
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 grudnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych sprzedaży budynku wraz z gruntem. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 lutego 2025 r. (wpływ 11 lutego 2025 r.).Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Firma prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na postawie wpisu do CEiDG jako (…) i jest zarejestrowana pod numerem NIP (…) oraz numerem REGON (…). Firma jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jest zarejestrowana do transakcji unijnych. Cała sprzedaż opodatkowana jest podstawową stawką podatku VAT 23%, a w przypadku sprzedaży do krajów Unii Europejskiej lub na eksport po spełnieniu ustawowych warunków stawką 0%. Deklaracje VAT-7 składane są za okresy miesięczne. Dla podatku dochodowego Firma prowadzi ewidencję w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Obowiązująca w 2024 r. forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.
Przedmiotem działalności jest handel skórami głównie owczymi, a główne PKD to 46.24.Z „Sprzedaż hurtowa skór”. Firma kupuje i sprzedaje surowe skóry, jak również poddaje je procesowi obróbki (garbowaniu), a następnie sprzedaje z zyskiem. Działalność prowadzona jest od 6 kwietnia 1992 r.
Firma posiada siedzibę zarejestrowaną pod adresem zamieszkania właściciela firmy, to jest (…) oraz dwa dodatkowe miejsca prowadzenia działalności wynajmowane na potrzeby tej działalności, tj. (…), na potrzeby magazynu oraz (…), na potrzeby przerobu skór (garbarnia).
W 2016 r. Właściciel firmy podjął decyzję o wybudowaniu własnego budynku magazynowego na działce, której jest właścicielem. Decyzja ta podyktowana była dobrą koniunkturą na sprzedawane towary i planami na dalsze zwiększenie tej sprzedaży. Budynek ma zostać wybudowany na działce o nr ewidencyjnym (…), która została zakupiona wcześniej to jest 3 marca 2014 r. na podstawie aktu notarialnego (…) za kwotę 109 000,00 złotych. Podatek VAT przy zakupie nie wystąpił. Działka (…) została zakupiona z funduszy własnych do majątku wspólnego małżonków (…), między którymi w dniu zakupu istniała ustawowa wspólność majątkowa.
W międzyczasie w majątku prywatnym Właściciela firmy oraz Jego małżonki wystąpiły następujące zmiany:
·23 stycznia 2017 r. na podstawie aktu notarialnego (…) małżonkowie zawierają umowę małżeńską o rozdzielności majątkowej i tym samym wyłączają wspólność małżeńską uznając swe udziały w majątku dotychczas objętym wspólnością majątkową małżeńską za równe,
·29 grudnia 2020 r. na podstawie aktu notarialnego (…) małżonkowie rozwiązują majątkową umowę małżeńską z dnia 23 stycznia 2017 r. i postanawiają, że powstaje między nimi wspólność ustawowa małżeńska,
·29 grudnia 2020 r. na podstawie aktu notarialnego (…) małżonek (…) w wyniku umowy darowizny daruje żonie (…) między innymi działkę (…), a więc tą na której prowadzona jest budowa.
Wszystkie te trzy zmiany wynikały z przyczyn prywatnych powstałych po stronie małżonków.
Żona Właściciela firmy nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej w całym omawianym okresie.
22 września 2016 r. Właściciel firmy uzyskuje decyzję nr (…) od Starostwa (…), w której zatwierdzony zostaje projekt i udzielone pozwolenie na budowę na działce (…) budynku magazynowego wraz infrastrukturą towarzyszącą i w której jako inwestor podany jest (…) reprezentujący firmę (…). W księgach firmy założony zostaje oddzielny rejestr, w którym ujmowane są wszystkie wydatki związane z rozpoczętą budową, celem ustalenia finalnie wartości końcowej inwestycji. Ponieważ budynek wg projektu ma być w całości przeznaczony pod działalność gospodarczą ze wszystkich wydatków na inwestycję dokumentowanych fakturami VAT i wystawianymi na firmę, podatek VAT odliczany jest w 100% na bieżąco w składanych co miesiąc deklaracjach VAT-7. Po zakończeniu budowy i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie budynku budynek ten miał być wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych firmy jako odrębna od gruntów (działka ...) pozycja inwentarzowa pod nazwą „budynek magazynowy” i zaklasyfikowany do grupy KŚT 104 oraz amortyzowany podstawową stawką amortyzacji.
