Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 25 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 20 stycznia 2025 r. (wpływ 21 stycznia 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Niniejszy wniosek został złożony ponownie po wydaniu przez Krajową Informację Skarbową postanowieniu o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku w sprawie sygn. akt: 0113-KDWPT.4011.193.2024.1.DS.

A.A. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą C., NIP: (…) [zwany dalej Wnioskodawcą] i rozpoczął prowadzenie działalności której dotyczy niniejszy wniosek w dniu 06.02.2022 r. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych [zwanej dalej Ustawą o PIT]. Wnioskodawca korzysta z formy opodatkowania - podatek liniowy.

Wnioskodawca klasyfikuje swoją działalność gospodarczą w zakresie tworzenia i rozwijania Oprogramowania w ramach klasy 62.01.Z (Działalność związana z Oprogramowaniem), zgodnie z treścią Załącznika Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) Część II - Schemat klasyfikacji (dalej: „Załącznik Schemat klasyfikacji”) do Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) z dnia 24 grudnia 2007 r. (dalej: „Rozporządzenie PKD 2007”).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca opracowuje nowe, a także modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca realizuje projekt, w ramach którego tworzy i ulepsza Oprogramowanie - Integracje z systemami (…), platformą (…) i (…) [dalej jako Produkt], w zakresie współpracy z (…) [dalej jako Spółka].

Wnioskodawca budował szereg integracji systemów wewnętrznych Spółki z zewnętrznymi dostawcami oprogramowania. W tym integracja z systemem (…) - (…), integracja z danymi z platformy (…), oraz projektu (…) przy użyciu (…).

Oprogramowanie oraz funkcjonalności, w które zostało wyposażone, zostały i są dostosowane do ściśle sprecyzowanych wymagań użytkownika docelowego, co podkreśla fakt, że wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie jest utworem unikalnym, niedostępnym dotychczas na rynku.

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Wdrożenie oprogramowania pozwala zastąpić dotychczas wykorzystywaną technologię, nowocześniejszymi i bardziej efektywnymi rozwiązaniami. Tym samym tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest przedmiotem autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Autorskie prawa majątkowe do opracowanego oprogramowania przysługują pierwotnie w całości Wnioskodawcy jako twórcy oprogramowania, aż do momentu przeniesienia ich w całości na podmiot zamawiający zaprojektowanie i rozwinięcie oprogramowania.

W ramach Umowy zawartej ze Spółką Wnioskodawca przenosi na nią autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w ramach wykonywania tejże Umowy. Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie za wykonane, w ramach Umowy zlecenie, przy czym część otrzymanego wynagrodzenia stanowi zapłatę za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu na Spółkę, zlecającą opracowanie oprogramowania. Zatem część uzyskanego przez Wnioskodawcę dochodu stanowi dochód z KPWI, uwzględnionych w cenie świadczonych usług. Kwalifikowany dochód z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej [zwane dalej KPWI], oznacza, że dochód w opisanej sytuacji we wniosku osiągany jest z tytułu sprzedaży KPWI.

W związku z wykonywanymi usługami Wnioskodawca uzyskuje dochód z KPWI uwzględniony w cenie świadczonych usług.

Nowe Oprogramowanie stanowi przejaw jego twórczej działalności o indywidualnym charakterze. Efekt pracy Wnioskodawcy odpowiada aktualnym potrzebom i wymaganiom branży, i jest zgodny z panującymi w tym zakresie trendami i uwarunkowaniami prawnymi. Należy podkreślić, że wykonywana przez Wnioskodawcę praca nie jest nakierowana na uzyskanie rutynowych zmian produktu, a na kreatywne wytworzenie od podstaw nowego oprogramowania.

W ramach czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę zdobywa on, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych) oraz jego modyfikację i ulepszenie, a czynności te nie stanowią okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania.

Ze strony konstrukcyjnej Oprogramowanie składa się z kilku warstw - warstwy programistycznej, tj. kodu źródłowego (przetwarzanego na kod wynikowy), będącego zestawem instrukcji przeznaczonych do osiągnięcia określonego rezultatu, warstwy wizualnej, na którą składają się elementy graficzne oraz interfejsu zapewniającego interoperacyjność wspomnianego kodu, elementów audiowizualnych oraz urządzenia użytkownika końcowego (telefonu komórkowego, tabletu, komputera). Połączenie wszystkich tych elementów stanowi kompletne Oprogramowanie.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 2 mln euro. Nie ma więc obowiązku prowadzić ksiąg rachunkowych i ich nie prowadzi. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wskazane poniżej wydatki są faktycznie ponoszone przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność gospodarczą związaną z KPWI. Ponownie podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, na podstawie której jest w stanie przyporządkować konkretną wartość ww. kosztów do wytworzenia, ulepszenia lub rozwoju konkretnego oprogramowania lub jego części.

Wnioskodawca w każdym roku podatkowym ponosi koszty działalności gospodarczej związanej bezpośrednio z wytwarzaniem i rozwojem Oprogramowania, stanowiących przedmiot ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wnioskodawca w toku prac nad Oprogramowaniem ponosi następujące koszty prowadzonej działalności:

• koszty zakupu sprzętu komputerowego,
• koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych,
• koszty zakupu licencji na programy komputerowe,
• koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (Internet),
• koszty zakupu specjalistycznej literatury, udziału w konferencjach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania, udziału w szkoleniach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 Ustawy o PIT od 01.01.2023r. Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić w prowadzonej ewidencji rachunkowej pozycje związane z wykonaniem zlecenia na podstawie zawartej Umowy.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na Oprogramowanie. Ewidencja jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów z osiąganymi dochodami z KPWI. Odrębna ewidencja w postaci szczegółowego rejestru przychodów i kosztów związanych z KPWI umożliwia wyodrębnienie każdego KPWI, ustalenie przychodów i kosztów przypadających na każde KPWI oraz obliczenie dochodu (straty) z KPWI.

Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5 % uzyskanego dochody kwalifikowanego z KPWI za rok 2023.

Poprzez zastosowanie wspólnego identyfikatora KPWI-NNN w stosunku do wszystkich dokumentów przychodów i kosztów tego samego KPWI możliwe jest ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde KPWI osobno, w tym powiązanie ponoszonych kosztów z osiąganymi dochodami z każdego KPWI odrębnie.

W związku z tym, że w przypadku rozliczenia podatku dochodowego z wykorzystaniem mechanizmu IP BOX Wnioskodawca będzie osiągał dochody opodatkowane wg. dotychczasowych zasad oraz dochody opodatkowane stawką 5%, w celu ustalenia dochodu z Oprogramowania, koszty wspólne, których Wnioskodawca nie może przypisać jednoznacznie do przychodów z Oprogramowania zostaną przypisane do przychodów z Oprogramowania w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym w ogólnej kwocie przychodów. Przedsiębiorca ma możliwość wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każdy rodzaj Oprogramowania, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W rezultacie, wobec braku regulacji w tym zakresie na gruncie przepisów o IP BOX - na zasadzie analogii do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT zostanie zastosowana zasada podziału kosztów wspólnych w przypadku ponoszenia kosztów uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Pod pojęciem „Oprogramowanie” należy rozumieć zestaw autorskich rozwiązań informatycznych opracowanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy ze Spółką B. Obejmuje ono integracje z systemami (…), platformą (…) oraz rozwiązania (…) oparte na (…). Tworzone oprogramowanie jest unikalne, dostosowane do specyficznych wymagań użytkownika i podlega ochronie prawnej jako utwór autorski.

