Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 9 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wypłaty środków z programu emerytalnego w Szwecji. Uzupełnił go Pan pismem z 13 lutego 2025 r. (wpływ 13 lutego 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Był Pan pracownikiem polskiego oddziału (…) szwedzkiego banku (…) z siedzibą w (…) (zwany dalej Szwedzkim Bankiem). Od (…) roku Szwedzki Bank prowadzi program tzw. (…) umożliwiający zgromadzenie oszczędności na okres emerytury. W tym programie uczestniczył Pan w czasie kiedy był Pan zatrudniony w polskim oddziale Szwedzkiego Banku. Uczestnictwo w programie nie wynikało bezpośrednio z treści zawartych z Panem umów o pracę, ani obowiązujących w Spółce regulaminie pracy lub regulaminie wynagradzania.
Celem programu było zabezpieczenie emerytalne pracowników, a także udział w zyskach Szwedzkiego Banku. Wypłata środków z Programu na rzecz uczestnika następuje nie wcześniej niż po osiągnięciu przez uczestnika 55 roku życia. Na rok przed osiągnięciem przewidzianego progu wiekowego, uczestnicy mają możliwość zadecydowania o wypłacie środków w jednej z trzech możliwych konfiguracji:
-jednorazowo po osiągnięciu 55 roku życia,
-jednorazowo w dowolnym późniejszym roku rozliczeniowym,
-w ratach przez okres 15 lat.
Uczestnicy nie mają możliwości wcześniejszej wypłaty zgromadzonych środków, nawet w przypadku zakończenia pracy w Spółce.
Z uwagi na (...), Szwedzki Bank wypłacił zgromadzane środki uczestnikom Programu niezależnie od wieku, w tym również Panu.
W celu doprecyzowania opisu sprawy udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:
1)Czy wskazany we wniosku program tzw. (…) stanowi pracowniczy program emerytalny utworzony i działający w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w Szwecji?
Odp.: Wg Pana wiedzy – nie. Nie jest Pan znawcą szwedzkiego prawa. Program (…) jest odległy od praktyki obszaru wynagrodzeń w Polsce, natomiast w Pana przekonaniu wpisuje się w szwedzki model kulturowy.
2)Czy ww. program stanowi inną formę programu emerytalnego, np. odpowiednik indywidualnego konta emerytalnego, indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, pracowniczego planu kapitałowego itp.? Jeśli tak, to jaką – proszę szczegółowo wyjaśnić.
Odp.: Celem programu (…) jest zabezpieczenie pracowników w późniejszych latach życia przez zapewnienie pracownikom Szwedzkiego Banku udziału w zyskach Szwedzkiego Banku. Program ma kształtować pozytywne relacje z pracownikami, zwiększać ich zaangażowanie w działania Szwedzkiego Banku oraz budować lojalność wobec Szwedzkiego Banku.
Uczestnictwo w programie nie wynika bezpośrednio z treści zawartych z Panem umów o pracę, ani obowiązujących w polskim oddziale Szwedzkiego Banku regulaminie pracy lub regulaminie wynagradzania.
Zgodnie z regulaminem programu (…) przyjętym przez Szwedzki Bank, jeśli wyniki finansowe Banku w danym roku finansowym spełniły określone kryteria, Szwedzki Bank przekazywał część osiągniętych zysków na rzecz dedykowanej i utworzonej dla celów funkcjonowania programu (…) Fundacji, która zarządzała otrzymanymi środkami. Wypłata środków z programu (…) następowała nie wcześniej niż po osiągnięciu przez uczestnika 55 roku życia. Uczestnicy mieli możliwość zadecydować o sposobie wypłaty tych środków (jednorazowa po osiągnięciu 55 roku życia, jednorazowo w dowolnym późniejszym roku rozliczeniowym, w ratach przez okres 15 lat). Uczestnik nie ma możliwości wcześniejszej wypłaty zgromadzonych środków, nawet w przypadku zakończenia pracy w oddziale Szwedzkiego Banku. Warto nadmienić, że polski oddział Szwedzkiego Banku nie stosował rocznych ani kwartalnych premii powiązanych z wynagrodzeniem zasadniczym.
