Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
18 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1. Zainteresowany będący stroną postępowania:
A. A
ul. A 1
(...)
NIP: (...)
2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
B. B
ul. B 2
(...)
NIP: (...)
adres do korespondencji:
ul. (...)
(...)
Opis stanu faktycznego
STAN FAKTYCZNY
Wnioskodawca od 3 kwietnia 2017 r. prowadzi jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. Wnioskodawca prowadzi działalność wyłącznie w formie spółki cywilnej X s.c. (NIP: (...)) (zwana dalej: „X”), w której drugi wspólnik B. B jest objęty wnioskiem wspólnym jako Zainteresowany niebędący stroną postępowania.
Przeważającym PKD w spółce cywilnej jest 62.01.Z (działalność związana z oprogramowaniem), zaś celem wspólników jest uzyskiwanie dochodów z wytwarzania i sprzedaży wytworzonego przez siebie oprogramowania.
Wspólnicy X rozliczają się na zasadzie podatku liniowego w wysokości 19%. Wnioskodawca i Zainteresowany prowadzą odrębną od księgi handlowej ewidencję dla wszystkich projektów od 1 stycznia 2023 r. Ewidencja ta wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (majątkowe prawo autorskie do programu komputerowego), ustala przychód, koszty uzyskania przychodu i dochód przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także wyodrębnia koszty stanowiące poszczególne składniki wskaźnika nexus (koszty prowadzenia lub nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych albo gotowych kwalifikowanych praw autorskich) w sposób pozwalający na ustalenie kwalifikowanego dochodu z każdego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca i Zainteresowany oblicza wskaźnik „nexus” zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, według wzoru: [(a+b) × 1,3]/(a+b+c+d), w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;
b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od
podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;
c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od
podmiotu powiązanego w rozumieniuart. 23m ust. 1 pkt 4;
d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W ramach prowadzonej działalności X świadczy usługi informatyczne oraz doradztwa i nadzoru informatycznego. X oferuje swoim kontrahentom produkty, indywidualnie dostosowane do potrzeb klienta. Wnioskodawca i Zainteresowany nie posiadają konkretnego asortymentu – zawsze dostosowują oprogramowanie do indywidualnych, unikatowych i niepowtarzalnych potrzeb klienta w zakresie jego wymagań.
Wnioskodawca i Zainteresowany posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: „ustawa o PIT”.
Wnioskodawca wraz z Zainteresowanym działając w ramach spółki cywilnej zawarli z Y (zwana dalej: „Y”) umowę na usługi programistyczne. Nie była to jedyna zawarta i wykonywana przez wspólników umowa w tym czasie. Przedmiotem tej umowy jest utworzenie zupełnie nowego oprogramowania oraz przeniesienie praw autorskich tego oprogramowania dla klienta, który jest (...). Wnioskodawca i Zainteresowany wykonując usługi świadczone zgodnie z zawartą umową ponoszą ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Q ma na celu stworzenie innowacyjnej aplikacji (...) Aplikacja jest dedykowana do (...)
Aplikacja jest tworzona przy wykorzystaniu takich technologii, jak:
(...)
Zadaniem Wnioskodawcy działającego w ramach spółki cywilnej (jak i Zainteresowanego) było utworzenie zupełnie nowego oprogramowania poprzez tworzenie kodu źródłowego aplikacji zgodnie z przyjętymi standardami. Końcowym efektem działalności ma być stworzenie aplikacji (zwana dalej: „Q”), która zastąpi (...), oferując bardziej zaawansowane narzędzia (...) Jednym z głównych celów projektu jest (...) Dzięki tym narzędziom, (...) Produkt znajduje się jeszcze na wczesnym etapie rozwoju. W kolejnych etapach planuje się przeprowadzanie testów manualnych i automatycznych.