Wnioskodawca tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie obejmujące integracje systemów wewnętrznych (…) z zewnętrznymi dostawcami. Obejmuje to integrację z (…) do zarządzania audytem, platformą (…) do analizy ryzyka oraz systemem (…) w ramach projektu (…). Oprogramowanie optymalizuje wymianę danych, zwiększa automatyzację procesów oraz poprawia efektywność zarządzania klientami. Innowacyjność polega na wdrożeniu nowoczesnych rozwiązań analitycznych, automatyzacji przetwarzania danych i integracji z chmurowymi bazami danych, co pozwala na szybszą i bardziej precyzyjną analizę operacyjną.

Wnioskodawca podjął działania usprawniające integrację systemów (…) z zewnętrznymi dostawcami poprzez optymalizację wymiany danych i poprawę wydajności operacyjnej. W ramach systemu (…) wdrożono mechanizmy automatyzacji audytów i raportowania. Integracja z (…) została usprawniona poprzez zastosowanie nowych algorytmów analizy ryzyka, zwiększających precyzję oceny danych. (…) na (…) zyskało rozszerzone funkcje przetwarzania danych w czasie rzeczywistym, co poprawiło jakość analizy klienta i jego historii operacyjnej. Innowacyjność działań polegała na wdrożeniu zaawansowanych mechanizmów ETL, optymalizacji przetwarzania dużych zbiorów danych i zwiększeniu interoperacyjności systemów.

Oprogramowanie zostało wytworzone i rozwinięte przy użyciu technologii (…) oraz (…). Integracja z (…) opierała się na automatyzacji procesów audytowych z wykorzystaniem ETL i automatycznych reguł walidacji danych. W (…) wdrożono algorytmy machine learning do analizy ryzyka ubezpieczeniowego. W ramach (…) na platformie (…) zastosowano nowatorskie podejście do przetwarzania dużych zbiorów danych w czasie rzeczywistym, umożliwiając dynamiczne profilowanie klientów.

Nowe narzędzia obejmują automatyczne mapowanie danych między systemami, co wcześniej nie było stosowane w praktyce Wnioskodawcy. Oprogramowanie różni się od wcześniejszych rozwiązań większą automatyzacją, wydajnością analizy danych oraz integracją chmurową, co pozwala na szybsze przetwarzanie informacji i lepszą obsługę klientów. Oryginalność polega na połączeniu analizy ryzyka, audytu i centralizacji danych klientów w jednym spójnym ekosystemie, co znacząco poprawia efektywność operacyjną Spółki.

Oprogramowanie różni się od wcześniejszych rozwiązań dzięki zastosowaniu technologii (…) oraz machine learning w analizie danych. (…) umożliwia przetwarzanie dużych zbiorów danych w czasie rzeczywistym, co zwiększa wydajność analizy klientów. (…) wprowadza automatyzację przepływów danych, eliminując ręczne operacje. (…) optymalizuje zapytania do baz danych, pozwalając na szybsze pobieranie precyzyjnych informacji. Machine learning w (…) usprawnia ocenę ryzyka, poprawiając dokładność analiz. Wcześniejsze rozwiązania nie wykorzystywały tak zaawansowanej integracji chmurowej i analityki predykcyjnej..

Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy, ulepsza i rozwija Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia? Proszę opisać na czym polega systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności.

Wnioskodawca stosuje nowoczesne technologie, takie jak infrastruktura jako kod (…), automatyzacja (…) i (…), aby projektować i tworzyć ulepszone lub zupełnie nowe rozwiązania. Proces ten nie ogranicza się do rutynowych lub okresowych zmian, lecz polega na tworzeniu zaawansowanych, innowacyjnych systemów, które znacząco usprawniają działanie bankowych systemów przeciwdziałania przestępstwom finansowym.

Działania Wnioskodawcy obejmują analizę, projektowanie i wdrażanie złożonych funkcji, które przynoszą wymierne korzyści w zakresie bezpieczeństwa i wydajności.

Na wstępie Wnioskodawca postawił sobie kilka kluczowych celów w zakresie realizowanych Oprogramowań. W 2022 roku celem było zbudowanie infrastruktury jako kod (…) i wdrożenie zautomatyzowanych procesów (…), aby usprawnić wdrażanie i utrzymanie systemów w banku. Skupiono się na stworzeniu elastycznego środowiska, które umożliwi szybkie i niezawodne dostarczanie nowych funkcji.

W 2023 roku Wnioskodawca dążył do optymalizacji i rozbudowy funkcji analizy danych, korzystając z (…), aby przyspieszyć i ulepszyć procesy monitorowania transakcji. Jednocześnie planował integrację z systemem (…), co miało na celu poprawę zdolności wykrywania i reagowania na podejrzane działania finansowe. Celem było również stworzenie zaawansowanych raportów i analiz, które mogłyby być wykorzystane w działaniach przeciwdziałających praniu brudnych pieniędzy.

Wnioskodawca osiągnął kilka kluczowych celów, w tym wdrożenie infrastruktury jako kod (…) i zautomatyzowanych procesów (…). Umożliwiło to szybsze i bardziej niezawodne dostarczanie aktualizacji do systemów bankowych, znacznie zwiększając efektywność pracy zespołów IT. Ponadto, Wnioskodawca zintegrował (…), co poprawiło wydajność analizy dużych zbiorów danych transakcyjnych w czasie rzeczywistym, oraz system (…), który umożliwił zaawansowane monitorowanie i analizę logów bankowych.

Prace te były realizowane przede wszystkim przez Wnioskodawcę, korzystając z własnych zasobów, w tym wiedzy i doświadczenia w programowaniu oraz zarządzaniu infrastrukturą. Zasoby rzeczowe obejmowały sprzęt komputerowy i narzędzia programistyczne niezbędne do tworzenia i wdrażania Oprogramowania. Finansowanie projektu pochodziło z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Dzięki temu opracowano innowacyjne rozwiązania, które skutecznie poprawiły zdolność banku do monitorowania i przeciwdziałania oszustwom finansowym.

Wnioskodawca opracował szczegółowe harmonogramy dla poszczególnych etapów tworzenia i ulepszania Oprogramowania. W 2022 roku harmonogram obejmował budowę infrastruktury jako kod (…) oraz wdrożenie zautomatyzowanych procesów (…).

Zakładano realizację tych zadań w pierwszym półroczu, skupiając się na automatyzacji wdrożeń i optymalizacji środowiska programistycznego. Ten harmonogram został w pełni zrealizowany, umożliwiając zespołom szybsze i bardziej niezawodne wdrażanie nowych funkcji.

W 2023 roku harmonogram skupił się na integracji i optymalizacji narzędzi analitycznych, w tym wdrożeniu (…) oraz systemu (…). Planowano zakończenie tej integracji w ciągu pierwszych sześciu miesięcy, co pozwoliło na przyspieszenie analiz transakcji i lepsze monitorowanie logów bankowych. Wszystkie zaplanowane zadania zostały zrealizowane zgodnie z harmonogramem, co przyczyniło się do zwiększenia efektywności i bezpieczeństwa systemów bankowych.

