Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 11 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Podatniczka prowadziła działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEiDG w okresie od dnia 01.03.1993 r. do dnia 31.08.2022 r. W roku zakończenia działalności gospodarczej właściwą i stosowaną przez podatniczkę formą opodatkowania podatkiem dochodowym był podatek liniowy.
W dniu zakończenia działalności w ewidencji środków trwałych podatniczki figurowały m.in.:
- budynek o wartości początkowej (...) zł i umorzeniu (...) oraz wartości netto (...) zł,
- hala magazynowa o wartości początkowej (...) zł i umorzeniu (...) zł oraz wartości netto (...) zł,
- wiata o wartości początkowej (...) zł i umorzeniu (...) zł oraz wartości netto (...) zł,
- grunt o wartości początkowej (...) zł i umorzeniu (...) zł oraz wartości netto (...) zł.
Wymienione powyżej budynki i budowle są trwale związane z wymienionym gruntem, który stanowi działkę ewidencyjną nr: (…), objętą księga wieczystą KW nr: (…).
Opisaną nieruchomość podatniczka nabyła w dniu xx.10.1999 r. jako grunt niezabudowany i wspólnie ze swoim mężem do majątku wspólnego.
Decyzją z dnia xx.05.2003 r. Starosta (…) wydał decyzję, treścią której udzielił pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego z halą magazynową.
Mąż podatniczki zmarł w dniu xx.11.2022 r., a spadek po nim na podstawie testamentu notarialnego podatniczka nabyła w całości.
W dniu xx.03.2024 r. podatniczka dokonała sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej objętej KW nr: (…) za cenę (...) zł. Transakcja ta opodatkowana była podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zawarta w formie aktu notarialnego umowa sprzedaży zawiera jedynie jedną łączną cenę za grunt i posadowione na nim budynki i budowle.
Podatniczka zleciła sporządzenie operatu szacunkowego przedmiotowej nieruchomości. Wg tego operatu z dnia xx.01.2024 r. wartość rynkowa nieruchomości oszacowana została na kwotę (...) zł. Wg tego operatu na działce znajduje się budynek mieszkalny o powierzchni 201,87 m², budynek magazynowy o powierzchni 265,89 m² oraz wiata magazynowa o powierzchni 93,11 m². Ponieważ również ten operat nie zawierał wartości cząstkowych odnoszących się do gruntu i usytuowanych na nim naniesień, podatniczka zleciła aktualizację operatu o te wartości.
Zaktualizowany w dniu xx.08.2024 r. operat wskazuje, iż:
- wartość rynkowa nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym według stanu na datę wyceny to: (...) zł,
- wartość rynkowa nieruchomości gruntowej niezabudowanej (część działki o powierzchni 767 m²) jako przedmiotu prawa własności to: (...) zł,
- wartość rynkowa budynku mieszkalnego to: (...) zł.
Z powyższego wynika, że wartość budynku mieszkalnego wraz z częścią związanego z nim gruntu stanowi 48,928% wartości całej nieruchomości określonej treścią operatu szacunkowego ((...) zł).
Wg danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowy grunt zabudowany jest:
- budynkiem mieszkalnym (id. (…)) o powierzchni geometrycznej wynoszącej 134 m² i symbolu KŚT: 110;
- budynkiem przemysłowym (id. (…)) o powierzchni geometrycznej wynoszącej 289 m² i symbolu KŚT: 101.
Wiaty w ewidencji tej nie uwzględniono, albowiem stanowi ona budowlę.
Pytania
Czy podatniczka słusznie uznała, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegać winna wyłącznie sprzedaż hali magazynowej i wiaty wraz z przynależną tym obiektom częścią gruntu, czyli 51,072% ceny uzyskanej ze sprzedaży, tj. kwota (...) zł ((...) zł x 51,072%)?
Czy zasadnie podatniczka uznała, że w kosztach uzyskania przychodów uwzględnić winna kwotę: (...) zł, na którą składają się niezamortyzowane na moment sprzedaży:
- wartość hali magazynowej w wysokości (...) zł,
- wartość wiaty w wysokości (...) zł,
- wartość gruntu w części związanej z (przypadającej) halą magazynową i wiatą w wysokości (...) zł (51,072% x (...) zł),
co daje łączną kwotę kosztów uzyskania przychodów w wysokości (...) zł?
3. Czy prawidłowo podatniczka ustaliła wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych w kwocie (...) zł [(...) zł) x 19%]?
4. Czy uzyskany dochód podatniczka powinna rozliczyć w zeznaniu podatkowym PIT-36L?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem – jak wynika z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a i ust. 3 pkt 12 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f., do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się m.in. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, jeżeli ich odpłatne zbycie ma miejsce przed upływem sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja tej działalności.
Przy czym opodatkowaniu nie podlega przychód, ale dochód z ich zbycia określony na podstawie art. 24 ust. 3b u.p.d.o.f.
Zgodnie z tym przepisem dochodem z odpłatnego zbycia majątku pozostałego na dzień likwidacji działalności jest różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, a wydatkami na nabycie zbywanych składników, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.
Odmiennie traktuje się jedynie nieruchomości mieszkaniowe, o których mowa w art. 14 ust. 2c u.p.d.o.f., czyli m.in. budynki mieszkalne, części takich budynków i lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość lub udziały w takich lokalach. W przypadku nieruchomości mieszkaniowych, nawet jeżeli podatnik wykorzystywał uprzednio takie nieruchomości na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, przychód z ich odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Odpłatne zbycie takich składników majątku należy rozpatrywać z zastosowaniem art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. oraz art. 10 ust. 3 u.p.d.o.f. Oznacza to, że obowiązek podatkowy nie powstanie, gdy zbycie tych nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i ma miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały one nabyte lub wybudowane (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c u.p.d.o.f.).