W ramach faktycznie wykonywanych czynności, niezbędnych do osiągnięcia podstawowego celu, jakim jest stworzenie poprawnego, zoptymalizowanego kodu programistycznego Wnioskodawca i Zainteresowany podejmują takie działania jak:
‒tworzenie kodu źródłowego aplikacji zgodnie z przyjętymi standardami,
‒prowadzenie osobiście lub za pośrednictwem komunikatora z innymi członkami zespołu projektowego dyskusji dotyczących wykonywanych aktualnie zadań,
‒udział w spotkaniach projektowych, na których omawiano i projektowano główne wyzwania i trudności z tworzeniem oprogramowania,
‒przeglądanie kodu stworzonego przez innych członków zespołu, wyszukiwanie błędów, optymalizacja, w celu ich akceptacji i wykorzystania produkcyjnego,
‒poszukiwanie logiki w tworzonym kodzie programistycznym, w celu sprawnego działania danej funkcjonalności,
‒przeprowadzanie eksperymentów z możliwymi rozwiązaniami problemu, poprzez tworzenie kodu testowego, uruchomienie go w środowisku testowym i sprawdzanie szybkości i wydajności zapytań do bazy danych lub liczby kroków algorytmu w danym procesie,
‒analiza publikacji naukowych i branżowych opisujących zastosowanie języków programowania, analiza upublicznionego otwartego kodu, przegląd kodu źródłowego innych rozwiązań działających w oprogramowaniu tego rodzaju,
‒przeprowadzanie konsultacji z pozostałymi członkami zespołu.
Etapy pracy nad oprogramowaniem wyglądają następująco:
Etap 1: Identyfikacja potrzeb klienta: Pierwszym krokiem było dokładne zrozumienie potrzeb klienta. (...) W tym etapie zastosowano również analizę istniejących rozwiązań, aby lepiej zrozumieć, jak te dane są wykorzystywane oraz jakie funkcjonalności mogą być przydatne.
Etap 2: Zapoznanie się z pierwszą wizualnej wersją aplikacji stworzoną przez Klienta.
Etap 3: Rozpoczęcie Developmentu: W tym etapie rozpoczęto rozwój podstawowej funkcjonalności aplikacji. (...)
Etap 4: Rozwój Funkcjonalności (...): W tym etapie skoncentrowano się na rozwijaniu kluczowych funkcji aplikacji związanych (...) Obejmuje to procesy (...)
Etap 5: Integracja z (...): Aplikacja musiała zostać zintegrowana z (...) Integracja ta była skomplikowana, ponieważ wymagała stworzenia (...)
Etap 6: Pierwszy Klient (...): Zaproszenie pierwszego klienta, który dostarczył rzeczywiste dane produkcyjne. Dzięki temu zespół mógł przeprowadzić testy aplikacji na prawdziwych danych (...) i uzyskać pierwsze rezultaty w środowisku produkcyjnym. To był kluczowy moment, w którym aplikacja przeszła z fazy testowej do rzeczywistego użytku.
Etap 7: Możliwość Edytowania Danych: Kolejnym krokiem było umożliwienie klientowi edytowania danych (...) Na tym etapie aplikacja pozwala na (...) Celem jest dodanie funkcji umożliwiających (...) To kluczowy etap, który będzie miał duże znaczenie dla klienta.
Dalsze zaplanowane etapy: (...)
(...)
(...)
(...)
Cechy i podstawowe funkcjonalności:
(...)
INNOWACYJNOŚĆ
Innowacyjność rozwiązań wynika ze (...). W projekcie zaimplementowano szereg innowacyjnych funkcjonalności, które przyczyniają się do (...).
Do najważniejszych cech innowacyjności wyróżniających oprogramowanie na tle konkurencyjnych rozwiązań należy zaliczyć:
1. Dynamiczne (...):
‒Aplikacja wykorzystuje zaawansowane (...).
‒(...).
2. Personalizacja (...):
‒Aplikacja oferuje wyjątkowe podejście (...).
‒(...).
3. (...):
‒(...).
‒(...)
4. Animowane grafy i wizualizacje. (...).
5. Integracja (...):
‒Aplikacja jest zintegrowana z (...), co pozwala na (...).
‒(...).