Przed rozpoczęciem realizacji Oprogramowania Wnioskodawca dysponował zaawansowaną wiedzą z zakresu programowania, infrastruktury IT oraz automatyzacji procesów. Był biegły w korzystaniu z narzędzi takich jak infrastruktura jako kod (…), a także posiadał doświadczenie w implementacji zautomatyzowanych procesów (…).

Wnioskodawca miał także solidne podstawy w analizie danych i zarządzaniu dużymi zbiorami danych, co było kluczowe dla późniejszego wdrożenia (…).

Dodatkowo, Wnioskodawca posiadał doświadczenie w pracy z systemami bankowymi oraz wiedzę w dziedzinie bezpieczeństwa informatycznego, szczególnie w kontekście przeciwdziałania przestępstwom finansowym. Ta wiedza obejmowała zarówno techniczne aspekty monitorowania transakcji, jak i zrozumienie regulacji prawnych i wymagań sektora finansowego. Dzięki tym zasobom Wnioskodawca był przygotowany do podjęcia działań mających na celu opracowanie i ulepszenie Oprogramowania.

Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija zaawansowaną wiedzę w zakresie programowania, automatyzacji procesów (…) oraz zarządzania infrastrukturą IT. W ramach tej działalności stosuje innowacyjne technologie, takie jak infrastruktura jako kod (…), (…) oraz system (…). (…) umożliwia zautomatyzowane zarządzanie infrastrukturą, co zwiększa elastyczność i skalowalność wdrażanych rozwiązań. Dzięki automatyzacji (…), Wnioskodawca jest w stanie szybciej i bezpieczniej wdrażać aktualizacje, co znacząco usprawnia cykl rozwoju oprogramowania.

(…) pozwala na zaawansowaną analizę dużych zbiorów danych w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe dla monitorowania transakcji bankowych. System (…) zapewnia zaawansowane możliwości analizy i monitorowania logów, umożliwiając szybkie wykrywanie nieprawidłowości. W porównaniu z wcześniej istniejącymi rozwiązaniami, nowe zastosowania obejmują zautomatyzowane i skalowalne procesy wdrażania oraz bardziej efektywne narzędzia do analizy danych. Usprawnienia te pozwalają na szybkie reagowanie na zagrożenia i optymalizują działania w zakresie przeciwdziałania przestępstwom finansowym, wyróżniając Oprogramowanie pod względem wydajności i bezpieczeństwa.

Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności poprzez dokładną selekcję technologii i narzędzi pod względem ich przydatności dla każdego nowego lub ulepszanego produktu. Proces rozpoczyna się od analizy wymagań projektu i identyfikacji kluczowych obszarów, które wymagają zaawansowanego podejścia. Wnioskodawca wybiera narzędzia takie jak infrastruktura jako kod (…) i automatyzacja (…), jeśli projekt wymaga skalowalności i efektywnego zarządzania infrastrukturą. Gdy wymagana jest analiza dużych zbiorów danych w czasie rzeczywistym, Wnioskodawca decyduje się na (…).

Wiedza ta jest selektywnie wykorzystywana w tworzeniu dokumentacji projektowej, gdzie określa się architekturę systemu, narzędzia i metody implementacji. W kodzie źródłowym Wnioskodawca implementuje wybrane technologie, dbając o optymalizację i bezpieczeństwo. Przykładowo, w przypadku systemu monitorowania transakcji bankowych, Wnioskodawca wykorzystał wiedzę z zakresu analizy danych i bezpieczeństwa, aby wdrożyć zaawansowane mechanizmy analizy i logowania w (…). Tym samym, wiedza jest wykorzystana w sposób ukierunkowany na spełnienie specyficznych potrzeb każdego projektu, zapewniając efektywność i niezawodność Oprogramowania.

Wnioskodawca oferował szereg produktów, usług i procesów w ramach swojej działalności, skoncentrowanych na dostarczaniu zaawansowanych rozwiązań informatycznych dla sektora finansowego. Głównymi produktami były narzędzia do monitorowania transakcji bankowych oraz systemy przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy (…). Wnioskodawca opracował Oprogramowanie oparte na technologii (…), które umożliwia zaawansowaną analizę danych transakcyjnych w czasie rzeczywistym.

Usługi oferowane przez Wnioskodawcę obejmowały wdrożenie infrastruktury jako kod (…), automatyzację procesów (…) oraz integrację systemów monitorowania logów, takich jak (…). Ponadto Wnioskodawca świadczył usługi związane z optymalizacją i skalowalnością systemów IT, zapewniając stabilne i bezpieczne środowisko dla aplikacji bankowych. W zakresie procesów, Wnioskodawca wdrażał zaawansowane procedury zarządzania infrastrukturą, automatyzacji wdrożeń oraz analizy danych, co pozwalało klientom na szybkie i skuteczne przeciwdziałanie oszustwom finansowym.

Wnioskodawca opiera swoją działalność na zaawansowanych rozwiązaniach wiedzowych, technicznych i technologicznych. W obszarze wiedzy, Wnioskodawca wykorzystuje głębokie zrozumienie programowania, analizy danych oraz zarządzania infrastrukturą IT. Ta wiedza jest kluczowa w tworzeniu złożonych algorytmów do analizy transakcji bankowych, zwłaszcza w kontekście wykrywania i przeciwdziałania przestępstwom finansowym.

Technicznie, Wnioskodawca korzysta z narzędzi takich jak infrastruktura jako kod (…) do automatycznego zarządzania infrastrukturą chmurową, co zwiększa elastyczność i skalowalność systemów. W dziedzinie automatyzacji wdrożeń, stosuje zaawansowane procesy (…), które pozwalają na szybkie i bezpieczne wdrażanie nowych funkcji i poprawek w Oprogramowaniu.

Pod względem technologii, Wnioskodawca używa (…) do analizy dużych wolumenów danych w czasie rzeczywistym, co jest niezbędne dla efektywnego monitorowania transakcji bankowych. Dodatkowo, integracja z systemem (…) umożliwia zaawansowane monitorowanie logów, co pomaga w szybkiej identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Wszystkie te rozwiązania pozwalają na tworzenie innowacyjnych, wydajnych i bezpiecznych systemów dla sektora finansowego.

Wnioskodawca zaplanował dalszy rozwój Oprogramowania, stawiając sobie cele takie jak optymalizacja algorytmów analizy danych transakcyjnych, wdrożenie zaawansowanych mechanizmów bezpieczeństwa oraz zwiększenie wydajności systemów. Plan obejmuje również rozszerzenie funkcji monitorowania transakcji w czasie rzeczywistym oraz automatyzację procesów (…), co ma na celu przyspieszenie wdrażania i poprawę jakości dostarczanych rozwiązań.

Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcie poprzez systematyczne wdrażanie technologii i narzędzi, takich jak infrastruktura jako kod (…) i automatyzacja (…). Rozpoczął od analizy wymagań i zdefiniowania kluczowych etapów projektu. Następnie wdrażał zautomatyzowane procesy, optymalizował algorytmy za pomocą (…) i integrował systemy monitorowania logów w (…). Regularnie monitorował postępy i wprowadzał usprawnienia, zapewniając efektywność i bezpieczeństwo Oprogramowania.

