
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 21 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami z 23 stycznia 2025 r. (wpływ 23 stycznia 2025 r.) oraz pismem z 23 stycznia 2025 r. (wpływ 24 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzeń przyszłych
W ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wykonuje i prowadzi prace o charakterze badawczo-rozwojowym w kontekście wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania istniejących usług w formie programów napisanych w językach skryptowych przeznaczonych do wykonywania zadań specjalnych bądź automatyzujących w środowiskach dedykowanych klienta.
Umowa, na bazie której Wnioskodawczyni świadczy usługi określa, że Wnioskodawczyni przekazuje prawo własności intelektualnej klientowi.
Działalność Wnioskodawczyni obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
W powyższym zakresie są prowadzone badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, opracowanie nowych produktów, procesów i usług, bądź wprowadzanie do nich ulepszeń. Architektura, produkty, usługi, technologia i procesy cyfrowe podlegają ciągłym i dynamicznym rewolucjom. Dostarczenie wartości dla klienta wymaga prowadzenia ciągłych badań i implementowania stałych ulepszeń.
W działalności prowadzonej w imieniu zleceniodawcy celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Powyższe procesy są prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany, metodyczny, powtarzalny, o wysokim stopniu systematyczności.
Wniosek dotyczy dochodów za 2024 r. (forma opodatkowania podatek liniowy).
Przez „Program” w kontekście tej sprawy należy traktować jako dzieło intelektualne, podlegające ochronie na podstawie przepisów o prawie autorskim. Obejmuje to zarówno kod programu, jak i wszelkie twórcze elementy związane z jego projektowaniem i implementacją oraz działalnością badawczo-rozwojową.
Prowadzona działalność w zakresie tworzenia/rozwijania/ulepszania programu/oprogramowania/platformy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226).
W ramach tej działalności programy są ulepszane i tworzone.
Uzyskiwane przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wytworzonymi/rozwijanymi programami są:
-(…).
Wnioskodawczyni w oparciu o nw. technologie wytworzyła/rozwinęła/ulepszyła oprogramowanie: (…).
W celu stworzenia innowacyjnego oprogramowania umożliwiającego dostęp do (…).
Narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w praktyce gospodarczej zastosowane przez Wnioskodawczynię to m.in.: (…).
Ponadto, została stworzona autorska, przeznaczona tylko do celów związanych z (…).
W odniesieniu do działalności, w ramach której Wnioskodawczyni tworzy i rozwija/ulepsza oprogramowanie podnosi, że zasobami wiedzy zdobytymi przez ponad 3 lata pracy zawodowej w ponad 4 różnych rolach na rynku IT, co należy podkreślić, Wnioskodawczyni tworzy i sprzedaje unikatowy program, który nawet jeśli wzbogaca już istniejące oprogramowanie jest traktowany indywidualnie.
Praca nad programem też ma charakter indywidualny, choć efekt tworzenia jest stosowany dla realizacji większych całościowych planów zleceniodawcy. W ramach realizowanych przez niego obowiązków dokonuje (…).
W ocenie Wnioskodawczyni, jest to praca absolutnie twórcza o indywidualnym podejściu, której nie da się skopiować. Każde programowanie i problemy są inne i jedynie co jest powtarzalne to komendy, które są standardem programowania, ale bez znajomości oraz doświadczenia nie da się poprawnie (…). Jest to praca o charakterze własności intelektualnej, gdyż nie ma 2 identycznych kodów programowania w oparciu o tak wiele aspektów na każdym etapie.
Wnioskodawczyni dodatkowo informuje, że pod pojęciem program (oprócz formalnoprawnej definicji wyżej przywołanej) rozumie sekwencję komend w odpowiednim języku programowania, które stanowią (…). Programy, które są wytwarzane swoją funkcjonalnością znajdują zastosowanie (…). Należy tutaj wymienić programy z zakresu (…).
Programowanie, czyli tworzenie (…) z założenia jest innowacyjne. Innowacyjność polega na autorskim tworzeniu (…).
Nierzadko programy już wytworzone podlegają (…). W tym zakresie cała praca programowania opiera się na innowacyjności rozwiązań autora programu. Takie zlecenia bazują na innowacyjności programisty i jego doświadczeniu, aby ulepszyć funkcjonujący program bez utraty jego funkcjonalności, jakości a zarazem sprawić, że nowe autorskie fragmenty kodu programistycznego będą stanowić integralną całość nadając kompletnie nowy wymiar znaczenia całości w kontekście modyfikacji.
Wskazane programy spełniają wszystkie zasady i warunki programów komputerowych, gdyż (…).