6. Działania badawczo-rozwojowe (...).
Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Projekty polegające na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Mają one przymiot indywidualności, innowacyjności oraz niepowtarzalny charakter. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących w działalności Wnioskodawcy.
DZIAŁANIA ROZWOJOWE
Projekt wymagał przeprowadzenia badań – działań rozwojowych i analiz w celu wypracowania nowych i skutecznych rozwiązań, tj.:
1.Przegląd artykułów naukowych i zasobów internetowych (...)
2.Dokumentacja techniczna (...).
3.Konsultacje ze specjalistami branżowymi: (...).
4.Analiza konkurencyjnych rozwiązań: (...).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca i Zainteresowany prowadzą prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (zwana dalej: „PoSWiN”).
Celem prac rozwojowych było stworzenie działającego oprogramowania zgodnego ze specyficznymi wymaganiami klienta. Program Q jest tworzony całkowicie od podstaw w oparciu o unikalną koncepcję (...) Wnioskodawcy i Zainteresowanego i zawiera autorski kod programistyczny. Wnioskodawca stosuje własny, zbudowany od podstaw framework programistyczny, przyspieszający pracę nad rozwojem funkcjonalności. Prace rozwojowe dotyczą utworzenia zupełnie nowego oprogramowania dla (...). Dzięki programowi i stworzonemu algorytmowi (...). Istotnym elementem prac rozwojowych jest wdrożenie (...).
Ponadto prace rozwojowe polegały na zwiększeniu lub wykorzystaniu zasobów wiedzy do stworzenia nowych zastosowań w ramach konkretnego projektu realizowanego przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego. Składa się na to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie koncepcji, narzędzi informatycznych, programowania i grafiki do utworzenia funkcjonalności nowego oprogramowania (...).
Zespół pracuje nad znalezieniem algorytmów, które pozwolą na (...). Jest to kluczowy element innowacyjności, który pozwala na (...).
Podejmowane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego prace rozwojowe dążą do stworzenia oprogramowania komputerowego, które umożliwi wykonanie i sprawne funkcjonowanie wcześniej zaplanowanych funkcjonalności oprogramowania. Wyniki prac rozwojowych są w pełni zgodne z wymaganiami klienta, z unikalnym systemem funkcjonalności. Wynik prac rozwojowych ma ustaloną formę oprogramowania.
Wszyscy członkowie zespołu projektowego zawarli umowy B2B z Wnioskodawcą i jego wspólnikiem (Zainteresowanym), na podstawie których systematycznie przenosili efekty prac i badań, w tym wszelkie majątkowe prawa autorskie, na Wnioskodawcę i jego wspólnika, w częściach równych.
Co istotne ani Wnioskodawca, ani Zainteresowany nigdy nie nabywali gotowego oprogramowania, a jedynie poszczególne elementy prac programistycznych, niestanowiące osobnych, kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Oprogramowanie Wnioskodawcy i Zainteresowanego wytworzone w opisany sposób wraz z jego dokumentacją podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 r.; zwana dalej: „upapp”).
Efektem tych działań są programy komputerowe – utwory wspólne i nierozłączne w rozumieniu upapp, do których wyłączne majątkowe prawa autorskie posiadali Wnioskodawca i Zainteresowany, w równych udziałach. Utwory te są przechowywane na repozytorium (...), którego właścicielem jest klient. Zgodnie z umową zawartą z Y z dnia 23 kwietnia 2020 r. (...) Wnioskodawca i Zainteresowany działający w ramach spółki cywilnej przenosili wszystkie majątkowe prawa autorskie do stworzonego przez siebie oprogramowania na Y wraz z prawami zależnymi, z chwilą zapłaty wynagrodzenia za stworzone w ramach umowy oprogramowanie.
Prace są przedstawiane klientowi w regularnych interwałach czasowych, a także w ramach cotygodniowych sprintów, zarówno w formie wideo, jak i pisemnych raportów. Dzięki temu klient ma pełną przejrzystość postępów w projekcie i może aktywnie uczestniczyć w procesie rozwoju. Kod źródłowy jest regularnie przechowywany w repozytorium (...), którego właścicielem jest klient.