Efektem działań Wnioskodawcy jest stworzenie nowego, zaawansowanego systemu do monitorowania transakcji bankowych w czasie rzeczywistym. Oprogramowanie wykorzystuje algorytmy analizy danych, umożliwiając szybką identyfikację podejrzanych działań i przeciwdziałanie przestępstwom finansowym. Nowe zastosowania obejmują automatyzację procesów (…) oraz integrację z systemami monitorowania logów, takimi jak (…), co zwiększa bezpieczeństwo, efektywność i elastyczność działania systemów bankowych.

Efekty pracy Wnioskodawcy w przypadku zarówno tworzenia, modyfikowania, jak i ulepszania, „Oprogramowania” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych

Przeniesienie przez wnioskodawcę majątkowych praw autorskich do „Oprogramowania”, każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, modyfikowania, jak i w przypadku ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Wnioskodawca jest właścicielem tego programu / części programu komputerowego.

Rozwinięcie tego programu komputerowego/jego części następuje na podstawie Umowy.

W wyniku rozwinięcia programu komputerowego, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do rozwinięcia programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw do tego programu komputerowego, otrzymując w zamian wynagrodzenie.

Umowa przewiduje, że przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania następuje z chwilą jego dostarczenia Spółce i zaakceptowania wyników prac. Wyodrębnienie oprogramowania odbywa się poprzez dokumentację projektową, kod źródłowy i raporty z realizacji. Wnioskodawca tworzy, testuje i dokumentuje rozwiązania, a Spółka odbiera produkt, przeprowadza weryfikację oraz rozlicza wynagrodzenie uwzględniające wartość przeniesionych praw.

Przeniesienie przez Wnioskodawcę majątkowych praw autorskich do „Oprogramowania”, każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, modyfikowania, jak i w przypadku ulepszania), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy tj. efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie były jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na kontrahentów, ponieważ wartość tego wynagrodzenia była zmienna. Zmienność ta wynikała z różnorodności realizowanych projektów i złożoności poszczególnych zadań w danym okresie rozliczeniowym. Wnioskodawca świadczył usługi tworzenia, rozwijania i modyfikacji Oprogramowania, które różniły się zakresem i stopniem skomplikowania. W rezultacie, trudno było ustalić stałą kwotę przypisaną wyłącznie do przeniesienia praw autorskich. Wynagrodzenie obejmowało całościowy wkład pracy, w tym analizę, implementację, testowanie i dokumentację, co sprawiało, że nie można było jednoznacznie wyodrębnić jednej kwoty przeznaczonej tylko na przeniesienie praw autorskich.

Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję realizowanych prac, obejmującą opis wykonanych zadań, etapów projektu oraz przypisanie ich do konkretnego oprogramowania. Dokumentacja ta jest sporządzana comiesięcznie i pozwala na jednoznaczne określenie zakresu prac oraz ich związku z przeniesieniem autorskich praw majątkowych.

Dzięki temu możliwe jest precyzyjne przyporządkowanie wynagrodzenia do konkretnych działań badawczo-rozwojowych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zbycia praw własności intelektualnej

Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych zostało ustalone jako część całkowitego wynagrodzenia za realizację usług określonych w umowie. Jego wysokość wynika z wyceny nakładu pracy, wartości intelektualnej oprogramowania oraz uzgodnionych stawek rynkowych. Kalkulacja uwzględnia czas poświęcony na rozwój, poziom skomplikowania oraz znaczenie rozwiązania dla działalności Spółki.

Umowa z klientem przewidywała miesięczne okresy rozliczeniowe.

Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów.

Wnioskodawca nie uczestniczył w pracach polegających na przeprowadzeniu badań.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Spółka). Usługi świadczone przez Wnioskodawcę zgodnie z zawartą umową, nie były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez Spółkę. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością

Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie za wykonywane w ramach umowy współpracy, przy czym część otrzymanego wynagrodzenia stanowi zapłatę za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu na Spółkę zlecającą opracowanie oprogramowania. Wnioskodawca dochody z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego. Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z kwalifikowanego IP będzie dochód z odpłatnego zbycia (przeniesienia) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (części oprogramowania), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Kwalifikowany dochód z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej (zwane dalej KPWI), oznacza, że dochód w opisanej sytuacji we wniosku osiągany jest z tytułu sprzedaży KPWI. W związku z wykonywanymi usługami Wnioskodawca uzyskuje dochód z KPWI uwzględniony w cenie świadczonych usług.

W umowach z kontrahentem przeniesienie praw autorskich do Oprogramowania jest ściśle powiązane z okresem rozliczeniowym i wypłatą wynagrodzenia. Zazwyczaj przeniesienie praw następuje z chwilą ukończenia określonego etapu prac lub całego projektu i jest poprzedzone odbiorem Oprogramowania przez kontrahenta. Dopiero po akceptacji efektu pracy przez kontrahenta następuje formalne przeniesienie praw.

Wartość wynagrodzenia jest określana w umowie i zależy od zakresu i złożoności prac. Wypłata wynagrodzenia następuje po upływie ustalonego okresu rozliczeniowego, który jest najczęściej powiązany z zakończeniem etapu lub całości projektu. Przeniesienie praw i wypłata wynagrodzenia są powiązane w ten sposób, że przekazanie praw autorskich na kontrahenta jest warunkiem otrzymania pełnego wynagrodzenia przez Wnioskodawcę. W ten sposób obie strony zabezpieczają swoje interesy - Wnioskodawca otrzymuje zapłatę za swoją pracę, a kontrahent nabywa pełne prawa do Oprogramowania.

Wnioskodawca zamierza objąć preferencyjną stawką podatkową tylko tę część wynagrodzenia, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

W odniesieniu do kosztów należy wskazać, że Wnioskodawca zakupił:

• Sprzęt komputerowy - komputer przenośny i stacjonarny
• Podzespoły komputerowe - podzespoły do komputera stacjonarnego.
• Urządzenia peryferyjne - mysz i klawiaturę
• Urządzenia telekomunikacyjne - smartfona

Wnioskodawca prostuje stan faktyczny w ten sposób, że poniósł wyłącznie koszty związane z zakupem sprzętu komputerowego - komputera przenośnego i stacjonarnego, podzespołów komputerowych - podzespoły do komputera stacjonarnego, urządzeń peryferyjnych - mysz i klawiaturę, urządzeń telekomunikacyjnych - smartfona.

Funkcjonalny związek wydatków z działań Wnioskodawcy w zakresie tworzenia i rozwijania Oprogramowania jest bezpośredni i kluczowy dla realizacji projektów. Wydatki te obejmują zakup sprzętu komputerowego, podzespołów, urządzeń peryferyjnych i telekomunikacyjnych, które są niezbędne do prowadzenia prac programistycznych.

1. Sprzęt komputerowy: Wydatki na zaawansowane komputery i laptopy umożliwiają Wnioskodawcy tworzenie, testowanie i rozwijanie Oprogramowania. Sprzęt o wysokiej wydajności jest kluczowy, zwłaszcza przy analizie dużych zbiorów danych, kompilacji kodu czy symulacji działania aplikacji w różnych środowiskach.

2. Podzespoły i urządzenia peryferyjne: Zakup dodatkowych podzespołów, takich jak dyski SSD i pamięci RAM, zwiększa wydajność komputera, co jest niezbędne podczas pracy nad złożonymi algorytmami i dużymi projektami. Urządzenia peryferyjne, takie jak monitory, klawiatury i myszki, zwiększają efektywność pracy, umożliwiając jednoczesne testowanie i rozwój aplikacji w bardziej komfortowy sposób.