Przepisy wprawdzie na to jednoznacznie nie wskazują, jednak przyjmuje się, że przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności wykazuje się do opodatkowania na takich zasadach, jakie podatnik stosował w momencie likwidacji działalności.
Reasumując, z tytułu sprzedaży opisanej w pytaniu nieruchomości podatniczka powinna zapłacić podatek liniowy w wysokości 19% od dochodu liczonego jako różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia a wydatkami na nabycie zbywanych składników, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie. Przy wyliczaniu dochodu należy zatem także uwzględnić niezamortyzowaną wartość zbywanych środków trwałych.
Zważywszy na powyższe – zdaniem podatniczki – odpowiedź na każde z pytań z zakresu 1-4 powinna być twierdząca.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Z opisu sprawy wynika, że prowadziła Pani działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEiDG w okresie od marca 1993 r. do sierpnia 2022 r. W roku zakończenia działalności gospodarczej stosowaną przez Panią formą opodatkowania podatkiem dochodowym był podatek liniowy. W dniu zakończenia działalności w Pani ewidencji środków trwałych figurowały m.in.:
- budynek,
- hala magazynowa,
- wiata,
- grunt.
Wymienione powyżej budynki i budowle są trwale związane z wymienionym gruntem, który stanowi działkę ewidencyjną nr: (…). Opisaną nieruchomość nabyła Pani xx października 1999 r. jako grunt niezabudowany i wspólnie ze swoim mężem do majątku wspólnego. W maju 2003 r. Starosta wydał decyzję, w której udzielił pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego z halą magazynową. Pani mąż zmarł w listopadzie 2022 r., a spadek po nim na podstawie testamentu notarialnego nabyła Pani w całości. W marcu 2024 r. dokonała Pani sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej. Zawarta w formie aktu notarialnego umowa sprzedaży zawiera jedynie jedną łączną cenę za grunt i posadowione na nim budynki i budowle. Wg danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowy grunt zabudowany jest:
- budynkiem mieszkalnym;
- budynkiem przemysłowym.
Wiaty w ewidencji tej nie uwzględniono, ponieważ stanowi ona budowlę.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powyższe wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są:
-pozarolnicza działalność gospodarcza,
-odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Z zestawienia tych przepisów wynika, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spełnione powinny zostać dwie podstawowe przesłanki:
-nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
-nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).
Zatem w przypadku, gdy co najmniej jeden z podanych warunków nie zostanie spełniony, przychód ze sprzedaży nieruchomości podlega zaliczeniu do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast w art. 14 ust. 3 tej ustawy ustawodawca wymienił te przysporzenia, które nie są przychodami podatkowymi.
Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie.
Jednocześnie zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie z art. 24 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem z odpłatnego zbycia majątku pozostałego na dzień likwidacji działalności jest różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, a wydatkami na nabycie zbywanych składników, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że przychody z odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku, a więc również składników majątku trwałego, pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, jeżeli zbycie to następuje przed upływem sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, do dnia ich odpłatnego zbycia – stanowią przychód z tej działalności.
Zatem przy ustaleniu źródła przychodów ze sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej istotny jest okres, jaki upłynął między datą likwidacji tej działalności a datą ich sprzedaży. Jeżeli okres ten nie przekracza sześcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast gdy okres ten przekracza sześcioletni okres, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Na podstawie powołanych przepisów, w sytuacji przedstawionej przez Panią nastąpi odpłatne zbycie składników majątku (tu: hali magazynowej, wiaty wraz z przynależną im częścią gruntu) wykorzystywanych w działalności gospodarczej.
Zatem uzyskany przez Panią przychód ze zbycia hali magazynowej, wiaty wraz z przynależną im częścią gruntu jest przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Stąd w sytuacji sprzedaży przez Panią nieruchomości w części dotyczącej hali magazynowej, wiaty wraz z przynależną im częścią gruntu – ponieważ od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja prowadzonej przez Panią samodzielnie działalności gospodarczej, do dnia odpłatnego zbycia nieruchomości nie upłynęło sześć lat – po Pani stronie powstał przychód podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a w zw. z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy obliczaniu dochodu z tej sprzedaży może Pani uwzględnić niezamortyzowaną wartość zbywanych środków trwałych.
W związku z tym, że formą opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej na moment jej zakończenia był podatek liniowy, to dochód ze sprzedaży hali magazynowej, wiaty wraz z przynależną im częścią gruntu powinna Pani opodatkować wg stawki 19% i wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36L.
W zakresie opisanej sprzedaży budynku mieszkalnego wraz z przypadającym mu gruntem wskazuję, że nie powstanie przychód z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Podsumowanie: słusznie Pani uznała, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegać winna wyłącznie sprzedaż hali magazynowej i wiaty wraz z przynależną tym obiektom częścią gruntu.
Zasadnie Pani uznała, że w kosztach uzyskania przychodów winna Pani uwzględnić niezamortyzowane na moment sprzedaży części hali magazynowej, wiaty oraz wartość gruntu w części związanej z halą magazynową i wiatą.
Wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych powinna Pani ustalić wg stawki 19%.
Uzyskany dochód ze sprzedaży powinna Pani rozliczyć w zeznaniu podatkowym PIT-36L.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Na zakończenie zaznaczam, że wskazane przez Panią we wniosku wartości liczbowe nie podlegają analizie i weryfikacji w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.