Wszystkie przekazywane zasoby, w tym kod oraz dokumentacja, są przekazywane na własność klienta, co zapewnia mu pełną kontrolę nad projektem i jego dalszym rozwojem. Rozpoczęcie prac datowane jest na 3 czerwca 2024 r. i trwały one na dzień składania wniosku przez cały dotychczasowy 2024 r. Prace wciąż trwają.
Rozliczenie następuje w oparciu o faktury VAT wystawiane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego działających w ramach spółki cywilnej na koniec każdego miesiąca trwania projektu. Wynagrodzenie obejmuje przeniesienie majątkowych praw autorskich do oprogramowania. Wnioskodawca i Zainteresowany prowadzą ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia programów komputerowych i na tej podstawie wystawiają kontrahentowi fakturę VAT. Umowa zawarta z kontrahentem przewiduje rozliczenie na podstawie liczby przepracowanych godzin oraz stawki godzinowej, jednakże zgodnie z zawartą umową przedmiotowe wynagrodzenie dotyczy przeniesienia praw autorskich (...).
Wnioskodawca i Zainteresowany odpowiadają osobiście i bez ograniczeń za rezultaty swoich prac wobec Y i osób trzecich, pracę wykonują w miejscu i czasie przez siebie wyznaczonym, pod własnym kierownictwem w sposób ustalony przez siebie. Wskazać należy, że ponoszą oni normalną kodeksową odpowiedzialność kontraktową wynikającą z art. 471 i n. kc. W szczególności umowa łącząca z Y nie nosi znamion umowy o pracę, w tym Wnioskodawca i Zainteresowany nie działają pod kierownictwem, w czasie i miejscu wskazanym przez Y.
Wnioskodawca, jak i Zainteresowany ponosi szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania, takie jak:
‒koszty ponoszenia opłat licencyjnych za używane oprogramowanie oraz kosztów chmurowych niezbędnych do wykonywania pracy;
‒Internet – niezbędny do łączenia się z serwerami wysyłającymi dane do programu przez Internet, dostępu do wiedzy i narzędzi programistycznych, komunikacji elektronicznej i kontrolowania procesu tworzenia i modyfikowania/rozwijania oprogramowania oraz jego testowania;
‒szkolenia oraz literatura fachowa – do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania, poszerzania wiedzy w celu podniesienia jakości tworzonych rozwiązań;
‒koszty doradztwa prawno-podatkowego IP BOX – koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową (wydatki na usługi doradcze nie obejmują natomiast opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej);
‒koszty usług księgowych – związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną; księgowość wskazuje jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do IP oraz umożliwia rozdział faktur za usługi;
‒koszty składek ubezpieczenia społecznego ZUS – koszt obowiązkowy w prowadzonej działalności, gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na realizacji prac rozwojowych, zaliczany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, w którym mieści się ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.
Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest tworzone przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe, w celu tworzenia nowych zastosowań.
Prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych programów. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, to jest wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klienta.
W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w jego w praktyce gospodarczej. Nie są to działania rutynowe ani okresowe, co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w artykule 4 ust. 3 PoSWiN.
Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego obejmuje prace rozwojowe rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca i Zainteresowany prowadzili ww. prace.
Prace nad Q są prowadzone od 3 czerwca 2024 r. do chwili obecnej. Prace rozwojowe Wnioskodawcy i Zainteresowanego zostały częściowo zakończone. Wynik prac obejmuje mechanizmy i algorytmy, które zostały wdrożone w Q zarówno w zakresie tworzonym od podstaw. Wyniki prac rozwojowych zostały również utrwalone w postaci notatek, raportów i dokumentów projektowych. Efekty prac rozwojowych zostały zaimplementowane również w produkcie (Q).