3. Urządzenia telekomunikacyjne: Zakup smartfonów i tabletów pozwala na testowanie Oprogramowania mobilnego w rzeczywistych warunkach. Dzięki nim Wnioskodawca może zapewnić kompatybilność i niezawodność Oprogramowania na różnych urządzeniach, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu.

Wszystkie te wydatki są ściśle powiązane z konkretnymi działaniami tworzenia i rozwoju Oprogramowania. Bez odpowiednich narzędzi technicznych Wnioskodawca nie mógłby realizować złożonych zadań, takich jak implementacja nowych funkcji, optymalizacja algorytmów czy testowanie w różnych środowiskach, co bezpośrednio wpływa na jakość i funkcjonalność dostarczanego Oprogramowania.

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki do działań badawczo-rozwojowych na podstawie ich bezpośredniego związku z tworzeniem, rozwijaniem lub ulepszaniem Oprogramowania, które stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Kryteria obejmują analizę, czy dany wydatek jest niezbędny do prowadzenia prac nad konkretnym projektem, czy przyczynia się do wprowadzania nowych funkcji, usprawniania istniejących rozwiązań lub opracowywania innowacyjnych technologii.

Wskaźnik nexus obejmuje wydatki, które są bezpośrednio związane z pracami badawczo-rozwojowymi, takimi jak zakup sprzętu komputerowego, oprogramowania i narzędzi programistycznych. Nie zawsze jednak zalicza wszystkie wydatki do wskaźnika nexus. Wnioskodawca starannie analizuje, czy dany koszt przyczynia się bezpośrednio do tworzenia wartości dodanej w ramach projektu. Koszty związane z ogólnym prowadzeniem działalności gospodarczej, które nie są ściśle powiązane z konkretnym Oprogramowaniem (np. ogólne koszty biurowe), nie są włączane do wskaźnika nexus.

Stosuje się więc zasady selektywnego przyporządkowania wydatków, gdzie uwzględniane są jedynie te koszty, które mają bezpośredni i mierzalny wpływ na działalność badawczo-rozwojową związaną z konkretnym projektem. Dzięki temu Wnioskodawca może precyzyjnie wykazać, które wydatki rzeczywiście wspierają tworzenie i rozwój kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wszystkie wydatki zostały faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę i są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą związaną z wytwarzaniem/rozwijaniem/ulepszaniem „programów komputerowych”, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

Wymienione przez Wnioskodawcę koszty nie stanowią środków trwałych.

Zleceniodawca jest podmiotem zagranicznym (Szwecja). Usługi dla tego podmiotu są wykonywane przez Wnioskodawcę zdalnie z Polski.

Zakupione oprogramowanie stanowi wartość niematerialną i prawną w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, które jest instalowane w celu poprawnego działania komputera/laptopa lub tworzenia Oprogramowania będącego przedmiotem wniosku.

Zakupiona licencja na oprogramowanie nie stanowi stanowi nabycia, o którym mowa w lit. b, c i d wskaźnika nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT), tj.: nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w literze d art. 30ca ust. 4, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 3 ani 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi też nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1.Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym można uznać, że tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania opisanego we wniosku w sposób opisany tamże wyczerpuje definicje działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych., a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT?

3.Czy na potrzeby wyznaczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, do kosztów działalności badawczo - rozwojowej związanej z wytwarzaniem Oprogramowania, w kategorii „a” Przedsiębiorca może zaliczyć wydatki, które zostały faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tj.

• koszty zakupu sprzętu komputerowego,
• koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych,
• koszty zakupu licencji na programy komputerowe,
• koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (Internet),
• koszty zakupu specjalistycznej literatury, udziału w konferencjach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania, udziału w szkoleniach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania.

Pana stanowisko w sprawie

Pytanie 1

Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym można uznać, że tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania opisanego we wniosku w sposób opisany tamże wyczerpuje definicje działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym należy uznać, że tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania opisanego we wniosku w sposób opisany tamże wyczerpuje definicje działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej, które zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Oprogramowanie jako program komputerowy

Zgodnie z art. 30ca ust. 1-2 Ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: autorskie prawo do programu komputerowego -podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawową przesłanką warunkującą możliwość korzystania z mechanizmu IP BOX jest wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej przedmiotu ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (wymienione w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 Ustawy o PIT).

Ustawa o PIT w art. 30ca ust. 2 pkt 8 jako jedno z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, z których dochód może podlegać opodatkowaniu stawką 5 %, wymienia autorskie prawo do programu komputerowego. Na gruncie przepisów podatkowych, w tym przepisów o IP BOX, brak jest definicji programu komputerowego. Tym samym niezbędnym jest ustalenie zakresu przedmiotowego regulacji w oparciu o inne przepisy powszechnie obowiązującego prawa polskiego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1, ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 1231, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: (i) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i nast. ustawy o prawie autorskim) gdzie wskazano, iż programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma regulacji prawnej na gruncie prawa podatkowego lub prawa autorskiego, która wprost definiuje program komputerowy. W ocenie Wnioskodawcy, należy, wobec tego posłużyć się definicjami programu komputerowego, które są sformułowane w źródłach innych niż przepisy prawa lub do przepisów, które nawiązują do zakresów gry komputerowej i oprogramowania (programu komputerowego).

Zgodnie z powszechnie przyjętą definicją (źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/ Program_komputerowy) program komputerowy jest to (...) sekwencja symboli opisująca realizowanie obliczeń zgodnie z pewnymi regułami zwanymi językiem programowania (...). Programy komputerowe można zaklasyfikować według ich zastosowań. Wyróżnia się zatem Oprogramowanie użytkowe, systemy operacyjne, programy narzędziowe, gry wideo, kompilatory i inne. (...). Program można podzielić na dwie części (obszary): (i) część zawierająca kod - składającą się z rozkazów sterujących działaniem procesora; (ii) część zawierająca dane - składającą się z danych wykorzystywanych i przetwarzanych przez program, np. adresów pamięci, stałych liczbowych, komunikatów tekstowych, danych graficznych itp. (…).

W oparciu o tę definicję należy przyjąć, że Oprogramowanie jako całość, tj. kod programistyczny i źródłowy, interfejs użytkownika, warstwa dźwiękowa i warstwa graficzna, stanowi jednolity program komputerowy.

W ocenie Wnioskodawcy, przepisy o statystyce publicznej również wskazują na rozumienie, zgodnie z którym Oprogramowanie należałoby klasyfikować w całości jako programy komputerowe, które w rezultacie podlegają w całości ochronie autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT.

Należy w tym miejscu odwołać się do systematyki klasyfikacji działalności gospodarczej przedstawionej w Rozporządzeniu PKD, Załącznik Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) Część II - Schemat klasyfikacji („Załącznik Schemat klasyfikacji”). Wnioskodawca klasyfikuje swoją działalność gospodarczą w podklasie 62.01.Z. Zgodnie z treścią objaśnień do podklasy 62.01.Z PKD:

Podklasa ta obejmuje pisanie, modyfikowanie, badanie, dokumentowanie i wspomaganie oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników. Podklasa ta obejmuje analizowanie, projektowanie systemów gotowych do użycia:

• rozbudowę, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika,
• pisanie programów na zlecenie użytkownika,
• projektowanie stron internetowych.

