Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 16 stycznia 2025 r. (wpływ 21 stycznia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wniosek o interpretację dotyczy pobranej przez ZUS zaliczki na podatek do urzędu skarbowego w listopadzie 2024 r. obejmujące kwoty świadczeń rentowych, których daty obowiązywania do wypłaty obejmowały okres od 1 kwietnia 2022 r. do 31 maja 2024 r.
W sierpniu 2022 r. otrzymała Pani decyzję o przyznaniu Pani świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy na czas od 1 kwietnia 2022 r. do 31 maja 2024 r. ZUS nie dokonał przelewu ani jednego przelewu świadczenia rentowego na Pani konto. Zawiesił Pani świadczenie na okres 32 miesięcy. W listopadzie 2024 r. ZUS przyznał się do błędu i odwiesił Pani świadczenia za poprzednie lata. 20 listopada ZUS dokonał jednorazowego przelewu świadczeń rentowych za lata 2022, 2023, 2024. Skumulowane świadczenia w kwocie 44.433,83 zł uległy pomniejszeniu o zaliczkę na podatek dochodowy za rok 2024 na kwotę 5.071,00 zł. Ta sytuacja jest dla Pani krzywdząca i łamie zasady sprawiedliwości społecznej. Przez 32 miesiące nie otrzymywała Pani należnych świadczeń rentowych. Następnie po ich wypłacie została Pani zabrana 1/8 kwoty należnej. Zaznacza Pani, że zarówno w roku 2022 r. jak i 2023 r. nie osiągnęła Pani żadnych innych dochodów. Za 2022 r. nie złożyła Pani PIT-u. Za 2023 r. złożyła Pani PIT-37, kwota 0 zł. Co oznacza, że świadczenia obowiązujące do wypłaty za lata 2022, 2023 i 2024 nie pozwoliłyby w danych latach podatkowych na przekroczenie kwoty 30.000 zł wolnej od podatku. Niestety na skutek błędnej interpretacji przepisów prawa, ZUS nie wypłacając Pani należnych świadczeń na czas, doprowadził do ich kumulacji robiąc Pani dochód w 2024 r. na kwotę ponad 50 tys. zł.
Pytanie
Czy wypłacona kwota jednorazowego świadczenia rentowego za lata 2022-2024 podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
W listopadzie doszło do zmiany stanowiska organu rentowego, w wyniku którego wydano decyzję o zaległych Pani świadczeniach rentowych za lata 2022 -2024. Jednorazowa wypłata skumulowanych świadczeń w kwocie 57.879.00 nałożyła na ZUS obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy do US kwocie 5.985,00 zł.
Pani zdaniem doszło do nadpłaty podatku w kwocie 5.985,00 zł, ponieważ w żadnych z ww. latach podatkowych Pani dochód nie przekroczył kwoty 30 tyś. złotych objętej 0 procentową stawką podatkową.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodu są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w sierpniu 2022 r. otrzymała Pani decyzję o przyznaniu Pani świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy na czas od 1 kwietnia 2022 r. do 31 maja 2024 r. ZUS nie dokonał przelewu ani jednego przelewu świadczenia rentowego na Pani konto. Zawiesił Pani świadczenie na okres 32 miesięcy. W listopadzie 2024 r. ZUS przyznał się do błędu i odwiesił Pani świadczenia za poprzednie lata. 20 listopada ZUS dokonał jednorazowego przelewu świadczeń rentowych za lata 2022, 2023, 2024. Skumulowane świadczenia uległy pomniejszeniu o zaliczkę na podatek dochodowy za rok 2024.
Wątpliwości Pani budzi fakt, czy wypłacona kwota jednorazowego świadczenia rentowego za lata 2022-2024 podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Należy zauważyć, że wykładnia językowa przytoczonego art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że momentem przesądzającym o powstaniu przychodu jest moment jego uzyskania, tj. chwila kiedy podatnik otrzymał (lub postawiono do jego dyspozycji) wartości pieniężne, albo otrzymał świadczenia w naturze bądź inne nieodpłatne świadczenie. Do tego typu świadczeń nie mają bowiem zastosowania przewidziane w ustawie o podatku dochodowym przepisy szczególne.
Przez określenie „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego, należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, lecz także kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast, „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.
Z definicji pojęcia przychodu, jako świadczenia otrzymanego, czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego – roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również – miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).
O powstaniu przychodu można zatem mówić nie tylko w sytuacji, w której podatnik faktycznie otrzyma określoną ilość środków pieniężnych, ale też wtedy, gdy zostaną mu one udostępnione w ten sposób, że będzie mógł nimi rozporządzać.
Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przychód z tytułu renty za lata 2022-2024 jest przychodem roku, w którym nastąpiło przekazanie Pani kwoty ww. renty, zatem w przedmiotowej sprawie – przychodem 2024 r. Okoliczność, że dochody z tytułu renty były należne także za lata wcześniejsze, tj. 2022-2023, a ZUS niesłusznie zawiesił te świadczenia i potem przyznał się do błędu, nie ma wpływu, w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na moment opodatkowania.
W konsekwencji, w sytuacji wypłaty zaległej renty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w przedstawionym stanie faktycznym, obowiązek podatkowy powstał u Pani w 2024 r., tj. w roku otrzymania ww. renty. Bez wpływu na ten fakt pozostaje okoliczność, że wypłacona kwota dotyczy świadczenia należnego także za poprzednie lata, tj. 2022-2023.
Wypłacona Pani kwota jednorazowego świadczenia rentowego za lata 2022-2024 podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wypłacone Pani w 2024 r. zaległe świadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za lata 2022-2024 stanowi dla Pani przychód w 2024 r.
Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali podatkowej:
|
Podstawa obliczenia podatku w złotych |
Podatek wynosi |
|
|
Ponad |
do |
|
|
120 000 |
12% minus kwota zmniejszająca podatek 3600 zł |
|
|
120 000 |
10 800 zł + 32% nadwyżki ponad 120 000 zł |
|
Roczna kwota wolna od podatku wynosi do 30.000 zł, co jest efektem kwoty zmniejszającej podatek w wysokości 3.600 zł, o której mowa w pierwszym przedziale skali podatkowej.
Z opisu sprawy wynika, że w 2024 r. ZUS wypłacił Pani świadczenie na kwotę ponad 50 tys. zł.
W związku z powyższym uzyskany przez Panią przychód w 2024 r. z tytułu jednorazowego świadczenia rentowego podlega opodatkowaniu według skali podatkowej określonej w ww. art. 27 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem kwoty wolnej od podatku w wysokości 30.000 zł rocznie.
Wypłaconą kwotę powinna Pani wykazać w zeznaniu podatkowym za 2024 r.
Pani stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Końcowo zauważam, że w trybie wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie prowadzimy postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Ewentualne postępowanie dowodowe, kontrolne czy podatkowe prowadzi organ podatkowy i tylko on ma uprawnienia do stwierdzenia, czy w Pani przypadku powstała nadpłata z tytułu odprowadzonej przez ZUS zaliczki na podatek dochodowy
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.