Tworzeniem programów oraz ich ulepszaniem Wnioskodawczyni zajmuję się zawodowo od 2021 r., po tym jak uzyskała tytuł (…).
W celu wytworzenia programu Wnioskodawczyni wykorzystuje wiedzę oraz doświadczenie, które jest kluczowym elementem w programowaniu. Pozwala to uniknąć wielu błędów uruchomieniowych, które niestety są bardzo kosztowne finansowo oraz czasowo.
Działania programistyczne w celu uzyskania gotowego programu należy podzielić na fazę przygotowania programu z wykorzystaniem zaawansowanych programów (…). Takie oprogramowanie pozwala przygotować wstępnie funkcjonujący program, który w kolejnej fazie jest wgrywany i kompilowany już w urządzeniu. Kolejna faza to testowanie programu w warunkach rzeczywistych i uruchomienie w pracy ciągłej, automatycznej. Kolejne fazy to czas na ulepszenia funkcjonalne, jakościowe, wydajnościowe.
Podczas tworzenia programu wykorzystuje wiedzę z zakresu takich technologii jak:
-(…).
Oryginalność oprogramowania polega już w jego założeniach. Nie ma identycznych programów, które można wykorzystywać. Faza programowania poprzedzona jest fazą koncypowania a następnie symulacji. Te kroki pozwalają programiście uzyskać optymalne rozwiązania procesowe w dalszych fazach programowania.
Innowacyjność oraz oryginalność przejawia się w kreatywności programisty. Na tym etapie można skupić się na optymalnym procesie również z zakresu wykorzystania (…), co obecnie jest kluczowym elementem programistycznym.
Obecnie sfera programowania została mocno zaangażowana w proces (…). Programiści szukają w swoich rozwiązaniach elementów, które będą zbieżne z tym założeniem. Przykładem może tutaj być zastosowane rozwiązanie programistyczne do (…).
Nowe lub ulepszone programy nie są działaniem okresowym i rutynowym a zmiennym, dynamicznym procesem wdrażania zmian koniecznych w celu (…).
Podejmowane działania uzależnione są od oczekiwań zleceniodawcy. (…). Należy skupić się w tym przypadku na całościowym procesie i optymalizować, modyfikować lub czasami tworzyć od nowa program, który będzie optymalny funkcjonalnie i jakościowo, a wiedza programisty pozwoli wyeliminować (…).
W programowaniu Wnioskodawczyni wykorzystuje: (…).
Oryginalność oprogramowania na etapie jego tworzenia jest z zasady, a ulepszanie już istniejących programów polega na indywidualnym podejściu programisty w oparciu o jego wiedzę i doświadczenie, co sprawia, że ile podejść tyle rozwiązań, których poprawność weryfikuje spełnienie ustalonych założeń.
Najważniejszym celem jaki stawia sobie Wnioskodawczyni podczas tworzenia nowych programów to jakość w każdym aspekcie. Warunek konieczny, czyli funkcjonalność programu jest dla niej absolutnym minimum. Stara się zadbać o każdy aspekt, aby klient otrzymał jakościowy produkt, który już na wstępie testowania jego funkcjonalności posiada wszystkie charakterystyki najwyższej jakości.
Taki kierunek sprawił, iż mimo dużej konkurencji na rynku (…) Wnioskodawczyni z powodzeniem wykonuje programowania (…). Na przestrzeni lat z najważniejszych celów, które osiągnęła Wnioskodawczyni to opinia, że tworzone programy są bardzo dobrej jakości, co pozwala (…).
Systematyczność w programowaniu jest kluczowym elementem. Należy pieczołowicie wykonać kolejne etapy, bez pominięcia najmniejszych szczegółów, gdyż skomplikowany program nie pozwoli na kolejnych etapach do powrotu, aby coś poprawić. Konsekwencją braku systematyczności są błędy w funkcjonowaniu, które są bardzo trudne do zdiagnozowania.
Harmonogram programowania jaki Wnioskodawczyni wypracowała na przestrzeni lat zakłada:
· zaznajomienie się z założeniami funkcjonalności programu,
· zaznajomienie się z dokumentacją techniczną,
· omówienie wszystkich niejasnych aspektów z klientem, aby uniknąć nieprozumień, które często wynikają z błędów w dokumentacji na wielu etapach przygotowawczych na przestrzeni miesięcy i angażu wielu osób,
· przystąpienie do tworzenia programu, który na starcie ma zasadę finalnej wersji.
W dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni oferowała:
-(…).