Intensywne prace budowlane trwają do początku 2020 r. i są finansowane z własnych zarabianych na bieżąco przez Firmę środków. Pierwszy wydatek na prowadzoną inwestycję został poniesiony 29 czerwca 2017 r., natomiast ostatni wydatek bezpośrednio związany z budową został poniesiony 19 lutego 2020 r. Powstały do tego okresu budynek jest w stanie surowym otwartym, tj. posiada ściany i nie jest zadaszony. Łączne nakłady na materiały i usługi zużyte do budowy budynku wyniosły do chwili obecnej 592 000,00 netto. Budynek ze względu na to, że nie została wydana decyzja (zezwolenie) na użytkowanie (stan inwestycyjny - w trakcie budowy) nie mógł być i nigdy nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, ani do żadnych innych celów, czy to firmowych, czy prywatnych właściciela.
W latach 2019/2020 nastąpiło załamanie na rynku handlu skórami i tym samym nastąpił brak wystarczających środków pieniężnych na dalsze prowadzenie inwestycji. Firma postanowiła poczekać z dalszymi pracami obserwując jednocześnie zmieniającą się sytuację na rynku. Niestety kolejne lata przyniosły dalszy spadek obrotów, coraz mniejsze zainteresowanie takimi wyrobami jak skóry i to zarówno w kraju, jak i za granicą. Sprzedaż uległa znacznemu obniżeniu, z powodu malejących zamówień zmniejszono zatrudnienie, nastąpiły zatory płatnicze u kontrahentów i ogólna sytuacja finansowa Firmy uległa znacznemu pogorszeniu wraz z powstaniem braku płynności finansowej. W tej sytuacji dalsze kontynuowanie budowy nie miało racjonalnego i gospodarczego uzasadnienia. Postępujące pogarszanie się płynności finansowej Firmy spowodowało, że Właściciel podjął w 2024 r. decyzję o sprzedaży działki (…) wraz z rozpoczętą budową oraz z pozwoleniem na prowadzenie tej budowy. Udało się po długich poszukiwaniach znaleźć nabywcę w postaci firmy, która po dokończeniu budowy zgodnie z wydanym pozwoleniem przeznaczy ją na swoją prowadzoną obecnie w zupełnie innej branży działalność gospodarczą.
24 października 2024 r. zawarto na podstawie aktu notarialnego (…) przedwstępną umowę sprzedaży, wg której strony - to jest Firma sprzedającego oraz firma kupującego postanawiają zawrzeć ostateczną umowę sprzedaży działki (…) wraz z rozpoczętą budową oraz pozwoleniem na budowę do 31 maja 2025 r. Końcowa transakcja sprzedaży, która zostanie zawarta w maju 2025 r. będzie na łączną kwotę 1 625 000,00 złotych netto plus podatek VAT 23% w wysokości 373 750,00 złotych w tym, zgodnie z obowiązującymi zasadami ustalona zostanie wartość samej działku (gruntu) (…) na kwotę 338 000,00 netto plus podatek VAT 23% w wysokości 77 740,00 złotych jako odrębny od budynku w trakcie budowy (inwestycji w toku) element inwetaryzacyjny.
Firma obecnie, jak i po sprzedaży nieruchomości planuje utrzymać obecny profil działalności to jest handel skórami, oraz jednocześnie poszerzyć swoją działalność o jakąś nową branżę mniej narażoną na istniejące na rynku zawirowania.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że działka gruntu nr (…) nie została nigdy wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Działka nr (…) nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, nie były na niej składowane towary, czy inne materiały, nie były parkowane pojazdy i nie była w żaden inny sposób wykorzystana w firmie. Na działce prowadzona była inwestycja i dopiero po jej zakończeniu planowano wykorzystywać działkę.