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 3 kwietnia 2017 r., jego wspólnik (Zainteresowany) również prowadzi taką działalność, zaś działalność badawczo-rozwojową zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania opisanego we wniosku od dnia zawarcia pierwszej umowy. Działalność ta podejmowana jest w sposób metodyczny i uporządkowany zgodnie z tzw. (...), odbywa się według z góry ustalonego harmonogramu w określonych etapach (tzw. sprintach), który w razie potrzeby może zostać zmodyfikowany i dostosowany do zmieniających się potrzeb klienta. Działalność ta obejmowała etap badań, etap testowania rozwiązań oraz etap ich implementacji. W ramach działalności Wnioskodawca i Zainteresowany prowadzili prace – zarówno samodzielnie, jak i przy udziale pracowników i współpracowników.
Wnioskodawca i Zainteresowany prowadzili prace o innym charakterze niż badania naukowe i prace rozwojowe od początku prowadzonej działalności. Są to działania związane z wytwarzaniem oprogramowania na zamówienie, w tym tworzenie kodu programistycznego, dokumentacji, testowanie stworzonych rozwiązań, rutynowe zmiany w oprogramowaniu, refaktoryzacja kodu programistycznego, poszukiwanie narzędzi sprzętowych i programistycznych.
Przeniesienie majątkowych praw autorskich na Y ma miejsce na mocy umowy, zawartej na piśmie i spełnia wymogi art. 41, art. 53 i art. 74 upaipp. Umowa z Y przewiduje, że wypłacane na jej podstawie wynagrodzenie obejmuje honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych na określonych polach eksploatacji, a otrzymane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego honorarium autorskie wyczerpuje wszelkie jego roszczenia z tytułu stworzenia i przeniesienia na kontrahenta autorskich praw majątkowych do utworu.
Efekty pracy Wnioskodawcy i Zainteresowanego (tj. oprogramowanie) zawsze są utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.
Wnioskodawca oraz Zainteresowany prowadzą odrębną od księgi handlowej ewidencję, która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, rozchodu oraz dochodu/straty przypadających na każde z takich praw, zgodnie z artykułem 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o PIT. Prowadzona przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco, tj. od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Wnioskodawca (jak również Zainteresowany) chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2024.
Wnioskodawca i Zainteresowany chcieliby rozliczyć przypadający na każdego z nich, uzyskiwany dochód ze sprzedaży opisanego wyżej oprogramowania komputerowego stawką preferencyjną. Wyżej wymienione oprogramowanie stanowi odrębne utwory podlegające ochronie prawnej na podstawie upapp oraz są wynikiem twórczej działalności Wnioskodawcy i jego wspólnika (Zainteresowanego). Wnioskodawca i Zainteresowany osiągnęli już dochód z rozporządzenia prawami. Prace nad oprogramowaniem są wykonywane przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego wyłącznie w Polsce.
Pytanie
Czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca (oraz Zainteresowany) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej może przypadający na niego kwalifikowany dochód uzyskany ze zbycia udziału w kwalifikowanym prawie własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego opodatkować 5% stawką opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości wg art. 30cb tej ustawy?
Stanowisko Zainteresowanych w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, przedsiębiorcy osiągający dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. kwalifikowane IP) mogą stosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% podstawy opodatkowania
(tzw. ulga IP Box).
Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, preferencja IP Box skierowana jest do podatników uzyskujących dochody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej, takich jak patenty, wzory przemysłowe oraz autorskie prawa majątkowe do oprogramowania.
Tak więc można przyjąć, że jest to ulga skierowana również do Wnioskodawcy i Zainteresowanego, którzy w ramach spółki cywilnej i w oparciu o zawartą z Klientem umowę z wykorzystaniem posiadanego doświadczenia oraz wiedzy, projektują i współtworzą autorskie programy komputerowe. Jednym z warunków skorzystania z preferencji IP Box jest osiąganie dochodu z kwalifikowanego IP podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Warunek ten zgodnie ze stanem faktycznym jest spełniony przez Wnioskodawcę.