Wnioskodawczyni głównie opiera się na bazowej wiedzy technicznej zdobytej na uczelni technicznej. Pomaga jej to rozwiązywać problemy, które nie są bliźniacze. Usługi programistyczne i napotykane programy ewoluują wraz z trudnością projektu i każde podejście wiąże się z napotkaniem problemów, które zawsze są inne i nie da się zastosować sprawdzonych rozwiązań, a należy sięgnąć do swojej wiedzy, doświadczenia i zaproponować klientowi optymalne rozwiązanie.
Każdy projekt to zakres pracy innowacyjnej nowatorskiej. Niejednokrotnie coś co jest wytworem inżynierów (…) jest bardzo trudne do zaprogramowania w warunkach rzeczywistych lub zastosowaniem czynników zewnętrznych, których nikt nie przewidział.
Dokładnie w tym momencie należy pochylić się nad sloganem innowacyjności i autorstwa w programowaniu, aby znaleźć rozwiązania pionierskie, które mimo przeciwności sprawią, iż utworzony program stanie się na tyle elastyczny, że wyeliminuje to, czego człowiek nie przewidział. Przykładem, który pomoże zrozumieć mogą być zaawansowane systemy (…).
W każdym podejściu do usługi tworzenia programu przyświeca Wnioskodawczyni cel idealnego programu, z którego klient jest usatysfakcjonowany. Zakłada on, że w swojej pracy należy rozwiązywać problemy, które zostały wygenerowane na innych etapach, a programista finalnego kodu uruchomieniowego odpowiedzialny jest, aby ten organizm skompletować mimo wielu problemów. W tym celu Wnioskodawczyni zakłada, że klient jest nie tylko partnerem biznesowym, ale też partnerem całego powodzenia i jego angaż może stanowić o sukcesie i powodzeniu danego projektu.
Realizacja każdego projektu wykorzystuje innowacyjne rozwiązania w branży (…).
Efekty prac Wnioskodawczyni, czyli oprogramowanie/program zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
· zawsze odznaczały się/odznaczają/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
· nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
· nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.
Należy też podkreślić, że Wnioskodawczyni nie ponosi odpowiedzialności za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich innych niż Zleceniodawca, a żadna z dotychczasowych umów nie wyodrębniała sposobu czy warunków przeniesienia własności.
Wnioskodawczyni jest zobligowana umową do wykonania konkretnego zakresu projektowego w oparciu o wiedzę i wykorzystanie zasad obowiązującego standardu programowania przez klienta.
Realizowanie projektu jest i będzie dokumentowane wystawieniem faktury na rzecz zleceniodawcy za usługi programistyczne.
Wartość wynagrodzenia (stawka godzinowa) oraz okres rozliczeniowy reguluje umowa z Zleceniodawcą i dotychczas te warunki są rzetelnie realizowane.
Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę autorskich praw do oprogramowania. Wnioskodawczyni osiągnęła i będzie osiągała przychód z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wszystkie zawarte informacje będą obowiązywać również w zdarzeniach przyszłych oraz obowiązywały w latach 2022-2023.
Dodatkowo Wnioskodawczyni informuje, że wszystkie wymienione we wniosku „programy” to programy komputerowe, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię.
Efekty pracy w przypadku zarówno tworzenia, ulepszania, jak i rozwijania „Oprogramowania” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni prowadzi od 1 stycznia 2024 r.
Tworzeniem programów Wnioskodawczyni zajmuje się od początku 2018 r.
Przedmiotowe programy zostały stworzone w 2024 r.
Wnioskodawczyni tworzy programy, które są przeznaczone do (…). Każdy z programów jest unikatowy i autorski przeznaczony tylko i wyłącznie do (…). Przy wytwarzaniu unikatowych programów Wnioskodawczyni korzysta ze środowisk umożliwiających jej tworzenie programów.
W przypadku, w którym klient zdecyduje się na (…). Tak samo wygląda to z oceną jakości elementów w przypadku, gdy Wnioskodawczyni ma do dyspozycji (…).
Stworzone programy cechują się unikalnością, gdyż dotyczą (…).
W pismach z 23 stycznia 2025 r. stanowiących uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:
1) czy zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce?
Odpowiedź: Tak.
2) wobec wskazania we wniosku, że:
Powyższe procesy są prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany, metodyczny, powtarzalny. O wysoki, stopniu systematyczności.
proszę wyjaśnić:
a)jakie cele na wstępie postawiła Pani sobie w zakresie realizowanych „oprogramowań”/„programów komputerowych” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?
Odpowiedź: W zakresie realizowanych „oprogramowani”/„programów komputerowych” Wnioskodawczyni postawiła sobie cele takie jak:
i. Innowacyjność przygotowywanych rozwiązań.
ii. Dopasowanie rozwiązania do konkretnych potrzeb klienta.
iii. Rozszerzenie dotychczasowej wiedzy i umiejętności Wnioskodawczyni.