Precyzyjna chronologia wydarzeń związanych z działką (…) jest następująca:
1.3 marca 2014 r. zakup działki (…) do majątku wspólnego małżonków,
2.22 września 2016 r. Właściciel firmy uzyskuje pozwolenie na budowę na działce (…),
3.23 stycznia 2017 r. małżonkowie zawierają umowę o rozdzielności majątkowej i działka (…) przechodzi do majątku odrębnego Właściciela firmy i tylko On jest jej właścicielem,
4.29 grudnia 2020 r. małżonkowie rozwiązują umowę z dnia 23 stycznia 20217 r. i powstaje pomiędzy nimi ponownie wspólność majątkowa,
5.29 grudnia 2020 r. Właściciel firmy w wyniku notarialnej umowy darowizny na rzecz żony przenosi działkę (…) ponownie do majątku wspólnego i działka zostaje objęta wspólnością majątkową,
6.pierwszy wydatek na Firmę Właściciela związany z budową zostaje poniesiony 29 czerwca 2017 r., ostatni wydatek zostaje poniesiony 19 lutego 2020 r.
W opisie zdarzenia przyszłego zakradł się błąd cyfrowy i zamiast nr działki (…) został wpisany numer działki (…). Cały wniosek dotyczy tylko i wyłącznie jednej działki o numerze (…). Tym samym w treści błędnego zdania powinna być działka nr (…).
Pytanie
Czy planowa w 2025 r. sprzedaż budynku w trakcie budowy wraz z gruntem (inwestycja w trakcie realizacji), jako nieruchomości niespełniającej definicji środka trwałego i niepodlegającej ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i niewykorzystywana w działalności gospodarczej, wywiera konsekwencje podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie artykułu 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z działalności gospodarczej, czy na podstawie artykułu 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustaw, tj. przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości jako prywatnego mienia nienastępującego w wykonaniu działalności gospodarczej?
Pana stanowisko w sprawie
Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będącymi środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.
Zgodnie z tym przepisem, aby przy sprzedaży składników majątku powstał przychód z działalności gospodarczej muszą być spełnione łącznie dwa warunki:
·składniki majątku muszą być środkami trwałymi lub podlegać ujęciu w ewidencji środków trwałych,
·składniki majątku muszą być wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.
Określenie wykorzystywać na gruncie reguł języka powszechnego znaczy tyle co użyć czegoś dla osiągnięcia celu, zysku. Również w doktrynie wskazuje się, że wykorzystanie na potrzeby działalności należy rozumieć taką sytuację, w której dane rzeczy służą do prowadzenia działalności lub ułatwiają podatnikowi jej prowadzenie przyczyniając się do możliwości uzyskania przychodu. Tak znaczenie określenia «wykorzystywać» zostało wyjaśnione w wyroku WSA w Łodzi z 31 stycznia 2023 r. sygn. akt I SA/Łd 77/22.
Jeżeli chodzi o sam grunt to jest działkę ewidencyjną (...), to stanowi ona odrębny od budynku obiekt inwentarzowy zaklasyfikowany do KŚT 032 niewymagający żadnych nakładów (prowadzenia inwestycji), tak więc sam fakt jej zakupu (posiadania) powoduje, że spełnia definicję środka trwałego czyli jest kompletny i zdatny do użytkowania, a więc spełnia warunek, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli jest składnikiem majątku podlegającym ujęciu w ewidencji środków trwałych. Natomiast ze względu to, że na tym gruncie trwają prace inwestycyjne (budowa) grunt ten nie był i nie będzie do dnia sprzedaży wykorzystywany w działalności gospodarczej.