Dodatkowo kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:
‒zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
‒należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, w tym przypadku autorskie prawo do programu komputerowego;
‒podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno on jak i Zainteresowany, spełniają wszystkie powyższe wymagania.
W ramach działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej, powstają programy informatyczne o charakterze autorskim dostosowane do wymagań klienta podlegające ochronie prawnej. Dodatkowo całość majątkowych praw autorskich oraz praw zależnych każdorazowo podlega przeniesieniu na rzecz klienta poprzez sprzedaż przez Wnioskodawcę i jego wspólnika (Zainteresowanego) wszystkich ich (równych) udziałów w tych prawach, skutkującą uzyskaniem przychodu, a po uwzględnieniu kosztów, dochodu. Dochód ten jest w równy sposób dzielony pomiędzy Wnioskodawcę i jego wspólnika (Zainteresowanego), jako współtwórców w częściach równych wytworzonego oprogramowania (utworu wspólnego nierozłącznego), zgodnie z postanowieniami umowy spółki cywilnej i ustaleniami współtwórców.
Według stanowiska Wnioskodawcy, jego działalność oraz działalność jego wspólnika (Zainteresowanego), spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jako że efektem pracy jest kod źródłowy tworzący oprogramowanie komputerowe, wytwarza on prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze spełnienie przez Wnioskodawcę definicji działalności B+R stwierdzić należy, że wytwarza on wraz z Zainteresowanym (wspólnikiem spółki cywilnej) kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego spełnia bowiem poniższe cechy:
1.Nowatorskość i twórczość: tworzone przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego programy/algorytmy są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i kreowanymi przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego. Posiadają one indywidualny i niepowtarzalny charakter będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania klienta i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT). Wnioskodawca i Zainteresowany stworzyli całkowicie nowe mechanizmy, które zostały zaimplementowane do programu komputerowego nadając mu dodatkowe funkcjonalności, co stanowiło główny cel projektu. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku przejawia się poprzez projektowanie nowatorskich algorytmów, pisanie czystego i efektywnego kodu, jak również znalezienie innowacyjnych rozwiązań dla napotykanych wyzwań programistycznych, tj. rozwiązań odpowiadających potrzebom ostatecznego odbioru oprogramowania. Potrzeby te określone są w tzw. specyfikacji biznesowej, opisującej cele, wymagania, oczekiwane funkcjonalności oraz szczegóły dotyczące oprogramowania, które ma być stworzone, jak choćby scenariusze użycia. Pisanie kodu to proces tworzenia instrukcji komputerowych zgodnie z określonymi regułami i językiem programowania, to tłumaczenie algorytmów i pomysłów na zrozumiały dla komputera zestaw instrukcji, który wykonuje określone zadania. Obejmuje to pisanie linijek kodu, implementację algorytmów, testowanie rozwiązań.
2.Nieprzewidywalność: w trakcie tworzenia programu/algorytmu Wnioskodawca i Zainteresowany stają przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem nieoczywistych koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych.
3.Metodyczność: prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza czynności począwszy od zebrania informacji przez opracowanie koncepcji, aż po przekazanie rozwiązania (stworzenia nowego oprogramowania) z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Wnioskodawcę i jego wspólnika realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny.
4.Możliwość przeniesienia lub odtworzenia: jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę i jego wspólnika działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór (program komputerowy) powstający w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z umowy z klientem wiążącej Wnioskodawcę.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego i jego wspólnika działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT oraz kryteria działalności rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati.
Na podstawie umowy z Y Wnioskodawca i Zainteresowany wykonują prace informatyczne, a wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Y za pewną ustaloną opłatą. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Efektem czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę i jego wspólnika jest kod źródłowy programu komputerowego wraz z jego dokumentacją. Jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak, aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura VAT, którą wystawia Wnioskodawca i Zainteresowany. Wprawdzie faktura VAT jest wystawiona na usługi programistyczne, jednak jest to ogólnie przyjęte w tej branży a umowa zawarta z Y szczegółowo określa, że składnikiem wynagrodzenia za usługę jest również przeniesienie praw autorskich.