Na początku jej istnienia, działalność była finansowana z prywatnych oszczędności Wnioskodawczyni, a następnie na podstawie cyklicznie wystawianych Zleceniodawcy faktur.
b) jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?
Odpowiedź: Postawione w punkcie a cele są osiągane dla każdego wytworzonego programu. Wszystkie cele osiągnięte zostały samodzielnie, finansowane były na podstawie cyklicznych faktur dla Zleceniodawcy. Opracowywanie rozwiązań oparte było na wiedzy nabytej przez Wnioskodawczynię na studiach inżynierskich i magisterskich, doświadczeniu zawodowym w branży nabytym podczas 3,5 roku wcześniejszej pracy oraz 2,5 roku prowadzenia działalności gospodarczej, oraz wiedzy nabytej poprzez ciągłe dokształcanie i poszukiwanie informacji związanych z konkretnym zleceniem.
c)na czym polega systematyczność w odniesieniu do Pani działań w zakresie wykonywanych przez Panią czynności?
Odpowiedź: Systematyczność działań Wnioskodawczyni polega na zastosowaniu ciągle ulepszanego planu wykonywania działań. Plan ten jest skonstruowany w taki sposób, by zapewnić klientowi jak najsprawniejsze dostarczenie gotowego rozwiązania, a także uchronić go przed późniejszymi błędami w funkcjonowaniu programu.
Kolejnymi etapami tego planu są:
1.Ustalenie z klientem podstawowych założeń programu.
2.Opracowanie wstępnego konceptu oraz listy potrzebnej dokumentacji technicznej.
3.Dyskusja tego konceptu z klientem i jego modyfikacje, do momentu otrzymania satysfakcjonującego rozwiązania.
4.Przygotowanie programu.
5.Testowanie i modyfikacje tego programu na (…).
6.Odbiór gotowego rozwiązania przez klienta końcowego.
Jednocześnie, wiedza techniczna zdobyta przez Wnioskodawczynię podczas wykonywania każdego z programów, staje się później podstawą do wykonywania kolejnych rozwiązań.
3) czy Pani działania polegające na ulepszaniu/rozwijaniu „oprogramowań”/„programów komputerowych” zmierzały do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tych „oprogramowań”/„programów komputerowych”?
Odpowiedź: Każdy z programów Wnioskodawczyni stanowi osobny, jednorazowy wytwór, sprzedawany jako osobny program. Każde z implementowanych rozwiązań jest jednorazowe i specyficzne dla danego klienta końcowego i rozwiązywanego problemu. Każdy kolejny kod programu służy poprawie funkcjonalności procesów produkcyjnych.
4) czy w przypadku rozwoju „oprogramowań”/„programów komputerowych” – efekt Pani pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Odpowiedź: Tak, programy Wnioskodawczyni i kody stanowią osobne utwory w postaci programów komputerowych, podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
5) czy przysługują wyłącznie Pani majątkowe prawa autorskie do tych odrębnych „oprogramowań”/„programów komputerowych”?
Odpowiedź: Tak.
6) czy usługi świadczone przez Panią, zgodnie z zawartą umową, były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez Zleceniodawcę?
Odpowiedź: Nie, ewentualne ustalenia miejsca i czasu wykonania usług i przeprowadzania testów ustalane były z klientem końcowym i wiązały się z dostępnością (…).
7) czy wykonując te usługi, ponosiła Pani ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością?
Odpowiedź: Tak.
8) w jaki sposób umowa ze Zleceniodawcą regulowała kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Panią na Zleceniodawcę praw do konkretnego stworzonego przez Panią „oprogramowania”/„programu komputerowego”? W jaki sposób odbywało się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania”/„programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu Pani pracy na Zleceniodawcę (jakie czynności realizowaliście odpowiednio Pani i Zleceniodawca)? Co potwierdzało przeniesienie tych praw?
Odpowiedź: Umowa ze Zleceniodawcą stanowi, że dniem przeniesienia praw do konkretnego programu jest dzień wykonania programu. W niektórych przypadkach, następuje również odbiór tego programu przez klienta końcowego.
Przeniesienie praw jest potwierdzone wystawieniem faktury za wykonane usługi.
9) czy sposób przenoszenia na Zleceniodawcę praw do „oprogramowań”/„programów komputerowych” każdorazowo spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następowało z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?
Odpowiedź: Tak, przenoszenie na Zleceniodawcę praw spełniało warunki przewidziane w ustawie.