Jeżeli chodzi o budowę budynku magazynowego na potrzeby firmy, to budynku tego w obecnym stanie (stan surowy otwarty) nie można potraktować jako składnika majątkowego stanowiącego środek trwały, bowiem w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie spełnia kryterium kompletności i zdatności do użytkowania. Tym samym nie może zostać ujęty oraz nie podlega ujęciu w ewidencji środków trwałych firmy. Nie jest również spełniony drugi warunek, tj. budynek (inwestycja w trakcie realizacji) nie był i nie będzie do dnia sprzedaży wykorzystywany w działalności gospodarczej ze względu na brak decyzji (zezwolenia) na jego użytkowanie. Nieruchomości wg definicji zawartej w art. 46 Kodeksu cywilnego, to części powierzchni stanowiące odrębny przedmiot własności określane mianem gruntów oraz budynki lub ich części trwale z tym gruntem związane.
Tym samym, na podstawie art. 48 tej ustawy, to co zostaje na gruncie postawione stanowi tylko część składową gruntu i stosownie do treści art. 47 par. 1-3 tej ustawy nie może być odrębnym przedmiotem własności.
Tak więc przedmiotem sprzedaży w maju 2025 r. będzie więc działka nr ewid. (...), której częścią składową jest rozpoczęta budowa budynku magazynowego.
Tym samym, sprzedaż nieruchomości w postaci działki (...) wraz z niezakończoną budową, jako nieujęta i niepodlegająca ujęciu w środkach trwałych oraz niewykorzystywana w działalności gospodarczej, a także niebędąca towarem handlowym, nie będzie generować przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc powyższe pod uwagę, przychód ze sprzedaży tej nieruchomości należy zaliczyć do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, z uwagi na okres jaki upłynął od nabycia nieruchomości to jest 2014 r. nie dojdzie przy sprzedaży do powstania obowiązku podatkowego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit. a), czyli sprzedaży dokonanej po upływie 5 lat.
Przy opisie własnego stanowiska została wykorzystana interpretacja indywidualna IBPB-1-1/4511-202/16/ZD Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 czerwca 2016 r., której istotą była odpowiedź na pytanie, czy sprzedaż gruntu wraz z rozpoczętą budową wywiera konsekwencje podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy:
Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Zatem, aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać spełnione co najmniej dwie podstawowe przesłanki:
- nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
- nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).
Klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe, w tym również w zakresie możliwości wyboru formy opodatkowania. Możliwość wyboru formy opodatkowania mają m.in. podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy czym - zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera bezpośredniej definicji środków trwałych, dokonuje natomiast ich podziału na podlegające i niepodlegające
amortyzacji. Definicja pojęcia środki trwałe wywodzi się z ustawy o rachunkowości, gdzie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem punktu 17, rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi,o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności (lit. a) nieruchomości - w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki,a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego.
Regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.
Stosownie zaś do art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Zatem przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli więc między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło mniej niż 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku stanowi przychód z działalności gospodarczej.
O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W myśl art. 22c ww. ustawy:
Amortyzacji nie podlegają:
1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,
3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.
Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Stosownie do treści art. 47 § 1-3 powołanej ustawy:
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
Jak natomiast wynika z art. 48 tej ustawy:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.
W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia, tzn. zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego.
Dlatego też rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej.
Przepisy nie rozdzielają sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku lub jego części stanowiących część składową nieruchomości. Nie wymieniają również sprzedaży budynku lub jego części jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym.
Przedstawione reguły odnoszą się także do budynków, których budowa się rozpoczęła. Trzeba bowiem zauważyć, że kwestia przynależności do gruntu nie jest warunkowana tym, czy budynek jest już w całości wybudowany, czy też jest dopiero w fazie wznoszenia.
