Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest bankiem spółdzielczym (dalej: „Bank”), którego zasady działania określają w szczególności przepisy ustawy z dnia z dnia 7 grudnia 2000r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających, ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe oraz ustawy z dnia z dnia 16 września 1982r. Prawo spółdzielcze.

Zgodnie z przepisami ww. ustaw oraz statutem Banku, jednym z organów Banku jest Rada Nadzorcza (dalej” „RN”). Jak wynika z przepisów ustawy Prawo bankowe (art. 22aa ust. 1 - członkowie RN Banku powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków, a na Banku ciąży obowiązek zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków RN do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia. Pokrywanie tych kosztów przez Bank oraz obowiązkowy udział w szkoleniach przez członków RN Banku stanowi realizację obowiązków wynikających z przepisów prawa omówionych szczegółowo w uzasadnieniu niniejszego wniosku.

Szkolenia dla członków RN finansowane są przez Bank i mogą odbywać się w następujący sposób:

1)  Szkolenie dla członków RN Banku odbywa się w siedzibie Banku i w trakcie szkolenia uczestnicy mogą skorzystania z poczęstunku (np. lunch).

2)  Szkolenie wyjazdowe dla członków RN Banku odbywa się poza siedzibą Banku (szkolenie krajowe lub zagraniczne). W trakcie szkolenia, jak i poza czasem szkolenia uczestnicy mogą skorzystać z poczęstunku (np. lunch, obiadokolacja). Bank pokrywa dla uczestników szkolenia także koszt dojazdu i noclegów.

W trakcie tych wyjazdów uczestnikom nie są oferowana dodatkowe atrakcje o charakterze integracyjnym.

3)  Szkolenie wyjazdowe dla członków RN Banku odbywa się poza siedzibą Banku (szkolenie krajowe lub zagraniczne). W trakcie szkolenia, jak i poza czasem szkolenia uczestnicy mogą skorzystać z poczęstunku (np. lunch, obiadokolacja). Bank pokrywa dla uczestników szkolenia koszt dojazdu i noclegów. W trakcie tych wyjazdów uczestnikom oferowane są dodatkowe atrakcje o charakterze integracyjnym (np. teatr), których koszt pokrywa Bank.

4)  Członkowie RN Banku uczestniczą indywidualnie w szkoleniu zorganizowanym przez podmiot zewnętrzny. Szkolenie prowadzone jest online lub stacjonarnie. W trakcie szkoleń stacjonarnych uczestnicy mają możliwość skorzystania z poczęstunku. Koszt szkolenia pokrywany jest przez Bank.

Bank jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych dotychczas rozpoznawał przychód u członków RN z tytułu finansowania ww. szkoleń i pobierał oraz odprowadzał z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Obowiązek posiadania przez członków RN Banku odpowiedniej wiedzy, niezbędnej do sprawowania funkcji członka RN Banku wynika wprost z przepisów Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowego (art. 22aa ust. 1; art. 22aa ust. 8; art. 22ca; art. 22d ust. 1), Wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje (EBA/GL/2021/06 z dnia 02 lipca 2021 r.), a także postanowień Rekomendacji Z wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego dotyczącej zasad ładu wewnętrznego w bankach.

Ponadto, obowiązki Banku polegające na umożliwieniu wszystkim członkom RN uzupełnianie kwalifikacji przydanych do pracy w radzie w ramach organizowanych szkoleń wewnętrznych, jak i polegające na umożliwieniu członkom RN uzupełnianie kwalifikacji przydatnych do wypełniania obowiązków kontroli i nadzoru działalności Banku w ramach organizowanych szkoleń wynikają z wewnętrznych regulacji bankowych - Regulamin działania Rady Nadzorczej Banku; Polityka w zakresie powoływania i odwoływania oraz oceny odpowiedniości kandydatów/członków Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego.

Niniejszy wniosek dotyczy szkoleń opisanych w punktach 1-4 powyżej, których tematyka jest związana przedmiotowo z obowiązkami realizowanymi w ramach sprawowanej funkcji członka Rady Nadzorczej Banku.

Pytanie

Czy przepisy ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych należy interpretować w ten sposób, że pokrycie przez Bank na rzecz członków Rady Nadzorczej Banku kosztów szkoleń (wymienionych w pkt. 1-4 opisu stanu faktycznego), związanych z pełnieniem przez nich funkcji członka Rady Nadzorczej Banku nie będzie stanowić dla członków Rady Nadzorczej Banku przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym - z tytułu ww. świadczeń - nie będą ciążyły na Banku obowiązki obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy wynikające z art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy interpretować w ten sposób, że członkowie RN Banku w związku ze sfinansowaniem przez Bank ich udziału w szkoleniach szczegółowo wymienionych w punktach 1-4 opisu stanu faktycznego, nie będą uzyskiwać z tego tytułu przychodu podatkowego, w związku z czym na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ww. ustawy, tj. obliczenie, pobranie i odprowadzenie zaliczek.