Biorąc pod uwagę konstrukcję programu komputerowego, która składa się w zasadniczej części z kodu źródłowego, i warstwy graficznej, istotne jest również podejście zaprezentowane w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX z dnia 15 lipca 2019 roku [zwanych dalej Objaśnieniami IP BOX], gdzie wskazuje się, że w związku z celem IP BOX w katalogu kwalifikowanych IP może znaleźć się Oprogramowanie (program komputerowy) jako całość i należy odrzucić teoretyczny podział na część kodu źródłowego i wynikowego oraz część algorytmu, interfejsu lub interfejsu użytkownika.

Zgodnie z Objaśnieniami IP BOX (pkt. 73 i nast.), w przepisach o prawie autorskim brak jest definicji programu komputerowego, natomiast w literaturze przyjmuje się różne, niezwykle kazuistyczne podejścia, które implikują niejako rozbijanie programu komputerowego na część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) i niechronioną (treść/idea) prawem autorskim. W literaturze podaje się też, że ochronie podlega kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Ochronie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie będą natomiast podlegać takie elementy programu komputerowego jak algorytm, interfejs czy interfejs użytkownika. Niemniej jednak, w świetle celu preferencji IP BOX oraz jej normatywnego kontekstu, usytuowanego w szczególności w Raporcie OECD BEPS Plan Działania nr 5, a także uwarunkowań systemu prawa podatkowego w Polsce, powyższe, skrajnie kazuistyczne i skomplikowane podejście przedstawiane w literaturze przedmiotu prawa autorskiego należy odrzucić. Otóż w celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenie funkcjonalne i celowościowe w zgodzie z międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5.

Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, czyli nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej Oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu.

W ocenie Wnioskodawcy, w kontekście powyższej interpretacji Ministerstwa Finansów należy przyjąć, że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę powinno, jako nierozerwalna, funkcjonalna całość być traktowane jak programy komputerowe. Każda warstwa Oprogramowania - kod źródłowy, zespół instrukcji, warstwa graficzna oraz interfejs użytkownika - w kontekście gospodarczym i uzyskiwanych dochodów jako całość stanowią aktywa, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody. W szczególności, co warte podkreślenia, w sensie czysto handlowym (biznesowym) znaczenie dla uzyskiwanych przychodów ma każda warstwa Oprogramowania.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z Oprogramowania jako funkcjonalnej całości. Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie zawierające Funkcje Dodatkowe, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody należy traktować jako jedną całość w kontekście klasyfikowania jako programu komputerowego podlegającego ochronie autorskiego prawa do programu komputerowego.

Oprogramowanie jako wynik prac badawczo rozwojowych o twórczym charakterze Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości.

Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość.

Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 Ustawy o PIT) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Wnioskodawca jest programistą, który w ramach prowadzonej działalności tworzy oraz modyfikuje Oprogramowanie komputerowe przy użyciu innowacyjnych technologii. Świadcząc usługi na rzecz Spółki, na podstawie zawartej Umowy, Wnioskodawca wytworzył od podstaw nowe, oryginalne Oprogramowanie, które następnie konsekwentnie rozwijał.

Dzięki wykonanej przez Wnioskodawcę pracy i zastosowaniu nieszablonowych, kreatywnych rozwiązań Oprogramowanie odpowiada potrzebom biznesowym klienta i daje możliwość szerokiego zastosowania.

Stawiane przed Wnioskodawcą wyzwania mają charakter niepowtarzalny i unikalny. Wymagają od niego dogłębnego zbadania danych zagadnień, zaprojektowania nowego i oryginalnego rozwiązania, a na końcu zaimplementowania go w sposób całkowicie przez niego zdefiniowany, zgodnie ze sztuką i zdobytą wiedzą. Tego typu podejście każdorazowo wpływa na zwiększanie zasobów wiedzy oraz pozwala na wykorzystanie jej do tworzenia coraz to nowszych i bardziej rozbudowanych rozwiązań, które nie są ogólnodostępne w gospodarce lub znacznie różnią się od już istniejących. Proces pogłębiania tej wiedzy przekłada się na projektowanie i opracowywanie coraz to nowszych i niepowtarzalnych rozwiązań komercyjnych, zgodnych z potrzebami klientów na drodze twórczej.

Każdorazowo w ramach zawartych umów wytwarzane są autorskie i innowacyjne rozwiązania dostosowane do potrzeb klienta, które opracowane zostają od podstaw lub - jeśli klient ma taką potrzebę - rozwijane i ulepszane zostają istniejące programy informatyczne. Nie zmienia to faktu, że każde z tych podejść wymaga zaprojektowania i opracowania nowego i innowacyjnego rozwiązania, które bazuje na systematycznie pogłębianej i poszerzanej wiedzy. Wszelkie opracowane i wytworzone dzieła są autorskimi i unikalnymi rozwiązaniami. Aby sprostać tym wymaganiom, niezbędnym elementem jest ciągłe i systematyczne poszerzanie oraz pogłębianie wiedzy z zakresu nowych technologii, ich wykorzystywania oraz dostosowywania w unikalny sposób do potrzeb klienta.

Tworzenie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), w szczególności jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania opisanego we wniosku w sposób opisany tamże wyczerpuje definicje działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwracam jednocześnie uwagę, iż zgodnie z Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Bydgoszczy z dnia 16 lutego 2021 r. I SA/Bd 31/21 Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez niego działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową oraz może oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem Ustawodawca posłużył się w treści art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęciem "działalności badawczo-rozwojowej", zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej, to oczywistym jest, że organ jest uprawniony do interpretowania charakteru prowadzonej działalności odnosząc się do tej ustawy. Prawo organu do wezwania o uzupełnienie stanu faktycznego nie oznacza możliwości wymagania od podatnika ubiegającego się o interpretację, aby to on sam rozstrzygnął w takiej formie wątpliwości interpretacyjne związane z pojęciem zawartym w przepisach prawa podatkowego.

Pytanie 2: Czy dochód Wnioskodawcy pochodzący z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie stanowił dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt. 2 ustawy o PIT, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT?

Wnioskodawca zawarł Umowę ze Spółką, na podstawie której zobowiązuje się do wykonania i dostarczenia Oprogramowania, spełniającego wytyczne Spółki. Wykonanie Umowy polega na zaprojektowaniu, opracowaniu i wdrożeniu oprogramowania, przy wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Wytworzone w celu wykonania Umowy Oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

• z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
• z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie zawartej ze Spółką Umowy Wnioskodawca wykonuje usługi badawczo-rozwojowe na rzecz Spółki. W ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca dostarcza Spółce wystawiane faktury VAT na podstawie wykonanych usług badawczo rozwojowych.

Wraz z przekazywaniem Spółce wytworzonego i rozwiniętego oprogramowania Wnioskodawca dokonuje również przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworu powstałego w wyniku wykonywania Umowy. Wnioskodawca dokonuje również przeniesienia na Spółkę wszystkich praw zależnych i pokrewnych, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Sprzedaż wskazanych we wniosku praw nastąpiła i będzie następować w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Dochodem Wnioskodawcy z tytułu KPWI są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu KPWI uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu wytworzonego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PIT. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, którego efektem jest program komputerowy.

W związku z powyższym nie ulega wątpliwości, że dochód Wnioskodawcy pochodzący ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będzie stanowił dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt. 2 ustawy o PIT, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT.