Po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości opisanych w art. 30cb podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca i Zainteresowany mają prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca ww. ustawy, ponieważ, zdaniem Wnioskodawcy, stan faktyczny jest taki, że w ramach prowadzonych dla Y prac tworzone są utwory w postaci oprogramowania chronione na podstawie upapp objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, spełniającej wymogi art. 30ca ustawy o PIT, następuje przekazanie do Y praw własności intelektualnej do oprogramowania, za co Wnioskodawca i jego wspólnik (Zainteresowany) pobierają przypadające na nich stosunkowo do równych udziałów w prawie (po równo) wynagrodzenie. Następuje więc faktyczna ich sprzedaż.
W związku z powyższym autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Wnioskodawcę i jego wspólnika (Zainteresowanego) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 analizowanej ustawy.
Zatem Wnioskodawca i Zainteresowany ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ww. ustawy, tj. z zastosowaniem stawki 5%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:
prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzą Państwo działalność w formie spółki cywilnej X s.c. W ramach prowadzonej działalności spółka świadczy usługi informatyczne oraz doradztwa i nadzoru informatycznego. Prowadzą Państwo prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumiane jako nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest tworzone przez Państwa w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe, w celu tworzenia nowych zastosowań. Celem prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej jest uzyskiwanie dochodów z wytwarzania i sprzedaży wytworzonego przez siebie oprogramowania.
Działając w ramach spółki cywilnej zawarli Państwo z Y umowę na usługi programistyczne. Przedmiotem tej umowy jest utworzenie zupełnie nowego oprogramowania oraz przeniesienie praw autorskich tego oprogramowania dla klienta, który jest (...). Projekt Q ma na celu stworzenie innowacyjnej aplikacji (...) Aplikacja jest dedykowana do (...) Aplikacja jest tworzona przy wykorzystaniu takich technologii, jak: (...).
Państwa zadaniem w ramach spółki cywilnej było utworzenie zupełnie nowego oprogramowania poprzez tworzenie kodu źródłowego aplikacji zgodnie z przyjętymi standardami. Końcowym efektem działalności ma być stworzenie aplikacji Q, która zastąpi (...), oferując bardziej zaawansowane narzędzia do (...) Jednym z głównych celów projektu jest (...) Dzięki tym narzędziom, (...) Produkt znajduje się jeszcze na wczesnym etapie rozwoju. W kolejnych etapach planuje się przeprowadzanie testów manualnych i automatycznych.
Efektem opisanych działań są programy komputerowe – utwory wspólne i nierozłączne w rozumieniu upapp, do których wyłączne majątkowe prawa autorskie posiadali Państwo w równych udziałach. Przeniesienie majątkowych praw autorskich na Y ma miejsce na mocy umowy, zawartej na piśmie i spełnia wymogi art. 41, art. 53 i art. 74 upaipp. Umowa z Y przewiduje, że wypłacane na jej podstawie wynagrodzenie obejmuje honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych na określonych polach eksploatacji, a otrzymane przez Państwa honorarium autorskie wyczerpuje wszelkie jego roszczenia z tytułu stworzenia i przeniesienia na kontrahenta autorskich praw majątkowych do utworu.
Prowadzą Państwo odrębną od księgi handlowej ewidencję, która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, rozchodu oraz dochodu/straty przypadających na każde z takich praw, zgodnie z artykułem 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o PIT. Prowadzona przez Państwa ewidencja pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP. Ewidencja ta jest prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.); dalej: „ustawa o PAIPP”.
Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego przez Państwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na kontrahenta mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).
Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, mogą Państwo zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za okres objęty wnioskiem, tj. za rok 2024.
Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zastrzec, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanego pytania interpretacyjnego, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku. Ponadto kwestia prowadzenia przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej stanowi element opisu stanu faktycznego, dlatego nie jest przedmiotem interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Zainteresowany będący stroną postępowania –(art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.