Tym samym z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomość (np. wybudowanie budynku lub budowli oraz ulepszenie istniejących budynków lub budowli) stanowią część składową gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy Kodeks cywilny. Na mocy art. 195 ustawy Kodeks cywilny:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
Jak stanowi art. 196 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Na podstawie art. 196 § 2 ww. ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Art. 198 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809):
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Z opisu sprawy wynika, że od 6 kwietnia1992 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest handel skórami głównie owczymi. W 2016 r. podjął Pan decyzję w wybudowaniu własnego budynku magazynowego na działce, której jest właścicielem. Budynek ma zostać wybudowany na działce nr ewidencyjny (…), która została zakupiona wcześniej, tj. 3 marca 2014 r. na podstawie aktu notarialnego. Działka (…) została zakupiona z funduszy własnych do majątku wspólnego małżonków, między którymi w dniu zakupu istniała ustawowa wspólność majątkowa. Działka gruntu nr (…) nie została nigdy wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, nie były na niej składowane towary czy inne materiały, nie były parkowane pojazdy i nie była w żaden inny sposób wykorzystana w firmie. Na działce prowadzona była inwestycja i dopiero po jej zakończeniu planowano wykorzystywać działkę. Chronologia zdarzeń przedstawia się następująco:
·3 marca 2014 r. zakup działki (…) do majątku wspólnego małżonków,
·22 września 2016 r. uzyskuje Pan pozwolenie na budowę na działce (…),
Intensywne prace budowlane trwają do początku 2020 r. i są finansowane z własnych zarabianych na bieżąco przez Firmę środków. Pierwszy wydatek na prowadzoną inwestycję został poniesiony 29 czerwca 2017 r., natomiast ostatni wydatek bezpośrednio związany z budową został poniesiony 19 lutego 2020 r. Powstały do tego okresu budynek jest w stanie surowym otwartym to jest posiada ściany i jest nie zadaszony. Łączne nakłady na materiały i usługi zużyte do budowy budynku wyniosły do chwili obecnej 592 000,00 netto. Budynek ze względu na to, że nie została wydana decyzja (zezwolenie) na użytkowanie (stan inwestycyjny - w trakcie budowy) nie mógł być i nigdy nie był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, ani do żadnych innych celów, czy to firmowych, czy prywatnych właściciela,
·23 stycznia 2017 r. na podstawie aktu notarialnego małżonkowie zawierają umowę o rozdzielności majątkowej i działka (…) przechodzi do majątku odrębnego właściciela firmy i tylko on jest jej właścicielem,
·29 grudnia 2020 r. na podstawie aktu notarialnego (…), małżonkowie rozwiązują umowę z dnia 23 stycznia 20217 r. i powstaje pomiędzy nimi ponownie wspólność majątkowa,
·29 grudnia 2020 r. na podstawie aktu notarialnego (…) w postaci umowy darowizny na rzecz żony przenosi Pan działkę (…) ponownie do majątku wspólnego i działka zostaje objęta wspólnością majątkową.
W księgach firmy założony zostaje oddzielny rejestr, w którym ujmowane są wszystkie wydatki związane z rozpoczętą budową celem ustalenia finalnie wartości końcowej inwestycji. Ponieważ budynek wg projektu ma być w całości przeznaczony pod działalność gospodarczą ze wszystkich wydatków na inwestycję dokumentowanych fakturami VAT i wystawianymi na firmę, podatek VAT odliczany jest w 100% na bieżąco w składanych co miesiąc deklaracjach VAT-7. Po zakończeniu budowy i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie budynku budynek ten miał być wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy, jako odrębna od gruntów (działka …) pozycja inwentarzowa pod nazwą „budynek magazynowy” i zaklasyfikowany do grupy KŚT 104 oraz amortyzowany podstawową stawką amortyzacji. Pana żona nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej w całym omawianym okresie.