10)czy i w jaki sposób obliczała Pani tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
Odpowiedź: Tak, Wnioskodawczyni oblicza.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie do ust. 4 art. 30ca ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3/a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony dochód. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
11)czy odrębna ewidencja prowadzona była w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za rok podatkowy będący przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie?
Odpowiedź: Tak.
12)czy w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębniała Pani:
- każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?
Odpowiedź: Tak.
Pytania
1. Czy prowadzoną działalność można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowania, procesów oraz usług?
2. Czy widnieją przeciwskazania do zastosowania przepisów art. 30ca i 30cb ustawy o PIT i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za 2024 r. kwalifikowanych dochodów uzyskanych w 2024 r. z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadzoną działalność gospodarczą można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwijania oprogramowania, procesów oraz usług.
Wnioskodawczyni nie widzi przeciwskazań do zastosowania przepisów art. 30ca i 30cb ustawy o PIT i opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za 2024 r. kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z pózn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie natomiast z ww. art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, prace rozwojowe są działalnością obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany maja charakter ulepszeń.
Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności wykonuje i prowadzi prace o charakterze badawczo-rozwojowym. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych oraz ulepszonych zastosowań.
Badania w ramach działalności mają również charakter aplikacyjny rozumiany jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów, procesów i usług, bądź wprowadzanie do nich znacznych ulepszeń. Działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, uporządkowany, zaplanowany i metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.
W ramach prowadzonej działalności dotyczącej tworzenia programów komputerowych Wnioskodawczyni opracowuje (tworzy) nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.
Wg Wnioskodawczyni, jej działalność ma co do zasady charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o PIT jak również badan naukowych, a dokładniej badań aplikacyjnych w rozumieniu art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, rozumianych jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie do ust. 4 art. 30ca ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3/a + b +c +d, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka cześć dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi. Wnioskodawczyni jest świadoma, że jeśli ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązana prowadzić szczegółową ewidencją w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT podatnicy są obowiązani:
1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.), ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Wg Wnioskodawczyni osiągała, osiąga i będzie osiągała przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W 2024 r. Wnioskodawczyni będzie uzyskiwała dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (podlegającego ochronie prawnej).
Wg Wnioskodawczyni osiąga ona dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. z autorskich praw do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.
Wnioskodawczyni prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję:
a) w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
b) zapewniającą ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
c) w której wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Zatem biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, prowadzoną działalność można uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT oraz w zeznaniu rocznym za 2024 r. rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego), z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wykonuje i prowadzi Pani prace o charakterze badawczo-rozwojowym w kontekście wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania istniejących usług w formie programów napisanych w językach skryptowych przeznaczonych do wykonywania zadań specjalnych, bądź automatyzujących w środowiskach dedykowanych klienta. Umowa, na bazie której świadczy Pani usługi określa, że przekazuje Pani prawo własności intelektualnej klientowi. Tworzy Pani programy, które są przeznaczone do (…). Każdy z programów jest unikatowy i autorski, przeznaczony tylko i wyłącznie do (…). Pod pojęciem program rozumie Pani sekwencję komend w odpowiednim języku programowania, które stanowią możliwość (…). Programy, które są wytwarzane swoją funkcjonalnością znajdują zastosowanie w (…). Wytworzonymi/rozwijanymi programami są:
-(…).
Innowacyjność polega na autorskim tworzeniu (…), które sprawiają, iż określone założenie danego urządzenia jest realizowane. Nierzadko programy już wytworzone podlegają modyfikacji z zakresu funkcjonalności lub chęci uzyskania większej wydajności roboczej urządzenia, które wykorzystuje program. W tym zakresie cała praca programowania opiera się na innowacyjności rozwiązań autora programu. Takie zlecenia bazują na innowacyjności programisty i jego doświadczeniu, aby ulepszyć funkcjonujący program bez utraty jego funkcjonalności, jakości a zarazem sprawić, że nowe autorskie fragmenty kodu programistycznego będą stanowić integralną całość nadając kompletnie nowy wymiar znaczenia całości w kontekście modyfikacji.
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Panią prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Panią efektów tych prac (programów komputerowych opisanych we wniosku).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.
Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W opisie przedstawionym we wniosku oraz jego uzupełnieniach wskazała Pani, że w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wykonuje i prowadzi Pani prace o charakterze badawczo-rozwojowym w kontekście wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania istniejących usług w formie programów napisanych w językach skryptowych przeznaczonych do wykonywania zadań specjalnych, bądź automatyzujących w środowiskach dedykowanych klienta. Pani działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Tworzy i sprzedaje Pani unikatowy program, który nawet jeśli wzbogaca już istniejące oprogramowanie, jest traktowany indywidualnie. Praca nad programem też ma charakter indywidualny, choć efekt tworzenia jest stosowany dla realizacji większych całościowych planów Zleceniodawcy. Oryginalność oprogramowania polega już w jego założeniach. Nie ma identycznych programów, które można wykorzystywać. Tworzy Pani programy, które są przeznaczone do (…). Każdy z programów jest unikatowy i autorski przeznaczony tylko i wyłącznie do (…). W ramach realizowanych obowiązków dokonuje Pani (…). Wskazała Pani, że program (…) zawsze tworzony jest indywidualnie dla danego projektu, nie ma dwóch takich samych kombinacji elementów (…). (…) to praca absolutnie twórcza, której nie da się skopiować, podpatrzeć gdzie indziej; to bardzo dobra znajomość programowania, (…). Nowe lub ulepszone programy nie są działaniem okresowym i rutynowym, a zmiennym, dynamicznym procesem wdrażania zmian koniecznych w celu dotrzymania tempa rozwoju branży (…). Realizacja każdego projektu wykorzystuje innowacyjne rozwiązania w branży (…), która jest dynamiczna i ciągle się rozwija. Efekty Pani prac, czyli oprogramowanie/program zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta. Wskazała Pani, że przy wytwarzaniu unikatowych programów korzysta Pani ze środowisk umożliwiających tworzenie programów. Używa Pan kompatybilnego środowiska umożlwiającego stworzenie programu do tego elementu systemu. W programowaniu wykorzystuje Pani: (…). Stworzone programy cechują się unikalnością, gdyż dotyczą (…). Każdy z Pani programów stanowi osobny, jednorazowy wytwór, sprzedawany jako osobny program. Każde z implementowanych rozwiązań jest jednorazowe i specyficzne dla danego klienta końcowego i rozwiązywanego problemu. Każdy kolejny kod programu służy poprawie funkcjonalności (…).
Zatem prowadzona przez Panią działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.
Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wyjaśniła Pani we wniosku, że w działalności prowadzonej w imieniu Zleceniodawcy celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Powyższe procesy są prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany, metodyczny, powtarzalny, o wysokim stopniu systematyczności. Wskazała Pani, że systematyczność w programowaniu jest kluczowym elementem. Należy pieczołowicie wykonać kolejne etapy, bez pominięcia najmniejszych szczegółów, gdyż skomplikowany program nie pozwoli na kolejnych etapach do powrotu, aby coś poprawić. Konsekwencją braku systematyczności są błędy w funkcjonowaniu, które są bardzo trudne do zdiagnozowania. Harmonogram programowania jaki wypracowała Pani na przestrzeni lat zakłada:
· zaznajomienie się z założeniami funkcjonalności programu,
· zaznajomienie się z dokumentacja techniczną,
· omówienie wszystkich niejasnych aspektów z klientem, aby uniknąć nieprozumień, które często wynikają z błędów w dokumentacji na wielu etapach przygotowawczych na przestrzeni miesięcy i angażu wielu osób,
· przystąpienie do tworzenia programu, która na starcie ma zasadę finalnej wersji.
W uzupełnieniach wniosku wskazała Pani, że systematyczność Pani działań polega na zastosowaniu ciągle ulepszanego planu wykonywania działań. Plan ten jest skonstruowany w taki sposób, by zapewnić klientowi jak najsprawniejsze dostarczenie gotowego rozwiązania, a także uchronić go przed późniejszymi błędami w funkcjonowaniu programu. Kolejnymi etapami tego planu są: ustalenie z klientem podstawowych założeń programu; opracowanie wstępnego konceptu oraz listy potrzebnej dokumentacji technicznej; dyskusja tego konceptu z klientem i jego modyfikacje, do momentu otrzymania satysfakcjonującego rozwiązania; przygotowanie programu; testowanie i modyfikacje tego programu na (…); odbiór gotowego rozwiązania przez klienta końcowego. W zakresie realizowanych oprogramowań/programów komputerowych postawiła sobie Pani cele takie jak: innowacyjność przygotowywanych rozwiązań; dopasowanie rozwiązania do konkretnych potrzeb klienta; rozszerzenie Pani dotychczasowej wiedzy i umiejętności. Postawione cele są osiągane dla każdego wytworzonego programu. Wszystkie cele osiągnięte zostały samodzielnie. Na początku działalność była finansowana z Pani prywatnych oszczędności, a następnie na podstawie cyklicznie wystawianych Zleceniodawcy faktur. Opracowywanie rozwiązań oparte było na wiedzy nabytej przez Panią na studiach inżynierskich i magisterskich, doświadczeniu zawodowym w branży nabytym podczas 3,5 roku wcześniejszej pracy oraz 2,5 roku prowadzenia działalności gospodarczej, oraz wiedzy nabytej poprzez ciągłe dokształcanie i poszukiwanie informacji związanych z konkretnym zleceniem.