Pytanie 3

Czy na potrzeby wyznaczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, do kosztów działalności badawczo - rozwojowej związanej z wytwarzaniem Oprogramowania, w kategorii „a” Wnioskodawca może zaliczyć wydatki które zostały faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tj.

• koszty zakupu sprzętu komputerowego
• koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych
• koszty zakupu licencji na programy komputerowe
• koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (Internet)
• koszty zakupu specjalistycznej literatury, udziału w konferencjach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania, udziału w szkoleniach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby wyznaczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, koszty działalności badawczo - rozwojowej (też jako działalność B + R) związanej z wytwarzaniem Oprogramowania, w wymienionych rodzajach należy zaliczyć do następującego rodzaju kategorii wymienionych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Kategoria „a” obejmuje wydatki faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1,3-5 ustawy o PIT: podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: (a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, (b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, (c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, (d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W celu korzystania z mechanizmu IP BOX konieczne jest wyznaczenie tzw. Kwalifikowanego dochodu z KPWI.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa ustalany jest jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i tzw. Wskaźnika Nexus (przedstawionego powyżej), którego wartość nie może być wyższa niż „1”.

W celu wyznaczenia wskaźnika Nexus niezbędne jest określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Koszty w rodzajach wskazanych w literach a-d przepisu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, kwalifikują się do uwzględnienia w kalkulacji tego wskaźnika. Pozostałe rodzaje kosztów, w tym koszty niezwiązane bezpośrednio z KPWI nie mogą być zaliczone do kalkulacji wskaźnika.

Jednocześnie, te rodzaje kosztów uzyskania przychodu, które ponoszone są w celu zarówno prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej związanej z KPWI, jak i pozostałej działalności gospodarczej winny być przez podatnika rozliczone proporcjonalnie do stopnia ich wykorzystania w prowadzeniu poszczególnych rodzajów działalności gospodarczej (tj. związanej z wytworzeniem KPWI lub innej). Przykładem takich kosztów mogą być wydatki związane z dostępem do sieci Internet lub wydatki na sprzęt elektroniczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo - rozwojową związaną z wytwarzaniem Oprogramowania polegającą na projektowaniu oraz tworzeniu autorskich programów informatycznych. W tym celu ponosi bezpośrednio związane z taką działalnością koszty. Procesowi, którego efektem jest Oprogramowanie, towarzyszą pewne, niewielkie, koszty.

Wytworzone Oprogramowanie bazuje na doświadczeniu i kompetencjach Wnioskodawcy. W związku z tym, że Oprogramowanie stanowi program komputerowy, do jego realizacji potrzebne są ograniczone zasoby materialne. Znaczna większość pracy intelektualnej odbywa się w umyśle Wnioskodawcy, który zapisuje przy pomocy odpowiedniego języka programowania swój tok myślowy. W świetle powyższego również i ewentualne koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Oprogramowania będą miały dość wąski zakres.

W związku z powyższym, należy podkreślić, że zdaniem Wnioskodawcy na potrzeby wyznaczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem Oprogramowania w kategorii „a” można zaliczyć wydatki wymienione enumeratywnie w pytaniu nr 3.

Odnośnie pojęcia poszczególnych kosztów oraz przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z KPWI, Wnioskodawca wskazuje co następuje:

Pod pojęciem poniesienia kosztów na „zakup sprzętu komputerowego” należy rozumieć: koszty związane z zakupem komputerów stacjonarnych i przenośnych. Wydatki te nie są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę.

- Koszty zakupu sprzętu komputerowego

Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie. Sprzęt ten nie stanowi środków trwałych.

Pod pojęciem poniesienia kosztów na „zakup podzespołów komputerowych” należy rozumieć koszty związane z zakupem procesora, płyty głównej, pamięci RAM, karty graficznej, karty dźwiękowej, karty sieciowej, czy stacji dyskietek.

Pod pojęciem poniesienia kosztów na „zakup urządzeń peryferyjnych” należy rozumieć koszty związane z zakupem monitora, klawiatury, myszy komputerowej, drukarki, skanera, kamery internetowej i rzutników. Wydatki te nie są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie zalicza kosztów związanych z eksploatacją samochodu do kosztów związanych z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

- Koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych

Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadany sprzęt komputerowy poprzez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym zakup podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych jest niezbędny dla prowadzenia prac badawczo rozwojowych. Podzespoły te i urządzenia peryferyjne nie stanowią środków trwałych.

Pod pojęciem kosztów "zakupu licencji na program komputerowy": należy rozumieć zakup licencji na programy niezbędne dla korzystania z komputera i jego urządzeń peryferyjnych dla tworzenia Oprogramowania. Programy takie obejmują zarówno oprogramowanie systemowe (system operacyjny), jak i dedykowane aplikacje, przeznaczone do tworzenia Oprogramowania takie jak na przykład programy typu Integrated Development Environment (IDE).

- Koszty zakupu licencji na programy komputerowe

Tworzenie Oprogramowania wymaga od Wnioskodawcy korzystania z programów komputerowych.

Programy te są niezbędne dla korzystania z komputera i jego urządzeń peryferyjnych dla tworzenia Oprogramowania. Programy takie obejmują zarówno oprogramowanie systemowe (system operacyjny), jak i dedykowane aplikacje, przeznaczone do tworzenia Oprogramowania takie jak na przykład programy typu Integrated Development Environment (IDE). IDE są to programy lub zespół programów (środowisko) służące do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania. Bez korzystania z programów tego rodzaju tworzenie Oprogramowania byłoby niemożliwe.

Pod pojęciem poniesienia kosztów na „zakup usług telekomunikacyjnych (Internet)” należy rozumieć koszty związane z zakupem dostępu do Internetu stacjonarnego oraz dostępu do Internetu na urządzeniach mobilnych, takich jak telefon, czy tablet (mobilnego). Wydatki te nie są wyłącznie związane z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę.

- Koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (Internet)

Oprogramowanie, zarówno w procesie jego produkcji, jak i dalszego funkcjonowania, wykorzystuje dostęp do sieci Internet. Jego wytworzenie, testowanie i dalsze wykorzystywanie nie byłoby możliwe bez dostępu do sieci. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego z siecią Internet.

Pod pojęciem kosztów na „zakup specjalistycznej literatury” należy rozumieć koszty związane z zakupem pozycji bibliograficznych, które zawierają i przybliżają tematy istotne dla branży IT.

Pod pojęciem kosztów na „udział w konferencjach i szkoleniach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania” należy rozumieć koszty związane z udziałem w organizowanych konferencjach i szkoleniach, gdzie poruszane są zagadnienia istotne dla branży IT, tj. koszty związane z uczestnictwem w konferencji, bądź szkoleniu, w przypadku odpłatności wydarzenia.