W związku z likwidacją polskiego oddziału Szwedzkiego Banku nastąpiła wypłata środków z programu (…), mimo niespełnienia wymogu osiągnięcia określonego wcześniej wieku.
3)Czy w dacie wypłaty na Pana rzecz wskazanych we wniosku środków miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce?
Odp.: Tak, w dacie wypłaty środków i przez cale dotychczasowe życie miejsce zamieszkania dla celów podatkowych miał Pan w Polsce.
4)Czy wypłata ww. środków związana była wyłącznie z likwidacją Spółki i w konsekwencji nie była związana z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego lub np. z wcześniejszym przejściem na emeryturę?
Odp.: Wypłata środków jest związana wyłącznie z likwidacją polskiego oddziału Szwedzkiego Banku. Nie osiągnął Pan wieku emerytalnego i nie przeszedł Pan na wcześniejszą emeryturę.
Pytania
1)Czy przychód z planowanej, wcześniejszej wypłaty środków z Programu stanowi dla Pana przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT?
2)W razie wyrażenia stanowiska odmiennego od Pana stanowiska, czy przychód z planowanej, wcześniejszej wypłaty środków z Programu stanowi dla Pana przychód ze świadczeń emerytalnych, o których mowa w art. 18 Konwencji?
3)Czy wypłata środków z Programu podlega opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT?
Pana stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
W Pana ocenie:
Ad 1. Wypłata tych środków nie stanowi przychodu z innych źródeł, ponieważ wypłacone świadczenie nie wynika z żadnych umów zawartych ze Szwedzkim Bankiem, dlatego nie jest to przychód ze stosunku pracy lub stosunku pokrewnego.
Ad 2. Wypłata tych środków nie jest świadczeniem emerytalnym, ponieważ nie osiągnął Pan wieku emerytalnego ani nie przeszedł Pan na wcześniejszą emeryturę.
Ad 3. W związku z ww. wyjaśnieniami świadczenie nie podlega opodatkowaniu skalą podatkową określoną w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.
W informacji przedstawionych we wniosku wynika, że był Pan pracownikiem polskiego oddziału (…) Szwedzkiego Banku. W czasie kiedy był Pan zatrudniony w polskim oddziale Szwedzkiego Banku uczestniczył Pan w programie tzw. (…) umożliwiającym zgromadzenie oszczędności na okres emerytury. Uczestnictwo w programie nie wynikało bezpośrednio z treści zawartych z Panem umów o pracę, ani obowiązujących w Spółce regulaminie pracy lub regulaminie wynagradzania. Celem programu było zabezpieczenie emerytalne pracowników, a także udział w zyskach Szwedzkiego Banku. Wypłata środków z Programu na rzecz uczestników miała nastąpić nie wcześniej niż po osiągnięciu przez uczestnika 55 roku życia. Z uwagi na (...), Szwedzki Bank wypłacił zgromadzane środki uczestnikom Programu niezależnie od wieku, w tym również Panu. W momencie wypłaty wskazanych we wniosku środków posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.
W świetle opisanego zdarzenia, w przedstawionej sytuacji znajdą zastosowanie uregulowania Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Sztokholmie, z dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. 2006 Nr 26 poz. 193 ze zm.).
Stosownie do art. 18 ust. 1 i 2 ww. konwencji:
Emerytury i inne podobne świadczenia otrzymywane w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych oraz renty powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.
Określenie "renty" oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez określony albo dający się ustalić okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania wypłat w zamian za w pełni dokonane zobowiązanie pieniężne lub w równoważniku danej kwoty pieniężnej.
Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 ww. konwencji:
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
W pierwszej kolejności – odnosząc się do opodatkowania otrzymanej przez Pana wypłaty środków zgromadzonych w ramach programu emerytalnego prowadzonego przez Szwedzki Bank wyjaśnić należy, że oceniając czy świadczenie to podlega opodatkowaniu stosownie do art. 18 ust. 1 lub art. 21 ust. 1 ww. konwencji należy odnieść się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD. Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji.