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Panią programów komputerowych jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.
Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnień wynika, że Pani działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W powyższym zakresie są prowadzone badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, opracowanie nowych produktów, procesów i usług, bądź wprowadzanie do nich ulepszeń. Architektura, produkty, usługi, technologia i procesy cyfrowe podlegają ciągłym i dynamicznym rewolucjom. Dostarczenie wartości dla klienta wymaga prowadzenia ciągłych badań i implementowania stałych ulepszeń. W działalności prowadzonej przez Panią celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Powyższe procesy są prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany, metodyczny, powtarzalny, o wysokim stopniu systematyczności. W odniesieniu do działalności, w ramach której tworzy i rozwija/ulepsza Pani oprogramowanie, wskazała Pani, że zasobami wiedzy zdobytymi przez ponad 3 lata pracy zawodowej w ponad 4 różnych rolach na rynku IT, tworzy i sprzedaje Pani unikatowy program, który nawet jeśli wzbogaca już istniejące oprogramowanie jest traktowany indywidualnie. Praca nad programem też ma charakter indywidualny, choć efekt tworzenia jest stosowany dla realizacji większych całościowych planów zleceniodawcy. Wskazane we wniosku programy spełniają wszystkie zasady i warunki programów komputerowych, gdyż (…). Tworzeniem programów oraz ich ulepszaniem zajmuje się Pani zawodowo od 2021 r., po tym jak uzyskała tytuł inż. kierunku (…) oraz magistra (…). W celu wytworzenia programu wykorzystuje Pani wiedzę oraz doświadczenie, które jest kluczowym elementem w programowaniu. Pozwala to uniknąć wielu błędów uruchomieniowych, które niestety są bardzo kosztowne finansowo oraz czasowo. Podczas tworzenia programu wykorzystuje Pani wiedzę z zakresu takich technologii jak: (…). W programowaniu wykorzystuje Pani: (…). Stworzone przez Panią oprogramowanie wykorzystuje (…). Oryginalność oprogramowania na etapie jego tworzenia jest z zasady, a ulepszanie już istniejących programów polega na indywidualnym podejściu programisty w oparciu o jego wiedzę i doświadczenie, co sprawia, że ile podejść tyle rozwiązań, których poprawność weryfikuje spełnienie ustalonych założeń. Opiera się Pani głównie na bazowej wiedzy technicznej zdobytej na uczelni technicznej. Pomaga to rozwiązywać problemy, które nie są bliźniacze. Usługi programistyczne i napotykane programy ewoluują wraz z trudnością projektu i każde podejście wiąże się z napotkaniem problemów, które zawsze są inne i nie da się zastosować sprawdzonych rozwiązań, a należy sięgnąć do swojej wiedzy, doświadczenia i zaproponować klientowi optymalne rozwiązanie. Realizacja każdego projektu wykorzystuje innowacyjne rozwiązania w branży (…). W uzupełnieniach wniosku wskazała Pani, że opracowywanie rozwiązań oparte było na wiedzy nabytej przez Panią na studiach inżynierskich i magisterskich, doświadczeniu zawodowym w branży nabytym podczas 3,5 roku wcześniejszej pracy oraz 2,5 roku prowadzenia działalności gospodarczej, oraz wiedzy nabytej poprzez ciągłe dokształcanie i poszukiwanie informacji związanych z konkretnym zleceniem.
Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pani istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
· nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
· łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
· kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
· wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
·planowaniu produkcji oraz
·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Jak wskazuje Pani we wniosku oraz jego uzupełnieniach, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wykonuje i prowadzi Pani prace o charakterze badawczo-rozwojowym w kontekście wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania istniejących usług w formie programów napisanych w językach skryptowych przeznaczonych do wykonywania zadań specjalnych, bądź automatyzujących w środowiskach dedykowanych klienta. Pani działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W powyższym zakresie są prowadzone badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, opracowanie nowych produktów, procesów i usług, bądź wprowadzanie do nich ulepszeń. Architektura, produkty, usługi, technologia i procesy cyfrowe podlegają ciągłym i dynamicznym rewolucjom. Dostarczenie wartości dla klienta wymaga prowadzenia ciągłych badań i implementowania stałych ulepszeń. W działalności prowadzonej w imieniu Zleceniodawcy celem jest kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów. Powyższe procesy są prowadzone w sposób ciągły, zorganizowany, metodyczny, powtarzalny, o wysokim stopniu systematyczności. Systematyczność w programowaniu jest kluczowym elementem. Wskazała Pani, że należy pieczołowicie wykonać kolejne etapy, bez pominięcia najmniejszych szczegółów, gdyż skomplikowany program nie pozwoli na kolejnych etapach do powrotu, aby coś poprawić. Konsekwencją braku systematyczności są błędy w funkcjonowaniu, które są bardzo trudne do zdiagnozowania. Systematyczność Pani działań polega na zastosowaniu ciągle ulepszanego planu wykonywania działań. Plan ten jest skonstruowany w taki sposób, by zapewnić klientowi jak najsprawniejsze dostarczenie gotowego rozwiązania, a także uchronić go przed późniejszymi błędami w funkcjonowaniu programu. Harmonogram programowania jaki wypracowała Pani na przestrzeni lat zakłada: zaznajomienie się z założeniami funkcjonalności programu, zaznajomienie się z dokumentacja techniczną, omówienie wszystkich niejasnych aspektów z klientem, aby uniknąć nieprozumień, które często wynikają z błędów w dokumentacji na wielu etapach przygotowawczych na przestrzeni miesięcy i angażu wielu osób, przystąpienie do tworzenia programu, która na starcie ma zasadę finalnej wersji. Podczas tworzenia programu wykorzystuje Pani wiedzę z zakresu takich technologii jak: (…). W programowaniu wykorzystuje Pani: (…). Stworzone przez Panią oprogramowanie wykorzystuje (…). Oryginalność oprogramowania na etapie jego tworzenia jest z zasady, a ulepszanie już istniejących programów polega na indywidualnym podejściu programisty w oparciu o jego wiedzę i doświadczenie, co sprawia, że ile podejść tyle rozwiązań, których poprawność weryfikuje spełnienie ustalonych założeń. Opiera się Pani głównie na bazowej wiedzy technicznej zdobytej na uczelni technicznej. Pomaga to rozwiązywać problemy, które nie są bliźniacze. Usługi programistyczne i napotykane programy ewoluują wraz z trudnością projektu i każde podejście wiąże się z napotkaniem problemów, które zawsze są inne i nie da się zastosować sprawdzonych rozwiązań, a należy sięgnąć do swojej wiedzy, doświadczenia i zaproponować klientowi optymalne rozwiązanie. Realizacja każdego projektu wykorzystuje innowacyjne rozwiązania w branży (…). Opracowywanie rozwiązań oparte było na wiedzy nabytej przez Panią na studiach inżynierskich i magisterskich, doświadczeniu zawodowym w branży nabytym podczas 3,5 roku wcześniejszej pracy oraz 2,5 roku prowadzenia działalności gospodarczej, oraz wiedzy nabytej poprzez ciągłe dokształcanie i poszukiwanie informacji związanych z konkretnym zleceniem. Nowe lub ulepszone programy nie są działaniem okresowym i rutynowym, a zmiennym, dynamicznym procesem wdrażania zmian koniecznych w celu dotrzymania tempa rozwoju branży (…).
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Pani działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu/ulepszaniu programów komputerowych, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Panią ani też całość prowadzonej przez Panią działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowych produktów – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnień.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Według art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej.
Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.
W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:
· podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
· prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.
Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest:
·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.
Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pani sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.
Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy podkreślić, że stosowanie ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, dodatkowe obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
- w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzyła i rozwijała/ulepszała Pani programy komputerowe;
- tworzyła i rozwijała/ulepszała Pani programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
- zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania/ulepszania prac, efekty Pani pracy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegały ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
- w przypadku rozwoju oprogramowań/programów komputerowych – efekty Pani pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją stanowią osobne utwory w postaci programów komputerowych, podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
- otrzymuje Pani wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Zleceniodawcę autorskich praw do oprogramowania. Osiągnęła Pani i będzie osiągała przychód z tytułu określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- sposób przenoszenia na klienta praw do programu komputerowego każdorazowo spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następowało z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy;
- prowadzi Pani odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 1 stycznia 2024 r.;
- odrębna ewidencja prowadzona była w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie kwalifikowanego dochodu w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za rok podatkowy będący przedmiotem wniosku, w przewidzianym dla tej czynności terminie;
- w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębniała Pani: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24).
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego tworzone i rozwijane/ulepszane przez Panią było kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanej przez Panią działalności stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pani kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.
Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, może Pani zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanych dochodów osiągniętych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu rocznym za 2024 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.