-   Koszty zakupu „specjalistycznej literatury, udziału w konferencjach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania, udziału w szkoleniach branżowych związanych z wytworzeniem Oprogramowania”:

Jak już wskazano uprzednio w niniejszym wniosku, Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla kształtu Oprogramowania decydujące znacznie maja przede wszystkim posiadane przez niego informacje i wiedza specjalistyczna. W tym celu ustawicznie pogłębia on swój zasób wiedzy, zakupując literaturę specjalistyczną, uczestnicząc w konferencjach i szkoleniach branżowych. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), z uwagi na poziom zaawansowania takiej wiedzy i tempo zachodzących zmian.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja prac rozwojowych

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opracowuje Pan nowe, a także modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Realizuje Pan projekt, w ramach którego tworzy i ulepsza Oprogramowanie - Integracje z systemami (…), platformą (…) i (…) [dalej jako Produkt], w zakresie współpracy z B. [dalej jako Spółka]. Budował Pan szereg integracji systemów wewnętrznych Spółki z zewnętrznymi dostawcami oprogramowania. W tym integracja z systemem (…), integracja z danymi z platformy (…), oraz projektu (…) przy użyciu (…).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku).

Kryteria działalności badawczo-rozwojowej

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że oprogramowanie oraz funkcjonalności, w które zostało wyposażone, zostały i są dostosowane do ściśle sprecyzowanych wymagań użytkownika docelowego, co podkreśla fakt, że wytworzone przez Pana Oprogramowanie jest utworem unikalnym, niedostępnym dotychczas na rynku. Zmiany wprowadzane przez Pana nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Wdrożenie oprogramowania pozwala zastąpić dotychczas wykorzystywaną technologię, nowocześniejszymi i bardziej efektywnymi rozwiązaniami. Tym samym tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest przedmiotem autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Autorskie prawa majątkowe do opracowanego oprogramowania przysługują pierwotnie w całości Panu jako twórcy oprogramowania, aż do momentu przeniesienia ich w całości na podmiot zamawiający zaprojektowanie i rozwinięcie oprogramowania.

Podjął Pan działania usprawniające integrację systemów (…) z zewnętrznymi dostawcami poprzez optymalizację wymiany danych i poprawę wydajności operacyjnej. W ramach systemu Wolters (…) wdrożono mechanizmy automatyzacji audytów i raportowania. Integracja z (…) została usprawniona poprzez zastosowanie nowych algorytmów analizy ryzyka, zwiększających precyzję oceny danych. (…) na (…) zyskało rozszerzone funkcje przetwarzania danych w czasie rzeczywistym, co poprawiło jakość analizy klienta i jego historii operacyjnej. Innowacyjność działań polegała na wdrożeniu zaawansowanych mechanizmów ETL, optymalizacji przetwarzania dużych zbiorów danych i zwiększeniu interoperacyjności systemów. Oprogramowanie różni się od wcześniejszych rozwiązań dzięki zastosowaniu technologii (…) oraz machine learning w analizie danych. (…) umożliwia przetwarzanie dużych zbiorów danych w czasie rzeczywistym, co zwiększa wydajność analizy klientów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Stosuje Pan nowoczesne technologie, takie jak infrastruktura jako kod (…), automatyzacja (…), aby projektować i tworzyć ulepszone lub zupełnie nowe rozwiązania. Proces ten nie ogranicza się do rutynowych lub okresowych zmian, lecz polega na tworzeniu zaawansowanych, innowacyjnych systemów, które znacząco usprawniają działanie bankowych systemów przeciwdziałania przestępstwom finansowym.

Pana działania obejmują analizę, projektowanie i wdrażanie złożonych funkcji, które przynoszą wymierne korzyści w zakresie bezpieczeństwa i wydajności. Osiągnął Pan kilka kluczowych celów, w tym wdrożenie infrastruktury jako kod (…) i zautomatyzowanych procesów (…). Umożliwiło to szybsze i bardziej niezawodne dostarczanie aktualizacji do systemów bankowych, znacznie zwiększając efektywność pracy zespołów IT. Ponadto, zintegrował Pan (…), co poprawiło wydajność analizy dużych zbiorów danych transakcyjnych w czasie rzeczywistym, oraz system (…), który umożliwił zaawansowane monitorowanie i analizę logów bankowych.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, w ramach czynności wykonywanych przez Pana zdobywa Pan, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych) oraz jego modyfikację i ulepszenie, a czynności te nie stanowią okresowych zmian wprowadzanych do tego orogramowania. Przed rozpoczęciem realizacji Oprogramowania dysponował Pan zaawansowaną wiedzą z zakresu programowania, infrastruktury IT oraz automatyzacji procesów. Był biegły w korzystaniu z narzędzi takich jak infrastruktura jako kod (…), a także posiadał doświadczenie w implementacji zautomatyzowanych procesów (…). Miał Pan także solidne podstawy w analizie danych i zarządzaniu dużymi zbiorami danych, co było kluczowe dla późniejszego wdrożenia (...). Dodatkowo, posiadał Pan doświadczenie w pracy z systemami bankowymi oraz wiedzę w dziedzinie bezpieczeństwa informatycznego, szczególnie w kontekście przeciwdziałania przestępstwom finansowym. Ta wiedza obejmowała zarówno techniczne aspekty monitorowania transakcji, jak i zrozumienie regulacji prawnych i wymagań sektora finansowego. Dzięki tym zasobom był Pan przygotowany do podjęcia działań mających na celu opracowanie i ulepszenie Oprogramowania. Wykorzystuje i rozwija Pan zaawansowaną wiedzę w zakresie programowania, automatyzacji procesów (…) oraz zarządzania infrastrukturą IT. W ramach tej działalności stosuje innowacyjne technologie, takie jak infrastruktura jako kod (…), (…) oraz system (…). (…) umożliwia zautomatyzowane zarządzanie infrastrukturą, co zwiększa elastyczność i skalowalność wdrażanych rozwiązań. Dzięki automatyzacji (…), jest Pan w stanie szybciej i bezpieczniej wdrażać aktualizacje, co znacząco usprawnia cykl rozwoju oprogramowania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności - przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy - w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług.

Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług - od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opracowuje Pan nowe, a także modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zmiany wprowadzane przez Pana nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Wdrożenie oprogramowania pozwala zastąpić dotychczas wykorzystywaną technologię, nowocześniejszymi i bardziej efektywnymi rozwiązaniami. Tym samym tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). W ramach czynności wykonywanych przez Pana zdobywa Pan, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych) oraz jego modyfikację i ulepszenie, a czynności te nie stanowią okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że opisane prace rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Pana polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy i rozwija Pan Oprogramowanie;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na zleceniodawcę;

5)powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy;

6)dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lubusługi;

7)od 1 stycznia 2023 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy.

Może więc Pan za rok 2023 zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 również należało uznać za prawidłowe.

Uwzględnienie kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus

Pana wątpliwość budzi również kwestia uznania kosztów (których zakres doprecyzował Pan w uzupełnieniu wniosku) tj.:

• Sprzęt komputerowy - komputer przenośny i stacjonarny
• Podzespoły komputerowe - podzespoły do komputera stacjonarnego.
• Urządzenia peryferyjne - mysz i klawiaturę
• Urządzenia telekomunikacyjne - smartfona

za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Tym samym wydatki poniesione przez Pana na: zakup sprzętu komputerowego (komputera przenośnego i stacjonarnego), zakup podzespołów komputerowych ( podzespołów do komputera stacjonarnego), urządzeń peryferyjnych (mysz i klawiatura), zakup urządzeń telekomunikacyjnych (smartfon), mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 również należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Należy zastrzec, że w niniejszej interpretacji Organ odniósł się wyłącznie do kosztów, które wynikają z opisu stanu faktycznego zawartego w uzupełnieniu wniosku z 21 stycznia 2025 r.

Nadmienia się ponadto, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).

  Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.