Ww. konwencja polsko-szwedzka nie definiuje co należy rozumieć przez określenie „emerytury i inne podobne świadczenia”. Zgodnie z Komentarzem do art. 18 Konwencji Modelowej OECD rodzaje wypłat objętych tym artykułem obejmują nie tylko emerytury wypłacane bezpośrednio byłym pracownikom najemnym, lecz również innym beneficjentom (…) oraz inne podobne świadczenia, np. renty starcze z tytułu dawnego zatrudnienia. Różne wypłaty mogą być dokonywane na rzecz pracownika po ustaniu jego zatrudnienia. Kwestię, czy takie wypłaty są objęte art. 18 można ocenić w zależności od ich istoty, z uwzględnieniem faktów i okoliczności w których są dokonywane.
O ile określenie „emerytura” w ramach zwykłego znaczenia tego słowa obejmuje tylko okresowe wypłaty, o tyle sformułowanie „inne podobne świadczenia” jest dość szerokie, aby objąć wypłaty nieokresowe. Na przykład wypłata ryczałtowa w miejsce wypłat okresowych dokonana w momencie ustania zatrudnienia może wchodzić w zakres stosowania tego artykułu. Czy konkretną wypłatę należy uważać za inne świadczenie podobne do emerytury zależy od konkretnych okoliczności. Na przykład jeżeli wykaże się, że powodem wypłaty ryczałtowej jest przeliczenie emerytury lub rekompensata za zmniejszoną emeryturę, wówczas daną wypłatę można określić jako „inne podobne świadczenie” objęte artykułem 18 Konwencji Modelowej. Mogłoby to mieć miejsce na przykład wówczas, gdyby osoba miała możliwość wyboru w momencie przejścia na emeryturę między wypłacaniem emerytury a kwotą ryczałtową obliczoną w powiązaniu z ogólną kwotą składek lub kwotą emerytury, do której osoba byłaby uprawniona według obowiązujących zasad w zakresie systemu emerytalnego. Ważnym czynnikiem jest źródło wypłat. Inne czynniki, które mogą pomóc w ustaleniu, czy wypłata lub seria wypłat jest objęta artykułem 18, są zwłaszcza następujące: czy wypłata jest dokonana w czasie, czy po ustaniu zatrudnienia uprawniającego do wypłaty, czy odbiorca w dalszym ciągu pracuje, czy odbiorca osiągnął normalny wiek emerytalny właściwy dla danego zawodu; jaka jest sytuacja innych osób mających prawo do takiego samego rodzaju wypłaty ryczałtowej i czy odbiorca może korzystać jednocześnie z innych świadczeń emerytalnych. Zwrot składek emerytalnych (na przykład po czasowym zatrudnieniu) nie stanowi „innego podobnego świadczenia” w rozumieniu artykułu 18 Konwencji Modelowej.
Termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD-, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14).
Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności, w szczególności zaś fakt, że wypłata środków zgromadzonych w programie emerytalnym prowadzonym przez Szwedzki Bank nie została dokonana ani w związku z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego ani też w związku z wcześniejszym przejściem na emeryturę – stwierdzić należy, że nie mieści się ona w dyspozycji art. 18 ust. 1 ww. konwencji.
Wypłata ta podlega zatem opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 konwencji polsko-szwedzkiej, tj. tylko w Pana miejscu zamieszkania, czyli w Polsce. W konsekwencji do opodatkowania ww. świadczenia zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. Przychód ten powstaje w każdym przypadku, kiedy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.
Z powyższych regulacji wynika zatem, że przychód stanowią m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Przez termin „otrzymane”, należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.
W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie środki pieniężne zgromadzone w programie emerytalnym prowadzonym przez Szwedzki Bank, otrzymane przez Pana w związku z likwidacją Spółki, będą stanowiły przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. W związku z ich otrzymaniem, jest Pan zobowiązany do ich wykazania w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym je Pan otrzymał, oraz do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, obliczonego według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.