Finansowanie przez Bank ww. szkoleń oraz udział członków RN Banku w tych szkoleniach stanowi dla Banku i członków RN realizację obowiązków wynikających z następujących przepisów Prawa bankowego:

Art. 22aa ust. 1 Prawa bankowego: 1. Członkowie (...) rady nadzorczej banku (...) powinni mieć wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków (...)”.

Art. 22aa ust. 8 Prawa bankowego: „8. Bank (...) zapewniają środki niezbędne do przygotowania członków (...) rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środki niezbędne do ich szkolenia”. Art. 22ca Prawa bankowego: „Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje oceny, czy członkowie (...) rady nadzorczej spełniają wymogi określone w art. 22aa”.

Art. 22d ust. 1 Prawa bankowego: „W przypadku, gdy członek rady nadzorczej (...) banku (...) nie spełnia wymogów określonych w art. 22aa, Komisja Nadzoru Finansowego może wystąpić do właściwego organu banku (...) z wnioskiem o jego odwołanie lub w drodze decyzji, odwołać członka rady nadzorczej (...)”.

Ponadto, finansowanie przez Bank szkoleń członków RN oraz udział członków RN w szkoleniach stanowi dla Banku i członków RN realizację obowiązków wynikających z następujących regulacji branżowych:

1.Rekomendacja Z wydana przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF) dotyczącej zasad ładu wewnętrznego w bankach (dalej „Rekomendacja Z”), zgodnie z którą osoby pełniące funkcję członka rady nadzorczej w bankach powinny spełniać warunek odpowiedniości, tj. posiadać, pozyskiwać i pogłębiać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, niezbędne do wykonywania pełnionej funkcji, przy czym banki powinny zapewniać tym osobom możliwość podnoszenia kwalifikacji, w tym w formie szkoleń. Zgodnie z rekomendacją, Banki powinny przeznaczać na szkolenia wystarczający czas, budżet i inne zasoby.

2.Wytyczne Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego i Europejskiego Urzędu Giełd i Papierów Wartościowych w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje (EBA/GL/2021/06 z dnia 02 lipca 2021 r.)

Obowiązek pozyskiwania i pogłębiania wiedzy i umiejętności przez członków rad nadzorczych banków poprzez m.in. uczestnictwo w szkoleniach określony został również w wydanych przez KNF „Zasadach ładu korporacyjnego dla instytucji nadzorowanych wydane przez Komisję Nadzoru Finansowego” oraz „Metodyce oceny odpowiedniości członków organów podmiotów nadzorowanych przez KNF”. Obowiązek aktualizowania wiedzy nakładają na członków RN Banku bankowe regulacje wewnętrzne, tj. Regulamin działania Rady Nadzorczej Banku oraz Polityka w zakresie powoływania i odwoływania oraz oceny odpowiedniości kandydatów/członków Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego.

Bez udziału w szkoleniach członkowie RN Banku nie byliby w stanie spełnić wymogów nakładanych na nich przez wyżej opisane przepisy prawa. Wiedza i umiejętności zdobyte w trakcie szkoleń są przydatne, ze względu na ich branżową specyfikę, a także bardzo częste zmiany. Członkowie RN Banku zobowiązani są do posiadania odpowiedniej wiedzy, której wobec zmieniających się bardzo dynamicznie regulacji prawnych dotyczących działalności bankowej nie da się uzyskać bez regularnego udziału w szkoleniach.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów zalicza się m.in. przychody z otrzymanych nieodpłatnych świadczeń. Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” - w aspekcie świadczeń pracowniczych - była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego (TK), który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 określił , jakie kryteria decydują o tym, że mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem, które stanowią podstawę do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy. Zaznaczyć należy, że wyrok TK dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera uniwersalne wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć pojęcie „nieodpłatnych świadczeń”. Wskazówki te znajdują zastosowanie także w odniesieniu do członków RN.

TK definiując pojęcie "nieodpłatnych świadczeń" jako przychodu, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku chodowym od osób fizycznych, wskazał, że za przychód mogą być uznane wyłącznie świadczenia spełniające łącznie następujące trzy warunki:

1)zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

2)zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

3)korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Według oceny Banku powyższe warunki nie są spełnione w przypadku świadczeń polegających na sfinansowaniu przez Bank szkoleń dla członków RN Banku. W pierwszej kolejności wskazać należy, że członkowie RN Banku nie korzystają z tych szkoleń dobrowolnie - udział w szkoleniach ma charakter obowiązkowy, ponieważ jest niezbędny dla spełnienia przez członków RN wymogów wynikających z wyżej opisanych przepisów prawa i wewnętrznych regulacji bankowych. Członkowie RN Banku podlegają weryfikacji w ramach regularnie przeprowadzanego procesu oceny odpowiedniości indywidualnej i zbiorowej członków RN Banku. Zgodnie z Polityką w zakresie powoływania i odwoływania oraz oceny odpowiedniości kandydatów/członków Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego, Bank podejmie odpowiednie działania mające na celu ustalenie czy członkowie Rady Nadzorczej spełniają wymogi dotyczące wiedzy i umiejętności. W przypadku negatywnego wyniku takiej oceny, wobec członków RN Banku muszą być zastosowane odpowiednie środki naprawcze polegające miedzy innym zapewnieniu członkom udziału w odpowiednich szkoleniach. Niewątpliwie zapewnienie członkom RN Banku udziału w szkoleniach leży przede wszystkim w interesie Banku. Gdyby Bank nie zapewnił członkom RN udziału w szkoleniach, członkowie RN nie spełnialiby wymogów odpowiedniości w zakresie posiadanej wiedzy i umiejętności i w konsekwencji, nie mogliby pełnić swoje funkcji jako członkowie RN Banku. Mogłoby to doprowadzić do ich odwołania przez KNF.

Stanowisko Banku znajduje odzwierciedlenie w stanowisku Dyrektora KIS wyrażonym w:

1)indywidualnej interpretacji z 25 maja 2022 r. nr 0115-KDIT2.4011.76.2022.1.KC,

2)indywidualnej interpretacji z 30 kwietnia 2024 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.254.2024.1.MKA oraz

3)indywidulanej interpretacji z dnia 4 października 2024 r. 0112-KDIL2-1.4011.640.2024.3.KF

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że w ramach niektórych rodzajów szkoleń, których koszt w całości pokrywany jest przez Bank, członkowie RN Banku mają zapewnione, poza częścią szkoleniową, nocleg i wyżywienie oraz atrakcje o charakterze integracyjnym (np. impreza integracyjna, teatr, kino, koncert, zwiedzanie). Według oceny Banku, koszt udziału członków RN Banku w części integracyjnej tych szkoleń, w świetle wyżej opisanego wyroku TK, nie powoduje również powstania przychodu dla członków RN Banku, a tym samym nie rodzi po stronie Banku obowiązków wnikających z treści art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Znajduje to odzwierciedlenie w stanowisku Dyrektora KIS wyrażonym w:

1)indywidualnej interpretacji z 23 grudnia 2022 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.807.2022.1.GG,

2)indywidualnej interpretacji z 13 czerwca 2023 r. nr 0115-KDIT3.4011.324.2023.2.JS oraz

3)indywidulanej interpretacji z dnia 4 października 2024 r. 0112-KDIL2-1.4011.640.2024.3.KF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych znajduje się w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy:

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 1 ww. ustawy

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwestia rozumienia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń” – w aspekcie świadczeń pracowniczych – była przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

-po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

-po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

-po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie nie powoduje przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku, to wówczas nie można mówić o przychodzie z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji należy przyjąć, że mimo bardzo szerokiego ujęcia pojęcia przychodu, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przykładem tego rodzaju świadczeń są świadczenia spełnione wyłącznie w interesie pracodawcy, tj. mające charakter służbowy, a nie prywatny.

Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do osób będących członkami rady nadzorczej, o których mowa w analizowanym wniosku.

Z opisu zdarzeń wynika, że pokrywają Państwo koszty Szkoleń dla członków Rady Nadzorczej. Finansowanie przez Państwo Szkoleń oraz udział członków RN w Szkoleniach stanowi realizację obowiązków wynikających z ustawy Prawo bankowe oraz innych regulacji przytoczonych przez Państwa we wniosku. Ponadto, Państwa obowiązki polegające na umożliwieniu wszystkim członkom RN uzupełnianie kwalifikacji przydanych do pracy w radzie w ramach organizowanych szkoleń wewnętrznych, jak i polegające na umożliwieniu członkom RN uzupełnianie kwalifikacji przydatnych do wypełniania obowiązków kontroli i nadzoru działalności Banku w ramach organizowanych szkoleń wynikają z wewnętrznych regulacji bankowych - Regulamin działania Rady Nadzorczej Banku; Polityka w zakresie powoływania i odwoływania oraz oceny odpowiedniości kandydatów/członków Rady Nadzorczej Banku Spółdzielczego.

Zgodnie z art. 22aa ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.):

W myśl art. 22aa ust. 8 tej ustawy:

Powyższe przepisy wskazują zatem, że członkowie rady nadzorczej banku winni posiadać wiedzę, umiejętności i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im obowiązków. Natomiast bank jest zobowiązany do zapewnienia środków niezbędnych do przygotowania członków rady nadzorczej do pełnienia przez nich funkcji i środków niezbędnych do ich szkolenia.

Po uwzględnieniu powyższych wyjaśnień oraz okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie zdarzeń, stwierdzam, że pokrycie przez Państwa na rzecz członków RN kosztów ich udziału w szkoleniach związanych z pełnieniem funkcji członka RN nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym – z tytułu ww. świadczeń – nie będzie ciążył na Państwu obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.