Postępujące pogarszanie się płynności finansowej Firmy spowodowało, że podjął Pan w 2024 r. decyzję o sprzedaży działki (…) wraz z rozpoczętą budową oraz z pozwoleniem na prowadzenie tej budowy. Udało się po długich poszukiwaniach znaleźć nabywcę w postaci firmy, która po dokończeniu budowy zgodnie z wydanym pozwoleniem przeznaczy ją na swoją prowadzoną obecnie w zupełnie innej branży działalność gospodarczą. 24 października 2024 r. zawarto na podstawie aktu notarialnego (…) przedwstępną umowę sprzedaży, wg której strony, tj. Pana firma oraz firma kupującego postanawiacie zawrzeć ostateczną umowę sprzedaży działki (…) wraz z rozpoczętą budowa oraz pozwoleniem na budowę do 31 maja 2025 r. Końcowa transakcja sprzedaży zostanie zawarta w maju 2025 r.
Z powyższego wynika, że na działce, której jest Pan właścicielem, rozpoczął Pan budowę budynku magazynowego, zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W chwili obecnej budowa ww. budynku nie została ukończona, jest to inwestycja w budowie. 24 października 2024 r. zawarto na podstawie aktu notarialnego przedwstępną umowę sprzedaży, wg której Pana firma oraz firma kupującego postanawiają zawrzeć ostateczną umowę sprzedaży działki (…) wraz z rozpoczętą budowa oraz pozwoleniem na budowę do 31 maja 2025 r.
Podkreślić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku prowadzenie inwestycji (na gruncie, na którym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udzielono pozwolenia na budowę budynku magazynowego) jest jego wykorzystywaniem w działalności gospodarczej. Sam fakt inwestowania w budynek przeznaczony na cel działalności gospodarczej, wskazuje na związek nieruchomości z Pana działalnością gospodarczą. Inwestycja ta prowadzona była przez Pana dla celów działalności gospodarczej. Jak wynika z opisu sprawy w księgach firmy założony został oddzielny rejestr w którym ujmowane są wszystkie wydatki związane z rozpoczętą budową celem ustalenia finalnie wartości końcowej inwestycji. Ponieważ budynek wg projektu miał być w całości przeznaczony pod działalność gospodarczą ze wszystkich wydatków na inwestycję dokumentowanych fakturami VAT i wystawianymi na firmę, podatek VAT odliczany jest w 100% na bieżąco w składanych co miesiąc deklaracjach VAT-7. Po zakończeniu budowy i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie budynku budynek ten miał być wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Pana firmy jako odrębna od gruntów (działka …) pozycja inwentarzowa pod nazwą „budynek magazynowy”, zaklasyfikowany do grupy KŚT 104 oraz amortyzowany podstawową stawką amortyzacji.
Prowadzona budowa (inwestycja w budowie) na działce będącej Pana własnością, stanowi część składową tego gruntu. Fakt jej zaniechania nie powoduje, że można uznać, że inwestycja nigdy nie miała miejsca, tj. że grunt nigdy nie był wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej. Wobec tego, sprzedaż nieruchomości (gruntu i tego co na nim wybudowano - inwestycja w budowie), stanowi sprzedaż składników majątku wykorzystywanych przez Pana w działalności gospodarczej.
Podsumowując powyższe, uzyskany przez Pana przychód ze sprzedaży nieruchomości wraz z inwestycją w trakcie realizacji (budynek magazynowy w budowie), będzie przychodem ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlegał będzie opodatkowaniu na zasadach właściwych dla wybranej przez Pana formy opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Tym samym do przedmiotowej sprzedaży nie ma zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od osób fizycznych, ponieważ jak już wskazano, sprzedaż nieruchomości należy zaliczyć do przychodów z Pana działalności gospodarczej, bez znaczenia pozostaje data jej nabycia i upływ 5 lat od daty nabycia.
Zatem, planowa w 2025 r. sprzedaż budynku w trakcie budowy wraz z gruntem (inwestycja w trakcie realizacji) wywiera konsekwencje podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowi przychodów z działalności gospodarczej.
Zatem, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej zaznaczam, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pana wniosku.
Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - niniejsza interpretacja dotyczy Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla małżonki.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.