brzmienie m.in. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z jego obecnym brzmieniem:

Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Z powyższego wynika, że wyboru sposobu ustalania dochodu ze źródła, którym są prowadzone działy specjalne produkcji rolnej, tj. na podstawie ksiąg bądź norm szacunkowych dokonuje sam podatnik. Jednak możliwość wyboru sposobu ustalania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej jest ograniczona wielkością uzyskiwanych przychodów z tego źródła. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy bowiem od formy prawnej jednostki lub wielkości osiąganych przychodów, nie natomiast od przedmiotu działalności i sposobu opodatkowania.

Jeżeli więc przychody netto osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej przekroczą kwotę określoną w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości – tj. kwotę 2 000 000 euro – osoby te są zobowiązane do stosowania przepisów o rachunkowości i założenia ksiąg rachunkowych od nowego roku podatkowego, następującego po roku, w którym ich przychody uzyskane z prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przekroczyły ten limit.

Jeśli chodzi natomiast o możliwości stosowania limitu 2 000 000 euro, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości dla każdego z małżonków odrębnie, przywołuję poniższe przepisy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust.1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W konsekwencji opodatkowanie uzyskanych przez Zainteresowanych dochodów z prowadzonych wspólnie działów specjalnych produkcji rolnej winno nastąpić zgodnie z ww. zasadami, a więc w szczególności z uwzględnieniem ustalonego przez nich prawa do udziału w zysku.

Z dalszej analizy powołanych regulacji prawnych wynika, że konsekwencją uzyskania przez osobę fizyczną, spółkę cywilną osób fizycznych, spółkę jawną osób fizycznych oraz spółkę partnerską określonych w przepisach ustawy o rachunkowości łącznych przychodów netto ze sprzedaży towarów w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy – jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

Wobec powyższego, limit przychodów netto uzyskanych w ramach Rodzinnego Gospodarstwa Rolnego, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych – dotyczy każdego z Państwa odrębnie. Zatem jeżeli suma przychodów netto osiągniętych w 2025 r. i latach następnych przez każdego z Państwa odrębnie, proporcjonalnie do udziału w zysku będą niższe niż limit, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości to – w świetle przepisów tej ustawy – na Państwu nie będzie ciążył obowiązek prowadzenia w 2025 r. i latach następnych ksiąg rachunkowych w prowadzonym Rodzinnym Gospodarstwie Rolnym, pomimo osiągnięcia wspólnie przychodów netto powyżej limitu, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości (przy założeniu, że Państwa sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie).

Jednocześnie wskazuję, że Zainteresowana niebędąca stroną postępowania do weryfikacji limitu, o którym mowa w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, powinna zsumować przychody osiągnięte w ramach działalności rolniczej z przychodami osiągniętymi z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji będą Państwo mogli w 2025 r. i latach następnych wybrać metodę określenia dochodu z prowadzonych działów specjalnych na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie norm szacunkowych.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 oraz Nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Państwa i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan AA (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.